Ο Ερντογάν θα στείλει γεωτρύπανο – De facto εμπεδώνεται η τουρκική κυριαρχία μεταξύ Ρόδου και Καστελόριζου

Του Δημήτρη Μηλάκα

Το τελευταίο εξάμηνο η Τουρκία, δίχως να συναντήσει την παραμικρή ενόχληση – πέρα από κάποια ελληνικά διαβήματα και κάποιες άνευ σημασίας «καταδικαστικές» δηλώσεις από Ευρωπαίους και Αμερικανούς –, ολοκλήρωσε (για την ακρίβεια, ολοκληρώνει στις 29 Νοεμβρίου) τις σεισμικές έρευνες στην περιοχή της δυνητικής ελληνικής ΑΟΖ.

Το τουρκικό ερευνητικό «Ορούτς Ρέις», ερευνώντας την περιοχή νότια και μεταξύ Ρόδου και Καστελλόριζου, έπλευσε ακόμη και εντός χωρικών υδάτων φτάνοντας εγγύτερα των 6 ναυτικών μιλιών από τις ακτές των νησιών. Το ερώτημα, λοιπόν, που προκύπτει είναι:

«Εντός» της τουρκικής «γαλάζιας πατρίδας» Ρόδος και Καστελόριζο

Του Δημήτρη Μηλάκα

Έναν, περίπου, μήνα πριν, στις 19 Οκτώβρη το τουρκικό ερευνητικό Ορούτς Ρέις συνοδευόμενο από στολίσκο πολεμικών πλησίασε το νησιωτικό σύμπλεγμα του Καστελόριζου (Στρογγύλη) εγγύτερα των 12 ναυτικών μιλίων. Χτες, 21 Νοεμβρίου η Άγκυρα ανανέωσε την Navtex μέχρι τις 29 Νοεμβρίου και σύμφωνα με τα στίγματα που περιγράφουν την περιοχή των ερευνών το Ορούτς Ρέις θα βρεθεί σε απόσταση 5,9 ναυτικών μιλίων από το σύμπλεγμα (Ρω) του Καστελόριζου! Είναι προφανές ότι όσο το Καστελόριζο εξακολουθεί να φαίνεται πως είναι μακριά για κάποιους στην Αθήνα, τόσο «ενσωματώνεται» στην τουρκική «γαλάζια πατρίδα»…

Στην ελληνική αντι- Navtex που εκδόθηκε ως απάντηση στην τουρκική γίνεται η παραδοχή ότι η θαλάσσια περιοχή που η Άγκυρα δέσμευσε για τις έρευνες του Ορουτς Ρέις, εκτός από ελληνική υφαλοκρηπίδα, περιλαμβάνει και ελληνικά χωρικά ύδατα!

Το ερώτημα, λοιπόν, που τίθεται προς την ελληνική κυβέρνηση και σε όλους όσοι επιχειρηματολόγησαν υπέρ της «ελαστικοποίησης» των ελληνικών …μαξιμαλιστικών θέσεων είναι απλό: Που ακριβώς βρίσκεται η ελληνική «κόκκινη γραμμή»; Με πιο απλά λόγια, με ποιον τρόπο η ελληνική κυβέρνηση θα αντιδράσει αν το τουρκικό ερευνητικό και ο στολίσκος των πολεμικών που το συνοδεύει πλεύσουν εντός των ελληνικών χωρικών υδάτων;

Γιατί το Ορούτς Ρέις πάει στο Καστελόριζο;

Του Δημήτρη Μηλάκα

Η αναζήτηση των αιτίων των επιθετικών επιλογών του Ερντογάν στα ελληνοτουρκικά (Αιγαίο, Ανατολική Μεσόγειο, Κυπριακό) κατά κανόνα επικεντρώνεται είτε στην ιδιοσυγκρασία του, είτε στις ανάγκες του εσωτερικού πολιτικού παιχνιδιού είτε στο μαύρο χάλι της οικονομίας του και ως εκ τούτου της ανάγκης του να εξάγει τα εσωτερικά του προβλήματα. Χωρίς να υποτιμούνται όλα αυτά, τα αίτια των επιθετικών τουρκικών επιλογών είναι προφανή και απλούστερα: Η τουρκική ηγεσία θεωρεί ότι έχει τη δύναμη να επιβάλει τις θέσεις της και ότι η συγκυρία είναι ιδανική για να το πετύχει.

Η απάντηση, λοιπόν, στο ερώτημα «γιατί ο Ερντογάν έστειλε  το Ορούτς Ρέις να πλεύσει μεταξύ Καστελόριζου και Ρόδου σε απόσταση μικρότερη των 12 μιλίων από τις ακτές των νησιών» είναι απλή: Γιατί μπορεί και γιατί εκτιμά βάσιμα ότι κανείς δεν θα το εμποδίσει.

Καστελόριζο: Βουλιάζει στον βούρκο του ελληνικού πολιτικού συστήματος από το 2012

Του Δημήτρη Μηλάκα

Ο παρακάτω χάρτης που δημοσιεύτηκε στην τουρκική εφημερίδα της κυβερνήσεως τον Απρίλη του 2012 και περιγράφει τη επίμαχη, σήμερα, περιοχή ως οικόπεδα εντός της τουρκικής υφαλοκρηπίδας. Αυτά τα οικόπεδα, με απόφαση της τουρκικής βουλής έχουν παραχωρηθεί για έρευνα και εκμετάλλευση στην κρατική τουρκική εταιρεία πετρελαίου, από τον Απρίλη του 2012.

…κύριοι, ο (τουρκικός) στόλος

Του Δημήτρη Μηλάκα

Για όποιον στοιχειωδώς παρακολουθεί τις εξελίξεις δεν προξενεί την παραμικρή εντύπωση η σημερινή (21/7/2020) τουρκική κίνηση με τη Νavtex νότια και μεταξύ Ρόδου και Καστελόριζου, οι «αερομαχίες» πάνω από το σύμπλεγμα του Καστελόριζου και η έξοδος του τουρκικού στόλου από τον ναύσταθμο με πορεία εκεί όπου το Καστελόριζο «είναι μακριά»…

Κάπως έτσι είναι επεξεργασμένο το σενάριο ενός «θερμού επεισοδίου» και αυτό το σενάριο είναι γνωστό από την Ανοιξη (τουλάχιστον) του 2012. Τότε, είχε δημοσιευτεί στην τουρκική εφημερίδα της κυβέρνησης χάρτης με περιοχές προς παραχώρηση για έρευνα και εκμετάλλευση, εκεί ακριβώς όπου σήμερα εκδόθηκε η τουρκική Νavtex για να πραγματοποιηθούν αυτές οι έρευνες από γεωτρύπανα της τουρκικής κρατικής εταιρείας πετρελαίου, με τη συνοδεία του τουρκικού στόλου.

Το Καστελλόριζο… απομακρύνεται από το 2010 – Εγκληματικές οι ευθύνες των ελληνικών κυβερνήσεων την τελευταία εικοσαετία

Του Δημήτρη Μηλάκα

Αυτό που συμβαίνει σήμερα πέριξ (και) από το νησιωτικό σύμπλεγμα του Καστελλόριζου ξεκινά αρκετά χρόνια πριν. Άλλωστε το παρόν διαμορφώνεται από επιλογές που έχουν γίνει στο παρελθόν. Αυτές τις επιλογές συνόψισε σε γενικές γραμμές ο καθηγητής Χρήστος Ροζάκης στην τηλεοπτική του παρέμβαση στο Κρήτη TV και τον συνάδελφο Γιώργο Σαχίνη, υποστηρίζοντας λίγο- πολύ ότι το Καστελλόριζο είναι μακριά, δηλαδή, με άλλα λόγια, οι διαφορές για τον καθορισμό της ελληνοτουρκικής θαλάσσιας μεθορίου σ’ αυτό το σημείο θα πρέπει να ιδωθούν ξεχωριστά και έξω από ενδεχόμενες ελληνοτουρκικές συνομιλίες για τον καθορισμό της υφαλοκρηπίδας στο Αιγαίο.

Για να δούμε ευκρινέστερα το σήμερα, ας γυρίσουμε για λίγο μια δεκαετία πριν, στο 2010, τη χρεοκοπία, το ΔΝΤ και τα μνημόνια. Μέσα σ’ αυτό το κλίμα η κυβέρνηση Γιώργου Παπανδρέου φιλοδοξεί, εκτός από την… εξυγίανση των οικονομικών, να βάλει τάξη και στα ελληνοτουρκικά.

Το Καστελόριζο, η εθνική κυριαρχία και οι… «Ροζάκιδες»

Του Δημήτρη Μηλάκα

Ο καθηγητής Χρήστος Ροζάκης είναι γνωστό πως θεωρείται (και είναι) ειδήμων στο Δίκαιο της θάλασσας. Γνωστές είναι επίσης και οι απόψεις του περί της ανάγκης ενός συμβιβασμού με την Τουρκία στη βάση μειζόνων ελληνικών παραχωρήσεων. Αυτές τις απόψεις είχε και όταν διορίστηκε (1996) μετά την κρίση των Ιμίων από τον  Σημίτη υφυπουργός εξωτερικών  και όταν τοποθετήθηκε από τον υπουργό εξωτερικών Νίκο Κοτζιά (2017) πρόεδρος του επιστημονικού συμβουλίου του ΥΠΕΞ. Αυτές ακριβώς τις απόψεις (ότι το Καστελόριζο είναι μακριά) επανέλαβε ο καθηγητής και στη συνέντευξή του στον τηλεοπτικό σταθμό Κρήτη tv και στον συνάδελφο Γιώργο Σαχίνη.

«Σημαδεύει» το Καστελλόριζο – Αποφασισμένη η Τουρκία να επιβάλει τις θέσεις της στην ανατολική Μεσόγειο

Του Δημήτρη Μηλάκα

Αποφασισμένη να επιβάλει διευθετήσεις σύμφωνες με τα συμφέροντά της στην ανατολική Μεσόγειο εμφανίζεται η Άγκυρα, έχοντας εγκαταστήσει πλωτό γεωτρύπανο εντός της κυπριακής Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης (ΑΟΖ) και απειλώντας έμμεσα αλλά σαφέστατα ότι προγραμματίζει να πράξει το ίδιο δυτικότερα, αγνοώντας τα δικαιώματα του Καστελλόριζου σε ΑΟΖ.

Τα τουρκικά πλοία (το πλωτό γεωτρύπανο «Πορθητής» και το ερευνητικό «Μπαρμπαρός»), που επιχειρούν στην κυπριακή ΑΟΖ, θα πρέπει να σημειωθεί ότι συνοδεύονται από ισχυρή δύναμη του τουρκικού πολεμικού ναυτικού. Μάλιστα, σύμφωνα με τις ανακοινώσεις της Άγκυρας, στα τουρκικά πολεμικά πλοία έχουν δοθεί σαφείς οδηγίες (εμπλοκής) να χτυπήσουν σε κάθε περίπτωση που οποιοσδήποτε παρενοχλήσει τη δραστηριότητα των «Πορθητή» και «Μπαρμπαρός».

Μνημόνια με βαρκούλες που αρμενίζουν…

Βλέποντας αυτή την εικόνα του Γιώργου Παπανδρέου (ΓΑΠ) εξοργίζεσαι και βάζεις τα γέλια μαζί…

Είναι και οι βαρκούλες που αρμενίζουν την ώρα που… έσωζε τη χώρα.

Τι φταίνε κι αυτές που το επιτελείο του ΓΑΠ επέλεξε το Καστελόριζο και τα συγκεκριμένα πλάνα, για να ξεκινήσει τη διαδικασία των μνημονίων…  

Εφτά χρόνια… διαγγέλματα

του Γιώργου Παπαϊωάννου

Από το Καστελόριζο και τον ΓΑΠ μέχρι τον Αλέξη Τσίπρα στον κήπο του Μαξίμου, τα μνημόνια συνεχίζονται με παρόμοιο πάντα επικοινωνιακό αμπαλάρισμα

Τα διαγγέλματα των πρωθυπουργών διεκδικούν τη δική τους θέση στη σημειολογία της εποχής των μνημονίων. Οι κάθε φορά εκφωνητές τους, έχουν πάντα τόνο δραματικό αλλά και αισιόδοξο. Κάνουν απαραιτήτως αναφορά στις θυσίες του ελληνικού λαού και εκφράζουν τον πόνο που νιώθουν για αυτές. Ο λαός είναι για αυτούς κάτι σαν το «παιδί» που πρέπει να δείξουν ότι το αγαπούν ακόμα κι όταν το στεναχωρούν. Και που αν είναι φρόνιμος και καλός με τα μαθήματά του, στο τέλος θα ανταμειφθεί.

Τα μνημονιακά διαγγέλματα εξηγούν πάντα ότι κάθε άλλος δρόμος από αυτόν που ακολουθήθηκε θα ήταν μια σκέτη καταστροφή. Περιλαμβάνουν συνήθως αναφορές στους πιο αδύναμους που θα τύχουν προστασίας, σε κάποια λύση για το μόνιμο θέμα του χρέους και δεν ξεχνούν ότι η χώρα σε λίγο βγαίνει από τα μνημόνια και μπαίνει σε ράγες ανάπτυξης.

Γράμμα από το Καστελόριζο – by Geoffrey Papandreou

Γεια σας my friends,

Σας στέλνω αυτό το γράμμα από το Καστελόριζο με αφορμή την επέτειο της προσφυγής της χώρας μας στον μηχανισμό στήριξης του ΔΝΤ. Τί υπέροχο ταξίδι! Σαν χθες μου φαίνεται που ήμουν εδώ. Relax and let me ταξιδέψω you στο μακρινό 2010, τότε που ξεκίνησαν όλα.

Ήμουν κλεισμένος μέρες και νύχτες ολόκληρες στο office μου, σκεπτόμενος τί θα κάνω με την Ελλάδα. Να ακολουθούσα καριέρα ποδηλάτη ή μαραθωνοδρόμου; Είχα έμφυτη κλίση και τα δύο. ΟΚ, καλά περνούσα και σαν prime minister αλλά είμαι άνθρωπος που βαριέται εύκολα. Difficult to amuse, που λέμε στην πατρίδα.

Το ημερολόγιο έγραφε 23 Απριλίου του 2010 όταν μπήκε ο Vangelis στο office και μου είπε “Ρε μαλακά, θα πάθεις τίποτα από την πολλή σκέψη. Θα σε πάω κάπου να ξεσκάσεις.” Καλό παιδί, my friends, o Vangelis, καλό παιδί αλλά δεν πρόσεχε καθόλου τη διατροφή του. Δε μου πήγαινε η heart να του πω όχι.

Πέντε χρόνια δικασμένοι μέσα στο ΔΝΤ

Σήμερα συμπληρώνονται πέντε χρόνια από την ημέρα που ο Γιώργος Πανανδρέου ανακοίνωσε την προσφυγή της χώρας στο ΔΝΤ από το Καστελόριζο.

Το τι συνέβη αυτά τα πέντε χρόνια, το γνωρίζουμε όλοι.

Συμπυκνώνεται σε μια φράση: Η Ελλάδα διαλύθηκε.

Πολλοί εκφράζουν την απορία γιατί η Ελλάδα δεν κατάφερε αυτά τα πέντε χρόνια να αλλάξει προς το καλύτερο.

Σισύφειο μαρτύριο

H πιθανότερη εξέλιξη στη διαπραγμάτευση με την τρόικα είναι η ψήφιση των προτεινόμενων μέτρων, μαζί με τον προϋπολογισμό τροποποιημένο. Στα μέτρα περιλαμβάνονται δυσβάστακτα βάρη 2,5-3 δισ. ευρώ επί ενός πληθυσμού κατάκοπου και μιας οικονομίας αφυδατωμένης. Περιλαμβάνονται αύξηση του ΦΠΑ σε φάρμακα, βιβλία, τύπο, τουριστικές υπηρεσίες, παραμεθόριες περιοχές, νησιά, αναστολή συνταξιοδότησης προ των 62 ετών, κατάργηση της προσφάτως ψηφισμένης ρύθμισης για τις 100/72 δόσεις σε ληξιπρόθεσμες οφειλές.

Γράμμα από το Καστελόριζο

by Geoffrey Papandreou

Γεια σας my friends,

Σας στέλνω αυτό το γράμμα από το Καστελόριζο με αφορμή τη συμπλήρωση 4 χρόνων από την προσφυγή της χώρας μας στον μηχανισμό στήριξης του ΔΝΤ. Τί υπέροχο ταξίδι! Σαν χθες μου φαίνεται που ήμουν εδώ. Relax and let me ταξιδέψω you στο μακρινό 2010, τότε που ξεκίνησαν όλα.
Ήμουν κλεισμένος μέρες και νύχτες ολόκληρες στο γραφείο μου, σκεπτόμενος τί θα κάνω με την Ελλάδα. Να ακολουθούσα καριέρα ποδηλάτη ή μαραθωνοδρόμου; Είχα έμφυτη κλίση και τα δύο. ΟΚ, καλά περνούσα και σαν prime minister αλλά είμαι άνθρωπος που βαριέται εύκολα. Difficult to amuse, που λέμε στην πατρίδα.

Τι απέγινε εκείνο το πιστόλι

ζωγραφική: Τάσος Παυλόπουλος

Παλιότερα, το παρασκήνιο των μεγάλων συμφωνιών έφτανε στο ευρύ κοινό με πολλά χρόνια καθυστέρηση, όταν άνοιγαν κρατικά αρχεία ή όταν κάποιος ηγέτης έγραφε απομνημονεύματα. Στην επιταχυμένη εποχή μας, επιταχύνεται αναλόγως και η εκροή πληροφοριών από το ουσιώδες παρασκήνιο. Ετσι, μετά δύο ή τρία χρόνια, μαθαίνουμε χαρακτηριστικές λεπτομέρειες για το πώς καταρτίσθηκε το πρόγραμμα διάσωσης της Ελλάδας και των άλλων χρεωμένων χωρών της ευρωζώνης, δηλαδή με ποια λογική και ποιες προτεραιότητες.

Ο Ολι Ρεν δεν ήταν στο Καστελόριζο

Η δήλωση του επιτρόπου Ολι Ρεν περί Ελλάδος υπό επιτήρηση έως τον μακρύ καιρό υπενθύμισε με πικρό τρόπο το Καστελόριζο του Γιώργου Παπανδρέου. Ο τότε πρωθυπουργός για να αναγγείλει την είσοδο της χώρας στο Μνημόνιο είχε επιλέξει το ακριτικό νησί, τη φυσική και συμβολική εσχατιά της επικράτειας. Για να αναγγείλει την έναρξη μιας ιστορικής περιόδου πόνων και δακρύων, αλλά και τον περιορισμό της εθνικής κυριαρχίας. Η χονδροειδής σκηνοθεσία του Καστελόριζου μάλλον δεν ήταν προϊόν αφέλειας· κι αν ήταν, έδειχνε παρ’ όλ’ αυτά ανάγλυφο το μέλλον, για όσους μπορούσαν να το διακρίνουν: η χώρα εφεξής θα λειτουργούσε σαν γραφική καρτ-ποστάλ, σαν ένα πανέμορφο νησί, ξεμοναχιασμένο, διεκδικούμενο, μια γκρίζα ζώνη, με ανυπεράσπιστους κατοίκους και μια κεντρική διοίκηση πολύ μα πολύ μακρινή. Ο Γ. Παπανδρέου, πάντα ρηξικέλευθος και απρόβλεπτος, εσήμανε εξωλεκτικά για την ιστορική μετάβαση όσα δεν μπορούσε να χωρέσει κανένας λόγος: εθνική κυριαρχία και λαϊκή κυριαρχία ετίθεντο υπό περιστολή και επιτήρηση για όσο χρόνο θα κρατούσε η περιπέτεια του χρέους, άγνωστο πόσο.

Χρειάζεται και ειλικρίνεια

Σε συνέντευξη του, ο Αλέξης Τσίπρας παραδέχτηκε ότι στον ΣΥΡΙΖΑ δεν πιστεύουν πλέον τις δημοσκοπήσεις, οι οποίες μετά από τα θεαματικά ψέματα των νεοδημοκρατικών Ζαππείων εξακολουθούν να δίνουν στην ΝΔ ένα ποσοστό κοντά στο 30%, με τον ΣΥΡΙΖΑ να μην μπορεί να ξεφύγει.

Δεν χρειάζεται να είσαι πολιτικός επιστήμονας, αλλά ούτε και μάντης, για να καταλάβεις ότι τα νούμερα αλλά και οι ερωτήσεις των δημοσκοπήσεων είναι στημένα και φτιαγμένα με τέτοιο τρόπο, όπου ακόμη κι αν η κατάσταση ξεφύγει περισσότερο, η εικόνα δεν πρόκειται να αλλάξει.

Ενώπιον της κορύφωσης του δράματος

Το βαρύ πυκνό καλοκαίρι του 2013, πολλοί άνθρωποι που συναντώ, πολύ διαφορετικοί μεταξύ τους, μεταφέρουν την ίδια αίσθηση: ότι εκμετράται ο χρόνος της παρούσας κρίσης, ότι βαδίζουμε προς μια κορύφωση. Η κορύφωση έχει ποικίλες καταλήξεις, αναλόγως του συνομιλητή, πάντως όλες είναι δραματικές, οδυνηρές και λυτρωτικές συνάμα.

Τριάμισι χρόνια μετά την κατάπληκτη ομολογία πτώχευσης, τριάμισι χρόνια αλεπάλληλων θυσιών των Ελλήνων της μείζονος πλειοψηφίας και αλλεπάλληλων σφαλμάτων και σφαγών, τριάμισι χρόνια συνεχούς καταβύθισης. Δεν πάει άλλο. Ας γίνει κάτι ριζικό, ας είναι επώδυνο, αρκεί να μη συνεχιστεί αυτή η βύθιση, άλλωστε δεν έχουμε πια και πολλά να χάσουμε. Το λένει άνθρωποι υψηλής μορφώσεως, νοικοκύρηδες έως πρόσφατα, που τώρα αγκομαχάνε να τα βγάλουν πέρα, γονατισμένοι από φόρους, περικοπές μισθών, εξανεμισμένα εισοδήματα, με άνεργους συζύγους και παιδιά, με δάνεια και με σχολάζοντα κληρονομικά ακίνητα που κουβαλάνε φόρους και χαράτσια.

Το Καστελόριζο επιστρέφει στη Δραχμή

Το Καστελόριζο επιστρέφει στη Δραχμή ως ένδειξη διαμαρτυρίας προς
το Κράτος

 

Η Μεγίστη, γνωστότερη με την ονομασία Καστελλόριζο (κόκκινο φρούριο), αποτελεί το νοτιανατολικότερο άκρο της Ευρώπης. Απέχει μόλις 2 ναυτικά μίλια από τις τουρκικές ακτές και οι 450 κάτοικοί της (μαζί και οι στρατιώτες) νιώθουν καθημερινά την «καυτή ανάσα» της γείτονας από πάνω τους.
Την ώρα, δε, που η ελληνική κυβέρνηση ετοιμάζεται να… 
υπογράψει ένα νέο μνημόνιο, εν μέσω έντονων αντιδράσεων κοινωνίας και εργαζομένων, ώστε η χώρα μας να παραμείνει πάση θυσία στο ευρώ, στο Καστελόριζο, το «νησί του μνημονίου», προσωνύμιο από τότε που ο τέως πρωθυπουργός Γ. Παπανδρέου πριν σχεδόν 22 μήνες ανακοίνωσε από το νησί την ένταξη της Ελλάδας στο πρώτο μνημόνιο, ετοιμάζεται να υψώσει σημαία ανεξαρτησίας και να επιστρέψει εκεί από όπου ξεκίνησε η Ελλάδα:

Στη δραχμή!!!