Με αφορμή τον εμβολιασμό – αντιεμβολιασμό: Ποια είναι η αντίσταση που χρειαζόμαστε σήμερα;

Του Πάσχου Λαζαρίδη

Η εκ του πονηρού ανάδειξη της αντίθεσης εμβολιασμένων – ανεμβολίαστων που επιχειρεί η κυβέρνηση Μητσοτάκη αποτελεί την καλύτερη επιχείρηση κάλυψης – απόκρυψης των ευθυνών που έχει η ίδια και το σύστημα το οποίο υπηρετεί. Η συζήτηση μάλιστα για την υποχρεωτικότητα, τις ποινές, τις διακρίσεις, τον τιμωρητικό χαρακτήρα, ρίχνει νερό στο μύλο του αντιεμβολιασμού. Όπως σωστά επισημαίνει ο καθηγητής Η. Κονδύλης «είναι υπαρκτός ο κίνδυνος ο εμβολιαστικός εξαναγκασμός όχι μόνο να μη μειώσει αλλά να αυξήσει τον αντιεμβολιαστικό ανορθολογισμό».

Η αντιεμβολιαστική συμπεριφορά δεν είναι ελληνικό φαινόμενο, δεν είναι μόνο πρόσφατο, ενώ έχει και μια ευρεία γκάμα αιτιών: Από τη δικαιολογημένη δυσπιστία απέναντι στα μεγαθήρια της φαρμακοβιομηχανίας μέχρι τα ερωτηματικά για την ανάγκη εμβολιαστικής κάλυψης ηλικιών που δεν εμφανίζουν στατιστικά σημαντικά ποσοστά βαριάς νόσησης. Και από ένα πλήθος συνωμοσιολογικών και ανορθολογικών απόψεων, συνήθως θρησκευόμενων και συντηρητικών πεποιθήσεων, μέχρι τη μεταμοντέρνα αποθέωση της ατομικότητας και του ιδιωτικού δικαιώματος γράφοντας στα παλιότερα των υποδημάτων τις κοινωνικές προτεραιότητες και τις συλλογικές ανάγκες.

Η δημόσια υγεία είναι κοινωνικό αγαθό και όχι ατομικό δικαίωμα

Ανακοίνωση της ΠΑΡΕΜΒΑΣΗΣ.

Η βολική και σκόπιμη ανάδειξη της αντίθεσης ορθολογιστών – σκοταδιστών με αφορμή τον εμβολιασμό, δεν μπορεί να κρύψει τις ευθύνες της κυβέρνησης και του συστήματος που υπηρετεί. Για την αρνητική εξέλιξη της πανδημίας, για τα χαμηλά ποσοστά εμβολιασμού, για την οριακή κατάσταση του συστήματος υγείας, υπάρχουν ευθύνες με ονοματεπώνυμο. Την ίδια στιγμή, οι προοδευτικοί άνθρωποι, η Αριστερά, και ειδικά το κομμουνιστικό κίνημα, δεν μπορεί να μην αντιπαρατίθεται με τον ατομισμό και την εγωκεντρική ιδεολογία, ειδικά όταν αυτή συμπορεύεται με σκοταδιστικές και συνωμοσιολογικές θεωρίες.

Πότε έγινε ο Μπάιντεν κομμουνιστής;

Toυ Ανταποκριτή

Η πρόταση της εκπροσώπου των ΗΠΑ στον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου για άρση των δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας για τα εμβόλια κατά του Covid, παρά το γεγονός ότι χαιρετίστηκε με ενθουσιασμό από πολλές πλευρές, απέχει πολύ από το να λύσει πραγματικά το πρόβλημα που δημιουργούν οι πατέντες σε εμβόλια και φάρμακα. Η διαδικασία συζήτησης με στόχο την ομοφωνία σε έναν διεθνή οργανισμό είναι μακροχρόνια, οι πατέντες κατοχυρώνονται σε εθνικό επίπεδο (και για την Ευρώπη σε επίπεδο Ε.Ε.) και ήδη η πρώτη άρνηση ήρθε από τη Γερμανία διά στόματος Μέρκελ.

Οι χαμηλής ποιότητας και αμφιβόλου αντιληπτικής ικανότητας φιλελεύθεροι στην Ελλάδα λογικά θα στοιχηθούν με κραυγές τύπου «βάστα Μέρκελ», καθώς ο Μητσοτάκης εκτέθηκε μεγαλοπρεπώς σε ανύποπτο χρόνο, μιλώντας απαξιωτικά και χυδαία για το αίτημα της άρσης της πατέντας. Το ότι οι νεοφιλελεύθεροι πολιτικοί μιλούν λιγότερο ως εκπρόσωποι της κοινωνίας και περισσότερο ως ξεφωνημένοι εκπρόσωποι των εταιρειών, δεν πρέπει ωστόσο να μας κάνει να μεταφράζουμε αυτόματα τις επιθυμίες μας σε πραγματικότητα.

Κλέφτες εμβολίων

Του Antapoκριτή

Ο εμβολιασμός απέναντι στον ιό Covid-19 είναι πολύ σοβαρή υπόθεση. Όμως η κυβέρνηση αντί να οργανώσει σοβαρό σχέδιο εμβολιαστικής κάλυψης, από τη μια χρησιμοποιεί τα εμβόλια ως άλλοθι για τη συνεχιζόμενη απραξία της και από την άλλη στέλνει μια στρατιά κυβερνητικών κηφήνων και αξιωματούχων να σουφρώσει τα εμβόλια. Οι κλέφτες εμβολίων αφαιρούν τα εμβόλια από την πρώτη γραμμή της μάχης για να προστατεύσουν τον …εαυτό τους. Αφαιρούν τα εμβόλια από τους γιατρούς και τους νοσηλευτές των κλινικών Covid από τους γιατρούς και νοσηλευτές των νοσοκομείων αναφοράς, για να εμβολιαστούν οι ίδιοι. Για να στρογγυλοκάθονται στα γραφεία τους και να παριστάνουν ότι είναι υπερ-απαραίτητοι στην υγειονομική άμυνα της χώρας.

Οι αντιεμβολιαστές, οι σκοταδιστές, οι «φωτισμένοι» και η μάχη που πρέπει να δώσουμε

Του Δημήτρη Μητρόπουλου

Το εμβόλιο για την αντιμετώπιση του Covid 19 έρχεται, έστω και με βανάκι, έστω και αργά, έστω και με σόου πολιτικής σκοπιμότητας, έστω και χωρίς στρατηγική και σοβαρό σχέδιο εμβολιαστικής κάλυψης του πληθυσμού.

Μέσα σε 10 μήνες η επιστήμη –ναι και οι πολυεθνικές την επιστήμη χρησιμοποιούν-  κατόρθωσε αυτό που παλαιότερα απαιτούσε 5-10 χρόνια. Κι αυτό είναι επίτευγμα της ανθρωπότητας, όχι της Pfizer.

Κι όμως, στο επίτευγμα αυτό, φαίνεται να υπάρχουν ισχυρές αμφιβολίες και το λεγόμενο αντιεμβολιαστικό «κίνημα» βρίσκει νέο έδαφος να αναπτυχθεί. Όταν ο Economist έχει ως κεντρικό του άρθρο ότι ο σκεπτικισμός των αντι-εμβολιαστών μπορεί να βάλει εμπόδια στην αντιμετώπιση του Covid 19, τότε το πρόβλημα είναι σαφές ότι δεν είναι μικρό και δεν είναι μόνο ελληνικό.

Το σόου με τα εμβόλια δεν μπορεί να κρύψει τις ευθύνες για ό,τι έγινε και για ό,τι θα ακολουθήσει

Εμβολιάστηκε σήμερα σε ζωντανή μετάδοση και συνεχόμενα έκτακτα δελτία η πολιτική και πολιτειακή ηγεσία, επιχειρώντας να δώσει το μήνυμα της «αρχής του τέλους» για την πανδημία. Δυστυχώς, πρόκειται στην καλύτερη περίπτωση για το τέλος της αρχής. Ο δρόμος είναι μακρύς και η μέχρι σήμερα εφαρμοζόμενη πολιτική προδιαθέτει για τα χειρότερα. Η νέα επικοινωνιακή επιχείρηση της κυβέρνησης με το βαρύγδουπο όνομα «Ελευθερία» δεν πρόκειται να δημιουργήσει άμεσα το δίχτυ υγειονομικής ασφάλειας που απαιτείται. Επιπλέον, ούτε μπορεί, ούτε και πρέπει να αποσείσει τις ευθύνες για όσα έγιναν και όσα πρόκειται να γίνουν μέχρις ότου η πανδημία γίνει παρελθόν.

Οι ευθύνες της κυβέρνησης Μητσοτάκη για το φόρο αίματος που πλήρωσε, και εξακολουθεί να πληρώνει, η ελληνική κοινωνία κατά το δεύτερο κύμα της πανδημίας είναι εγκληματικές. Η Ελλάδα κατέγραψε τη χειρότερη δυνατή αύξηση σε ανθρώπινες απώλειες εξανεμίζοντας τα πλεονεκτήματα που κερδήθηκαν πέρυσι την άνοιξη. Όπως ακριβώς η κυβέρνηση ζήτησε να πιστωθεί τα θετικά αποτελέσματα κατά το πρώτο κύμα της πανδημίας, έστω και αν αυτά ήταν αποτέλεσμα συγκυρίας και τύχης, έτσι ακριβώς πρέπει να πιστωθεί τα τραγικά αποτελέσματα της δεύτερης φάσης, γιατί αυτά δεν ήταν τυχαία: ήρθαν ως αποτέλεσμα τριών κυρίως πολιτικών αποφάσεων:

Η νέα “λονδρέζικη” μετάλλαξη, το εμβόλιο και μερικές σκέψεις…

Του Γεράσιμου Γραμματικόπουλου

1. Όταν, πριν από 2 εβδομάδες, με μόνο την υπογραφή της άδειας για το εμβόλιο, οι Βρετανοί ξεχύνονταν στους δρόμους να παρτάρουν και να καταναλώσουν, χωρίς αποστάσεις, χωρίς μάσκες, χωρίς τίποτα κάποιοι κοιτούσαμε με φρίκη. Και προβλέπαμε σφαγή. Η σφαγή ήρθε.

2. Οι “ιολογικοί χρόνοι” δεν είναι επιδημιολογικά χρήσιμοι. Το έχω ξαναπεί. Μέχρι να ανακαλυφθεί, να αναλυθεί και να χαρακτηριστεί η όποια νέα μετάλλαξη… αυτή έχει ταξιδέψει σε ένα σύγχρονο πλήρως διασυνδεδεμένο κόσμο πολύ μακριά. Ο χρήσιμος χρόνος επιδημιολογικά εξυπηρετείται μόνο από την επιδημιολογική επαγρύπνηση. Τα μοριακά τεστ σε ΟΛΟΥΣ όσοι ταξιδεύουν και μια ελάχιστη καραντίνα 5 ημερών με επαναληπτικό αρνητικό έλεγχο, ή 14 ημερών άνευ 2ου ελέγχου είναι η μόνη σοβαρή λύση. Like it or not.

Covid-19: μαύρα νούμερα, σκέψεις και παγίδες

Του Γεράσιμου Γραμματικόπουλου

Συνολικά ο SARS-CoV-2 έχει στερήσει την ζωή σε παραπάνω από 2000 συντοπίτες μας μέσα σε 8 μήνες πανδημίας, και έχει ακόμα δρόμο. Ναι, προφανώς δεν είναι μια απλή γριπούλα, όσο κι αν επιμένετε μερικοί προσπαθώντας να πείσετε πρώτα τους εαυτούς σας και μετά τους υπόλοιπους για να επιβεβαιωθείτε σε μια νοσηρή ψυχολογική άμυνα άρνησης. Η γρίπη έχει σκοτώσει περίπου τους μισούς από αυτούς σε μια δεκαετία.

Τα ημερήσια νέα κρούσματα ξεκίνησαν επιτέλους να πέφτουν σημαντικά. Λογικά την επόμενη εβδομάδα θα είμαστε στο 1500αρι. Αν όμως ανοίξουμε όπως διατείνονται οι πολιτικοί σε μια προσπάθεια χαϊδέματος του λιανεμπορίου χωρίς να βγάλουν ευρώ από την τσέπη, σε δύο – τρεις εβδομάδες θα είμαστε δυο φορές χειρότερα απ’ ότι τώρα, σε ένα κύμα όχι ακριβώς τρίτο αλλά 2.5. Θυμίζω ότι το 1500αρι το πιάσαμε στις 28/10 και όντας ανοιχτοί, παρότι με σχετικούς περιορισμούς ήδη πανελλαδικά, πνιγήκαμε σε χρόνο dt.