Αδρεναλίνη, Καμίνης δε θα μείνει !

Του Χάρη Ζάβαλου

Μοναδικά, απολαυστικά και μαγευτικά ο τιτανοτεράστιος Γιώργος Καμίνης, μετά το μηχάνημα που ξεκολλάει τσίχλες αλλα μετά την πρώτη βόλτα χάλασε, την χριστουγεννιάτικη ρόδα στο Σύνταγμα που ποτέ δεν γύρισε, τα έργα στο εμπορικό τρίγωνο που δεν γίναν ποτέ, τα πεζοδρόμια που θα έφτιαχνε αλλα ελα μωρέ τώρα που να τρέχουμε, τις Μπιεναλε που τον μαραναν στην Ομόνοια,

Οι Αθηναίοι καθαίρεσαν τον Δήμαρχο

Του Γιώργου Γιαννόπουλου

Ο Γιώργος Καμίνης είναι έκπτωτος και θα πρέπει να παραιτηθεί υπέρ ενός υπηρεσιακού -τεχνοκράτη- δημάρχου που θα αναλάβει τον δήμο μέχρι τις επόμενες δημοτικές εκλογές. Διαφορετικά, πρέπει να εξαναγκαστεί να παραιτηθεί, με μαζικές κινητοποιήσεις των Αθηναίων, σαν αυτές στις οποίες πρωτοστάτησε ο ίδιος ζητώντας την παραίτηση του εκλεγμένου πρωθυπουργού…

Στο αποκορύφωμα του ελληνικού «γιουρομαϊντάν» που μόλις συνετρίβη, το σύστημα επέλεξε να προωθήσει μουλωχτά στο προσκήνιο –θεωρώντας τον λιγότερο αντιπαθή ενδεχομένως από άλλους υποψηφίους όπως ο Σταύρος Θεοδωράκης ή ο Γιάννης Στουρνάρας– ως υποψήφιο δοτό πρωθυπουργό τον Γιώργο Καμίνη.

Μοιρολόι «φιλελέ», άντε χάσου βρε λαέ…

Του Διονύση Ελευθεράτου

To είπες Αντιγόνη μου, γλυκιά μας Λυμπεράκη,
ότι η ψήφος του φτωχού, θολό είναι φαρμάκι.
Φταιει που κάναμε φτωχούς, πολλούς κι αγριεμένους;
Πολύ σφιχτά τους είχαμε, μπρος στην Τι Βι δεμένους,
κι αυτούς, μα και τους άνεργους και κάμποσους μεσαίους;
Φταιμε εμείς που έχασαν την αίσθηση του χρέους;

Ο φασισμός ως mainstream πολιτική συμπεριφορά

Του Σιδερή Τσούρου

Θεωρείται φυσιολογικό να βγαίνει ο Δήμαρχος της πόλης με πλακάτ «όχι στη βία», αλλά να καταπίνει τη γλώσσα του όταν τα ΜΑΤ όταν ρίχνουν χημικά σε συνταξιούχους…

Από το ΠΑΣΟΚ στο ΚΙΔΗΣΟ, από τη ΔΗΜΑΡ στο ΠΟΤΑΜΙ και στο ΣΥΡΙΖΑ, από τους ΑΝΕΛ στο ΣΥΡΙΖΑ και τη ΝΔ, από τη ΔΡΑΣΗ στο ΠΟΤΑΜΙ και τη ΝΔ και από το ΠΑΣΟΚ στη ΝΔ και οπουδήποτε αλλού.

Θα μπορούσε να είναι ποδοσφαιρική μεταγγραφική περίοδος οπότε και δεν θα υπήρχε κανένα πρόβλημα. Είναι όμως προεκλογική περίοδος. Δεν μιλώ για μεταγραφές τύπου γλάστρας (Πύρρος Δήμας, Νάνα Μούσχουρη, τώρα Δούνια, Παντελίδης), αλλά για μία νοσηρή πρακτική όπου μερίδα πολιτικών έχουν επιδοθεί σε ένα χωρίς προηγούμενο παζάρι, χωρίς καμία ιδεολογική αναφορά ή πολιτική σύγκρουση και προσπαθούν χωρίς ηθικούς φραγμούς να εξασφαλίσουν την επιβίωσή τους. Παράλληλα απενεχοποιούνται οι πολιτικοί τυχοδιωκτισμοί και η πλαδαρή κοινή γνώμη διαπαιδαγωγείται και αποδέχεται την αποθέωση του καιροσκοπισμού.

O Καμίνης ντύνει τα δέντρα. Οι άστεγοι ας πεθάνουν

Ως ανθρωπιστική πρόκληση χαρακτηρίζουν χιλιάδες Αθηναίοι την υποστήριξη που παρείχε ο Δήμος Αθηναίων στην προκλητική πρωτοβουλία ορισμένων να… ντύσουν με πουλόβερ τα δέντρα στο κέντρο της Αθήνας τη στιγμή που χιλιάδες συμπολίτες μας κινδυνεύουν κυριολεκτικά να πεθάνουν από το κρύο και την έλλειψη τροφίμων.

Ζητάει εξαίρεση από την καταβολή φόρου 5,4 εκατ. ευρώ και εγκαινιάζει γήπεδα μαζί με το Δήμαρχο Καμίνη

Η ARTUME, ιδιοκτήτρια του οικοπέδου του πρώην Μουζάκη, έχει ζητήσει εξαίρεση από την καταβολή του φόρου Ακίνητης Περιουσίας. Σε αντίθεση πλέον με τους άλλους φορολογούμενος, οι οποίοι φορολογούνται από το πρώτο ευρώ παράλληλα με τα χαράτσια, η εταιρεία σύμφωνα με τους ορκωτούς ελεγκτές της, μόνο για το 2009, δεν έχει πληρώσει ειδικό φόρο ακίνητης περιουσίας ύψους 5,4 εκατ. ευρώ.  Τα στοιχεία αυτά προέρχονται από την έκθεση αποτελεσμάτων της ίδιας της εταιρείας.

Δευτέρα, 30 Ιουνίου 2014 – Το ιδρυτικό συνέδριο του Ποταμιού (φωτορεπορτάζ)

by To Skouliki Tom

Το σαββατοκύριακο που μας πέρασε κι ενώ τα βλέμματα όλων των Ελλήνων ήταν στραμμένα πάνω στο ματς της Εθνικής με την Κόστα Ρίκα, ένα φάντασμα πλανιόταν πάνω από το Λαύριο. Το φάντασμα του Σταύρου Θεοδωράκη.

Ο Σταύρος Θεοδωράκης είπε ότι επέλεξε για το ιδρυτικό συνέδριο του Ποταμιού το Λαύριο γιατί κάνει ρίμα με το “αύριο”, αν και το σωστότερο θα ήταν να κάνει το συνέδριο στο Μενίδι που κάνει ρίμα με το “αρχίδι”.

Στο ιδρυτικό συνέδριο του Ποταμιού βρέθηκαν εκπρόσωποι από το ΣΥΡΙΖΑ, τη ΔΗΜΑΡ και το ΚΚΕ, οι οποίοι πλήρωσαν είσοδο 5 ευρώ – χωρίς ποτό -, ενώ ο Σταύρος τους ανάγκασε να φέρουν και δικό τους καρεκλάκι από το σπίτι. Μόνο εγώ, το μνημονιακό Skouliki Tom, δεν πλήρωσα ούτε ένα ευρώ, αφού, ως γνωστόν, είμαι κολλητός του Σταύρου αλλά κυρίως του Μπόμπολα.

Πριν ψηφίσεις μάθε, η ιδιωτικοποίηση δεν είναι μόνο… ιδεολογία, είναι κερδοφόρα απόλαυση!

Λίγες ώρες πριν τις Ευρωεκλογές, στις οποίες ο ευρωσκεπτικισμός καλπάζει, το ρεπορτάζ του pressproject για τις παράλληλες επιχειρηματικές δραστηριότητες ενός εκ των υποψηφίων για την προεδρία της Ε.Ε., δίνει ένα ακόμη δυνατό παράδειγμα του γιατί η Ευρώπη των λόμπι και της ολιγαρχίας έχει διαλύσει κάθε ψευδαίσθηση για τη «δημοκρατική» λειτουργία της.

Ο συγκεκριμένος  κύριος δεν είναι άγνωστος στην ελληνική κοινή γνώμη και  έχει κάνει και δηλώσεις περί ύπαρξης διαφθοράς, για την ανάγκη νέων κανόνων, καλώντας τους ψηφοφόρους να δουν ποιοι είναι εκείνοι που ζητάνε την ψήφο τους.

Γιατί δεν είμαι με τον Καμίνη

Του Αυγουστίνου Ζενάκου

Μια (σχεδόν) προσωπική αφήγηση για τη στιγμή που κατάλαβα τι είναι ο δήμαρχος Αθηναίων…

Ανάμεσα σε πολλούς μύθους που διακινούνται περί τον Γιώργο Καμίνη, ένας από τους παλαιότερους και ανθεκτικότερους είναι ο εξής: Δήμαρχο τον έβγαλαν τα social media και τα «εναλλακτικά» ΜΜΕ, όπερ εστί οι «πολίτες» και όχι οι «κομματικοί μηχανισμοί». Στην πραγματικότητα, βέβαια, δήμαρχο τον έβγαλε το ΠΑΣΟΚ. Όπως ισχύει, όμως, για τους περισσότερους μύθους, υπάρχει κι εδώ ένας κόκκος αλήθειας, έστω και δυσδιάκριτης πλέον: για ένα διάστημα της προεκλογικής εκστρατείας του 2010, ο Γιώργος Καμίνης είχε την υποστήριξη αρκετών προοδευτικών influentials των κοινωνικών δικτύων (οι περισσότεροι από τους οποίους, δυστυχώς, επί μνημονίων προσχώρησαν στο ακραίο Κέντρο κι ανέλαβαν ρόλο ως κλακαδόροι των ανεκδιήγητων «διανοουμένων» του).

Η απαγόρευση των συσσιτίων και η νομιμότητα*

Του Θεόφιλου Τραμπουλη

Ήταν ενδιαφέρον το εορταστικό αυτό πενθήμερο που ξεκίνησε τη Μεγάλη Πέμπτη με την απαγόρευση του μισαλλόδοξου συσσιτίου της Χρυσής Αυγής και κατέληξε την Τρίτη του Πάσχα με τις κυψελιώτικες αναδιηγήσεις της Κικής Δημουλά. Όσον αφορά αυτήν την τελευταία μάλιστα, η απομαγνητοφώνηση της ομιλίας της στην εκδήλωση των Atenistas, όπως την παρέθεσαν τα Νέα (http://www.tanea.gr/news/greece/article/5016105/ti-akribws-eipe-h-kikh-dhmoyla-gia-thn-kypselh-kai-toys-metanastes/), για να αποκαταστήσουν υποτίθεται την αλήθεια, την εκθέτει ακόμη περισσότερο από το αρχικό άρθρο της Άννας Δαμιανίδη (http://www.efsyn.gr/?p=47572%20%CE%A0%CE%B7%CE%B3%CE%AE:%20www.lifo.gr) που έσπειρε τον δημουλαίο πυρετό στα socialmedia. Γιατί, η ομιλία της Δημουλά δεν ήταν ιδιαίτερα ξενοφοβική, όπως άφηνε να εννοηθεί η Δαμιανίδη, ήταν κάτι ακόμη χειρότερο· η ποιήτρια, την οποία έχει αναγορεύσει σε δαφνοστεφή ένας γραμματολογικός κανόνας μετά βίας πιο σύνθετος από ένα σχολικό αξιακό σύστημα, αναπαρήγαγε ακριβώς τις κοινοτοπίες της έκθεσης ιδεών: νοσταλγία για την Αθήνα με τις αυλές που χάθηκαν και θλίψη για τη μοναξιά της μεγαλούπολης (διανθίζοντας βέβαια το λόγο της με εκείνη την προσωπική εμπειρία που κάνει πάντα τον κοινό τόπο δυνατόν να ειπωθεί). Η Δημουλά εξέφρασε το φόβο για τον ξένο ως παραλλαγή της παλιάς καχυποψίας για τον άλλον μέσα στον αστικό ιστό. Εκείνον που μας έλεγε κάποτε πως «ποτέ οι στέγες των ανθρώπων δεν ήταν τόσο κοντά και οι καρδιές τόσο μακριά». Αυτό λοιπόν που σε πρώτη ανάγνωση έδωσε την εντύπωση του φασιστικού λόγου ήταν στην πραγματικότητα μέρος της ευρύτερης, κυρίαρχης ρητορικής, στην οποία έχει βασιστεί και ο ανεπαίσθητος, γενικευμένος, δηλητηριώδης ρατσισμός. Εκείνος που κορυφώνεται πια με τη Χρυσή Αυγή.

Το παράδειγμα του κυρίου Καμίνη

Η συναλλαγή και τα ρουσφέτια είναι μία από τις μεγάλες πληγές της χώρας και παρ’ ότι χρόνια τώρα, όλοι οι πολιτικοί τα καταγγέλλουν φραστικά, στην πράξη εξακολουθούν να αποτελούν καθημερινή πρακτική τους

Η κατάσταση είναι σε όλους μας γνωστή και οικεία. Αντί για αξιοκρατία και εφαρμογή των ίδιων κανόνων για όλους, επικρατεί ο νόμος της μπανανίας: Στους φίλους τα πάντα, στους εχθρούς τίποτα, για τους «απ’ έξω» ο νόμος».

Από τον απολιτίκ εκσυγχρονισμό στη μεταπολιτική

Κάζιμιρ Μάλεβιτς, “Ο ξυλοκόπος”, 1912

της Έφης Γιαννοπούλου

Δέκα μέρες πριν από τις επικείμενες εκλογές, στο εξώφυλλο της Athens Voice, ο Γιώργος Καμίνης εμφανίζεται να «χτυπάει» τατουάζ τη φράση «I love Athens», ενώ η συνέντευξή του στο εσωτερικό του εντύπου έχει τίτλο «Η Αθήνα είναι σέξι. Το ζήτημα είναι να γίνει και λίγο πλούσια». Στο τεύχος, το οποίο φιλοξενεί ένα πολυσέλιδο αφιέρωμα στις εκλογές, παρουσιάζονται 10 υποψήφιοι δημοτικοί σύμβουλοι του συνδυασμού του κ. Καμίνη έναντι 2 του κ. Σπηλιωτόπουλου, μιας συνέντευξης του πρώην δημάρχου κ. Κακλαμάνη και κανενός της Ανοιχτής Πόλης ή οποιουδήποτε άλλου συνδυασμού.

Γύρω γύρω όλοι

Σε μια χώρα όπου θεωρείται ο Κωνσταντίνος Μπογδάνος ποιητής, ο Στέλιος Ράμφος φιλόσοφος, ο Τάκης Θεοδωρόπουλος διανοούμενος, ο Πάσχος Μανδραβέλης δημοσιογράφος, η Λιάνα Κανέλλη κομμουνίστρια, ο Γιώργος Καμίνης δήμαρχος, ο Άδωνις Γεωργιάδης υπουργός, η Νέα Δημοκρατία φιλελεύθερο κόμμα και τα αλισβερίσια με την τρόικα διαπραγματεύσεις, θα ερχόταν κάποτε η στιγμή που και ο Σταύρος Θεοδωράκης θα θεωρούνταν πολιτικός ρυθμιστής των εκλογών…

Μια αξιολόγηση της Δημοτικής Αρχής υπό την ηγεσία του Γιώργου Καμίνη

Του Κωνσταντίνου Νικολόπουλου

Ο Γιώργος Καμίνης χρησιμοποιήθηκε ως βιτρίνα κυρίως από το ΠΑΣΟΚ, ώστε να συσπειρώσει ετερόκλητους κύκλους σε μια μεταπολιτική αφήγηση της «προόδου», ώστε να φανούν ως υπερκομματικές και αναγκαίες οι πολιτικές που όριζε το μνημόνιο για τη τοπική αυτοδιοίκηση και να εγκατασταθεί εκεί ένα κομμάτι του κομματικού μηχανισμού, που έχανε την επιρροή του στην κεντρική εξουσία, όσο οι ευθύνες από τις κυβερνητικές επιλογές το άγγιζαν. Μαζί με τον Γιώργο Καμίνη, σύρθηκε και η δημοτική πλειοψηφία στον βωμό των πολιτικών σκοπιμοτήτων δημιουργίας μιας ευρύτερης παράταξης χωρίς κανένα κοινωνικό έρεισμα και αντίκτυπο…

Δέντρα με ζιβάγκο / Πως ο δήμαρχος έκανε την μαλακία του εργόχειρο

Χτες, τα δέντρα στον περίβολο της Παλαιάς Βουλής ντύθηκαν με πλεκτά για να μην κρυώνουν. Πρόκειται για ένα εικαστικό δρώμενο που συμβολίζει την πρώτη ημέρα του χειμώνα και γίνεται με την στήριξη του Δήμου Αθηναίων.

Βρίσκω εξαιρετικό αυτό το εικαστικό δρώμενο και θέλω να κάνω μια πρόταση στον δήμαρχο Αθηναίων κ. Καμίνη:

Ήταν σκληρός και τον έλεγαν Δένδια

«Με τη συνταγματική αναθεώρηση πιστεύω ότι υπάρχει η δυνατότητα να τεθούν κριτήρια που θα αποκλείουν την ύπαρξη τέτοιου είδους μορφωμάτων από το κομματικό μας σύστημα» δήλωσε, αναφερόμενος στη «Χρυσή Αυγή», ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη, Νίκος Δένδιας.

Γιατί, όμως, μόνο τα «μορφώματα»; Οι συνένοχοί τους θα μείνουν ατιμώρητοι ώστε να σπονσονάρουν τα επόμενα μορφώματα; Αυτοί που έδωσαν βήμα στον χρυσαυγίτη για να προβάλει το πρότυπο του καλού, γλυκού και ακίνδυνου οικογενειάρχη, δεν ευθύνονται για τίποτα;

Δεν τελειώνει η ιστορία με το Ανταλλακτικό Παζάρι…

Μόλις πριν λίγο -επειδή με αφορμή το πρωινό πρόβλημα στο template του TALES το συμμάζεψα επιτέλους- είδα μέσω του SpiDer ότι ο κύριος Γιώργος Καμίνης, Δήμαρχος Αθηναίων, με αφορμή την συζήτησή μας στο twitter έγραψε ένα ολόκληρο ποστ στο Facebook. To αναδημοσιεύω :

Χθες το βράδυ, είχα στο twitter ένα διάλογο μ’εναν, ομολογουμένως, πολύ ευγενικό συμπολίτη μας ο οποίος θέλησε να διαμαρτυρηθεί επειδή η Δημοτική Αστυνομία δεν επέτρεψε να γίνει και μάλιστα στην Πλατεία Συντάγματος, κάποιο ανταλλακτικό παζάρι γιατί οι διοργανωτές δεν είχαν ζητήσει καμία άδεια γιαυτό. Στα σχόλια συνδέω ένα ποστ που έκανε στο μπλογκ του για το θέμα ο συμπολίτης, μπορείτε να διαβάσετε τον χθεσινοβραδινό διάλογο εκεί.

Άμεση Αξιοποίηση

«Άμεση αξιοποίηση» της «Βίλας Αμαλίας» προανήγγειλε πριν από λίγο καιρό ο δήμαρχος Αθηναίων. Μάλιστα με περίσσιο στόμφο δήλωσε πως θα είναι έτοιμο το κτίριο σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα, αποκαλύπτοντας πως θα δεν αποφάσισε ακόμα αν θα γίνει σχολείο η κάποιος πολιτιστικός χώρος

Μάλιστα τόλμησε να μας πει από πού θα έρθουν οι πόροι για το μεγαλεπήβολο αλλά και τόσο έκτακτο αυτό σχέδιο, αν υπολογίσεις ότι η κατάληψη αλληλέγγυων πολιτών στο εγκαταλειμμένο κτίριο κράτησε κοντά 23 ολόκληρα χρόνια και μεγάλωσε αρκετές γενιές παιδιών της Αθήνας.

Στα σκουπίδια οι δωρεές για τους απόρους του Δήμου Αθηναίων!

Σε κάδους απορριμμάτων ρούχα, κλινοσκεπάσματα και παιχνίδια –  Κλεισμένος στο… «παλάτι» της Κοντζιά και αδιάφορος ο Γ. Καμίνης

Μείζον ηθικό και πολιτικό ζήτημα για τον δήμαρχο Αθηναίων Γιώργο Καμίνη εγείρουν οι αποκαλύψεις ότι μέρος των προσφορών των πολιτών σε ρούχα, κλινοσκεπάσματα και άλλες δωρεές, κατέληξαν σε κάδους απορριμμάτων.

Ακόμη και σε αυτή τη δύσκολη οικονομικά περίοδο γα τον κάθε Έλληνα, οι πολίτες ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα του Δήμου και έδωσαν ό,τι μπορούσαν για να βοηθήσουν τους συνανθρώπους τους, στο πλαίσιο της φιλανθρωπικής δράσης του Mega “Νοιάζομαι- Μοιράζομαι”.