Αλκίνοος Ιωαννίδης: Δεν έχει ανάγκη η κοινωνία μας από στείρο και τυφλό μίσος

Δεν έχει ανάγκη αυτή τη στιγμή η κοινωνία μας από στείρο και τυφλό μίσος. Έχει ανάγκη από ανθρώπους που μέσα από συλλογικότητες θα μπορέσουν να προσφέρουν.

O συνθέτης, στιχουργός και ερμηνευτής Αλκίνοος Ιωαννίδης, μιλά στην Κρυσταλία Πατούλη

πηγή : tvxs

Κρ.Π.: Πώς έχεις βιώσει την σημερινή ελληνική κρίση; Πώς την έχεις αντιληφθεί, δηλαδή, με τη δική σου ματιά;

Αλκ.Ι.: Βιώνουμε αυτή την κρίση εδώ και πολλά χρόνια. Σίγουρα υπάρχουν νέα δεδομένα, αλλά δεν είναι κεραυνός εν αιθρία.

Ο βραδυφλεγής μετασχηματισμός της ελληνικής κοινωνίας

Όποια κι αν είναι η ακριβής έκβαση της κρίσης, η βεβαιότητα για κάποια σταθερά χαρακτηριστικά των επόμενων χρονικών περιόδων –π.χ. τα λιγότερα χρήματα σε σχέση με τις εποχές που «λεφτά υπήρχαν»- μας δίνει την δυνατότητα για κάποιες προβλέψεις σχετικά με τον μετασχηματισμό της ελληνικής κοινωνίας που έχει ήδη αρχίσει.

Δεν τολμούμε να μιλήσουμε για τον μακροπρόθεσμο πολιτικό μετασχηματισμό της ελληνικής κοινωνίας, διότι πολλοί παράγοντες μπορούν να τον επηρεάσουν αποφασιστικά – όπως το πώς θα πορευτεί η σημερινή και οι επόμενες κυβερνήσεις, πού θα καταλήξει αυτή η ιστορία με την «Χρυσή Αυγή» και λοιπά. Μπορούμε να μιλήσουμε με βάση το μόνο σίγουρο: ότι στην επόμενη δεκαετία θα κυκλοφορούν λιγότερα χρήματα απ’ όσα κυκλοφορούσαν στα «χρόνια του μεγάλου πάρτυ». Διότι το πάρτυ έχει τελεσίδικα τελειώσει.

Το αίμα πληρώνεται με αίμα

Πλέον έχει χαθεί η αίσθηση του μέτρου. Η τρόικα απερίφραστα προκαλεί. Και προκαλεί έχοντας απέναντί της μια χώρα που είναι αδύναμη. Οι άνθρωποι δεν μπορεί να μην γνωρίζουν ότι ζητώντας όλο και περισσότερες περικοπές οδηγούν την ελληνική κοινωνία στο αδιέξοδο. Δεν μπορεί να μην αντιλαμβάνονται ότι φαινόμενα που ζήσαμε σήμερα στο Υπουργείο Άμυνας, τη ΓΑΔΑ και το Ηράκλειο της Κρήτης θα ενταθούν όσο η φτώχεια θα μεγαλώνει.

Φτάνουν στο σημείο να αρνούνται κάθε διαρθρωτική αλλαγή και απαιτούν αίμα μέσω οριζόντιων περικοπών. Η χώρα έχει μείνει χωρίς λεφτά και αυτοί κωλυσιεργούν γνωρίζοντας ότι διαλύουν και τον ιδιωτικό τομέα. Δημιουργούν δε την αίσθηση ότι το κάνουν επίτηδες και λειτουργούν ως αλάνθαστος πάπας.

Παρά φύση απαισιόδοξοι ..

Τις λέξεις αυτές τις έχω πολύ καιρό στο μυαλό μου, τις ανέλυσα πολλάκις σε συζητήσεις με φίλους διαφόρων πολιτικών πεποιθήσεων και κοινωνικού/οικονομικού υπόβαθρου, όμως πραγματικά δεν έχω πολλά ακόμη για να πω. Τα λόγια και οι σκέψεις σιγά σιγά τελειώνουν.

Διάβαζα το ρεπορτάζ του δημοσιογράφου Κώστα Βαξεβάνη για τους όρους, τους θεούς και τους δαίμονες της υπόθεσης της παραχώρησης της καλής Αγροτικής Τράπεζας στην τράπεζα Πειραιώς στην αξία δύο της ακινήτων. Πληροφορίες γνωστές αλλά μαζεμένες σαν ένας γιγάντιος καθρέπτης της σημερινής πραγματικότητας.

Μέσα από όλη αυτήν την αγωνία των δυόμιση τελευταίων χρόνων μάθαμε, έμαθα, ορολογίες και κωδικοποιημένες πληροφορίες οικονομικού περιεχομένου που δίχως άλλο πριν από μια δεκαετία προκαλούσαν πονοκέφαλο.

“To 2013 τελειώνει το Μνημόνιο”

 

Επειδή μας πήραν είδηση ότι έχουμε μνήμη χρυσόψαρου και θάρρος όρνιθας μας απείλησαν προεκλογικά με το ίδιο δίλλημμα του Παπανδρέου του 2010 (ΠΑΣΟΚ ή Χρεωκοπία) και τώρα μας δίνουν την ψευδή ελπίδα ότι υπάρχει ελπίδα….η ελπίδα του προβάτου στην ουρά για το σφαγείο….” -netakias

Εδώ σε θέλω μάγκα μου…

Στη σημερινή ανάρτηση, σου προσφέρω απλόχερα την παράνοιά μου. Δώσε βάση μεγάλε, για να δεις τι κυκλοφορεί δίπλα σου!

Μπορώ να κατακρίνω την αστυνομική βία, και ταυτόχρονα τη βία της κουκούλας. Μπορώ δηλαδή να καταλάβω πότε οι μπάτσοι βαράνε στο ψαχνό (κακώς), αλλά και πώς είναι όντας μπάτσος να σε βρίζουν και να προσπαθούν να σε λαμπαδιάσουν ή να σου ανοίξουν το κεφάλι (επίσης κακώς).

Μπορώ επίσης να κατακρίνω τα πογκρόμ φασιστοειδών που σπάνε κόσμο στο ξύλο, με τον ίδιο τρόπο που κατακρίνω τους και-καλά-αντί-φασίστες που σπάνε και καίνε τα μαγαζιά του κόσμου και τους δημόσιους χώρους.

Μπορώ στα επεισόδια που συμβαίνουν σε κάθε πορεία να δω πραγματικούς ανεγκέφαλους μπαχαλάκηδες, αλλά ταυτόχρονα να γνωρίζω ότι δρουν και ασφαλίτες ως κουκουλοφόροι. Μπορώ μέσα σε μία διμοιρία των ΜΑΤ να δω έναν μεροκαματιάρη πιτσιρικά αλλά και ένα φασιστοειδές που βγάζει το άχτι του.