Η δικτατορία των κεντρικών τραπεζών

Το χρηματοπιστωτικό όργιο που παρατηρείται σε πολλές χώρες, λόγω της συνεχούς αύξησης της ποσότητας χρήματος δεν θα έχει αίσιο τέλος, ακόμη και αν τυπωθούν ωκεανοί ρευστότητας – οπότε το παγκόσμιο κραχ είναι νομοτελειακό

«Οι δικτατορίες εμφανίζονται ξανά, από έναν δρόμο που στην κυριολεξία εκπλήσσει – αφού δεν είναι το αποτέλεσμα στρατιωτικών πραξικοπημάτων, όπως συνέβαινε στο παρελθόν, αλλά της ελεύθερης βούλησης των λαών» (πηγή).

Πρόσφατα, προκάλεσε μεγάλη εντύπωση η ανακοίνωση της Κίνας (πηγή), σχετικά με την αγορά άνω των 600 τόνων χρυσού, η οποία όμως δεν εμπόδισε την τιμή του κίτρινου μετάλλου να καταρρεύσει – επίσης, η μείωση των συνολικών συναλλαγματικών αποθεμάτων της κατά 17,1 δις $ στα 3,694 τρις $, η οποία συνοδεύθηκε από τη μαζική πώληση ομολόγων του αμερικανικού δημοσίου, συνολικού ύψους 143 δις $ μέσα σε τρεις μόνο μήνες (πηγή).

Γιατί η Τρόικα ενδιαφέρεται για τη γη και τα ακίνητα;

Του Κωστή Χατζημιχάλη

Η υφαρπαγή γης και ακινήτων στην Ελλάδα των Μνημονίων

 <——-  Χαντς Μέμιντορφ, «Σπίτι κεφάλι»

Τα Mνημόνια και η κατάσταση έκτακτης ανάγκης που μας έχουν επιβληθεί κρατούν ψηλά στην επικαιρότητα το ξεπούλημα της δημόσιας γης και των ακινήτων, ως λύση στο δημόσιο χρέος. Σύμφωνα με τους αναλυτές της Τρόικας, στην Ελλάδα υπάρχει «καθυστερημένη κινητικότητα» των αξιών γης σε σχέση με την υπόλοιπη Ευρώπη και απαιτείται «ομαλοποίηση» της «ελληνικής εξαίρεσης». Να ακολουθήσει δηλαδή η γη και τα ακίνητα αυτό που έχει γίνει στην υπόλοιπη Ευρώπη: συγκεντροποίηση της γης και περιορισμός της μικροϊδιοκτησίας, ένας «αναγκαστικός καπιταλιστικός εκσυγχρονισμός», κατά τους μνημονιακούς.