Μπαμπά, μπαμπά… ένας δραχμοσυμμορίτης!

Του Δημήτρη Ραπίδη*

Ποτέ μου δεν θα περίμενα ότι θα ακούσω αυτή τη λέξη να βγαίνει με μίσος και απέχθεια από το στόμα ανθρώπων που κάποτε ήταν καθηγητές μου στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Κάποιοι εξ’αυτών ήταν και από τους αγαπημένους μου. Ήταν οι ίδιοι που προσπαθούσαν επί τέσσερα χρόνια να εμφυσήσουν στους φοιτητές «κριτική σκέψη», «ψύχραιμη ανάλυση», «όχι ακρότητες και αφορισμούς» στην προσέγγιση επιστημονικών και ιστορικών γεγονότων. Στην προσέγγιση πολιτικών και οικονομικών, εθνικών επιλογών. Είναι ίδιοι οι οποίοι μέσα σε ένα εξάμηνο ξεχύθηκαν σε ένα κυνηγητό μαγισσών εναντίον προσώπων και πολιτικών επιλογών, πιέζοντας από τις σελίδες στο Facebook την κατάθεση πρότασης μομφής κατά της Ζωής Κωνσταντοπούλου, επιλέγοντας τον συνεχή εμπαιγμό του Λαφαζάνη και της «παρέας» του, και χλευάζοντας τον Λαπαβίτσα, ενώ συνέλεγαν υπογραφές για την παραπομπή του Βαρουφάκη στο Ειδικό Δικαστήριο.

Μαύρη εργασία στα εκπαιδευτήρια Κωστέα-Γείτονα

Της Διαλεκτής Αγγελή

 Για κεκαλυμμένη μαύρη εργασία σε γνωστό ιδιωτικό σχολείο της χώρας κάνει λόγο η Ομοσπονδία Ιδιωτικών Εκπαιδευτικών Λειτουργών Ελλάδας, ενώ καταγγέλλει και τις αρμόδιες Διευθύνσεις Εκπαίδευσης ότι δεν πραγματοποιούν κανέναν ουσιαστικό έλεγχο των σχολείων.

Υστερα από έφοδο του Σώματος Επιθεώρησης Εργασίας που πραγματοποιήθηκε την περασμένη Πέμπτη στα εκπαιδευτήρια Κωστέα-Γείτονα, διαπιστώθηκαν μεγάλος αριθμός αδιόριστων εκπαιδευτικών, αδήλωτα τμήματα νηπιαγωγείου και ξένων γλωσσών, παραβίαση του δηλωθέντος ωραρίου και απλήρωτες υπερωρίες, σύμφωνα με τη σχετική καταγγελία της ΟΙΕΛΕ.

Από το σχολείο, στην αστυνομία και στο στρατό

Του Χρήστου Σύλλα

Έχουν περάσει 81 χρόνια από τότε ο Βίλχελμ Ράιχ στην «Μαζική Ψυχολογία του Φασισμού» (1933) εξηγούσε τη συμπεριφορά των μικροαστικών στρωμάτων (υπαλλήλων, μικροεπιχειρηματιών) τα οποία προτιμούσαν την ψυχολογική και υλική ασφάλεια που παρείχε η πατριαρχική οικογένεια και η «κοινωνία του έθνους».

Η αναπαραγωγή εξουσιαστικών στερεοτύπων και η αδυναμία αντίδρασης σε ηγέτες, εργοδότες και καθοδηγητές διατηρεί το σημερινό ανάλογό της στον ελληνικό χώρο, σε άλλα κατά περίπτωση συγκείμενα, όμως πάνω στον ίδιο πυρήνα της μικροαστικής νοοτροπίας: από μικρή ηλικία τα παιδιά μαθαίνουν να μιμούνται και να βιώνουν το ρόλο του στρατιώτη, του μπάτσου, του υπηρέτη-υπαλλήλου του έθνους και της πατρίδας. Μέσα από το σχολικό περιβάλλον, επιλέγουν την ασφάλεια της επαγγελματικής αποκατάστασης στον στενό πυρήνα του κράτους.

Τα σχολεία κλείνουν πριν ανοίξουν

Αποφασισμένοι φέρονται οι εκπαιδευτικοί στο σύνολό τους να προχωρήσουν σε επαναλαμβανόμενες απεργίες

«Μετωπική» σύγκρουση μεταξύ κυβέρνησης και εκπαιδευτικών αναμένεται τις ερχόμενες μέρες, καθώς τη Δευτέρα και την Τρίτη ψηφίζεται από το δεύτερο θερινό τμήμα της Βουλής το νομοσχέδιο για το «νέο Λύκειο». Χθες συνεδρίασαν ορισμένες ΕΛΜΕ σε όλη την Ελλάδα για να ψηφιστούν τα αιτήματα και το πρόγραμμα δράσης των εκπαιδευτικών, οι οποίοι φέρονται στο σύνολό τους διατεθειμένοι να προχωρήσουν από την ερχόμενη εβδομάδα σε επαναλαμβανόμενες απεργίες – μια διαδικασία που θα ακολουθηθεί και σήμερα προκειμένου τη Δευτέρα να συνεδριάσει η ΟΛΜΕ και να ληφθούν οι τελικές αποφάσεις.

Να σφαγούν ή να μη σφαγούν;

Aς δούμε την  διαδοχή των θλιβερών ειδήσεων.

Την πρώτη βδομάδα του Ιουλίου η  κυβέρνηση ανακοινώνει ότι θα φέρει για συζήτηση στη Βουλή πολυνομοσχέδιο που ανάμεσα στα άλλα θα προέβλεπε την απόλυση (διαθεσιμότητα  στα τροϊκανά), χιλιάδων εργαζομένων, μεταξύ αυτών και 2.500 καθηγητών Μέσης Εκπαίδευσης.

Στις 12   Ιουλίου το Υπουργείο Παιδείας δίνει στην δημοσιότητα τις λίστες  των υπό απόλυση 2.500 καθηγητών, δηλαδή ΠΡΙΝ έλθει ο νόμος στη Βουλή και συζητηθεί.

”…τότε τον αρπάζεις απ’ τ’ αρχίδια.”

Έξω απ’ τη βουλή χτες βράδυ βλέπουμε ξαφνικά μπροστά μας , μετά από πολύ καιρό , το σύντροφο γέρο-χασοδίκη Νέων-Άνω Λιοσίων και Ζεφυρίου , οικία μορφή που εμφανίζεται πάντα εκεί που δεν περιμένουμε να τον δούμε.

”Χαιρετώ από καρδιάς τα παιδιά , που σ΄αυτά βλέπω τον εαυτό μου” μας είπε.

”Γειά σου γέρο ” του απαντήσαμε ”πως πάει,πώς τα βλέπεις τα πράματα;”

”Κοιτάξτε” μας είπε ”το να μαζεύονται ελάχιστες χιλιάδες μισοκακόμοιροι αστοί δάσκαλοι , για να διαμαρτυρηθούν για τις απολύσεις μερικών από αυτούς , τη στιγμή που οι νομοθέτες επανακαθορίζουν τις ζωές όλων των κατοίκων αυτής της χώρας , νομίζω ότι απαντάει και στο πως πάει και στο πως βλέπω τα πράματα , που με ρωτήσατε.

Η συνδικαλιστική φάκα (μέρος 1ο Το αυτόματο)

Tον παλιό καλό καιρό, πριν ακόμα ανακαλυφθούν οι υπολογιστές, η ρομποτική έκανε τα πρώτα της βήματα με τα αυτόματα. Αυτά ήταν μηχανές που λειτουργούσαν με ελατήρια και γρανάζια σαν ρολόγια και μπορούσαν πχ να κινήσουν ένα μικρό πιανο ή τα χέρια μιας μαριονέτας. Όμως σε αντίθεση με την αντίληψη που έχουμε σήμερα για τα ρομπότ, τα αυτόματα είχαν μόνο ένα “πρόγραμμα”. Κι όσες φορές κι αν τα κούρδιζες αυτά θα έκαναν ακριβώς την ίδια προβλέψιμη επαναλαμβανόμενη κίνηση. Αυτή είναι λίγο πολύ και η συμπεριφορά των συνδικαλιστικών ενώσεων την τελευταία 30ετία. Λίγο πολύ όλες λειτουργούν με την ίδια αφοπλιστικά επαναλαμβανόμενη προβλεψιμότητα. Κάτι που κάνει το παιχνίδι με τους εχθρούς τους απολαυστικά απλό ακόμα και για τους ουρακοτάγκους της τρικομματικής.

Ελλάς, Ελλήνων, Επιστρατευμένων!

Του Πέτρου Παπακωνσταντίνου

Η αλληλεγγύη στους αγωνιζόμενους καθηγητές είναι υπόθεση όλων μας.

Ολόκληρη η ελληνική κοινωνία παρακολουθεί την άνιση, σκληρή σύγκρουση ανάμεσα στην κυβέρνηση της εσωτερικής τρόικα ΝΔ- ΠΑΣΟΚ- ΔΗΜΑΡ και τους «ελεύθερους επιστρατευμένους» εκπαιδευτικούς. Είναι μια σύγκρουση που αφορά κάθε εργαζόμενο και υποχρεώνει κάθε πολίτη- ιδιαίτερα όσους έχουν την πολυτέλεια του δημόσιου λόγου- να επιλέξει στρατόπεδο. Όχι μόνο γιατί το πρόβλημα της Παιδείας αφορά κάθε λαϊκή οικογένεια, αλλά και γιατί αυτό που διακυβεύεται, πέρα από τα μορφωτικά δικαιώματα των παιδιών και τα εργασιακά δικαιώματα των εκπαιδευτικών, είναι η ίδια η Δημοκρατία, ή μάλλον ό,τι έχει απομείνει από αυτήν. Σε αυτές τις συνθήκες, η σιωπή είναι συνενοχή και η τακτική «Πόντιου Πιλάτου», του στιλ «ας αποφασίσουν, αλλά με ευθύνη, οι εκπαιδευτικοί», είναι άξια μόνο για πολιτικές ανεμοδούρες, υποτελείς των εταιρειών δημοσκοπήσεων, που δεν δικαιούνται να φαντασιώνονται τους πολιτικούς ηγέτες.

Παιδεία: Ντέρμπι σε λάθος γήπεδο

Δεν θα κάτσω να το πολυκουβεντιάσω αν η ΟΛΜΕ έκανε καλά ν’ αποφασίσει απεργίες μέσα στις Πανελλαδικές. Δεν θα συνεχίσω αυτή την κουβέντα, για τον απλούστατο λόγο ότι κατά τη γνώμη μου όλη αυτή η σύγκρουση διεξάγεται σε λάθος γήπεδο. Το κλειδί της τεράστιας λαθροχειρίας βρίσκεται, νομίζω, στη δήλωση του υπουργού Παιδείας, καθώς εξερχόταν προχθές από το Μέγαρο Μαξίμου: «Το δικαίωμα των νέων να διαγωνιστούν στην πρώτη πιο κρίσιμη εξέταση της ζωής τους σε ένα περιβάλλον ομαλότητας και ηρεμίας είναι ιερό»

Νάτη η κομπίνα! Ανακάλυψαν ξαφνικά το ιερό δικαίωμα των μαθητών στις… εξετάσεις! Μέχρι τώρα αναγνωρίζαμε το δικαίωμα στην υγεία, στην εργασία, στην κοινωνική ασφάλεια, στην παιδεία. Αυτό μάλιστα, κύριε καθηγητά, το δικαίωμα των παιδιών στην παιδεία, ναι! Αλλά το ριξικέλευθο «δικαίωμα στις εξετάσεις» από πού κι ως πού σας προέκυψε;

Πανελλαδικές ραγιάδων

Πανικό στους μαθητές και το μέλλον τους έχουν προκαλέσει οι εξαγγελίες της ΟΛΜΕ για απεργία των καθηγητών κατά τη διάρκεια των πανελλαδικών εξετάσεων, μετά την ανακοίνωση νέων μέτρων λίγο πριν τη διεξαγωγή τους.

Γονείς, πολιτικοί και δημοσιογράφοι ουρλιάζουν στα κανάλια για την εγκληματική κίνηση των δασκάλων να κατεβούν σε απεργία την ώρα που κρίνεται το μέλλον των παιδιών μας, μιας και η πιθανή μετακίνηση των εξετάσεων μερικές μέρες αργότερα θα στοιχίσει εκατομμύρια ευρώ στο ελληνικό δημόσιο.