Η ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΣΗ ΤΗΣ ΕΞΑΘΛΙΩΣΗΣ, ΚΑΙ Η ΕΞΑΘΛΙΩΣΗ ΤΗΣ ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΣΗΣ…

Δεν χωρά αμφιβολία ότι η «καθυστέρηση» του κλεισίματος της «αξιολόγησης» δηλαδή της επιβολής επί πλέον συντριπτικών μέτρων για πλήθος ανθρώπων που ήδη βρίσκονται σε δεινή θέση έχει να κάνει με ένα και μοναδικό λόγο: το «πέρασμά» τους με όποια διαδικασία ή συνδυασμό διαδικασιών επιλεγεί από το καθεστώς Τσίπρα με την μορφή του «κατεπείγοντος», χαρακτηρισμός που θα καλύψει το περιεχόμενο και τα νέα δυσβάστακτα μέτρα.

Σ’ αυτήν ακριβώς την κατεύθυνση υπάρχει κατά βάθος μια διακομματική στήριξη. Το καθεστώς Τσίπρα βάλλεται από το σύνολο της αντιπολίτευσης που ανήκει στο λεγόμενο συνταγματικό τόξο ακριβώς γιατί καθυστερεί. Δηλαδή το πρόβλημα ουσιαστικά εντοπίζεται σε αυτήν καθεαυτή την καθυστέρηση, στην οποία, όπως ψευδώς προβάλλεται, οφείλονται τελικά τα δυσβάστακτα μέτρα ή με άλλα λόγια εξ αιτίας της ο «λογαριασμός ανεβαίνει».

Τsipras’ Cojones to wall

Καλεί ο Τσίπρας τους πολιτικούς αρχηγούς για να βάλουν χέρι στο έγκλημα… στα εγκλήματα πιο σωστά.
Θέλει συνενόχους… δεν του κάθισαν καλά όμως του ξετσίπρωτου όλα. Η ΝουΔούλα δεν έβγαλε αρχηγό και έτσι δεν θα πάρει μάλλον πολιτικό κόστος από τη σφαγή. Δεν θα πιουν αίμα τώρα… Θα περιμένουν αργότερα, να διώξουν και τον Τσίπρα σε μια οικουμενική ανθρωποθυσία των ιθαγενών.

Ποτάμι και μΠΑτΣΟΚ το παίζουν δύσκολοι… μπας και βγάλουν κανένα υπουργειάκι παραπάνω. Η Φώφη έχει ακόμη ονειρώξεις μεγαλείου για όταν ξαναγίνουν εκλογές και πατάει προσεκτικά.

Ο Μπουχέσας ο Τουρκοφάγος είναι δεδομένος αφού είχε ξεπουλήσει και τα δύο ακροδεξιά χέρια που είχε από πριν. Άσε που συνήθισε το ελικόπτερο να πηγαινοέρχεται…

Γερμανική Αριστερά: Η μαφία των πιστωτών εξαθλιώνει την Ελλάδα

Σχόλιο blog

Η Σάρα Βαγκενκνεχτ ανήκει στο κομμάτι της γερμανικής αριστεράς ΠΟΥ ΔΕΝ ΨΗΦΙΣΕ τη συμφωνία. Ανήκει στο κομμάτι της αριστεράς που έχει καταλάβει το ρόλο των Τσίπρα, Δραγασάκη και χρησιμοποιεί συχνά καταγγελτικό λόγο

Με σκληρά λόγια σχολίασε τη στάση των πιστωτών απέναντι στην Ελλάδα η αναπληρώτρια πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του κόμματος της γερμανικής Αριστεράς, «Die Linke». «Η μαφία των πιστωτών εξαθλιώνει την Ελλάδα!», έγραψε χαρακτηριστικά η Σάρα Βάγκενκνεχτ στον λογαριασμό της στο Facebook.

Προσαρμογή στην εξαθλίωση;

Συνδιαμόρφωση από Ian Delta, Julien Febvre, Efor

Όσο περνούν οι μήνες, τόσο η κρίση μεταλλάσσεται στο συλλογικό μας φαντασιακό. Αρχικά, ήταν μια έκπληξη για την νανουρισμένη με καταναλωτικούς μύθους, ελληνική κοινωνία. Έπειτα, αποτέλεσε ανησυχία, καθώς άρχισε να πλήττει όλο και μεγαλύτερο τμήμα των πολιτών, που αντιλήφθηκε μια καλπάζουσα μείωση του βιοτικού του επιπέδου. Στη συνέχεια, η κρίση έδειξε το πραγματικό της πρόσωπο, που είναι αυτό της εξαθλίωσης και του θρυμματισμού της κοινωνικής συνοχής.

Μια ζωή, για λίγα κατοστάρικα

Θα μπορούσε να είναι σενάριο ταινίας του πιο μελαγχολικού νεορεαλισμού ή του πικρότερου νουάρ, γραμμένο από τον Πιερ Πάολο Παζολίνι, τον Τζέιμς Κέιν ή τον Αλμπέρ Καμύ, γυρισμένο από τον Κισλόφσκι του «Ου φονεύσεις». Oχι, το φονικό στην οδό Γερανίου τα ξεπερνά σε ωμότητα, χωρίς καν την παρηγοριά ενός επιμύθιου. Η ζωή έχει τον δικό της αμείλικτο ρεαλισμό. Στο αστυνομικό ανακοινωθέν αναφέρεται ότι ο νεαρός πήγε να ζητήσει απλήρωτα μεροκάματα φίλης του, από τον εστιάτορα της Γερανίου. Λίγο αργότερα έπεφτε ξέπνοος στο πάτωμα, από τις σιδερογροθιές του μπράβου.

Όταν το χρήμα αγοράζει τα πάντα

 

Της Μαριάννας Τζιαντζή

Όταν λέμε ότι «πωλούνται όλα», εννοούμε όλα. Με αυτές τις επτά λέξεις μπορούμε να περιγράψουμε το Τι δεν μπορεί να αγοράσει το χρήμα (What Money Can’t Buy) του πολιτικού φιλοσόφου Μάικλ Σαντέλ, μια μελέτη για τα «ηθικά όρια των αγορών», που φαίνεται ότι θα γίνει ένα από πιο πολυσυζητημένα βιβλία της χρονιάς. Μόνο που ο καθηγητής του Χάρβαρντ υποστηρίζει ότι δεν θα έπρεπε να είναι όλα για πούλημα, ότι υπάρχουν πράγματα που θα έπρεπε να βρίσκονται εκτός αγοράς ώστε να μην ξεχαρβαλωθεί εντελώς η ανθρώπινη κοινωνία.

Με νηφάλιο τόνο, χωρίς ακαδημαϊκή υπεροψία αλλά και χωρίς ρηχή καταγγελτική διάθεση, ο Σαντέλ μοιάζει να περιγράφει τις τελευταίες μέρες της παγκόσμιας καπιταλιστικής Πομπηίας, παροτρύνοντας τους αναγνώστες του όχι να οργανωθούν και να εξεγερθούν, όπως ίσως θα έκανε ο Νόαμ Τσόμσκι ή κάποιος άλλος διάσημος ακτιβιστής θεωρητικός, αλλά να σκεφτούν, να στοχαστούν, να αλλάξουν. Και ίσως, αλλάζοντας οι ίδιοι, μπορέσουν να αλλάξουν και τον κόσμο γύρω τους. Το βιβλίο του Σαντέλ είναι πολύτιμο γιατί δεν απευθύνεται στους ήδη πεισμένους, αλλά μπορεί να κλονίσει αυτούς που θεωρούν ότι έτσι είναι η ζωή, έτσι είναι το σύστημα και, αν το δούμε διαφορετικά, κινδυνεύουμε να γίνουμε γραφικοί.

Γκάνα: Το κατάμαυρο «σουξέ» του ΔΝΤ

Του Γιώργου Αυγερόπουλου

Πηγή : εφ. Των Συντακτών

Η Γκάνα, σύμφωνα με το ΔΝΤ, είναι μια ιστορία επιτυχίας! Η κυβέρνηση, ακολουθώντας πιστά τις υποδείξεις του για συρρίκνωση του δημόσιου τομέα, πλήρη απελευθέρωση της αγοράς και αποκρατικοποιήσεις, έχει «επιτύχει τους στόχους». Πλέον η οικονομία της χώρας συγκαταλέγεται ανάμεσα στις 20 ταχύτερα αναπτυσσόμενες οικονομίες του κόσμου και είναι πρώτη στην Αφρική!

 Tην ίδια στιγμή, όμως, 4.000 «σχολεία» δεν έχουν κτίρια και οι μαθητές κάνουν μάθημα κάτω από τα δέντρα. Στις κλινικές στα βόρεια της χώρας αντιστοιχεί ένας γιατρός για 161.000 κατοίκους! Και οι μικροκαλλιεργητές, χωρίς καμιά υποστήριξη από το κράτος, έχουν αφεθεί να λιμοκτονούν, παλεύοντας μόνοι τους στον ωκεανό της ελεύθερης αγοράς.

Γωγώ Ατζολετάκη: Επιστολή – καταπέλτης στον Σαμαρά

Μια επιτολή αγανάκτισης έστειλε η ηθοποιός Γωγώ Ατζολετάκη στον Ελληνα πρωθυπουργό.

“Παρακολούθησα τις θριαμβολογίες σας για τα αποτελέσματα του πρόσφατου Eurogroup, που αφορούν στην επιτυχή έκβαση της παροχής οικονομικής βοήθειας προς την χειμαζόμενη χώρα μας.
Και άκουσα δια των πρωθυπουργικών χειλέων σας, πως πλέον αρχίζει μια «καινούργια μέρα» για την Ελλάδα, πως πλέον η πατρίδα μας θα μπει σε τροχιά ανάπτυξης!

Ασφαλώς πολλοί σας πίστεψαν, επειδή ήθελαν να σας πιστέψουν. Και άλλοι χειροκρότησαν, επειδή αυτό επιτάσσουν τα συμφέροντά τους. Όμως ο πολύς, ο μεγάλος σε όγκο ΛΑΟΣ, αυτός ο λαός τον οποίον εκπροσωπείτε, αναρωτιέται:

Για ποιά ανάπτυξη μιλάτε; Δεν έχετε συνειδητοποιήσει ότι το καράβι βυθίζεται ; Τα αμπάρια έχουν πάρει πολύ νερό και ήδη -εκεί στα βάθη- πνίγονται πολλοί, αβοήθητοι… κι άλλοι πηδούν αλλόφρονες από τη γέφυρα σε απονενοημένα διαβήματα διαφυγής.

Χαμογελάτε και επαίρεστε για τη σωτηρία της χώρας. Ποιας χώρας, αλήθεια;… Φοβάμαι πως έχετε μπερδέψει τις χώρες, ίσως αγωνίζεστε να σώσετε μιαν άλλη χώρα, ή ίσως ζείτε σ” άλλη χώρα

Το συγκλονιστικό γράμμα της μάνας !!!

Ονομάζομαι Κ.Α. είμαι 34 ετών, παντρεμένη εδώ και 17 χρόνια και έχω 4 παιδιά. Ένα κορίτσι 14 και τρία αγόρια 10, 9 και 6 ετών. Σήμερα το πρωί δεν είχα να δώσω στα παιδιά ούτε γάλα, πήγαν νηστικά στο σχολείο και δεν ήταν η πρώτη φορά. Το μεσημέρι για τέταρτη συνεχόμενη μέρα τους έφτιαξα μακαρόνια και το απόγευμα για Τρίτη φορά σύνδεσα παράνομα το ρεύμα στο σπίτι μου. Έσφιξα την γροθιά μου, κοίταξα τον άντρα μου στα μάτια και του ψιθύρισα «θα…το παλέψουμε…». Αυτό λέω και στον εαυτό μου κάθε μέρα, κάθε πρωί που ξυπνάω κάθε βράδυ που κοιμίζω τα παιδιά μου. ΘΑ ΤΟ ΠΑΛΕΨΩ!

Υπάρχουν όμως και κάποιες στιγμές, που λυγίζω.

σκόρπια για την κριτική μας

Πώς το λέει ο paul mason; Όπως λίγο πριν το τέλος της δημοκρατίας της Βαΐμάρης, μοιάζει να περνάμε από την αντίσταση στην (ας την πούμε) ανημπόρια (ή και παραίτηση).

Τόσα χρόνια με σχολεία, συμβουλές και ένα σωρό φροντιστήρια, της γειτονιάς ή της πανεπιστημιούπολης, κι όμως δεν μάθαμε να επιβιώνουμε. Κυρίως μάθαμε να ελισσόμαστε. Να ξεφεύγουμε με τακτικισμούς από τις δυσάρεστες καταστάσεις. Μην τσακωθείς με τον προϊστάμενο. Να τα ‘χεις καλά, ποτέ δεν ξέρεις τι γίνεται. Μην παρατήσεις τη δουλειά που δε θες. Να είσαι υπεύθυνος. Αν σε απολύσουν μην κάνεις φασαρίες. Πες έληξε η συνεργασία μας και προχώρα. Καλύτερα να σε συμπαθούν και να σου χρωστάνε.

Τώρα που χρειάζεται να επιβιώσουμε, να φανούμε δυνατοί, να τα καταφέρουμε ενάντια στις πιθανότητες, μοιάζει να μας παγώνει ο φόβος. Δεν ξέρουμε πώς να διεκδικούμε κάτι περισσότερο απ’ το ποσοστό μας στις δημόσιες σχέσεις.

Δεν ήμουν φτιαγμένος για αυτό ….

Θα σε πετύχω τυχαία στο δρόμο. Καλησπέρα, τί κάνεις; Όλα καλά; Σκατά, τα ίδια, αντέχουμε. Θα περπατήσουμε μαζί.

Δεν ήμουν φτιαγμένος για αυτό, θα πεις.

Δεν ήμουν φτιαγμένος να έρθω εδώ, να περπατήσω αυτούς τους δρόμους, να κοιτάξω αυτά τα πρόσωπα, να ζήσω αυτές τις μέρες.

Δεν ήμουν φτιαγμένος να φοβάμαι μέσα στο τρένο, να απελπίζομαι στις κεντρικές λεωφόρους, να ελίσσομαι ανάμεσα στα πτώματα, να αποφεύγω τα απλωμένα χέρια, να παρατηρώ τα παραιτημένα πόδια.

ήταν η σύγκρουση..

Ήταν η σύγκρουση και κάθονταν συνήθως μόνη. Κανένας δεν της μιλούσε, όλη τη φοβόντουσαν γιατί τα χρόνια είχαν περάσει και οι καιροί ζητούσαν τη σύνεση και τον ρεαλισμό. Η σύγκρουση λοιπόν περνούσε τις μέρες και τις νύχτες μόνη της με αναμνήσεις από τότε που άνθρωποι πολλοί της είχαν εμπιστευτεί το μέλλον τους. Τότε η σύγκρουση είχε παρέα την ελπίδα αλλα και αυτή η τελευταία είχε φύγει για άλλα μέρη. Ούτε και αυτή τη θέλαν οι καιροί. Μια βραδιά που η σύγκρουση καθόταν για μια φορά ακόμα μόνη της και αναπολούσε το παλιό καλό καιρό, τη πλησίασε ένας πιτσιρικάς και της μίλησε: “Σε βλέπω εδώ και χρόνια αλλά οι δάσκαλοι μου είπαν στο σχολείο πως δεν είσαι καλή παρέα και στο σπίτι ο πατέρας μου λέει να μην σου μιλάω, γιατί όταν ήταν μικρός σου μίλαγε και αυτός αλλά τώρα είναι αλλιώς και οι καιροί αλλάξανε.”

Δυόμισι χρόνια καταβύθισης

Παγωμένη σιγή απλώνεται στη χώρα. Αναμονή με σφιγμένα δόντια. Αρχισε τον Φεβρουάριο, μετά την ψήφιση στη Βουλή του δεύτερου Μνημονίου, συνεχίστηκε κατά τη διάρκεια των δύο αλλεπάλληλων εκλογικών αναμετρήσεων και διατηρήθηκε σε όλη τη διάρκεια του καλοκαιριού. Φυσιολογικά: οι άνθρωποι κουράστηκαν να διαμαρτύρονται, να αμύνονται, συχνά να συγκρούονται, να ανησυχούν διαρκώς, να βυθίζονται στην κατάθλιψη. Το καλοκαίρι πρόσφερε την αναγκαία ανάπαυλα για ξεκούραση και ανασύνταξη, για σκέψη και οργάνωση στρατηγικών επιβίωσης σε ένα μέλλον που διαγράφεται ζοφερό μετά βεβαιότητος.

Στα τσακίδια ρεεεε

Της Μιχαλούς

Οι μνημονιακοί προστάτες μας έχουν ρίξει στα σκατά, για τέταρτη συνεχή χρονιά,  και μας χρησιμοποιούν  πότε για τα συμφέροντα του ενός και πότε για του άλλου, και πάντα για δικούς τους σκοπούς.

H επιβολή της δικτατορίας της ελίτ έχει οδηγήσει, τη διάλυση της παραγωγικής δομής και των κοινωνικών και εργασιακών θεσμών δημιουργώντας έτσι με ραγδαίους ρυθμούς την Ελλάδα στο ευρωπαϊκό περιθώριο.

Τα σημάδια είναι ήδη φανερά. Η ανεργία έχει πάρει τραγικές διαστάσεις αφού 3,8 εκατ. Έλληνες εργαζόμενοι πρέπει να ζήσουν 4,6 εκατομμύρια άτομα – δηλαδή 1,2 εκατομμύρια ανέργους και 3,4 μη οικονομικά ενεργά άτομα (γέροι, παιδιά κ.λ.π.)…Την ίδια ώρα οι αποδοχές των μισθών, οι συντάξεις, και το επίπεδο της ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης αγγίζουν σε βαθμό την επαιτεία.

Σκέψεις αυγουστιάτικης ραστώνης

«Τον Αύγουστο δεν υπάρχουν ειδήσεις» είχε γράψει ο γνωστός σημειολόγος, λες και είχε την Ελλάδα κατά νου. Τον Αύγουστο υπάρχει ένα άτυπο άσυλο στις ιδέες, τα πάθη και τον τσαμπουκά που όλο τον υπόλοιπο χρόνο μάς κρατάνε μίζερους. Ο άνεργος παραμένει άνεργος, ο εξαθλιωμένος παραμένει εξαθλιωμένος, αλλά η αγανάκτηση και η πολιτική σύγκρουση με κάποιο μαγικό τρόπο χαλαρώνουν.

ΙΔΑΝΙΚΟΙ ΑΥΤΟΧΕΙΡΕΣ

 

του Δημήτρη Καπέλλα

Το έγκλημα κατά της κοινωνίας που ξεκίνησε σαν σχέδιο σωτηρίας εδώ και τρία χρόνια έχει πλεον ξεδιπλωθεί και αναλυθεί σε όλη την έκταση και όλες του τις λεπτομέρειες.
Το σχέδιο γνωστό. Μαζική εξαθλίωση της κοινωνίας και παράλληλη εκποίηση του δημόσιου πλούτου της χώρας!!
Οι «Στρατηγοί» ΤΟΥ ΝΕΟΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΙΣΜΟΥ δεν αφήνουν πλέον κανένα περιθώριο ελπίδας!
Οι κυβερνώντες, υποτακτικοί και υπηρέτες του μεγαλοϊδεατισμού της Γερμανίας και των εδώ απεσταλμένων δεν μασάνε τα λόγια.
Παραληρούν σε κάθε επαφή με τους Ευρωπαίους ηγεμόνες.  Σύγχρονοι δοσίλογοι ή φοβισμένοι ηγετίσκοι, λίγη σημασία έχει πλέον.  Η Υποταγή τους είναι πλήρης!! «Θα εφαρμοστεί το πρόγραμμα κατά γράμμα» …«είμαστε αποφασισμένοι να φτάσουμε ως το τέλος».
Γη και ύδωρ στους αποικιοκράτες!

Συμφωνία με όρους… ρώσικης ρουλέτας

 

Της Ζέζας Ζήκου

πηγή : kathimerini

Η οικονομία δεν μπορεί να είναι ασύνδετη από την πολιτική και κόντρα στο γενικότερο συμφέρον της κοινωνίας. Αλλά ο εξαναγκασμός και η αποδοχή από την Ελλάδα των όρων για τη συνέχιση της χρηματοδότησης της χώρας γίνεται από τους τροϊκανούς με όρους πολιτικής ρουλέτας, και μάλιστα ρώσικης. Η πορεία της χώρας αυτήν τη στιγμή μοιάζει προδιαγεγραμμένη και οδηγεί στον «ξαφνικό θάνατο» της ανεξέλεγκτης χρεοκοπίας και της νέας δραχμής, μας λένε κατάμουτρα σχεδόν οι πάντες. Πάνω στο σενάριο αυτό τζογάρουν καθημερινά οι αγορές το μέλλον της χώρας.

Ομως, η ελληνική κοινωνία δεν αντέχει άλλο αυτό το αργό μαρτύριο της εργασιακής εξαθλίωσης στη μυλόπετρα της δήθεν ανταγωνιστικότητας και της δημοσιονομικής εξυγίανσης. Εξάλλου, τι υποκρισία! Ζητούνται από τους Ελληνες τρομακτικές θυσίες, ενώ έχουν φαγωθεί δισεκατομμύρια επί δισεκατομμυρίων από επιτήδειους, χωρίς κανένας να έχει λογοδοτήσει στη Δικαιοσύνη…

Όνειρο ζουν… μην τους ξυπνάτε

Γράφει ο ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΤΡΑΪΑΝΟΥ

Οι κληρονομικοί “άρχοντες” της δημοκρατίας μας δεν καταλαβαίνουν από κρίση.
Οι αποτυχημένοι “γόνοι” ακόμα και τώρα, που πληρώνουμε με εθνική υποταγή τα λάθη τους, εξακολουθούν να ζουν εις βάρος της κοινωνίας.
Οι ιδιοκτήτες της πατρίδας μας εξακολουθούν να “αποπατούν” στον ναό της Δημοκρατίας.

…”Δεν αντέχω άλλο”… φώναξε ο εβδομηντάχρονος και “βούτηξε” στο κενό κάπου στο πυκνοκατοικημένο Γαλάτσι …Άλλος ένας αυτόχειρας σε μια ελληνική κοινωνία, η οποία δείχνει να έχει χάσει το κουράγιο της ν’ αγωνιστεί για την επιβίωση …Άλλος ένας “ανώνυμος” σε μια κοινωνία, η οποία ευαισθητοποιείται μόνον με τις περιπέτειες των “επωνύμων” …Άλλος ένας “κρίκος” στην τεράστια “αλυσίδα” του θανάτου, που συγκλονίζει την ελληνική κοινωνία …Άλλος ένας συνταξιούχος, ο οποίος νόμιζε ότι η εργασία του στα χρόνια της νιότης θα του εξασφάλιζε καλά γεράματα …Άλλος ένας “αφελής”, που μάζευε “βαρέα” ένσημα στη χώρα όπου τα μόνα “βαρέα”, που αναγνωρίζονται σαν “αξιόλογα”, είναι ο Βενιζέλος και ο Πάγκαλος …Άλλος ένας “αφελής” συνέλληνας, ο οποίος δεν “κατάλαβε” πόσο “ισχυρή” είναι η Ελλάδα του ευρώ …Που δεν “κατάλαβε” τι διαφήμιζε το Σημίτης και η συμμορία του …Άλλος ένας, που δεν άντεξε τη θέα του δικαστικού κλητήρα έξω από το σπίτι του και μας “χαιρέτησε”, για να μην τον δούμε να κοιμάται στους δρόμους.

Περισσεύετε

Εγραψε: Pitsirikos

Συνεχίζονται οι αυτοκτονίες στη χώρα μας, όπως συνεχίζονται και οι απολύσεις. Εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι αναζητούν εργασία και διαπιστώνουν πως είναι περιττοί. Δεν τους χρειάζεται πια κανείς.

Άνθρωποι που μέχρι χτες μάχονταν ενάντια στην εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο αναζητούν εναγωνίως κάποιον να τους εκμεταλλευτεί.

Υπάρχει λοιπόν κάτι χειρότερο από το να σε εκμεταλλεύονται: να μην θέλει να σε εκμεταλλευτεί κανείς.

«Παρακαλώ, δώστε μου μια δουλειά. Ας με εκμεταλλευτεί κάποιος».

Είναι τραγικό να διαπιστώνεις πως είσαι περιττός και πως δεν υπάρχει κανείς να σε εκμεταλλευτεί.

Από την άλλη, είναι φοβερή ικανοποίηση για την οικονομική εξουσία -την αληθινή εξουσία δηλαδή- να βλέπει να σέρνονται εκλιπαρώντας στα πόδια της άνθρωποι που μέχρι χτες αγωνίζονταν για τα δικαιώματά τους.

«Παρακαλώ, δώστε μου μια δουλειά, έστω και με ελάχιστα χρήματα. Θέλω να γίνω δούλος»

Ακριβότερα έως και 18,2 % τα τρόφιμα, κατά το τελευταίο έτος

Τον φετινό Μάϊο πληρώναμε για ζάχαρη 18,23% περισσότερα χρήματα από όσα δίναμε τον αντίστοιχο περσινό μήνα. Τα αναψυκτικά ήταν ακριβότερα κατά 10%, η μαρμελάδα κατά 8%. Τα στοιχεία του υπουργείου Ανάπτυξης πιστοποιούν ότι τα ράφια των ειδών διατροφής …αρνούνται να ευθυγραμμιστούν με την εποχή μας…

Σε αναλυτικό ρεπορτάζ της εφημερίδας «το Έθνος» παρουσιάζονται τα αποτελέσματα των τιμοληψιών, τις οποίες διενήργησε το Παρατηρητήριο Τιμών του υπουργείου Ανάπτυξης. Τα αποτελέσματα της έρευνας του Παρατηρητηρίου πιστοποιούν ότι κατά το τελευταίο έτος οι τιμές ανήλθαν, σε σημαντικό βαθμό.

Πρόκειται ακριβώς για το έτος που χαρακτηρίστηκε από τις μέσες απώλειες ύψους 25,3% στα εισοδήματα των Ελλήνων (στοιχεία του ΟΟΣΑ), καθώς και από την εκτίναξη της επισήμως καταγεγραμμένης ανεργίας στο 22,6%…

Το ευρωπαικό Κωσταλέξι & οι άθλιοι του Ολάντ

Παρασκευή 15 Ιουνίου 2012,

Το σημερινό πρωινό μας φέρνει μαντάτα από ένα παρελθόν τόσο μακρυνό για τις γενιές μας και τόσο ανοίκειο που μόνο η γενιά των 80ρηδων παππούδων και γιαγιάδων πρόλαβε να ζήσει μέσα από τη ναζιστική κατοχή και τη φρίκη ενός ανηλεούς πολέμου.

Πόσο διαφορετικά να αντικρύσεις ειδήσεις σαν τις παρακάτω ;

Νέο ΣΟΚ: Αυτοκτονία 55χρονου άνεργου στο Αγρίνιο

Πεθαίνουν από την πείνα οι τρόφιμοι της Λέρου

Οι αυτοκτονίες πληθαίνουν και μετράμε πλέον απώλειες κανονικού πολέμου ( 3000 Ελλήνων ) , στην υγεία τα πράγματα είναι πολύ άσχημα , η κοινωνία δοκιμάζεται σε πρωτόγνωρες συνθήκες.

Η παρακάτω είδηση είναι μια ακόμη γροθιά στο στομάχι όλων μας