Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΟΥ ΟΜΗΡΟΥ ΕΩΣ ΣΗΜΕΡΑ

«Από την εποχή που μίλησε ο Όμηρος ως τα σήμερα, μιλούμε, ανασαίνουμε και τραγουδούμε με την ίδια γλώσσα». Γιώργος Σεφέρης

Ποια Ελληνική λέξη είναι αρχαία και ποια νέα; Γιατί μια Ομηρική λέξη μας φαίνεται δύσκολη και ακαταλαβίστικη;
Οι Έλληνες σήμερα ασχέτως μορφώσεως μιλάμε ομηρικά, αλλά δεν το ξέρομε επειδή αγνοούμε την έννοια των λέξεων που χρησιμοποιούμε.
Για του λόγου το αληθές θα αναφέρομε μερικά παραδείγματα για να δούμε ότι η Ομηρική γλώσσα όχι μόνο δεν είναι νεκρή, αλλά είναι ολοζώντανη.

Αυδή είναι η φωνή. Σήμερα χρησιμοποιούμε το επίθετο άναυδος.
Αλέξω στην εποχή του Ομήρου σημαίνει εμποδίζω, αποτρέπω. Τώρα χρησιμοποιούμε τις λέξεις αλεξίπτωτο, αλεξίσφαιρο, αλεξικέραυνο αλεξήλιο Αλέξανδρος (αυτός που αποκρούει τους άνδρες) κ.τ.λ.
Με το επίρρημα τήλε στον Όμηρο εννοούσαν μακριά, εμείς χρησιμοποιούμε τις λέξεις τηλέφωνο, τηλεόραση, τηλεπικοινωνία, τηλεβόλο, τηλεπάθεια κ.τ.λ.

Λάας ή λας έλεγαν την πέτρα. Εμείς λέμε λατομείο, λαξεύω.
Πέδον στον Όμηρο σημαίνει έδαφος, τώρα λέμε στρατόπεδο, πεδινός.

Αγαπημένη μου χώρα

Αγαπημένη μου χώρα,
Κάποτε στις στέγες των σπιτιών σου έπαιζε μουσική ένας βιολιστής.

Τώρα στις ταράτσες των πολυκατοικιών και στις αποθήκες σου σκάνε βόμβες και δυσάρεστα νέα. Όσο όσο το ξεπούλημά σου, βιαστικό αλλά μελετημένο, στο σφυρί τα χώματα, τα νερά, η χάρη, ο ήλιος και ο αέρας σου.
Κάποτε ήσουν ο εμβληματικός τόπος μιας αισιόδοξης εποχής….
Τώρα τα άλυτα μυστήριά σου βγαίνουν σε πλειστηριασμό όπου κερδίζουν όχι οι πιο πλούσιοι, αλλά οι πιο ικανοί απατεώνες που ξέρουν να ελίσσονται σωστά.
Κάποτε σε έβρισκα παντού. Σε συναντούσα στο βλέμμα ενός περαστικού, στη δροσιά ενός πάρκου, στο αμέριμνο τεμπέλιασμα των σκυλιών, στη σελίδα 28 ενός βιβλίου. Τώρα απουσία και σιωπή.
Μια τρυφερή νοσταλγία έμεινε μόνο, που μυρίζει τη λύπη των ξεκληρισμένων ανθρώπων σου που βλέπουν πως το τέλος τους δεν αργεί.
“Να φτιάξουμε μια κιβωτό” μου είπε ένα βράδυ κάποιος παλιός εραστής σου. “Να κρύψουμε μέσα ό, τι αξίζει να σωθεί: τη γλώσσα”.

Επικοινωνία Σοκ!! Αλλάζουν τώρα και την Ελληνική γραμματική ;;

Σας παραθέτω ένα κείμενο με ανησυχία για την ελληνική μας γλώσσα την οποία επιχειρούν να αλλοιώσουν τα φερέφωνα της παγκοσμιοποίησης Δραγώνα, Ρεπούση κ.α.

Αν και όσα καταγγέλλονται στην ανάρτηση έχουν βάση και πρέπει να μας προβληματίσουν εν τούτοις καλό είναι για τον μελετητή να διαβάσει τα 2 αρχεία (pdf) που παραθέτω στο τέλος σε συνδέσμους. Στο πρώτο θα δείτε το άρθρο του Συλλόγου Εκπαιδευτικών Αλέξανδρος Δελμούζος με εικόνες από το βιβλίο Γραμματικής και στο δεύτερο καταγράφεται η άποψη της Ειρήνης Φιλιππάκη- Warburton και πως αντιλαμβάνεται η ίδια την γραμματική.

Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΕΙΝΕΙ ΑΝΕΠΑΦΗ!

Με μεγάλη μας έκπληξη διαπιστώσαμε πως πρόσφατα (Νοέμβριος 2011) διανεμήθηκε προς διδασκαλία,

Η Ευρώπη ομιλεί Ελληνικά

«Οι Ευρωπαϊκές γλώσσες είναι διάλεκτοι μιας και της αυτής γλώσσης: της Ελληνικής».
Ο. Wandrusca

Καθηγητής Γλωσσολογίας στο Πανεπιστήμιο Βιέννης

Είναι γνωστό από ιστορικές πηγές, ότι το αποκαλούμενο σήμερα Λατινικό αλφάβητο, είναι αυτό που μετέφεραν στην Νότια Ιταλική χερσόνησο οι άποικοι, οι προερχόμενοι από την Κύμη της Ευβοίας, στα πλαίσια του αποικισμού της περιοχής από Έλληνες των πόλεων του Ελλαδικού χώρου, κατά τον 8ο π.χ. αιώνα και μεταγενέστερα. Πρόκειται για το λεγόμενο Χαλκιδικό Αλφάβητο, το οποίο ήταν ένα από τα Αρχαϊκά Ελληνικά Αλφάβητα, που διέφεραν μεταξύ τους σε παραλλαγές κάποιων γραμμάτων όσον αφορά το σχήμα, αλλά και στον αριθμό των φθόγγων που περιλάμβαναν. Άλλα τέτοια ήταν το Αττικό, το Ιωνικό, το Κορινθιακό, το Λακωνικό και το Αρκαδικό.