Καταλονία: Εξέγερση διαρκείας απέναντι στα «ισόβια» της Μαδρίτης

Με καθημερινές μαζικές διαδηλώσεις, καταλήψεις δρόμων και πλατειών, αποκλεισμό σταθμών του τρένου και του αεροδρομίου, καθώς και με πολλές άλλες δράσεις αντέδρασαν οι Καταλανοί στο άκουσμα των ποινών φυλάκισης που επέβαλε το ανώτατο δικαστήριο της Ισπανίας στους πρωτεργάτες του δημοψηφίσματος της 1ης Οκτωβρίου 2017 για την ανεξαρτησία. Οι εκδηλώσεις διαμαρτυρίας κορυφώθηκαν με μια γενική απεργία που κήρυξαν τα συνδικάτα σε όλη την Καταλονία προχθές Παρασκευή, με το μισό και πλέον εκατομμύριο συγκεντρωμένων –σύμφωνα με την αστυνομία– να βρίσκει πάλι απέναντί του πάνοπλες μονάδες των δυνάμεων καταστολής, με ενισχύσεις και από άλλες περιοχές της Ισπανίας, που συνέχισαν την άγρια καταστολή.

Λάδι στη φωτιά της ανεξαρτησίας από Ισπανούς δικαστές

του Λεωνίδα Βατικιώτη

Πληγή που δεν κλείνει αποδεικνύεται το θέμα της Καταλονίας για την Ισπανία, αναμένοντας κάθε φορά μια αφορμή για να ανοίξει. Κι αν η αφορμή είναι τόσο σοβαρή όπως συνέβη με την απόφαση των ισπανών δικαστών, τότε οδηγεί σε κλονισμό όλη την Ισπανία.

Ενδιαφέρον έχει ωστόσο ότι τίποτε δεν ήταν απρόβλεπτο, κανείς επομένως δεν δικαιούται να προσποιείται ότι έπεσε από τα σύννεφα. Όταν επισκέφθηκε την Μαδρίτη τον Σεπτέμβριο ο ηγέτης της Καταλονίας Κουίμ Τόρα είχε προειδοποιήσει πώς μια τυχόν αυστηρή ποινή απέναντι στους 12 Καταλανούς πολιτικούς – οπαδούς της ανεξαρτησίας θα οδηγούσε την οργή στα ύψη. Είχε μάλιστα προειδοποιήσει ότι στην Βαρκελώνη θα επαναληφθεί ότι συνέβη πρόσφατα στο Χονγκ Κονγκ που οι διαδηλωτές κατέλαβαν το αεροδρόμιο. Όπερ και εγένετο…

Η Ισπανία σε αρένα πολιτικής κρίσης

Του Λεωνίδα Βατικιώτη

Σε χαριστική βολή για την κυβέρνηση μειοψηφίας του πρωθυπουργού Πέδρο Σάντσεθ εξελίχθηκε η συζήτηση στην ισπανική βουλή για το νέο κρατικό προϋπολογισμό την Τετάρτη 13 Φεβρουαρίου.

Ο εύθραυστος κυβερνητικός συνασπισμός διαλύθηκε εις τα εξ ων συνετέθη και ο νέος προϋπολογισμός καταψηφίστηκε με 191 ψήφους, έναντι 158 και 1 αποχής. Η αδυναμία  του ισπανού πρωθυπουργού να περάσει ένα τόσο σημαντικό νομοσχέδιο επιτάχυνε τις πολιτικές εξελίξεις στη μεγαλύτερη χώρα της Ιβηρικής χερσονήσου, με την κήρυξη πρόωρων εκλογών στις 28 Απριλίου.

Ισπανία: Αυτοκτονήστε…

Προχθές μια 65χρονη αυτοκτόνησε πηδώντας από το μπαλκόνι της στη Μαδρίτη, την ώρα που δικαστικοί κλητήρες και αστυνομικοί ετοιμάζονταν να μπουκάρουν στο διαμέρισμά της για να της κάνουν έξωση. Είναι γνωστό ότι οι εξώσεις οικογενειών, στην πλειοψηφία τους λόγω κατάσχεσης των σπιτιών τους από τις τράπεζες, ανέρχονται σε δεκάδες χιλιάδες από τότε που το ισπανικό κράτος μπήκε στην εποχή των μνημονίων. Εννοείται πως συνεχίζονται ακάθεκτες και από τότε που επέστρεψε στην «κανονικότητα». Μόνο μέσα στον τελευταίο χρόνο πραγματοποιήθηκαν πάνω από 11.000 εξώσεις…

Το ισπανικό κράτος πολιορκεί την Καταλονία

του Ζόρντι Ρόχας

Η «πυρκαγιά» στην Καταλονία ξαναφούντωσε. Την Παρασκευή 23 Μαρτίου, το ανώτατο δικαστήριο της Ισπανίας διέταξε τη φυλάκιση 5 ηγετών του ανεξαρτησιακού κινήματος, ανάμεσα στους οποίους ο υποψήφιος για την προεδρία της Τζενεραλιτάτ, Ζόρντι Τουρούλ και η πρώην πρόεδρος του καταλανικού κοινοβουλίου, Κάρμε Φορκαδέλ. Αμέσως, μεγάλες διαδηλώσεις ξέσπασαν σε όλη την περιφέρεια. Στην Βαρκελώνη, με πρωτοβουλία των CDR (Επιτροπές για την Υπεράσπιση της Δημοκρατίας), που στήθηκαν την περίοδο του δημοψηφίσματος, οργανώθηκε  συγκέντρωση στην οποία συμμετείχαν πάνω από 10.000 άτομα. Οι διαδηλωτές, επιχειρώντας να περικυκλώσουν το κτίριο της αντιπροσωπείας της ισπανικής κυβέρνησης, απωθήθηκαν βίαια από τις δυνάμεις της καταλανικής αστυνομίας.

Φυλακισμένος στην Καταλονία

INFOWAR

Του Άρη Χατζηστεφάνου

Αποστολή στη Βαρκελώνη

Καθώς οι αυτονομιστές της Καταλονίας αναζητούν τον αντικαταστάτη του πρώην προέδρου Κάρλες Πουτζντεμόν, ταξιδέψαμε στη Βαρκελώνη, για να συναντήσουμε τη γυναίκα του επικρατέστερου διαδόχου. Μην το πείτε στην αστυνομία, αλλά η Σουζάνα Μπαρέντα επιμένει ότι ο σύζυγός της είναι πολιτικός κρατούμενος.

Συγγνώμη, αλλά για πρώτη φορά εδώ και μήνες η Καταλονία δεν είναι πρώτο θέμα» μου είπε ο Κάρλες Πρατς, καθώς έτρεχε να πάρει τη θέση του στο στούντιο. Το έλεγε σχεδόν απολογητικά, αλλά και με έναν τόνο ανακούφισης στη φωνή του.

Ως αρχισυντάκτης και παρουσιαστής του κεντρικού δελτίου της δημόσιας καταλανικής τηλεόρασης, TV3, είχε κουραστεί να βρίσκεται στο επίκεντρο μιας δημόσιας αντιπαράθεσης, στην οποία οι δημοσιογράφοι δέχονταν πυρά από όλες τις πλευρές.

Η ανακούφισή του, όμως, διαλύθηκε στα πρώτα δευτερόλεπτα του δελτίου, όταν τον ειδοποίησαν από το κοντρόλ να αλλάξει τη ροή και να βγάλει ζωντανά την ανταποκρίτρια του σταθμού στη Μαδρίτη. Ενας δικαστής είχε μόλις ανακοινώσει ότι ο Τζόρντι Σάντσεζ, πρόεδρος της οργάνωσης Καταλανική Εθνική Συνέλευση (ANC) και ένας από τους σημαντικότερους κρατουμένους μετά το δημοψήφισμα για την ανεξαρτησία, θα παρέμενε στη φυλακή χωρίς ημερομηνία αποφυλάκισης.

Καταλανική προσαρμογή;

Του Ερρίκου Φινάλη

Στις αρχές της εβδομάδας οι διαπραγματεύσεις μεταξύ των τριών κομμάτων που επιδιώκουν την Ανεξαρτησία της Καταλονίας για το σχηματισμό νέας κυβέρνησης φαίνονταν να ολοκληρώνονται. Η λίστα «Μαζί για την Καταλονία» (JxCAT) του παυθέντος από τη Μαδρίτη και εξόριστου προέδρου Πουτζδεμόν, η Ρεπουμπλικανική Αριστερά (ERC) του επίσης παυθέντος και φυλακισμένου αντιπροέδρου Γιούνκερας, και η θεωρούμενη «ακραία» Λίστα Λαϊκής Ενότητας (CUP) είχαν πετύχει μια μίνιμουμ συμφωνία. Τα κόμματα του Πουτζδεμόν και του Γιούνκερας είχαν αποδεχθεί μια σειρά όρους της CUP – μεταξύ των οποίων η συγκρότηση μιας Συντακτικής Εθνοσυνέλευσης και η επιστροφή της ιδιωτικοποιημένης εταιρίας υδάτων στο Δημόσιο. Υπενθυμίζουμε ότι οι 4 βουλευτές της CUP είναι απαραίτητοι για να υπάρξει πλειοψηφία στη βουλή που αναδείχθηκε μετά τις εκλογές της 21ης Δεκεμβρίου.

Η κυβέρνηση Ραχόι και η εξίσου αδιάλλακτη ισπανική αντιπολίτευση (υπερκομματική η αλλεργία στη δημοκρατία…) δεν ανέχονται το συμβολικό χαστούκι που αντιπροσωπεύει η επανεκλογή των Καταλανών «στασιαστών»

Καταλονία, Ισπανία, Αυστρία, Ευρώπη …η εκτροπή

του Σαμίρ Αμίν

1 Το χάος που εκφράζεται στην Καταλονία με μια κοινή γνώμη διχασμένη ανάμεσα στους «ανεξαρτησιακούς» και τους «ενωτικούς» δεν έχει λογική. Γιατί το κάθε στρατόπεδο είναι κι αυτό μοιρασμένο ανάμεσα σε μια δηλωμένη συντηρητική νεοφιλελεύθερη δεξιά και σε διάφορες αριστερές δυνάμεις που είναι περισσότερο ευαίσθητες στις αξιοθρήνητες συνθήκες που επιφυλάσσονται στους εργαζόμενους. Βέβαια, ορισμένα από αυτά τα αριστερά κόμματα έχουν προσχωρήσει στον φιλελευθερισμό (πράγμα που από μόνο του είναι μια αντίφαση!). Άλλα όμως είναι εν δυνάμει αντικαπιταλιστικά, έστω κι αν έχουν τις αυταπάτες –που είναι πλειοψηφία στην Ευρώπη– για τη δυνατότητα αναθεώρησης των θεσμών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η οποία εντούτοις είναι φτιαγμένοι από μπετόν αρμέ ώστε αυτό να είναι αδύνατον.

Ο Ραχόι πίσω από τις επιθέσεις στην Καταλονία;

Του Λεωνίδα Βατικιώτη

Νέες διαστάσεις στις επιθέσεις που συγκλόνισαν το καλοκαίρι την Καταλονία δίνει η αποκάλυψη της ισπανικής συντηρητικής εφημερίδας El Pais για τις σχέσεις του εγκεφάλου των επιθέσεων, ιμάμη Αμπντελμπακί  Ες Σατί με τις ισπανικές μυστικές υπηρεσίες.

Να θυμίσουμε ότι οι αιματηρές επιθέσεις που στοίχισαν τη ζωή συνολικά σε 14 άτομα σημειώθηκαν στο κέντρο της Βαρκελώνης και λίγες ώρες αργότερα στο θέρετρο Καμπρίλς την Πέμπτη 17 Αυγούστου, ενώ το επερχόμενο δημοψήφισμα βρισκόταν στο κέντρο των πολιτικών ζυμώσεων και εξελίξεων.

Μέρες Ιεράς Συμμαχίας στην Ευρώπη

του Ρούντι Ρινάλντι

Η περίπτωση της Καταλονίας επιβεβαιώνει τον αντιδημοκρατικό κατήφορο της γερμανικής Ε.Ε.

Ετούτο το διάστημα οι αριστερές δυνάμεις νοσταλγικά θέλουν να θυμούνται μεγάλες και ένδοξες μέρες, και ιδιαίτερα τη Ρωσική Επανάσταση. Και τιμούν επετείους με τρία βασικά χαρακτηριστικά: 1) απουσία καίριων και κρίσιμων συμπερασμάτων, 2) αμηχανία και απουσία πρότασης για το σήμερα, με βαθιά ανεπάρκεια κατανόησης, 3) δηλώσεις του τύπου ακόμα κι αν χάσαμε θα νικήσουμε, θα έρθει κάποτε ο τρίτος γύρος, θα επαναληφθεί ο Οκτώβρης…

Κι όμως, τούτες τις μέρες είναι και μια άλλη επέτειος, λιγότερο γνωστή. Στις 1 Νοέμβρη του 1814 συνερχόταν το συνέδριο της Βιέννης, όπου οι μοναρχικές δυναστικές αντιδραστικές δυνάμεις της Ευρώπης δημιουργούσαν την Ιερά Συμμαχία για να καταπνίξουν το κύμα δημοκρατισμού και επαναστάσεων που είχε συνταράξει έως τότε τον ευρωπαϊκό χώρο. Μόλις είχαν τελειώσει οι ναπολεόντειοι πόλεμοι και μια περίοδος παλινόρθωσης του παλιού καθεστώτος είχε μπει στην ημερήσια διάταξη. Αυστρία, Ρωσία, Αγγλία, καθώς και η ηττημένη Γαλλία, μαζί με όλες τις μοναρχικές δυνάμεις, σχεδίασαν τον χάρτη της Ευρώπης και καταδίωξαν κάθε προοδευτική δημοκρατική φωνή στην Ευρώπη. Πρωταγωνιστικό ρόλο είχαν ο υπουργός Εξωτερικών της Βρετανίας κόμης Κάσλρι, ο καγκελάριος της Αυστρίας πρίγκιπας Μέτερνιχ, ο οποίος και προήδρευσε του συνεδρίου, και ο υπουργός Εξωτερικών της Γαλλίας Ταλεϊράνδος.

Ψήφισε ανεξαρτησία η βουλή της Καταλονίας

Του Γιώργου Παυλόπουλου

Οξύνεται στο έπακρο ο νέος «εμφύλιος»

Η βουλή της Καταλονίας υπερψήφισε σήμερα Πέμπτη το απόγευμα το διάταγμα με το οποίο εγκρίνεται η ανεξαρτησία της Καταλονίας, εκκινώντας τη διαδικασία που (θεωρητικά) οδηγεί στην ανακήρυξη της Δημοκρατίας της Καταλονίας. Το σχέδιο είχαν καταθέσει από κοινού και παρά τις έντονες διαφωνίες που είχαν προκληθεί, τα κόμματα του κυβερνητικού συνασπισμού (Junts pel Si και CUP), ενώ από τη διαδικασία απείχαν Λαϊκό Κόμμα, Σοσιαλιστές, Ciudadanos, αλλά και Ποδέμος. Οι Καταλανοί προχώρησαν έτσι, σε μία κίνηση η οποία, αν και στην πράξη θα αποδειχθεί πιθανότατα και για την ώρα μόνο συμβολική, συνιστά αναμφιβολα μια ιστορική εξέλιξη – και μια επιλογή η οποία για την Ενωμένη Αριστερά αποτέλεσε «σοβαρό πολιτικό σφάλμα».

Λίγο αργότερα, η ισπανική Γερουσία ενέκρινε με τη σειρά της το αίτημα του Ραχόι για ενεργοποίηση του Άρθρου 155 του συντάγματος, δίνοντάς του το πράσινο φως για την κατάλυση της κυβέρνησης και του κοινοβουλίου, την κήρυξη κατάστασης έκτακτης ανάγκης και την προκήρυξη εκλογών. Πλέον, μένει να φανεί με ποιον τρόπο ο Ραχόι θα επιβάλει τα προβλεπόμενα μέτρα, καθώς και πόσες και ποιες αντιστάσεις θα βρει απέναντί του.

Τελεσίγραφα στην ταραγμένη Ευρώπη , Στρατοπεδεύσεις σε πλανητική κλίμακα

του Ρούντι Ρινάλντι

Δεν μπορεί παρά να προκαλεί εντύπωση η άκρως κυνική και αντιδραστική έκδοση τελεσιγράφου από τον Ραχόι –εκπρόσωπο του μεταφρανκικού ισπανικού καθεστώτος– απέναντι στον λαό της Καταλονίας. Μέχρι τις 11:00 π.μ. πρέπει να έχετε ξεκαθαρίσει τη στάση σας, αλλιώς εφαρμόζουμε τον Νόμο 115 που καταλύει κάθε έννοια αυτονομίας της Καταλονίας. Και για να μην έχετε την παραμικρή αυταπάτη για την αποφασιστική στάση της Μαδρίτης, σε ένα κρεσέντο αντιδραστικής στάσης, συλλαμβάνονται ήδη δύο εκπρόσωποι των Καταλανών. Κι αυτά ακολουθούν αμέσως μετά το όργιο τρομοκρατίας που εξαπολύθηκε για τη ματαίωση του δημοψηφίσματος με τους 800 τραυματίες και τις πρωτοφανείς επιθέσεις στα εκλογικά τμήματα κ.λπ.

Ο Ραχόι, αλλά και ο κόσμος που αυτός εκπροσωπεί, αρέσκεται να στέλνει προς τους λαούς τελεσίγραφα. Ή θα δεχτείτε τους όρους που «σας προσφέρουμε» ή θα σας πετάξουμε στον Καιάδα. Κάπως έτσι δεν συμπεριφέρθηκαν και απέναντι στην Ελλάδα; Κάπως έτσι δεν έκαναν κουρελόχαρτο (με την αγαστή συνεργασία του πολιτικού κόσμου της Ελλάδας) το «Όχι» του ελληνικού δημοψηφίσματος; Στην Ευρώπη, όπου βασιλεύουν οι λεγόμενες ευρωπαϊκές αξίες, τα τελεσίγραφα προς τους ασθενέστερους και προς τους λαούς θα ενταθούν. Ιδιαίτερα τώρα, σε συνθήκες που δεν είναι εύκολο να αποσπαστούν συναινέσεις, δεν είναι εύκολη, όπως κάποτε, η διακυβέρνηση των χωρών κι όταν οι φυγόκεντρες δυνάμεις από τη συνταγή της παγκοσμιοποίησης αλά ευρωπαϊκά εντείνονται. Δεν φτάνουν πλέον οι οικονομικοί ζουρλομανδύες που τόση δουλειά έκανε το Μάαστριχτ, οι άλλες ευρωπαϊκές συνθήκες, ούτε όλο το έργο που κατέβαλε το Γιούρογκρουπ υπό τον Σόιμπλε (που προειδοποιεί για νέες φούσκες που ενδεχομένως θα σκάσουν). Χρειάζονται και τα τελεσίγραφα κι ό,τι τα συνοδεύει… Αλλά ούτε και η προσφυγή σε αυτά θα απαλύνει τη βαθειά κρίση και τις αντιδημοκρατικές ολοκληρωτικές τάσεις του ευρωενωσιακού οικοδομήματος στο σύνολό του. Κι ακόμα δεν έχουμε ακούσει τα diktat του νέου γερμανικού εθνικισμού σε όλο το μεγαλείο τους…

Κρίσιμες μέρες για την Καταλωνία

του Ερρίκου Φινάλη

Τακτικού ή στρατηγικού χαρακτήρα η υπαναχώρηση του Πουτζδεμόν;

Ο χρόνος έχει συμπυκνωθεί τις τελευταίες δύο-τρεις εβδομάδες στην Καταλονία σε τέτοιο βαθμό ώστε να θυμίζει το δραματικό ελληνικό καλοκαίρι του 2015:

1 Δέκα μέρες πριν τη μέρα του δημοψηφίσματος για την Ανεξαρτησία, εκδηλώθηκε βίαιη επέμβαση του ισπανικού κράτους. Με εντολή του Ραχόι, οι στρατοχωροφύλακες της Guardia Civil εισέβαλαν σε κρατικά κτίρια, έδρες ΜΜΕ, τυπογραφεία και σπίτια, συνέλαβαν στελέχη της καταλανικής κυβέρνησης, κατάσχεσαν εκατομμύρια ψηφοδέλτια, αποπειράθηκαν εισβολή στα γραφεία του αριστερού καταλανικού κόμματος CUP στη Βαρκελώνη κ.λπ. Η πρωτοφανής καταστολή προκάλεσε μια γοργή ριζοσπαστικοποίηση ευρέων στρωμάτων, τροφοδοτώντας την υποδειγματική ειρηνική αντίσταση εκατοντάδων χιλιάδων Καταλανών, που μεταξύ άλλων τις επόμενες μέρες ίδρυσαν και στο τελευταίο χωριό επιτροπές υπεράσπισης του δημοψηφίσματος.

Η «συμφωνημένη ρήξη» της Ισπανίας

Μαδρίτη, 27 Οκτωβρίου 1977. Η ηγεσία των κομμάτων ποζάρει μετά την υπογραφή του «συμφώνου της Μονκλόα». Ο κομμουνιστής Καρίγιο δεύτερος από αριστερά, ο σοσιαλιστής Γκονσάλες κι ο πρωθυπουργός Σουάρεθ στο κέντρο

Του Τάσου Κωστόπουλου

«Η επιβίωση του καπιταλισμού απαιτεί κάποιες πολιτικές θυσίες»

Χοσέ-Μαρία Αρέιλζα, Ισπανός ΥΠΕΞ (30/12/1975)

H σκιά του παρελθόντος βαραίνει καθοριστικά τις επιλογές των ανθρώπων –ιδίως όταν αυτή παραπέμπει όχι σε μακρινές εποχές, αλλά σε απτά βιώματα των παιδικών και εφηβικών τους χρόνων.

Το επιβεβαίωσαν, για ακόμη μία φορά, οι πρόσφατες σκηνές γύρω από τα εκλογικά τμήματα της Καταλονίας: εκείνο το αποφασισμένο πλήθος των γκριζομάλληδων μεσηλίκων που έδινε επί ώρες μάχη με τα ΜΑΤ για το δικαίωμά του να ψηφίσει, αψηφώντας κλομπιές και πλαστικές σφαίρες, παρέπεμπε περισσότερο σε τελετουργία αναβίωσης των αγώνων της δεκαετίας του 1970 για δημοκρατία παρά σε κινητοποίηση οπαδών ενός κλασικού εθνικιστικού κινήματος.

Οσες επιφυλάξεις κι αν έχει κανείς απέναντι σ’ ένα αποσχιστικό εγχείρημα, δεν μπορεί λοιπόν παρά να συνυπολογίσει αυτή την παρακαταθήκη αντιαυταρχικών ανακλαστικών που προσέδωσε στην ψηφοφορία της περασμένης Κυριακής τον χαρακτήρα (και) μιας μάχης για τη δημοκρατία.

Ξέρεις ότι η ψήφος σου έχει πια νόημα, μόνο όταν σου ανοίγουν το κεφάλι για να μην ψηφίσεις

Ζωντάνεψε η πατρίδα μας η Ευρώπη, αφού στην Ισπανία όχι μόνο απαγορεύτηκε το δημοψήφισμα για την ανεξαρτησία της Καταλονίας αλλά οι κουκουλοφόροι αστυνομικοί του ισπανικού κράτους επιτέθηκαν -ακόμα και με πλαστικές σφαίρες- στους πολίτες που ήθελαν να ψηφίσουν, και έστειλαν μερικές εκατοντάδες νοματαίους στο νοσοκομείο.

Πολύ καλά τα πηγαίνει η Ευρωπαϊκή Ένωση, αφού μετά τους νεοναζί και τους ακροδεξιούς που μπαίνουν αβέρτα στα κοινοβούλια των ευρωπαϊκών χωρών, μετά την ανατροπή του αποτελέσματος του δημοψηφίσματος στην Ελλάδα επειδή οι Έλληνες δεν ψήφισαν σωστά, μετά το Brexit που έκαναν λάθος οι Βρετανοί πολίτες γιατί δεν ξέρουν να ψηφίζουν, μετά το ιταλικό δημοψήφισμα που και οι Ιταλοί πολίτες ψήφισαν ΟΧΙ γιατί δεν ξέρουν κι αυτοί να ψηφίζουν σωστά, έρχεται και το απαγορευμένο δημοψήφισμα στην Καταλονία για να μην έχει κανείς αμφιβολία πως η Δημοκρατία κυριαρχεί στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Ήταν σωστό να απαγορευτεί το δημοψήφισμα στην Καταλονία γιατί η Βαρκελώνη έχει εκατομμύρια τουρίστες και δεν μπορούμε να ταράζουμε τις ανέμελες διακοπές των τουριστών με δημοψηφίσματα.

Δύο δημοψηφίσματα κλονίζουν τον ταραγμένο κόσμο

του Σπύρου Παναγιώτου

Κλιμακώνεται σε Καταλονία και Κουρδιστάν ο αγώνας για εθνική ανεξαρτησία

Με διαφορά μιας βδομάδας το ένα από το άλλο δύο κρίσιμα δημοψηφίσματα, για το αναφαίρετο δικαίωμα δυο λαών να αποφασίσουν για το μέλλον τους και τον τρόπο που θα υπάρχουν, απειλούν με νέα κύματα αστάθειας έναν ήδη ταραγμένο κόσμο.

Στις 25 Σεπτέμβρη, στο Ιρακινό Κουρδιστάν, έχει προκηρυχθεί δημοψήφισμα, με συμβουλευτική ισχύ, για την ανεξαρτησία του. Μια βδομάδα μετά, στις 1 Οκτώβρη, ο λαός της Καταλονίας καλείται να αποφασίσει για την ανεξαρτησία του. Πολλά τα κοινά, πολλές και οι διαφορές ανάμεσα στα δύο δημοψηφίσματα. Πρόκειται για ιστορικά αιτήματα δύο λαών που αγωνίζονται επί δεκαετίες για να αποκτήσουν την αυτονομία τους. Με διαφορετικές προδιαγραφές και διαφορετικές δυνάμεις να τα στηρίζουν, και τα δυο απειλούνται καθώς απειλούν να τινάξουν τις σημερινές ισορροπίες ισχύος στον αέρα.

Καταλονία: Είναι η οικονομική κρίση ηλίθιε…

του Μωυσή Λίτση (*)

Με την καταστολή του ισπανικού κράτους κατά της διεξαγωγής του καταλανικού δημοψηφίσματος την 1η Οκτωβρίου να απειλεί να γυρίσει πίσω το ρολόι της ιστορίας στις σκοτεινές μέρες του φρανκισμού, το εύλογο ερώτημα που τίθεται είναι γιατί τώρα; Γιατί φούντωσε τα τελευταία χρόνια το αυτονομιστικό κίνημα στην Καταλονία, παρόλο που οι Καταλανοί αναγνωρίζονται ως χωριστή εθνότητα, η καταλανική γλώσσα είναι επίσημη μαζί με τα ισπανικά και η Καταλονία χαίρει ευρείας αυτονομίας από το 1979;

Φυσικά, το αυτονομιστικό κίνημα έχει βαθιές εθνικές και πολιτισμικές ρίζες. Το 1931 η Καταλονία έγινε αυτόνομη στα πλαίσια της ισπανικής δημοκρατίας, αυτονομία που ως γνωστόν κατεστάλη βιαίως από τις στρατιές του Φράνκο και της μαύρης διεθνούς. Οι ρίζες της έξαρσης του καταλανικού ζητήματος δεν είναι άλλες παρά η παγκόσμια οικονομική (καπιταλιστική) κρίση του 2008, που σάρωσε και σαρώνει τον αναπτυγμένο και όχι μόνο κόσμο. Η Ισπανία και η φούσκα των ακινήτων ήταν από τα πρώτα θύματα της κατάρρευσης της Lehman Brothers, όπως και οι περιφερειακές της τράπεζες (cajas), που χρηματοδοτούσαν το πάρτι των προηγούμενων ετών, πολλές φορές υπό την πίεση των τοπικών περιφερειακών κυβερνήσεων.

Υπόθεση δύο ψυχιάτρων…

Του Διονύση Ελευθεράτου

 Καταλονία και ΕΕ, Eldorado και εκδοχές σχιζοφρένειας

Μήπως μπορείς να βοηθήσεις, καλέ μας ψυχίατρε, εσύ που εξειδικεύτηκες σε θέματα του «κοινού ευρωπαϊκού μας σπιτιού»; Μπερδευόμαστε, διάβολε… Η ΕΕ που ωρύεται, μετρώντας παραβιάσεις της «δημοκρατικής τάξης πραγμάτων» στη Βενεζουέλα, είναι …η ίδια; Είναι αυτή που παρακολουθεί ατάραχη την ενεργοποίηση του φρανκισμού στο DNA της ισπανικής, κυβερνώσας δεξιάς; Είναι αυτή που τα βρίσκει όλα «ΟΚ» με τις συλλήψεις στην Καταλονία, την επιδρομή της εθνοφυλακής στο καταλανικό υπουργείο Οικονομικών, την παρεμπόδιση εκδηλώσεων, την κατάσχεση έντυπου υλικού, τις εφόδους σε γραφεία εφημερίδων, την απόπειρα εκφοβισμού εκατοντάδων δημάρχων;

Τι είπες ευρω-ειδικευμένε μας ψυχίατρε; Ότι «έχουμε μια λογική εξέλιξη των πραγμάτων»; Πως καλό είναι «να θυμηθούμε ότι η ΕΕ, ούτε παλιότερα είχε βγάλει «κιχ», ας πούμε όταν το Ανώτατο Δικαστήριο της Ισπανίας αποφάσιζε να θέσει εκτός νόμου, άρα και να αποκλείσει από τις εκλογές που έγιναν την 1η Μαρτίου του 2009 στη Χώρα των Βάσκων, αριστερά κόμματα, που αντιπροσώπευαν το 10%, 15% -ενίοτε και παραπάνω- του βασκικού εκλογικού σώματος»; Α, γιατρέ, δεν με βοηθάς επαρκώς. Εγώ σε ρωτάω πώς εξηγείται η σχιζοφρενική «αλά καρτ» δημοκρατική ευαισθησία κι εσύ μου κάνεις αναδρομή στο ιστορικό της σχιζοφρένειας.

Πολιτικό χάος στην Ιβηρική

Η ισπανική εθνοφρουρά συνέλαβε Καταλανούς αξιωματούχους

Τις πρωινές ώρες της σημερινής μέρας, με εντολή του ισπανικού υπουργείου εσωτερικών έλαβε χώρα ίσως το πιο οξυμένο επεισόδιο έντασης των τελευταίων χρόνων ανάμεσα στην Καταλονία και την ισπανική κυβέρνηση. Σε μια κρίση που σοβεί εδώ και χρόνια αλλά κορυφώθηκε ειδικά τους τελευταίες μήνες ενόψει του δημοψηφίσματος περί πλήρους ανεξαρτησίας που έχει προκηρύξει η τοπική κυβέρνηση της Καταλονίας για την 1η Οκτώβρη τα επεισόδια, πολιτικά, δικαστικά, κινηματικά, είναι πολλά και καλύπτουν ένα ευρύ φάσμα της ισπανικής ιστορίας. Αυτό που συνέβη όμως σήμερα το πρωί είναι μάλλον το πιο έντονο επεισόδιο της σύγχρονης μεταφρανκικής πολιτικής ζωής της Ισπανίας.

Με εντολή του ισπανικού υπουργείου εσωτερικών και στη βάση της απόφασης του Συνταγματικού Δικαστηρίου, που έκρινε αντισυνταγματικό τον νόμο του καταλανικού κοινοβουλίου για το επικείμενο δημοψήφισμα, συνελήφθησαν από τη Guardia Civil αξιωματούχοι σε θέσεις κλειδιά των τοπικών υπουργείων, όσον αφορά την οικονομική και διοικητική λειτουργία της τοπικής κυβέρνησης με σκοπό να μπλοκαριστεί το δημοψήφισμα.

«Το όνομά μου είναι Καταλονία»

του Γιώργου Αναστασίου

Ενόψει του δημοψηφίσματος, η Μαδρίτη απειλεί θεούς και δαίμονες

Οι τελευταίες καταλανικές εκλογές* είχαν δημοψηφισματικό χαρακτήρα. Οι δύο βασικές δυνάμεις που υποστηρίζουν την Ανεξαρτησία της Καταλονίας, δηλαδή ο συνασπισμός «Μαζί για το Ναι» (στον οποίο συμμετέχει η Ρεπουμπλικανική Αριστερά/ERC) και η Λίστα Λαϊκής Ενότητας/CUP, είχαν καταστήσει σαφές ότι, σε περίπτωση νίκης τους, κεντρικός στόχος τους θα είναι η διεξαγωγή δημοψηφίσματος. Με αυτό το πρόγραμμα κέρδισαν μια σαφή κοινοβουλευτική πλειοψηφία. Και υλοποίησαν τη δέσμευσή τους. Υιοθέτησε δηλαδή η βουλή της Καταλονίας δύο νόμους: έναν για τη διεξαγωγή του δημοψηφίσματος την 1η Οκτωβρίου, και έναν για τον τρόπο αποχωρισμού από το ισπανικό κράτος – ο οποίος φυσικά θα εφαρμοστεί μονάχα αν επικρατήσει το «Ναι».

Η αντίδραση του ισπανικού κράτους (ή, ορθότερα, του διεφθαρμένου μοναρχικού καθεστώτος της Μαδρίτης) κλιμακώνεται όσο πλησιάζει η κρίσιμη ημερομηνία. Ο δεξιός πρωθυπουργός Ραχόι δήλωσε ότι θα χρησιμοποιηθεί «κάθε μέσο» για την αποτροπή διεξαγωγής του δημοψηφίσματος, το οποίο αποκάλεσε «ανυπόφορη πράξη ανυπακοής». Και αυτήν την εβδομάδα, μετά από αίτηση της κυβέρνησης της Μαδρίτης, το «Ανώτατο Συνταγματικό Δικαστήριο του Βασιλείου της Ισπανίας» αποφάσισε, όπως εξάλλου αναμενόταν, ότι το δημοψήφισμα είναι παράνομο – διατάσσοντας τη μη διεξαγωγή του.

Όλο και πιο σκούρες πινελιές στο χάρτη της Ευρώπης

Απαρνείται ακόμη και τη βιτρίνα των «αξιών» που υποτίθεται ότι τη χαρακτήριζαν

Μια σειρά «μικρά» γεγονότα συμπληρώνουν με όλο και πιο σκούρες πινελιές το χάρτη μιας Ευρώπης που καθημερινά αποδεικνύεται όλο και πιο αποκρουστική, καθώς εγκαταλείπει κάθε πρόσχημα και απαρνείται ακόμη και τη βιτρίνα των «αξιών» που υποτίθεται ότι τη χαρακτήριζαν. Η δημοκρατία αντικαθίσταται από τα κελεύσματα των «αγορών», η λαϊκή κυριαρχία σκυλεύεται από τους ισχυρούς, ο πέλεκυς μιας δρακόντειας νομοθεσίας πέφτει βαρύς πάνω σε όσους αντιστέκονται, και τα θύματα των ιμπεριαλιστικών πολέμων αντιμετωπίζονται από τους σύγχρονους Αρίους ούτε λίγο ούτε πολύ όπως οι εβραίοι, οι σλάβοι και άλλες «κατώτερες φυλές» πριν από 70-80 χρόνια. Υπερβολές; Για να δούμε…

Κείμενα: Ερρίκος Φινάλης

«Οι άνθρωποι που κύκλωσαν το Άλφα»

Το ντοκιμαντέρ αυτό αποτελεί μια συνοδευτική προσπάθεια του βιβλίου «Οι Άνθρωποι που Κύκλωσαν το Άλφα», το οποίο έχει στόχο την αποκατάσταση της ιστορικής μνήμης της αναρχικής αντίστασης στη φρανκική δικτατορία. Το χρονικό διάστημα που καλύφθηκε εδώ πέρα -απ’ το 1939 ως το 1963- δεν εξιστορήθηκε πλήρως, αλλά περιορίστηκε στο υλικό που συγκεντρώθηκε κατά τις επαφές μας, στην προσπάθεια μας να συλλέξουμε στοιχεία για το βιβλίο.

Οι Eduard Pons Prades, Salvador Gurruchari και Octavio Alberola μας καταθέτουν τις μαρτυρίες τους για την κοινωνική και πολιτική συγκυρία της εποχής. Μέσα από αυτή τη κατάθεση γίνεται μια προσπάθεια να δωθούν απαντήσεις σε σχέση με τη πιο θολή ιστορική περίοδο της Ισπανίας: αυτής της δικτατορίας του Φράνκο.