Κι όμως το παιδί είχε εισιτήριο

Του Θανάση Καρτερού

Άφετε τα παιδία ελθείν προς με -είπε σύμφωνα με τον ευαγγελιστή ο Χριστός, όταν εμπόδιζαν τα παιδιά να τον πλησιάσουν. Αφήστε τα παιδιά να έλθουν σε μένα. Των γαρ τοιούτων εστί ἡ Βασιλεία των Ουρανών Γιατί είναι δική τους η βασιλεία των ουρανών.

Αν όμως για τον Ιησού τα παιδιά έχουν εξασφαλισμένη τη βασιλεία των ουρανών αυτό δεν πάει να πει ότι έχουν εξασφαλισμένα άλλα πιο πεζά πράγματα στη βασιλεία των μνημονίων. Διότι στη σημερινή Ελλάδα χιλιάδες παιδιά δεν έχουν ψωμί, γάλα, βιβλία. Και δεν έχουν, δεν μπορούν να έχουν, εισιτήρια του τρόλεϊ, του μετρό, ή του λεωφορείου.

Ο Χάλιας

Του Θανάση Καρτερού

Τον είδαμε να χαμογελά εν μέσω της κατήφειας και να λάμπει εν μέσω της σκοτούρας κατά την ορκωμοσία της κυβέρνησης. Βενιζέλος, ο εθνικώς υπεύθυνος, ο κερδισμένος της μοιρασιάς, ο σωτήρ του Σαμαρά -αυτό λένε τα υμνολόγια.

Ο εθνικώς υπεύθυνος Βενιζέλος, όμως, ο ευέλικτος και εύκαμπτος, ο φιλόδοξος και φλύαρος, δεν είναι -όπως τρομπάρουν ορισμένοι και ο ίδιος- ο ισχυρός άνδρας της συγκυρίας. Είναι ο χάλιας της, έστω κι αν αυτή τη στιγμή εμφανίζεται ως ο κυρίαρχος του παιγνιδιού και ο μεγάλος πρωταγωνιστής του τσίρκου που παριστάνει την κυβέρνηση τετραετίας.

Άλλο Οθέλλος κι άλλο Βενιζέλος

Του Θανάση Καρτερού

Να φαντάζεται άραγε ο Βενιζέλος ότι το σημερινό ΠΑΣΟΚ θα ανακάμψει με την είσοδό του στην κρεβατοκάμαρα του Σαμαρά; Ότι, όπως γράφουν οι εφημερίδες της λεγόμενης δημοκρατικής παράταξης, που δεν τους κακοφαίνεται ο Άδωνης, ούτε τους κακοπέφτει ο Βορίδης, ότι πάλι με χρόνια με καιρούς πάλι δικά τους θα ‘ναι; Ή λέτε να υπολογίζει το συμφέρον του έθνους και του λαού, όπως τόσο συχνά επαναλαμβάνει, και να θυσιάζει προσωρινώς γι’ αυτά τα ηθικά και τα μεγάλα το συμφέρον του κόμματός του, με την προσμονή της ανταμοιβής;

Ο Νάνος κι ο νάνος

Του Θανάση Καρτερού

Αυτό είναι είδηση! Ο πρωθυπουργός απάντησε στον ποιητή. Ο Σαμαράς στον Βαλαωρίτη, ο οποίος έδωσε προχθές στη δημοσιότητα επιστολή του, με την οποία επικρίνει σφοδρά τη Ν.Δ., την κυβέρνηση και τον ίδιο τον ένοικο του Μαξίμου για την ανοχή που δείχνουν απέναντι στο βαρβαρικό μόρφωμα της Χρυσής Αυγής. Και καταγγέλλει τις ευθύνες όλων τους για την καθημερινή ναζιστική αγριότητα εις βάρος μεταναστών, για την ατιμωρησία των μελανοχιτώνων και για τον διασυρμό της χώρας διεθνώς.

Αυτά τολμά ο ποιητής. Και τι απαντά ο πρωθυπουργός; Άλλα λόγια να αγαπιόμαστε. Μισές αλήθειες, ολόκληρες αποσιωπήσεις και ψέματα, ψέματα, ψέματα -μαζί με μια καλή δόση διαστρέβλωσης. Τσιμουδιά για τα εγκλήματα. Τσιμουδιά για τη στάση της αστυνομίας. Τσιμουδιά για τις εκλεκτικές συγγένειες στις ψηφοφορίες της Βουλής, όπου διαπλέκονται νεοδημοκράτες και τραμπούκοι της Χρυσής Αυγής. Τσιμουδιά για τους επίορκους του Δένδια και τις ναζιστικές κουμπαριές τους. Τσιμουδιά για τις σφοδρές διεθνείς επικρίσεις.

ΔΗΜ.ΑΡ.: Στυλοβάτης ή Χατζηαβάτης;

Του Θανάση Καρτερού

Με το συμπάθιο κιόλας, αλλά διάφορα περίεργα που συμβαίνουν τον τελευταίο καιρό προκαλούν μια κάποια σύγχυση. Και ένα ερώτημα ζητά επειγόντως απάντηση: τελικώς η ΔΗΜ.ΑΡ. τι διάολο είναι στην κυβέρνηση; Εταίρος ή θυρωρός; Συνιδιοκτήτης ή τσιράκι; Σύμμαχος ή καρπαζοεισπράκτορας; Στυλοβάτης ή Χατζηαβάτης;

Εξηγούμαστε για να μην παρεξηγούμαστε. Βγήκε και καταδίκασε την πολιτική επιστράτευση των απεργών του μετρό από τον Σαμαρά.

Η εξέγερση των νεκρών. Ένα επίκαιρο βιβλίο του Θανάση Καρτερού

Το Κέρδος που καθορίζει τη ζωή και το θάνατο εκατομμυρίων ανθρώπων, η σκληρότητα… εν ονόματι της ανάπτυξης, ο κοινωνικός μιθριδατισμός που θεωρεί την αγριότητα φυσιολογική, βρίσκονται στο επίκεντρο του νέου μυθιστορήματος του Θανάση Καρτερού, που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Καστανιώτη.

Ένα άκρως επίκαιρο βιβλίο, όπου πρωταγωνιστούν όσοι ονειρεύονται ένα διαφορετικό «αύριο», οι αρνητές ενός συστήματος που τους προορίζει για τον Καιάδα. Ένα μυθιστόρημα πολιτικής φαντασίας για μια κοινωνία που μοιάζει τόσο πολύ με τη δική μας, καθώς τα μνημόνια των ζώντων φτάνουν μέχρι τα μνήματα των νεκρών. Ένας ύμνος στην ελευθερία και ταυτόχρονα μια παρωδία της.

ΑΔΟΛΦΟΥΛΕΣ

Του ΘΑΝΑΣΗ ΚΑΡΤΕΡΟΥ

Πηγή : «Αυγή» 27/11

Αναδημοσίευση : Αδέσποτος

Πολλά αδολφίστικα πράγματα διαπράττουν τον τελευταίο καιρό οι χρυσαυγίτες βουλευτές και οι σμπίροι με τις μαύρες μπλούζες. Χαιρετούν όπως ο Χίτλερ, αλλά αρνούνται ότι αυτός είναι ναζιστικός χαιρετισμός -τα καθαρά του χέρια λέει ότι δείχνει στο πόπολο ο Μιχαλολιάκος. Στολίζουν ως μαλάκες τους αστυνομικούς, υπογραμμίζοντας το σχετικό χαρακτηρισμό διά της κινούμενης ως έμβολο γροθιάς του Κασιδιάρη -καλά προπονημένος δείχνει αυτός στη σχετική παλινδρομική κίνηση- αλλά εμφανίζονται ως συνήγοροι της αστυνομίας. Σηκώνουν υπερηφάνως τη χουντική σημαία με το πουλί, αλλά μας λέει ο δεινός ρήτορας Παπάς ότι πρόκειται για διαχρονικό σύμβολο του ελληνισμού που κυμάτιζε και το ’21.

Και να ήταν μόνο αυτά! 

ΠΑΤΡΙΩΤΙΣΜΟΣ ΕΙΔΙΚΟΥ ΣΚΟΠΟΥ

Του ΘΑΝΑΣΗ ΚΑΡΤΕΡΟΥ

Πηγή : Aυγή ,29/11

Αναδημοσίευση : iskra.gr

Και μια και δυο και τρεις φορές απευθύνθηκε ο Γιάννης Στουρνάρας στον πατριωτισμό των Ελλήνων, για να επιτύχει η επαναγορά των ομολόγων, όπως είπε. Πράγμα που αμέσως φέρνει στο μυαλό ότι στο συγκεκριμένο ζήτημα τα πράγματα είναι επιεικώς ύποπτα. Διότι τα τελευταία χρόνια ο πατριωτισμός επιστρατεύεται όταν παραβιάζονται όλα τα άλλα –η δικαιοσύνη, τα δικαιώματα, η δημοκρατία, ακόμα και η κοινή λογική. Ο πατριωτισμός ήταν και είναι το μεγάλο επιχείρημα για τα μνημόνια, για τις περικοπές, για τη φτώχεια, για την ανεργία. Ένας πατριωτισμός ειδικού σκοπού τελικώς, που έχει την ιδιότητα να αυξάνεται όσο μειώνεται το ψωμί στο τραπέζι.

Ο Βαγγέλης κι ο Κουβέλης

Του Θανάση Καρτερού

Από το Hot Doc που κυκλοφορεί

 

Ο Βαγγέλης έχει το χούι να θυμώνει συχνά, κι όταν θυμώνει να βγάζει σε κοινή θέα το περιεχόμενο του πανταλονιού του – μέχρι στιγμής με λέξεις, αλλά άκρως παραστατικές. Ο Κουβέλης δεν θυμώνει ποτέ και είναι βέβαιο ότι θα προτιμούσε να πεθάνει παρά να ξεκουμπώσει έστω κι ένα κουμπί του παντελονιού του δημοσίως.

Ο Βαγγέλης είναι ένα παιδί της αγνής δεξιάς του Ευάγγελου Αβέρωφ, που μεγάλωσε σε κλίμα Κενταύρων και δίνει την εντύπωση ότι άμα λάχει είναι έτοιμος να ρίξει και καμιά σφαλιάρα στους ανεπίδεκτους. Ο Κουβέλης είναι ένα παιδί της ανιδιοτελούς αριστεράς του Λεωνίδα Κύρκου και ως εκ τούτου γνωρίζει τις σφαλιάρες μόνο ως λήπτης και ποτέ ως δότης.

ΣΑΜΑΡΑΣ- ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ- ΚΟΥΒΕΛΗΣ: Ωραία παράσταση, αλλά η Ιφιγένεια ποια είναι;

Του Θανάση Καρτερού

Εβδομάδες τώρα παρακολουθούμε τη διαδρομή από τις δικές τους προεκλογικές δεσμεύσεις στα δικά μας μετεκλογικά δεσμά. Τους ελιγμούς μετατόπισης των κυβερνητικών εταίρων από τα θα στα πρέπει. Και τις διασκέψεις κορυφής Σαμαρά-Βενιζέλου-Κουβέλη στο Μαξίμου, όπου συζητούν τη μοίρα μας και τη μοίρα της άμοιρης χώρας, η οποία κάθε φορά – σύμπτωση κι αυτή!- πριν από την ανακοίνωση ενός πακέτου σκληρών μέτρων βρίσκεται στο χείλος του ευρώ.

Και παζαρεύουν ποιά και πόσα σπίτια θα κλείσουν, ποιοι και πόσο θα ακρωτηριαστούν, για να ικανοποιηθεί η κακούργα τρόικα και να συναινέσει να πάρουμε τη δόση μας. Και να σωθούμε. Μέχρι την επόμενη δόση.