Γιάνης Βαρουφάκης: Ένα ν, αμέτρητες αντιφάσεις

Της Βασιλικής Σιουτη

Με αφορμή την άποψη που εξέφρασε για πρώτη φορά δημόσια, ότι «με τη δραχμή θα ήμασταν καλύτερα», ανατρέχουμε σε μερικές από τις πιο χαρακτηριστικές αντιφάσεις στην πορεία του πρώην υπουργού Οικονομικών

Την άποψη ότι με τη δραχμή θα ήμασταν καλύτερα εξέφρασε για πρώτη φορά δημόσια και με κατηγορηματικό τρόπο, πριν από λίγες μέρες, ο Γιάνης Βαρουφάκης, μιλώντας σε τηλεοπτική εκπομπή. Με τον γνωστό αντιφατικό του λόγο υποστήριξε ότι εκείνος ήταν πάντα υπέρ του ευρώ, αλλά η δραχμή ήταν προτιμότερη από τον δρόμο που ακολουθήθηκε προκειμένου να παραμείνουμε στην Ευρωζώνη, και αυτό ήταν κάτι που επίσης πάντα πίστευε.

Όλα τα προηγούμενα χρόνια οι πολιτικοί του αντίπαλοι τον κατηγορούσαν ότι σχεδίαζε την επιστροφή στη δραχμή κι εκείνος το αρνούνταν, επιχειρηματολογώντας κατά της εξόδου από το ευρώ.

Αποδέσμευση από την ΕΕ ή Δραχμισμός;

Tου Σταύρου Μαυρουδέα

Καθώς η αντίθεση εργατικών και λαϊκών στρωμάτων στην πρόσδεση της Ελλάδας στην ΕΕ διευρύνεται, εμφανίζεται το ρεύμα που θεωρεί πως μια επιστροφή στη δραχμή αποτελεί αφετηρία φιλολαϊκής διεξόδου. Πρόκειται για μια εθελοτυφλική γραμμή, που θεωρεί πως μπορείς να πάψεις να πληρώνεις το χρέος και να περάσεις στη δραχμή χωρίς ανοικτό πόλεμο με την ΕΕ και το ελληνικό κεφάλαιο.

Από την «Μεγάλη ιδέα» της ΕΕ στην επιτροπεία

Η ένταξη στην ευρωπαϊκή ιμπεριαλιστική ενοποίηση καθορίζει αποφασιστικά τις πολιτικο-οικονομικές εξελίξεις στην Ελλάδα από την μεταπολίτευση μέχρι σήμερα. Αυτή η σύγχρονη «Μεγάλη Ιδέα» της ελληνικής αστικής τάξης αποτελεί μία στρατηγική επιλογή που σταθεροποίησε την κυριαρχία της στην ταραγμένη μεταδικτατορική περίοδο και της έδωσε ελπίδες για αναβάθμιση μέσα στην ιμπεριαλιστική πυραμίδα (από ένα μεσαίου επιπέδου υπο-ιμπεριαλισμό σε έστω μικρό συνεταίρο ενός από τα βασικά παγκόσμια ιμπεριαλιστικά μπλοκ). Η συμμετοχή στην ΟΝΕ σηματοδότησε την απεγνωσμένη προσπάθεια να αναρριχηθεί στην πρώτη ταχύτητα αυτής της ιμπεριαλιστικής ενοποίησης. Αυτή η «Μεγάλη Ιδέα», όπως και οι προηγούμενες, μόνο πόνο και δάκρυα προσφέρει στις υποτελείς τάξεις με την συγκεκαλυμμένη αρχικά (από το 1985) και εξόφθαλμη και ραγδαία σήμερα συμπίεση των λαϊκών δικαιωμάτων και εισοδημάτων.

Τι θα συμβεί αν η Ελλάδα βγει από το ευρώ

Το θέμα του Grexit επιστρέφει στην επικαιρότητα και αυτό είναι λογικό, αφού, εφτά χρόνια μετά την χρεοκοπία της, η Ελλάδα δεν έχει επιστρέψει στις αγορές και δεν προβλέπεται να επιστρέψει σύντομα.

 Στο πλαίσιο της ψύχραιμης και έγκυρης ενημέρωσης των πολιτών, θέλω να σας ενημερώσω για το τι θα συμβεί στην Ελλάδα, αν η χώρα βγει από την ευρωζώνη και επιστρέψει στην δραχμή.

Αν η Ελλάδα επιστρέψει στην δραχμή, θα κυριαρχήσει η φτώχεια, η εξαθλίωση μεγάλου μέρους του πληθυσμού, η μείωση μισθών και συντάξεων, θα χαθεί σημαντικό μέρος των αποταμιεύσεων, οι πολίτες δεν θα μπορούν να ξεπληρώσουν τα δάνειά τους, θα υπάρχει τεράστια ανεργία, υπογεννητικότητα και μετανάστευση των Ελλήνων στο εξωτερικό.

Μπροστά στην Δραχμή ως μια νέα ΤΙΝΑ της αστικής τάξης.

Η τελική χειρότερη κατάληξη θα είναι η δραχμή με τους όρους Σόιμπλε/Ε.Ε./Eurogroup από ένα “απελπισμένο” συμβιβασμό από την αστική τάξη που θα κοιτάξει να αρπάξει και τότε μαζί με τους λακέδες της ότι μπορεί -όχι με τόσο κέφι βέβαια και με αρκετό αληθινό κλαψούρισμα μια και με Ε.Ε. σαφώς είναι better off που λένε οι Αμερικάνοι φιλελέδες.

Αλλά όταν η μόνη αναγκαστική “διέξοδος” θα είναι αυτή, τότε θα γίνει το νέο σχέδιο “σωτηρίας” της αστικής τάξης και θα την διαλαλούν οι κάθε Κούλης και Τσίπρας μαζί με τα κάθε λογής πολιτικάντικα λιμά, που απλώς έτυχε να περνάνε και είδαν φως, ΕΣΠΑ και βουλευτικά μισθά και μπήκαν. Πάρα πολλοί τέτοιοι τελευταίοι υπάρχουν σε συριζονουδούλα, απλώς υποταγμένοι και προσαρμοσμένοι στην “διαφορετική” ιδεολογία-ζόμπι που εκφράζει το κάθε κόμμα εξουσίας.

Τα ερωτήματα της δραχμής

Του Νίκου Ιγγλέση

«Οι Έλληνες πρέπει να σπάσουν τις αλυσίδες του χρέους, με τις οποίες τους έχουν δέσει και να δραπετεύσουν από τη φυλακή του ευρω-μάρκου αν θέλουν να επιβιώσουν ως εθνική οντότητα και όχι ως δούλοι μιας σύγχρονης αποικίας»

Στο εκτενές άρθρο του, που αναρτήθηκε στην ιστοσελίδα analyst.gr, ο οικονομολόγος  Βασίλης Βιλιάρδος θέτει πάρα πολλά ερωτήματα όχι μόνο για τον τρόπο επιστροφής στο εθνικό νόμισμα αλλά και για το χρέος καθώς και για τις γεωπολιτικές διαστάσεις ενός τέτοιου εγχειρήματος.

Ο κ. Βιλιάρδος προτάσσει της ανάλυσής του τα ερωτήματα για το χρέος, τα οποία όμως δεν μπορούν να απαντηθούν αν προηγουμένως δεν έχουν δοθεί οι απαντήσεις για ο εθνικό νόμισμα. Η Ελλάδα κινδυνεύει να λεηλατηθεί παραμένοντας εντός της Ευρωζώνης, γράφει ο κ. Βιλιάρδος, εμείς θα λέγαμε ότι η Ελλάδα λεηλατείται εδώ και έξι χρόνια από το Δ΄ Ράϊχ και το διεθνές χρηματοπιστωτικό κεφάλαιο.

Η απέραντη ένδεια των ευρωλαγνικών επιχειρημάτων

Του Λεωνίδα Βατικιώτη

Η αλήθεια είναι πώς ανέκαθεν οι οπαδοί του ευρώ δεν τα πήγαιναν καλά στην προσπάθειά τους να δώσουν σχήμα και μορφή με έναν πειστικό τρόπο στο όραμά τους. Ακόμη και στα τέλη της δεκαετίας του ’90, όταν τίποτε ορατό δεν σκίαζε τον κοινό ευρωπαϊκό ουρανό, το περίβλημα με το οποίο έντυναν το κοινό νόμισμα ήταν η σύγκλιση με την υπόλοιπη Ευρώπη, που υποτίθεται ότι αυτομάτως θα ερχόταν και αυτομάτως θα βελτίωνε τα εισοδήματά μας, και τα χαμηλά επιτόκια, που πράγματι ήρθαν διευκολύνοντας όμως την υπερχρέωση των ιδιωτικών νοικοκυριών και αδυνατώντας να αποτρέψουν την δημοσιονομική κρίση των περιφερειακών κρατών της ευρωζώνης.

Ο Σκοτεινός Ιππότης

by To Skouliki Tom

Ανατριχιαστικές λεπτομέρειες βλέπουν συνεχώς το φως της δημοσιότητας, σχετικά με το σκοτεινό σχέδιο του Γιάνη Βαρουφάκη να βγάλει από το ευρώ όσους Έλληνες δεν έχουν βγει οικειοθελώς από αυτό λόγω φτώχειας.
Δηλαδή το Βαρδινογιάννη κι άλλους 3-4.

Σύμφωνα με καλά διασταυρωμένες πληροφορίες της εφημερίδας “Η Καθυστερινή”, ο Γιάνης Βαρουφάκης σχεδίαζε να χακάρει τους λογαριασμούς facebook όλων των Ελλήνων για να στέλνει δωρεάν ζωές Candy Crash Saga στον δραχμολάγνο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε.

Μάλιστα, κυκλοφόρησε σήμερα ηχητικό απόσπασμα, στο οποίο ο Γιάνης Βαρουφάκης παραδέχεται σε επενδυτές και στελέχη διεθνών hedge funds πως ο Αλέξης Τσίπρας, πρότου γίνει πρωθυπουργός, του είχε αναθέσει την κατασκευή ενός ιού που θα γέμιζε τα γερμανικά social media με τραγούδια του Θηβαίου και το πουλί του Σπαλιάρα σε στύση.

Ετοιμαστείτε για την δραχμή

Όσο και να ουρλιάζουν οι πολιτικοί και οι σκλάβοι των ολιγαρχών κατά της εξόδου από την ευρωζώνη, η δραχμή έρχεται τρέχοντας. Με «αριστερή» κυβέρνηση; Με οικουμενική κυβέρνηση; Χωρίς κυβέρνηση; Η δραχμή έρχεται.

Με την ατμόσφαιρα ασφυξίας που υπάρχει στην ελληνική οικονομία και στη χώρα, δεν είναι θέμα πια αν σου αρέσει το ευρώ ή η δραχμή· δεν υπάρχει άλλη επιλογή από την δραχμή.

Μπορεί να προτιμάς το αυτοκίνητο από την βέσπα αλλά, αν σου χαλάσει το αυτοκίνητο στην ερημιά και υπάρχει μόνο μια βέσπα, θα αναγκαστείς να ανεβείς στη βέσπα. Τι, δεν ξέρεις από βέσπα; Καιρός να μάθεις.

Τόσο κακοπροαίρετο με έχει κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ

Του Πολύφημου

Η ιστορία με τις «καλές προθέσεις» όπου εξέλεξαν τον ΣΥΡΙΖΑ πρώτο κόμμα και μετά έδωσαν ποσοστό 61% στο «όχι» του δημοψηφίσματος, είναι πολλές.

Τα μνημόνια που θα αντικαθιστούσε ένα «πλήρως κοστολογημένο πρόγραμμα» το οποίο παρουσιάστηκε στη Θεσσαλονίκη, συνεχίστηκαν σε πρώτη φάση τον Φλεβάρη, σε δεύτερη τον Ιούλη, κι από τον Αύγουστο του 2015 ως κάποιο Αύγουστο στο μακρινό μέλλον θα εξακολουθούν να τρέχουν μετρώντας πίσω τους όλο και περισσότερα θύματα.

Το «όχι» απέναντι στον πόλεμο φόβου, ακόμη κι ως αντίδραση στην εμετική επίθεση στην πολιτική ευφυΐα και την αισθητική του μέσου Έλληνα, έφερε τελικά μεγάλη δυστυχία στο Μέγαρο Μαξίμου κι αντιμετωπίστηκε με μεγαλύτερη ομόνοια «μνημονιακών» και «αντιμνημονιακών» δυνάμεων, μόνο και μόνο για να φέρει μέτρα που ούτε ο Αντώνης Σαμαράς κι ο Βαγγέλης Βενιζέλος είχαν το θάρρος να φέρουν.

Υπήρχε σχέδιο για δραχμή ή όχι; Τα πραγματικά περιστατικά και το παρασκήνιο.

Της Βασιλικής Σιούτη

Ήταν λίγο μετά την ανακοίνωση του δημοψηφίσματος από τον Αλέξη Τσίπρα, όταν ένας δημοσιογράφος ρώτησε τον εκπρόσωπο τύπου του Σόιμπλε, Μάρτιν Γιέγκερ, εάν έχουν Plan Β σε περίπτωση Grexit . Ο Γιέγκερ αντί άλλης απάντησης, του είπε: «Τι ρωτάτε; Είμαστε μία σοβαρή κυβέρνηση κι ένα σοβαρό υπουργείο». Εμμέσως δηλαδή, επιβεβαίωσε ότι είναι προετοιμασμένοι και για την περίπτωση αυτή, όπως θα όφειλε κάθε σοβαρή κυβέρνηση.

Στην Ελλάδα ωστόσο, το θέμα της πιθανότητας εξόδου από την Ευρωζώνη, παρότι πλανάται σταθερά πάνω από τη χώρα τα τελευταία πέντε χρόνια, αποτελούσε ταμπού και το περιβόητο Plan Β ήταν περίπου δαιμονοποιημένο.

Η πραγματική προδοσία

Λοιπόν, πάμε με τη σειρά. Η Ελλάδα χρεοκόπησε τον Απρίλιο του 2010, προσέφυγε στο μηχανισμό στήριξης, και έκτοτε είναι εκτός αγορών.

Πέντε χρόνια μετά, έχουν ψηφιστεί δυο Μνημόνια και πάμε για το τρίτο Μνημόνιο.

Στο μεταξύ, το ΑΕΠ καταποντίστηκε, η ανεργία πλησιάζει το 30%, το δημόσιο χρέος ξεπέρασε τα 300 δισ. -ακόμα και το ΔΝΤ το χαρακτηρίζει πια «εξαιρετικά μη βιώσιμο»-, μεγάλα τμήματα του πληθυσμού φτωχοποιήθηκαν, εκατοντάδες άνθρωποι αυτοκτόνησαν, εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες μετανάστευσαν στο εξωτερικό, η Υγεία και η Παιδεία καταρρέουν, και όλα πηγαίνουν από το κακό στο χειρότερο.

Η Ελλάδα τυπώνει δραχμές στην Ζιμπάμπουε

Πανικός έχει ξεσπάσει στους ηγέτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, μετά την αποκάλυψη πως η Ελλάδα τυπώνει δραχμές στη Ζιμπάμπουε. Ήδη, τα πρώτα αεροπλάνα από την Ζιμπάμπουε έχουν προσγειωθεί στην Ελλάδα και είναι γεμάτα με τρισεκατομμύρια δραχμές.

Στην οργισμένη ερώτηση του Ζαν Κλοντ Γιούνκερ «γιατί η Ελλάδα τύπωσε κρυφά δραχμές;», ο Ευκλείδης Τσακαλώτος απάντησε με το γνωστό του ήρεμο ύφος «Αφού εσείς μας είπατε πως έχετε προετοιμαστεί για Grexit, εμείς να μην προετοιμαστούμε;».

Σύμφωνα με πληροφορίες από το νομισματοκοπείο της Ζιμπάμπουε, πάνω στο χαρτονόμισμα του 1 εκατομμυρίου δραχμών είναι η Άνγκελα Μέρκελ με στολή νοσοκόμας και δέρνει ένα σπαστικό παιδάκι που είναι σε αναπηρικό καροτσάκι.

Ρήξη: Επιστροφή στην «εποχή των σπηλαίων» ή νέος «χρυσός αιώνας»;

Του Λεωνίδα Βατικιώτη

Όταν τα ήπια επιχειρήματα, για το «σπίτι των λαών», τη δυνατότητα της ΕΕ να μεταρρυθμιστεί και την πειθώ των λογικών επιχειρημάτων, καταρρέουν τότε επιστρατεύεται το τελευταίο επιχείρημα των Μνημονιακών και νεοφιλελεύθερων: Η ρήξη εμφανίζεται σαν ισοδύναμο της επιστροφής στην «εποχή των σπηλαίων».

Αξίζει έτσι να επιχειρήσουμε να σκιαγραφήσουμε το περίγραμμα της επόμενης μέρας της ρήξης, δηλαδή της αθέτησης πληρωμών και της μονομερούς διαγραφής του δημόσιου χρέους και της εξόδου από την ευρωζώνη και την Ευρωπαϊκή Ένωση. Είναι αναγκαίο δε να τονισθεί το τεράστιο μεθοδολογικό πρόβλημα που εγείρεται καθώς με τα δεδομένα του σήμερα επιχειρείται να λυθεί μια εξίσωση του αύριο, όταν όλες οι παράμετροι του προβλήματος θα έχουν αλλάξει άρδην. Πρόκειται μάλιστα για περιορισμό που δεν επιδρά μόνο ούτε καν κυρίως αρνητικά, δεδομένου ότι η σύγκρουση με το κεφάλαιο θα στερήσει την κοινωνία από πολύτιμους και υπαρκτούς πόρους (πχ τα 6 δισ. καθαρών εισροών από τις δοσοληψίες με την ΕΕ το 2015), αλλά κατά βάση θετικά, δεδομένης της ασύλληπτης καταστροφής παραγωγικών δυνάμεων, που τείνει να λάβει ενδημικό χαρακτήρα: από την ανεργία που έχει σταθεροποιηθεί στο 26%, μέχρι το αργούν παραγωγικό δυναμικό που στη βιομηχανία αγγίζει το 34%.

Κι αν έχει δίκιο ο Λαπαβίτσας;

Του Αλέξανδρου Ζέρβα

Είναι παροιμιώδης η αδυναμία που αναδεικνύεται στο να διεξαχθεί σοβαρός κι ενδελεχής δημόσιος διάλογος στο εσωτερικό της ελληνικής κοινωνίας για όλα σχεδόν τα σοβαρά ζητήματα που μπορεί να την απασχολούν. Από το θέμα της μετανάστευσης μέχρι το Κυπριακό κι από το χωρισμό κράτους-εκκλησίας μέχρι την αποποινικοποίηση των ναρκωτικών, παρατηρούμε πολλές φορές παράλληλους μονόλογους, οι οποίοι συνοδεύονται συνήθως από εκατέρωθεν υστερικά αναθέματα με πάσης φύσεως αποχρώσεις. Το θέμα όμως του νομίσματος(«της επιστροφής στη δραχμή» κατά το κοινώς λεγόμενο) είναι μια τελείως διαφορετική ιστορία: γιατί πολύ απλά πρόκειται για ένα διάλογο, ο οποίος ουσιαστικά δεν ξεκίνησε ποτέ.

Για όσους επιμένουν στο Ευρώ: Tο τρομερό Ελληνικό λάθος ισοτιμίας μέσα σε μια μέρα!

Του Αλέξανδρου Ζουγανέλη

1 ευρώ= 100 δραχμες

2 ευρώ = 200 δραχμες

5 ευρώ = 500 δραχμες

10 ευρώ = 1000 δραχμες

50 ευρώ = 5000 δραχμες

Για οσους δεν καταλαβαν ο ιδιος ο λαος ανεβασε τα αγαθα 3,5 φορες πανω σε μια μερα !
Συμπερασμα ο βασικος μισθος παρεμεινε ιδιος αλλα το κοστος ζωης τριπλασιαστηκε !!

Πως να μην χρεκοπησει ο Ελληνας πολιτης και κατ’ εξακολουθηση και ολη η χωρα του !

Φουλ του ευρώ σε μπόμπες με χαρακίρι

του Μέτοικου

Ας το ξεκαθαρίσουμε από την αρχή. Δεν έχω σαφή άποψη υπέρ του ευρώ ή της επιστροφής της χώρας σε εθνικό νόμισμα. Οι οικονομολόγοι τις εκτιμήσεις των οποίων εμπιστεύομαι – οι περισσότεροι τουλάχιστον από αυτούς – επισημαίνουν θετικά και αρνητικά σε αμφότερες τις περιπτώσεις.

Το τίμημα της παραμονής στην Ευρωζώνη είναι διαπιστωμένα εξαιρετικά επώδυνο, οικονομικά, κοινωνικά και εθνικά (αφού ακρωτηριάζει την κυριαρχία της χώρας και την δημοκρατική λειτουργία των θεσμών). Το ενδεχόμενο της αποχώρησης, δημιουργεί έντονα αισθήματα ανασφάλειας για τους κινδύνους ενός αβέβαιου μέλλοντος. Το μόνο σίγουρο είναι ότι ουσιαστική, δημόσια συζήτηση για το θέμα δεν έγινε ποτέ, εκτός από τον επαναλαμβανόμενο και ανυπόστατο εκβιασμό περί άμεσης ή έμμεσης εξώθησής μας σε Grexit, αν δεν συμμορφωνόμαστε με τις εκάστοτε απαιτήσεις των δανειστών. Ή για να το πούμε σωστότερα, η απειλή υποκαθιστούσε μόνιμα την ίδια την συζήτηση.

Ας κάνουμε λοιπόν δημοψήφισμα

by To Skouliki Tom

Στην προσπάθειά μου να προλάβω τις εξελίξεις, αφού, όπως όλα δείχνουν, πάμε ντουγρού για συμφωνία με τους Ευρωπαίους εταίρους-δανειστές, αποφάσισα να γράψω συνοπτικά για το περίφημο δημοψήφισμα που δεν αποκλείει ο Αλέξης Τσίπρας αλλά στο οποίο δεν πιστεύω ότι έχει τα αρχίδια να προχωρήσει.

Όπως έχω γράψει και παλιότερα, είμαι αντίθετος σε ενδεχόμενο δημοψήφισμα με αντικείμενο τη συμφωνία ή τη ρήξη με την Ευρώπη, δηλαδή στην ουσία παραμονή ή έξοδο από το ευρώ – όσο κι αν δεν τολμάει να το πει ο Αλέξης Τσίπρας -, όχι γιατί το θεωρώ καταστροφικό – εξάλλου τίποτα πια δε μπορεί να θεωρηθεί πιο καταστροφικό για τη χώρα από όσα έχουμε ήδη ζήσει – αλλά για δύο κυρίως λόγους:

Από την Μύκονο ξεκινά η επιστροφή της χώρας στην δραχμή

Τώρα πια που οι πάντες έχουν αντιληφθεί πως καμία θετική αλλαγή δεν μπορεί να γίνει για την Ελλάδα μέσα στην Ευρωζώνη, η κυβέρνηση ετοιμάζει την σταδιακή επιστροφή της χώρας στην δραχμή.

Η πρώτη περιοχή της Ελλάδας που θα επιστρέψει στην δραχμή θα είναι η Μύκονος.

Από την 1η Ιουνίου, οι Μυκονιάτες θα χρησιμοποιούν δραχμές, ενώ όλοι οι τουρίστες του νησιού θα πληρώνουν σε δραχμές.

Σκέφτομαι τη ζωή μου με δραχμές

Ρε συ Πιτσιρίκο, αν και Συριζαία από όταν άρχιζα να ψηφίζω, κάπου απογοητεύομαι που η κυβέρνησή μας δεν ρίχνει στο τραπέζι το μπουρλότο της δραχμής.

Δεν είμαι οικονομολόγος και δεν έχω ιδέα τι θα επέφερε η επιστροφή στη δραχμή.

Ακούω από πολλούς ότι τα πρώτα χρόνια θα ήταν σίγουρα δύσκολα.

Ο μοναδικός τρόπος να μάθεις εάν μπορείς, είναι να προσπαθήσεις πάλι με όλη σου την ψυχή…

Της ΕΛΛΗΣ ΑΥΞΕΝΤΙΟΥ

Οι επόμενες μέρες είναι ίσως και οι πιο κρίσιμες για το μέλλον της χώρας μας. Σύντομα απ’ ότι φαίνεται θα τεθεί το ερώτημα. Συμβιβασμός ή χρεωκοπία; Ευρώ ή δραχμή; Εντός ή εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης;

Προσωπικά δεν γνωρίζω ποιο είναι το σωστό και ποιο είναι το λάθος, δεν είμαι ούτε διεθνολόγος, ούτε οικονομικός αναλυτής. Αυτό όμως που βλέπω   είναι πως αυτή τη στιγμή η Ελλάδα αποτελεί «πρώτο θέμα» για πολλές χώρες και όποιο ανηφορικό δρόμο και να επιλέξουμε σίγουρα θα μας ακολουθήσουν και άλλα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης που ήδη συμπαρίστανται και εξεγείρονται μαζί μας.

Κόσμος πραγματικά αγανακτισμένος αυτή τη φορά, μαζεμένος στο Σύνταγμα, να φωνάζει, να επαναστατεί, ενάντια στα σκληρά μηνύματα των Γερμανών και της Ευρωπαϊκής Ένωσης, με σύνθημα «Δεν εκφοβιζόμαστε». Όντως όμως δε φοβόμαστε; Όντως μπορούμε να σπάσουμε την αλυσίδα που μας έχουν δέσει; Κάποτε είχαμε να επιλέξουμε «ελευθερία ή θάνατος»… Τώρα καλούμαστε να απαντήσουμε ξανά, μόνο που το ερώτημα είναι ποιο μονοπάτι από τα δύο οδηγεί στην ελευθερία και ποιο στο θάνατο….

ΕΥΡΩ ‘Η ΔΡΑΧΜΗ

Του ΝΙΚΟΥ ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΥ*

Παρατήρηση πρώτη: Εκτός από το ξεκατίνιασμα υπάρχει και η πολιτική ανάλυση. Εκτός από την κινδυνολογία υπάρχει και η αλήθεια των πραγματικών και όχι των κατασκευασμένων διλλημάτων. Εκτός από την αερολογία που βαφτίζει σαν «πολιτική αντιπαράθεση» τον σκυλοκαυγά υπάρχει και ο καθαρός αέρας της ουσιαστικής πολιτικής αντιπαράθεσης που προάγει την πολιτική σκέψη.

Παρατήρηση δεύτερη: Ευρώ είναι εκείνο το νόμισμα που αντί για «απάνεμο λιμάνι» αποδείχτηκε το νόμισμα με το οποίο η Ελλάδα μετράει τη φτώχεια της. Ευρώ είναι εκείνο το νόμισμα με το οποίο η Ελλάδα χρεοκόπησε το 2010.

Δραχμοφοβία

Η κατάσταση που έχει δημιουργηθεί τις τελευταίες μέρες είναι εξαιρετικά διασκεδαστική. Θυμίζει μάλιστα ένα πασίγνωστο σλόγκαν που κυκλοφορεί εδώ και χρόνια με πολλές παραλλαγές: πάμπλουτοι άνθρωποι, πληρώνουν πλούσιους ανθρώπους, για να βάλουν τους νοικοκυραίους να ρίξουν το φταίξιμο στους φτωχούς.

Η κυρίαρχη αφήγηση των μέσων ενημέρωσης και της πολιτικής χωρίζεται σε δύο ιδέες. Η πρώτη ιδέα θέλει τον εγχώριο πληθυσμό να αποτελείται από λωτοφάγους. Η δεύτερη και πιο ισχυρή λέει πως πριν μπούμε στο ευρώ τρώγαμε ρίζες και ζούσαμε σε σπηλιές.

Τι αξία έχει ένα χιλιάρικο σήμερα;

Ιδού ένα χιλιάρικο, η περίφημη «χήνα» που λέγαμε και τότε.

Τι αγοράζαμε με αυτό το 1999, σε μια πρωινή Κυριακάτικη βόλτα;

Τσιγάρα αμερικάνικα: 400 δραχμές.

Τυρόπιτα: 100 δραχμές.

Οι νομισματικές ενώσεις έχουν κερδισμένους και χαμένους

Του Σπύρου Μαρκέτου

Ανέκαθεν οι αιτίες και οι στόχοι των νομισματικών ενώσεων -καθώς βέβαια και των νομισματικών αποσχίσεων- αφορούσαν την πολιτική μάλλον παρά την οικονομία. Και μολονότι παρουσιάζονται από τους υποστηρικτές τους σαν κοινή λογική, διεθνιστική κατάκτηση, ή εργαλείο για την επίτευξη ειρήνης και ευημερίας, η ιστορία τους μας λέει πως δεν είναι τίποτε απ” όλα αυτά…

«Οι καλύτεροι ηγέτες» έλεγε ο Λάο Τσε «είναι κείνοι που ο κόσμος δεν προσέχει καν την ύπαρξή τους. Μετά έρχονται εκείνοι που ο κόσμος αγαπά κι επαινεί. Χειρότεροι είναι όσοι κυβερνούν με το φόβο, και χειρότεροι απ” όλους εκείνοι που προκαλούν περιφρόνηση. Αν δεν είναι οι ηγέτες αξιόπιστοι, οι μάζες δεν μπορούν να τούς εμπιστευτούν».

Ελληνικό αδιέξοδο εντός ευρώ

Tου Λεωνίδα Βατικιώτη

Επίκαιρα 14-20 .3.2013

Σε ένα κρίσιμο, ιστορικής σημασίας, σημείο καμπής έχει οδηγηθεί η ελληνική οικονομία κλείνοντας τρία χρόνια από την υιοθέτηση του πρώτου Μνημονίου καθώς όλες μα όλες οι προβλέψεις έχουν ανατραπεί επί τα χείρω χωρίς από την άλλη να διαφαίνεται καμία προοπτική ανάκαμψης της ελληνικής οικονομίας και τερματισμού αυτού του εφιάλτη. Τα νούμερα μιλούν από μόνα τους: Η ανεργία με βάση εκτιμήσεις του ΚΕΠΕ θα συνεχίσει την ανοδική της πορεία, ξεπερνώντας το 30% κι αν περάσει η απαίτηση της Τρόικας για 25.000 απολύσεις στο δημόσιο φέτος, η ανεργία θα προσλάβει εφιαλτικές διαστάσεις, καθώς το ένα κύμα απολύσεων στο δημόσιο θα διαδέχεται το άλλο. Το διαθέσιμο εισόδημα ως αποτέλεσμα της μείωσης των μισθών και της αύξησης των φόρων έχει μειωθεί κατά 50% και θα υποστεί ακόμη μεγαλύτερη μείωση με την εφαρμογή των μέτρων του τρίτου Μνημονίου. Τα έσοδα στα δημόσια και ασφαλιστικά ταμεία υπολείπονται σταθερά των στόχων, κι οι αποκλίσεις θα αυξάνονται ακολουθώντας κατά πόδας την εξάπλωση της φτώχειας και της ανεργίας, όσες ρυθμίσεις κι αν ανακοινώσουν.