Η μητέρα όλων των μαχών για τη διαμοιραστική οικονομία

Υποστηρικτές των νέων μέτρων που θα αναγκάσουν εταιρείες όπως η Uber και η Lyft να αναγνωρίσουν τους οδηγούς τους ως υπαλλήλους, διαδηλώνουν στην Καλιφόρνια.

infowar

Του Άρη Χατζηστεφάνου

Στην Καλιφόρνια εργαζόμενοι και εταιρείες της λεγόμενης gig economy σκάβουν τα χαρακώματα στα οποία θα δοθεί μια από τις σημαντικότερες μάχες του πολέμου που θα καθορίσει το μέλλον της εργασίας για τον 21ο αιώνα.

«Είστε μισθωτός ή ελεύθερος επαγγελματίας;» Για αιώνες η απάντηση σε αυτό το ερώτημα ήταν προφανής και συνεπώς εύκολο να απαντηθεί. Στα χρόνια της διαμοιραστικής οικονομίας, όμως, οι εργοδότες κατάφεραν να εξαφανίσουν αυτή τη διαχωριστική γραμμή, μετονομάζοντας τους υπαλλήλους τους σε συνεργάτες.

Εταιρείες όπως η Uber υποστηρίζουν ότι λειτουργούν απλώς σαν μεσάζοντες ανάμεσα σε έναν ελεύθερο επαγγελματία, ο οποίος πουλά την εργατική του δύναμη (π.χ. ως οδηγός αυτοκινήτου ή διανομέας κάποιου προϊόντος), και στον πελάτη που την αγοράζει.

Μνημονιακών προσταγμάτων συνέχεια – Η απεργία και η “ψυχή” της “κυβερνώσας αριστεράς”

του Δημήτρη Α. Τραυλού – Τζανετάτου*

1. Η «καθαρή έξοδος στις αγορές», ως το νέο αφήγημα –success story– της κυβέρνησης, μετά την επιτυχή περαίωση του τρίτου μνημονίου, φαίνεται εκ πρώτης όψεως να ευνοείται από την «γενναιοδωρία» των θεσμών και την πιστοληπτική αναβάθμιση της χώρας. Ωστόσο, ο εγγενής εγκλωβισμός του εγχειρήματος αυτού στις νομοτέλειες και τα προτάγματα του κυρίαρχου νεοφιλελεύθερου μοντέλου οργάνωσης της αγοράς και συνακόλουθα η πεπερασμένη δυνατότητα συμβολής του στην υπέρβαση της, σε μεγάλο βαθμό ενισχυθείσας, αν όχι προκληθείσας από την πανθομολογουμένως πια λανθασμένη μνημονιακή συνταγή, ελληνικής κρίσης, δημιουργούν εύλογες αμφιβολίες για την πραγματοποίησή του. Πολλώ μάλλον καθώς αποτελεί συνάρτηση σημαντικών, επί του παρόντος αδιαμόρφωτων και ρευστών, παραμέτρων, όπως βασικά η απεμπλοκή ή όχι του ΔΝΤ από το ελληνικό πρόγραμμα, η μορφή και ο βαθμός αυστηρότητας του μεταμνημονιακού προγράμματος εποπτείας, η αντιμετώπιση του πελώριου ελληνικού χρέους και το μαξιλάρι ρευστότητας (βλ. για όλα αυτά αντί άλλων Κιμπουρόπουλου, Δρόμος της Αριστεράς, 20.01.2018, σελ. 7). Αρκεί άλλωστε να σημειωθεί ότι η επιτήρηση έχει χρονικό ορίζοντα την αποπληρωμή του 75% του χρέους!

Δεν τους φτάνει ούτε το Μνημόνιο…

Του Μάριου Διονέλλη

Οι ξενοδόχοι του Ηρακλείου έβαλαν λουκέτο στην Ένωσή τους για να μην εφαρμόσουν τη συλλογική σύμβαση, που άφηνε έτσι κι αλλιώς παραθυράκια

Ακόμα και πέρα από τις επιταγές των μνημονίων προχωρούν οι ξενοδόχοι στο Ηράκλειο, προκειμένου να εξασφαλίσουν μεγαλύτερα κέρδη στις πλάτες των εργαζομένων. Ήδη από την εφαρμογή του πρώτου μνημονίου απέκτησαν το δικαίωμα να μην εφαρμόζουν την κλαδική σύμβαση εργασίας των ξενοδοχοϋπαλλήλων αν δεν είναι μέλη των τοπικών Ενώσεων Ξενοδόχων. Από τότε μπήκε σε εφαρμογή το κόλπο των μαζικών ηθελημένων διαγραφών μεγαλοξενοδόχων από τις τοπικές ενώσεις. Σήμερα το «κόλπο» διευρύνεται, με τον Νομό Ηρακλείου, έναν από τους πιο τουριστικούς νομούς της χώρας να… πρωτοπορεί.