Τοπίο πολιτικής παρακμής

Της Βασιλικής Σιούτη

Εικονική κοινοβουλευτική δημοκρατία

Από την αρχή της ελληνικής κρίσης και το πρώτο μνημόνιο το πολιτικό τοπίο είχε αρχίσει να μοιάζει με κινούμενη άμμο. Τα μεγάλα κόμματα συρρικνώθηκαν, τα μικρά διογκώθηκαν, νεοναζιστές μπήκαν στη Βουλή, καινούργια κόμματα εμφανίστηκαν και άλλα εξαφανίστηκαν, ενώ γραφικές προσωπικότητες που κάποτε έβλεπες μόνο στην trash tv βρέθηκαν στο Κοινοβούλιο να εκπροσωπούν τους πολίτες της χώρας.

Δέκα χρόνια μετά, η πολιτική ρευστότητα συνεχίζεται, χωρίς να έχει εμφανιστεί τίποτα νέο, απλώς ανακατεύοντας ξανά και ξανά τα ίδια φθαρμένα υλικά.

Οι τελευταίες πολιτικές εξελίξεις στη χώρα μας επιβεβαιώνουν πλήρως τους πολιτικούς αναλυτές που μιλούν εδώ και καιρό για «εικονική κοινοβουλευτική δημοκρατία».

Ο ακροδεξιός Καμμένος και τα «όργανα» (Παπάγος, Πλαστήρας, Καραμανλής, Παπανδρέου) του… «διεθνούς κομμουνισμού»!

Του Νίκου Μπογιόπουλου

Είχαμε ακούσει τα πάντα. Αλλά ότι ο Πιπινέλης και ο Παπάγος, ο Τσαλδάρης και ο Σοφ.Βενιζέλος, ο Πλαστήρας και ο Γεώργιος Παπανδρέου, ο Καραμανλής  και ο Ράλλης έδρασαν στο «Μακεδονικό» περίπου σαν «όργανα» του… «διεθνούς κομμουνισμού», αυτό μόνο ως παραλήρημα ενός ψεκασμένου θα μπορούσε να ακουστεί. Και ακούστηκε! Αλλά, ας τα πάρουμε από την αρχή:

    Ο Καμμένος, ο ακροδεξιός συνεταίρος μέχρι χτες του κ.Τσίπρα, ο κύριος που κατηγορούσε τους ομοίους του ότι υπέγραφαν μνημόνια στα τέσσερα ενώ αυτός τα υπέγραψε… όρθιος, ο ίδιος που ως υπουργός Αμυνας μαζί με βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ περιδιάβαινε σε ένδειξη «πατριωτισμού» τα ακριτικά νησιά έχοντας συνοδεία τους ναζί Κασιδιάρη και Παππά, κατά την ανακοίνωσή της παραίτησής του, και παρά το δράμα του για την αποκόλλησή του από την καρέκλα, φρόντισε να παράσχει τόσο τα πολιτικά όσο και τα… ιστορικά του διαπιστευτήρια.

Αηδία!

Του Γεράσιμου Χολέβα

Είναι πολλοί αυτοί που γνωρίζουν (και θυμούνται) την πολιτική πορεία του πρώην συγκυβερνήτη του πρωθυπουργού, Αλέξη Τσίπρα. Αναφερόμαστε στον κύριο Πάνο Καμμένο.

Ακόμα, όμως, κι αν δεν γνώριζε κανείς τίποτα για τις πολιτικές του επιλογές, φτάνει αυτό που είπε στη σημερινή τηλεοπτική του συνέντευξη στο STAR.

Ο Πάνος Καμμένος, που από το…. υψηλού πολιτικού πνεύματος «στα τέσσερα εσείς» ψήφισε μνημόνιο (όρθιος και περήφανος…), χρησιμοποίησε σήμερα ένα επιχείρημα που ξεπερνάει τα όρια της πολιτικής: 

Έφυγε καβάλα στον …Βουκεφάλα με αντικομμουνισμό παλιάς κοπής

Του Γεράσιμου Λιβιτσάνου

Αντικομμουνιστικές αναφορές από τον πρώην υπουργό ‘Άμυνας για να «χαϊδέψει» ακροδεξιά ακροατήρια. Μίλησε για ψέματα «του διεθνούς κομμουνισμού και του ναζισμού»

Δεν πρόλαβε καλά – καλά να φύγει από την κυβέρνηση και ήδη ψάχνει ψήφους στο σκληρό ακροδεξιό ακροατήριο ο Πάνος Καμμένος. Τέτοιες προσπάθειες όμως «πάνε πακέτο» με τον αντικομμουνισμό.

Η έξοδος του Καμμένου: Μία προδιαγεγραμμένη μη κρίση

Της Βασιλικής Σιούτη

Η «κυβερνητική κρίση» είναι η πιο προβλέψιμη κυβερνητική κρίση που έχει υπάρξει ποτέ και στην ουσία μη κρίση.

Μία προδιαγεγραμμένη μη κρίση. Αυτό παρακολουθήσαμε σήμερα, με τον πρωθυπουργό να ανακοινώνει ότι θα ζητήσει ψήφο εμπιστοσύνης από τη Βουλή και τον κυβερνητικό του εταίρο να δηλώνει ότι δεν θα του την δώσει, χωρίς όμως να τον αμφισβητεί και διαβεβαιώνοντας ότι η σχέση τους παραμένει άριστη.

Ο Πάνος Καμμένος αναγνωρίζοντας στην πράξη ότι είναι ο αδύναμος εταίρος και ο πιο ανίσχυρος παίκτης, αντιμετώπισε με ρεαλισμό τα νέα δεδομένα, παίρνοντας ό,τι μπορούσε να πάρει ως χαμένος. Δεν δραματοποίησε την έξοδό του από την κυβέρνηση και προσπάθησε να αντιμετωπίσει με χιούμορ την «αποστασία» όσων στελεχών του δεν θα τον ακολουθήσουν, με αμήχανες ατάκες τόσο για την κ. Κουντουρά όσο και για τον κ. Κόκκαλη.

Σύζυγοι σε αμοιβαία επωφελή διάσταση

Του Θάνου Καμήλαλη

Πολύ όμορφα τα περί «διαζυγίου» ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ και το χιούμορ που εύλογα το συνοδεύει, αλλά στην πράξη και σύμφωνα με τους αριθμούς, διαζύγιο δεν υπάρχει. Η αποχώρηση του Πάνου Καμμένου γίνεται, όλως τυχαίως, με όρους που εξυπηρετούν όσο καλύτερα γίνεται τα συμφέροντα της συγκυβέρνησης. Οι δύο εταίροι, απλώς συμφώνησαν να περάσουν λίγο χρόνο χώρια, σε διάσταση, για «να βρει ο καθένας τον εαυτό του» ενόψει των εκλογών.

«Οι ΑΝΕΛ αποχωρούν από την κυβέρνηση», υποστήριξε ο Πάνος Καμμένος, αμέσως μετά τη συνάντησή του με τον Αλέξη Τσίπρα στο Μέγαρο Μαξίμου, άποψη που επανέλαβε και στη συνέντευξη Τύπου που ακολούθησε. Μόνο που αυτό δεν φαίνεται να ισχύει ακριβώς. Σύμφωνα με τα μέχρι στιγμής στοιχεία, η «αποχώρηση των ΑΝΕΛ» θα σημάνει ότι μόνο 3 από τους 7 βουλευτές του κόμματος θα καταψηφίσουν την κυβέρνηση, στη διαδικασία της ψήφου εμπιστοσύνης.

ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ: Το τέλος μιας τοξικής σχέσης

Ο Πάνος Καμμένος «έσπασε την καρέκλα του» (όπως είπε) για το θέμα της ονομασίας της Μακεδονίας το οποίο «δεν του επιτρέπει να μη θυσιάσει την καρέκλα» του υπουργού Εθνικής Άμυνας.  Με αυτό τον τρόπο η «ανίερη συμμαχία» ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ όπως την ξέραμε φτάνει στο τέλος της. Ωστόσο η συμμαχία ενδέχεται με μια έννοια να συνεχιστεί και χωρίς τον Καμμένο  καθώς μόνο η υφυπουργός Εθνικής Άμυνας Μαρία Κόλλια – Τσαρουχά εμφανίζεται πρόθυμη να ακολουθήσει τον αρχηγό της στο δρόμο της παραίτησης.  Ο Πάνος Καμμένος ζήτησε από τον Αλέξη Τσίπρα να απομακρύνει από την κυβέρνηση όλα τα στελέχη που προέρχονται από τους Ανεξάρτητους Έλληνες.  Ο Πάνος Καμμένος δήλωσε ότι ο ίδιος και οι δύο βουλευτές που του παραμένουν πιστοί  η Μαρία-Κόλλια-Τσαρουχά και ο Κώστας Κατσίκης δεν θα δώσουν ψήφο εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση. Το Σεπτέμβριο του 2015 οι Ανεξάρτητοι Έλληνες είχαν εκλέξει 10 βουλευτές. 

Δημήτρης Τζιαντζής

«Ένας εξαιρετικός υπουργός Εθνικής Άμυνας»

Του Γεράσιμου Λιβιτσάνου

Έργα και ημέρες του Πάνου Καμμένου στην αμυντική πολιτική της χώρας. Νέες βάσεις, το ΝΑΤΟ στο Αιγαίο, συμφωνίες με Ισραήλ, ιδιώτες στην αμυντική βιομηχανία.

Είναι το πρόσωπο των ημερών και σύμφωνα με τον Αλέξη Τσίπρα «ένας εξαιρετικός υπουργός Άμυνας», όπως και από τους «μακροβιότερους». Ο λόγος φυσικά για τον Πάνο Καμμένο.

Παρότι εμπλέκεται σε πολλά θα προσπαθήσουμε να εστιάσουμε στο κομμάτι της υπουργίας του και στα θέματα ‘Αμυνας, αφού το έκανε και ο πρωθυπουργός. Ίσως καταλάβουμε και τους λόγους.

ΟΥΚ (ομάδες υπέρτατης καραγκιοζοποίησης)…

Tου Νίκου Μπογιόπουλου

Εδώ και κάτι μήνες, τις μονές μέρες, λέει: «Φεύγω».

Τις άλλες μέρες, τις ζυγές, λέει: «Δεν φεύγω».

Τα Σάββατα, λέει: «Φεύγω, αλλά μένω».

Τις Κυριακές, λέει: «Μένω, αλλά φεύγω».

H επίσκεψη της Μέρκελ στην Αθήνα και η συμφωνία για τα F-16

Της Βασιλικής Σιούτη

Άλλη μια επίσκεψη της Μέρκελ αυτή την εβδομάδα για να επηρεάσει, παρότι αυτό δεν πιάνει ποτέ. Άλλος ένας νεκρός στη Μόρια, αλλά στην κυβέρνηση δεν συγκινείται κανείς. Συγκινούνται και μονιάζουν, όμως, Καμμένος και Τσακαλώτος όταν πρόκειται για τα εξοπλιστικά και τα αντισταθμιστικά οφέλη της «μίζας» που κατήγγελλε κάποτε ο Τσίπρας, όταν διαβεβαίωνε ότι θα σταματήσουν.

• Ολοκληρώνεται στα Σκόπια αυτές τις μέρες η κύρωση των συνταγματικών αλλαγών για την έγκριση της Συμφωνίας των Πρεσπών και, σύμφωνα με τις ενδείξεις, θα έρθει στην Αθήνα νωρίτερα απ’ ό,τι αναμενόταν. Γερμανία και ΗΠΑ πιέζουν να κλείσει η «εκκρεμότητα» και τόσο ο Ζόραν Ζάεφ όσο και ο Αλέξης Τσίπρας κάνουν ό,τι μπορούν.

• Η Γερμανίδα καγκελάριος Άνγκελα Μέρκελ θα βρίσκεται στην Αθήνα Πέμπτη και Παρασκευή για να πιέσει, αυτήν τη φορά την ελληνική πλευρά, να συντομεύει. Πριν από τέσσερις μήνες είχε επισκεφτεί τα Σκόπια, λίγο πριν από το δημοψήφισμα, και πολλοί κάτοικοι της γειτονικής χώρας θεώρησαν υποτιμητική την επίσκεψη αυτή, καθώς ο σκοπός της ήταν να τους υποδείξει τι να ψηφίσουν. Εκ του αποτελέσματος κρίθηκε ότι η επίσκεψη εκείνη δεν λειτούργησε θετικά για τους πολίτες της ΠΓΔΜ, παρότι ο Ζόραν Ζάεφ είχε προεξοφλήσει τότε ότι οι πολίτες της χώρας του θα «ανταποδώσουν» την επίσκεψη αυτή «με ένα επιτυχές δημοψήφισμα στις 30 Σεπτεμβρίου».

Κυβέρνηση μειοψηφίας αλλά με την ανοχή ποιών;

Του Γεράσιμου Λιβιτσάνου

Βαπτίζουν «προοδευτική στροφή» ενδεχόμενη αποχώρηση Καμμένου

«Θα έχουμε κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, αλλά θα είναι σαν να μην έχουμε»! Στην κατεύθυνση των προφητειών του Γέροντα Παΐσιου φαίνεται πως οδηγούνται οι πολιτικές εξελίξεις με καταλύτη την επερχόμενη συμφωνία των Πρεσπών. Αν πιστέψουμε τα σενάρια που, επισήμως πλέον, παρουσιάζει το Μέγαρο Μαξίμου, η χώρα θα οδηγηθεί στην τελική ευθεία για τις εκλογικές αναμετρήσεις του 2019 με κυβέρνηση μειοψηφίας ή ανοχής.

Αυτό, τουλάχιστον, υποστήριξε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Δημήτρης Τζανακόπουλος, ότι θα είναι το καθεστώς μετά την –βέβαιη κατά τον ΣΥΡΙΖΑ– υπερψήφιση της Συμφωνίας των Πρεσπών από τη Βουλή και την αποχώρηση των ΑΝΕΛ από το κυβερνητικό σχήμα. Όπως είπε χαρακτηριστικά, «δεν προκύπτει ότι θα υπάρξει κατά κανένα τρόπο απώλεια της εμπιστοσύνης της Βουλής». «Ο κύριος Καμμένος έχει δηλώσει σαφώς ότι ναι μεν θα αποχωρήσει από την κυβέρνηση, ωστόσο δεν θα υπερψηφίσει ποτέ μια πρόταση δυσπιστίας, την οποία θα κατέθετε ο κύριος Μητσοτάκης ή οποιοσδήποτε άλλος από την παρούσα Βουλή […], θα έχουμε μια κυβέρνηση η οποία, όπως και σε πολλές άλλες χώρες της Ευρώπης, την Ισπανία, την Πορτογαλία, θα λειτουργεί με τη λεγόμενη ανοχή ενός μέρους του Κοινοβουλίου», υποστήριξε, «άρα, δεν υφίσταται κανένας απολύτως λόγος για να υπάρξει οποιαδήποτε πολιτική εξέλιξη σχετικά».

Μάλιστα ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Δημήτρης Παπαδημούλης έσπευσε να δώσει σε αυτή την εξέλιξη πολιτικό πρόσημο «αριστεροποίησης» της κυβέρνησης. Τόνισε ότι μετά την αποχώρηση των ΑΝΕΛ θα υπάρξει ανασχηματισμός που «θα έχει πιο έντονο, προοδευτικό, αριστερό, κεντροαριστερό χρώμα και νομίζω ότι με αυτή τη δυναμική θα πάμε μέχρι το τέλος της τετραετίας και για επιτυχίες στις εκλογές». Πάντως, η νέα κυβέρνηση που θα προκύψει δεν είναι βέβαιο πώς θα είναι πολύ διαφορετική από τη σημερινή, αφού αποτελεί ένα ερώτημα το αν θα αποχωρήσουν από αυτήν στελέχη των ΑΝΕΛ, όπως η Έλενα Κουντουρά ή ο Τέρενς Κουίκ.

Όσον αφορά τη συμφωνία των Πρεσπών, η κυβέρνηση δηλώνει πως επιμένει στην υπερψήφισή της με 151 ψήφους. Σε αυτούς υπολογίζει τους 145 του ΣΥΡΙΖΑ την Κ. Παπακώστα, τον Θ. Παπαχριστόπουλο των ΑΝΕΛ και 4 βουλευτές του Ποταμιού — Θεοδωράκης, Μαυρώτας, Δανέλλης, Λυκούδης. Επίσης, υπάρχουν προσδοκίες και για βουλευτές της Δημοκρατικής Συμπαράταξης (Θεοχαρόπουλος) αλλά και βουλευτές των ΑΝΕΛ που έως τώρα δεν έχουν εκφραστεί (Κουντουρά, Ζουράρις, Κόκκαλης).

Μάλιστα, η συμφωνία θα έρθει στη Βουλή σε δύο δόσεις: Πρώτα το κείμενο που υπογράφουν τα δύο κράτη και στη συνέχεια η κύρωση της σύμβασης ένταξης της ΠΓΔΜ στο ΝΑΤΟ. Για τη σύμβαση αυτή, ερωτηματικό αποτελεί η στάση της Νέας Δημοκρατίας.

Πάντως, ο κυβερνητικός σχεδιασμός δείχνει να έχει σαφέστατο προσανατολισμό, αφού ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ θα κατέβουν στον προεκλογικό στίβο απαλλαγμένοι ο ένας από τον άλλο. Ο ΣΥΡΙΖΑ θα μπορεί έτσι να «πουλήσει» πολύ πιο ελεύθερα το αφήγημα περί «προοδευτικού μετώπου ενάντια στην ΝΔ. Οι ΑΝΕΛ, από την άλλη, με βασικό σύνθημα την αντίθεση τους στο όνομα «Βόρεια Μακεδονία», θα προσπαθήσουν να ανταπεξέλθουν στην πίεση που τους ασκεί η ΝΔ και τα κόμματα της ακροδεξιάς, προκειμένου να πετύχουν τον στόχο της οριακής εισόδου στη Βουλή.

Τέλος, όσον αφορά τον χρόνο των εκλογών, επισήμως το Μαξίμου μιλά για τον ερχόμενο Οκτώβριο. Ωστόσο, κυκλοφορούν σενάρια για πρόωρες εκλογές τον Φεβρουάριο, ενώ επικρατέστερο θεωρείται αυτό των ταυτόχρονων εκλογών τον Μάη.

ΠΡΙΝ

Ο Καμμένος ζητάει δωρεές για νέες φρεγάτες

Το άνοιγμα ειδικού τραπεζικού λογαριασμού, όπου θα μπορούν οι πολίτες να κάνουν δωρεές για να αγοραστούν φρεγάτες για το πολεμικό ναυτικό, ανακοίνωσε ο υπουργός Άμυνας, Πάνος Καμμένος. «Καλώ τους Έλληνες εφοπλιστές και όλους τους Έλληνες πολίτες από το υστέρημα τους από την 1/1 του 2019 που θα ανοίξει λογαριασμός για την ενίσχυση του στόλου για την απόκτηση νέων φρεγατών και ναυαρχίδων να βοηθήσουν την εθνική προσπάθεια. Να θυμηθούν το παράδειγμα του Αβέρωφ και όλων των μεγάλων ευεργετών. Πρώτος θα καταθέσω το μισθό μου σε αυτή την προσπάθεια».

Συγκεκριμένα, όπως αναφέρει το ΑΠΕ,  ο υπουργός Εθνικής Άμυνας απηύθυνε κάλεσμα βοήθειας σε όλους τους Έλληνες λέγοντας: «Τώρα όμως έχουμε την ανάγκη των μεγάλων δωρητών και ευεργετών της πατρίδος. Καλώ τους Έλληνες εφοπλιστές και όλους τους Έλληνες πολίτες από το υστέρημα τους από την 1/1 του 2019 που θα ανοίξει λογαριασμός για την ενίσχυση του στόλου για την απόκτηση νέων φρεγατών και ναυαρχίδων να βοηθήσουν την εθνική προσπάθεια. Να θυμηθούν το παράδειγμα του Αβέρωφ και όλων των μεγάλων ευεργετών. Πρώτος θα καταθέσω το μισθό μου σε αυτή την προσπάθεια».

Σςςς, οι φιλελεύθεροι κοιμούνται

«…τεμάχια σαπρών ξύλων από ξεχώματα, ήτοι ανακομιδάς ανθρωπίνων σκελετών, λείψανα από χρυσές γόβες ή χρυσοκέντητα υποκάμισα νεαρών γυναικών, συνταφέντα ποτέ μαζί των, βόστρυχοι από κόμας ξανθάς, και άλλα του θανάτου λάφυρα». Παπαδιαμάντης, Το Μοιρολόγι της φώκιας

Παγωμένος άνεμος φυσάει στο κοιμητήρι των φιλελευθέρων. Από τους «νουνεχείς» δεξιούς και τους κοσμοπολίτες συντηρητικούς μέχρι τις εκσυγχρονιστικές παρυφές της κεντροαριστεράς και της σοσιαλδημοκρατίας δεν ακούγεται τίποτα. Υπό κανονικές συνθήκες ο χώρος στοχάζεται, παράγει ιδέες, προωθεί τομές. Σήμερα τον τόνο δίνουν οι θιασώτες του ταλιμπανικού νεοφιλελευθερισμού. Στα social media (και κάποια παραδοσιακά) ακούγονται μόνο κάτι «φιλελεύθερα» attention whores. Κατάντησε ο χώρος αυτός μόνο συνεκτικό ιστό να έχει τον λυσσαλέο αντισυριζαϊσμό. Αλλά τι να το κάνεις; Σε αυτόν είναι καλύτερος ο Άδωνις Γεωργιάδης.

Τα μυστικά κονδύλια και η «μάχη» Καμμένου – Κοτζιά

Του Δημήτρη Μηλάκα

Είναι περίεργο, όχι όμως ανεξήγητο, το ότι στο επίκεντρο της αντιπαράθεσης ανάμεσα στον Πάνο Καμμένο και τον Νίκο Κοτζιά (και μάλιστα μέσα στο υπουργικό συμβούλιο) βρέθηκαν οι μυστικές δαπάνες (τα αποκαλούμενα μυστικά κονδύλια) τα οποία διαχειρίζονται «εν λευκώ» οι υπουργοί για «εθνικούς σκοπούς».

Το περίεργο είναι ότι το αντικείμενο της πολιτικής αντιπαράθεσης των δύο έχει να κάνει με τη διαφορά αντιλήψεων για την υπόθεση της ΠΓΔΜ και τις αλληλοκατηγορίες για την προσπάθεια ακύρωσης του ρόλου του ενός (του Ν. Κοτζιά) από τον άλλο (Πάνο Καμμένο). Για ποιον λόγο άραγε η κόντρα εξετράπη από το βασικό σημείο αντιπαράθεσης;

Η εξήγηση είναι απλή: Τα μυστικά κονδύλια (και η διαχείρισή τους) αποτελούν μια εύκολη στην πρόσβαση δεξαμενή λάσπης, από την οποία είναι «λερωμένοι» όσοι τα διαχειρίζονται. Με άλλα λόγια, ο καθένας απ’ όσους τα διαχειρίζονται θεωρεί ότι έχει ράμματα για τη γούνα του άλλου. Και η αλήθεια είναι ότι και έχει και μπορεί να βρει…

Οι παραιτήσεις ενίοτε γίνονται αποδεκτές

του Δημήτρη Μηλάκα

Κάποιες φορές οι παραιτήσεις, ειδικά αν υποβάλλονται κάθε τρεις και λίγο, γίνονται αποδεκτές. Αυτήν τη βασική αρχή προφανώς τη γνώριζε ο Νίκος Κοτζιάς, ο οποίος, όπως πληροφορείται το «Ποντίκι», δεν ήταν η πρώτη φορά που ρίσκαρε τη συμμετοχή του στην κυβέρνηση. Αυτή τη φορά, ωστόσο, το ρίσκο δεν έπιασε και ο Αλέξης Τσίπρας «με πόνο ψυχής» έδειξε την πόρτα στον υπουργό των Εξωτερικών του…

Η τακτική των ασφυκτικών πιέσεων – μέχρι απειλής παραίτησης – του Νίκου Κοτζιά προκειμένου να περάσει τη γραμμή του ακόμη και για ήσσονος σημασίας θέματα που είχαν να κάνουν με το υπουργείο Εξωτερικών, μπορεί να αποδοθεί (και) στον εκρηκτικό του χαρακτήρα. Η απόφαση, ωστόσο, του πρωθυπουργού να κάνει δεκτή την παραίτησή του έχει να κάνει με απόλυτα ψυχρό πολιτικό υπολογισμό:

Αμερικανόδουλη πολιτική και χωρίς Κοτζιά

Του Γεράσιμου Χολέβα

Εάν ήταν ξαφνική ή όχι η παραίτηση του Νίκου Κοτζιά θα αποδειχθεί σε λίγο διάστημα από τις ίδιες τις εξελίξεις. Το σίγουρο είναι πως, με αφορμή την παραίτηση Κοτζιά και την αποδοχή της, ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας έκανε μια δήλωση προς όλες τις κατευθύνσεις και κυρίως προς το εξωτερικό και τους καλούς …μας «συμμάχους» στις ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ και την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Πέρα από την πρώτη ανάγνωση, που ήδη έχει αρχίσει να γράφεται, δηλαδή πως ο Τσίπρας επέλεξε Καμμένο αντί για Κοτζιά για να διατηρήσει την κυβέρνηση του υπάρχουν κι άλλες πλευρές στις εξελίξεις, πριν, κατά τη διάρκεια και μετά την παραίτηση του (πρώην πια) υπουργού Εξωτερικών. 

Ο «τυφώνας» Πάνος που έγινε …δροσερό αεράκι

Του Γεράσιμου Λιβιτσάνου

Μπορεί η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ να κάνουν λόγο για καταστάσεις «εκτός ελέγχου» και σκληρών διαφωνιών στο εσωτερικό της κυβέρνησης μετά την ανοιχτή πρόσκληση του Πάνου Καμμένου στις ΗΠΑ για τις βάσεις και κυρίως για το Μακεδονικό. Όμως οι εξελίξεις των τελευταίων ημερών δείχνουν μια διαφορετική πραγματικότητα: Πίσω από την φαινομενική εσωτερική κόντρα, υπάρχει ξεκάθαρη σύμπλευση στην βαθύτερη «ευρωατλαντική» προσαρμογή της χώρας.

Ο Π.Καμμένος με αναρτήσεις στου στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης αν και δήλωσε πως τα όσα είπε δεσμεύουν μόνον τον ίδιο, εξέθεσε την κυβέρνηση λέγοντας ότι οι βάσεις για τις οποίες μίλησε ήδη λειτουργούν. Μίλησε για «κέντρα» εντός της κυβέρνησης που του επιτίθενται φωτογραφίζοντας ουσιαστικά τον Ν.Βούτση και άλλα κυβερνητικά στελέχη που με δηλώσεις του υποστήριξαν ότι εκφράζει διαφορετική θέση από την κυβερνητική πολιτική. Χωρίς όμως να αμφισβητήσουν το «ανηκωμεν εις την δύση» και την πρόσδεση της χώρας στις στρατιωτικοπολιτικές επιδιώξεις των ΗΠΑ. Μάλιστα ο Πάνος Καμένος αναφέρθηκε στις συμφωνίες με το Ισραήλ, την Αίγυπτο και την Γαλλία για την Νοτιοανατολική μεσόγειο, τονίζοντας ότι η κυβέρνηση προωθεί πολιτική αξόνων εκεί (ιμπεριαλιστικών αξόνων θα προσθέταμε) οπότε ανάλογα θα πράξει και στα Βαλκάνια.

Κοντό αμερικανικό χαλινάρι

Του Δημήτρη Μηλακα

Η ελληνική κυβέρνηση, νωρίτερα απ’ όσο υπολόγιζε, διαπιστώνει ότι το αμερικανικό χαλινάρι το οποίο πρόθυμα φόρεσε είναι ιδιαίτερα κοντό για να της επιτρέψει έστω και το ελάχιστο περιθώριο κινήσεων πέρα απ’ αυτό που επιτρέπει η Ουάσιγκτον.

Προφανώς δεν είναι τυχαίο ότι ακριβώς τη στιγμή που φάνηκε να αποδίδει η προσπάθεια για την αποκατάσταση των ελληνορωσικών σχέσεων με την ανακοίνωση της επίσκεψης Τσίπρα στη Μόσχα, από το αμερικανικό έδαφος εξαπολύθηκαν τα προειδοποιητικά πυρά:

Είναι αναίσθητοι; Ή κάνουν απλώς τη δουλειά τους;

Tου Στάθη Τσαγκαρουσιάνου

Πώς στην προσπάθειά σου να κρατήσεις την εξουσία χάνεις πρώτα την επαφή με την πραγματικότητα κι έπειτα χάνεις την επαφή με την ανθρωπιά.

Δεν το ῾λπιζα να ῾ν᾿ η ζωή μέγα καλό και πρώτο !
Διονύσιος Σολωμός

Aυτό που μου κάνει την μεγαλύτερη εντύπωση στην τραγωδία που βιώνουμε, είναι η όψη της κυβέρνησης. Ο τόνος της φωνής τους, οι δηλώσεις τους, οι λέξεις τους, το βλέμμα τους― ακόμη και η γλώσσα του σώματός τους.

Έχουν κάτι αφόρητα άνετο. Αφόρητα αεράτο. Είναι σα να τους λείπει ένα βασικό ανθρώπινο χαρακτηριστικό: η συμπόνια. Γνωρίζω ότι οι άνθρωποι που κυβερνούν έχουν άλλη δουλειά να κάνουν. Δεν είναι η δουλειά τους να θρηνούν- ειδικά την ώρα που πρέπει να δράσουν.

Όμως εδώ ούτε δράση έχουμε ούτε ανθρωπιά. Μόνο ένα πυκνό ιστό από χειριστικές πονηριές που θα τους βγάλουν λάδι στο κοινό αίσθημα.

Φταίμε κι ο δυο υπουργέ μου. Κι εγώ πλήρωσα με τη ζωή μου. Εσύ;

Του Κώστα Μπελιά

Πέρασαν οι μέρες. Κι ο πόνος παραμένει αβάσταχτος μα το συναίσθημα υποχωρεί και δίνει τη θέση του στη λογική. Και η λογική μπορεί να σε οδηγήσει στην τρέλα. Μπορεί να σε κάνει να σκέφτεσαι σαν να είσαι εσύ αυτός που έχασε τη ζωή του το καταραμένο βράδυ της περασμένης Δευτέρας στο Μάτι. Να σε βάλει στη θέση ενός από αυτούς που πάλεψαν για να γλιτώσουν τον μαρτυρικό θάνατο και δεν τα κατάφεραν. Και να σε βάζει σε σκέψεις. Και να σε οδηγεί στη οργή.

Μια σκέψη που σε βασανίζει είναι, τι θα μπορούσε να πει κάποιος από αυτούς που τόσο άδικα έφυγαν, αν σήμερα είχε τη δυνατότητα να στείλει ένα μήνυμα σε αυτούς που βγήκαν για να τρυγήσουν ψήφους πάνω σε πτώματα; Σε αυτούς που ούτε λίγο ούτε πολύ, του είπαν… φταις και πλήρωσες γι’ αυτό.

Ο ΣΥΡΙΖΑ, ο Καμμένος και τα ούμπαλα

Βγήκαν σε έξαλλη κατάσταση οι Συριζαίοι για να ειρωνευτούν τους πολίτες που κατέβηκαν χωρίς συμφέρον στα μεγάλα συλλαλητήρια και για να ρίξουν λάσπη στον Μίκη Θεοδωράκη κατηγορώντας τον για σύμπλευση με τους εθνικιστές! Οποίο θράσος! Αυτοί που κάνουν γαργάρα τρία χρόνια τώρα τον Καμμένο, τον μετρ της εθνοκουτοπονηριάς και εθνοτζαμπαμαγκιάς! Κι όχι σαν εξαίρεση, σαν παρένθετο και τυχαίο περιστατικό, αλλά σαν τακτικό νούμερο σε μια κακόγουστη επιθεώρηση την οποία ούτε ο Σεφερλής δεν μπορεί να συναγωνιστεί. Αλλά αν ο ηθοποιός δικαιολογείται γιατί ξέρει ότι ο θεατής του ξέρει ότι κάνει πλάκα, ο Καμμένος οργώνει ανεξέλεγκτα στις πλάτες τις κοινωνίας με την ιδιότητα του υπουργού Άμυνας και με όλα τα κανάλια στα πόδια του! Και οι Συριζαίοι κάνουν τις κότες, και μερικοί τις κλεφτόκοτες.

Ο Καμμένος ήθελε να δώσει όλο το ελληνικό πετρέλαιο στις ΗΠΑ αποκαλύπτει η Washington Post

Νέα στοιχεία για τις επαφές του υπουργού Άμυνας Πάνου Καμμένου και της Ελληνικής κυβέρνησης με τον ομογενή Γιώργο Παπαδόπουλο, που λειτουργούσε σαν σύμβουλος εξωτερικής πολιτικής στην προεκλογική εκστρατεία του Τραμπ, φέρνει στο φως η αμερικανική εφημερίδα Washington Post.

Στα τέλη Δεκεμβρίου του 2016, καθώς ο πρόεδρος Τραμπ ετοιμαζόταν να αναλάβει καθήκοντα, ο Παπαδόπουλος έστειλε e-mail στους ανωτέρους του ενημερώνοντάς τους για τις θέσεις του Καμμένου. “Θέλουν να υπογράψουν διακυβερνητική συμφωνία με τις ΗΠΑ για όλα τα δικαιώματα εκμετάλλευσης όλων των θαλάσσιων ενεργειακών κοιτασμάτων, και να αποτελέσουν προπύργιο (των ΗΠΑ) στη Μεσόγειο και τα Βαλκάνια” ανέφερε στο e-mail του.

Η κυβέρνηση Τσίπρα ήθελε να πουλήσει όπλα και στα ΗΑΕ που βομβαρδίζουν την Υεμένη

Διεθνείς οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων καλούν το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο να ερευνήσει καταγγελίες για εγκλήματα πολέμου που πραγματοποιούν στην Υεμένη, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα -μια ακόμη χώρα στην οποία η κυβέρνηση Τσίπρα επιχειρούσε να πουλήσει οπλισμό.

Όπως αναφέρει το γαλλικό πρακτορείο ο Αραβικός Οργανισμός Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, κατηγορεί τα ΗΑE ότι «βομβαρδίζουν αδιακρίτως άμαχο πληθυσμό»  – κατηγορία που όπως εξηγήσαμε συνιστά έγκλημα πολέμου όχι μόνο για τη χώρα που πραγματοποιεί τους βομβαρδισμούς αλλά και για χώρες που εξοπλίζουν τους δράστες των βομβαρδισμών.

Πώς μπορούν να χρησιμοποιηθούν τα όπλα που πουλάνε οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ στη Σαουδική Αραβία

«Στην Ιδρυτική διακήρυξη της Διεθνούς Ένωσης των Εργατών, το Νοέμβρη του 1864, λέγαμε: “Αν η χειραφέτηση της εργατικής τάξης απαιτεί την αδελφική συνεργασία των εργατών διάφορων εθνών, πώς θα μπορέσει να εκπληρώσει αυτή τη μεγάλη αποστολή, με μια εξωτερική πολιτική που επιδιώκει εγκληματικούς σκοπούς, που παίζει με τις εθνικές προκαταλήψεις και κατασπαταλά σε ληστρικούς πολέμους το αίμα και τον πλούτο του λαού;”»

Προς τα μέλη της Διεθνούς Ένωσης Εργατών στην Ευρώπη και τις Ηνωμένες Πολιτείες, 23 Ιούλη 1870[1]

Η χειραφέτηση των καταπιεσμένων θα είναι έργο των ίδιων. Ή δε θα είναι καθόλου. Κυριολεκτικά…

Γιατί οι ΑΝΕΛ ήταν οι καταλληλότεροι συγκυβερνήτες του ΣΥΡΙΖΑ

Της Βασιλικής Σιούτη

Λίγες μέρες πριν από τις εκλογές του Σεπτεμβρίου του 2015, υπουργός του ΣΥΡΙΖΑ είχε ερωτηθεί τι θα έκαναν,  αν οι ΑΝΕΛ δεν έμπαιναν στη Βουλή.“Θα συνεργαστούμε με το ΠΑΣΟΚ” είχε απαντήσει χωρίς κανέναν ενδοιασμό. Στην επόμενη ερώτηση, που γινόταν στο πλαίσιο του ρεπορτάζ, “γιατί το ΠΑΣΟΚ και όχι το Ποτάμι;” η απάντηση ήταν αφοπλιστική, καθώς ο υπουργός υποστήριξε ότι “Στο Ποτάμι είναι ιδεολόγοι νεοφιλελεύθεροι, ενώ στο ΠΑΣΟΚ είναι λαμόγια“.  Και συνέχισε λέγοντας ότι “Αν τους δώσουμε μερικά υπουργεία και μερικές θέσεις, θα μας αφήσουν ήσυχους να κάνουμε ότι θέλουμε. Οι άλλοι θα μας βάλουν όρους”.

Προσπερνώντας τις αξιολογικές κρίσεις του κυβερνητικού στελέχους, για το εάν το ΠΑΣΟΚ και το Ποτάμι είναι όντως οι μεν “λαμόγια” και οι δε “ιδεολόγοι νεοφιλελεύθεροι”, έχει ιδιαίτερη σημασία το σκεπτικό που αποκάλυψε και το οποίο επιβεβαιώθηκε στην πορεία.