Η ιδεολογία του εκσυγχρονισμού και το ακραίο Κέντρο

Του Αυγουστίνου Ζενάκου

Από τα μέσα της δεκαετίας του 1990, τουλάχιστον, στην έννοια του εκσυγχρονισμού, η οποία καταλάμβανε πάντοτε σημαντική θέση στον πολιτικό λόγο του νεότερου ελληνικού κράτους, παγιώθηκε μια καίρια μεταμόρφωση: Το πολιτικό Κέντρο, καθοδηγούμενο από τους λεγόμενους «εκσυγχρονιστές», κατόρθωσε να ορίσει τον εκσυγχρονισμό ως κάτι που θα εξαιρούνταν στο εξής από τον «παραδοσιακό» πολιτικό ανταγωνισμό…

Η μεταπολιτική στροφή του πολιτικού Κέντρου εκφράστηκε βεβαίως από τη διακυβέρνηση του Κώστα Σημίτη αλλά και από τη διακυβέρνηση του Κώστα Καραμανλή, με τον περίφημο «μεσαίο χώρο», αλλά εκεί όπου αποκαλύπτεται η ολοκληρωμένη πλέον δυναμική της είναι στις διακυβερνήσεις της κρίσης,  μ’ όλη τη ρητορική τους περί «άκρων», που αφήνει μόνον τις ίδιες ανέγγιχτες, κήρυκες μιας ψευδεπίγραφης και προσχηματικής συναίνεσης.

Βαγγέλη ζεις!

by To Skouliki Tom

Δραματικές αναμένονται οι εξελίξεις στον χώρο της Κεντροαριστεράς, όπου ο Ευάγγελος Βενιζέλος κάλεσε για 28η φορά τις δυνάμεις που την απαρτίζουν να ανασυγκροτηθούν για να τον γλιτώσουν από τη φυλακή.

Οι ευρωεκλογές δεν πήγαν πολύ καλά για την Ελιά – δηλαδή το ΠΑΣΟΚ -, αφού πήρε μόλις 8% αλλά αυτό ήταν αρκετό για να θεωρηθεί πετυχημένος ο προεκλογικός εκβιασμός του Ευάγγελου Βενιζέλου και του Γιάννη Πρετεντέρη οι οποιοι απειλούσαν ότι θα ρίξουν την Κυβέρνηση, σε περίπτωση που η Ελιά πάτωνε.

Σύμβολα και συμβόλαια

Σε προηγούμενο άρθρο μου επιχείρησα μια σύγκριση των επιτυχόντων ευρωβουλευτών των ελληνικών κομμάτων με βάση την ιδιότητα που ο καθένας από αυτούς έχει. Παράλληλα, για αρκετούς υποψηφίους, το όνομά τους και η συμμετοχή τους φέρει και κάποιον συμβολισμό. Τι συμβολίζει η εκλογή του Κύρτσου ας πούμε και τι συμβολίζει αυτή του Γλέζου;

Ο Μανώλης Γλέζος δεν είναι η πρώτη φορά που συμμετέχει στο ευρωκοινοβούλιο. Πρωτοσυμμετείχε στα ευρωπαϊκά πράγματα, με θεσμικό ρόλο τουλάχιστον, το 1984 όταν και εξελέγη για πρώτη φορά ευρωβουλευτής. Συνεπώς είναι γνωστός στις Βρυξέλλες, τουλάχιστον για όσους γνωρίζουν λίγη ιστορία. Για τους υπόλοιπους, και βάση της επιτυχίας της ακροδεξιάς σε όλη την Ευρώπη, είναι ένα ζωντανό μάθημα Ιστορίας.

Καθρέφτης εκλογών και παραλόγων

Δεξιοί και αριστεροί, συριζαίοι, νεοδημοκράτες και λαδέμπορες (τι, πως λέγεται ο ψηφοφόρος της Ελιάς;), Ολυμπιακοί και Παναθηναϊκοί, πασχίζουν από τα ξημερώματα της Δευτέρας να βγάλουν συμπεράσματα για το μήνυμα των εκλογών και προβλέψεις για τη δεύτερη Κυριακή. Είναι κυρίαρχη η απορία για τα χαμηλά σε σχέση με τις βουλευτικές εκλογές, αποτελέσματα του ΣΥΡΙΖΑ. Εύλογη, πιασιάρικη και αποστομωτική. Για απορία του Πρετεντέρη, καλή είναι. Ποιος άλλος όμως απορεί που ο ΣΥΡΙΖΑ στις αυτοδιοικητικές εκλογές κινήθηκε κάτω από τα αποτελέσματα των βουλευτικών;

Στον ίδιο τον ΣΥΡΙΖΑ γνωρίζουν πολύ καλά πως η συμμετοχή πρωτοκλασάτων, σε αναγνωσιμότητα τουλάχιστον, στελεχών στις αυτοδιοικητικές εκλογές έγινε με το σταγονόμετρο. Το γνώριζαν στο εσωτερικό του, το γνώριζαν στο περιβάλλον του, το γνώριζαν και οι πέτρες. Οι μάχες είναι πολλές και το ολόγραμμα των 70 βουλευτών που είναι η δύναμη της αξιωματικής αντιπολίτευσης στο κοινοβούλιο δεν γίνεται να βρίσκεται παντού και πάντα.

ΠΩΣ ΝΑ ΧΑΣΕΙΣ ΤΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΣΟΥ ΕΚΝΕΥΡΙΖΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΑΛ ΣΑΛΕΧ

Τη θέση της στην πρωινή εκπομπή τηλεοπτικού σταθμού στα Χανιά έχασε η δημοσιογράφος Κατερίνα Πολύζου όταν τόλμησε να αναφέρει ότι ο Ευ.Βενιζέλος είχε ζητήσει το βομβαρδισμό της Συρίας ενώ άφησε αιχμές για τη στήριξη των φασιστικών δυνάμεων που συμμετέχουν στην κυβέρνηση Συνασπισμού της Ουκρανίας.

Οι ερωτήσεις της εξόργισαν, όπως θα δείτε και στο video, τη στενή συνεργάτιδα του Βενιζέλου Αλ Σάλεχ η οποία έφτασε στο σημείο να διαψεύσει ακόμη και το πρακτορείο Reuters που είχε φιλοξενήσει τις σχετικές δηλώσεις Βενιζέλου για την ανάγκη επέμβασης στη Συρία.

Ελιά ή κελιά κύριε Βενιζέλο;

Του Κώστα Βαξεβάνη

Η μοναδική φράση του Ευάγγελου Βενιζέλου στην οποία σίγουρα δεν μπορείς να εντοπίσεις υποκρισία είναι αυτή που εκστόμισε σε ανύποπτο χρόνο στη Βουλή: «Δεν θα μας βάλετε εσείς φυλακή». Είναι μια φράση που συγκεντρώνει αγωνία, ένταση και, περιέργως, αλήθεια. Είναι βέβαια ενδιαφέρον πως είναι από τις σπάνιες φορές που ο Βενιζέλος χρησιμοποιεί το πρώτο πληθυντικό πρόσωπο αντί του οικείου του και αγαπημένου του πρώτου ενικού. Έτσι το «δεν θα με βάλετε εμένα φυλακή» γίνεται «δεν θα μας βάλετε». Ακόμη και αυτός ο Ναπολέων του «εγώ» καταλαβαίνει πως δεν μπορεί να δείξει τόση αγωνία προτάσσοντας ένα προσωπικό φόβο. Άλλωστε με το «μας» της φυλακής στέλνει ένα μήνυμα και σε άλλους.

Οι πολυκατοικίες πέφτουν από μέσα

Όσο πλησιάζουμε στις εκλογές, τόσο ζυγώνει η ώρα που η Νέα Δημοκρατία βαράει διάλυση. Για το ΠΑΣΟΚ ούτε λόγος, αφού η τακτική της αλλαγής επωνυμίας για την αποφυγή της διάλυσης δεν λειτούργησε ποτέ σε καμία επιχείρηση, και δη φαληρισμένη. Η Ελιά, εκτός από τον ήλιο θέλει και τη θάλασσα, και το μόνο που προσφέρεται σήμερα είναι ένα Ποτάμι, κι αυτό μπαζωμένο. Κανονικά. Με μπάζα των εργολάβων. Το μόνο σχήμα που θα μπορούσε να τους χωρέσει είναι τα Κελιά.

Στη Νέα Δημοκρατία ωστόσο, η διάλυση αναμένεται να έχει περισσότερο σασπένς. Σασπένς έχει και στο ΠΑΣΟΚ βέβαια, αφού το βροντερό παρών του Γιωργάκη δίνει άλλον αέρα στον εκνευρισμό του Βενιζέλου. Αλλά όπως και να το κάνουμε, την αγωνία και το κύρος που προσθέτει ο μεγαλοαστισμός της μεγάλης Δεξιάς παράταξης, η Δημοκρατική παράταξη δεν τα βίωσε ούτε όταν ο Αντρέας ήταν στο Ωνάσειο και οι δελφίνοι πάλευαν να τον θάψουν πριν την ώρα του.

Το «ανοιχτό κόμμα» του Ευάγγελου Βενιζέλου

Σχέδιο του Κωνσταντίνου Παπαμιχαλόπουλου (από το http://www.tovima.gr, 11.9.2012)

 του Στέφανου Δημητρίου

Η σχέση δημοκρατίας, λαϊκής κυριαρχίας και αντιπροσώπευσης καθορίζει τη θέση των κομμάτων στη δημοκρατία. Συνήθως, η λαϊκή κυριαρχία ανάγεται στην πολιτική αντιπροσώπευση και συνιστά την εξουσία εκλογής των αντιπροσώπων του λαού στο κοινοβούλιο. Με αυτή τη σημασιολόγηση της λαϊκής κυριαρχίας, η δημοκρατία ταυτίζεται με την αντιπροσωπευτική δημοκρατία. Ως δημοκρατία νοείται η αντιπροσωπευτική δημοκρατία· συνεπώς, η λαϊκή κυριαρχία χάνει τη νοηματική της αυτοτέλεια, καθώς και το αντίστοιχο κανονιστικό της περιεχόμενο. Το τελευταίο ανάγεται απλώς στην εκλογική διαδικασία και την αντιπροσώπευση. Η κυριαρχία του λαού εξαντλείται στην έκφραση της βούλησής του, η οποία έχει σκοπό την εκλογή κυβέρνησης. Έτσι, η θεσμική και εννοιολογική διάκριση της κυριαρχίας από την κυβέρνηση, αλλά και του δημοκρατικού πολιτεύματος από το κυβερνητικό σύστημα, συσκοτίζεται και σχεδόν απαλείφεται.

Η θεωρία της “χαλαρής ψήφου”

Τις τελευταίες εβδομάδες κάνει όλο και πιο αισθητή την παρουσία της η άποψη ότι η ψήφος στις ευρωεκλογές είναι μια “χαλαρή ψήφος” η οποία δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί με όρους δημοψηφίσματος, αλλά ως μια απλή ένδειξη για το πόσος κόσμος αποφάσισε να περάσει το κυριακάτικο πρωινό του σε ένα εκλογικό κέντρο, αντί μιας ηλιόλουστης μαγιάτικης παραλίας.

Η άποψη αυτή βασίζεται σε δύο στοιχεία. Πρώτον, ότι η έλλειψη εκλογικής συνοχής στη Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ (ειδικά στην πρώτη) βγάζει μάτι, και δεύτερον, ότι οι δημοσκοπήσεις που φέρνουν τη ΝΔ πρώτη ή δεύτερη με διαφορά κάτω της μιας μονάδας είναι ένα ψέμα.

Άνω ποταμών η ελιά

Έργο του Βαν Γκογκ

του Νίκου Σαραντάκου

ΟΙ ΛΕΞΕΙΣ ΕΧΟΥΝ ΤΗ ΔΙΚΗ ΤΟΥΣ ΙΣΤΟΡΙΑ

Δυο καινούργια (με ή χωρίς εισαγωγικά) κόμματα θα πάρουν μέρος, όπως όλα δείχνουν, στις ευρωεκλογές του Μαΐου, δυο κόμματα που έχουν το κοινό χαρακτηριστικό ότι το όνομά τους δεν αναφέρεται ευθέως στην πολιτική, δηλαδή δεν είναι αρκτικόλεξο ή ακρωνύμιο, ούτε περιέχει λέξεις όπως κόμμα, κίνημα, συμμαχία, δημοκρατικός, δημοκρατία, ελληνικός, Ελλάδα, πανελλήνιος, αριστερά κτλ., αλλά συμπίπτει με κοινά ουσιαστικά που βέβαια έχουν τους δικούς τους συμβολισμούς –όπως άλλωστε συμβαίνει και με δυο κάπως παλαιότερα κόμματα των άκρων, τη ναζιστική Χρυσή Αυγή και την ακροφιλελεύθερη Δράση: το Ποτάμι και η Ελιά.

Η λέξη ποτάμι είναι μεσαιωνική· η αρχαία λέξη είναι ο ποταμός, ήδη στον Όμηρο. Ετυμολογικά, η λέξη παράγεται από ένα θέμα ποτ- που παραπέμπει στο ρήμα πίπτω· φαίνεται ότι η πρώτη σημασία της λέξης θα ήταν το ρεύμα νερού που πέφτει από ψηλά, ενώ το λατινικό flumen παραπέμπει περισσότερο στην ιδέα της άφθονης ροής –αλλά η Ελλάδα δεν διακρινόταν για τα μεγάλα, πλατιά της ποτάμια, μόνο για τα μικρά και ορμητικά. Χρησιμοποιούμε μεταφορικά τη λέξη ποτάμι ή ποταμός για να δηλώσουμε μεγάλες ποσότητες υγρών, αφού λέμε για «ποταμούς/ποτάμια αίματος» ή δακρύων ή ιδρώτα, ενώ υπάρχει και η αρχαία έκφραση «άνω ποταμών», που τη λέμε για εξωφρενικά και παράλογα πράγματα.

Η ιδεολογία του εκσυγχρονισμού και το ακραίο Κέντρο

Του Αυγουστίνου Ζενάκου

Από τα μέσα της δεκαετίας του 1990, τουλάχιστον, στην έννοια του εκσυγχρονισμού, η οποία καταλάμβανε πάντοτε σημαντική θέση στον πολιτικό λόγο του νεότερου ελληνικού κράτους, παγιώθηκε μια καίρια μεταμόρφωση: Το πολιτικό Κέντρο, καθοδηγούμενο από τους λεγόμενους «εκσυγχρονιστές», κατόρθωσε να ορίσει τον εκσυγχρονισμό ως κάτι που θα εξαιρούνταν στο εξής από τον «παραδοσιακό» πολιτικό ανταγωνισμό…

Η μεταπολιτική στροφή του πολιτικού Κέντρου εκφράστηκε βεβαίως από τη διακυβέρνηση του Κώστα Σημίτη αλλά και από τη διακυβέρνηση του Κώστα Καραμανλή, με τον περίφημο «μεσαίο χώρο», αλλά εκεί όπου αποκαλύπτεται η ολοκληρωμένη πλέον δυναμική της είναι στις διακυβερνήσεις της κρίσης,  μ’ όλη τη ρητορική τους περί «άκρων», που αφήνει μόνον τις ίδιες ανέγγιχτες, κήρυκες μιας ψευδεπίγραφης και προσχηματικής συναίνεσης.

Δική του τηλεοπτική εκπομπή ανακοινώνει ο Γιώργος Παπανδρέου

Έτοιμος να κάνει ανακοινώσεις που θα σπάσουν κοκάλα και θα ανακατέψουν μια για πάντα την τράπουλα της prime time ζώνης της ελληνικής τηλεόρασης είναι ο Γιώργος Α. Παπανδρέου. Ο πρώην πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, μετά τη δήλωση αποστασιοποίησής του από τη συνδιάσκεψη για την Ελιά, έδωσε τροφή στις φήμες που κάνουν λόγο για την πρόθεση του να κάνει νέο κόμμα. Κανείς όμως δεν περίμενε πως ο ΓΑΠ ετοιμάζεται να μπει στην αρένα της τηλεόρασης.

Το κενό υπάρχει εδώ και δύο περίπου εβδομάδες. Από τη στιγμή που ο Σταύρος Θεοδωράκης αποφάσισε να φτιάξει το Ποτάμι, ο Γιώργος ήξερε πως έρχεται ξανά η ώρα του. Κι αμέσως είπε στους συνεργάτες του: “Πάμε”.

Πανικός στο ΠΑΣΟΚ πριν από την αναμενόμενη συντριβή

Της Βασιλικής Σιούτη

Πανικός και ηττοπάθεια έχει κυριεύσει τον Ευάγγελο Βενιζέλο, ο οποίος φοβάται πως το ΠΑΣΟΚ του 12%, στις τελευταίες εθνικές εκλογές, που συνεχίζει να κατρακυλά από τότε, κινδυνεύει να μην εκλέξει ούτε έναν ευρωβουλευτή το Μάιο

Κάτι τέτοιο θα ισοδυναμούσε με αγγελία κηδείας του ΠΑΣΟΚ και θα προκαλούσε σοβαρή αμφισβήτηση σχετικά με τη νομιμοποίηση της κυβέρνησης και της πλειοψηφίας στην οποία στηρίζεται.

Η Κρεατοελιά

by To Skouliki Tom

Πανελλήνιο ρεκόρ άδειων καθισμάτων σημειώθηκε το σαββατοκύριακο που μας πέρασε στη Συνδιάσκεψη της Ελιάς που πραγματοποιήθηκε στο Στάδιο Ειρήνης & Φιλίας.

To ρεκόρ ενίσχυσε με την απουσία του o Γιώργος Παπανδρέου κι άλλοι 10 βουλευτές της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΠΑΣΟΚ, με αποτέλεσμα ο Ευάγγελος Βενιζέλος να μείνει μόνος του με τον Κώστα Σημίτη, τον Ανδρέα Λοβέρδο και τις μπασκέτες.

Κατά τη διάρκεια της εναρκτήριας ομιλίας του, ο Ευάγγελος Βενιζέλος ευχαρίστησε τα άδεια καθίσματα που τίμησαν την εκδήλωση με την παρουσία τους και είπε ότι μοναδικός σκοπός της συνδιάσκεψης ήταν η προβολή του Κώστα Σημίτη και η λυπηρή προσπάθεια που κάνει να βγει από την πολιτική αφάνεια.

Της Ελιάς το πανηγύρι

Αποφασισμένοι να μην κάνουν βήμα πίσω και να κάνουν τα πάντα για να πιάσει ο σπόρος της Ελιάς εμφανίστηκαν το σαββατοκύριακο όλοι οι καλοί κηπουροί της κεντροαριστεράς. Βέβαια, το Ποτάμι του Σταύρου έχει ήδη προνοήσει για όλων των ειδών τα φυτά αφού σίγουρη πρέπει να θεωρείται η συνεργασία του με τους κηπουρούς του Mega. Οι κηπουροί του ΓΑΠ θα εμφανιστούν αργότερα, αφού είναι επιφορτισμένοι ακόμα να φτιάχνουν τις σαλάτες του Γιωργάκη. Οπότε ο μόνος που έλειπε τελικά ήταν ο Πάγκαλος.

Όλοι βέβαια έμαθαν από το πάθημα των προηγούμενων εβδομάδων, που προσπαθούσαν να φυτέψουν την Ελιά χωρίς νερό, και αφού εξασφάλισαν το πότισμα από το Ποτάμι, επανήλθαν. Με αγωνία αναμένεται το Λιοτρίβι του Παύλου Τσίμα και το MUFA του Γιώργου Οικονομέα, με σαφής αναφορές στα υψηλά επίπεδα μονοακόρεστων λιπαρών οξέων του ελαιόλαδου. Είπαμε αυτή τη φορά να κάνουμε μια δουλειά, και θα την κάνουμε καλά.

ΒενιζΕλιά

Με μεγάλη επιτυχία ολοκληρώθηκε η διήμερη συνδιάσκεψη της Ελιάς στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας. Ελιά είναι το νέο όνομα του ΠΑΣΟΚ, ώστε οι εναπομείναντες πασόκοι –που ντρέπονται να πουν ότι είναι ΠΑΣΟΚ- να λένε πως στηρίζουν την Ελιά. Δηλαδή, είναι κάπως σαν τις πουτάνες που αλλάζουν ονόματα.

Από τη συνδιάσκεψη της Ελιάς του ΠΑΣΟΚ πέρασε και ο Κώστας Λαλιώτης, για να δώσει συλλυπητήρια στους συγγενείς του νεκρού.

Ο εχθρός του δημαγωγού, Σταύρος Θεοδωράκης

«Το μυστικό ενός δημαγωγού είναι να κατεβάσει τον εαυτό του στο επίπεδο της ανοησίας του κοινού, ώστε οι ψηφοφόροι να πιστέψουν ότι είναι τόσο έξυπνοι όσο αυτός» Καρλ Κράους –Αυστριακός συγγραφέας

Τον Φεβρουάριο του 2010, λίγο πριν την έλευση του ΔΝΤ, ο Σταύρος Θεοδωράκης σταχυολογούσε φράσεις και κουβέντες που του έχουν μείνει τόσο ανεξίτηλες που τις καταγράφει στο γνωστό πλέον σε όλους “κόκκινο μπλοκάκι” του. Η φράση του Καρλ Κράους, όπως ο ίδιος σημείωνε τότε, ήταν τέτοια που δεν μπορούσε να την αποχωριστεί.

Με σταυρό εσείς; Με Σταύρο εμείς!

Ρίγη ανακούφισης σαρώνουν την χώρα αφού μετά το χτεσινό φαρμάκι που ποτίστηκαν οι πολίτες ανά την Ελλάδα από το διαζύγιο του Βενιζέλου με την πλούσια θεία, ήρθε σήμερα η ανακοίνωση της καθόδου του Σταύρου Θεοδωράκη στις Ευρωεκλογές.

Όχι πως τον νοιάζει να εκλεγεί. Θα παραδώσει την έδρα του είπε. Είναι όμως που θέλει να σώσει τη χώρα γιατί παντού ακούει φωνές που τον ρωτάνε πότε θα το κάνει. Και μετά την αποτυχία της Ελιάς κι ένα λεωφορείο που έχασε και άργησε στο ραντεβού της, αποφάσισε να κάνει αυτό που του ζητάνε. Οι φωνές.

58 ήταν οι ώρες τους

Αποχώρησε η πρωτοβουλία των 58 από το ευρωψηφοδέλτιο της Ελιάς αλλά δεν είχαν πάρει έγκριση από τον Ψυχάρη και τον Μπόμπολα, οπότε τώρα μάλλον θα έχουν πολύ άσχημα ξεμπερδέματα. Η είδηση της αποχώρησης των 58 από την Ελιά έσκασε σαν βόμβα στο Mega αλλά δεν πέτυχε κανέναν.

Επηρεασμένοι από την αποχώρηση της Κίνησης των 58 από το ευρωψηφοδέλτιο της Κεντροαριστεράς –που αποτελείται από δεξιούς και νεοφιλελεύθερους- παρουσιάστηκαν και οι παίκτες της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ που ηττήθηκαν εύκολα από τον Ολυμπιακό.

Ο ποιητής της Ελιάς

Του Γιάννη Μακριδάκη

Το ένα πάνω στ’ άλλο πέφτουνε τα καλά νέα μες στο καταχείμωνο που μας πλάκωσε άξαφνα. Τρία χρόνια τώρα δεν ακούμε τίποτα όμορφο, τίποτα αισιόδοξο και τώρα ξαφνικά, μαζί με τα πρώτα χιόνια, να και η άσπρη μέρα που τόσο περιμέναμε!

Ξημερώνει επιτέλους η νέα Ελλάδα, η Ποίηση και η Ελιά την εκφράζουν και πάλι, όπως και τότε μα λίγο διαφορετικά και εκσυγχρονισμένα.