Home

Από τον «Πολίτη Κέιν» στο «Pretty Woman»

Leave a comment

Από τον «Πολίτη Κέιν» στο «Pretty Woman»

infowar

Tου Άρη Χατζηστεφάνου

Αν πιστεύετε ότι η διαπλοκή των Ελλήνων βαρόνων των ΜΜΕ με πολιτικούς και επιχειρηματίες έχει οδηγήσει την ενημέρωση στο κατώτατο σημείο των τελευταίων δεκαετιών, είναι ίσως επειδή δεν έχετε δει την επόμενη φάση του δράματος: την εξαγορά ζημιογόνων μέσων ενημέρωσης από hedge funds.

Oι μέτοχοι της εκδοτικής εταιρείας Tribune Publishing κάθισαν πριν από ένα μήνα στην αίθουσα συνεδριάσεων στα κεντρικά γραφεία της εταιρείας για να λάβουν μια απόφαση, την οποία απέφευγαν για καιρό. Πρόσφεραν όλους τους ιστορικούς τίτλους εφημερίδων, όπως η «Chicago Tribune» και η «New York Daily News», στην εταιρεία κερδοσκοπικών επενδυτικών κεφαλαίων (hedge fund) Alden Global έναντι 630 εκατομμυρίων δολαρίων. More

Τύπος και υπογραμμός

Leave a comment

Τύπος και υπογραμμός

του Περικλή Κοροβέση

Οι τυχεροί σήμερα δουλεύουν 8ωρο. Οι λιγότερο τυχεροί 10ωρο. Και οι ακόμα λιγότερο τυχεροί 14ωρο. Και οι άτυχοι καθόλου. Τώρα, ποιος είναι τυχερός και ποιος άτυχος είναι ένα δύσκολο ερώτημα. Ειδικά αν θέσουμε το πρόβλημα από τη σκοπιά των δικαιωμάτων του ανθρώπου και της ελευθερίας του.

Γιατί ακόμα και αυτό το 8ωρο -που είναι θέμα χρόνου να εξαφανιστεί νομίμως- δεν είναι ποτέ καθαρό. Πρέπει να υπολογίσουμε και τον χρόνο μετάβασης και επιστροφής από τη δουλειά. Υπάρχουν ακόμα οι υποχρεωτικές υπερωρίες, είτε πληρώνονται είτε δεν πληρώνονται, που μειώνουν τον ελεύθερο χρόνο. Ο Σενέκας είχε πει πως η μόνη περιουσία που έχουμε είναι ο χρόνος μας. Δηλαδή τι χρόνο διαθέτουμε για να ζήσουμε τη ζωή μας, που είναι πεπερασμένη. Και σε αυτό το πέρασμα, κανονικά, πρέπει να ζήσουμε μια αιωνιότητα. More

Εφημερίδες στο έλεος αρπακτικών κεφαλαίων

Leave a comment

Του Λεωνίδα Βατικιώτη

Ως πρώτο θέμα στο ιδιαίτερης απήχησης ενημερωτικό σημείωμα του Ιανουαρίου που εκδίδουν το Ινστιτούτο Reuters και το Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης σκιαγραφώντας τις εξελίξεις στο χώρο της ενημέρωσης έχουν επιλεγεί «πέντε πράγματα που πρέπει ο καθένας να ξέρει για το μέλλον της δημοσιογραφίας».

Ανάμεσα σε εύστοχες παρατηρήσεις για τη δύναμη που διαθέτουν πλέον οι πλατφόρμες να ελέγχουν την πρόσβαση του κοινού στις ειδήσεις και την απώλεια της εμπιστοσύνης του κοινού προς τη δημοσιογραφία βρίσκεται ένα ακόμη συμπέρασμα για τις προκλήσεις που δέχονται τα επιχειρηματικά μοντέλα που χρηματοδοτούν την ειδησεογραφία «εξασθενώντας την επαγγελματική δημοσιογραφία, κι αφήνοντας τα μέσα Ενημέρωσης πιο ευάλωτα σε εμπορικές και πολιτικές πιέσεις». More

New York Times: η φωνή του πραξικοπηματία

Leave a comment

infowar

Του Άρη Χατζηστεφάνου

Πρόσφατη έρευνα στα αρχεία της «ναυαρχίδας» του αμερικανικού φιλελευθερισμού αποδεικνύει ότι η εφημερίδα έχει στηρίξει σχεδόν όλα τα πραξικοπήματα που πραγματοποίησαν οι ΗΠΑ στη Λατινική Αμερική. Οπως έκανε δηλαδή και με την ελληνική χούντα.

«Μήπως είναι καιρός για ένα πραξικόπημα;» τιτλοφορούσε μεγάλη ανάλυσή της η εφημερίδα New York Times, πριν από μερικούς μήνες. Σε οποιαδήποτε δημοκρατική κοινωνία το ερώτημα ακούγεται εξίσου εξωπραγματικό με το να αναρωτιέσαι αν είναι καιρός για μια γενοκτονία ή για ένα ολοκαύτωμα. Οχι όμως στις ΗΠΑ. Και όχι για τους φιλελεύθερους αναγνώστες των New York Times. More

Οι αναγνώστες τιμωρούν

Leave a comment

Του Περικλή Κοροβέση

Η κρίση των εφημερίδων είναι ένα παγκόσμιο γεγονός, τέτοιας έκτασης που πολλοί μιλούν για το τέλος της έντυπης δημοσιογραφίας. Και ας μην πάρουμε για παράδειγμα την Ελλάδα, που ακόμα και όταν υπήρχαν εφημερίδες που πουλούσαν πάνω από εκατό χιλιάδες φύλλα, δεν μπορούσε να συγκριθεί με τις σκανδιναβικές χώρες όπου η κυκλοφορία των εφημερίδων ήταν εξαπλάσια και εφταπλάσια.

Με άλλα λόγια, η Ελλάδα ποτέ δεν ήταν καλή αγορά εφημερίδων, όπως και βιβλίων, σε σύγκριση με την υπόλοιπη Ευρώπη που θεωρούσαν την εφημερίδα είδος πρώτης ανάγκης. Το πρώτο μεγάλο πλήγμα που δέχτηκαν οι εφημερίδες ήταν από την εμφάνιση της τηλεόρασης στα μέσα του 20ού αιώνα. Τραγικό θύμα ήταν η αριστερή εφημερίδα «Daily Herald» που πουλούσε 2 εκατ. φύλλα και την αγόραζαν τα λαϊκά στρώματα. Και την εγκατέλειψαν χάριν της δωρεάν τηλεόρασης. Το 1964 έκλεισε ύστερα από σαράντα χρόνια αδιάλειπτης κυκλοφορίας. More

ΜΜΣ (Μέσα Μαζικού Σκοταδισμού)

Leave a comment

Του Περικλή Κοροβέση

Ζούμε σε μια εποχή σκοταδισμού. Και αυτό συμβαίνει σε μια φάση που η ανθρωπότητα διαθέτει τόσο πολλά μέσα επικοινωνίας που θα ήταν θέμα επιστημονικής φαντασίας πριν από λίγες δεκαετίες. Ο καθένας μπορεί να βγάλει μια εφημερίδα -σε ηλεκτρονική μορφή- ή να στήσει το μπλογκ του, να γίνει φωτογράφος και κινηματογραφιστής μόνο με το κινητό του. Να μη μιλήσουμε για την πληθώρα των τηλεοπτικών ή ραδιοφωνικών σταθμών που εκπέμπουν πανελλαδικά ή τοπικά. Σε αυτήν την εντυπωσιακή επανάσταση των μέσων επικοινωνίας, φτωχός συγγενής παραμένουν αυτά που τυπώνονται στο χαρτί.

Οι εφημερίδες και τα περιοδικά έχουν πάρει την κατιούσα και όχι μόνο στη χώρα μας, παρ’ όλο που συχνά οι ιδιοκτήτες τους είναι μεγιστάνες και άσχετοι με τη δημοσιογραφία. Εντούτοις, αντί η γνώση και η σωστή πληροφόρηση να είναι κτήμα του καθενός, έχουμε την απόλυτη διάδοση του σκοταδισμού και της αποπληροφόρησης που διαμορφώνει τον ασήμαντο και υποτακτικό άνθρωπο, δημιουργώντας τη βάση του φασισμού. More

Ερωτήματα σε απαντήσεις δύο διευθυντών

Leave a comment

Του Περικλή Κοροβέση

Δύο διευθυντές, από «Κόκκινο» και «Αυγή», τα ‘βάλαν με τον Περικλή,
τον αέρα να του πάρουν και ό,τι θέλουνε να κάνουν*

Στις επιστολές που έστειλαν στην «Εφ.Συν.» (23-24.6.18) οι διευθυντές της «Αυγής» και του ρ/σ «Στο Κόκκινο», σχετικά με το σημείωμά μου «Από το καπνισμένο τσουκάλι, στον καπνιστό σολομό», θεωρητικά δεν έχω δικαίωμα να απαντήσω.

Οι επιστολές απευθύνονται στον διευθυντή της εφημερίδας, όχι σε μένα. Δηλαδή η συζήτηση είναι σε επίπεδο διευθυντών, όπως λέμε σε επίπεδο αρχηγών στη Βουλή.

Εξάλλου, και οι δυο δεν καταδέχονται να κάνουν διάλογο μαζί μου. More

Γιατί ζητώ Ειδικό Δικαστήριο

Leave a comment

Tου Γιάνη Βαρουφάκη

Δεν υπάρχει αναλυτής παγκοσμίως που να διαφωνεί ότι το κλείσιμο της αξιολόγησης απλά θα κουκουλώσει για λίγο τη συνολική χρεοκοπία της χώρας κάνοντάς τη χειρότερη. Παράλληλα, δεν υπάρχει ραδιοτηλεοπτικό μέσο στη χώρα που να μη δαιμονοποιεί όποιον τολμήσει να πει αυτό που όλοι γνωρίζουν και που εκτός Ελλάδας θεωρείται δεδομένο.

Πριν από μέρες μού ζητήθηκε από δημοσιογράφο κεντρικού δελτίου ειδήσεων να απαντήσω μονολεκτικά στο ερώτημα: «Ξέρατε ότι ανακοινώνοντας το δημοψήφισμα θα έκλειναν οι τράπεζες;» «Προφανώς», απάντησα ειλικρινά. Εντός δευτερολέπτων τα κοινωνικά μέσα βούιζαν: «Το παραδέχτηκε. Στο Ειδικό Δικαστήριο αμέσως!» Την επομένη, βουλευτές του τροϊκανικού τόξου ξεσπάθωσαν ζητώντας Ειδικό Δικαστήριο με συνοπτικές διαδικασίες.

Εχει σημασία να κατανοήσουμε γιατί όλα αυτά. Ο λόγος είναι απλός και έχει να κάνει με πρόβλημα στο εσωτερικό της τρόικας: δεν τους βγαίνει η αριθμητική τής δήθεν «αξιολόγησης», δηλαδή των δανείων και των δημοσιονομικών. Και δεν τους βγαίνει για λόγους που όλοι οι αναλυτές παγκοσμίως γνωρίζουν αλλά που στην Ελλάδα διώκονται ως «αντεθνικές» αναλύσεις. More

Ελευθερία του Τύπου: αυτή η μάστιγα

Leave a comment

infowar

INFOWAR

Του Άρη Χατζηστεφάνου

Η ανοχή της Ε.Ε. στις πραξικοπηματικού τύπου παρεμβάσεις του Ερντογάν στην ελευθερία του Τύπου δεν αποτελεί εξαίρεση στον κανόνα. Είναι εικόνα από το μέλλον της ελευθερίας του Τύπου

Ο ελεύθερος Τύπος μπορεί να είναι καλός ή κακός. Ο ανελεύθερος θα είναι πάντα κακός

Αλμπέρ Καμί

Δύο φωτογραφίες στοίχειωσαν την εβδομάδα που μας πέρασε τον ευρωπαϊκό πολιτισμό: Η πρώτη ήταν η απονομή από τη Γαλλία του παράσημου της Λεγεώνας της Τιμής στον διάδοχο πρίγκιπα της Σαουδικής Αραβίας, Μοχάμεντ μπιν Νάγιεφ, ο οποίος θεωρείται ένας από τους μεγαλύτερους εχθρούς της δημοκρατίας και της ελευθεροτυπίας στο βασίλειο των Σαούντ.

Η δεύτερη ήταν οι εναγκαλισμοί των Ευρωπαίων ηγετών με τον Τούρκο πρωθυπουργό Αχμέτ Νταβούτογλου, με φόντο τις εφόδους της τουρκικής αστυνομίας σε εφημερίδες – εικόνα που ολοκληρώθηκε με τον Αλ. Τσίπρα να μοιράζει λουλούδια σε Τουρκάλες δημοσιογράφους (από αυτές που δεν βρίσκονται στη φυλακή). More

Βοήθεια από το μέλλον

Leave a comment

korovesis2

Του Περικλή Κοροβέση

Οι κυκλοφορίες των εφημερίδων και των περιοδικών, όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά διεθνώς, βρίσκονται σε κατακόρυφη πτώση που θέτει σε κίνδυνο τη βιωσιμότητά τους. Μερικές εφημερίδες εγκατέλειψαν την έντυπη μορφή τους και περιορίστηκαν στον ηλεκτρονικό Τύπο που απαιτεί λιγότερα έξοδα.

Αλλες πετσόκοψαν το προσωπικό τους, με αποτέλεσμα η ανεργία στους δημοσιογράφους να καλπάζει. Το κάποτε γκλαμουράτο επάγγελμα του δημοσιογράφου σήμερα είναι από τα πιο επισφαλή και η μονιμότητα στην εργασία τείνει να εξαφανιστεί. Οι προσλήψεις γίνονται με το σταγονόμετρο και έχει καθιερωθεί η εργασία με το κομμάτι. Τα περίφημα «μπλοκάκια» (εργασία για το μηδέν) δεν εξασφαλίζουν ούτε ιατροφαρμακευτική περίθαλψη ούτε σύνταξη. Εργασία χωρίς δικαιώματα και τα εργάσιμα χρόνια πάνε στον βρόντο. More

Η διαπλοκή έχει ονοματεπώνυμα. Η Δικαιοσύνη ακούει;

Leave a comment

Του Αγγελιοφόρου των εργαζομένων

Τόσα αλληλοσυγκρουόμενα συμφέροντα σε μία επιχείρηση στο χώρο του Τύπου δεν είχαν… ξανασυναντηθεί ποτέ στη σύγχρονη ελληνική πολιτική ιστορία! Εάν κάποιος αναζητούσε τον ορισμό της διαπλοκής στη Θεσσαλονίκη, θα τον έβρισκε εύκολα ρίχνοντας μια ματιά στη μετοχική σύνθεση της εταιρίας που εξέδιδε μέχρι πρόσφατα την εφημερίδα «Αγγελιοφόρος».

Μετά την κατάρρευση της εφημερίδας «Μακεδονία» της Κατερίνας Βελλίδη στα μέσα της δεκαετίας του ‘90, ο «Πήγασος», συμφερόντων Γ. Μπόμπολα, ο μεγαλοβιομήχανος Αλέξανδρος Μπακατσέλος και ο Δημοσιογραφικός Οργανισμός Λαμπράκη ένωσαν τις δυνάμεις τους για το… καλό της ενημέρωσης. Ένα σχήμα που έκανε τους πάντες να τρομάζουν: ο Γ. Μπόμπολας, αποκαλούμενος και «εθνικός εργολάβος», ο Αλ. Μπακατσέλος, ιδιοκτήτης της βιομηχανίας Pyramis Μεταλλουργία ΑΕ, επιστήθιος φίλος του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη και εξ αγχιστείας συγγενής με τον Ευάγγελο Βενιζέλο, σε συνεργασία με τον ΔΟΛ, που κάποτε, όπως όλοι έλεγαν στη δημοσιογραφική πιάτσα, «ανεβοκατέβαζε κυβερνήσεις»! More

Ο νέος αυριανισμός της «Kontra News»

Leave a comment

Ο νέος αυριανισμός της «Kontra News»

Του Δημήτρη Κανελλόπουλου

Κι έστω η «Kontra News», ως φυσική συνέχεια της πάλαι ποτέ ένδοξης «Αυριανής», παίζει τα παιχνίδια της. Το ερώτημα είναι γιατί η κυβέρνηση δεν βγήκε να καταδικάσει κατευθείαν τον νέο «αυριανισμό»; Γιατί ο επίσημος ΣΥΡΙΖΑ δεν αντέδρασε αμέσως; Γιατί ρίχνει βορά στα «ντόπερμαν της ενημέρωσης» τα διαφωνούντα στελέχη του και δεν τα υπερασπίζεται απέναντι στις ανοίκειες επιθέσεις που δέχονται; Με ποιο ήθος της Αριστεράς συνάδει αυτή η συμπεριφορά;

Το προχθεσινό πρωτοσέλιδο της «Kontra News» ξεπέρασε κάθε προηγούμενο. Αλλά ο στόχος ήταν στανταράκι: η Ζωή Κωνσταντοπούλου. Πολλοί τη χτυπούν το τελευταίο διάστημα, αποτελεί μαζί με τον Γιάνη Βαρουφάκη αγαπημένο θέμα για τα ΜΜΕ. More

«Για την υπόλοιπη ευρωζώνη, ο εφιάλτης τώρα αρχίζει»

Leave a comment

Ελληνική σημαία και σημαία Ευρωπαϊκής Ενωσης

«Η πιο σημαντική είδηση αυτό το Σαββατοκύριακο δεν είναι ότι η ελληνική κυβέρνηση προκήρυξε δημοψήφισμα. Είναι ότι η ελληνική κυβέρνηση δεν δέχθηκε την πρόταση των πιστωτών….», γράφει ο Βόλφγκανγκ Μινχάου στους Financial Times. Επομένως η Ελλάδα θα μείνει χωρίς πρόγραμμα και χωρίς πρόσβαση στις αγορές από την Τετάρτη.

«Οπως είχα υποστηρίξει και στο παρελθόν», αναφέρει ο Μινχάου, αυτή ήταν η μόνη λογική απόφαση που θα μπορούσε να πάρει η ελληνική κυβέρνηση. Το πρόγραμμα που πρότειναν οι πιστωτές θα παρέτεινε την ελληνική ύφεση για αρκετά χρόνια. Το Grexit θα έχει πιο αρνητικές επιπτώσεις βραχυπρόθεσμα, αλλά τουλάχιστον θα υπάρχει βελτίωση τελικά. Το οικονομικό πρόγραμμα των πιστωτών ήταν η οικονομική εκδοχή της Κόλασης του Δάντη. Θα επέφερε στην Ελλάδα την απόλυτη οικονομική καταστροφή». More

«Ο τάφος της Ολυμπιάδας», νουάρ μυθιστόρημα α λα ελληνικά

Leave a comment

Στιγμιότυπο από τη συνέντευξη Τύπου στις 24 Ιουλίου 2014. Από αριστερά: Λίνα Μενδώνη, γενική γραμματέας υπουργείου Πολιτισμού, Παναγιώτης Στάθης, διευθυντής Εσωτερικών Υποθέσεων της Ελληνικής Αστυνομίας, και Χρήστος Παρθένης, εκπρόσωπος Τύπου της ΕΛ.ΑΣ. | ΑΠΕ-ΜΠΕ/ ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΗ/ STR

Του Νικόλα Ζηργάνου

Η οπτική γωνιά των θεωρείων

έχει πάντοτε ένα ‘‘νεκρό σημείο’’

όπου δεν μπορείς να δεις τι συμβαίνει.

Από την πλατεία τα πράγματα είναι διαφορετικά»

Από την ποιητική συλλογή «Μοιρόγραφτο» του Γιάννη Πανούση

Πέντε χρόνια πέρασαν από το 2009 έως το καλοκαίρι του 2014 και οι έρευνες αρχαιολόγων, πρακτόρων και πληροφοριοδοτών (μεταξύ των οποίων και ο «Ιακώβ»), υπό τον συντονισμό της «Κατερίνας», αρχαιολόγου στο γραφείο τού τότε πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά και με την υψηλή εποπτεία της αμετακίνητης γ.γ. του υπουργείου Πολιτισμού, Λίνας Μενδώνη, για την ανακάλυψη του «Τάφου της Ολυμπιάδας», της μητέρας του Μεγάλου Αλεξάνδρου (βλέπε το πρώτο μέρος της έρευνας της «Εφ.Συν.», 4/4/2015) δεν οδηγούσαν πουθενά. More

Το Πρώτο Θέμα θεωρεί ηλίθιους τους αναγνώστες του

Leave a comment

Του Δημήτρη Κανελλόπουλου

Επειδή δεν θέλουμε να πιστέψουμε πως η καλή εφημερίδα του Θέμου Αναστασιάδη παίζει πολιτικά παίγνια ώστε να δημιουργεί εντυπώσεις καταλήγουμε στο συμπέρασμα πως, απλώς, κοροϊδεύει τους αναγνώστες της.

Δώστε βάση για να καταλάβετε. Διαβάζουμε στην πρώτη σελίδα το εξής: «Όταν ο Φλαμπουράρης συνάντησε τη Λάτση». Χωρίς τίποτε άλλο, παραπέμποντάς μας στις σελίδες 36-39 (τετρασέλιδο!) για το ρεπορτάζ. Ωπ, λέμε, εδώ υπάρχει θέμα. Ο Υπουργός Επικρατείας, ο μέντορας του Αλέξη Τσίπρα, συναντήθηκε με μία από τις πιο ισχυρές εφοπλιστικές οικογένειες. Από μόνο του μέγιστο ζήτημα. Ειδικά αν αυτή η συνάντηση έγινε στα… μουλωχτά – πρώτο το… Πρώτο Θέμα προχωρούσε στην αποκάλυψη. More

Η εξεταστική των ΜΜΕ

Leave a comment

Tων Τάσου Κωστόπουλου,Αντας Ψαρρά, Δημήτρη Ψαρρά

Ο Ιος

Πολλά από τα ερωτήματα που εξακολουθεί να γεννά η υιοθέτηση της πολιτικής των μνημονίων είναι καταγραμμένα ακόμα και στα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων.

Μεταξύ των πρόσφατων κυβερνητικών εξαγγελιών του Αλέξη Τσίπρα συγκαταλέγεται ως γνωστόν και η σύσταση εξεταστικής επιτροπής για το πώς οδηγηθήκαμε το 2010 ως χώρα στο πρώτο μνημόνιο. Είναι φυσικά νωρίς για να εκτιμήσει κανείς τι μπορεί να προκύψει από μια τέτοια προανακριτική διαδικασία, ειδικά όσον αφορά ενδεχόμενες ποινικές ευθύνες των τότε κυβερνώντων. Αυτό για το οποίο δεν υπάρχει ωστόσο η παραμικρή αμφιβολία είναι τα πολιτικά και κοινωνικά διακυβεύματα που επικαθόρισαν εκείνη την ιστορική ανατροπή. More

Υπηρέτης πολλών αφεντάδων

Leave a comment

Πες μου ποια κυβέρνηση θα έχουμε για να σου πω ποιο κόμμα πρέπει να υποστηρίξουμε. Κάπως έτσι πρέπει να σκέφτονται εκεί στον ΔΟΛ. Μια πετυχημένη συνταγή που κρατάει χρόνια

Των Τάσου Κωστόπουλου, Αντας Ψαρρά, Δημήτρη Ψαρρά

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι τα έντυπα του ΔΟΛ (Δημοσιογραφικού Οργανισμού Λαμπράκη) έκλεψαν την παράσταση την περασμένη εβδομάδα. Η θεαματική στροφή του «Βήματος» [1] και των «Νέων» [2] υπέρ του ΣΥΡΙΖΑ και του Αλέξη Τσίπρα έκανε τη μεγάλη έκπληξη στον χώρο των μέσων ενημέρωσης και μπέρδεψε ακόμα και τους φανατικούς τους αναγνώστες. Τη Δευτέρα τα «Νέα» αφιέρωσαν το πρωτοσέλιδό τους στη νίκη της Αριστεράς με μια ολοσέλιδη φωτογραφία του Αλέξη Τσίπρα και αλλάζοντας επιδεικτικά το λογότυπό τους προκειμένου να το εντάξουν σε κόκκινο φόντο.

Το κύριο άρθρο με τίτλο «Το κύμα» ξεχείλιζε από ενθουσιασμό: «Η μεγάλη –ιστορικών διαστάσεων– νίκη του Αλέξη Τσίπρα δημιουργεί ασφαλώς μια σημαντική ευκαιρία για την Αριστερά: όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά σε ολόκληρη την Ευρώπη. Είναι το πρώτο εκλογικό ‘‘όχι’’ στις πολιτικές των Μνημονίων –και βεβαίως το πρώτο πολιτικό ‘‘ναι’’ στην προσπάθεια για μια εναλλακτική οικονομική πολιτική, που δεν θα οδηγεί τους λαούς στη μιζέρια, στο όνομα της δημοσιονομικής σταθερότητας». Αν εξαιρέσει κανείς το γεγονός ότι από όλο το άρθρο έλειπε η λέξη ΣΥΡΙΖΑ (αναφερόταν μόνο δυο φορές ο κ. Τσίπρας), το περιεχόμενό του δεν άφηνε καμιά αμφιβολία ότι είχε γραφεί σε στιγμές μεγάλης ευφορίας από κάποιον αριστερό που περίμενε δεκαετίες αυτή τη στιγμή. More

Οι Φαρισαίοι και τα αμαρτωλά ΜΜΕ

Leave a comment

Του Τάσου Τσακίρογλου

Η κίτρινη ή η υποτελής δημοσιογραφία υπάρχει όσο βρίσκονται αναγνώστες, ακροατές και τηλεθεατές που την επιλέγουν

Κροκοδείλια δάκρυα, φανφάρες, μεγαλοστομίες, λιβανωτοί και αγιοποίηση είναι αυτό που βλέπουμε από την Πέμπτη το βράδι, με αφορμή τον θάνατο του Σεραφείμ Φυντανίδη, του «τελευταίου εφημεριδά», όπως έγραψαν διάφορα σάιτς, αντιγράφοντας το ένα το άλλο.

Οι αναφορές στην Ελευθεροτυπία ως μιας πλουραλιστικής και δημοκρατικής εφημερίδας περισσεύουν, την ίδια ώρα που η κυριαρχία των συμφερόντων, της μονομέρειας, της προπαγάνδας και της παραπληροφόρησης είναι πραγματικά καταθλιπτική. Ένας Τύπος που έχει βουλιάξει στην αναξιοπιστία και στο πολιτικό αλισβερίσι λυπάται δήθεν για την όποια απώλεια ανθρώπων που σε ένα βαθμό έσωσαν την αξιοπρέπεια των ΜΜΕ. More

Η ενημέρωση της σακούλας και της σαπουνόπερας

Leave a comment

on-air

Την απαξίωση και την αποστροφή των πιο παραγωγικών ηλικιών έχουν «κερδίσει» τα δελτία ειδήσεων των ιδιωτικών καναλιών και οι πρώην μεγάλες εφημερίδες.

Όσες έρευνες κι αν πραγματοποιούνται από τις εταιρείες δημοσκοπήσεων στην Ελλάδα, καταλήγουν πάντα στο ίδιο συμπέρασμα. Ο κόσμος δεν εμπιστεύεται για την ενημέρωσή του ούτε τα τηλεοπτικά κανάλια ούτε τις πολιτικές εφημερίδες.

Παρόλα αυτά τα τηλεοπτικά δελτία ειδήσεων και οι παλιοί εκδοτικοί όμιλοι (ή οι νέοι με τους ίδιους παλιούς δημοσιογράφους) εξακολουθούν να ορίζουν αυτό που λέμε κυρίαρχη αφήγηση. More

Η πρώτη εφημερίδα τοίχου

Leave a comment

105196-korobesisdpfdhfh

Του Περικλή Κοροβέση

 Ας αρχίσουμε με ένα αφελές ερώτημα. Γιατί διαβάζουμε εφημερίδες; Για τα αθλητικά; Για τις καλλιτεχνικές σελίδες; Για τους κινηματογράφους, τα φαρμακεία, για το σκάκι ή το Sudocu; Σίγουρα υπάρχουν άνθρωποι που έχουν ειδικά ενδιαφέροντα και αγοράζουν μια εφημερίδα μόνο και μόνο για να ζήσουν το πάθος τους. Το έντυπο που αγοράζουν τους προσφέρει χαρά και ικανοποίηση. Δεν έχω υπόψη μου καμιά έρευνα που να μας εξηγεί τους ακριβείς λόγους που οι άνθρωποι αγοράζουν μια εφημερίδα. Εμπειρικά μπορώ να πω, και δεν μου έχει τύχει ούτε μία φορά να συναντήσω ανθρώπους που αγοράζουν μια εφημερίδα αντίθετη με τα πολιτικά τους φρονήματα γιατί έχει καλές καλλιτεχνικές ή αθλητικές σελίδες. Και ακόμα για τα έξυπνα παιχνίδια. More

Χάνει λάδια το Μαξίμου

Leave a comment

δδδ

Μεγάλος ντόρος έγινε με το πρωτοσέλιδο του Ποντικιού την Πέμπτη, που παρουσίαζε τον Αντώνη Σαμαρά ως βενζινά. Μέχρι και το Μέγαρο Μαξίμου έβγαλε ανακοίνωση κατά της εφημερίδας, για να απαντήσει το Ποντίκι πως έκανε χιούμορ.

Η απάντηση του Ποντικιού μου θύμισε κάτι ανέραστους και ανασφαλείς τύπους, που κάνουν κάθε φορά που αποφασίζουν να πουν ή να κάνουν μια εξυπνάδα, την συνοδεύουν και από ένα “πλάκα έκανα”.

Ο λόγος ωστόσο που το Ποντίκι αποφάσισε να βγει και να υπερασπιστεί την σάτιρα, είναι γιατί στη γελοιογραφία δεν εμφανίζεται μόνο ο Σαμαράς με πεσμένη τη μάνικα να σκέφτεται πως το μέγεθος δεν είναι το παν, με τον οδηγώ να του σπείρει την αμφιβολία ρωτώντας επίμονα. More

Δημοσιογραφία χωρίς περιεχόμενο

Leave a comment

journalism_jobs

Δεν υπάρχει άνθρωπος του χώρου σε ολόκληρο τον κόσμο που να μη γνωρίζει ότι η δημοσιογραφία στην Ελλάδα δεν είναι ελεύθερη. Εξάλλου, η θέση της χώρας στην παγκόσμια κατάταξη της ελευθερίας του Τύπου έχει γκρεμιστεί ολοκληρωτικά μετά την εφαρμογή των μνημονίων – όχι ότι τα πράγματα πριν ήταν καλύτερα, όμως από το 2010 και μετά έχουν χαθεί εντελώς τα προσχήματα.

Τι φταίει σε όλο αυτό; Μία και μόνο απάντηση δεν υπάρχει. More

Λεφτά υπάρχουν (Έχει ο Άδωνις)

Leave a comment

Αυγουστιάτικη Αθήνα. Άδειοι δρόμοι, γεμάτοι κάδοι. Με ανθρώπους που ψάχνουν μέσα σε αυτούς. Κρίση.

Η κρατική μέριμνα για τις ευπαθείς ομάδες του πληθυσμού μειώνεται καθώς οι ομάδες αυτές διογκώνονται. Οι αναξιοπαθούντες πολλαπλασιάζονται και τα κονδύλια για τη φροντίδα τους περικόπτονται. Αλλοίμονο αν πάθεις κάτι σε αυτή τη χώρα και χρειαστεί να νοσηλευτείς, ενω αν είσαι ας πούμε οροθετικός ή καρκινοπαθής πρέπει να υπάρχει θεός, να τον έχεις μπάρμπα και μετά να έχεις και ένα βύσμα κάπου στο υπουργείο υγείας μπας και ζήσεις μερικά χρόνια παραπάνω.

Υπάρχει ελπίδα όμως. Υπάρχουν λεφτά. Στη χώρα οπου η κατα κεφαλήν δαπάνη για την υγεία είναι πια η χαμηλότερη όλων των χωρών της ευρωζώνης  το υπουργείο υγείας της προκυρήσσει εν μέσω θερινής ραστώνης ανοιχτό διαγωνισμό ύψους 1,2 εκατομμυρίων ευρώ για: Φάρμακα; Ιατρικό εξοπλισμό; Μονάδες περίθαλψης; Αμοιβές ιατρών; Όχι. Για υπηρεσίες επικοινωνίας. Ναι καλά διαβάζεις αγαπημένε follower, φίλε, εχθρέ, σύντροφε, συνάδελφε. 1,2 εκατομμύρια ευρουλάκια για υπηρεσίες επκοινωνίας.

ypygeias More

Τα κεφάλια μέσα (ή κάτω)

1 Comment

web2006

Μαθαίνω πως στους διαδρόμους του ραδιομεγάρου της Αγ. Παρασκευής συνεχίζει να επικρατεί το χάος. Παράλληλα, στις προσπάθειες που έχουν γίνει να υπάρξει ένα κανάλι επικοινωνίας με τους εργαζόμενους και τους αλληλέγγυους, μέσω συνελεύσεων και συζητήσεων η κατάσταση είναι παρόμοια. Ινστρούχτορες και “επαναστατικοί διευθυντές” παίρνουν το λόγο ξεστομίζοντας ατέρμονες θεωρητικολογίες για την “αυτοδιαχείριση της δημόσιας τηλεόρασης” και την “ανατροπή της τρικομματικής” χωρίς να εφάπτονται πουθενά αυτές οι σκέψεις και σαφως χωρίς κανείς να κάνει βήμα παραπάνω προς τη σύγκλιση αυτών των προταγμάτων.  Παιδιά που έχουν φτύσει αίμα αυτές τις μέρες να δημιουργήσουν τις προυποθέσεις για μια κοινή γραμμή και συνεννόηση “εκδιώκονται” γιατί είναι ασαφές το φρόνημα και κίνητρό τους στους “επαγγελματίες ταξικούς επαναστάτες”

Την ίδια στιγμή, και σε συνδυασμό με τις εκλογές της εσηεα, τα τηλέφωνα προς δημοσιογράφους (μαντέψτε απο ποιά παράταξη-εις) έχουν πάρει φωτιά και ήδη έχει δημιουργηθεί μια ομάδα ανθρώπων που κάθονται στη γωνία και περιμένουν την ανανέωση της σχέσης τους με τη σαπίλα, που ενω υπήρξε η ευκαιρία, δεν αναδείχτηκε. More

“Δ” όπως λέμε Δημοσιογραφία

Leave a comment

Παρακολούθησα με πολύ μεγάλο ενδιαφέρον το βίντεο με την παρέμβαση του Άδωνι Γεωργιάδη στην πειρατική ΕΡΤ και μου δημιουργήθηκαν πολλά ανάμεικτα συναισθήματα σχετικά με τον τρόπο που αντιλαμβανόμαστε τη δημοσιογραφία στην Ελλάδα.

Όλοι οι δημοσιογράφοι, ακόμη και ο Σίμος Κεδίκογλου, αναγνωρίζουν ότι το επάγγελμα τους υπάρχει για να ενημερώνει το κοινό και να ελέγχει κυβερνώντες και εξουσία. Στόχοι που έχουν απολεσθεί εδώ και πάρα πολλά χρόνια.

Με ελάχιστες έντυπες εξαιρέσεις, άλλωστε ακόμη και οι λογοκριτές του δικτάτορα Μεταξά έλεγαν ότι “η κυκλοφορία μιας εφημερίδας είναι σαν μια καθημερινή δημοσκόπηση”, η δημοσιογραφία αποτυπώθηκε στο μυαλό της μάζας μέσω της τηλεοπτικής της λειτουργίας. More