Εγώ δεν πληρώνω!

του Νίκου Γεωργόπουλου

Κύριε Τσίπρα

Αδυνατώ να πληρώσω τα τέλη αυτοκινήτου. Αδυνατώ όμως, να μείνω και χωρίς αυτό, γιατί κυρίως το χειμώνα, λόγω ηλικίας, κάπου κάπου θα το χρησιμοποιώ. Παράνομα για σας, εντελώς νόμιμα για μένα, αφού εσείς είστε υπεύθυνος και δημιουργός της υποτιθέμενης παρανομίας μου. Εσείς μου «αρπάξατε» το 50% της σύνταξης μου, για τις ανάγκες της ολιγαρχίας και τις ανακεφαλαιοποιήσεις των τραπεζών. Έτσι, ρίξατε εμένα και την τάξη μου στη φτώχεια και την εξαθλίωση. Διαλύσατε, κυριολεκτικά, τη ζωή μας και τώρα μας ζητάτε κι άλλα, ενώ δεν τολμάτε να πάρετε ούτε ένα ευρώ από τα αφεντικά.

Η απέραντη λιακάδα του ΣΥΡΙΖΑϊκού μυαλού

Με μια επιστολή 53 στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ προς τον Αλέξη Τσίπρα, ξεκινά ο πραγματικός διάλογος για το κόμμα που ξεκίνησε πριν από τρία χρόνια ως «ανάχωμα στη διάλυσης της ζωής εκατομμυρίων» και κατέληξε να απολογείται στα παιδιά του για το λόγο που δεν μπορεί να κατεβάσει στους δρόμους πάνω από 3.000 άτομα, μαζί με τα αδέσποτα σκυλιά της πλατείας Συντάγματος.

Τα στελέχη που υπογράφουν την επιστολή αυτή διαπιστώνουν πως το κόμμα έφτασε από το 4% στο 27% επειδή πήγε κόντρα στην καταστροφή κι όχι γιατί κάποιος αποφάσισε ότι μια συνάντηση του Αλέξη Τσίπρα με τον Θέμο Αναστασιάδη και τον Σταύρο Ψυχάρη βρισκόταν ψηλά στη λίστα των προτεραιοτήτων.

Σοβαρή καταγγελία εργαζομένου των ΕΛΠΕ στο ΕCOELEUSIS

Από τον Xristos Provezis

Δεν είναι η πρώτη φορά που εργαζόμενοι των ΕΛΠΕ εμπιστεύονται το  ΕCOELEUSIS για να καταγγείλουν διάφορα περιστατικά και συμβάντα στα διυλιστήρια της Ελευσίνας αλλά και του Ασπροπύργου. Συμβάντα  τα οποία η διοίκηση των ΕΛΠΕ αποκρύπτει ακόμα και από τις αρχές.

Η επιστολή που λάβαμε και δημοσιοποιούμε σήμερα είναι σοβαρή και αξιοπρόσεκτη, καθώς  θίγει συγκεκριμένα ζητήματα ασφάλειας του εξοπλισμού του διυλιστηρίου των ΕΛΠΕ στην Ελευσίνα. Υπενθυμίζεται ότι  ύστερα από τις πρόσφατες αποκαλύψεις (παραμόρφωση του αντιδραστήρα της μονάδας 32)  η εταιρεία προχωρεί από την Τρίτη 4 Μαρτίου σε διακοπή λειτουργίας πολλών παραγωγικών μονάδων  με σκοπό την αποκατάσταση των βλαβών.

Η «καλή» και η «κακή» Χρυσή Αυγή, ο ρόλος των ΜΜΕ και η επόμενη προβοκάτσια

Τόσα πολλά σύννεφα από τα οποία ξαφνικά όλοι πέφτουν, δε δικαιολογούνται κι ας είναι φθινόπωρο! Αυτό το θέατρο του παραλόγου έχει καταντήσει αηδία. Μα για πόσο καθυστερημένους μας περνάνε; Επί τουλάχιστον ενάμισι χρόνο η συμμορία των ΜΜΕ έδινε βήμα σε μια όχι απλά ναζιστική, αλλά απροκάλυπτα παρακρατική παραστρατιωτική οργάνωση και:

– Της έχτιζαν φιλολαϊκό και δήθεν αντισυστημικό προφίλ με κατασκευασμένα «ρεπορτάζ» και συνεντεύξεις (αντί να ψάξουν με τη μέθοδο «follow the money» να βρουν τους εφοπλιστικούς και παραθρησκευτικούς κύκλους που τους χρηματοδοτούν).

– Κάνανε μόκο για κάθε καραμπινάτη παρανομία τους, από πλημμελήματα μέχρι βαριά κακουργήματα, πολλά εκ των οποίων με μπάτσους παραδίπλα να κοιτάνε αμέτοχοι.

Γράμμα προς τους κυβερνώντες

Γράφει η Βάσω Βουργία, εκπαιδευτικός

ΑΚΟΥ ΑΝΘΡΩΠΑΚΟ! Είμαι μια γυναίκα 50 χρόνων, εκπαιδευτικός στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση και τρίτεκνη. Μέχρι πριν από λίγα χρόνια είχα το σπιτάκι μου, τη δουλίτσα μου, τα παιδάκια μου και πήγαινα διακοπές δυο εβδομάδες το χρόνο. Τα είχα όλα έτσι μικρά και λίγα όπως σας τα περιγράφω.

Πλήρωνα τους φόρους μου και τις καθημερινές μου υποχρεώσεις. Ήμουν ευτυχισμένη. Δεν χρειαζόμουν περισσότερα. Έστειλα τα παιδιά μου στα φροντιστήρια για να αποκτήσουν ξενόγλωσσα πτυχία και να μπουν στα πανεπιστήμια. Το όνειρό μου ήταν να τα δω κι αυτά να έχουν το σπιτάκι τους, τη δουλίτσα τους, τα παιδάκια τους. Αυτή θα ήταν η αμοιβή μου για τον αγώνα που έκανα τόσα χρόνια.

Ξεφτιλίζοντας την ελληνική σημαία (δεμένη σε λοστούς)…

Επιστολή από αξιωματικό του Ελληνικού Στρατού

«Nιώθω την ανάγκη να μοιραστώ με όλους σας κάποια γεγονότα που διαδραματίστηκαν μπροστά στα μάτια μου την Tετάρτη 10 Iουλίου στην κεντρική πλατεία της Hλιούπολης. Πέρα από τα γεγονότα, θα ήθελα να σας πω και για τα αισθήματα που ένιωσα εκείνη τη στιγμή, αλλά και όλες τις επόμενες ημέρες μέχρι και σήμερα που γράφω αυτήν την επιστολή. Kαταρχήν να ξεκαθαρίσω ότι δεν είμαι ούτε ακροαριστερός, ούτε ακροδεξιός. Δεν μπαίνω ούτε στο καλούπι του δεξιού, ούτε του αριστερού. Γενικά δεν μπαίνω σε κανένα καλούπι και το κυριότερο: δεν με βάζει κανένας σε κανένα καλούπι. Ωστόσο θα ήθελα να αναφέρω το επάγγελμα μου, γιατί αυτό αποτελεί μία αρκετά σημαντική λεπτομέρεια στην υπόθεση. Eίμαι αξιωματικός του Eλληνικού Στρατού.

O μαλάκας του Θησείου

Σήμερα στις 28/07/21013 και ώρα 16:48, καθώς επέστρεφα από Μαρούσι με τον Ηλεκτρικό, στο σταθμό του Θησείου, όπως συνηθίζω να κάνω όταν χρησιμοποιώ αυτό το μεταφορικό μέσο, άφησα το εισιτήριο μου πάνω σε ένα από τα μηχανήματα επικύρωσης με υπολειπόμενο χρόνο 1 ώρα ώστε κάποιος συνάνθρωπος εάν θέλει να το χρησιμοποιήσει.

Καθώς έφευγα από τον σταθμό, ακούστηκε από το γκισέ των εισιτηρίων μια φωνή η οποία μου ζητούσε με έντονο τρόπο να γυρίσω πίσω και να πάρω το εισιτήριο που άφησα, επιστρέφοντας για να δω τι συμβαίνει, ο κύριος αυτός άρχισε να με διατάζει με έντονο τρόπο να πάρω το εισιτήριο μου.

Εγώ, με τη σειρά μου, ζήτησα να μάθω τον λόγο που ο συγκεκριμένος κύριος με τόσο σθένος μου δίνει αυτή την εντολή.

«ΟΙ ΗΘΙΚΟΙ ΑΥΤΟΥΡΓΟΙ ΤΩΝ ΓΕΓΟΝΟΤΩΝ ΤΩΝ ΣΚΟΥΡΙΩΝ»

Η μεγαλειώδης συγκέντρωση διαμαρτυρίας κατά των μεταλλείων στις Σκουριές που είχε ένταση και παλμό, πραγματοποιήθηκε στην Μεγάλη Παναγία Χαλκιδικής. Κατόπιν αιτήσεως των κατοίκων, κύριος και πρώτος ομιλητής είχε ορισθεί ο αγωνιστής Αρχιμανδρίτης π. Χριστόδουλος, Πνευματικός και εφημέριος του Ησυχαστηρίου “Παναγία, η Φοβερά Προστασία”, που εδρεύει στην Μεγάλη Παναγία Χαλκιδικής. Ο κόσμος παρ’ ότι η ομιλία του ήταν μακροσκελής, τον παρότρυνε να συνεχίσει. Την δημοσιεύουμε αυτούσια και σας συνιστούμε να την διαβάσετε. Αξίζει!

 

Αρχιμ. π. Χριστοδούλου Αγγελόγλου, Πνευματικού και εφημερίου
του Ι. Γ. Ησυχαστηρίου «Παναγία, η Φοβερά Προστασία»

Κάτοικοι της Μεγ. Παναγίας και της Ιερισσού με παρακάλεσαν να μιλήσω σήμερα στην αγάπη σας και, αφού προηγουμένως έθεσα το θέμα στην Γεροντική Σύναξη του Ησυχαστηρίου, έκανα υπακοή.

J’ai honte ! Ντρέπομαι!

Mε αφορμή τη σημερινή επίσκεψη του μερκόδουλου Γάλλου Προέδρου Francois Hollande παρουσιάζουμε μια επιστολή ενός συμπατριώτη του που τιμά πολύ περισσότερο την ίδια του του τη χώρα εξίσου με τη δική μας.

Toυ  Jose Manuel Lamarque 

L’Europe de la Paix et de la Liberté n’est plus qu’un doux rêve qui a tourné au cauchemar. Le budget européen, décidé par les chefs d’état et de gouvernement à Bruxelles, est un budget d’austérité où la part des pauvres a été réduite de façon drastique.  Bien que le parlement européen ne s’est pas encore réuni en hémicycle afin d’approuver ou non ce budget, des voix se font entendre, dont celle du président Martin Schulz qui a dit ne pas approuvé ce budget. Ce serait l’occasion pour les députés de faire, enfin, entendre leur voix d’élus contre la commission européenne qui ne prend ses ordres que des chefs d’états et de gouvernement. Ces dernier jouent chacun leur carte personnelle et le véto du parlement serait une heureuse surprise. On dit que c’est un budget à la Merkel, c’est évident. Suivie par David Cameron qui ne sait plus où donner de la tête entre le référendum de 2014 qui pourrait voir l’indépendance de l’Ecosse, les élections au Royaume Uni où le partit conservateur est sur la mauvaise voie, perdant peut-être, et un départ de la Grande Bretagne de l’Union européenne. Ici il s’agit de l’éternel chantage d’outre manche, d’insulaires qui ont trop l’habitude de jouer sur un terrain étroit et craignent leurs voisins, de l’autre côté de la mer. Quant à la France, c’est pour l’instant un pays frappé par la crise, qui se débat avec une industrie qui n’a pas été rénovée, un secteur bancaire faisant la pluie et le beau temps, et une guerre qu’elle est seule à mener contre l’obscurantisme et l’intolérance islamiste.

Η ΑΠΟΨΗ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ …

Είμαι δάσκαλος εδώ και 15 χρόνια και διδάσκω σε ένα δημόσιο σχολείο στη Μακεδονία στην έκτη τάξη. Πάντα πίστευα ότι οι μαθητές μου έβλεπαν πιο ξεκάθαρα τα πράγματα γύρω μας και με περισσότερη προσοχή. Όμως μετά από το τελευταίο τεστ που τους έβαλα, σε μια άσκηση γραμματικής περισσότερο και όχι κριτικής σκέψης, μου έδωσαν όλοι τους τις απαντήσεις που εδώ και 3 χρόνια ψάχνω σε μεγαλόσχημους επιστήμονες.

Θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας αυτές τις σκέψεις ακριβώς όπως τις έγραψαν χωρίς καμία επέμβαση ή διόρθωση.

Γράμμα από το Blaufelden

Το 2003, όντας 28 χρονών, είχα ξενιτευτεί στην Αγγλία όχι για σπουδές αλλά γιατί ήμουν το καράβι που είχε σύρει ένα μουνί μέχρι εκεί. Δεν με χάλασε ακόμα και όταν η αγάπη ξεθύμανε και τράβηξε ο καθένας τον δρόμο του. Μουσικός στο επάγγελμα στην Ελλάδα αλλά χαμάλης στην Αγγλία. Συναναστρεφόμουν με ανθρώπους της εργατικής τάξης. Κυρίως, Άγγλους, μια και ήμουν σε μικρή πόλη και οι μετανάστες δεν ήταν και τόσο πολλοί εκεί. Ο ρατσισμός που δεχόμουνα ήταν κεκαλυμμένος. Μόνο στα αστεία και στην πλάκα εκδηλωνότανε.

Αργότερα κατάλαβα ότι όσο και να δούλευα, όσες υπερωρίες και να έκανα, όσο καλά Αγγλικά και αν μιλούσα προαγωγή θα έπαιρνε πάντα κάποιος Άγγλος και όχι εγώ. Η καλοσύνη και η συμπαράσταση των ανθρώπων, όμως, ήταν τόση που τίποτα από αυτά δεν με ενοχλούσε.

Μου έλειπε όμως η Ελλάδα και έτσι το 2007 επέστρεψα στην πατρίδα μου (το χωριό που μεγάλωσα δηλαδή). Βρήκα γρήγορα δουλειά. Σερβιτόρος. Ανασφάλιστος και κακοπληρωμένος.

Ανοικτή επιστολή II: από τη ΔΗΜΑΡ στη ΜΕΚΥΒΑΡ

Aπό αφορμή την ανοικτή επιστολή του “εκσυγχρονιστή”
προς τον Πρόεδρο της ΔΗΜΑΡ

Σωτήρης Βαλντέν, 21/09/2012

Αγαπητέ Πρόεδρε,

Διάβασα με αγανάκτηση την ανοικτή επιστολή που σου απηύθυνε ο φανατικός κομμουνιστής που υπογράφει με το ψευδώνυμο “εκσυγχρονιστής” (τρομάρα του). Είμαι βέβαιος πως δεν θα τον ακούσεις. Όμως, αν έχεις και τον ελάχιστο πειρασμό να ξαναγυρίσεις σ’ αυτά που λέγαμε παλιά, διάβασε σε παρακαλώ και τη δική μου επιστολή. Ελπίζω να σε αποτρέψει.

Από την πλευρά μου, παρακολουθώ με μεγάλη ικανοποίηση την μετεκλογική μας πορεία. Βαδίζουμε πλέον με μεγάλα βήματα στο δρόμο των μεταρρυθμίσεων, της ενότητας, της ευθύνης και της συνέπειας. Χαίρομαι, Πρόεδρε, που το κόμμα μας σηκώνει το βάρος της συγκυβέρνησης με κόμματα που τόσο άδικα σπιλώναμε πως τάχα φέρουν την πρώτη ευθύνη για τα σημερινά χάλια του τόπου μας. Χαίρομαι που συμβαδίζουμε πλέον με τα πρόσωπα που τόσο αδικαιολόγητα χαρακτηρίζαμε αναξιόπιστα. Πολύ σωστά απορρίπτουμε τις ενστάσεις όσων θα ’θελαν, λέει, να υπάρχουν προϋποθέσεις, συσχετισμοί ή να εφαρμόζονται τα συμφωνημένα προγράμματα για να συγκυβερνήσουμε. Μα πού ζούνε αυτοί οι άνθρωποι;

Επιστολή στον κύριο Πάγκαλο

Αγαπητέ Κε Πάγκαλε και αγαπητό «Τα φάγαμε όλοι μαζί» (για όσους δεν ξέρουν το βιβλίο του Κου Πάγκαλου που πωλείται προς 3,99€).

Επειδή ζητάτε ακόμα ιστορίες καθημερινής διαφθοράς για να ισχυροποιήσετε την άποψη σας, ήθελα να μοιραστώ τη δική μου.

Τη στιγμή που γράφω αυτές τις γραμμές ο γαμπρός μου (σύζυγος της αδερφής μου), ένας άνθρωπος 47 ετών με 2 ανήλικα παιδιά τριών ετών βρίσκεται στο Γεννηματά σε άσχημη κατάσταση. Με μερική ανεπάρκεια σε νεφρούς, καρδιά και κάποιον ιό ο οποίος «χτύπησε» το νευρικό του σύστημα (πιθανόν εγκεφαλίτιδα). Είναι διασωληνωμένος και ψάχνουμε εδώ και 2 ημέρες να βρούμε κρεβάτι σε Μ.Ε.Θ. (μονάδα εντατικής θεραπείας).

Επιστολές Καποδίστρια …σα να μην πέρασε μια μέρα…

Γράφει η Σοφία Τ.

Εκπληκτικά επίκαιρες αποδεικνύονται οι 37 ιδιόχειρες επιστολές του Ιωάννη Καποδίστρια, οι οποίες θα δημοπρατηθούν στις 24/06 από τον οίκο δημοπρασιών Πέτρος Βέργος μαζί με συνολικά 442 σπάνια βιβλία, έγγραφα και χαρακτικά. Πρόκειται για επιστολές που απευθύνονται στον στενό συνεργάτη του Αλέξανδρο Κοντόσταυλο(1789-1865) και αναφέρονται σε τρέχουσες κρατικές υποθέσεις, κυρίως οικονομικού χαρακτήρα, των ετών 1828-30. Οι ανέκδοτες, ως τώρα, επιστολές του Καποδίστρια είναι εξαιρετικά επίκαιρες, αφού αποκαλύπτουν τις αγωνιώδεις προσπάθειές του να βάλει τάξη στις υποθέσεις του νεοσύστατου κράτους χωρίς να υπολογίζει το οποιοδήποτε κόστος. Χαρακτηριστικά είναι όσα γράφει για τους ισχυρούς Έλληνες της εποχής: «…Θα με λυπούσε πολύ αν ο εγωισμός και η φιλοχρηματία των οικονομικά ισχυρών, των ανθρώπων με υπόληψη και των γαιοκτημόνων με ανάγκαζε να καταφύγω στη βία. Όμως, αν πρέπεινα το κάνω δεν θα διστάσω, γιατί μου είναι αδύνατον να σταματήσω ή να κάνω πίσω…»(29/02/1828). Σε άλλη επιστολή του απαντάει στη διαβεβαίωση του Κοντόσταυλου ότι ο προϋπολογισμός του κράτους είναι ισοσκελισμένος: «…Δεν συμμερίζομαι τη γνώμη σας σχετικά με τους εθνικούς πόρους και την ισορροπία που βρίσκετε ανάμεσα στα έξοδα και τα έσοδα.