Αποκάλυψη ΔΝΤ: “Ο Σαμαράς μας έκανε block”

Αδιάφορα σφύριζε το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο την επόμενη ημέρα της ανακοίνωσης του Αντώνη Σαμαρά πως θα συνεχίσει χωρίς αυτό. Μάλιστα ο πρωθυπουργός ξεκαθάρισε δίπλα στη Μέρκελ πως δεν προτίθεται να πάρει διαζύγιο με το ΔΝΤ, αφού σκοπεύει να το αναγκάσει να φύγει αυτό και να του πληρώσει και διατροφή. Τώρα το ΔΝΤ τρέχει και δε φτάνει.

Ο Βαγγέλης Βενιζέλος από την άλλη, επιχείρησε να ενώσει το ζευγάρια και να κάνει τον Αντώνη να το ξανασκεφτεί. Η αγάπη για το χρήμα ενώνει και δεν είναι δυνατόν μια τέτοια σχέση να λήξει τόσο άδοξα.

Los buitres: Η Αργεντινή είναι μία μόνο ψηφίδα

Η επαπειλούμενη ιδιότυπη χρεοκοπία της Αργεντινής, που τόσο εξάπτει τα πνεύματα στην πτωχή Ελλάδα, προσθέτει τη δική της αστάθεια σε ένα διεθνές σκηνικό ήδη αβέβαιο, σκοτεινό, ασταθές. Η απόφαση του δικαστή της Νέας Υόρκης Τόμας Γκρίεζα, που υποχρεώνει την Δημοκρατία της Αργεντινής να πληρώσει στο κερδοσκοπικό fund NML το 100% της αξίας των αργεντίνικων ομολόγων που διακρατά, κατά προετεραιότητα έναντι των αναδιαρθρωμένων πιστωτών, έβαλε φωτιά στις διεθνείς χρηματαγορές αλλά και κλόνισε τη διακρατική πίστη.

Τεχνοκρατικές Ιστορίες από την κρύπτη

Τον Σεπτέμβριο του 2011 η Ελευθεροτυπία μιλούσε για τον πρόεδρο της ΕΛΣΤΑΤ Ανδρέα Γεωργίου, την σχέση του με το ΔΝΤ και την ανάμιξή του στην διόγκωση του ελλείμματος του 2009. Μετά η Ελευθεροτυπία έκλεισε και όσοι υποστήριζαν πως το έλλειμμα διογκώθηκε δόλια με στόχο την υπαγωγή του ΔΝΤ χαρακτηρίζονταν ψεκασμένοι. Χρειάστηκαν τρία χρόνια για να ξυπνήσει η Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας της βουλής και να αναρωτηθεί “τι κάνει ακόμα αυτός στο τιμόνι της ΕΛΣΤΑΤ;”.

Όπως είναι γνωστό εδώ και τρία χρόνια, όταν ο Ανδρέας Γεωργίου ανέλαβε τη θέση του προέδρου της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής κατείχε ακόμα έμμισθη θέση στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο.

Οι τραπεζίτες βγάζουν γλωσσίτσα στα Ταμεία

Η αρχή έγινε πριν από περίπου τρεις εβδομάδες. Εκεί που είχαμε μάθει στο θρίλερ και το γκροτέσκο, το ΔΝΤ σε μια μέρα συνεδρίασε, τα ζύγισε και αποφάσισε έγκριση δόσης 3,5 δισ. ευρώ. Η ελληνική κυβέρνηση έγνεψε, όπως πάντα, συγκαταβατικά το κεφάλι της. Το ΔΝΤ βέβαια ζήτησε τον πατέρα του και τη μάνα του με την έγκριση της δόσης, αλλά ποιος θα έλεγε κιχ αν μπροστά στα μούτρα του κουνούσαν τρία-τέσσερα δισεκατομμυριάκια; Οι τραπεζίτες πάντως σίγουρα όχι, όπως και οι κυβερνητικοί υπάλληλοί τους.

Το ΔΝΤ ζήτησε γρήγορες μεταρρυθμίσεις στη δημόσια διοίκηση, απελευθέρωση προϊόντων και επαγγελμάτων, άρση εμποδίων στον ανταγωνισμό σε τομείς κλειδιά και αναμόρφωση της αδειοδότησης των επενδύσεων, και περαιτέρω μεταρρυθμίσεις της αγοράς εργασίας.

Η Ελλάδα στις μυλόπετρες της ιστορίας

Παραμονές της ψήφισης του νέου πακέτου περικοπών, όλοι κρατάνε την αναπνοή τους. Το πακέτο περικοπών 11,5 δισ. ευρώ, ουσιαστικά ένα νέο Μεσοπρόθεσμο, θεωρείται από τους εταίρους-πιστωτές ως απολύτως αναγκαία προϋπόθεση για την εφαρμογή της δεύτερης δανειακής σύμβασης μετά το PSI· συγκεκριμένα για την εκταμίευση της δεύτερης δόσης των 31,5 δισ. ευρώ.

Η αναγκαιότητα αυτών των περικοπών υπερτονίζεται όχι μόνο από την τρόικα αλλά και από κάθε Ευρωπαίο πολιτικό, ως δείγμα συνεπούς τήρησης των συμφωνημένων, εκ μέρους της Ελλάδας. Ωστόσο κανείς δεν γνωρίζει, και κανείς δεν λέει, πού θα φτάσει η Ελλάδα μετά και την επιβολή αυτού του κύματος λιτότητας, του αγριότερου που έχει επιβληθεί ποτέ σε ευρωπαϊκή χώρα, και μάλιστα μετά δυόμισι χρόνια δραστικών περικοπών και πέντε χρόνια συνεχούς ύφεσης. Κανείς δεν μπορεί να πει αν θα αντέξει η ήδη ζόμπι οικονομία την αποστράγγισή της από 11,5 δισ. ευρώ, από εισοδήματα που θα συντηρούσαν ζωντανούς τους πολίτες και τη ζήτηση, τη στιγμή μάλιστα που η οικονομία βρίσκεται εγκλωβισμένη σε μια παγίδα ρευστότητας, υπό την ταυτόχρονη θανατηφόρο επίδραση του αποπληθωρισμού και της απομόχλευσης. Η ζήτηση έχει πεθάνει.