Έτοιμη η «ενεργειακή Γιάλτα»

Απόγευμα Τετάρτης στη Μόσχα. Από τα κεντρικά γραφεία μεγάλου ενεργειακού ομίλου βγαίνει γνωστός επιχειρηματίας που μόλις είχε τελειώσει ένα σύντομο ραντεβού με τους εν δυνάμει συνεργάτες του. Αλλιώς το σχεδίαζε και αλλιώς εξελίχθηκαν τα πράγματα.

Ο επιχειρηματίας ζήτησε από τους συνοδούς του να τον αφήσουν μόνο, να περπατήσει και να ξανασκεφτεί τα όσα συζήτησε μόλις λίγα λεπτά νωρίτερα με τους Ρώσους συνομιλητές του. Άλλωστε, αυτήν την περίοδο, μία βόλτα στους δρόμους της Μόσχας, είναι ευεργετική για να ξεκαθαρίσει το μυαλό από τις πολλές σκέψεις!

Ο Αγώνας δικαιώνεται

Η διαφαινόμενη εξαγορά του 33% του ΟΠΑΠ από τη σύμπραξη Τσέχων – Μελισσανίδη και πιθανότατα Κοπελούζου, αποτελεί την πρώτη μεγάλη νίκη στον τομέα των ιδιωτικοποιήσεων από τη μέρα που επισημοποιήθηκε η είσοδος της Ελλάδας στα μνημόνια.

Τρία χρόνια πριν, ο Γιώργος Παπανδρέου ανακοίνωνε από το Καστελόριζο ότι η χώρα ζητά δάνειο από ΕΕ, ΕΚΤ και ΔΝΤ. Την ίδια στιγμή σαμπάνιες άνοιγαν στα γραφεία της εγχώριας οικονομικής ελίτ. Χώρα με ΔΝΤ σημαίνει ιδιωτικοποιήσεις και ιδιωτικοποιήσεις με ΔΝΤ σημαίνει ασύλληπτα φτηνό κέρδος.

ΜΟΝΤΕΡΝΑ ΠΑΡΑΔΟΞΑ: ΜΠΙΖΝΕΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Σε μια εποχή βαθιάς κρίσης, που οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στο γεγονός ότι η πολιτική υποτάχτηκε στις μπίζνες και οι πολιτικοί στους επιχειρηματίες, υπάρχουν αρκετοί που εύχονται να αναλάβουν την πολιτική οι ίδιοι οι επιχειρηματίες/τεχνοκράτες – έστω κάποιοι πεφωτισμένοι, ή μάλλον «πετυχημένοι», από δαύτους! Αυτό το μοντέρνο παράδοξο, μού έφερε στο νου ένα πολύ πετυχημένο, προικισμένο και μορφωμένο επιχειρηματία.
Όχι κάποιον που λ.χ. δηλώνει, ότι ο ίδιος δεν θέλει να εμπλακεί στη διακυβέρνηση του τόπου αλλά έχει στις επιχειρήσεις του 5-6 «ικανότατα στελέχη» για να το κάνουν … αντ’ αυτού. Μιλάω για ένα επιχειρηματία-τεχνοκράτη άλλης κλάσης, που μπλέχτηκε ενεργά με την πολιτική ο ίδιος: τον Ρόμπερτ ΜακΝαμάρα, που διετέλεσε κατά σειρά πρόεδρος της Φορντ, υπουργός Εθνικής Άμυνας των ΗΠΑ και πρόεδρος της Διεθνούς Τράπεζας.Έχοντας σπουδάσει Οικονομικά, Μαθηματικά και Φιλοσοφία, ο ΜακΝαμάρα πιάνει δουλειά στην αυτοκινητοβιομηχανία Φορντ το 1946, τριάντα χρονών, και γίνεται ένα από τα αγαπημένα της «Whiz Kids», δηλαδή τους δέκα νεαρούς πρώην αξιωματικούς που έσωσαν την Φορντ από τη χρεοκοπία. Ο ΜακΝαμάρα ήταν εκείνος που αντιτάχτηκε στην παραγωγή του αποτυχημένου Edsel (1959) κι εκείνος που προώθησε στη συνέχεια το δημοφιλές Falcon – έτσι, το 1960, έγινε πρόεδρος της Φορντ και μάλιστα ο πρώτος που δεν προερχόταν από την οικογένεια του Χένρι Φορντ.