Ανατριχιάζει η ολιγαρχία με την επιθετική άμυνα Τσίπρα

Από την δαιμονοποίηση της πιθανότητας η ελληνική κυβέρνηση να ετοίμαζε σχέδιο αντιμετώπισης έκτακτης ανάγκης, περάσαμε στη φάση όπου δημοσιοποιούνται όλα. Την ώρα που οι δανειστές έχουν πάρει σβάρνα τα υπουργεία και «διαπραγματεύονται» με την κυβέρνηση, εμείς καίμε τις γέφυρες διαφυγής. Το τρίτο μνημόνιο είναι ήδη εδώ.

Το γεγονός πως το σχέδιο Βαρουφάκη, αυτό που διέρρευσε από τις συνομιλίες του με κάτι γεράκια της αγοράς, ασχολείται κυρίως με την βελτίωση της ρευστότητας και της γραφειοκρατίας των χρεών, είναι τελικά το λιγότερο σημαντικό.

Δεν είναι λίγοι αυτοί άλλωστε, που υποστηρίζουν πως το εν λόγω σχέδιο θα ήταν ευεργετικό ακόμα και εάν ετίθετο σήμερα σε εφαρμογή. Με ευρώ. Σήμερα που δεν είναι έκτακτες οι συνθήκες, που όλα πάνε μια χαρά.

Αντισυστημικά τηλεοπτικά κανάλια

Την περασμένη εβδομάδα συμπληρώθηκε ένας χρόνος από εκείνες τις ανεπανάληπτες χειροπέδες που φόρεσαν τα ΜΑΤ στην καγκελόπορτα του Ραδιομεγάρου, προτού κάνουν το ίδιο και στην ελεύθερη φωνή της ΕΡΤ. Από τότε, τα συστημικά κανάλια έχουν νιώσει στο πετσί τους την προσπάθεια του κοινού να ακούσει κάτι διαφορετικό από τον μνημονιακό τους λόγο. Η πτώση της θεαματικότητάς τους είναι προφανής, με την παράλληλη εκτίναξη μερικών από τα πιο μικρά, άσημα και λεγόμενα «αντισυστημικά» κανάλια της ελληνικής Digea τηλεόρασης.

Είναι κοινό μυστικό πως σήμερα, όχι μόνο μεγάλοι σε ηλικία που παραδοσιακά ήταν το ακροατήριο τέτοιων καναλιών και εκπομπών, αλλά και νεότεροι άνθρωποι εμπιστεύονται περισσότερο κανάλια όπως το Κόντρα Channel, το E TV, το Action 24, και μια σειρά άλλα πανελλαδικά και μη, ζητώντας εναλλακτική ενημέρωση. Πόσο εναλλακτικά είναι όμως αυτά τα κανάλια;

Υπερήφανο το ΚΚΕ για το νέο πρόγραμμα του Έψιλον;

Όταν τον Νοέμβριο του 2013 αναρωτιώμουν “Τίνος είναι το κανάλι ρε παιδιά” για να δείξω ποιοι ευνοούνται από το κλείσιμο της ΕΡΤ, δεν περίμενα πως το άρθρο μου θα τύχει της αποδοχής που ακολούθησε. Όπως δεν περίμενα, το εν λόγω άρθρο να γίνει ένα από τα κορυφαία αποτέλεσμα αναζήτησης για όποιον αναζητά πληροφορίες για τα ιδιοκτησιακά των τηλεοπτικών καναλιών, παρόλο που ήταν μέσα στους σκοπούς μου.

Όμως αν κρίνω από τα χτυπήματα στο μπλογκ μου, το ενδιαφέρον συγκεντρώνει κυρίως το ιδιοκτησιακό καθεστώς του καναλιού Έψιλον, που σχεδόν ένα χρόνο μετά δεν έχει ακόμα ξεκάθαρο ιδιοκτήτη.

Η νεράιδα της Ελευθερίας

Πριν ένα χρόνο ακριβώς, περίπου το απόγευμα, έμαθα πως αποφασίστηκε να κλείσει η ΕΡΤ. Την ίδια ημέρα είχα ενημερωθεί για μία προσωπική μου υπόθεση και ήμουν ιδιαίτερα φορτισμένος. Όταν από το τηλέφωνο ένας φίλος με ενημέρωσε για το κλείσιμο που “κυκλοφορούσε” μέσα στην ημέρα, χωρίς δεύτερη σκέψη, έφυγα για το Ραδιομέγαρο της ΕΡΤ. Μέχρι τότε δεν είχα ξαναπατήσει το πόδι μου στο κτίριο που στεγαζόταν η κρατική τηλεόραση, παρά μόνο μια φορά όταν πήγαινα δημοτικό. Να είναι καλά η καλή μου δασκάλα που είχε την ιδέα να μας πάει επίσκεψη.

Την έβλεπα όμως πάντα. Άλλοτε συχνά, άλλοτε πιο σπάνια. Ανά περιόδους, ανάλογα και πόσο συχνά έβλεπα τηλεόραση τα τελευταία χρόνια. Μέχρι τα σημερινά, που είχα σχεδόν σταματήσει να βλέπω οτιδήποτε στην τηλεόραση (εκτός από τις ειδήσεις, βλ. επαγγελματική διαστροφή).

Τίνος είναι το κανάλι ρε παιδιά;

Τον Ιούνιο η κυβέρνηση έκλεισε την ΕΡΤ. Το καλοκαίρι πέρασε. Το φθινόπωρο ήρθε, και η ΕΡΤ ξαναέκλεισε. Πρόλαβε βέβαια μέσα σε πέντε μήνες και άνοιξε μια για πάντα, μα το αποτέλεσμα σήμερα παραμένει το ίδιο. Η κυβέρνηση έκλεισε την ΕΡΤ, και στη θέση της παρουσίασε μία μεταλλαγμένη “Δημόσια Τηλεόραση”, να κάνει σιγόντο στα 5 ιδιωτικά κανάλια που ελέγχουν όλη την πίτα, και κυρίως την ενημέρωση.

Ο μέσος όρος παρακολούθησης τηλεόρασεως στη χώρα μας είναι τουλάχιστον 5,5 ώρες. Αφού λοιπόν το ντέφι το χτυπάνε αυτά τα πέντε κανάλια, καλό θα ήταν να έχουμε μια πιο ολοκληρωμένη εικόνα των μαέστρων τους.