Ποιος κοροϊδεύει ποιον;

Της Ζηνοβίας Σαπουνά

Ρώτησα προχθές έναν οδηγό τρόλεϊ να μου πει τη γνώμη του για το πώς του φάνηκαν οι τελευταίες πολιτικές εξελίξεις με την πρόταση του Αλέξη Τσίπρα για παροχή ψήφου εμπιστοσύνης στην κυβέρνησή του, με την αποχώρηση από την κυβερνητική πλειοψηφία του Πάνου Καμμένου, τις μεταπηδήσεις από κόμμα σε κόμμα διαφόρων εθνοσωτήρων κτλ, κτλ, κτλ.

Μου απάντησε πως σταμάτησε να παρακολουθεί τα πολιτικά δρώμενα, καθότι και απογοητεύεται και τσαντίζεται και θυμώνει και πρόσθεσε πως δεν τον ενδιαφέρει η ονομασία της πΓΔΜ, όταν οι νέοι δεν έχουν δουλειά και φεύγουν κατά χιλιάδες στο εξωτερικό κι όταν οι εργαζόμενοι δεν μπορούν να ζήσουν με τους πενιχρούς μισθούς του.

Παρακολουθήσαμε την εβδομάδα που πέρασε ένα πολιτικό τραγέλαφο με παραιτήσεις, μεταπηδήσεις, δηλώσεις, παραδηλώσεις χωρίς ουσία παρά μόνο α-νοησία προκειμένου να πεισθεί το popolo πως οι πρώην κυβερνητικοί εταίροι Αλέξης Τσίπρας και Πάνος Καμμένος, λίγο πριν το ημερολογιακό τέλος της συνεργασίας τους, βρήκαν κάτι για να χωρίσουν!

Μα, πόσο θράσος πια;

Της Ζηνοβίας Σαπουνά

Θα με εντυπωσιάζει πάντα το θράσος που επιδεικνύουν πολλοί και πολλές γύρω μας. Πολύ περισσότερο με εντυπωσιάζει (και θα με εντυπωσιάζει πάντα) το πολιτικό θράσος.

«Άλλα λέω, άλλα κάνω, άλλα πιστεύω, άλλα πρεσβεύω».

Πόσες και πόσες φορές δεν έχουμε γίνει μάρτυρες αυτού του «δόγματος» που κατατάσσει τον πολίτη στη θέση του άβολου και χειραγωγούμενου αντικειμένου, ακόμα χειρότερα του «χαζού» που χάφτει ότι του πλασάρουν.

Δημοσιογραφία, δολοφονίες και διαφθορά

Της Ζηνοβίας Σαπουνά

Ακριβώς πριν από ένα χρόνο έγραφα από αυτή εδώ τη στήλη για τη δολοφονία της Μαλτέζας δημοσιογράφου, Δάφνης Καρουάνα Γκαλίζια, –η οποία πλήρωσε με τη ζωή της τις αποκαλύψεις που είχε κάνει για διαφθορά σε βάρος του πρωθυπουργού και κυβερνητικών στελεχών της χώρας της.

Πέρασε σχεδόν ένας χρόνος και στις 6 Οκτωβρίου φέτος, η Βουλγάρα δημοσιογράφος, Βικτόρια Μαρίνοβα, βρέθηκε βιασμένη και στραγγαλισμένη στην πόλη Ρούσε. Η δημοσιογράφος παρουσίασε στην εκπομπή της το ρεπορτάζ δύο συναδέλφων της για την κακοδιαχείριση των ευρωπαϊκών κονδυλίων στη Βουλγαρία και την εμπλοκή πολιτικών.

«Συλλογική ευθύνη»… αυτή η μάστιγα

Της Ζηνοβίας Σαπουνά

Κάθε φορά, τα τελευταία χρόνια, που μαθαίνουμε για ένα «άγριο περιστατικό», συνηθίζουμε να λέμε ότι η κρίση έβγαλε στους πολίτες τα ποταπά ένστικτά τους.

Περιγράφουμε με μελανά χρώματα τον εκφασισμό της κοινωνίας, τον αμοραλισμό της και αναρωτιόμαστε «πού πάμε;».

Συμμετέχουμε σε ένα «συλλογικό συλλογισμό» που ισοπεδώνει τα πάντα και σε ένα «συλλογικό συναίσθημα» που καθρεφτίζει μόνο οργή και λύπη.

Περί λαϊκισμού και έλλειψης παραγωγής πολιτικής…

Της Ζηνοβίας Σαπουνά

Μια ρήση του Γάλλου φιλοσόφου, του Ζακ Ρανσιέρ, περί λαϊκισμού ήρθε στο μυαλό μου με αφορμή την ατζέντα που προσπαθεί να επιβάλει στο πολιτικό προσκήνιο μερίδα των μέσων μαζικής ενημέρωσης και κόμματα της αντιπολίτευσης.

«Ο λαϊκισμός κρύβει και αποκαλύπτει ταυτόχρονα τη μεγάλη επιθυμία της ολιγαρχίας: να κυβερνήσει χωρίς το λαό, να κυβερνήσει χωρίς την πολιτική» έλεγε το 2005 ο Ρανσιέρ, ρήση που ανάγοντας την στην ελληνική πραγματικότητα του σήμερα, περιγράφει με μοναδική τρόπο το πώς κινείται η καθεστηκυία πολιτική κάστα: σε ένα πλαίσιο παντελούς έλλειψης παραγωγής πολιτικής με ταυτόχρονη απαξία της λαϊκής βούλησης.

Ο θαυμαστός κόσμος της «εργασίας»…

Της Ζηνοβίας Σαπουνά

Ας μιλήσουμε σήμερα για τον κόσμο της εργασίας ή καλύτερα γι’ αυτούς που έχουν δουλειά.

Ας μιλήσουμε γι’ αυτούς που σιωπηλά και μοιρολατρικά συναίνεσαν και συναινούν στη 10ωρη ή 12ωρη εργασία, στο μισθό πείνας, στο μισθό που δεν καταβάλλεται επί μήνες παρά το γεγονός ότι παρείχαν την υπεραξία τους…

Ας μιλήσουμε γι’ αυτούς που ακούν καθημερινά τα περί ανάπτυξης και επενδύσεων, ενώ την ίδια ώρα στα σπίτια τους περιμένουν στοίβα οι λογαριασμοί της ΔΕΗ, του τηλεφώνου, των κοινοχρήστων, του νερού και όλες οι άλλες οι υποχρεώσεις προς την εφορία, τα σχολεία, τα φροντιστήρια.

Οι στυγνοί πολιτικοί τσαμπουκάδες και το τρελό καρναβάλι

Tης Ζηνοβίας Σαπουνά

Η περιπαιχτική ατάκα «ήρθες πάλι τρελό καρναβάλι να γιορτάσουμε όλοι μαζί» περιγράφει, κατά τη γνώμη μου, με τον καλύτερο τρόπο τη σοβαρή υπόθεση της Novartis που ενέσκηψε στην επικαιρότητα με μεγάλη σφοδρότητα τις τελευταίες ημέρες.

Μια υπόθεση που κανονικά θα έπρεπε να κινητοποιήσει όλο το πολιτικό σύστημα, τις δικαστικές αρχές και την ίδια την κοινωνία, προκειμένου να διαλευκανθεί άμεσα, μετατρέπεται σε γαργαλιστικό έως γελοιογραφικό αφήγημα αλλά και σε πεδίο στυγνού πολιτικού τσαμπουκά, –δείγμα της καθεστωτικής νοοτροπίας που διακατέχει το πολιτικό προσωπικό που άσκησε εξουσία έως σήμερα–.

Και εάν ως γαργαλιστικό-γελοιογραφικό αφήγημα καταγραφεί το ρεπορτάζ-«αυτοψία» της τηλεόρασης του STAR στο «φτωχικό» σπίτι του αντιπροέδρου της Ν.Δ., Άδωνι Γεωργιάδη, προκειμένου να αποδειχθεί ότι, εφόσον στο σπίτι του δεν έχει γίνει καμία ανακαίνιση εδώ και χρόνια, «ευκόλως» συνάγεται το συμπέρασμα πως ο δεξιός και πολύς κύριος αντιπρόεδρος δεν έχει χρηματιστεί από κανέναν, τότε ο στυγνός πολιτικός τσαμπουκάς δεν πρέπει να περάσει απαρατήρητος.

Η ελληνική κοινωνία και η στροφή της στο συντηρητισμό

Της Ζηνοβίας Σαπουνά

Στα μέσα Σεπτεμβρίου του 2017 μια έρευνα του πολιτικού αναλυτή, Γιάννη Μαυρή, που κάλυπτε την περίοδο 2009 (την αρχή δηλαδή της κρίσης) έως το 2017 (την παγιωμένη πλέον κατάσταση της λιτότητας και των προγραμμάτων «διάσωσης») καταδείκνυε αυτό που αποκαλύπτεται αργά αλλά σταθερά: τη στροφή της ελληνικής κοινωνίας στο συντηρητισμό.

Το συλλαλητήριο της περασμένης Κυριακής απέδειξε περίτρανα αυτό ακριβώς: το πού οδηγούμαστε, τη στροφή δηλαδή στο συντηρητισμό.

Η συνάθροιση υπό το πλαίσιο του «Πατρίς-Θρησκεία» (προς στιγμήν έλειψε το «οικογένεια») και υπό τις ιαχές «ζήτω ο στρατός, ζήτω οι ειδικές δυνάμεις» δεν άφησε πολλές απορίες.

«Η Ελλάδα που ελπίζει στον τζόγο»…

Tης Ζηνοβίας Σαπουνά

Η νέα πολύφερνη νύφη που θα επιτρέψει την ολοκλήρωση της τρίτης αξιολόγησης, η οποία ολοκλήρωση θα επιτρέψει με τη σειρά της να εγκριθεί η τελική συμφωνία στο Γιούρογκουπ και εν τέλει να δοθεί το πράσινο φως στον ESM για την εκταμίευση ακόμη μιας δόσης, ονομάζεται «πολυνομοσχέδιο με προαπαιτούμενα» και θα ψηφιστεί μεθαύριο, Δευτέρα.

Κι αν τα φώτα της δημοσιότητας έπεσαν (και δικαίως) στις διατάξεις για τους πλειστηριασμούς και την προκήρυξη απεργιών, μια διάταξη που αφορά στα καζίνο δεν είναι διόλου αμελητέα.

Η κόλαση εντός τους…

Της Ζηνοβίας Σαπουνά

Το τέλος της χρονιάς μάς βρήκε να συζητούμε και πάλι τα ίδια. Τη «φασιστοποίηση» (γλωσσοπλάστης κι εγώ σαν τον πρωθυπουργό μας!) της ελληνικής κοινωνίας.

Αφορμή αυτή τη φορά στάθηκε το κοινωνικό μέρισμα το οποίο έλαβε –άκουσον, άκουσον– ένα περίπου 10% μη Ελλήνων!

Όπως μας είπαν τα «έγκριτα» μέσα μαζικής ενημέρωσης, «ήρθαν οι ξένοι από 170 χώρες και μας πήραν και το κοινωνικό μέρισμα», μετά –φυσικά– τις δουλειές, τα σπίτια, τις γυναίκες, τους άνδρες κτλ που μας «έχουν πάρει» εδώ και χρόνια.

Το κόκκινο χαλί του δρόμου με τα αίματα που οδηγεί στον φασισμό στρώθηκε, και στρώνεται πάντα, από τους «γνωστούς-άγνωστους» διαμορφωτές της κοινής γνώμης που συνεπικουρούνται πλέον από τους τυχάρπαστους νεοφιλελεύθερους διαμορφωτές των social media.

Τις πταίει για την άνοδο της ακροδεξιάς;

Της Ζηνοβίας Σαπουνά

Νέο σοκ υπέστη τη βδομάδα που μας πέρασε η γηραιά Ευρώπη -σύμφωνα με τα μέσα μαζικής ενημέρωσης- από την άνοδο ακροδεξιού κόμματος, αυτή τη φορά στην ηγεμόνα της, τη Γερμανία.

Τόσο μεγάλο σοκ που άρχισαν να πέφτουν και πάλι από τα ροζ συννεφάκια τους διάφοροι πολιτικολογούντες και δημοσιολογούντες, όπως πέφτουν διαρκώς τα τελευταία χρόνια που ένα κύμα φασισμού αρχίζει να σαρώνει τις κοινωνίες που υφίστανται τις συνέπειες της κρίσης που γεννά ο νεοφιλελευθερισμός τους.

Μόνο φέτος είδαμε το ακροδεξιό κόμμα της Μαρί Λεπέν στη Γαλλία να περνά στον δεύτερο γύρο των εκλογών και να κονταροχτυπιέται με τον άνθρωπο των τραπεζών, Εμμανουέλ Μακρόν για την προεδρία της χώρας, συγκεντρώνοντας τελικά το 33,9% των ψήφων των Γάλλων. Είδαμε, επίσης, το ακροδεξιό κόμμα του Γκερτ Βίλντερς στην Ολλανδία να καταλαμβάνει τη δεύτερη θέση στις βουλευτικές εκλογές με ποσοστό 13,1% και προχθές το ακροδεξιό AfD στη Γερμανία να σκαρφαλώνει στην τρίτη θέση του πίνακα των εκλογικών αποτελεσμάτων με ποσοστό 13,5%.