Συνέδριο – πλυντήριο στην Αγγλία για την ελευθερία του Τύπου

του Λεωνίδα Βατικιώτη

Το σημαντικότερο πλήγμα που δέχθηκε η ελευθερία του Τύπου το 2019 μέχρι στιγμής ήταν η σύλληψη του Τζουλιάν Ασάντζ στις 11 Απριλίου από τη Βρετανική Αστυνομία, η οποία κατά τη σύλληψη μέχρι και την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές, εξ όσων γνωρίζουμε, δεν είναι αυτοδιαχειριζόμενη ούτε τάγμα ατάκτων και χαίρει υπηρεσιακής και πολιτικής ηγεσίας. Για τη σύλληψη του Τζουλιάν Ασάντζ μπορεί να φέρει την πολιτική ευθύνη η κυβέρνηση του Ισημερινού, υπό τον δεξιό και φιλοαμερικανό πρόεδρο Λένιν Μορένο που έχει μετατρέψει τη χώρα του σε μπανανία, την μεγαλύτερη ωστόσο ευθύνη για τη σύλληψη και το άδηλο μέλλον του ιδρυτή των Wikileaks, σε βαθμό να είναι ανοιχτό ακόμη και το ενδεχόμενο έκδοσής του στις ΗΠΑ, το φέρει η Αγγλία.

UN Special Rapporteur on torture: “In 20 years..I have never seen a group of democratic States ganging up to deliberately isolate, demonise and abuse a single individual for such a long time and with so little regard for human dignity and the rule of law”https://t.co/UMGegjYrBS

— WikiLeaks (@wikileaks) May 31, 2019

«Ευσεβείς πόθοι» τα περί ρύθμισης του χρέους

Ο γερμανικός τύπος «προσγειώνει» την κυβερνητική προπαγάνδα και κάνει λόγο για νέο «μνημόνιο»

Μπορεί στην Ελλάδα η συγκυβέρνηση να καλλιεργεί κλίμα αναμονής για μια «ανάπτυξη» που θα δώσει λύση σε όλα τα προβλήματα, μπορεί να διαδίδει ψευδείς εντυπώσεις  για το «τέλος της τρόικας» και  όλα αυτά διανθισμένα με μπόλικη δόση κινδυνολογίας για το ενδεχόμενο ενός καταστροφικού πισωγυρίσματος.  Στο επίκεντρο αυτής της επικοινωνιακής επιχείρησης, με την πολύτιμη συμμετοχή της πλειοψηφίας των μέσων ενημέρωσης βρίσκεται το θέμα του χρέους και η διευθέτηση του, καθώς δεν υπάρχει κανείς που να πιστεύει τα περί «βιωσιμότητας» του. Η εικόνα, που θέλει να δημιουργήσει η κυβερνητική προπαγάνδα για το θέμα αυτό είναι περίπου ειδυλλιακή και δεν έχει καμιά σχέση με την εικόνα που μεταφέρουν τα δημοσιεύματα των ξένων και ειδικότερα των γερμανικών εφημερίδων. Στον κοινό παρονομαστή των γερμανικών δημοσιευμάτων βρίσκεται η συνέχιση της επιτήρησης της ελληνικής οικονομίας από τους δανειστές και η βεβαιότητα ότι η όποια λύση του προβλήματος του χρέους θα συνοδεύεται από σειρά νέων υποχρεώσεων, δηλαδή νέο «μνημόνιο», της ελληνικής πλευράς.

ΠΡΩΤΟΣΕΛΙΔΟ ΣΤΟΥΣ NEW YORK TIMES ΟΙ ΓΕΡΜΑΝΙΚΕΣ ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΕΙΣ

Στις διεκδικήσεις της Ελλάδας για πολεμικές αποζημιώσεις από τη Γερμανία αναφέρεται εκτενές, πρωτοσέλιδο δημοσίευμα της “Νιου Γιορκ Τάιμς”.

Μεταξύ άλλων, γίνεται λόγος για ένα εντεινόμενο ρεύμα που πυροδοτείται τόσο από τις πικρίες του παρελθόντος -σύμφωνα με ειδικούς η γερμανική κατοχή στην Ελλάδα υπήρξε βάναυση- όσο και από την έντονη δυσαρέσκεια των Ελλήνων με την τωρινή στάση της Γερμανίας να επιβάλει σκληρή λιτότητα στη χώρα.

Aρπακτικά της ελευθερίας

Του Μαρκ Καρίγιο, El Pais

Οι περιπτώσεις του Έντουαντ Σνόουντεν και του ιδρυτή του ιστότοπου WikiLeaks, Τζούλιαν Ασάνζ έχουν πυροδοτήσει κάθε είδους συζητήσεις. Όμως οι νομικές πτυχές έχουν αγνοηθεί εν μέρει από τα ισπανικά μέσα ενημέρωσης, ακόμα και όταν χρησιμοποιούνται σκληροί όροι για την διαπόμπευση των δύο προσωπικοτήτων. Συγκεκριμένα, κρίνοντας ότι οι πράξεις τους έχουν παραβιάσει την ιδιωτική ζωή των προσώπων που εμφανίζονται στα έγγραφα που διέρρευσαν, οι Σνόουντεν και Ασάνζ έχουν χαρακτηριστεί και “αρπακτικά της ελευθερίας “(Vargas Llosa, μέσα από τις σελίδες της εφημερίδας).

Σταυρίδης «Fuck you!» (audio+video)

Tης christina pletten

Η Ελλάδα πουλάει και μειώνει τον κρατικό προϋπολογισμό μέχρι το κόκαλο. Αλλά ο ασθενής είναι έτοιμος να πεθάνει από τη φαρμακευτική αγωγή, σύμφωνα με πολλούς.

«Άντε γαμηθείτε» σε άπταιστα αγγλικά ήταν η ον δε ρέκορντ απάντηση που απηύθυνε ο πρώην επικεφαλής του ΤΑΙΠΕΔ σε όσους αντιδρούν στην «αξιοποίηση» του Ελληνικού.Δείτε το σχετικό βίντεο

10 συγκλονιστικά γεγονότα σχετικά με τη βιομηχανία του εμφιαλωμένου νερού

Του Audrey Duperron

Μετάφραση : N.K.

✔ Ένα πρόσφατο φαινόμενο. Η τάση αυτή άρχισε το 1976 με το γαλλικό αφρώδες νερό της Perrier. Μόλις στη δεκαετία του 1990 τα μπουκάλια νερού έχουν γίνει κοινά στην αγορά και έχουν γίνει ένα σύμβολο της δέσμευσής μας για την φυσική κατάσταση και την ανησυχία μας για την υγεία μας. Οι Ηνωμένες Πολιτείες είναι σήμερα η μεγαλύτερη αγορά για το εμφιαλωμένο νερό, ακολουθούμενη από το Μεξικό, την Κίνα και τη Βραζιλία.

✔ Τεράστια περιθώρια κέρδους. Στις Ηνωμένες Πολιτείες, το νερό της βρύσης κοστίζει περίπου 0,03 λεπτά ανά λίτρο. Σε αντίθεση, το κόστος ενός εμφαιλομένου μπουκαλιού νερό φτάνει περίπου τα 3 $ (περίπου 2 ευρώ) ανά λίτρο, και σχεδόν τέσσερα δολάρια (περίπου 3 ευρώ) σε ένα καλό εστιατόριο ή σε ένα νυχτερινό κέντρο διασκέδασης. Ακόμη και οι φθηνότερες μάρκες αποδίδουν πολύ μεγάλα περιθώρια κέρδους, το οποίο μπορεί να φθάσει 280% στις πιο ακραίες περιπτώσεις.

Το εθνικό νόμισμα είναι… σχετικό

Του John Kay

Το Μαυροβούνιο, που δεν ανήκει καν στην ΕΕ, έχει ευρώ. Το Εκουαδόρ έχει δολάριο που δεν ανανγωρίζει η Fed. Το παράδοξο της Νήσου Μαν και της Σκωτίας. Τι αξία τελικά έχει ένα νόμισμα; Όποια του δώσουμε εμείς. Δεν είναι τίποτε άλλο από ένα παιχνίδι εμπιστοσύνης.

Οι πιστοί αναγνώστες αυτής της στήλης -εάν υπάρχουν- θα γνωρίζουν ότι πριν από λίγες εβδομάδες ήμουν στα νησιά Γκαλαπάγκος, που ανήκουν στο Εκουαδόρ. Αναπόφευκτα επέστρεψα με μία χούφτα νομίσματα. Υπήρχε όμως, νόμισμα δολαρίου των ΗΠΑ και ένα άλλο νόμισμα που απλώς έγραφε «50 σεντς».

Το νόμισμα των 50 σεντς κατασκευάζεται από την κυβέρνηση του Εκουαδόρ, αλλά το Εκουαδόρ δεν έχει δικό του εθνικό νόμισμα. Το Εκουαδόρ είναι η μεγαλύτερη χώρα στον κόσμο που έχει επιλέξει την οδό της… «δολαριοποίησης», όπως είναι ο όρος που έχει επικρατήσει.

The Observer: Η Ελλάδα είναι μια σκηνή εγκλήματος

Ότι η λιτότητα και το ευρώ σκοτώνουν την Ελλάδα και πως η λύση είναι να εγκαταλείψει το ενιαίο νόμισμα υποστηρίζει η βρετανική εφημερίδα The Observer. Ότι η Ελλάδα είναι μια σκηνή εγκλήματος διατυμπανίζει ο έγκριτος δημοσιογράφος και οικονομολόγος της βρετανικής εφημερίδας “Τhe Observer” Gregory Palast.

Εξαπολύοντας ένα μύδρο εναντίον των ακολουθούντων πολιτικών επιλογών, ο G. Palast, διαμηνύει πως “η Ελλάδα πεθαίνει και η λιτότητα είναι ένα από τα πράγματα που την σκοτώνουν”.

Αποδομώντας το “success story” της ελληνικής οικονομίας, το χαρακτηρίζει “δίχως λογική”, επισημαίνοντας πως “η λιτότητα καταστρέφει την Ελλάδα και το ευρώ καταστρέφει την Ελλάδα.

Οι δύο επιλογές της Αθήνας

Του Wolfgang Munchau

Πού οδηγεί την Ελλάδα ο Β. Σόιμπλε. Μεταρρυθμίσεις χωρίς νέο κούρεμα είναι σενάριο που συμφέρει μόνο το Βερολίνο. Η Αθήνα μπορεί πλέον να διακινδυνεύσει έξοδο από την ευρωζώνη. Ποιοι παράγοντες θα καθορίσουν τις εξελίξεις.

«Θα ήθελα να ζητήσω από όλους σας να μη συνεχίσετε αυτήν τη στιγμή τη συζήτηση για νέο κούρεμα… Δεν είναι πρός το συμφέρον σας».

Αυτά είπε ο Wolfgang Schaeuble στην Αθήνα την προηγούμενη εβδομάδα. Δεν κατακρίνω τον υπουργό Οικονομικών της Γερμανίας που αρνείται να συζητήσει σε αυτήν τη φάση διαγραφή του ελληνικού χρέους. Οι ομοσπονδιακές εκλογές στη Γερμανία απέχουν μόλις δύο μήνες. Δεδομένης της προσέγγισης του Βερολίνου στην αντιμετώπιση της κρίσης, φαντάζομαι ότι δεν υπάρχει πιο σίγουρος τρόπος να χάσεις ψήφους από το να πεις «εντάξει, λοιπόν, ας αρχίσουμε να είμαστε ρεαλιστές».

NYT: Η ΛΙΤΟΤΗΤΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΣΚΟΤΩΝΕΙ

Στις βαριές επιπτώσεις που έχουν τα μέτρα λιτότητας στην ανθρώπινη ζωή και στο σύστημα υγείας σε χώρες του ευρωπαϊκού Νότου, αναφέρεται δημοσίευμα της “Νιου Γιορκ Τάιμς”, διατυπώνοντας την άποψη, ότι «η Ελλάδα αντιμετωπίζει δημόσια υγειονομική καταστροφή».

Το άρθρο υπογράφουν ο Ντέιβιντ Στάκλερ, καθηγητής κοινωνιολογίας στην Οξφόρδη και ο Σάντζεϊ Μπάσου, καθηγητής ιατρικής και επιδημιολόγος σε Κέντρο Έρευνας και Πρόληψης στο Πανεπιστήμιο Στάνφορντ (συγγραφείς του βιβλίου «The Body Economic: Why Austerity Kills»).

Η τιμή της ζωής

Πόσο κοστίζει η ανθρώπινη ζωή; Έχει παντού το ίδιο βάρος, το ίδιο κόστος συντήρησης, το ίδιο κόστος αφανισμού; Το ερώτημα μου προέκυψε με την ίδια αφορμή που μπορεί να προέκυψε και σε σας. Η τρομοκρατική επίθεση στη Βοστόνη προκάλεσε τα ανακλαστικά των κοιμώμενων στην αγκαλιά της τρόικας ΜΜΕ. Διακόπηκε η ροή του προγράμματος, άνοιξαν παράθυρα αναμετάδοσης του CNN, στήθηκαν έκτακτες εκπομπές και οι ομιλούσες κεφαλές των τηλεπαραθύρων έπρεπε να επιστρατεύσουν την επινοητικότητά τους για να δώσουν ερμηνείες, να διατυπώσουν σενάρια, ποιος είναι αυτή τη φορά ο εχθρός, πόσο ισλάμ κρύβει, πόση Ακροδεξιά, πόσον εξτρεμισμό ή τρέλα. Τρεις νεκροί, 176 τραυματίες σε μια μέρα χαράς για τους Βοστονέζους οπωσδήποτε είναι μια τραγωδία. Αλλά δεν είναι και η 11η Σεπτεμβρίου.

Business Insider: «Αν δεν φύγουν από την Ε.Ε. οι χώρες του νότου θα χυθεί αίμα που θα λερώσει όλο τον κόσμο»

«Βλέποντας τις αποδόσεις των ισπανικών και ιταλικών ομολόγων να σημειώνουν πτώση τις τελευταίες ημέρες, είναι αδύνατον να μη διερωτηθεί κανείς τι είναι αυτό που δεν μπορούν να καταλάβουν και να επιλύσουν οι αγορές», αναφέρει δημοσίευμα του Raul Ilargi Meijer, το οποίο αναδημοσιεύτηκε από τον οικονομικό ειδησεογραφικό ιστότοπο Business Insider.

Και προσθέτει: «Το ιταλικό σύννεφο θα…σκεπάζει για πολλούς μήνες ακόμη την Ευρώπη, η Κύπρος βυθίζεται στα σκάνδαλα, ο φίλος του Γάλλου Προέδρου Φρανσουά Ολάντ και Υπουργός Προϋπολογισμού Ζερόμ Καϊζάκ αποδείχτηκε κοινός απατεώνας, ενώ ακόμη και στην Ισπανία η πριγκίπισσα Κριστίνα φέρεται να εμπλέκεται σε οικονομικό σκάνδαλο, όπως επίσης ζήτημα χρόνου είναι να ξεσπάσει σε όλο της το εύρος και η υπόθεση του Πρωθυπουργού Ραχόι».

Πότε συμφέρει η έξοδος από την ευρωζώνη

Tου Wolfgang Münchau

Είναι ένα θέμα που με απασχολεί εδώ και καιρό: σε ποιο σημείο είναι οικονομικά λογικό για μία χώρα να εγκαταλείψει το ευρώ;

Δύο είναι οι παράγοντες που θα πρέπει να εξεταστούν: Ο πρώτος είναι εάν το τραπεζικό της σύστημα είναι βιώσιμο στο πλαίσιο μιας ατελούς τραπεζικής ένωσης – όπου στο άμεσο μέλλον δεν πρόκειται να υπάρξει κατανομή κινδύνου.

Ο δεύτερος είναι εάν τα χρέη του ιδιωτικού και του δημόσιου τομέα είναι διατηρήσιμα, δεδομένου του ρυθμού ανάπτυξης τόσο τώρα όσο και στο μέλλον.

Σοβαρολογώντας για την Κύπρο / Cyprus, Seriously

Του Paul Krugman ,από τους ΝΥ Τimes

Μετάφραση για την ΕΛ.Λ.ΑΣ. : N.K.

Ένας ανταποκριτής τον οποίο σέβομαι με προκάλεσε ευγενικά να πω ξεκάθαρα τι πιστεύω πως θα πρέπει να κάνει η Κύπρος, αφήνοντας κατά μέρος όλες τις ερωτήσεις περί πολιτικού ρεαλισμού. Και έχει δίκιο: αν και νομίζω ότι είναι πρέπον να ξοδεύω τον περισσότερο χρόνο μου σε αυτό το blog εργάζομενος εντός των ορίων του πολιτικά εφικτού, και στηριζόμενος  στο συνδυασμό της λογικής και της κοροιδίας για να θέτω τα πράγματα εκτός ορίων, με την πάροδο του χρόνου κάποια στιγμή θα πρέπει να αναφέρω κατηγορηματικά τι θα έκανα, αν μου δυνόταν η ευκαιρία.

Έχουμε και λέμε : Nαι, η Κύπρος πρέπει να φύγει από το Ευρώ.ΤΩΡΑ.

Η ΔΙΑΣΠΑΣΗ ΤΗΣ ΕΥΡΩΖΩΝΗΣ ΠΛΗΣΙΑΖΕΙ

Του W.Munchau

Τους τελευταίους οχτώ μήνες πριν ξεσπάσει η κυπριακή κρίση, πολλοί μου υπενθύμιζαν συχνά, αρκετές φορές με ένα μειδίαμα, μια πρόβλεψη που είχα κάνει στα τέλη του Νοεμβρίου του 2011. Σε αυτές εδώ τις σελίδες, είχα διακηρύξει ότι οι ηγέτες της ευρωζώνης έχουν 10 μέρες να σώσουν το ευρώ.

Είχα κάνει μια παρόμοια, αν και λιγότερο δραματική πρόβλεψη το 2006, όταν είχα γράψει ότι η κυβέρνηση του Ρομάνο Πρόντι προσέφερε στην Ιταλία την τελευταία ευκαιρία να διατηρήσει μια βιώσιμη θέση στην ευρωζώνη.

”Οι Πειρατές Γύρω από την Κύπρο”

Του Steve Coll

Τις προάλλες, κοντά στην Αθήνα, γνώρισα ένα χαρωπό Ελληνοαμερικανό οικονομολόγο ο οποίος ήταν πάνω απο εβδομήντα. Διατηρούσε μια άσπρη γενειάδα Vandyke. Τριγύρναγε γύρω γύρω στην βεράντα του, με άτακτη διάθεση. Σχεδιάζε ένα πάρτι για εκείνο το βράδυ, το οποίο θα κρατούσε από τις δέκα το βράδυ μέχρι περίπου τις πέντε το πρωί. Όλοι οι επισκέπτες του θα φορούσαν πειρατικά κοστούμια. Είχε προσκαλέσει και έναν Ισλανδό, που μόλις είχε συναντήσει, όπως μου είπε, επειδή οι Ισλανδοί ήταν εξοικειωμένοι να λεηλατούν και να λεηλατούνται και επίσης, σημείωσε περιπαικτικά, “Δεν πίνουν πολύ”.

Τον ρώτησα από πού είχε προέλθει η ιδέα για το θέμα του πάρτυ. “Από τους πειρατές της Ευρωπαϊκής Ένωσης”, μου εξήγησε.

Οι Έλληνες ζουν καλά σε όλες τις εποχές, αλλά αυτός ήταν ένα σκοτεινός χειμώνας ύφεσης, κοινωνικής αναταραχής και ασταθούς πολιτικής κατάστασης.

“Η επιλογή που δόθηκε στην κυπριακή κυβέρνηση είναι απαράδεκτη και καταστροφική” / Cyprus’s dramatic choice

Αρθρο του Κώστα Λαπαβίτσα στον Guardian

Η κρίση της Κύπρου είναι, όπως ήταν και η κρίση της Ισλανδίας και της Ιρλανδίας, κυρίως τραπεζική κρίση. Η ‘λύση’ που προωθείται από την τρόικα στην Κύπρο όμως, είναι σαφώς χειρότερη από τις άλλες δύο. Απειλεί να καταστρέψει την κυπριακή οικονομία και να αναζωπυρώσει την κρίση του ευρώ.   

Το πρόβλημα και στις τρεις αυτές χώρες προήλθε από το χρεοκοπημένο τραπεζικό σύστημα, καθώς ο δημόσιος τομέας έχει σχετικά χαμηλό χρέος και δεν ευθύνεται για την κρίση. Η οικονομική καταστροφή προήλθε από τις τράπεζες, αλλά το βάρος καλείται να το σηκώσει το δημόσιο και η κοινωνία συνολικά. 

FT: «ΠΕΤΡΑ ΑΝΤΙ ΣΩΣΙΒΙΟΥ» ΚΑΙ «ΑΣΥΓΧΩΡΗΤΗ ΠΡΟΔΟΣΙΑ» Η ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ

Νόμιμη μεν αλλά αντίθετη στο πνεύμα της εγγύησης των καταθέσεων στην ΕΕ χαρακτηρίζουν την επιβολή του φόρου στους καταθέτες των κυπριακών τραπεζών οι Financial Times στο κύριο άρθρο τους. Προσθέτουν ότι η απόφαση της ευρωζώνης «προδίδει ασυγχώρητα αυτούς που έχουν να χάσουν τα περισσότερα και τα λιγότερα για να λογοδοτήσουν».

Η βρετανική οικονομική εφημερίδα σχολιάζει ότι πάνω που άρχιζε να μπαίνει σε μια σωστή πορεία στην αντιμετώπιση της κρίσης χρέους, η ευρωζώνη επέστρεψε στις παλιές της συνήθειες. «Αντιμέτωποι με ένα κράτος-μέλος που βυθιζόταν, αντί να ρίξουν στην Κύπρο σωσίβιο οι ηγέτες της ευρωζώνης πέρασαν μια μυλόπετρα γύρω από το λαιμό της», αναφέρει χαρακτηριστικά το άρθρο, που κάνει λόγο για μία ακόμα «κακοφτιαγμένη» διάσωση.

Η λιτότητα και τα τραγικά λάθη της ΕΚΤ

Του Martin Wolf

Στη σύνοδο του G20 στο Τορόντο τον Ιούνιο του 2010, οι χώρες υψηλού εισοδήματος στράφηκαν στη δημοσιονομική λιτότητα. Η αναδυόμενη κρίση κρατικού χρέους στην Ελλάδα, στην Ιρλανδία και στην Πορτογαλία ήταν ένας από τους λόγους.

Οι αξιωματούχοι τρομοκρατήθηκαν από τον κίνδυνο ότι θα ακολουθήσουν οι χώρες τους την πορεία της Ελλάδας. Το ανακοινωθέν του G20 ήταν σαφές: «Οι προηγμένες οικονομίες δεσμεύθηκαν σε δημοσιονομικά σχέδια που θα πετύχουν μείωση των ελλειμμάτων τουλάχιστον κατά το ήμισυ μέχρι το 2013 και θα σταθεροποιήσουν ή θα μειώσουν τον λόγο χρέος/ΑΕΠ μέχρι το 2016». 

ΑΡΘΡΟ-ΚΡΑΥΓΗ ΣΤΟΝ GUARDIAN: Η ΕΛΛΑΔΑ ΣΕ ΒΑΘΙΑ ΑΝΘΡΩΠΙΣΤΙΚΗ ΚΡΙΣΗ – Η Ε.Ε. ΚΩΦΕΥΕΙ

Για τα στάνταρντς των ευρωπαϊκών κοινωνιών, οι ανθρωπιστικές κρίσεις θεωρούνται επακόλουθο φυσικών καταστροφών, επιδημιών, πολέμων και εμφύλιων συρράξεων.

Το ότι μια τέτοια κρίση θα μπορούσε να συμβεί σε ευρωπαϊκή χώρα, ειδικά σε κάποια που είναι μέλος της Ε.Ε., αυτό θεωρείται σχεδόν αδιανόητο, σημειώνει σε χθεσινό άρθρο της στην εφημερίδα Guardian η Αλεξάνδρα Πολιτάκη.

Η Ελλάδα σε κίνδυνο

Κύριο άρθρο του αμερικανικού περιοδικού The Nation

Μια καινούργια αιθαλομίχλη κρέμεται πάνω από τις ελληνικές πόλεις αυτόν τον χειμώνα: Ένα αψύ σύννεφο καπνού από ξύλα που καίει στο πίσω μέρος του λαιμού. Τα δάση – πάντα υπό απειλή – υλοτομούνται από κερδοσκόπους και συνταξιούχους μαζί για να συντηρήσουν τις φωτιές των χιλιάδων που δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα να αγοράσουν πετρέλαιο θέρμανσης. Όντας ήδη υψηλή εξαιτίας νόμων που προστατεύουν τις δύο εταιρείες διύλισης στη χώρα, η τιμή του πετρελαίου ανέβηκε ακόμα περισσότερο από την αύξηση του φόρου, μέρος του τελευταίου κύματος μέτρων λιτότητας που επιβλήθηκαν από τους δανειστές της Ελλάδας. Καθώς η ανεργία πλησιάζει προς το 30% (διπλάσια μεταξύ των νέων) πολλοί αναγκάζονται να επιλέξουν μεταξύ θέρμανσης και τροφής.

«H Eλλάδα εξαντλημένη σε μια αδιάφορη Ευρώπη»

H Ελλάδα εξαντλημένη σε μια αδιάφορη Ευρώπη» τιτλοφορεί ανάλυσή του στην εφημερίδα «Koριέρε Ντέλα Σέρα» ο γνωστός Ιταλός ιστορικός Ερνέστο Γκάλι Ντέλα Λότζια.

Ο Ιταλός αρθρογράφος αναφέρει ότι για τη διαφθορά, τις σπατάλες, τη φοροδιαφυγή, η ελληνική ιθύνουσα τάξη και μέρος του πληθυσμού, φέρουν ουσιαστικές ευθύνες, αλλά, στη συνέχεια, επικεντρώνεται στην περιγραφή της σημερινής κατάστασης.

«Το 50% των Ελλήνων ζει κοντά ή κάτω από το όριο της φτώχειας. Υπολογίζεται ότι εννέα στους δέκα Έλληνες απάλειψαν τα έξοδα για αγορά ρούχων και υποδημάτων» γράφει ο Ντέλα Λότζια.

Guardian: Δε φταίει η τεμπελιά για όσα συμβαίνουν στην Ελλάδα

Η Ευρώπη στοιχειώνεται από το μύθο των τεμπέληδων πληβείων», τιτλοφορείται το άρθρο του διάσημου καθηγητή Οικονομικών του Cambridge, Χα-Τζουν Τσανγκ, ο οποίος επιχειρεί να καταρρίψει το επιχείρημα ότι για την κρίση στην Ευρωζώνη φταίνε οι «τεμπέληδες» λαοί της νοτίου Ευρώπης.

Σύμφωνα με τον καθηγητή, ο φόβος των πλούσιων παλαιότερα ήταν το οργισμένο προλεταριάτο που διεκδικούσε μονίμως περισσότερα δικαιώματα. Σήμερα αυτό έχει αλλάξει, σύμφωνα με τον Τσανγκ, και οι κατέχοντες φοβούνται πλέον τους τεμπέληδες πληβείους, οι οποίοι «πίνουν το αίμα» της οικονομίας.

Οικοκτονική λιτότητα

Του Costas Panayotakis

Αν. καθηγητής Κοινωνιολογίας στοThe New York City College of Technology του City University της Νέας Υόρκης

Kριτική στο άρθρο των New York Times “Η Ελλάδα βλέπει άνθηση στην εξόρυξη χρυσού, αλλά με κόστος” κάνει το site NYTeXaminer (εδώ), αποκαλύπτοντας την αλήθεια για τα υποτιθέμενα οφέλη από την εξόρυξη, το μέγεθος της κοινωνικής αντίδρασης, αλλά και την ανάμιξη του “σημαντικού πυλώνα της ελληνικής οικονομικής ολιγαρχίας” που φέρει το όνομα “Μπόμπολας”.

Aξίζει να διαβάσετε εδώ τι είναι το NYT eXaminer που έχει μεταξύ των συμβούλων του τρανταχτά ονόματα όπως Julian Assange, Richard Falk, John Pilger και άλλα.

Ανάπτυξη με ερωτηματικά: βίντεο των New York Times για την “επένδυση χρυσού” της Χαλκιδικής

“Εσείς μιλάτε για κέρδη και ζημιές, εμείς μιλάμε γι’ανθρώπινες ζωές”. Με την πορεία μας της 21ης Οκτωβρίου ξεκινάει το βίντεο των New York Times με τίτλο: “Questioning Greek Growth: Banned Mining Revisited” των Suzanne Daley και Νικολίας Αποστόλου.

To βίντεο συνοδεύει το προχθεσινό άρθρο των New York Times: “Η Ελλάδα βλέπει άνθηση στην εξόρυξη χρυσού, αλλά με κόστος”. Χθες το ίδιο άρθρο αναδημοσιεύθηκε στη MotherJones.com με τον τίτλο “Η νέα λύση της Ελλάδας στα οικονομικά προβλήματα. Δημιουργήστε μια οικολογική καταστροφή!”

Ακολουθεί η μετάφραση του βίντεο:

“Άρχισαν να μας πετάνε δακρυγόνα, πλαστικές σφαίρες, κι αρχίσαμε να τρέχουμε”, λέει η κα Ράνια Βερβερίδου, τραυματίας από την αστυνομική βαρβαρότητα εκείνης της μέρας: “Έχουμε δικαιώματα. Είναι η χώρα μας”.