«Λαγός» ο Αδ. Γεωργιάδης για την «κατάργηση της προστασίας πρώτης κατοικίας»

Διαβάστε τι δηλώνει σήμερα στην «Καθημερινή» ο Πάολο Τζεντιλόνι, Επίτροπος Οικονομίας της ΕΕ, για την πρώτη κατοικία και τους πλειστηριασμούς!

Τελικά, κάτι ήξερε ο υπουργός Ανάπτυξης και Επενδύσεων, Άδωνις Γεωργιάδης, όταν έλεγε ότι «είναι ζημία για την οικονομία» η προστασία της πρώτης κατοικίας.

Δείτε εδώ τη δήλωση του υπουργού που σαν καλός «λαγός» έσπευσε να πει  αυτά που σήμερα υποστηρίζει σε συνέντευξη του στην «Καθημερινή» ο Πάολο Τζεντιλόνι, Επίτροπος Οικονομίας της ΕΕ. Σύμφωνα με την εφημερίδα

 «ξεκαθαρίζει πως η κατάργηση της προστασίας πρώτης κατοικίας αποτελεί δέσμευση της Ελλάδας και οι θεσμοί επιμένουν σε αυτήν, ενώ καλεί τις τράπεζες να επιταχύνουν τους πλειστηριασμούς».

«Περίεργο» δημοσίευμα της «Καθημερινής»

Ο χάρτης με τον τίτλο «Ποιες «γκρίζες ζώνες» θα μπορούσε να διεκδικήσει η Ελλάδα;» είναι από το πρωτοσέλιδο της εφημερίδας «Καθημερινή», την Κυριακή 3 Ιουνίου (εδώ).

Το θέμα υπογράφει ο αναπληρωτής καθηγητής Διεθνούς Δικαίου και Εξωτερικής Πολιτικής στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, Άγγελος Μ. Συρίγος. Μπορείτε να διαβάσετε εδώ ολόκληρο το δημοσίευμα στο οποίο αναπτύσσεται το εξής σκεπτικό:

«Με την κρίση στα Ιμια, το 1996, η Τουρκία ανακάλυψε αίφνης την ύπαρξη νησιών αμφισβητούμενης ελληνικής κυριαρχίας στο Αιγαίο. Αν κάποιος μπει σε αυτή τη συλλογιστική, θα ανακαλύψει ότι η Τουρκία έχει σημαντικά προβλήματα με «γκρίζες ζώνες» κυριαρχίας. Παραδείγματα πολλά – όπως αυτό του νησιωτικού συμπλέγματος των Μοσχονησίων στον κόλπο του Αδραμυττίου έναντι της Λέσβου, που βρίσκονται εκτός των τριών μιλίων από τις τουρκι- κές ακτές. Πρόκειται για τα νησάκια Δασκαλειό, Λιος, Καλαμόπουλο, Γιαλονήσι, Πύργος, Αδιάβατος, Ουλιά και Κάλαμος, όπως δείχνει ο χάρτης».

  Παρόλο που εξηγείται ότι «στο διεθνές δίκαιο ισχύει ως αρχή ότι οι συνθήκες που καθορίζουν σύνορα δεν λήγουν ποτέ», περιγράφοντας τις συνθήκες που έχουν ρυθμίσει το εδαφικό καθεστώς στο Αιγαίο, επισημαίνεται μεταξύ άλλων:

O Σκάι, ο… «αντιφασίστας»!

Tου Νίκου Μπογιόπουλου

Ο Σκάι.

Ο Σκάι απ’ όπου ακούμε εκείνα τα αξιοθαύμαστα: «ΔΝΤ, κράτα γερά»!

Θυμηθείτε:  

Η μισανθρωπία έγινε ”Καθημερινή”

Του Χάρη Ζάβαλου

«Κατσαρίδες» και «αρουραίους» αποκαλούσαν οι Ναζί τους Εβραίους.

“Μοιάζουν με ζώα. Οι Τούτσι είναι ανθρωποφάγες κατσαρίδες διψασμένες για αίμα. Οι Τούτσι πάντα ήταν κακοί. Πρέπει να πάρετε ξύλα, όπλα, γκλοπ και μασέτες και να προστατέψετε την χώρα μας από αυτούς. Η μόνη θεραπεία είναι ο ολοκληρωτικός αφανισμός τους. Σκοτώστε τους όλους. Καθαρίστε τους. Τα νεκροταφεία είναι άδεια ακόμα. Ποιος θα κάνει την καλή δουλειά και θα μας βοηθήσει να τα γεμίσουμε με Τούτσι;”.

Αυτές οι φράσεις ακούγονταν στα ραδιόφωνα της Ρουάντα μαζί με διευθύνσεις όπου έμεναν Τούτσι. Καθαρές εντολές εκτέλεσης από την φυλή των Χούτου.
Τα ραδιόφωνα ήταν η μόνη δίοδος επικοινωνίας και είχαν καταληφθεί και αυτά από Χούτου.

Τον Μάρτιο του 1994 και για σχεδόν 100 ημέρες, οι Χούτου σφαγιάζουν σχεδόν 1.000.000 Τούτσι. Τις «κατσαρίδες», όπως χαρακτηριστικά τους αποκαλούν.

Από τη Βαϊμάρη στη Μεταπολίτευση: Οι ιστορικές αναλογίες και η αναζήτηση του Ηγέτη

Αφίσα του Αλέξη Κυριτσόπουλου, για το δημοψήφισμα του 1974

του Κωστή Καρπόζηλου

Την προηγούμενη Κυριακή, 20 Ιουλίου 2014, Η Καθημερινή και Το Βήμα δημοσίευσαν το δελτίο Τύπου του Ιδρύματος «Κωνσταντίνος Γ. Καραμανλής» για την πτώση της δικτατορίας και τη μετάβαση της Ελλάδας στη δημοκρατία. Η προβεβλημένη τυπογραφικά δημοσίευση, όχι στριμωγμένη σε μονόστηλο, ξεχωρίζει, καθώς αποτελεί τη μοναδική ανακοίνωση που συνόδευσε τα αφιερωματικά κείμενα γύρω από τα γεγονότα της Κύπρου και την πολιτειακή μεταβολή. Η σημειολογία είναι σαφής: Μεταπολίτευση ίσον Καραμανλής. Η μορφή του πρωθυπουργού της κυβέρνησης εθνικής ενότητας κυριαρχεί. Στις φωτογραφίες και στις λεζάντες, στους τίτλους και στα κύρια άρθρα, η ανάλυση της ιστορικής μεταβολής διανθίζεται με υμνητικές αναφορές στον «παράκλητο των Ελλήνων» ή εικόνες βγαλμένες από τη γλώσσα των σχολικών εκθέσεων: κατά τον εκδότη του Βήματος Σταύρο Π. Ψυχάρη ο Καραμανλής «στέκεται [στο βάθρο της Ιστορίας] πλάι στον Ελευθέριο Βενιζέλο και του χαμογελά ανταγωνιστικά». Η σύγκληση των πάλαι ποτέ ανταγωνιστικών εκφραστών της παραδοσιακής Δεξιάς και του πάντα ανήσυχου, και μονίμως συντηρητικού, Κέντρου αντανακλά την ανάδυση ενός νέου τρόπου ανάγνωσης της Μεταπολίτευσης: η σύνθετη και κυρίως απρόβλεπτη μετάβαση στην Τρίτη Ελληνική Δημοκρατία μετατρέπεται σε μια γραμμική αφήγηση γεγονότων στα οποία δεσπόζει η μορφή ενός ισχυρού άνδρα.