Ισλανδία: Τεράστια επιτυχία η πολιτική εφαρμογή τετραήμερης εργασίας

Οι δοκιμές για τέσσερις ημέρες εργασίας την εβδομάδα χαρακτηρίστηκαν από απόλυτη επιτυχία και πολλοί εργαζόμενοι αποφάσισαν να μειώσουν τις ώρες εργασίας τους, αναφέρει μελέτη για την πιλοτική εφαρμογή του προγράμματος στην Ισλανδία.

Το πρόγραμμα στο οποίο εργαζόμενοι πληρώνονταν με τον ίδιο μισθό, αλλά δούλευαν λιγότερες ώρες πραγματοποιήθηκε στη χώρα από το 2015 έως το 2019 και σύμφωνα με τη μελέτη η παραγωγικότητα έμεινε στα ίδια επίπεδα ή βελτιώθηκε στην πλειονότητα των εργασιακών χώρων.

Αντίστοιχα προγράμματα βρίσκονται σε εξέλιξη αυτή τη στιγμή και σε άλλες χώρες, όπως η Ισπανία και η Νέα Ζηλανδία.

Η πρωθυπουργός της Ισλανδίας «έριξε πόρτα» στον αντιπρόεδρο των ΗΠΑ

Ο Αμερικανός αντιπρόεδρος Μάικ Πενς δε θα μπορέσει να συναντηθεί με την πρωθυπουργό της Ισλανδίας Κατρίν Γιακομπσντότιρ, όταν θα επισκεφτεί το νησιωτικό κράτος τον ερχόμενο Σεπτέμβρη. Η κίνηση της πρωθυπουργού να μην ακυρώσει το προγραμματισμένο της ταξίδι στη Σουηδία, όπου θα παρευρεθεί σε συνέδριο εργατικών συνδικάτων, αποτελεί μια πρωτοφανή περιφρόνηση ξένου ηγέτη.

Ισλανδική πλακέτα στη μνήμη του πρώτου παγετώνα της που εξαφανίσθηκε λόγω κλιματικής αλλαγής

Η Ισλανδία θα προβεί στα αποκαλυπτήρια μιας πλάκας στη μνήμη του πρώτου παγετώνα της που εξαφανίσθηκε λόγω της κλιματικής αλλαγής.

Σε μια συμβολική κίνηση για να προσελκύσει την προσοχή στο πρόβλημα, η Ισλανδία θα προβεί σήμερα στα αποκαλυπτήρια μιας πλάκας στη μνήμη του Όκγιεκουλ, του πρώτου παγετώνα του νησιού που έπαψε να έχει το καθεστώς του παγετώνα, καθώς εξαφανίσθηκε εξαιτίας της ανόδου της θερμοκρασία — μια ευκαιρία για τους επιστήμονες να κρούσουν τον κώδωνα του κινδύνου για τις συνέπειες της απορρύθμισης του κλίματος.

Η αναμνηστική πλάκα πρόκειται να αποκαλυφθεί γύρω στις 17:00 (ώρα Ελλάδας) εκεί όπου βρισκόταν ο Όκγιεκουλ (η λέξη σημαίνει «ΟΚ παγετώνας» στα ισλανδικά), στο δυτικό τμήμα του νησιού.

Η κλιματική αλλαγή έχει τρελάνει τα ζώα: Στην Ισλανδία ξεβράστηκαν στις ακτές, 50 φάλαινες

Περίπου 50 ραμφοφάλαινες, ή φάλαινες-πιλότοι εκβράσθηκαν χθες στις ακτές της νοτίου Ισλανδίας, με περίπου 20 εξ αυτών τελικά να εκπνέουν, σύμφωνα με τις αρχές, ένα φαινόμενο που εξακολουθεί να παραμένει μυστήριο, αφού καταγράφηκε κι αντίστοιχο συμβάν προ δύο εβδομάδων με άλλα 52 κήτη στα δυτικά της νησιωτικής χώρας.

Οι ραμφοφάλαινες ανακαλύφθηκαν χθες βράδυ στην περιοχή Γκάρντουρ, σε απόσταση 50 χλμ από την πρωτεύουσα Ρέικιαβικ.

Success story υπάρχει και λέγεται Ισλανδία!

Toυ Λεωνίδα Βατικιώτη

Παρηγοριά στον άρρωστο μέχρι να βγει η ψυχή του, να ‘ρθει δηλαδή ο επόμενος, ήταν η επιβράβευση προς την ελληνική κυβέρνηση του επικεφαλής του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας όπως αποκαλείται η ασφαλιστική εταιρεία των ευρωπαϊκών τραπεζών.

Κατά την ομιλία του στο συνέδριο του Εκόνομιστ στην Αθήνα, ο Κλάους Ρέγκλινγκ, επανάφερε τη συζήτηση περί success story, λέγοντας ότι μπορεί και η Ελλάδα να γίνει ένας ακόμη κρίκος στην αλυσίδα των επιτυχιών, μετά την Πορτογαλία, την Ιρλανδία και την Κύπρο εάν κι εφ’ όσον εφαρμόσει όλες τις μεταρρυθμίσεις. Αν δηλαδή μειώσει κι άλλος τις συντάξεις και πουλήσει ό,τι έχει ακόμη απομείνει στο δημόσιο.

Η περιπέτεια της Ισλανδίας (6)

“16% των ισλανδόπουλων ζουν σε φτώχεια ή κοντά στο όριο της φτώχειας” (icelandmag.visir.is)

Πριν ολοκληρώσουμε αυτό το μικρό αφιέρωμά μας, πρέπει να ξεκαθαρίσω μια λεπτομέρεια, την οποία κακώς άφησα απαρατήρητη. Είπαμε ότι η κυβέρνηση Σιγκουρδαντόττιρ έφερε τον νόμο περί αποζημίωσης των ξένων καταθετών και τον πέρασε από την βουλή με ψήφους 33-30 αλλά ο πρόεδρος Γκρίμσσον αρνήθηκε να τον υπογράψει και προκήρυξε δημοψήφισμα. Αυτή είναι η αλήθεια, μόνο που είναι μισή και οφείλουμε να την συμπληρώσουμε.

Όλα αυτά που μόλις αναφέραμε, συνέβησαν τον Δεκέμβριο του 2009. Όμως, στις 28 Αυγούστου η κυβέρνηση είχε φέρει έναν άλλο νόμο, βάσει του οποίου η Ισλανδία έπρεπε να καταβάλει σε βρεττανούς και ολλανδούς περίπου 5 δισ. δολλάρια ως αποζημιώσεις για τις χαμένες καταθέσεις τους. Εκείνος ο νόμος πέρασε με 34-15 ψήφους (14 αποχές) και ο Γκρίμσσον τον υπέγραψε στις 2 Σεπτεμβρίου.

Η περιπέτεια της Ισλανδίας (5)

“E.E. + Ισλανδία: Όχι ευχαριστώ!” (σύνθημα των συντηρητικών στις εκλογές τής 27/4/2013).

Πριν συνεχίσουμε την αφήγησή μας και -κυρίως- πριν αρχίσουμε τις συγκρίσεις με την Ελλάδα, είναι απαραίτητο να σημειώσουμε μερικά δομικά στοιχεία τής ισλανδικής οικονομίας. Και, πρώτα-πρώτα, να υπογραμμίσουμε ότι ο σημαντικώτερος τομέας της είναι η αλιεία, η οποία συμμετέχει στο ΑΕΠ τής χώρας πάνω από 25% (2011: 27,1%) ενώ τα αλιευτικά προϊόντα συνιστούν πάνω από το 60% των ισλανδικών εξαγωγών. Περίπου 9.000 ισλανδοί ασχολούνται ευθέως με το ψάρεμα και άλλες 30-35.000 με επαγγέλματα που έχουν έμμεση σχέση με την αλιεία. Με δεδομένο ότι ο οικονομικά ενεργός πληθυσμός τής χώρας υπολογίζεται σε 180.000 άτομα περίπου, τα παραπάνω νούμερα σημαίνουν ότι σχεδόν ένας στους τέσσερις ισλανδούς ζη -άμεσα ή έμμεσα- από την αλιεία.

Εδώ οφείλεται η ισχυρή αντίθεση των ισλανδών πολιτών στην ένταξή τους στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Όταν η ζωή σου εξαρτάται από το ψάρεμα, δεν έχεις καμμιά διάθεση να βάλεις στο κεφάλι σου κεχαγιά από τις Βρυξέλλες, ο οποίος θα σου επιβάλλει πόσο μπακαλιάρο θα παστώνεις, πόσες ρέγγες θα καπνίζεις ή πόσες φάλαινες θα καμακώνεις (*).

Η περιπέτεια της Ισλανδίας (4)

Έγκερτ Μάγκνουσσον (αριστερά) και Μάγκνους Γκούντμουνδσσον (*)

Λέγαμε χτες ότι ο ισχυρισμός πως η ισλανδική κυβέρνηση άφησε τις τράπεζες να καταρρεύσουν είναι ψευδής. Στην πραγματικότητα, έκανε κάτι παρόμοιο με αυτό που έκανε και η Ελλάδα: “έσπασε” κάθε τράπεζα σε δυο κομμάτια, ένα καλό κι ένα κακό. Η διαφορά είναι ότι οι ισλανδοί πέταξαν το κακό κομμάτι στα σκουπίδια επειδή μπορούσαν να το κάνουν ενώ εμείς το φορτωθήκαμε. Αλλά ας δούμε τις λεπτομέρειες, μέσα από τα αρχεία τής αρμόδιας εποπτικής αρχής τής χώρας, της FME.

Πρώτα-πρώτα, στις 9 Οκτωβρίου 2008, ιδρύθηκε η Νέα Landsbanki, με κεφάλαιο 200 δισ. κορώνες σε ρευστό και 2,3 τρισ. σε λοιπά περιουσιακά στοιχεία, τα οποία προήλθαν από την παλιά τράπεζα. Κατόπιν, στις 15 Οκτωβρίου, ιδρύθηκε η Νέα Glitnir, με κεφάλαιο 110 δισ. κορώνες σε ρευστό και 1,2 τρισ. σε λοιπά περιουσιακά στοιχεία, ομοίως προερχόμενα από την παλιά Glitnir. Τέλος, στις 22 Οκτωβρίου, κατά τον ίδιο τρόπο ιδρύθηκε η Νέα Kaupthing, με κεφάλαιο 75 και 700 δισ. κορώνες αντίστοιχα. Το συνολικό ποσό των μετρητών 385 δισ. κορωνών (ουσιαστικά, δηλαδή, το ποσό που χρειάστηκε για να γίνει η ανακεφαλαιοποίηση, όπως θα λέγαμε στην γλώσσα μας) αντιστοιχούσε στο 30% του ισλανδικού ΑΕΠ και το κατέβαλε εξ ολοκλήρου το ισλανδικό δημόσιο.

Η περιπέτεια της Ισλανδίας (3)

Ρέυκγιαβικ, Πρωτοχρονιά 2007. Ο πρόεδρος της χώρας Όλαφουρ Ράγκμαρ Γκρίμσσον απονέμει τον Σταυρό του Τάγματος του Γερακιού στον επί κεφαλής της Kaupthing Σίγουρδουρ Έιναρσσον “ως αναγνώριση της συμβολής του στην επέκταση της ισλανδικής επιχειρηματικότητας διεθνώς”.

Είναι αλήθεια ότι η Ισλανδία έχει γίνει παντιέρα για πολλούς “ελληναράδες” παντογνώστες και το παράδειγμα των “περήφανων ισλανδών που είπαν όχι” προβάλλεται εντυπωσιακά και συνοδευόμενο πάντοτε με απαξιωτικές συγκρίσεις για τους δικούς μας εθελόδουλους πολιτικούς. Παράλληλα, η Ισλανδία έχει γίνει όπλο στην φαρέτρα όσων επιμένουν πως η λύση στα προβλήματά μας συνίσταται στην αποχώρηση από το ευρώ. Εδώ δεν θα ασχοληθούμε με το αν είναι εθελόδουλοι οι πολιτικοί μας ούτε με το αν η υιοθέτηση δικού μας νομίσματος αποτελεί πανάκεια. Εδώ θα δούμε τα πράγματα με ψύχραιμη ματιά ώστε να διαπιστώσουμε αν πράγματι αξίζει τον κόπο να παραδειγματιστούμε σε κάτι από τους ισλανδούς.

Πρώτα-πρώτα, δεν καταλαβαίνω προς τι αυτός ο θαυμασμός προς τον “αδούλωτο ισλανδικό λαό” που σε δυο απανωτά δημοψηφίσματα απέρριψε τα κυβερνητικά σχέδια. Τους θαυμάζουμε επειδή είπαν ότι δεν θέλουν να πληρώσουν; Δηλαδή, ποιός λαός θα έλεγε ότι θέλει να πληρώσει; Μήπως κι εμείς δεν είπαμε Όχι, τότε που νομίζαμε πως μας ρώτησαν το ίδιο πράγμα; Σβάρνα τους πήραμε τους μενουμευρώπηδες, άσχετα αν ψηφίσαμε δίχως να καταλαβαίνουμε τι μας περίμενε. Υπ’ αυτή την έννοια, οι ισλανδοί δεν έκαναν και τίποτε μοναδικό.

Η περιπέτεια της Ισλανδίας (2)

Μετά το εκκωφαντικό αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος, βρεττανοί και ολλανδοί υποχρεώθηκαν να ξανακαθήσουν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων με τους ισλανδούς, για μια νέα συμφωνία με πιο λογικούς όρους. Η Ισλανδία θα αναλάμβανε να αποζημιώσει πλήρως τους ξένους καταθέτες εντός μιας τριακονταετίας (από το 2016 μέχρι το 2046, αντί του 2024 της πρώτης συμφωνίας) και με επιτόκιο 3% (αντί του 5,55%), ενώ σε καμμιά περίπτωση τα ετήσια τοκοχρεωλύσια δεν θα ξεπερνούσαν το 5% των δημοσίων εσόδων. Το συνολικό ποσό των αποζημιώσεων υπολογίστηκε σε 4,6 δισ. ευρώ (κάπου το μισό ΑΕΠ) και η ισλανδική κυβέρνηση θα εύρισκε αυτά τα λεφτά από την ρευστοποίηση της περιουσίας τής ήδη πτωχευμένης τράπεζας Landsbanki, η οποία απετιμάτο σε 594 δισ. κορώνες (περίπου 4,5 δισ. ευρώ).

Παρένθεση. Για να κάνουμε τις απαραίτητες συγκρίσεις, πρέπει να σημειώσουμε ότι τα ετήσια έσοδα του ελληνικού δημοσίου πλησιάζουν τα 50 δισ. ευρώ και τα ετήσια τοκοχρεωλύσια που πληρώνουμε κυμαίνονται από 11,2 έως 16,5 δισ. μέχρι το 2020 ενώ το 2022 θα ξεπεράσουν τα 33,3 δισ. ευρώ. Αν ίσχυε και για μας η οροφή τού 5% επί των εσόδων, δεν θα πληρώναμε ποτέ πάνω από 2,5 δισ. ετησίως. Κλείνει η παρένθεση.

Η περιπέτεια της Ισλανδίας (1)

Ρέυκγιαβικ, 2009: Το κοινοβούλιο περικυκλωμένο από διαδηλωτές.

Στο 77ο κεφάλαιο της Ανατομίας του νεοφιλελευθερισμού (“Η Ισλανδία καταρρέει“) είχαμε αναφερθεί αναλυτικά στα αίτια που οδήγησαν την ισλανδική οικονομία στην καταστροφή τού 2008. Τότε, στο υστερόγραφο εκείνου του κειμένου, είπαμε ότι “η ισλανδική κυβέρνηση προσπάθησε να φορτώσει τα βάρη στις πλάτες των πολιτών αλλά κατέρρευσε από τον λαϊκό ξεσηκωμό. Αυτή η αντίδραση του ισλανδικού λαού έχει πολύ ενδιαφέρον αλλά ξεφεύγει από το πλαίσιο αυτών των σημειωμάτων”. Σήμερα, πέντε χρόνια αργότερα, θα συμπληρώσουμε τα κενά που άφησε εκείνη η αφήγηση. Εννοείται ότι κρατάμε κατά νου όσα είπαμε τότε, για να μην επαναλαμβανόμαστε.

Στην Ανατομία αναλύσαμε τις αιτίες που οδήγησαν σε κατάρρευση το τραπεζικό σύστημα της Ισλανδίας και αναφερθήκαμε στην ζημιά που έπαθαν οι ξένοι επενδυτές (κυρίως άγγλοι και ολλανδοί). Όμως, τεράστια ζημιά έπαθε και η συντριπτική πλειοψηφία των ντόπιων καταθετών, όσοι δηλαδή είχαν εμπιστευτεί τις οικονομίες τους στις τρεις μεγαλύτερες τράπεζες της χώρας που χρεωκόπησαν, αφού η κρατική εγγύηση μόλις που ξεπερνούσε τις 20.000 ευρώ ανά καταθέτη, πράγμα που σημαίνει ότι διασώθηκε μόνο ένα μικρό μέρος τής ιδιωτικής αποταμίευσης.

Πες μου πού επιλέγεις να κοιτάς, να σου πω ποιος είσαι

Εξαιρετική είναι η κατάσταση για την Ελλάδα και τους Έλληνες, αφού η αριστερή -σχεδόν κομμουνιστική- κυβέρνηση του προτεκτοράτου κλείνει τη συμφωνία με τους «θεσμούς» για το Ασφαλιστικό και ετοιμάζεται να επιβάλει νέους φόρους.

Ο κομμουνιστής -κατά δήλωσή του- Κατρούγκαλος και ο μαρξιστής Τσακαλώτος με αρχηγό τον Τσε Γκεβάρα Τσίπρα κάνουν πράξη τις αρχές του σοσιαλισμού και του μαρξισμού, που προβλέπουν συντάξεις πείνας, κατάργηση των δικαιωμάτων των εργαζομένων, φόρους σε ό,τι υπάρχει και άλλα τέτοια κομμουνιστικά.

Οι Έλληνες αντιδρούν σε όλα αυτά με 24ωρη απεργία για να συζητήσουν με την ησυχία τους την ηλίθια διαφήμιση του Jumbo με την Άντζελα Δημητρίου, αποδεικνύοντας πως η ελληνική κοινωνία έχει πια νοοτροπία χαζής αδερφής.

Iceland, 12 points!

Ο πρωθυπουργός της Ισλανδίας, Σίγκμουντουρ Ντάβιντ Γκουνλάουγκσον, παραιτήθηκε μετά από τις αποκαλύψεις των Panama Papers για την offshore εταιρεία που είχε ιδρύσει η σύζυγός του.

Ο πρωθυπουργός της Ισλανδίας δεν παραιτήθηκε από ευθιξία.

Ο πρωθυπουργός της Ισλανδίας παραιτήθηκε μετά από τις μαζικές διαδηλώσεις των Ισλανδών πολιτών που ζητούσαν την παραίτησή του.

Προσοχή, δεν ζητούσαν κάτι αφηρημένο· ζητούσαν ευθέως την παραίτησή του.

Δώσε πόνο Ισλανδία και ας μην νιώθουμε

Κομπανιέρο Πιτσιρίκο,

Στη χώρα μας γίνεται συχνά αναφορά από τα ΜΜΕ, στο θαύμα της Ιρλανδίας ή της Πορτογαλίας.
Μιλάνε για θαύματα σε δυο χώρες, όπου στην πρώτη μετανάστευσε το 8% του πληθυσμού της και στην δεύτερη οι εξώσεις έχουν πάρει δραματικές διαστάσεις, ενώ το ιδιωτικό χρέος έχει κυριολεκτικά απογειωθεί.

Δεν μιλάνε όμως ποτέ για την Ισλανδία και η εξήγηση είναι πολύ απλή.

Δεν είναι υπέρ των συμφερόντων των αφεντικών τους να μάθουμε τι έκανε η Ισλανδία, όταν βρέθηκε στην ίδια θέση με μας (βασικά βρέθηκε σε ακόμα χειρότερη, αλλά μικρή σημασία έχει αυτό).

Θα προσπαθήσω να πω κάποια πράγματα, χωρίς βέβαια να μπορώ να τα καλύψω όλα.

Περί ελπίδας

Στην πασίγνωστη φωτογραφία φαίνεται ο Αουγκουστ Λαντμέσερ, ο άνθρωπος που έγραψε Ιστορία αρνούμενος να υψώσει το χέρι του ναζιστικά μαζί με τον όχλο γύρω του

Του Γιώργου Τσιάρα

«Ωραία τα κείμενά σου Γιώργο, αλλά πολύ “μαύρα”, ρε παιδί μου, πολύ απαισιόδοξα… Ο κόσμος θέλει ελπίδα!», μου έλεγε πριν από λίγες μέρες ένας πολύ κοντινός μου άνθρωπος -και δεν ήταν ο πρώτος.

Μάταια προσπάθησα να του εξηγήσω πως η κατασκευή και το εμπόριο των ελπίδων, το ελπιδεμπόριο που λέει κι ένας φίλος, είναι δουλειά των πολιτικών και των διαφημιστών της «σχολής» Μπερνέζ, όχι των δημοσιογράφων: δουλειά δικιά μας, έτσι τουλάχιστον όπως την καταλαβαίνω εγώ στα είκοσι τόσα χρόνια που την κάνω, είναι να αποδομούμε τους μύθους, όχι να τους παράγουμε, ούτε να τους μεγεθύνουμε.

Αλλιώς είμαστε φτηνοί μακιγιέρ, παρατρεχάμενοι πλασιέ της κάθε μικρής και μεγάλης εξουσίας.

Οι Ισλανδοί είναι “Κομμουνισταί”!

του system failure

Στην εξαιρετική ταινία του Θεόδωρου Μαραγκού, “Μάθε παιδί μου γράμματα”, που παρουσιάζει με έναν ευρηματικό και χιουμοριστικό τρόπο το μετεμφυλιακό κατεστημένο στην Ελλάδα, υπάρχει μια χαρακτηριστική σκηνή διαλόγου μεταξύ υιού – πατέρα.

Ο υιός (Κώστας Τσάκωνας), μνημονεύει τα (προφητικά) λόγια ενός μεγαλοβιομήχανου, σύμφωνα με τον οποίο ο ορυκτός πλούτος της Ελλάδας είναι προίκα της καθυστερημένης χώρας για το γάμο της με την προηγμένη Ευρώπη. Και καταλήγει λέγοντας ότι “Όχι μόνο τον ορυκτό μας πλούτο δώσαμε προίκα στην ΕΟΚ, κυρίως στην ΕΟΚ, αλλά όλη την Ελλάδα!”. Ο πατέρας (Βασίλης Διαμαντόπουλος), απαντάει σοκαρισμένος: “Μα… αυτά τα λένε οι κομμουνισταί.”

Πάλι καλά που δε γίναμε Ισλανδία

Του Αλέξανδρου Ζέρβα

«Νομίζεις δεν ξέρω πως οι τράπεζες λειτουργούν σαν κοράκια, ότι πίνουν το αίμα του κοσμάκη, ότι στο τέλος θα βγούνε πάλι κερδισμένοι οι τραπεζίτες; Αλλά τι να κάνουμε; Έχουμε ανάγκη από τραπεζικό σύστημα, στο σημείο που φτάσαμε δεν υπάρχει άλλη λύση», μου έλεγε τις προάλλες έμπειρος συνάδελφος του οικονομικού ρεπορτάζ.

Η αλήθεια είναι πως σήμερα ελάχιστους θα βρει κανείς να υπερασπιστούν δημόσια το δίκιο των τραπεζών. Κι όμως, πριν από ελάχιστες μέρες, η μεγάλη πλειοψηφία των κομμάτων της Βουλής βάλανε στην άκρη τις διαφορές τους για χάρη της ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών. Κανείς από τους παριστάμενους βουλευτές δεν έκανε τον κόπο να ρωτήσει που πήγανε περίπου 77 δις ευρώ από τις δύο προηγούμενες ανακεφαλαιοποιήσεις, κανείς δε ζήτησε να υπάρξει στοιχειώδης έλεγχος για τις γενικότερες πρακτικές της τελευταίας εικοσαετίας που κατέστησαν το τραπεζικό σύστημα χρεοκοπημένο.

Η Ισλανδία είπε αντίο στο ΔΝΤ

Η κεντρική τράπεζα της Ισλανδίας ανακοίνωσε σήμερα Παρασκευή, ότι αποπλήρωσε στο 100% το δάνειο που είχε λάβει η χώρα από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ) και μάλιστα νωρίτερα από την προγραμματισμένη ημερομηνία.

Σε δηλώσεις του από το Ρέικιαβικ, ο διοικητής της κεντρικής τράπεζας επισήμανε ότι «η πρόωρη εξόφληση του δανείου είναι ένδειξη της επιτυχίας του προγράμματος και της επιτυχημένης συνεργασίας με το προσωπικό του ΔΝΤ». «Αποπληρώσαμε το υπόλοιπο των υποχρεώσεών μας, ήτοι ποσό 322 εκατ. δολαρίων», σημείωσε.

Είναι η Λιτότητα ο Μόνος Δρόμος Ανάκαμψης για την Ελλάδα; Μαθήματα από την Ισλανδία

Του Ιωάννη Θεοδοσίου

Καθηγητή Οικονομικών, Πανεπιστήμιο του Αμπερντήν

Μετάφραση: Αριάδνη Αλαβάνου

1. Εισαγωγικά

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και το ΔΝΤ προχώρησαν στην επιβολή ενός τρίτου γύρου βαριάς λιτότητας στο ελληνικό κράτος με την πλήρη συνεργασία της πλειονότητας του ελληνικού πολιτικού κατεστημένου. Η καταστροφική λιτότητα έχει ήδη προκαλέσει μείωση του ελληνικού ΑΕΠ σε ποσοστό άνω του 25% μέσα σε 5 χρόνια, όταν το ΑΕΠ των Ηνωμένων Πολιτειών στη διάρκεια της Μεγάλης Ύφεσης μειώθηκε κατά 20% και του Ηνωμένου Βασιλείου κατά 11%. Οι βλαβερές συνέπειες για τον ελληνικό πληθυσμό είναι πρωτοφανείς, καθώς η ανεργία έχει φτάσει στο 28% και η ανεργία των νέων στο 70%, όσοι κατατάσσονται ως φτωχοί ή ότι κινδυνεύουν να βρεθούν σ’ αυτή την κατηγορία αντιστοιχούν στο 56% των Ελλήνων, ενώ το 46% των συνταξιούχων βρίσκεται κάτω από το όριο φτώχειας και το ποσοστό της παιδικής φτώχειας ανέρχεται στο 41%. Οι εγκληματικές πράξεις και οι αυτοκτονίες έχουν πολλαπλασιαστεί, η βρεφική θνησιμότητα αυξήθηκε απότομα και η διάδοση των ασθενειών έχει προκαλέσει χάος στο ελλιπώς χρηματοδοτούμενο και άκρως υποβαθμισμένο σύστημα υγείας. Έτσι, η μόνη εναπομένουσα πηγή πλούτου στην Ελλάδα, οι πολίτες της, υπονομεύεται σοβαρά. Τα πέντε τεράστια κακά που αναγνώρισε το 1942 ο σερ Ουίλιαμ Μπέβεριτζ, η ανάγκη, η ασθένεια, η άγνοια, η εξαθλίωση και η αδράνεια, έχουν πλέον ριζώσει βαθιά στην ελληνική κοινωνία του 2015. Αυτός ο πόλεμος εναντίον των φτωχών, όπου οι πιο ευπαθείς και ευάλωτες κοινωνικές ομάδες υποφέρουν προς όφελος της χρηματοπιστωτικής και πολιτικής ελίτ, ονομάζεται, με βάση την οργουελιανή παράδοση, «υγιής οικονομική πολιτική”, η οποία συνιστά τον μόνο δρόμο προς την οικονομική ανάκαμψη, αποκαλούμενη ΤΙΝΑ «There Is No Alternative» (Δεν υπάρχει εναλλακτική λύση).

Πως το ΟΧΙ στο δημοψήφισμα έσωσε την Ισλανδία(βίντεο)

Ο πρόεδρος της Ισλανδίας εξηγεί πως κατάφερε να σώσει τη χώρα του δίνοντας το λόγο στους πολίτες με δημοψήφισμα.

Αυστηρά δημόσιο χρήμα προτείνει η Ισλανδία

Του Λεωνίδα Βατικιώτη

Από την μικρή νησιώτικη σκανδιναβική χώρα που δε δίστασε να προχωρήσει ακόμη και σε παύση πληρωμών επί του χρέους της επιλέγοντας να σώσει τους πολίτες της κι όχι τους κερδοσκόπους, έρχεται η πιο ριζοσπαστική πρόταση που έχει κατατεθεί τα τελευταία χρόνια για την αντιμετώπιση των χρηματοπιστωτικών κρίσεων. Η πρόταση, που δόθηκε στην δημοσιότητα στις 30 Μαρτίου 2015 (εδώ το πλήρες κείμενο), με λίγα λόγια καταλήγει στην επιστροφή του εκδοτικού δικαιώματος στην κεντρική τράπεζα, που στις μέρες μας τυπικά και μόνο το διατηρεί, και στην απαγόρευση στο εξής στις εμπορικές τράπεζες να δημιουργούν το δικό τους χρήμα, μέσω του δανεισμού!

Η Ισλανδία ανακτά την πλήρη κυριαρχία της οικονομίας της

Του Γιώργου Δελαστίκ

Νέο πλήγμα κατά των τραπεζιτών κερδοσκόπων από τη δεξιά κυβέρνηση της Ισλανδίας! Επίσημη έκθεση προετοιμάζει το έδαφος για απαγόρευση της έμμεσης «δημιουργίας» ανύπαρκτου χρήματος από τις ισλανδικές τράπεζες, όταν αυτές δανείζουν χρήματα που δεν έχουν. «Λείψανο του παρελθόντος θα αποτελέσει το χρήμα που δημιουργείται από «αέρα κοπανιστό» – αυτό το διαβολικό μυστικό που βρίσκεται στην καρδιά της έμμεσης έκδοσης τραπεζικού χρήματος» έγραφαν την περασμένη Παρασκευή στο κύριο άρθρο τους οι «Φαϊνάνσιαλ Τάιμς» του Λονδίνου, αναφερόμενοι στο θέμα.

Έχοντας αποφασίσει τελικά να κρατήσει ως νόμισμα την ισλανδική κορόνα, αφού προηγουμένως η χώρα ταλαντεύτηκε μήπως η σωτηρία βρίσκεται στην ένταξη στο ευρώ, η κυβέρνηση του Ρέικιαβικ παίρνει με συνέπεια τις αποφάσεις της.

Ισλανδία: Πώς οι «Σπαρτιάτες του Βορρά» κατάφεραν να τιθασεύσουν αγορές και ΔΝΤ

του Δημοσθένη Γκαβέα

Ένα γεωλογικό ατύχημα πριν από 18 εκατομμύρια χρόνια δημιούργησε στον Ατλαντικό Ωκεανό ένα ηφαιστειογενές νησί το οποίο κατοικήθηκε μόλις πριν από 1,100 χρόνια. Την Ισλανδία, τον «Βράχο», όπως ονομάζουν το νησί οι Σπαρτιάτες του βορρά, επρόκειτο να τον μετατρέψουν στις αρχές της νέας χιλιετίας σε ένα καζίνο του διεθνούς κεφαλαίου. Οι Ισλανδοί, εκ παραδόσεως ψαράδες και αγρότες, διέπραξαν μια ύβρη από την οποία ακόμη προσπαθούν να εξιλεωθούν.

Η Ισλανδία απέσυρε την υποψηφιότητά της για ένταξη στην ΕΕ

Απέσυρε την υποψηφιότητά της για ένταξη στην Ευρωπαϊκή Ένωση η Ισαλνδία, δύο χρόνια μετά την ανάδειξη της ευρωσκεπτικιστικής κεντροδεξιάς κυβέρνησης που είχε δεσμευτεί ότι θα έβαζε τέλος στη διαδικασία αυτή, που ξεκίνησε το 2009

Ο υπουργός Εξωτερικών της χώρας, ο Γκούναρ Μπράγκι Σβέινσον, ανέφερε σε ανακοίνωσή του ότι ενημέρωσε για την απόφαση αυτή τη Λετονία, τη χώρα που προεδρεύει στην Ευρωπαϊκή Ένωση κατά το τρέχον εξάμηνο.

Ισλανδία Ε.Ε: Συγγνώμη δεν θα πάρουμε

Του Αρη Χατζηστεφάνου

Μιλώντας πριν από σχεδόν πέντε χρόνια στα Επίκαιρα, ο Αντίτια Τσακραμπόρτι, επικεφαλής οικονομικού ρεπορτάζ της εφημερίδας Guardian, είχε συμβουλεύσει την Ελλάδα να «ακολουθήσει το δρόμο των Βίκινγκς». Η απόφαση της ισλανδικής κυβέρνησης να μην διασώσει τις τράπεζες με χρήματα των φορολογούμενων και μάλιστα να προχωρήσει σε έμμεση εθνικοποίηση του τραπεζικού συστήματος με παράλληλη υποτίμηση του νομίσματος και προσωρινούς περιορισμούς στη ροή κεφαλαίων θεωρούνταν ακόμη ως μια κίνηση ιδιαίτερα υψηλού ρίσκου – παρά το γεγονός ότι είχε ήδη αποδώσει θετικούς καρπούς. Η Ισλανδία βέβαια δικαιώθηκε, όπως και το σύνολο των χωρών που αμφισβήτησαν τις συνταγές λιτότητας του ΔΝΤ, αναγκάζοντας ακόμη και το διεθνή οικονομικό οργανισμό να αποδεχθεί δημοσίως ότι ο πιο «ατίθασος» μαθητής ήταν ο μόνος που θριάμβευσε, σε μια Ευρώπη που βυθίζεται ακόμη στην ύφεση, την ανεργία και την απόγνωση.