Η ελληνική άρχουσα τάξη δεν μπορεί να υπερασπίσει ούτε τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας, ούτε την ειρήνη στην περιοχή

Ανακοίνωση της ΠΑΡΕΜΒΑΣΗΣ.

Οι τελευταίες εξελίξεις με τις έρευνες του Oruc Reis συνιστούν αμφισβήτηση των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Ελλάδας. Για την ακρίβεια επιβάλουν ντε φάκτο την άποψη του τουρκικού επεκτατισμού ότι τα ελληνικά νησιά στερούνται εντελώς υφαλοκρηπίδας και ΑΟΖ. Το ζήτημα δεν είναι ποιες είναι οι ακριβείς συντεταγμένες των NAVTEX της Τουρκίας, αλλά ότι αυτές κάθε φορά μετακινούνται από Νότια του Καστελόριζου προς τη θάλασσα νότιο – ανατολικά της Κρήτης και της Ρόδου. Η Τουρκία ξεκινά την εφαρμογή του τουρκολιβυκού μνημονίου που ορίζει ως τουρκική ΑΟΖ όλη τη θαλάσσια περιοχή νότια και ανατολικά της Κρήτης και των Δωδεκανήσων. Προχωρά ένα ακόμα βήμα προς την απαίτησή της για μοίρασμα του Αιγαίου στην νοητή γραμμή ανάμεσα στην Τουρκία και στην ηπειρωτική Ελλάδα, αγνοώντας ολοκληρωτικά τα νησιά του Βόρειου Αιγαίου και τις Κυκλάδες. Για αυτόν ακριβώς τον λόγο, η υποτίμηση των εξελίξεων ως ήσσονος σημασίας είναι αφελής και προοπτικά επικίνδυνη.

Η χρεωκοπία των φαντασιώσεων της ελληνικής ελίτ

Του Θέμη Τζήμα

Την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές, το Oruc Reis βρίσκεται στην θεωρούμενη από την Ελλάδα ως υφαλοκρηπίδα της και έχει απλώσει καλώδια, δηλαδή εξασκεί κυριαρχικό δικαίωμα επί ελληνικής θαλάσσιας ζώνης. Το αν ο θόρυβος του επιτρέπει να εξάγει αποτέλεσμα από την ενέργειά του αυτή ή όχι είναι αδιάφορο ως προς την άσκηση του κυριαρχικού δικαιώματος. Πρόκειται όχι απλώς για δευτερεύον, αλλά για κωμικό ζήτημα στο βαθμό που χρησιμοποιείται από την ελληνική πλευρά ως δικαιολογία αδράνειας.

Η Τουρκία πραγματοποίησε αυτό που εξήγγειλε: με προστασία του στόλου ενεργεί σεισμικές έρευνες σε περιοχή που διακηρύσσει ως τμήμα της δικής της υφαλοκρηπίδας.

Ευτυχία χωρίς κινδύνους

Με όλα τα πολιτικά σενάρια εξελισσόμενα, με τη χώρα στη γεωπολιτική μέγγενη δανειστών, εταίρων και γειτόνων, με γενικευμένη αθυμία στο εσωτερικό, με την κοινωνία κατάκοπη και διαιρεμένη ενώπιον ενδεχομένων που απαιτούν πιεστικά αποφάσεις και επειγόντως πράξεις, η σκέψη μας ανατρέχει σε έναν πολιτικό φιλόσοφο ο οποίος ανέλυσε τον καιρό του και ρισκάρισε προβολές στο μέλλον.

«Δεν υπάρχει καμμιά τελειωτική λύση και καμμιά ευτυχία που να μη διατρέχει κινδύνους. Όποιος πιστεύει στην ύπαρξη τελειωτικών λύσεων φοβάται απλώς ότι θα χάσει τη βεβαιότητα μιάς ευτυχίας χωρίς κινδύνους.» (Ισχύς και απόφαση, 1991)

Τα media είναι χρεοκοπημένα

Της Ματίνας Παπαχριστούδη

Στο DNA των media ο δανεισμός

Ολοταχώς για το 2014 με βάρη 1 δισ. ευρώ προχωρούν τα συγκροτήματα media στη χώρα μας.

Σε έναν δύσκολο και μακράς πνοής αγώνα επιβίωσης επιδίδονται τα μιντιακά συγκροτήματα της κρίσης, καταγράφοντας ζημίες, αναζητώντας διαφημιστικά έσοδα και διεκδικώντας αναχρηματοδότηση των δανείων τους. Η άλλοτε 11μελής ομάδα των μιντιακών επιχειρήσεων που διαπραγματεύονταν τις μετοχές τους στο ταμπλό του Χ.Α. έχει αποδυναμωθεί, με τις περισσότερες εταιρείες να βρίσκονται εκτός επενδυτικής αγοράς, είτε να έχουν πτωχεύσει είτε να έχουν αιτηθεί υπαγωγής στο άρθρο 99 του Πτωχευτικού Κώδικα είτε, τέλος, να έχουν τεθεί υπό επιτήρηση.