Θα αυτοκτονήσει ο βασιλιάς δολάριο;

Του Άρη Χατζηστεφάνου

Εδώ και πολλά χρόνια οικονομολόγοι και αναλυτές προέβλεπαν ότι καθώς η αμερικανική οικονομία χάνει την πρωτοκαθεδρία της σε διεθνές επίπεδο, το δολάριο θα πάψει να αποτελεί το λεγόμενο «παγκόσμιο νόμισμα» και η αμερικανική κεντρική τράπεζα δεν θα είναι σε θέση να λειτουργεί σαν «παγκόσμιος τραπεζίτης».

Για λόγους που θα δούμε στη συνέχεια, οι σχετικές αναλύσεις έπεφταν διαρκώς στο κενό και ο «βασιλιάς δολάριο» μειδιούσε με νόημα σε όσους τολμούσαν να αμφισβητήσουν την παντοκρατορία του.

Τι πραγματικά σημαίνει η κυριαρχία του δολαρίου

του Τόνι Νόρφιλντ

μετάφραση: Άρης Ντα Κούνια Ντα Κώστα Ντίας / επιμέλεια: Φώτης Τσικριτέα

Οι ΗΠΑ επί μακρόθεν θεωρούνται ότι απολαμβάνουν ένα ‘υπερβολικό προνόμιο’ βασισμένο στο ρόλο του δολαρίου ως το κύριο παγκόσμιο νόμισμα[ii]. Αυτό το άρθρο εξετάζει τα διαφορετικά στοιχεία του δολαριακού προνομίου και πως αυτά λειτουργούν, όχι μόνο σε ‘ήρεμους’ καιρούς αλλά, ειδικά, στην παρούσα κρίση.

ΑΜΦΙΣΒΗΤΕΙΤΑΙ Η ΠΡΩΤΟΚΑΘΕΔΡΙΑ ΤΟΥ ΔΟΛΑΡΙΟΥ

Του Λεωνίδα Βατικιώτη

Εμπορικό πόλεμο είδαμε, κι είναι μάλιστα σε πλήρη εξέλιξη, με πρωταγωνιστές ΗΠΑ – Κίνα (δες εδώ). Ο πόλεμος στο ίντερνετ μαίνεται, με τις ΗΠΑ επιτιθέμενες και τη λέξη κυβερνο-ασφάλεια να κατακλύζει ιστοσελίδες εφημερίδων και θεματικές συνεδρίων και να γίνεται αντικείμενο συζήτησης στις σημαντικότερες συναντήσεις ηγετών ανά τον κόσμο (δες εδώ). Πόλεμο θρησκειών βλέπουμε, με τη Ρωσία να δέχεται ιστορικής σημασίας πλήγματα για τη διεθνή της επιρροή.

Κι αν δεν έφταναν όλα αυτά, για να πεισθούμε ότι η εποχή που ζούμε δεν μπορεί να χαρακτηριστεί κι ως κανονική, τότε ας προσθέσουμε στα εν εξελίξει θερμά μέτωπα και ένα νομισματικό πόλεμο.

ΑΝΑΛΥΣΕΙΣ: Τα μπλουζ του δολαρίου και 10% της εξουσίας στα «σοβιέτ»

Τις σημαντικότερες αναλύσεις της εβδομάδας επιλέγει και σχολιάζει ο Αρης Χατζηστεφάνου

Ορισμένοι το ονόμασαν την έναρξη του πολέμου των τάξεων ανάμεσα στο Εργατικό Κόμμα της Βρετανίας και το μεγάλο κεφάλαιο. Αν και θα κρατούσαμε εξαιρετικά μικρότερο καλάθι, η πρόταση που κατατέθηκε στο συνέδριο του κόμματος για τη δημιουργία ενός ταμείου στο οποίο οι μεγάλες εταιρείες θα καταθέτουν το 10% του ενεργητικού του τους ώστε αυτό να ελέγχεται από τους εργαζόμενους, προσφέρει αναμφισβήτητα εξαιρετική τροφή για σκέψη. Το περιοδικό Jacobin εξετάζει σε βάθος την ιδέα η οποία κατατέθηκε για πρώτη φορά στη Σουηδία τη δεκαετία του ’80.

Καλώς ήρθε το δολάριο…ξανά

Του Δημήτρη Κούλαλη

ΕΛΛΟΓΑ ΠΑΡΑΛΟΓΑ

«Κοιτάχτε, ετοιμαζόμαστε για μια άλλου είδους σκλαβιά. Η Ευρωπαϊκή Ενότητα, τι νομίζετε ότι είναι; Είμαστε ένα κράτος με δύναμη ώστε να μπορέσουμε να επιβάλλουμε απόψεις; Θα γίνουμε μια επαρχία στην οποία θα μας διοικεί η Ευρώπη. Και θα ‘χουμε μια ψευδαίσθηση ότι συνδιοικούμεθα στην Ευρώπη.

Λοιπόν, αυτή δεν είναι μια σκλαβιά; Τουλάχιστον με τα κριτήρια που είχαμε επί Τουρκοκρατίας. Και πάλι οι εξαιρέσεις επί Τουρκοκρατίας υπήρξαν και αναπτυχθήκανε στον ευρωπαϊκό χώρο. Το ίδιο θα συμβεί και τώρα…

Μόνο που δεν θα ζουν στην Αθήνα και θα ζουν στον ευρωπαϊκό χώρο.

(…) Υπάρχει καμιά εγγύηση σωστής αναπτύξεως, εδώ μέσα, στον τόπο αυτό;

Ποτέ! Αλλά, βέβαια, ο τόπος μας προχωράει πάντα με τις εξαιρέσεις του. Έτσι, θα προχωρήσουμε και στο μέλλον.

Περί Τουρκοκρατίας, λοιπόν, ασφαλώς θα είναι μια μορφή της ευρωπαϊκής μας θητείας- από την οποία, βέβαια- δεν θα μπορέσουμε ποτέ να απαλλαγούμε, ούτε να ελευθερωθούμε, διότι θα είναι μια επιλογή μας, ενώ επί Τουρκοκρατίας έγινε μια υποταγή μας. Αυτή είναι η διαφορά»

Μάνος Χατζιδάκις

Ο κανόνας του χρυσού ανανεώνεται;

Οι ειδικοί επί των οικονομικών (ή κάποιοι ανάμεσά τους) το σχολιάζουν. Πέρα απ’ αυτούς κανείς άλλος. Κι όμως. Μπορεί να αποδειχθεί όχι το «πέταγμα της πεταλούδας» αλλά το πέταγμα ενός σμήνους πεταλούδων – στην ίδια όμως «τάξη μέσα στο χάος» (ή στο ίδιο «χάος μέσα στην καπιταλιστική τάξη»…): όλο και περισσότερα κράτη, απ’ αυτά που ευχαρίστως ένα ψόφιο κουνάβι είτε θα ισοπέδωνε είτε θα αγόραζε (αλλά προς το παρόν δεν μπορεί να κάνει τίποτα απ’ τα δύο) αντικαθιστούν στο μεταξύ τους εμπόριο το δολάριο (σα νόμισμα) με τα δικά τους νομίσματα.

Αυτή η εξέλιξη θα μνημονεύεται απ’ τους ιστορικούς του μέλλοντος σαν η αυθεντική (και όχι inside job) αλλά και παρατεταμένη «11^η Σεπτέμβρη». Το ότι το δολάριο ήταν μέχρι πρόσφατα το απόλυτα διεθνές νόμισμα των εμπορικών συναλλαγών ήταν κάτι που κτίστηκε για πολύ καιρό, πάνω στα ερείπια της διεθνούς ισχύος της στερλίνας, με βάση την συμφωνία στα ‘70s της Ουάσιγκτον με το Ριάντ ότι η σαουδική αραβία (και μαζί της τα υπόλοιπα πετρο-σεϊχάτα) θα πουλάει το πετρέλαιό της αποκλειστικά και μόνο με δολάρια. Αυτό ανάγκασε όλα τα κράτη του (τότε) δυτικού κόσμου αλλά και κάμποσα του «ανατολικού μπλοκ» που αγόραζαν πετρέλαιο απ’ τα μαγαζιά της αραβικής χερσονήσου, να κυνηγάνε τα δολάρια, σαν αποθεματικό νόμισμα. Ενόσω η κεντρική αμερικανική τράπεζα τύπωνε δολάρια κατά βούληση, πολύ περισσότερες κεντρικές κρατικές τράπεζες του πλανήτη τα αγόραζαν αναγκαστικά. Τα «πετροδόλαρα» ήταν ένας οικονομικός, γεωπολιτικός και στρατιωτικός δεσμός που επέτρεπε στο εθνικό αμερικανικό νόμισμα (χωρίς κανένα back up «αξίας» όπως ήταν μέχρι το 1973 η σταθερή πρόσδεσή του στον χρυσό) να διατρέχει τον πλανήτη έχοντας καβαλήσει τον ενεργειακό καπιταλιστικό πυρήνα: το πετρέλαιο.

Γερμανικό υπερ-όπλο το ευρώ!

Του Λεωνίδα Βατικιώτη

Φόρα παρτίδα έβγαλε ο σύμβουλος του Τραμπ και νέος επικεφαλής του Συμβουλίου Εθνικού Εμπορίου των ΗΠΑ, Πίτερ Ναβάρο, το πιο καλά κρυμμένο μυστικό της διεθνούς εμπορικής επιτυχίας της Γερμανίας: το φθηνό ευρώ! Η Γερμανία χρησιμοποιεί ένα σε γενικές γραμμές υποτιμημένο ευρώ για να εκμεταλλεύεται τις ΗΠΑ και τους εταίρους της στην Ευρώπη, ήταν η απάντηση που έδωσε ο Π. Ναβάρο σε γραπτή ερώτηση της βρετανικής εφημερίδας Φαϊνάνσιαλ Τάιμς, οδηγώντας σε νέα επίπεδα τη διαμάχη με τη Γερμανία, που έκανε την επίσημη πρώτη της όταν ο νέος αμερικάνος πρόεδρος απείλησε τη γερμανική αυτοκινητοβιομηχανία με επιπλέον φόρους ύψους 35% για τα αυτοκίνητα που παράγει σε χώρες χαμηλού εργατικού κόστους και εισάγει στις ΗΠΑ. Ο σύμβουλος του Τραμπ χαρακτήρισε επίσης το ευρώ ως συγκαλυμμένο γερμανικό μάρκο, η χαμηλή αξία του οποίου της έδωσε το συγκριτικό πλεονέκτημα έναντι των κυριότερων εμπορικών της εταίρων.

Η απάντηση στο δίλημμα €υρώ ή Δραχμή είναι Δυαδικό €υρώ (Μέρος 2ο)

του Νομισματικού

Σε συνέχεια του Μέρους 1: Η τρέχουσα κατάσταση και τα αδιέξοδα του σημερινού € και της επιστροφής στη Δραχμή, στο οποίο έγινε αναφορά στα προβλήματα που δημιουργεί το € με τη σημερινή του μορφή, αλλά και σε αυτά που θα προκύψουν από μια επιστροφή σε ένα αυτόνομο τοπικό νόμισμα, δημοσιεύεται σήμερα το μέρος 2, στο οποίο αναλύεται η συγκεκριμένη νομισματική πρόταση, ενώ θα ακολουθήσει σε επόμενη ανάρτηση το τελeυταίο μέρος, το οποίο περιλαμβάνει προτάσεις για τη σύγκλιση των οικονομιών της Ευρωζώνης, προϋπόθεση για την αποτελεσματικότητα, όχι μόνο του νομίσματος, αλλά και των οικονομιών των χωρών μελών.

Μέρος 2: Η λύση είναι η μετατροπή του € σε δυαδικό νόμισμα

Και με τις δύο λύσεις, € στην τρέχουσα αρχιτεκτονική του ή επιστροφή σε τοπικό νόμισμα, κέντρο και περιφέρεια είναι σε κατάσταση χάνω – χάνεις. Αυτό όμως μπορεί να μετατραπεί σε κατάσταση κερδίζω – κερδίζεις, με μια νομισματική απόφαση, η οποία δεν μπορεί να είναι άλλη από την δομική αλλαγή της αποτυχημένης αρχιτεκτονικής του €, με δεδομένο ότι η Ελλάδα αποτελεί απλά το προοίμιο στα προβλήματα που ήδη έχουν εμφανιστεί, αλλά και σε αυτά που επέρχονται.

Μου δείχνεις τα χαμηλά επιτόκια των άλλων; Σου δείχνω το ευρώ…

 

 Του Νίκου Κωτσικόπουλου

 Ήταν 28 Απριλίου του 2014, η τελευταία μέρα που το ευρώ είδε τιμή, πάνω από τα 1,39 δολάρια. Σε λιγότερο από 12 μήνες ακολούθησε βουτιά και αυτές τις ημέρες, το ευρώ κάτω από τα 1,10 δολάρια, μετράει ήδη μια πτώση περίπου 21%.

Πρόκειται για τεράστια πτώση η οποία σε τόσο μικρό διάστημα, μικρότερο από ένα χρόνο, ισοδυναμεί περίπου με υποτίμηση και μάλιστα ενός θεωρητικά ισχυρού νομίσματος, που είναι πια και αποθετικό νόμισμα. Με άλλα λόγια γεμίζει τα αμπάρια, τα αποθέματα, των Κεντρικών Τραπεζών, σε όλο τον πλανήτη κι όχι μόνο αυτά των χωρών της Ευρωζώνης.

Είναι πια συναλλαγματικό απόθεμα το ευρώ. Κι είναι χαρακτηριστική η είδηση των περασμένων ημερών, ότι η Δανία, πούλησε κορώνες αξίας 25 δις σε ευρώ, για να διατηρήσει την ισοτιμία της κοντά στο ευρωπαϊκό νόμισμα που υποχωρεί.

Δολάριο: Όργανο κρατικής οικονομικής τρομοκρατίας!

Του Λεωνίδα Βατικιώτη

Σε σημείο καμπής για την παγκόσμια οικονομία εξελίσσεται το εξοντωτικό πρόστιμο ύψους 9 δισ. δολαρίων, που επέβαλαν οι αμερικανικές αρχές στην γαλλική τράπεζα BNP Paribas, που είναι η μεγαλύτερη τράπεζα της Γαλλίας και μια από τις πέντε μεγαλύτερες στον κόσμο, με βάση το ενεργητικό της.

Το πρόστιμο που επέβαλλε η Ουάσινγκτον είχε καθαρά πολιτικό σκεπτικό. Η BNP Paribas, με 190.000 εργαζόμενους σε όλο τον κόσμο και 34 εκ. πελάτες, τιμωρήθηκε γιατί δεν έγινε όργανο επιβολής της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής. Το ολίσθημά της αφορούσε τη διενέργεια συναλλαγών με την Κούβα, το Ιράν και το Σουδάν, τρεις χώρες που βρίσκονται σταθερά στο στόχαστρο της επεκτατικής αμερικάνικης πολιτικής, επί πολλές δεκαετίες. Αρκεί μια ματιά στο σκεπτικό της καταδικαστικής απόφασης για να γίνει αντιληπτός ο αυθαίρετος, τιμωρητικός χαρακτήρας του προστίμου. Αναφέρεται ενδεικτικά στο κεφάλαιο της απόφασης που αφορά στην Κούβα (Statement of facts, United States District Court, Southern District of New York, United States of America –v.- BNP Paribas, SA Defendant) ότι με βάση νόμους του 1960 και 1962 η κυβέρνηση των ΗΠΑ επιβάλλει εμπάργκο κατά της Κούβας «επειδή η Κούβα απειλεί την ασφάλεια των ΗΠΑ και του ημισφαιρίου» (παρ. 11)! Η γαλλική τράπεζα επομένως τιμωρείται επειδή υπονομεύει την ασφάλεια των ΗΠΑ, με βάση μάλιστα νόμους που ψηφίστηκαν επί Κένεντυ. Η δε απόφαση σχετικά με το Ιράν και το Σουδάν στηρίζεται σε πιο πρόσφατους νόμους του Κλίντον και του Μπους!

Περιμένοντας το χάος

Όταν ακόμη και η Παγκόσμια Τράπεζα νιώθει την ανάγκη να προειδοποιήσει τον πλανήτη για την επερχόμενη καταιγίδα, λέγοντας ότι «Έχει φτάσει ο χρόνος για να προετοιμαστούμε να αντιμετωπίσουμε την επόμενη κρίση«, τότε πολύ δύσκολα μπορεί να παραμείνει κανείς αισιόδοξος – ισχυριζόμενος πως, αφού μέχρι σήμερα δεν συνέβη τίποτα, παρά τις «καταστροφολογίες» και τις προβλέψεις χιλιάδων ειδικών, τότε δεν θα συμβεί ποτέ.

Άλλωστε, σε ολόκληρη τη Λατινική Αμερική, στην Ευρώπη, στην Ασία, στις Η.Π.Α. και στην Αφρική τα προβλήματα επιδεινώνονται συνεχώς – ενώ κανένας δεν γνωρίζει εάν η Δύση «βυθιστεί» στον αποπληθωρισμό ή στον υπερπληθωρισμό. Ενδεχομένως δε να προκύψει ένας παράδοξος πληθωρισμός κυρίως στις τιμές των τροφίμων, όπως συμβαίνει σήμερα στις Η.Π.Α. (γράφημα) – ο οποίος όμως θα μπορούσε να αποβεί θανατηφόρος για ορισμένες, πολυπληθείς περιοχές του πλανήτη.

Πότε θα πεθάνει ο βασιλιάς δολάριο;

Του Άρη Χατζηστεφάνου

Οι εξελίξεις στην Ουκρανία και η προσέγγιση Ρωσίας -Κίνας πυροδοτούν νέα διαμάχη για τη βιωσιμότητα του δολαρίου ως παγκόσμιου νομίσματος

«Όλα τελειώνουνε κι όλα περνάνε, ιδέες βασίλισσες κακογερνάνε» έλεγε κάποτε ο Κώστας Βάρναλης. Και αν η πρόβλεψή του ισχύει και για τους βασιλιάδες, εκτός από τις βασίλισσες, αρκετοί οικονομολόγοι και διεθνείς αναλυτές προβλέπουν ότι ένας από τους «κακογερασμένους» μονάρχες που παίρνουν το δρόμο της απόσυρσης είναι και το δολάριο ως παγκόσμιο νόμισμα.

Τουρκία και Αργεντινή, όπως …Ελλάδα και Ιρλανδία

Του Λεωνίδα Βατικιώτη

Σε προσωρινή εκτόνωση φαίνεται να οδηγείται η κρίση που έπληξε τις αναδυόμενες, όπως έχει επικρατήσει να χαρακτηρίζονται, αγορές, με τις ειδήσεις για την Βραζιλία, την Αργεντινή και την Τουρκία να απομακρύνονται από τα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων. Ωστόσο, πρόκειται για μια κατάσταση που δεν πρόκειται να διαρκέσει για πολύ καθώς όπως δείχνουν όλες οι ενδείξεις, οι αιτίες που προκάλεσαν την αναστάτωση ήρθαν για να μείνουν.

Το δολάριο, το ευρώ και η Ελλάδα

Μπαράκ Ομπάμα και o γενικός γραμματέας της Κίνας (αντίστοιχος αρχηγός) Xi Jinping

Είναι πολύ δύσκολο να απειληθεί σοβαρά η πρωτοκαθεδρία του πράσινου νομίσματος – πόσο μάλλον όταν ο πρώτος επιλαχών, το ευρώ δηλαδή, είναι το επίσημο «συναλλαγματικό προτεκτοράτο» του

Το τεράστιο χρέος των Η.Π.Α., τα δίδυμα ελλείμματα, οι φόβοι χρεοκοπίας, ο χαμηλός ρυθμός ανάπτυξης, η αδυναμία απόσυρσης ή, έστω, περιορισμού των πακέτων πιστωτικής διευκόλυνσης εκ μέρους της Fed, η υποχρεωτική παραμονή στα χαμηλά βασικά επιτόκια, καθώς επίσης η αύξηση των επιτοκίων δανεισμού (ομόλογα), δεν έπληξαν σχεδόν καθόλου το δολάριο – το οποίο παραμένει το σημαντικότερο παγκόσμιο αποθεματικό νόμισμα.

Ο πόλεμος ευρώ – δολαρίου κι οι παράπλευρες απώλειες: Ελλάδα

Του Λεωνίδα Βατικιώτη

Δημοσιεύτηκε στα Επίκαιρα, 23-29/8/2012

Αντίθετα με το τι συμβαίνει στην ευρωζώνη, όπου η μια κρίση υποδέχεται την άλλη κι η αβεβαιότητα για την επόμενη μέρα του κοινού νομίσματος συνεχώς αυξάνεται, στη διεθνή αρένα το ευρώ αντέχει! Αυτό είναι σε γενικές γραμμές το συμπέρασμα μελέτης που εξέδωσε η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα τον Ιούλιο με τίτλο «Ο διεθνής ρόλος του ευρώ». Στην μελέτη εξετάζεται η θέση που κατέχει το κοινό νόμισμα στη διεθνή αγορά υπό το πρίσμα φυσικά των πρόσφατων αναταράξεων και αβεβαιοτήτων που τις περισσότερες φορές ως σημείο εκκίνησης έχουν το ίδιο το Βερολίνο, όπως συμβαίνει με τις αλλεπάλληλες δηλώσεις Γερμανών πολιτικών κι οικονομικών αξιωματούχων που ως κοινό παρανομαστή έχουν την διάσπαση της ευρωζώνης ή την ανάγκη αποπομπής των «απείθαρχων» κρατών μελών.

6 Ιουλίου 1785: Όταν “γεννήθηκε” το δολάριο

Το Δολάριο (Dollar) αποτελεί τη νομισματική μονάδα των ΗΠΑ από το 1785. Χάριν συντομίας, απεικονίζεται με το σύμβολο $. Είναι το πιο διαδεδομένο νόμισμα στον κόσμο, καθώς υπολογίζεται ότι το 2005 κυκλοφορούσαν 760 δισεκατομμύρια δολάρια, τα δύο τρίτα των οποίων εκτός ΗΠΑ.

Αμέσως μετά την Αμερικανική Επανάσταση του 1776 το νέο έθνος είχε την ανάγκη ενός ενιαίου νομισματικού συστήματος, καθότι και στις 13 πολιτείες υπήρχαν διαφορετικά νομίσματα… Από το «Γουαμπούν», τη χρηματική μονάδα των ιθαγενών Ινδιάνων, μέχρι το χάρτινο «Κοντινένταλ», που κόπηκε από τους επαναστάτες για τις ανάγκες του αγώνα.

Η λέξη Δολάριο δεν ήταν άγνωστη την εποχή εκείνη στην αμερικανική ήπειρο. Το ισπανικό πέσο ή ντολάρο κυριαρχούσε και στις αποικίες της Μεγάλης Βρετανίας στη Βόρεια Αμερική. Έτσι, στις 6 Ιουλίου του 1785 το δολάριο, υποδιαιρούμενο σε 100 σεντς, έγινε η επίσημη νομισματική μονάδα των νεοσύστατων Ηνωμένων Πολιτειών με πρωτοβουλία του Τόμας Τζέφερσον και απόφαση του Κογκρέσου. Ήταν η πρώτη φορά που ένα κράτος υιοθετούσε το δεκαδικό νομισματικό σύστημα.

To απόρρητο σχέδιο εξόδου της Ελλάδας από το ευρώ

ΑΝΑΛΥΣΗ
Πάνος Παναγιώτου,
Χρηματιστηριακός Τεχνικός Αναλυτής

Η «Ισοτιμία» σας παρουσιάζει την τεχνική διαδικασία που αναμένεται να ακολουθηθεί, αλλά και τον τρόπο με τον οποίο θα ξεπεραστούν όποια νομικά προβλήματα προκύψουν, σχετικά με την περίπτωση εξόδου μιας χώρας από την Ευρωζώνη.

Ισχυροποιείται κάθε μέρα η αίσθη­ση πως ο «σκληρός πυρήνας» της Ευρωπαϊκής Ένωσης συγκλίνει στην αποπομπή της χώρας μας από το ευρώ, στην περίπτωση που η νέα ελλη­νική κυβέρνηση που θα προκύψει από τις εκλογές της 17ης Ιουνίου δεν τηρήσει τους συμφωνηθέ­ντες όρους της τελευταίας δα­νειακής σύμβασης. Η «Ισοτιμία» σας παρουσιάζει βήμα-βήμα την τεχνική διαδικασία που αναμέ­νεται να ακολουθηθεί, αλλά και τον τρόπο με τον οποίο θα ξεπε­ραστούν μια σειρά από νομικά προβλήματα, που έχουν να κά­νουν κυρίως με την ανυπαρξία κοινοτικής νομοθεσίας σχετικά με την περίπτωση εξόδου μιας χώρας από την Ευρωζώνη.