Ο ΜΑΖΙΚΟΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΣ ΔΑΝΕΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΤΡΟΪΚΑΝΕΣ ΔΟΣΕΙΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΛΥΣΗ, ΑΛΛΑ ΠΑΓΙΔΑ

Του ΝΕΣΤΟΡΑ ΝΕΣΤΟΡΙΔΗ*

Τις τελευταίες εβδομάδες η κυβέρνηση προσπαθεί απεγνωσμένα να βρει τρόπους να χρηματοδοτήσει τόσο τις εσωτερικές της υποχρεώσεις όσο και τους δανειστές. Δεδομένου ότι όλοι παραδέχονται πως το ελληνικό δημόσιο χρέος δεν είναι βιώσιμο, είναι αυτονόητο πως η κυβέρνηση βρίσκεται μπροστά σε μία πολύ δύσκολη κατάσταση. Συνυπολογίζοντας πως βρισκόμαστε ήδη σε μία πορεία διαπραγμάτευσης, οι επιλογές για να καλυφθούν οι υποχρεώσεις δεν είναι πολιτικά ουδέτερες, αλλά επηρεάζουν καθοριστικά το αποτέλεσμα της διαπραγμάτευσης.

Σε αυτό το πλαίσιο, είναι χρήσιμο να θυμηθούμε τι έγινε σε ανάλογες περιπτώσεις διαπραγματεύσεων, ώστε να μπορέσουμε να αντλήσουμε συμπεράσματα για το τι (δεν) πρέπει να κάνουμε από εδώ και πέρα. Η περίπτωση της Κύπρου είναι ένα παράδειγμα από το οποίο οφείλουμε να αντλήσουμε σημαντικά διδάγματα.

Κούφιες απειλές και πραγματικές πιέσεις στην οικονομία

Του Λεωνίδα Βατικιώτη

Με ομοβροντία απειλητικών δηλώσεων και δημοσιευμάτων επιχειρούν οι πιστωτές και η αστική τάξη να δημιουργήσουν κλίμα τρόμου για την επόμενη μέρα των εκλογών, ακυρώνοντας εκ προοιμίου κάθε σκέψη διαφοροποίησης από την γραμμή της Τρόικας.

Πρώτοι απ’ όλους βγήκαν οι τραπεζίτες που έκρουσαν το καμπανάκι του κινδύνου επειδή το Νοέμβριο έφυγαν από τις τράπεζες καταθέσεις ύψους 3 δισ. ευρώ κι έτσι έφτασαν τα 161 δισ. ευρώ. Ωστόσο, μια ματιά να ρίξει κανείς στο ύψος των καταθέσεων θα διαπιστώσει ότι όλο το 2011, ακόμη και τον Ιανουάριο του 2014, οι καταθέσεις κυμαίνονταν σε αυτό ακριβώς το ύψος: 161 δισ. ευρώ! Τώρα τους έπιασε η ανησυχία για τη φυγή κεφαλαίων; Άλλωστε, αν έχουν πρόβλημα μπορούν να ζητήσουν την επιβολή φραγμών στην κίνηση κεφαλαίων, όπως επιβλήθηκαν στην Κύπρο τον Μάρτιο του 2013…