Πιάνο και αγγλικά

Της Ευγενίας Λουπάκη

Το εξώφυλλο του Spiegel  με την ολοσέλιδη φωτογραφία του Τσίπρα ήταν θέμα στο δελτίο μεγάλου καναλιού, το πρωτοσέλιδο του Monde με ολοσέλιδη επίσης φωτογραφία, όχι. Ο λόγος απλός: Ο τίτλος του Spiegel μιλούσε για “εφιάλτη Τσίπρα”, ενώ του Monde για “φαινόμενο Τσίπρα”, στο οποίο η Ευρώπη αναζητεί μια απάντηση. Στο ίδιο δελτίο, δεν έγινε καν αναφορά στις μεγαλειώδεις κινητοποιήσεις των Ισπανών Podemos, στις οποίες κυμάτιζε η Ελληνική σημαία, αλλά έγιναν αναφορές σε δυσκοίλιες αντιδράσεις αξιωματούχων τρίτης και τετάρτης κατηγορίας. Ωστε να φιλοτεχνηθεί για τον τηλεθεατή, μια εικόνα δυσμενούς κλίματος σε βάρος της νέας κυβέρνησης.

Οι αστοί δεν τρομάξανε

Της Ευγενίας Λουπάκη

“παντού τρεξίματα, τηλεγραφήματα
πάλι ραπίσματα απ΄την εργατιά”
(Μπεζεντάκος)

Η Διεθνής παιανίζει στην Αθήνα μες το κέντρο και χιλιάδες δακρυσμένοι, χαμογελαστοί άνθρωποι, τραγουδούν με υψωμένες σημαίες και γροθιές. Σε σκοτεινές γωνιές, φανερά αμήχανοι στέκονται μερικοί αστυνομικοί- πουθενά ΜΑΤ.

‘Εχει νικήσει η Αριστερά και είναι η δική της νύχτα- από Δευτέρα θα είναι όλων των “κολασμένων” ανεξάρτητα αν ψήφισαν τον ΣΥΡΙΖΑ. Και όλων που εμπιστεύθηκαν την Αριστερά, χωρίς να είναι αριστεροί, όντας μάλιστα συντηρητικοί, “νοικοκυραίοι”, ψηφοφόροι της Νέας Δημοκρατίας.

Η φλόγα που τρεμοσβήνει

Της Ευγενίας Λουπάκη

Σβήσαν τα φώτα στον πύργο του Αϊφελ, ρίγησε το λίκνο του Διαφωτισμού και εκατομμύρια άνθρωποι βγήκαν στο δρόμο. Στην “επίσημη” διαδήλωση της Κυριακής, μαζί τους περπάτησε και ο σφαγέας των Παλαιστινίων Νετανιάχου, κυκλωμένος από σωματοφύλακες. Και η Μέρκελ της εξαθλίωσης των λαών της Ευρώπης. Και ο Σαμαράς, του φράχτη του Εβρου.

Δέκα χρόνια πριν, το 2004, οι δρόμοι των πρωτευουσών της Ευρώπης, είχαν και πάλι πλημμυρίσει από εκατομμύρια διαδηλωτές. Και όχι μία, αλλά πολλές φορές.

Σούσι όπως παντεσπάνι

Της Ευγενίας Λουπάκη

Ο κύριος Γιώργος Παπανδρέου, ο επονομαζόμενος Γιωργάκης και τα τελευταία χρόνια απλώς ΓΑΠ, μου προξενούσε πάντοτε με τις δραστηριότητές του,το ίδιο ερώτημα: Επικοινωνεί με την πραγματικότητα; Η όπως θάλεγε ο απλός μέσος έφηβος “πάει καλά;”

Πότε με τις συμμετοχές σε αθλητικές διοργανώσεις, ντυμένος μπάτμαν, πότε με την κολύμβηση μακρινών αποστάσεων, πότε με τα ποδηλατικά του κατορθώματα. Η εκφώνηση της καταδικαστικής απόφασης για την Ελλάδα, με φόντο το ηλιόλουστο Καστελλόριζο, ήταν καθοριστική. Κατάλαβα ότι ο άνθρωπος αυτός δεν έχει συναίσθηση του τί ακριβώς συμβαίνει γύρω του. Κυκλοφορεί σ’ ένα δικό του σύμπαν ως πρίγκιψ, που κληρονομικώ δικαίω απέκτησε μια χώρα, ένα κόμμα και υπηκόους.

«Χρήστος Κορτζίδης»

Της Ευγενίας Λουπάκη

Την περασμένη Δευτέρα, επρόκειτο να φιλοξενήσω στην εκπομπή μου στο Κόκκινο, τον Χρήστο Κορτζίδη. Καί όπως κάνω συνήθως, παρότι ο συγκεκριμένος δήμαρχος είναι γνωστός στο πανελλήνιο από τις δύο μεγάλες απεργίες πείνας που έκανε και από το Μητροπολιτικό Κοινωνικό Ιατρείο Ελληνικού, προσπάθησα να ενημερωθώ όσο καλύτερα μπορώ για τον καλεσμένο μου και το έργο του. Μπήκα, λοιπόν, στον διαδικτυακό κόμβο του Δήμου Ελληνικού- Αργυρούπολης. Επεσα πάνω σε μία καταχώριση: “Δωρεάν ψηφιακή μαστογραφία σε άπορες και ανασφάλιστες γυναίκες του Δήμου μας, ηλικίας 40-69 ετών”. Εντυπωσιάστηκα ξέροντας πόσο ακριβή είναι η συγκεκριμένη εξέταση και πόσο σώζει ζωές.

Είδα τις δράσεις Αλληλεγγύης του Δήμου, εκτός από τα γνωστά, Μητροπολιτικό Ιατρείο και Κοινωνικό Φαρμακείο και Οδοντιατρείο. Δηλαδή: Εθελοντική αιμοδοσία, Δίκτυο εθελοντών γιατρών, Δημοτική Τράπεζα Τροφίμων, Δημοτικό ανταλλακτήριο ρούχων, Διάθεση προϊόντων από παραγωγούς χωρίς μεσάζοντες, Δίκτυο εθελοντών δικηγόρων για τη στήριξη υπερχρεωμένων νοικοκυριών και…Μαθήματα Αλληλεγγύης σε μαθητές Λυκείου από εθελοντές καθηγητές Μέσης Εκπαίδευσης.

Μυστικά και Ψέμματα για τον Σταύρο Ψυχάρη

Ένα ρεπορτάζ της Ευγενίας Λουπάκη απο το Νοέμβριο του 1996 για το περιοδικό ΜΕΤΡΟ.

Ιστορίες σαν του Σταύρου Ψυχάρη είχε μπόλικες το ελληνικό σινεμά της δεκαετίας του ,60. Το παιδί του λαού, που ανεβαίνει πολύ ψηλά στης κοινωνίας τα σκαλιά, γίνεται πάμπλουτο και πανίσχυρο και ποιος ξέρει τι άλλο… Οι ήρωες των ταινιών εκείνων, βέβαια, δεν έπαιζαν γκολφ, ούτε το αγαπημένο τους φαγητό ήταν μακαρόνια με χαβιάρι, ούτε έχριζαν σήμερα μελλοντικό πρωθυπουργό τον ένα και μεθαύριο τον αντίπαλό του. αλλά πάντα η ζωή δεν ξεπερνάει τον κινηματογράφο; Στις ταινίες, το φτωχόπαιδο έμενε κατά βάθος “ψυχούλα” για τον Στ. Ψυχάρη όμως το σενάριο λέει άλλα και, κυρίως, το τέλος δεν γράφτηκε ακόμα… 

«Προσπάθησα και προσπαθώ να είμαι πολίτης. Η μεγαλύτερη απειλή είναι η αδιαφορία»

(photo: Γιώργος Γαβριλάκης)

Ο Περικλής Κοροβέσης μιλά στην Ευγενία Λουπάκη

Πατήστε το play

Πηγή : stokokkino.gr