Την περασμένη Πέμπτη, επικυρώθηκε από το Περιφερειακό Συμβούλιο Αττικής, ο νέος σχεδιασμός για τη διαχείριση των απορριμμάτων. Σχεδιασμός, τρόπος του λέγειν. Στην πραγματικότητα δεν πρόκειται παρά για ένα αναμάσημα προβλέψεων του Εθνικού Σχεδιασμού και μάλιστα επιλεκτικά, με βασικές τομές να απουσιάζουν. Το έλλειμμα σχεδιασμού στον Περιφερειακό Σχεδιασμό, είναι τόσο προφανές ώστε τόσο η περιφερειάρχης όσο και οι συνεργάτες της αναφέρουν ότι το επόμενο διάστημα θα γίνουν οι αναγκαίες εξειδικεύσεις και θα ενσωματωθούν παρατηρήσεις που κατατέθηκαν στη διαδικασία της διαβούλευσης. Εντελώς ασυνήθιστη μεθοδολογία θα σκεφτεί κανείς. Πρώτα εγκρίνουμε τον σχεδιασμό και μετά τον ξανασχεδιάζουμε. Μέχρι να συμβούν – αν συμβούν – αυτά, ο χρόνος θα περνάει αμείλικτα και η απραξία είναι ο καλύτερος σύμμαχος των από μηχανής σωτήρων, που στην χώρα μας εμφανίζονται συνήθως με τη μορφή του Μπόμπολα και άλλων ευαγών κατασκευαστικών ιδρυμάτων.
Υπήρχε άλλη λύση ή μήπως και η περιφερειακή αρχή έπεσε στην παγίδα της φιλοσοφικής αναζήτησης «ΤΙΝΑ κάνουμε;» στην οποία η δημοφιλής απάντηση: «Τίποτα. Το φρονιμότερο»[1], έχει δοθεί εδώ και χρόνια από κάποιον που περίμενε τον Γκοντό. More