Κι όμως, δεν ήταν εμποράκος

Της Αφροδίτης Τζιαντζή

Αν υπάρχει κάποιο θεατρικό έργο που έχει διαπρέψει ως τίτλος ρεπορτάζ αυτό είναι «Ο θάνατος του εμποράκου».

Ειδικά από τον Μάρτιο του 2020 κι έπειτα, οι λεκτικοί θάνατοι των εμποράκων έχουν πολλαπλασιαστεί.

Έχουν γίνει άρθρα, προειδοποιήσεις συνδικαλιστών, ομιλίες στη Βουλή. Η φιγούρα του εμποράκου έχει μετατραπεί στην ιδανική προσωποποίηση των αρνητικών επιπτώσεων της πανδημίας σε αυτό που λέμε πραγματική οικονομία ή τουλάχιστον σε ένα σημαντικό κομμάτι της. Δεν χρειάζεσαι πτυχίο οικονομολόγου για να καταλάβεις τι αντίκτυπο έχουν στο εισόδημα χιλιάδων νοικοκυριών τα κατεβασμένα ρολά, τα απούλητα εμπορεύματα, οι βιτρίνες με ρούχα που βγήκαν εκτός σεζόν και χειμωνιάτικα παπούτσια που δεν θα φορεθούν ποτέ.

Σημάδια αιφνίδιας παράλυσης εμφανίζει το παγκόσμιο εμπόριο

Το μεγαλύτερο λιμάνι στον κόσμο, η πολύβουη Σαγκάη, κατέγραψε τον Φεβρουάριο μείωση των μεταφορών εμπορευματοκιβωτίων κατά 20% σε σύγκριση με την αντίστοιχη περίοδο του περασμένου έτους.

Ενώ Ευρώπη και Αμερική επιστρατεύουν όσα μέσα διαθέτουν για να συγκρατήσουν τη λαίλαπα της πανδημίας και τον σαρωτικό αντίκτυπό της στις οικονομίες τους, βρίσκεται σε εξέλιξη το πλέον αιφνίδιο και επιζήμιο πλήγμα που έχει δεχθεί το παγκόσμιο εμπόριο τουλάχιστον στη διάρκεια ζωής μιας γενιάς. Oπως επισημαίνει σχετικό ρεπορτάζ του Bloomberg, το προδίδουν τα αποκαρδιωτικά στοιχεία που καταφθάνουν από λιμάνια και κάθε είδους τερματικό εμπορικό σταθμό.

Ο θάνατος του εμποράκου – Πώς τα θηριώδη malls παίρνουν τη μερίδα του λέοντος στην αγορά

Του Χρήστου Μανωλά

Αλλάζουν όλα στο εμπόριο της Αθήνας. Η εποχή που οικογένειες ανά τακτά χρονικά διαστήματα κατέβαιναν στο κέντρο της πόλης, περνούσαν από την αγορά, έκαναν τις βόλτες τους στα πολυκαταστήματα και έβρισκαν προσφορές και πληθώρα αγαθών έχει περάσει ανεπιστρεπτί.

Η ελληνική οικογένεια δεν απομακρύνεται από τη γειτονιά της και τα κάνει όλα (ψωνίζει, διασκεδάζει, τρώει) σε ένα συγκεκριμένο κλειστό μέρος, το οποίο δεν έχει σχέση αρχιτεκτονικά, κοινωνικά, λειτουργικά με το σημείο όπου βρίσκεται. Σημεία των καιρών, αναπόφευκτη εξέλιξη ή κάποιος μας οδήγησε εδώ συντεταγμένα;

Νευρομάρκετινγκ ή διεισδύοντας στον εγκέφαλο των καταναλωτών

Του Σπύρου Μανουσέλη

Πώς το νευρομάρκετινγκ, η πιο άμεση εφαρμογή της νευροοικονομίας, αμφισβητεί κάποιες βασικές παραδοχές της Οικονομίας. Και γιατί στις παραδοσιακές οικονομικές αναλύσεις με όρους ζημιάς-κέρδους θεωρείται πλέον αναγκαίο να προστεθούν οι συστηματικά παραγνωρισμένες βιοψυχολογικές μεταβλητές της ανθρώπινης ζωής.

Στην εποχή της παγκοσμιοποιημένης οικονομίας, και ειδικότερα μετά την τελευταία διεθνή οικονομική κρίση, δεν είναι πια δυνατόν να αφήσουμε τη διαχείριση του χρήματος στα χέρια των οικονομολόγων ή στις ανθρωποκτόνους στρατηγικές των αγορών. Εξάλλου, σχεδόν οι πάντες παραδέχονται πρόθυμα ότι η τελευταία πλανητική οικονομική κρίση προέκυψε αποκλειστικά από τα δικά τους «λάθη».

Οι πειρατές του Ειρηνικού

Από χθες η αμερικανική κυβέρνηση αύξησε κατά 150% τους δασμούς στις εισαγωγές κινεζικών προϊόντων αξίας 200 δισεκατομμυρίων δολαρίων, μετά την αποτυχία των διαπραγματεύσεων μεταξύ Ουάσιγκτον και Πεκίνου. Και οι δύο πλευρές διαβεβαιώνουν ότι οι διαπραγματεύσεις θα συνεχιστούν, αλλά η αύξηση, με άμεση ισχύ, είναι γεγονός. Αναζωπυρώνεται έτσι ο εμπορικός πόλεμος που φαινόταν να καταλαγιάζει, προκαλώντας ανησυχία: είναι χαρακτηριστικό ότι χθες ήταν η τέταρτη συνεχής ημέρα πτώσης του δείκτη S&P500, ο οποίος συγκεντρώνει τις 500 μεγαλύτερες εταιρίες που είναι εισηγμένες στα χρηματιστήρια NASDAQ, NYSE (Ν. Υόρκη) και Cboe (Σικάγο).

Παγκόσμιος εμπορικός πόλεμος: Η συνέχεια της όξυνσης

Του Παύλου Δερμενάκη

Γαϊτανάκι μέτρων και αντίμετρων ανάμεσα σε ΗΠΑ και Κίνα – Ισχυρές οι εσωτερικές αντιδράσεις εναντίον του Τραμπ

Ο σχεδιασμός της προεδρίας Τραμπ για να αλλάξουν οι συσχετισμοί στη διαδικασία της παγκοσμιοποίησης προς όφελος των ΗΠΑ, ώστε να αποφευχθεί η σταδιακή υποβάθμιση της οικονομικής τους βαρύτητας παγκόσμια, συνεχίζεται με επιταχυνόμενο ρυθμό. Μετά τους δασμούς τον Ιούνιο στα προϊόντα χάλυβα και αλουμινίου που αφορούν τις παγκόσμιες εισαγωγές των ΗΠΑ, από την 6/7/2018 επιβλήθηκαν νέοι δασμοί. Αυτοί αφορούσαν εισαγωγές κινεζικών προϊόντων στις ΗΠΑ αξίας 34 δισ. δολαρίων. Η κινεζική πλευρά απάντησε με ισοδύναμα μέτρα λίγες ώρες μετά. Η αντίδραση Τραμπ ήταν η έναρξη επεξεργασίας για την επιβολή νέων δασμών σε εισαγωγές από την Κίνα αξίας 200 δισ. δολαρίων… και το «γαϊτανάκι» επιβάλω μέτρα, επιβάλλουν αντίμετρα, ξανά-επιβάλω νέα μέτρα συνεχίζεται ωθώντας την κατάσταση σε ένα γενικευμένο παγκόσμιο εμπορικό πόλεμο.

Ο Ελβις και η Χάρλεϊ δεν ζουν πια εδώ

INFOWAR

Του Άρη Χατζηστεφάνου

Σε κάθε στιγμή αναζητούσε μόνο το χρήμα. Και πού κατέληξε; Χοντρός και νεκρός σε μια τουαλέτα

Ο ηθοποιός Ιθαν Χοκ για τον Ελβις Πρίσλεϊ

Πριν από περίπου ένα χρόνο ένα διαφημιστικό σποτ που προβλήθηκε στο Super Bowl, τον τελικό πρωταθλήματος του αμερικανικού ποδοσφαίρου, αναπαριστούσε σκηνές από τη θρυλική ταινία Easy Rider.

Με τη διαφορά ότι ο -78χρονος πλέον- πρωταγωνιστής Πίτερ Φόντα, δεν οδηγούσε μια Harley Davidson αλλά μια πολυτελή Mercedes-AMG GT C Roadster.

Η διαφήμιση της γερμανικής αυτοκινητοβιομηχανίας, που σκηνοθέτησαν οι αδερφοί Κοέν, χαρακτηρίστηκε αρχικά σαν μια «ωδή στην αμερικανική κουλτούρα της δεκαετίας του ’60».

Αποτυχία της συνόδου του G7

Του Ερρίκου Φινάλη

Τραμπ εναντίον όλων καθώς βαθαίνει η συστημική ενδόρρηξη

O Τραμπ προκαλεί κρίση στο G7 επιτιθέμενος στους συμμάχους μας και αγκαλιάζοντας τη Ρωσία» (USA Today)

«Ο Πρόεδρος των ΗΠΑ άρχισε πόλεμο με τους καλύτερους ανθρώπους στη γη» (Wall Street Journal)

«Η Σύνοδος πήγαινε καλά, μέχρι που ο Τραμπ τρελάθηκε» (Vox)

«O Τραμπ επιχειρεί να καταστρέψει τη Δύση» (New York Times)

«Το απόλυτο χάος του Τραμπ στη σύνοδο των G7» (CNN)

«Ο Τραμπ τα κάνει λίμπα στο G7» (Financial Times)

Παγκόσμιος εμπορικός πόλεμος;

Του Πέτρο Αβραμίδη

Κλιμακώνονται οι διεθνείς αντιδράσεις για την επιβολή δασμών από τις ΗΠΑ

Τον περασμένο Μάρτιο ο πρόεδρος Τραμπ ανακοίνωσε την πρόθεσή του να προχωρήσει στην επιβολή δασμών 25% για τα προϊόντα χάλυβα και 10% για τα προϊόντα αλουμινίου που εισάγονται στις ΗΠΑ. Όταν εκδόθηκε, λίγες μέρες μετά, η σχετική νομοθετική ρύθμιση εξαιρέθηκαν προσωρινά (μέχρι 1/6/2018) η Ε.Ε., ο Καναδάς και το Μεξικό. Επίσης εξαιρέθηκαν η Αυστραλία, η Βραζιλία και η Αργεντινή. Πολλοί τότε μίλησαν για «φιάσκο» στην επιβολή των δασμών, ισχυριζόμενοι ότι ο Τραμπ δεν εννοεί αυτά που λέει. Όμως ήρθε το πλήρωμα του χρόνου: η «περίοδος χάριτος» τελείωσε και από 1/6/2018 οι δασμοί εφαρμόζονται για όλους. Βασικό επιχείρημα της επιβολής των δασμών η «προστασία της εθνικής ασφάλειας των ΗΠΑ»!

Malls: ο θάνατος του (μεγαλο)εμποράκου

INFOWAR

Του Άρη Χατζηστεφάνου

Γιγαντιαία malls, που συνόδευσαν για μισό αιώνα τον αμερικανικό καταναλωτισμό, οδηγούνται σε αργό και επώδυνο θάνατο, όπως και η μεσαία τάξη των ΗΠΑ. Μαζί τους εξαφανίζονται όμως και αρκετές από τις αυταπάτες και τους αστικούς μύθους που τα περιέβαλλαν.

Παλιά οικοδομούσαμε πολιτισμούς. Μετά χτίζαμε malls

Μπιλ Μπράισον, συγγραφέας

Σε μία από τις θρυλικές σκηνές της ταινίας «The Blues Brothers» (ατυχώς μεταφρασμένη στα ελληνικά σαν «Οι ατσίδες με τα μπλε») διεξάγεται μια καταδίωξη με αυτοκίνητα μέσα σε ένα mall. Γυρισμένη το 1980 η ταινία αποτυπώνει το αποκορύφωμα της δόξας του βορειοαμερικανικού εμπορικού κέντρου, μέσα στο οποίο μπορούσαν να συμβούν τα πάντα.

Το Dixie Square Mall, βέβαια, όπου έγιναν τα γυρίσματα της ταινίας, κατεδαφίστηκε το 2012 αφού παρέμεινε εγκαταλελειμμένο για τρεις δεκαετίες, στη διάρκεια των οποίων είχε μετατραπεί σε μια τσιμεντένια ζούγκλα που σημειώνονταν βιασμοί και δολοφονίες ενώ έβρισκαν καταφύγιο άστεγοι και τοξικοεξαρτημένοι.

Οι οβίδες του πολιτισμού

Του Περικλή Κοροβέση

Το 1793, κατέφτασε στην Κίνα μια διπλωματική αποστολή από τη Μεγάλη Βρετανία με επικεφαλής έναν πανέξυπνο και πεπειραμένο πολιτικό: τον Τζορτζ Μακάρτνι. Σκοπός της αποστολής ήταν η αποκατάσταση διπλωματικών σχέσεων, με προοπτική την κατάκτηση της αχανούς αγοράς της Κίνας.

Η αποστολή κουβαλούσε δεκάδες κιβώτια με πλούσια δώρα για τον αυτοκράτορα Κιανλόγκ. Ολα, βιομηχανικά προϊόντα που μαρτυρούσαν την υψηλή τεχνολογία της Βρετανίας. Ανάμεσα στα δώρα ήταν και κάποια υπερσύγχρονα κανόνια που μπορούσαν να ρίξουν εφτά οβίδες το λεπτό.

Για την εποχή του ήταν ένα υπερόπλο που χρησιμοποιήθηκε κατά κόρον για την απόκτηση νέων αποικιών. Ο αυτοκράτορας άκουσε τον Μακάρτνι με προσοχή και αρνήθηκε όχι μόνο όλα τα δώρα του αλλά και την εγκατάσταση μιας πρεσβείας στην Κίνα.

Η TTIP θα σκοτώσει ό,τι δημοκρατικό έχει απομείνει στην Ε.Ε.

Της Κωνσταντίνας Κούνεβα

Είμαστε όλοι πολύ απορροφημένοι από όσα συμβαίνουν στην Ελλάδα με τις διαπραγματεύσεις για το νέο Μνημόνιο.

Λογικά, αφού τα πράγματα δεν εξελίχθηκαν όπως τα φανταζόμασταν ως Αριστερά. Κι αυτό μας γεμίζει θλίψη και αγωνία.

Αλλά, ταυτόχρονα, δεν μας επιτρέπεται να καταθέσουμε τα όπλα, να σταματήσουμε να κάνουμε τη δουλειά μας ως εκπρόσωποι των εργαζόμενων και των πιο αδύναμων, στη Βουλή ή στην Ευρωβουλή.

Αντίθετα, είμαστε υποχρεωμένοι να έχουμε ολάνοιχτα τα μάτια σε όσα συμβαίνουν όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά και σε όλη την Ευρώπη.

Σούπερ πρόστιμο για τα Pampers

Του Βασίλη Γεώργα

Πρόστιμο από την Επιτροπή Ανταγωνισμού θα κοστίσει στην Procter & Gamble η υπόθεση των «χρυσών Pampers» με τα οποία η αμερικανική πολυεθνική κυριαρχούσε επί χρόνια στην ελληνική αγορά βρεφικών προϊόντων πληρώνοντας, όπως αποδείχθηκε, κάτω από το τραπέζι για να εκτοπίζει τους ανταγωνιστές της και να δεσμεύει χώρο για τα προϊόντα της στα καλύτερα ράφια των σουπερμάρκετ.

Πρόκειται για την τρίτη σοβαρή καταδίκη ξένης πολυεθνικής από τις αρχές Ανταγωνισμού τα τελευταία χρόνια για ανάλογες καταχρηστικές πρακτικές, ύστερα από αυτή της εταιρείας Nestle το 2009 (πρόστιμο 30 εκατ. ευρώ) και της Tasty το 2012 (16,2 εκατ. ευρώ) οι οποίες επίσης εξοβέλιζαν τους ανταγωνιστές τους.

Διψασμένο χωράφι η αγορά

Ο δρόμος προς την αλλαγή θέλει πολλές θυσίες, θα είναι μακρύς και περιλαμβάνει την επίλυση πολλών προβλημάτων. Όμως για τη νέα κυβέρνηση υπάρχει πεδίο δράσης λαμπρό, εάν όντως έχει την πολιτική βούληση να δράσει άμεσα για να τονώσει την οικονομική δραστηριότητα σε τομείς που, αν και είναι στυλοβάτες – ραχοκοκαλιά της εθνικής οικονομίας, αφέθηκαν στη μοίρα τους στα χρόνια της ύφεσης και της λιτότητας, με αποτέλεσμα σήμερα να αργοπεθαίνουν.

Βιομηχανία, εμπόριο, κατασκευές και αγροτική παραγωγή «στενάζουν» τα τελευταία χρόνια κάτω από την «μπότα» των μνημονίων. Και μπορεί αρκετοί αναλυτές, εντός και εκτός, να υποστηρίζουν ότι είμαστε κοντά στην ανάκαμψη, η βιομηχανία όμως πρώτη λέει όχι!

Το αμαρτωλό «τρίγωνο» του Πειραιά

Πίσω από τη γραφικότητα του Μικρολίμανου κρύβεται η αυθαιρεσία, το μπραβιλίκι και η παρανομία

Ο Ιός

Δεν είναι μόνο ο πόλεμος των μπράβων που στοιχειώνει την παραλιακή ζώνη του Πειραιά. Οι παραδοσιακές γειτονιές, οι ταβέρνες, τα μπαράκια έγιναν θορυβώδη και αυθαίρετα ξενυχτάδικα.

Μετά τις έντονες διαμαρτυρίες και την πολεμική ατμόσφαιρα που (ξανα-)δημιουργήθηκε σε μια από τις εστίες διαχρονικών αμαρτιών του Πειραιά και συγκεκριμένα στο Μικρολίμανο, ο νέος δήμαρχος συναντήθηκε με ιδιοκτήτες σε γνωστή ψησταριά (που περιέχεται στον κατάλογο με τις υπό κατεδάφιση αυθαίρετες κατασκευές) και «τα μιλήσανε, τα συμφωνήσανε». Ταυτόχρονα, ο βουλευτής Πειραιά (Ν.Δ.) και πρώην υπουργός Παιδείας Κ. Αρβανιτόπουλος κατέθεσε τροπολογία (19.11.2014) που υπερψηφίστηκε στη Βουλή και η οποία προβλέπει ετήσια αναβολή των κατεδαφίσεων κατά μήκος της Ακτής Κουμουνδούρου επί της ζώνης αιγιαλού και παραλίας στην περιοχή Μικρολίμανο μέχρι να ολοκληρωθεί η μελέτη ανάπλασης και μετεγκατάστασης(;) των δραστηριοτήτων που στεγάζονται εκεί. Για ακόμη μία φορά η αυθαιρεσία και το κοντοπρόθεσμο συμφέρον επικράτησαν της προσπάθειας νόμιμης αναβάθμισης της περιοχής.

«Τι ωραίο πλιάτσικο!»: Η συμφωνία TTIP στον 5ο γύρο των μυστικών διαπραγματεύσεων

Το πρώτο σκέλος του τίτλου είναι δανεισμένο από  το γνωστό έργο του Βρετανού συγγραφέα Jonathan Coe.  Ένα έργο που με γλαφυρότητα αναδεικνύει, μεταξύ άλλων, τον κυνισμό των ελίτ (βλέπε υπερεθνικό κεφάλαιο) στον τρόπο που ρυθμίζουν τις σχέσεις, την κατανάλωση, την ίδια τη ζωή των ανθρώπων. Η Διατλαντική Εταιρική Σχέση Εμπορίου και Επενδύσεων (Transatlantic Trade and Investment Partnership), η περίφημη TTIP, μοιάζει βγαλμένη από το σύμπαν του «Τι ωραίο πλιάτσικο» και απειλεί  με τις (μυστικές για το ευρύ κοινό αλλά) ιδιαίτερα επικίνδυνες στοχεύσεις της, βασικές  πτυχές της  ζωής εκατομμυρίων ανθρώπων.

Η εταιρική εισβολή

[Το κείμενο που ακολουθεί γράφτηκε από την Λόρι Ουάλλας, διευθύντρια της παγκόσμιας οργάνωσης καταναλωτών Public Citizen’s Global Trade Watch και δημοσιεύθηκε στο τελευταίο φύλλο τής  Monde Diplomatique. Το αναδημοσιεύω αυτούσιο, παρά το μεγάλο μέγεθός του.]

Μια νέα συνθήκη που συζητιέται μυστικά μεταξύ των ΗΠΑ και της ΕΕ έχει φτιαχτεί με σκοπό να δώσει τις επιχειρήσεις ό,τι θέλουν: απορρύθμιση κάθε κοινωνικής, καταναλωτικής και περιβαλλοντικής προστασίας καθώς και αποζημίωση για οποιαδήποτε παραβίαση των υποτιθέμενων δικαιωμάτων τους.

ΣΤΟ 1998 ΤΑ ΕΠΙΠΕΔΑ ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗΣ ΣΤΟ ΕΜΠΟΡΙΟ

Στα επίπεδα του 1998 επιστρέφουν τα νούμερα της απασχόλησης στο εμπόριο, ενώ τα λουκέτα φαίνεται ότι έχουν φτάσει στα όριά τους και αναμένεται μείωση της έντασης του φαινομένου κατά 20% το 2013, με βάση τις εκτιμήσεις των ίδιων των εμπόρων, αν και 63.000 επιχειρήσεις βρίσκονται στο “κόκκινο”.

Αυτή είναι η εικόνα του κλάδου, σύμφωνα με την ετήσια έκθεση ελληνικού Εμπορίου 2012 η οποία παρουσιάστηκε σήμερα από τον πρόεδρο της ΕΣΕΕ Βασίλη Κορκίδη.