Καθημερινές πρόβες πολέμου στο Διαδίκτυο

Του Λεωνίδα Βατικιώτη

 

Μόνο κεραυνός εν αιθρία δεν ήταν η απόφαση της κυβέρνησης της Αυστραλίας στα τέλη Αυγούστου να αποκλείσει την κινέζικη εταιρεία κατασκευής κινητών τηλεφώνων Huawei από το αναπτυσσόμενο δίκτυο κινητής 5G.

Η απόφασή της όσο κι αν τάραξε τα νερά, δεδομένου ότι δεν υπάρχει προηγούμενο κυβέρνησης να απαγορεύει σε εταιρεία τη δραστηριοποίηση στη χώρα της, πολύ περισσότερο σε μια φίρμα όπως η Huawei που το δεύτερο τρίμηνο του 2018 αναδείχθηκε στον δεύτερο μεγαλύτερο κατασκευαστή παγκοσμίως πουλώντας το 16% των έξυπνων κινητών (μετά την Samsung που ελέγχει το 21% της αγοράς και πριν την Apple που ελέγχει το 12%), ήταν το επιστέγασμα μιας θερμής σύγκρουσης που εξελίσσεται καθημερινά στο διαδίκτυο. Οι συνεχείς αψιμαχίες είναι το σημείο συνάντησης του εντεινόμενου εμπορικού πολέμου, όπως εκφράζεται με τους δασμούς και τις κυρώσεις που επιβάλει ο Τραμπ απέναντι σε όλες σχεδόν τις κυβερνήσεις του κόσμου από την μια, και από την άλλη μιας καθαρά πολιτικής μάχης για τον έλεγχο του διαδικτύου που ως επίδικο έχει τις σφαίρες πολιτικής επιρροής και άσκησης κρατικής κυριαρχίας.

ΠΡΟΑΝΑΚΡΟΥΣΜΑ ΠΟΛΕΜΟΥ Η ΕΘΝΙΚΗ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ ΤΩΝ ΗΠΑ

Του Λεωνίδα Βατικιώτη

Μόνο λίγα ή συμβολικά δεν ήταν όσα κατάφερε στον πρώτο χρόνο της θητείας του ο νέος πρόεδρος των ΗΠΑ, δίνοντας απτά δείγματα για το πώς εννοεί το σύνθημά του «Η Αμερική πρώτα».

Αποχώρηση των ΗΠΑ από τη συμφωνία του Ειρηνικού (ΤΡΡ), έξοδος από τη συμφωνία του Παρισιού για το κλίμα, αμφισβήτηση της συμφωνίας για τα πυρηνικά του Ιράν και εσχάτως αναγνώριση της Ιερουσαλήμ ως πρωτεύουσας του Ισραήλ, παρά κι ενάντια σε αλλεπάλληλες αποφάσεις του ΟΗΕ. Το νέο δόγμα για την εθνική ασφάλεια των ΗΠΑ (National Security Strategy) ωστόσο (εδώ το πλήρες κείμενο), όπως το ανακοίνωσε ο ίδιος ο Τραμπ τη Δευτέρα 18 Δεκεμβρίου, αναβαθμίζει και γενικεύει τη διεθνή επιθετικότητα των ΗΠΑ, προσδίδει στις αποφάσεις του θεσμική ισχύ και θωράκιση, ανάγει τη μονομέρεια με τον πιο επίσημο τρόπο σε κρατική πολιτική. Δεν μπορεί δηλαδή πλέον η επόμενη εμπρηστική του επιλογή να χαρακτηριστεί απόφαση στιγμής ή αποτέλεσμα προσωπικών επιλογών.

Οι πολύ μεγάλες αντιθέσεις των μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων

του Λεωνίδα Βατικιώτη

Λίγα, απελπιστικά λίγα, είναι τα καλά νέα για τις ελληνικές μικρομεσαίες επιχειρήσεις (ΜΜΕ) που περιλαμβάνονται στην ετήσια έκθεση για τις ΜΜΕ και τα οποία παρουσιάστηκαν στη γενική συνέλευση των Μικρομεσαίων, που διοργανώθηκε στο Τάλιν της Εσθονίας μεταξύ 22 και 24 Νοεμβρίου 2017.

Αφορούν, συγκεκριμένα, την αύξηση της απασχόλησης κατά 2,4% τη διετία 2015-2016. Η αύξηση μάλιστα, πρέπει να τονιστεί προς αποφυγή πολιτικών εντυπώσεων, ξεκίνησε το 2013. Εντοπίζεται δε στις μικρές επιχειρήσεις οι οποίες έχουν ανακάμψει από την κρίση καλύτερα σε σχέση με τις μεγαλύτερες. Συνολικά την περίοδο 2013-2016 η απασχόληση στις μικρές εταιρείες έχει αυξηθεί κατά 18,5%.

Πόλεμος στη Ryanair για τα ωράρια εργασίας

Του Λεωνίδα Βατικιώτη

Μακό μπλούζες με το σύνθημα «Το  9-5 είναι για τους αδύναμους» είναι η τελευταία λέξη της μόδας στην Κοιλάδα της Σιλικόνης, στις ΗΠΑ, έγραφαν οι New York Times στις 31 Αυγούστου σε ένα εκτενές ρεπορτάζ.

Στο ίδιο άρθρο τα ατελείωτα ωράρια εργασίας εμφανίζονταν ως τρόπος ζωής για την κοιτίδα των υψηλών τεχνολογιών και η εκκίνηση μια νεοφυούς επιχείρησης σαν την συμμετοχή στις ειδικές δυνάμεις του αμερικανικού στρατού.

Η σύγκριση μόνο τυχαία δεν είναι. Πρόσφατη επιστημονική ανακοίνωση του αμερικανικού πανεπιστημίου Stanford (John Pencavel, discussion paper No. 8129, The productivity of working hours, Απρίλιος 2014) που εξέταζε την αποδοτικότητα των εξαντλητικών ωραρίων εργασίας θύμιζε ότι δεν είναι η πρώτη φορά που ο σύγχρονος καπιταλισμός βρίσκεται ενώπιον αυτού του φαινομένου: «Η απασχόληση των ανδρών για 70 ή 90 ώρες την εβδομάδα ήταν κάτι συνηθισμένο, για πάνω από 90 ώρες δεν ήταν κάτι ασυνήθιστο, ενώ υπήρχαν ακόμη περιπτώσεις που οι ώρες εργασίας υπερέβαιναν τις 100». Η δε κυριακάτικη αργία είχε προ καιρού ανασταλεί ενώ ακόμη και γυναίκες δούλευαν περισσότερες από 60 ώρες εβδομαδιαίως, ανέφερε η έκθεση της βρετανικής κυβέρνησης. Μόνο που αυτές οι περιγραφές αφορούσαν την περίοδο του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου, όταν τα εργοστάσια λειτουργούσαν νυχθημερόν για να παραδώσουν στα πεδία των μαχών φρέσκο πολεμικό υλικό… Έκτοτε μεσολάβησαν νόμοι που θεσμοθέτησαν το 8ωρο και το 40ωρο, όπως συνέβη το 1938 στις ΗΠΑ, και στην Ευρώπη ακόμη λιγότερες ώρες.

Η ιδιωτικοποίηση οδηγεί τη ΔΕΗ σε χρεοκοπία

Του Λεωνίδα Βατικιώτη

Σημείο τομής και προάγγελο κακών οιωνών αποτέλεσαν για την μεγαλύτερη επιχείρηση της χώρας τα αποτελέσματα του πρώτου εξαμήνου του 2017.

Με βάση την ανακοίνωση της ΔΕΗ, τα κέρδη μετά από φόρους ανήλθαν σε 14 εκ. ευρώ. Αν όμως αφαιρεθεί το τίμημα που εισέπραξε από την πώληση του ΑΔΜΗΕ και σε επίπεδο ομίλου ανέρχεται σε 172 εκ. (μη επαναλαμβανόμενο γαρ) τότε το αποτέλεσμα ήταν ζημιογόνο κατά 158 εκ. ευρώ!

Το χειρότερο ωστόσο για τη ΔΕΗ δεν είναι το αποτέλεσμα του πρώτου εξαμήνου, άλλα όσα ακολουθούν. Οι υποχρεώσεις ειδικότερα που έχουν αναληφθεί είτε μέσω των μνημονίων, είτε απ’ ευθείας προς την Ευρωπαϊκή Ένωση, στο πλαίσιο της περίφημης απελευθέρωσης της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας καθιστούν βέβαιο ότι οι ζημιές θα συνεχίσουν να αυξάνονται και η ΔΕΗ να περιέρχεται σε όλο και πιο δυσχερή θέση. Εξέλιξη που μπορεί να είναι σε όφελος των ιδιωτών που εποφθαλμιούν τα περιουσιακά της στοιχεία και το πελατολόγιό της, αλλά θα αποδειχθεί πολλαπλά αρνητική για την ενεργειακή κυριαρχία της χώρας και το αναφαίρετο δικαίωμα των πολιτών σε φθηνή και καθαρή ενέργεια.

Ραγδαία αύξηση των εργαζόμενων φτωχών

Του Λεωνίδα Βατικιώτη

Πριν πολλά χρόνια η φτώχεια ευδοκιμούσε μεταξύ όσων δεν ήθελαν να εργαστούν και όσων ήθελαν μεν, αλλά δεν μπορούσαν.

Στη συνέχεια πέρασε στους συνταξιούχους, με την εγκατάλειψη μάλιστα των αναδιανεμητικών συστημάτων και την υιοθέτηση των κεφαλαιοποιητικών να αυξάνει το ποσοστό των φτωχών μεταξύ των συνταξιούχων. Εσχάτως, η φτώχεια ήρθε και στρογγυλοκάθισε μεταξύ των εργαζομένων. «Οι εργαζόμενοι φτωχοί είναι ένα σημαντικό τμήμα στις συνολικές στατιστικές της ανεργίας κι εκτιμάται ότι αποτελούν το 10% των ευρωπαίων εργατών», τονίζει σχετική έρευνα που δόθηκε μόλις πριν λίγες μέρες στη δημοσιότητα (In work poverty in the EU, Eurofound).

Δίκοπο μαχαίρι το βασικό εισόδημα

του Λεωνίδα Βατικιώτη

Τα φώτα της δημοσιότητας συγκέντρωσε η απόφαση της 50^ης, και πιο πρόσφατα αποκτημένης Πολιτείας των ΗΠΑ, της Χαβάης να δρομολογήσει τις διαδικασίες για την καθιέρωση βασικού εισοδήματος, σε όλους του πολίτες της. Η απόφαση, που ψηφίστηκε ομόφωνα και στα δύο νομοθετικά σώματα, αιτιολογήθηκε στη βάση του υπερβολικά ακριβού κόστους διαβίωσης, που είναι το υψηλότερο σε όλες τις ΗΠΑ, από τη μια και από την άλλη της σαρωτικής έκτασης που έχουν προσλάβει οι χαμηλά αμειβόμενες θέσεις εργασίας του τομέα υπηρεσιών.

Δεν ήταν ωστόσο η πρώτη φορά που το βασικό εισόδημα ήλθε στη δημόσια συζήτηση.

Μόλις πρόσφατα, στις 25 Μαΐου 2017, μιλώντας ο ιδρυτής και διευθύνων σύμβουλος του Facebook στο πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ απ’ όπου αποφοίτησε πρότεινε κι αυτός την καθιέρωση ενός βασικού εισοδήματος. Το σκεπτικό μάλιστα του ιδρυτή του δημοφιλέστερου μέσου κοινωνικής δικτύωσης δε σχετιζόταν με την αντιμετώπιση των συνεπειών της τριτογενοποίησης της οικονομίας, που συνδέεται πάντα με την πτώση των αμοιβών, αλλά με την ενθάρρυνση των επιχειρηματικών καινοτομιών. Συγκεκριμένα είπε πως «η μεγαλύτερη επιτυχία έρχεται όταν έχεις την ελευθερία να αποτύχεις», ενώ με ένα πρωτότυπο και αναπάντεχο τρόπο χαρακτήρισε το βασικό εισόδημα ως το κοινωνικό συμβόλαιο της γενιάς του.

ΕΕ: πεδίο …λόμπι λαμπρό!

του Λεωνίδα Βατικιώτη

Σε πολύ δύσκολη θέση θα βρεθούν όσοι εξακολουθούν να πιστεύουν ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι το σπίτι των λαών αν ρίξουν μια ματιά στα επίσημα στοιχεία που αφορούν τη δράση των εκπροσώπων των οργανωμένων συμφερόντων στις Βρυξέλλες.

Η πυρετώδης δράση των λόμπι στην έδρα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής φέρνει στην επιφάνεια έναν παράλληλο κόσμο συνεχών επαφών και διαβουλεύσεων που εργάζεται νυχθημερόν στην αφάνεια και πίσω από κλειστές πόρτες, κι ο οποίος νομοθετεί και αποφασίζει εν κρυπτώ από τους πολίτες, ενίοτε ακόμη και τις κυβερνήσεις τους.

Μια μικρή κι ενδεικτική μόνο γεύση για τα κατορθώματα από τη δράση των λόμπι στις Βρυξέλλες δίνει έκθεση (δες εδώ) της οργάνωσης Διεθνής Διαφάνεια (Transparency International). Πρόκειται για θεσμό που η θεματική του, η οποία αφήνει πάντα εκτός συζήτησης τη διαφθορά του ιδιωτικού τομέα, αναπαράγει τα στερεότυπα περί διεφθαρμένου δημόσιου τομέα τα οποία αποτελούν βούτυρο στο ψωμί των νεοφιλελεύθερων περικοπών στις κοινωνικές δαπάνες. Παρόλα αυτά, μπορεί κατ’ εξαίρεση, όπως τώρα, να προσφέρουν ορισμένα χρήσιμα συμπεράσματα.

Φυγή προς τα μπρος επέλεξε ο Τραμπ, με την επίσκεψη στο Ριάντ

Του Λεωνίδα Βατικιώτη

Ως μία πρώτης τάξης ευκαιρίας για τη συγκρότηση συμμαχιών που θα κλείσουν τα ρήγματα στο εσωτερικό, έστω να τα μπαζώσουν, αποτρέποντας τα χειρότερα σενάρια, όπως η εκπαραθύρωσή του από τον Λευκό Οίκο, αξιοποίησε ο αμερικανός πρόεδρος την επίσκεψή του στη Σαουδική Αραβία.

Εντός των ΗΠΑ ο Ντόναλντ Τραμπ βρίσκεται μεταξύ σφύρας και άκμονος. Από την μια πλευρά η απόφασή του να παύσει τον επικεφαλής του FBI, Τζέιμς Κόμεϊ, ο οποίος ηγούταν των ερευνών για τη συζητούμενη επιρροή της Ρωσίας στις προεδρικές εκλογές, οδήγησε σε νέα κορύφωση την κριτική εναντίον του. Τροφοδότησε δε ακόμη και σχόλια για πιθανή, άμεση απομάκρυνσή του από τον Λευκό Οίκο. Πριν καν δηλαδή ολοκληρώσει τη θητεία και γίνουν οι επόμενες εκλογές.

Σαρωτικές αλλαγές για χάρη του 2% επιβάλει ο Τραμπ

Του Λεωνίδα Βατικιώτη

Με οριακή μεν πλειοψηφία, μόλις 217 έναντι 213 ψήφων, κατάφερε ο Τραμπ να ανατρέψει το νόμο του Μπαράκ Ομπάμα που προσέφερε υγειονομική κάλυψη σχεδόν σε όλο τον ανασφάλιστο πληθυσμό των ΗΠΑ.

Ο νόμος για την κατεδάφιση της δωρεάν ασφαλιστικής κάλυψης που ψηφίστηκε το 2015, παρότι είχε κεντρική θέση στις προεκλογικές δεσμεύσεις του επικεφαλής των Ρεπουμπλικανών δεν έγινε κατορθωτό να ψηφιστεί τον Μάρτιο στην πρώτη προσπάθεια της νέας ηγεσίας του Λευκού Οίκου να επιβάλει το πρόγραμμά της. Δεν χρειάστηκαν ωστόσο παρά δύο μήνες για να καμφθούν οι αντιρρήσεις των Ρεπουμπλικανών βουλευτών, τουλάχιστον εκείνης της κρίσιμης μάζας που έκρινε το αποτέλεσμα. Ο νόμος του Ομπάμα παρόλα αυτά δεν αποτελεί ακόμη παρελθόν για τις ΗΠΑ, δεδομένου ότι μένει να ψηφίσει και η Γερουσία, όπου το ρεπουμπλικανικό κόμμα διαθέτει οριακή πλειοψηφία 52 εδρών, έναντι 48 που έχουν οι Δημοκρατικοί, ενώ 2 γερουσιαστές έχουν καταθέσει ανοιχτά τη διαφωνία τους.

Πέντε σενάρια για το μέλλον της ΕΕ και μία σταθερά: η φτώχεια

Του Λεωνίδα Βατικιώτη

Είναι ένα σημείο όπου λύσεις χωρίς επιπλέον κόστος και επιλογές χωρίς νέους χαμένους δεν υπάρχουν! Εκεί ακριβώς βρίσκεται σήμερα η Ευρωπαϊκή Ένωση.

Μάρτυρας η «Λευκή Βίβλος για το μέλλον της Ευρώπης» που κατατέθηκε από τον πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ζαν Κλοντ Γιουνκέρ, την 1^η Μαρτίου 2017 στην ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Εδώ το πλήρες κείμενο. Η Λευκή Βίβλος, όπου περιγράφονται σε πολύ αδρές γραμμές τα πέντε διαφορετικά σενάρια που έχει να ακολουθήσει η ΕΕ μέχρι το 2025, είναι η συμβολή της Επιτροπής στη συζήτηση για τη θέση της Ένωσης που ξεκίνησε με αφορμή τον εορτασμό στην ιταλική πρωτεύουσα των 60 χρόν ων από την υπογραφή της Συνθήκης της Ρώμης. Εντός του έτους δε, θα ακολουθήσει η δημοσίευση πέντε ακόμη εργασιών που θα περιγράφουν τις δυνατές επιλογές της ΕΕ: για την κοινωνική διάσταση της Ευρώπης, την εμβάθυνση της Οικονομικής και Νομισματικής Ένωσης στη βάση της έκθεσης των 5 προέδρων που δημοσιεύθηκε τον Ιούνιο του 2015, την παγκοσμιοποίηση, την ευρωπαϊκή άμυνα και τα χρηματοπιστωτικά.

Ο Μεγάλος Αδελφός στους χώρους εργασίας

του Λεωνίδα Βατικιώτη

Διαστάσεις επιδημίας λαμβάνει η εγκατάσταση και αξιοποίηση στους χώρους εργασίας των πιο προηγμένων μεθόδων παρακολούθησης των εργαζομένων, ώστε κάθε τους κίνηση ή αντίδραση να καταγράφεται και να αξιολογείται. Στην αιχμή του δόρατος της παρακολούθησης των εργαζομένων την προηγούμενη δεκαετία ήταν οι κάμερες και ο έλεγχος της ηλεκτρονικής αλληλογραφίας, από τους κεντρικούς εξυπηρετητές. Αυτές οι μέθοδοι φαντάζουν πρωτόγονοι μπροστά στην εισβολή στην καθημερινή μας ζωή του ίντερνετ των πραγμάτων (Internet of the Things, IoT). Εν ολίγοις, η τοποθέτηση συνδεδεμένων με το διαδίκτυο αισθητήρων οι οποίοι μεταφέρουν κρίσιμες πληροφορίες και ενεργοποιούν αντιδράσεις.

Εκ πρώτης όψεως το Ίντερνετ των Πραγμάτων θα μπορούσε να αποδειχθεί μια πολύτιμη λειτουργία. Η εγκατάσταση για παράδειγμα σχετικών λειτουργιών σε αυτοκίνητα και μοτοσυκλέτες οι οποίες σε περίπτωση σύγκρουσης θα μεταδίδουν σχετικό μήνυμα για άμεση βοήθεια θα μπορούσε να αποδειχθεί σωτήρια για έναν οδηγό που κινείται σε μια απομακρυσμένη και μη εύκολά προσβάσιμη περιοχή. Ταχύτατη είναι η διάδοση των Ίντερνετ των Πραγμάτων  και στο λιανικό εμπόριο, με το ήμισυ των μεγάλων αλυσίδων να το έχουν ήδη εντάξει στη λειτουργία τους (κυρίως για προσωποποιημένες προσφορές και πληροφορίες στους καταστηματάρχες) και το 81% των ερωτηθέντων να δηλώνουν ότι  η εμπειρία του καταναλωτή έχει βελτιωθεί ουσιαστικά. Δυστυχώς όμως οι περισσότερες εφαρμογές που έχουν γίνει ως τώρα γνωστές δεν είναι για …καλό. Αρκεί να περιγράψουμε ορισμένα περιστατικά.

Γερμανικό υπερ-όπλο το ευρώ!

Του Λεωνίδα Βατικιώτη

Φόρα παρτίδα έβγαλε ο σύμβουλος του Τραμπ και νέος επικεφαλής του Συμβουλίου Εθνικού Εμπορίου των ΗΠΑ, Πίτερ Ναβάρο, το πιο καλά κρυμμένο μυστικό της διεθνούς εμπορικής επιτυχίας της Γερμανίας: το φθηνό ευρώ! Η Γερμανία χρησιμοποιεί ένα σε γενικές γραμμές υποτιμημένο ευρώ για να εκμεταλλεύεται τις ΗΠΑ και τους εταίρους της στην Ευρώπη, ήταν η απάντηση που έδωσε ο Π. Ναβάρο σε γραπτή ερώτηση της βρετανικής εφημερίδας Φαϊνάνσιαλ Τάιμς, οδηγώντας σε νέα επίπεδα τη διαμάχη με τη Γερμανία, που έκανε την επίσημη πρώτη της όταν ο νέος αμερικάνος πρόεδρος απείλησε τη γερμανική αυτοκινητοβιομηχανία με επιπλέον φόρους ύψους 35% για τα αυτοκίνητα που παράγει σε χώρες χαμηλού εργατικού κόστους και εισάγει στις ΗΠΑ. Ο σύμβουλος του Τραμπ χαρακτήρισε επίσης το ευρώ ως συγκαλυμμένο γερμανικό μάρκο, η χαμηλή αξία του οποίου της έδωσε το συγκριτικό πλεονέκτημα έναντι των κυριότερων εμπορικών της εταίρων.

Στα δύο χωρισμένος ο επιχειρηματικός κόσμος των ΗΠΑ

του Λεωνίδα Βατικιώτη

Ούτε η πολιτική, ούτε η οικονομία είναι το έδαφος που ανθούν οι γραμμικές προβλέψεις και οι συμπαγείς και αδιαπέραστες από αντιθέσεις ομοφωνίες. Μάρτυρας οι σχέσεις απρόβλεπτης έντασης του νέου αμερικανού προέδρου με τον επιχειρηματικό κόσμο της υπερδύναμης.

Η θητεία του  Ντόναλντ Τραμπ, πρώτου δισεκατομμυριούχου προέδρου με μια πολυδιάστατη επιχειρηματική δράση που ξεπερνάει τα σύνορα των ΗΠΑ, προβλεπόταν ως ένα ταξίδι του μέλιτος χωρίς τέλος για τις αμερικανικές επιχειρήσεις. Το είχε ο ίδιος υποσχεθεί εξαγγέλλοντας μια σειρά από μέτρα που θα οδηγούσαν τη νεοφιλελεύθερη πολιτική σε νέα ανώτερα ύψη. Για παράδειγμα, κατάργηση των μέτρων ρύθμισης που υπήρχαν σε σημαντικούς κλάδους της οικονομίας, μείωση της επιχειρηματικής φορολογίας, νέες επενδύσεις στις γερασμένες υποδομές, απαλλαγή των ΗΠΑ από τους περιορισμούς στις εκπομπές ρύπων, επιτάχυνση της οικονομικής μεγέθυνσης και άνοδο των επιτοκίων. Οι αμερικανικές επιχειρήσεις δεν περίμεναν την ετήσια πανηγυρική ομιλία προς το έθνος της 28^ης Οκτωβρίου, όπου αναμένεται να εξειδικευθεί η οικονομική πολιτική των επόμενων μηνών, για να γιορτάσουν την επιτυχία του Τραμπ.

Σουρωτήρι το δίκτυο του ΟΤΕ

του Λεωνίδα Βατικιώτη

Νέα διάσταση στο σκάνδαλο των υποκλοπών στο δίκτυο του ΟΤΕ δίνουν οι πρόσφατες καταγγελίες του ΚΚΕ ότι επί ημέρες παρατηρούνταν συνακροάσεις στο τηλεφωνικό κέντρο της έδρας του κόμματος. Ειδικότερα, την 1^η Δεκεμβρίου 2016 το ΚΚΕ κατήγγειλε ότι σε κάθε κλήση που γινόταν προς το ΚΚΕ, επί δύο συνεχιζόμενες μάλιστα ημέρες, απαντούσαν την ίδια ώρα και τα τηλεφωνικά κέντρα άλλων κομμάτων!

Προφανώς, όπως εύκολα μπορεί κανείς να υποθέσει, το «μηχανάκι» που καταγράφει τις κλήσεις στα κόμματα υπέστη κάποια τεχνική βλάβη κι έτσι ήρθε στην επιφάνεια ο μηχανισμός παρακολούθησης που έχει στηθεί καταγράφοντας κάθε τηλεφωνική συνδιάλεξη που γίνεται από και προς τα πολιτικά κόμματα. Η εισαγγελέας του Αρείου Πάγου, Ξένη Δημητρίου, παρήγγειλε κατεπείγουσα (λόγω της σοβαρότητας του θέματος) έρευνα ώστε να γίνει γνωστό τι έχει συμβεί.

SOS! ΗΠΑ απειλούν Κίνα!

Του Λεωνίδα Βατικιώτη

Προειδοποιητική βολή μιας μείζονος σημασίας αλλαγής πορείας που επίσης στόχευε στη δημιουργία τετελεσμένων και στο τεστάρισμα του αντιπάλου κι όχι προϊόν ασχετοσύνης ήταν η τηλεφωνική επικοινωνία στις 2 Δεκεμβρίου μεταξύ του νεοεκλεγέντα αμερικανού προέδρου Ντόναλντ Τραμπ, που επίσημα θα αναλάβει καθήκοντα στις 20 Ιανουαρίου, με την ηγέτη της Ταϊβάν, Τσάι Ίνγκ-ουέν.

Οι πρώτες αντιδράσεις εκ μέρους της ομάδας μετάβασης του Τραμπ αποσκοπούσαν στην υποβάθμιση της σημασίας της συνομιλίας των δύο ηγετών προσθέτοντας και αυτό το τηλεφώνημα στις άλλες γκάφες που έχει μέχρι στιγμής κάνει ο ρεπουμπλικάνος ηγέτης. Αστοχία για παράδειγμα θεωρήθηκε η απάντηση που έδωσε στη βρετανίδα πρωθυπουργό Τερέζα Μέι «ενημέρωσέ με, αν ταξιδέψεις στις ΗΠΑ», λες και ένας πρωθυπουργός υπάρχει περίπτωση να επισκεφθεί άλλη πρωτεύουσα για city break χωρίς να τηρηθεί το εθιμοτυπικό πρωτόκολλο των επισκέψεων…

Το ασφαλιστικό στο στόχαστρο της Επιτροπής Αλήθειας

του Λεωνίδα Βατικιώτη

Την πρώτη της δημόσια συνεδρίαση πραγματοποίησε η Επιτροπή Αλήθειας Δημοσίου Χρέους, μετά την μετατροπή της σε σωματείο, τον Μάρτιο του 2016. Η συνεδρίαση πραγματοποιήθηκε στα γραφεία του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών, με την παρουσία δεκάδων πολιτών. Ειδικά την πρώτη μέρα, το Σάββατο 5 Νοεμβρίου, η συνεδρίαση ξεκίνησε με τη συμμετοχή περισσότερων από 250 ενδιαφερομένων. Στο επίκεντρο των συζητήσεων βρέθηκαν δύο θέματα: το ασφαλιστικό και οι τράπεζες. Οι προκαταρκτικές εισηγήσεις που παρουσιάστηκαν από μέλη της Επιτροπής επιδίωξαν να δείξουν τον καταστρεπτικό ρόλο που διαδραμάτισε η υπαγωγή της Ελλάδας στο καθεστώς της χρεοκρατίας και των μνημονίων στα συνταξιοδοτικά δικαιώματα των κατοίκων της χώρας και στη σταθερότητα του χρηματοπιστωτικού τομέα.

Το βασικό μέλημα της Επιτροπής ήταν να ανασκευάσει το ευρέως διαδεδομένο επιχείρημα ότι οι συνταξιούχοι στην Ελλάδα παίρνουν υψηλές συντάξεις, επειδή το ελληνικό κράτος πρόνοιας είναι υπερβολικά γενναιόδωρο κι αυτή είναι η αιτία του δημοσιονομικού εκτροχιασμού, σύμφωνα με αυτή την ερμηνεία. Η σημασία της απάντησης σε τούτο το επιχείρημα ξεπερνάει τις θεωρητικές αναζητήσεις, καθώς στην «αλήθεια» αυτής ακριβώς της αιτιακής σχέσης εδράζονται και οι θεραπείες – σοκ που προκρίνονται απ’ όλες ανεξαιρέτως τις κυβερνήσεις την τελευταία 6ετία: μείωση των συντάξεων και των κοινωνικών παροχών ώστε να δημιουργηθούν τα απαραίτητα πλεονάσματα που θα επιτρέψουν την επαναφορά στη δημοσιονομική σταθερότητα. Το πόσο λάθος, πέρα από κοινωνικά άδικη και οδυνηρή, είναι αυτή η συνταγή αποδεικνύεται όχι μόνο από την αύξηση του δημόσιου χρέους παρά τις αλλεπάλληλες μειώσεις συντάξεων, αλλά και από τα σαθρά θεμέλια του επιχειρήματος περί «γενναιόδωρου ελληνικού κοινωνικού κράτους».

Ευσεβής πόθος ο στόχος ανάπτυξης 2,7% το 2017

Του Λεωνίδα Βατικιώτη

Αλλεπάλληλα είναι τα βέλη που δέχεται το προσχέδιο του κρατικού προϋπολογισμού για το 2017, με όλες τις αμφισβητήσεις να έχουν ως κοινό χαρακτηριστικό την προσγείωση των δημοσιονομικών μεγεθών σε πιο …ρεαλιστικά επίπεδα. Η πιο πρόσφατη και σοβαρή αμφισβήτηση προέρχεται από τους δανειστές που στο πλαίσιο της νέας αξιολόγησης ζητούν επιπλέον στοιχεία τα οποία να θεμελιώνουν όχι μόνο την προοπτική ανάπτυξης της οικονομίας το επόμενο έτος στο 2,7% του ΑΕΠ αλλά και τη βασιμότητα του στόχου για το δημοσιονομικό πλεόνασμα. Οι ανησυχίες για ευρεία χρήση μεθόδων «δημιουργικής λογιστικής» επιβεβαιώθηκαν όταν η ευρωπαϊκή στατιστική υπηρεσία αναθεώρησε την εκτίμηση για το πρωτογενές πλεόνασμα του 2015 από 0,7% στο 0,2% του ΑΕΠ. Πρόκειται για μια αλλαγή που είναι αδύνατο να μην επηρεάσει, επί τα χείρω, το 2016 και το 2017 ανατρέποντας τους στόχους που έχουν τεθεί.

Μια περισσότερο βάσιμη αμφισβήτηση του στόχου για ανάπτυξη της οικονομίας κατά 2,7% το 2017 δημοσιεύθηκε από το Γραφείο Προϋπολογισμού της Βουλής (από εδώ μπορείτε να φτάσετε στην έκθεση). Όπως αναφέρεται, η μεγέθυνση που προβλέπει το προσχέδιο του κρατικού προϋπολογισμού θα προέλθει από την αύξηση της ιδιωτικής κατανάλωσης κατά 1,8%, του ακαθάριστου σχηματισμού πάγιου κεφαλαίου κατά 9,1%, των εξαγωγών αγαθών και υπηρεσιών κατά 5,3%, των εισαγωγών αγαθών και υπηρεσιών κατά 3,3% εξ αιτίας της αναμενόμενης επιτάχυνσης της οικονομικής δραστηριότητας, της ανόδου των τιμών για δεύτερο συνεχόμενο έτος κατά 0,8%, τη μείωση της ανεργίας στο 20,4% του εργατικού δυναμικού και τη συρρίκνωση της δημόσιας κατανάλωσης σε ετήσια βάση κατά 0,3%. Ωστόσο, μια περισσότερο επισταμένη εξέταση των παραπάνω βασικών μεγεθών της ελληνικής οικονομίας αποκαλύπτει ότι περισσότερο αποτελούν ευσεβή πόθο των συντακτών του κρατικού προϋπολογισμού παρά αντανάκλαση πραγματικών δυναμικών.

Δημοπρασίες: Η χαριστική βολή στη ΔΕΗ;

Του Λεωνίδα Βατικιώτη

Νέα εποχή για τη ΔΕΗ και γενικότερα για το ενεργειακό τοπίο στην Ελλάδα σηματοδοτεί το κεφάλαιο Η’ του δεύτερου πολυνομοσχεδίου με τα προαπαιτούμενα που ψήφισε η Βουλή στις 22 Μαΐου 2016, και ήδη είναι νόμος του κράτους μετά τη δημοσίευσή του στην εφημερίδα της κυβέρνησης (4389/2016). Το κεφάλαιο Η’ περιγράφει επακριβώς τον τρόπο ιδιωτικοποίησης της ΔΕΗ. Μάλιστα μπορεί, σε σχέση με προηγούμενα σχέδια, τα βήματα που περιγράφονται να απαιτούν περισσότερο χρόνο για την επέλαση των ιδιωτών, σε κάθε περίπτωση όμως πρόκειται για ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ! Τίποτε λιγότερο… Επιτυγχάνεται δε με δύο τρόπους: Πρώτο, τον ιδιοκτησιακό διαχωρισμό του ΑΔΜΗΕ (Ανεξάρτητου Διαχειριστή Μεταφοράς Ηλεκτρικής Ενέργειας) και τη διενέργεια διεθνούς διαχωρισμού για την ανάδειξη στρατηγικού επενδυτή που θα πάρει τουλάχιστον το 20% του κεφαλαίου του και δεύτερο με το σύστημα των δημοπρατήσεων. Κοινό χαρακτηριστικό τους είναι η δημιουργία ζημιών στη ΔΕΗ και η σκανδαλώδης εύνοια στους ιδιώτες, οι οποίοι επανέρχονται δριμύτεροι. Πέντε σχεδόν χρόνια μετά την πολύκροτη υπόθεση της Hellas Power και της Energa όταν οι δύο ιδιώτες πάροχοι απλώς πήραν τα λεφτά των καταναλωτών κι έφυγαν στην Ελβετία, οι ιδιώτες επιστρέφουν, με τις πλάτες της τρόικας αυτή τη φορά…

Σε παγίδα ρευστότητας η οικονομία!

Του Λεωνίδα Βατικιώτη

Ζοφερή είναι η πραγματικότητα που αναδύεται από το εξαμηνιαίο δελτίο οικονομικού κλίματος μικρομεσαίων επιχειρήσεων, το οποίο μόλις δόθηκε στη δημοσιότητα κι αναφέρεται στο δεύτερο εξάμηνο του έτους. Η εξαμηνιαία έκδοση του Ινστιτούτου Μικρών Επιχειρήσεων της Γενικής Συνομοσπονδίας Επαγγελματιών Βιοτεχνών Εμπόρων Ελλάδας (εδώ ολόκληρη η έκθεση) κάνει καθαρά λόγο για παγίδα ρευστότητας στην οποία έχει περιέλθει η ελληνική οικονομία «κατά την οποία οποιαδήποτε παρέμβαση στο σκέλος της νομισματικής πολιτικής (επιτόκια, τιμές, ποσοτική χαλάρωση) δεν είναι ικανή να δημιουργήσει συνθήκες ανάκαμψης»! Πρόκειται για πολύ σοβαρή διαπίστωση, που προκύπτει από μια εκτεταμένη έρευνα που πραγματοποιήθηκε τον Ιούλιο σε συνεργασία με την εταιρεία Marc ΑΕ σε πανελλαδικό δείγμα 1.000 πολύ μικρών και μικρών επιχειρήσεων (με προσωπικό από 0 έως 49 άτομα). Τα συμπεράσματα της επομένως πρέπει να ληφθούν σοβαρά υπ’ όψη.

Για πάντα στο δωμάτιο ο ελέφαντας της παγκοσμιοποίησης

Του Λεωνίδα Βατικιώτη

Να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα επιχείρησε η γενική διευθύντρια του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, Κριστίν Λαγκάρντ, στις 13 Σεπτεμβρίου 2016 μιλώντας στο Τορόντο του Καναδά. Τίτλος της ομιλίας, που έγινε προς τιμήν της καναδής οικονομολόγου Σίλβια Όστρι, ήταν «κάνοντας την παγκοσμιοποίηση να δουλέψει για όλους».

Αφορμή για την ανάλυσή της, όσο κι αν δεν ειπώθηκε, στάθηκαν οι αυξανόμενες φωνές διαμαρτυρίες για τις ανισότητες που προκαλεί η παγκοσμιοποίηση. Οι συζητήσεις κορυφώθηκαν τους τελευταίους μήνες με αφορμή τη νίκη των οπαδών της εξόδου στο δημοψήφισμα για την παραμονή ή όχι της Βρετανίας στην ΕΕ και τα υψηλά ποσοστά που δίνουν οι δημοσκοπήσεις εν όψει των αμερικανικών εκλογών στον υποψήφιο των Ρεπουμπλικανών, Ντόναλντ Τραμπ. Το κοινό στοιχείο πίσω από τα δύο αυτά αποτελέσματα βρίσκεται στη δυσφορία του εκλογικού σώματος για τις επιπτώσεις στους μισθούς, την ανεργία και τις συνθήκες απασχόλησης από το άνοιγμα των οικονομιών. Με άλλα λόγια πώς η περιβόητη παγκοσμιοποίηση μείωσε τους μισθούς, αύξησε την ανεργία και οδήγησε σε επέκταση της προσωρινής, ελαστικής και ανασφάλιστης εργασίας. Αποκλείεται να βρεθεί κοινός θνητός που να μην έχει να διηγηθεί τουλάχιστον ένα σχετικό περιστατικό.

Το νόμισμα και τα φετίχ του

Του Νίκου Ιγγλέση

(Φετίχ: αντικείμενο, που οι πρωτόγονοι λαοί του αποδίδουν μαγική ή υπερφυσική δύναμη / οτιδήποτε είναι αντικείμενο άκριτης λατρείας και θαυμασμού)

Το 2002 ένα ξένο νόμισμα, το ευρώ, αντικατέστησε το εθνικό νόμισμα της χώρας μας, τη δραχμή. Στην αρχή όλοι σχεδόν ήταν ενθουσιασμένοι που είχαν στα χέρια τους ένα «σκληρό» νόμισμα, που σε λίγο καιρό έγινε πιο «σκληρό» και από το αμερικάνικο δολάριο, μετά υπο-τιμήθηκε. Ελάχιστοι κατάλαβαν ότι μας φόρεσαν ένα «ζουρλομανδύα» και μας έβαλαν στο φρενοκομείο της «ευρω-Bαβέλ». Την πρώτη περίοδο οι τιμές των αγαθών αυξάνονταν, τα εισοδήματα επίσης, τα επιτόκια μειώθηκαν σημαντικά, τα δάνεια απογειώθηκαν, το χρήμα έρρεε, η εγχώρια παραγωγή άρχισε να συρρικνώνεται, οι εισαγωγές διογκώθηκαν και η κατανάλωση έφτασε στο ζενίθ. Οκτώ χρόνια μετά, το 2010, η Ελλάδα ουσιαστικά χρεοκόπησε και μπήκε στα Μνημόνια, δηλαδή, στο «αναμορφωτήριο», του διεθνούς χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου.

Ακόμη και σήμερα, που διανύουμε τον έβδομο χρόνο καταστροφής και λεηλασίας της χώρας, πολλοί δεν αντιλαμβάνονται τον καθοριστικό ρόλο του ξένου νομίσματος, του ευρώ, στην αποσάθρωση της ελληνικής οικονομίας και κοινωνίας.

Σύννεφα στις οικονομικές σχέσεις ΕΕ – ΗΠΑ

Του Λεωνίδα Βατικιώτη

Η εκδίκηση είναι κρύο πιάτο κι αν την προσφέρουν Γερμανοί μπορεί να σερβιριστεί ακόμη και παγωμένο… Προς επιβεβαίωση το πρόστιμο ύψους 13 δις. ευρώ που κρέμεται πάνω από τον κολοσσό της Apple. Είναι ένα ποσό προφανώς άσχετο με το διασυρμό που υπέστη η αυτοκινητοβιομηχανία Volkswagen πριν λίγους μήνες, όταν οι αμερικάνικες αρχές αποκάλυψαν στα οχήματά της λογισμικό που αλλοιώνει τα αποτελέσματα των ελέγχων εκπομπών ρύπου μειώνοντας τις πραγματικές τιμές, αλλά είναι παραπάνω από βέβαιο ότι το πλήγμα στον κατασκευαστή των δημοφιλών κινητών τηλεφώνων iphone αποτέλεσε την απάντηση του Βερολίνου στον εντεινόμενο οικονομικό ανταγωνισμό με τις ΗΠΑ.

Νοσεί βαριά η δημόσια υγεία

Του Λεωνίδα Βατικιώτη

Στις 31 Ιουλίου 2016 οι Γιατροί του Κόσμου άνοιξαν κι επίσημα τις πόρτες μιας ακόμη δομής παροχής υγείας στον Πειραιά εστιασμένης σχεδόν αποκλειστικά στις μητέρες και τα παιδιά. Στην ευρύτερη περιοχή του Πειραιά και συγκεκριμένα στο Πέραμα ήδη οι Γιατροί του Κόσμου λειτουργούν ένα πολυιατρείο που αποδείχτηκε σωτήριο τα χρόνια της κρίσης. «Στόχος της καινούργιας μας προσπάθειας είναι να παράσχουμε ελεύθερη πρόσβαση στην υγειονομική περίθαλψη για τις γυναίκες και τα βρέφη. Αυτό το δικαίωμα, όσο κι αν φαίνεται προφανές, δυστυχώς δεν είναι. Η κρίση έχει δημιουργήσει ανυπέρβλητα εμπόδια στην παροχή των υπηρεσιών υγείας που χρειάζονται οι μητέρες και στην απρόσκοπτη ανάπτυξη των παιδιών. Αυτά τα προβλήματα ερχόμαστε να αντιμετωπίσουμε», μας δήλωσε ο Νικήτας Κανάκης πρόεδρος των Γιατρών του Κόσμου.

Το πολιτικό έγκλημα του Γιώργου Παπανδρέου

Του Γιώργου Δελαστίκ

Συμπληρώθηκαν  έξι χρόνια από την  23 Απριλίου 2010. Ο τότε πρωθυπουργός της Ελλάδας, Γιώργος Παπανδρέου, την ημέρα της ονομαστικής του εορτής είχε μετακινηθεί στο ακριτικό Καστελόριζο και από εκεί απηύθυνε διάγγελμα στον ελληνικό λαό, κάνοντας μια δραματική δήλωση.
«Είναι ανάγκη, ανάγκη εθνική και επιτακτική, να ζητήσουμε επισήμως από τους εταίρους μας την ενεργοποίηση του μηχανισμού στήριξης που από κοινού δημιουργήσαμε στην ΕΕ. Έχω ήδη δώσει εντολή στον υπουργό Οικονομικών να κάνει τις απαραίτητες ενέργειες», ανέφερε, μεταξύ άλλων, ο Γιώργος Παπανδρέου, σηματοδοτώντας έτσι την έναρξη της εποχής των Μνημονίων, που τόσες συμφορές επισώρευσαν στη χώρα μας.

Σχεδόν έναν μήνα νωρίτερα, για την ακρίβεια στις 18 Μαρτίου 2010, μιλώντας στο Υπουργικό Συμβούλιο ο Γιώργος Παπανδρέου είχε υποστηρίξει τις εντελώς αντίθετες θέσεις. «Η χώρα μας δεν ζητά και δεν θα ζητήσει οικονομική βοήθεια από κανέναν! Ούτε από τους Ευρωπαίους εταίρους μας ούτε από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο…» είχε υπογραμμίσει τον Μάρτιο. Τον Απρίλιο ο ίδιος άνθρωπος είχε κάνει στροφή 180 μοιρών και αναφερόταν πλέον σε «μια νέα Οδύσσεια για τον Ελληνισμό»!