Aegean: Ο μύθος του άριστου εργοδότη

Εκτενές ρεπορτάζ του Reporters United αποδομεί τον μύθο πως η Aegean Airlines είναι ο «ελκυστικότερος εργοδότης στην Ελλάδα».

Στο ρεπορτάζ, που υπογράφεται από την Ελένη Σταματούκου, τον Σταύρο Μαλιχούδη και τον Νικόλα Λεοντόπουλο, μιλούν εννέα νυν και πρώην εργαζόμενοι της Aegean, κάνοντας λόγο για αντεργατικές πρακτικές της εταιρείας.

Σύμφωνα με την έρευνα του Reporters United, η εταιρεία επιβάλλει σε μεγάλο βαθμό την υπογραφή διακοπτόμενων συμβάσεων ορισμένου χρόνου, μην επιτρέποντας στους υπαλλήλους της να κατοχυρώσουν εργασιακά δικαιώματα. Η πρακτική αυτή δίνει στην Aegean τη δυνατότητα να πληρώνει μικρότερες αποζημιώσεις, να παρέχει λιγότερες άδειες και άλλου τύπου παροχές, όπως και να κρατά τους εργαζόμενούς της σε συνθήκες ψυχολογικής ανασφάλειας για το μέλλον τους.

Ελλάς – Ελλήνων – Εργοδοτών

Του Δημήτρη Κούλαλη

Η ΑΛΗΘΕΙΑ είναι πως όταν διάβασα το εξαιρετικό ρεπορτάζ του συναδέλφου Γεράσιμου Λιβιτσάνου σχετικά με το 10ωρο εργασίας που επισήμως έρχεται, ήξερα πως βρισκόμουν σε μια κατάσταση ντέζα βου.  Βρε, σαν ποιο μοιάζει, σαν ποιο μοιάζει, αναρωτιόμουν. Κι, ξαφνικά, εγένετο φως: Έφερνε πολύ στο Ν.Δ. 515/70 (δημοσιευμένο σε ΦΕΚ, την 22^α  Απριλίου 1970 – Διονύσης Ελευθεράτος, Λαμόγια στο χακί , Εκδόσεις Τόπος, 2015, σ.227-229 – δείτε ολόκληρο στο τέλος του κειμένου).  Το διάταγμα με το οποίο η Χούντα καταργούσε το οκτάωρο εργασίας σε μια σειρά επιχειρήσεων.

ΣΤΑ ΦΡΕΣΚΑ ΚΟΥΛΟΥΡΙΑ: Το αντεργατικό έκτρωμα του κ. Βρούτση  έρχεται να αντικαταστήσει τον 1264/82, κουβαλώντας μαζί του την πρόβλεψη για 10ωρο εργασίας, την υπονόμευση του πενθήμερου, ενώ βάζει αστυνομικά βραχιολάκια στη συνδικαλιστική δράση, θεσμοθετώντας «ποινικά κολάσιμες πράξεις» σε κάθε διεκδίκηση που έχει τη μορφή απεργιακής κινητοποίησης.

Βροχή καταγγελιών για αθλιότητες της εργοδοσίας με την ανοχή της κυβέρνησης

Σωρεία καταγγελιών συνεχίζουν να φτάνουν από συνδικάτα, εν μέσω πανδημίας, για την κατάσταση στους χώρους δουλειάς.

Μεταξύ άλλων, η Ομοσπονδία Εργαζομένων Κλωστοϋφαντουργίας – Ιματισμού – Δέρματος (ΟΕΚΙΔΕ) αναφέρεται στις αθλιότητες εργοδοτών που επιχειρούν «να βάλουν κυριολεκτικά χέρι στις τσέπες των εργαζομένων, σε μέρος ή και σε ολόκληρο το ποσό των 800 ευρώ». Για να το πετύχουν αυτό προσπαθούν να «συμψηφίσουν» τα 800 ευρώ ή «με χρωστούμενα δεδουλευμένα» ή με «τζάμπα δουλειά όταν θα ανοίξουν» ή ακόμα και να πάρουν τα ίδια τα χρήματα!

Οπως καταγγέλλει η Ομοσπονδία, εργοδότης έφτασε στο σημείο να συγκεντρώνει «ακόμα και κάρτες ανάληψης και αριθμούς pin των εργαζομένων (…) για να τους δώσει τον κωδικό πρόσβασης, ενώ το Μεγάλο Σάββατο προϊστάμενος βγήκε παγανιά από σπίτι σε σπίτι μεταναστών εργατών για να αποσπάσει 400 ευρώ!». Η ΟΕΚΙΔΕ καλεί τους εργαζόμενους να συνεχίσουν να επικοινωνούν μαζί της και να καταγγέλλουν κάθε ζήτημα που προκύπτει (τηλέφωνο καταγγελιών: 6975.746.959).

Όταν οι εργοδότες ελέγχουν ακόμα και το πόση ώρα περνάμε στην τουαλέτα!

Της Κατερίνας Κλείτσα

Πολλά έχουν γραφτεί για την εργοδοτική ασυδοσία, την απληστία τους και όσα είναι ικανοί να κάνουν για να εξασφαλίσουν όσο το δυνατόν υψηλότερα κέρδη. Δεν είναι λίγα τα περιστατικά με πωλητές/τριες που έχουν «οδηγίες» από τους εργοδότες να μην κάθονται στιγμή να ξεκουραστούν, τηλεφωνητές/τριες να παλεύουν να «πιάσουν» τους στόχους και να μην καθυστερούν σε κάποια κλήση, εργάτες/τριες σε εργοστάσιο που βγάζουν -το λιγότερο- το 8ωρο χωρίς να πάρουν ανάσα.

Όσα όμως και αν προσάψουμε στο καπιταλιστικό σύστημα, όπως ότι εκμεταλλεύεται τους εργαζόμενους, αναπαράγει ανισότητες, καταστρέφει το περιβάλλον κοκ, την ίδια ώρα οφείλουμε να παραδεχτούμε πως έχει και ένα μοναδικό ταλέντο: την αστείρευτη φαντασία του όσον αφορά την υπεράσπιση και αύξηση του πλούτου της αστικής τάξης! Έτσι, σχεδόν δε μας προκάλεσε έκπληξη η είδηση πως στη Βρετανία, σύντομα θα κυκλοφορήσει μία «πρωτοποριακή» λεκάνη τουαλέτας, με κλίση 13 μοιρών, έτσι ώστε οι εργαζόμενοι/ες να μη «σπαταλάνε» πολύ χρόνο στη τουαλέτα εν ώρα εργασίας!

Η ανεργία απελευθερώνει

Μία έρευνα και μία “πίστευε και μη ερεύνα” ήρθαν στο φως της δημοσιότητας την Πέμπτη για να φωτίσουν την ανθρωπότητα για τις συνθήκες που αντιμετωπίζουν οι Έλληνες εντός και εκτός εργασίας. Η πρώτη είναι το ευρωβαρόμετρο που ζυγίζει την θετική ή αρνητική αποτίμηση της εργασίας στην Ελλάδα τα τελευταία πέντε χρόνια. Η δεύτερη είναι η έκθεση που κατέθεσε ο βαρώ χωρίς μέτρο Νίκος Δένδιας στη βουλή, μετά από ερώτηση βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ σχετικά τον αριθμό των διαδηλώσεων στο κέντρο της Αθήνας και όχι μόνο, καθώς και τις μεθόδους που χρησιμοποίησε η αστυνομία για να τις καταστείλει, τα τέσσερα τελευταία χρόνια. Αυτά του μνημονίου δηλαδή, και στις δύο περιπτώσεις.

Όπως ήταν αναμενόμενο, αυτό που προκύπτει από τις δύο αυτές εκθέσεις, είναι πως οι Έλληνες είναι μεγάλοι τεμπελχανάδες. Δεν την γουστάρουν καθόλου τη δουλειά τους και δεν χάνουν ευκαιρία να διαδηλώνουν. Πολύ να διαδηλώνουν. Να διαδηλώνουν 13 φορές την ημέρα. Και 4,2 φορές την ημέρα μόνο στην Αθήνα. Οι Έλληνες τα τελευταία τέσσερα χρόνια έχουν διαδηλώσει 20.210 φορές.

Το μεγαλείο της εργοδοσίας (Νο 1)

Του Χρήστου Επαμ. Κυργιάκη

 Το αφεντικό ήταν πάντα βλοσυρό όταν έφτανε η μέρα της πληρωμής. Δεν μιλούσε σε κανέναν, ούτε στα παιδιά του ούτε και στη γυναίκα του.

Ο μόνος που άκουγε τη φωνή του τις μέρες των πληρωμών, ήταν ο πιστός, εδώ και χρόνια, οδηγός του.

– Μην πας από το γνωστό δρόμο σήμερα, Θανάση. Πιστεύω να το θυμάσαι. Σήμερα πληρώνω τους εργάτες.

– Το θυμάμαι αφεντικό. Τριάντα χρόνια, κοντά σου, το ξέχασα ποτέ;