Όλα τα είχαμε, ο πολιτικό – εκκλησιαστικός πόλεμος για την Ουκρανία μας έλειπε…

Του Γιώργου Καραγιάννη

Kαι τώρα τι γίνεται μετά την απόφαση της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος να ταυτιστεί με το Φανάρι και να αναγνωρίσει την Αυτοκέφαλη Εκκλησία της Ουκρανίας; Μόνο μια απάντηση μπορεί να δοθεί και αυτή θα είναι μονολεκτική: Μπάχαλο. Και μάλιστα γενικό λόγω και του ξεχωριστού ρόλου που παίζει η Εκκλησία της Ελλάδος στον ορθόδοξο κόσμο.

Με άλλα λόγια; Καλογέροι παλληκάρια γίνανε μαλλιά κουβάρια και καλά ξεμπερδέματα παναγιώτατοι, μακαριώτατοι, σεβασμιώτατοι πατριάρχες , αρχιεπίσκοποι και μητροπολίτες έτσι όπως τα έφτιαξαν με την Εκκλησία της Ουκρανίας.

Πίσω από τα μεγάλα εκκλησιαστικά γεγονότα κρυβόταν πάντα η πολιτική. Όμως πριν μπούμε στις τελευταίες εξελίξεις του συνεχιζόμενου πολέμου μεταξύ των πατριαρχείων της Κωνσταντινούπολης και της Μόσχας για την πρωτοκαθεδρία στο χώρο της Ορθοδοξίας ας κάνουμε θυμίσουμε ορισμένες διαχρονικές αλήθειες.

Και ο δεσπότης εβαπτίσθη… Παναγιώτης

Του Νίκου Μπογιόπουλου

Μετά το κοινό ανακοινωθέν κυβέρνησης – Εκκλησίας της 6^ης Νοεμβρίου 2018 (https://www.imerodromos.gr/koino-anakoinothen-tsipra-ieronymoy/) αλλά και τις δηλώσεις των Τσίπρα – Ιερώνυμου που είχαν ακολουθήσει, ήταν φανερό ότι ο διαχωρισμός των σχέσεων Κράτους – Εκκλησίας υπάγεται κι αυτός πλέον στην κατηγορία των ζητημάτων που η πολιτική απάτη τα έχει μετατρέψει σε ανέκδοτα.

Ανέκδοτα όπως εκείνο το «φεύγουν οι βάσεις» που… μένουν καθώς φυσικά και το πιο πρόσφατο που βαφτίζει «τέλος των Μνημονίων» την διαιώνιση των Μνημονίων.

Μετά, δε, και την δημοσιοποίηση του Σχεδίου υλοποίησης της συμφωνίας Πολιτείας – Εκκλησίας που κοινοποίησε η κυβέρνηση στην ιεραρχία (https://www.naftemporiki.gr/documents/1443706/to-sxedio-ulopoiisis-tis-sumfonias-politeias-ekklisias) είναι απολύτως ξεκάθαρο ότι:

Ιεραρχία: Ο Θεός – Θεός κι ο μισθός – μισθός

Υπέρ της διατήρησης της μισθοδοσίας του κλήρου από το Δημόσιο τάχτηκε η Ιερά Σύνοδος καθώς η Ιεραρχία έθεσε εκτός διαλόγου με ομόφωνη απόφασή της το θέμα της εξαίρεσης της μισθοδοσίας των κληρικών από τα δημόσια ταμεία, υποστηρίζοντας ότι δεν μπορεί να γίνει αποδεκτό.

Στη διάρκεια της συνεδρίασης της Ιεράς Συνόδου οι ιεράρχες αποφάσισαν να συσταθεί ειδική επιτροπή που θα συζητήσει τις λεπτομέρειες για την Συμφωνία Εκκλησίας – Κράτους.

Από τη συνεδρίαση αποχώρησαν οι μητροπολίτες Μεσσηνίας Χρυσόστομο και Καισαριανής Δανιήλ με τις πληροφορίες να αναφέρουν ότι ο πρώτος αποχώρησε επειδή ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος δεν του επέτρεψε να μιλήσει για το θέμα της μισθοδοσίας των κληρικών.

Χωρισμός Κράτους και Εκκλησίας – ένα αίτημα των καιρών

Του Γιώργου Καραγιάννη

Μετά το κοινό ανακοινωθέν του πρωθυπουργού και του αρχιεπισκόπου είναι προφανές ότι το ζήτημα του πλήρους χωρισμού κράτους και εκκλησίας παραπέμπεται, για μια ακόμη φορά, στις ελληνικές καλένδες.  Όπως προκύπτει από το περιεχόμενο του κοινού ανακοινωθέντος, αλλά και από τις θέσεις της κυβέρνησης για την αναθεώρηση του Συντάγματος, ο «ιερός δεσμός» κράτους- εκκλησίας παραμένει, με ότι αυτό συνεπάγεται. Όσο για το τι συνεπάγεται, μια ματιά στην ιστορία του σύγχρονου ελληνικού κράτους βοηθάει να το καταλάβουμε.

Σχετικά με τις ρυθμίσεις των σχέσεων κράτους- εκκλησίας που συμφωνήθηκαν μετά του πρωθυπουργού και του αρχιεπισκόπου, μπορείτε να διαβάσετε το πρόσφατο άρθρο του Νίκου Μπογιόπουλου στον«Ημεροδρόμο» με τίτλο: «Και εγένετο το “κρέας – ψάρι”!».

Για το πότε και πώς δημιουργήθηκε ο «ιερός δεσμός» κράτους- εκκλησίας, αλλά και τα αποτελέσματα του, θεωρούμε χρήσιμο να επαναφέρουμε ένα άρθρο που δημοσιεύθηκε στον «Ημεροδρόμο» στις 11 Ιουνίου 2016 με αφορμή τις εξαγγελίες του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα για την αναθεώρηση του Συντάγματος.

Καλά Χριστούγεννα, κύριε Βορίδη

Του Γεράσιμου Χολέβα

Μετά το κοινό ανακοινωθέν Τσίπρα – Ιερώνυμου αν κάποιος χαλάρωσε αυτός είναι ο (πάντα «τσεκουράτος») κύριος Μάκης Βορίδης, ο οποίος μπορεί πλέον να είναι σίγουρος ότι θα εορτάσει τα Χριστούγεννα…

Το ανακοινωθέν – το οποίο ούτε για αστείο δεν οδηγεί σε διαχωρισμό κράτους εκκλησίας (περισσότερα για το ανακοινωθέν διαβάστε εδώ) και δείχνει πως η κυβέρνηση οδηγείται σε μια ακόμα κωλοτούμπα σε σχέση με τις παλιές τις υποσχέσεις – ήταν το καλύτερο χριστουγεννιάτικο δώρο στον βουλευτή της ΝΔ, πρώην βουλευτή του ΛΑΟΣ και παλιό ΕΠΕΝίτη.

Άλλο οι «χιτώνες» και άλλο τα στρέμματα…

«Ο έχων δύο χιτώνας μεταδότω τω μη έχοντι» κηρύττουν εκ του άμβωνα ο Ιερώνυμος και ο Βαρθολομαίος. Αυτά από τους «εκπροσώπους» του Υψίστου όταν απευθύνονται σε πιστούς και μιλάνε για …χιτώνες. Όταν όμως στη μέση μπαίνουν ιδιοκτησίες, γη και στρέμματα το κήρυγμα των δύο κεφαλών της Ορθόδοξης Εκκλησίας, «πάει περίπατο».

Το τελευταίο διάστημα, ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών, Ιερώνυμος και ο Πατριάρχης Βαρθολαίος βρίσκονται κυριολεκτικά στα «μαχαίρια» με αφορμή το ιδιοκτησιακό καθεστώς του κτήματος Προμπονά, που βρίσκεται στα όρια του δήμου Αθηναίων, με «μήλον της έριδος» ένα ναό και τα στρέμματα που τον περιβάλλουν…

Ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος και η Ιερά, Βασιλική, Πατριαρχική και Σταυροπηγιακή Μονή των Βαλτάδων, έφτασε μάλιστα στο σημείο να προσφύγει στο ΣτΕ κατά του Αρχιεπισκόπου Αθηνών και Πάσης Ελλάδος Ιερώνυμου με αφορμή το κτήμα Προμπονά.

1920-1950: Οι χαμένες ευκαιρίες για το «κόμμα της Εκκλησίας» (3ο και τελευταίο)

Του Γιώργου Καραγιάννη

Τα σχέδια για τη δημιουργία Χριστιανοδημοκρατικού Κόμματος – Ο «Χριστιανικός Κοινωνισμός»- Βολές για τη «σαπίλα» του παραδοσιακού πολιτικού κόσμου- Ο Τσιριντάνης επίδοξος «κηδεμόνας» του Παπάγου αλλά και πρωθυπουργός σε κυβέρνηση εκτάκτου ανάγκης- Το φλερτ με τον Τίτο ματαιώνει τα σχέδια για το νέο κόμμα.

Η δημοσίευση της «Δηλώσεως Ελλήνων Επιστημόνων και Καλλιτεχνών» και η παρέμβαση του «Χριστιανικού Κινήματος» στην πολιτική ζωή της χώρας ήρθε σε μια στιγμή κατά την οποία στην Ευρώπη έκαναν την εμφάνισή τους πανίσχυρα Χριστιανοδημοκρατικά Κόμματα. Σε χώρες όπως η Γερμανία, η Ιταλία και το Βέλγιο, τα κόμματα αυτά απορρόφησαν τις παλιές συντηρητικές δυνάμεις, που δεν βαρύνονταν με την κατηγορία της ανοιχτής συνεργασίας με τους ναζιστές και τους φασίστες, καθώς και το μεγαλύτερο μέρος του κέντρου. Αυτοί οι πολιτικοί σχηματισμοί αποτέλεσαν τον κύριο πόλο για την αντιμετώπιση των κομμουνιστικών κομμάτων και διεκδίκησαν πρωτεύοντα ρόλο στην πολιτική ζωή των χωρών τους. Πολλά στοιχεία της εποχής μαρτυρούν πως στα σενάρια που επεξεργάζονταν  τα  ανάκτορα  περιλαμβανόταν και ο μετασχηματισμός σε  πολιτική δύναμη του Ελληνικού Χριστιανικού Κινήματος, του ελληνικοί Opus Dei ( «Έργο Θεού»), ανάλογου με την οργάνωση των καθολικών επιστημόνων και τεχνοκρατών που συναντάμε στην Ισπανία του Φράνκο και των πρώτων χρόνων μετά το θάνατό του.

1920-1950: Οι χαμένες ευκαιρίες για το «κόμμα της Εκκλησίας» (2)

Του Γιώργου Καραγιάννη

Ο Εμφύλιος Πόλεμος και η οργάνωση «Ζωή», το ελληνικό Opus Dei: «Εθνικισμός- Χριστιανισμός-  Αντικομμουνισμός»- Ο Παύλος η Φρειδερίκη και οι «καλοί στρατιώτες του Χριστού»

Στα χρόνια του Εμφυλίου Πολέμου,  η Εκκλησία της Ελλάδος και οι παραεκκλησιαστικές οργανώσεις,  αποτέλεσαν τον ισχυρό βραχίονα του  «ιερού αντικομμουνιστικού αγώνος». Ήταν ένας πανίσχυρος ιδεολογικός (και όχι μόνο) μηχανισμός,  ποδηγετούμενος από το επίσημο κράτος. Σ’ αυτόν τον  ιδεολογικό και πολιτικό αγώνα κατά της Αριστεράς, ιδιαίτερα σημαντικός ήταν ο ρόλος που έπαιξε η οργάνωση θεολόγων «Ζωή». Ένα σωματείο λαϊκών και κληρικών θεολόγων, που ιδρύθηκε το 1907 από μια μικρή ομάδα γύρω από τον αρχιμανδρίτη Ευσέβιο Ματθόπουλο. Μια αδελφότητα που θύμιζε σε πολλά την οργάνωση  Opus Dei (Έργο Θεού),  η οποία  έδρασε στους κόλπους της καθολικής Εκκλησίας και έπαιξε σημαντικό (και πολλές φορές βρώμικο ρόλο) στην Ισπανία του Φράνκο,  αλλά και σε πολλές άλλες χώρες του κόσμου.

1920-1950: Οι χαμένες ευκαιρίες για το «κόμμα της Εκκλησίας» (1)

Του Γιώργου Καραγιάννη

Χριστιανικά κόμματα στην Ευρώπη του Μεσοπολέμου- Η Εκκλησία της Ελλάδος ζητάει να συμμετέχει στα νομοθετικά όργανα- Η Πολιτεία διορίζει αρχιεπίσκοπο και μητροπολίτες- H Iεραρχία συζητά για την ίδρυση χριστιανικού κόμματος

Tην περίοδο του Μεσοπολέμου στις περισσότερες χώρες της Ευρώπης έκαναν την εμφάνισή  τους κόμματα χριστιανικά. Η Καθολική Εκκλησία με την συγκεντρωτική υπό τον Πάπα διοίκηση και η Προτεσταντική με τις πολλές μορφές της είχαν κάνει κεντρικό σημείο της προπαγάνδας τους την πάλη εναντίον του μπολσεβικισμού αλλά και γενικότερα της Αριστεράς. Έτσι στις χώρες όπου κυριαρχούσαν αυτά τα δύο χριστιανικά δόγματα υπήρξε άμεση ανάμιξη των Εκκλησιών στην πολιτική ζωή, τις περισσότερες φορές με κόμματα τα οποία τοποθετούνταν  στη Δεξιά και την άκρα Δεξιά. Όσο για τις χώρες όπου η πλειοψηφία των κατοίκων ανήκε στο ορθόδοξο δόγμα, οι επιμέρους Εκκλησίες μπορεί να μην πρωτοστάτησαν στην συγκρότηση αυτοτελών χριστιανικών κομμάτων, αλλά οι ηγεσίες τους στήριξαν τις αστικές δυνάμεις και σε ορισμένες περιπτώσεις, κορυφαίοι εκπρόσωποί τους ανέλαβαν και απευθείας κυβερνητικά καθήκοντα.

Ρε μπαγάσα! Περνάς καλά εκεί… κάτω;

Toυ Γεράσιμου Χολέβα

«Μακαριώτατε,

Σεβασμιώτατοι ἅγιοι Ἀδελφοί,

Σύμφωνα μέ τήν ἡμερήσια διάταξη καλοῦμαι νά σᾶς ἐνημερώσω περί τῶν ἀποτελεσμάτων τοῦ διαλόγου τῆς ἐπιτροπῆς μας μετά τοῦ Ι.Ε.Π. σχετικῶς μέ τήν βελτίωσιν τῶν Νέων Προγραμμάτων Σπουδῶν Δημοτικοῦ, Γυμνασίου καί Λυκείου.

Στό διάλογο προσήλθαμε ἔχοντας ὁδηγό τήν ἀπόφασιν τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς ἐκτάκτου Ἱεραρχίας τῆς 09.03.2017.

Πρέπει ἐδῶ ἐξ ἀρχῆς νά δεχθοῦμε ὅτι διάλογος, μεταξύ Ἐκκλησίας καί Πολιτείας γιά τήν διδακτέα ὕλη τῶν θρησκευτικῶν στήν ἐκπαίδευση ἔγινε γιά πρώτη φορά.

Καί μάλιστα ἐτονίσθη ὅτι ἡ Ἐκκλησία συναποφασίζει μέ τήν Πολιτεία διά θέματα ἀφορῶντα εἰς αὐτήν, ὡς τοῦτο ἀπορρέει ἐκ τοῦ Συντάγματος καί τοῦ Καταστατικοῦ αὐτῆς Χάρτου (Ν. 590/1977).

Τοῦτο πλέον ἀποτελεῖ ἕνα κεκτημένο γιά τήν Ἐκκλησία μας».

Το Βατοπέδι έληξε. Τα Βατοπέδια μένουν;

Του Πάνου Ζάχαρη

Αθώους κήρυξε το Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων όλους τους κατηγορούμενους για την υπόθεση με τις ανταλλαγές  του Δημοσίου και της Ιεράς Μονής Βατοπεδίου.

Συγκεκριμένα,έκρινε ότι η λίμνη Βιστωνίδα και οι παραλίμνιες εκτάσεις ανήκουν στο Δημόσιο και υιοθετώντας απαλλακτική εισαγγελική πρόταση ανακοίνωσε σήμερα την απόφαση. Διαβάστε την απόφαση, όπως παρουσιάζεται στο ΑΠΕ – ΜΠΕ, εδώ. Δήλωση για την απόφαση έκανε και ο πρώην πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής, υποστηρίζοντας ότι «η σημερινή απόφαση της ελληνικής Δικαιοσύνης αποκαλύπτει το μέγεθος της αθλιότητας στην υπόθεση Βατοπεδίου». Ολόκληρη η δήλωση εδώ.

Ας πάμε τώρα στην ουσία διότι τα χρόνια έχουν περάσει, αλλά τα δεδομένα για την πηγή τέτοιου είδους γεγονότων παραμένουν αναλλοίωτα. Η ουσία είναι πέρα και τη συζήτηση με επιχειρήματα τα χρυσόβουλα, στον 21ο αιώνα, ακόμα και πέρα από εκείνο το «ό,τι είναι νόμιμο είναι και ηθικό» της εποχής, το οποίο έγινε, στην πορεία, «νόμιμο», άρα και «ηθικό» για πολλές υποθέσεις που αφορούσαν τη χώρα. Μια φράση που βρήκε εφαρμογή σε πολλά επίσημα και ανεπίσημα σκάνδαλα στην εποχή των μνημονίων που ακολούθησε.

«Άνω σχώμεν τας καρδίας…»

Του Δάνη Παπαβασιλείου

Η κυβέρνηση, κατά τo  κοινώς λεγόμενo, «έβαλε την ουρά στα σκέλια», αντιμετωπίζοντας την αντίδραση της Ιεράς Συνόδου και του αρχιεπισκόπου, σε μια αντιπαράθεση που η ίδια προκάλεσε και θέλησε να της προσδώσει, μάλιστα, το χαρακτήρα «ιερού πολέμου».

Σε μια συνάντηση στο Μαξίμου, που έγινε άρον- άρον, σημάδι κι αυτό της άτακτης κυβερνητικής υποχώρησης, μπροστά στο «ιερό» μένος των δεσποτάδων, διαπιστώθηκε ότι όλα αυτά που είδαμε και ακούσαμε τις τελευταίες μέρες και από τις δυο πλευρές, ήταν μια… παρεξήγηση.

Η δήλωση του αρχιεπισκόπου μετά το τέλος της συνάντησης («Οι όποιες παρεξηγήσεις υπήρχαν λύθηκαν») (1) σε συνδυασμό με τις δηλώσεις των υπουργών Άμυνας (2) και Παιδείας (3), δείχνουν το μέγεθος της κυβερνητικής αβελτηρίας, η οποία εκδηλώθηκε όχι μόνο στην αρχή, αλλά και στη εξέλιξη αυτής της «μάχης». Μιας «μάχης» στην οποία πέραν της επικοινωνιακής σκοπιμότητας (σ.σ εδώ καράβια χάνονται, βαρκούλες αρμενίζουν), επενδύθηκε το «εκσυγχρονιστικό», «μεταρρυθμιστικό», «προοδευτικό», προφίλ της κυβέρνησης.

Μένουμε Ευρώπη. Καλησπέρα. Καλώς ήρθατε και καλή βραδιά

by Leia Organa Solo

Πλησιάζουν οι μέρες που οι ηλίθιοι οι οποίοι ωρύονται φοβούμενοι την ισλαμοποίηση (sic) της χώρας από τους πρόσφυγες, θα φωνάζουν περήφανα πώς οι πρόγονοί τους κατάφεραν να παραμείνουν χριστιανοί μετά από 400 χρόνια καθαρού οθωμανικού σεξ.

Η Εκκλησία θα βγάλει λογύδρια σε παρελάσεις και άλλα καρακιτσαρέ πανηγυράκια, γλείφοντας τον ρασοφόρο κώλο της για τη βοήθειά της κατά την Επανάσταση, κρύβοντας επιμελώς το γεγονός του αφορισμού αυτής από την ίδια.

Η ίδια αυτή Εκκλησία που παραμένει αμέτοχη στο προσφυγικό αρνούμενη κατηγορηματικά να βοηθήσει καθώς έχει μεγαλύτερα προβλήματα ούσα απασχολημένη με το να μην πληρώνει ΕΝΦΙΑ και να διαμαρτύρεται για την απαγόρευση ομιλίας Μητροπολίτη σε σχολείο.

Παπάδες και παπατζήδες

Του Δημήτρη Σούλτα

Είναι προφανές ότι οι ιδιότητες του παπά και του παπατζή δεν είναι οι ίδιες. Θεωρείται μάλιστα προσβλητικό για έναν ιερωμένο να παραλληλίσεις το έργο του με αυτό ενός παπατζή. Δεν είναι όμως λίγες οι φορές όπου αυτός που θα πρέπει να προσβληθεί είναι ο παπατζής, γιατί μπορεί να είναι μικροαπατεωνάκος, αλλά ποτέ δεν διεκδικεί να υποκαταστήσει την νομοθετική και την εκτελεστική εξουσία, ποτέ δεν ασχολείται με θέματα που δεν τον αφορούν

Οι κορώνες ορισμένων ιεραρχών,με αφορμή το σύμφωνο συμβίωσης για τα ομόφυλα ζευγάρια,δεν είναι απλώς κάποιες εξαιρέσεις στον κανόνα.Είναι μια συνεχής υπόμνηση του τρόπου με τον οποίον λειτουργεί η Εκκλησία στο ανώτατο επίπεδο, τουπώς παρεμβαίνει στη δημόσια σφαίρα και πώς κεφαλαιοποιεί τις παρεμβάσεις της.

SPECIAL: Ου πληρώσεις

Worshipers attend the Resurrection of Christ liturgy, in Pireaus, on Apr. 11, 2015. / Πιστοί παρακολουθούν τη λειτουργία της Ανάστασης, στον Πειραιά, 11 Απριλίου, 2015

του Θάνου Καμηλάλη

Η κυβέρνηση, όπως είναι γνωστό, «χαλάρωσε» τα capital controls για χάρη της Εκκλησίας. Θα προξενούσε έκπληξη, αν δεν ήταν μόνο το τελευταίο κεφάλαιο σε μια μακρά λίστα ευνοϊκών ρυθμίσεων υπέρ του κλήρου, που στην περίοδο της κρίσης έχουν καταντήσει προκλητικές

Η κυβέρνηση, όπως είναι γνωστό, «χαλάρωσε» τα capital controls για χάρη της Εκκλησίας. Θα προξενούσε έκπληξη, αν δεν ήταν μόνο το τελευταίο κεφάλαιο σε μια μακρά λίστα ευνοϊκών ρυθμίσεων υπέρ του κλήρου, που στην περίοδο της κρίσης έχουν καταντήσει προκλητικές

Κι όμως, όσο κι αν φαίνεται περίεργο, οι «ιερές» φοροαπαλλαγές είναι σχετικά καινούριο φαινόμενο , που ισχύει εδώ και λιγότερο από δύο δεκαετίες κι εντάθηκε μετά το 2004. Όσο μάλιστα η υπερφορολογία παρασύρει όλο και μεγαλύτερα τμήματα της ελληνικής κοινωνίας, αυτές μεγαλώνουν και το «ταμπού» στις σχέσεις εκκλησίας – κράτους για το οποίο έγραφε από το 2011 η Le Monde κυριαρχεί.

Και τον Θεό…επιστρατεύει ο Σαμαράς στη δήθεν “μάχη κατά της ανεργίας”

Ιερές business παντού. Ερχονται και οι ιερές ΜΚΟ ! 

Εμπρός στον άγιο δρόμο που χάραξε ο Εφραιμ !

Ερχονται οι 5μηνίτες δούλοι…του Θεού με τις άγιες ευλογίες

Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΘΑ ΠΡΟΣΛΑΒΕΙ ΑΝΕΡΓΟΥΣ ΜΕ ΠΕΝΤΑΜΗΝΕΣ ΣΥΜΒΑΣΕΙΣ

Την δυνατότητα να προσλάβουν ανέργους με πεντάμηνες συμβάσεις αποκτούν οι Μητροπόλεις της Εκκλησίας της Ελλάδος, της Κρήτης και των Δωδεκανήσων στο πλαίσιο ευρωπαϊκού προγράμματος.

Οπως αναφέρει και το dogma πρόκειται για δράση που εντάσσεται στην δράση «Προώθηση της απασχόλησης μέσω προγραμμάτων κοινωφελούς χαρακτήρα με στόχο τη βελτίωση της εξυπηρέτησης των πολιτών και των επιχειρήσεων».