Τροπολογία-δώρο στα κανάλια – Πέτσας: «Διακυβεύεται η βιωσιμότητα τους»!

Του Γεράσιμου Λιβιτσάνου

Επεκτείνονται οι μειώσεις στο μισό των υποχρεώσεων των εταιρειών – ιδιοκτητών καναλιών για να έχουν ψηφιακό σήμα – Βροχή τροπολογιών για εφοπλιστές και βιομηχάνους στο νομοσχέδιο του υπουργείου Ανάπτυξης.

Τα τηλεοπτικά κανάλια έχουν ανάγκες, τα έσοδα τους έχουν μειωθεί κατά 30%! Με αυτή την φράση ο κυβερνητικός εκπρόσωπος και υφυπουργός παρά των πρωθυπουργώ για ζητήματα ενημέρωσης, Στέλιος Πέτσας, δικαιολόγησε την τροπολογία που κατέθεσε σήμερα στην Βουλή σε νομοσχέδιο του υπουργείου Ανάπτυξης, με την οποία παρέχονται νέες οικονομικές διευκολύνσεις τους ιδιοκτήτες τους.

31 χρόνια μιντιακής… φαγούρας στην πολιτική σκηνή

Της Ματίνας Παπαχριστούδη

Ήταν 1η Ιουλίου 1989, όταν οι Χαρίλαος Φλωράκης, Λεωνίδας Κύρκος και Κωνσταντίνος Μητσοτάκης ανακοίνωναν την περίφημη συγκυβέρνηση με πρωθυπουργό τον Τζαννή Τζαννετάκη. Η σκανδαλολογία, με επίκεντρο το σκάνδαλο Κοσκωτά, έδινε τον τόνο σε μια πολιτική σκηνή στην οποία τις εξελίξεις καθόριζαν τα τότε εκδοτικά συμφέροντα. Στη σκιά τους γεννήθηκε η ιδιωτική τηλεόραση από τους τότε ισχυρούς, στους οποίους σύσσωμο το πολιτικό σύστημα παρέδωσε την εξουσία της επικοινωνίας και της προπαγάνδας. Το πρώτο νομοθέτημα της συγκυβέρνησης ΝΔ-Συνασπισμού, άλλωστε, ήταν ο νόμος 1866 για την ίδρυση του Εθνικού Συμβουλίου Ραδιοτηλεόρασης, ως ανάγκη να τεθεί τάξη στο χαοτικό ραδιοφωνικό τοπίο που είχε γιγαντωθεί στις στάχτες της «ελεύθερης ραδιοφωνίας».

Μέσα Μαζικής Εξαπάτησης: Είναι κάτι πιο βαθύ που τα λερώνει!

Του Δημήτρη Σταμούλη

Όλα τα βλέμματα έχουν στραφεί στην «πέτσινη» επιχορήγηση των 20 εκατ. από την κυβέρνηση της ΝΔ στα ΜΜΕ, με προκλητικά αδιαφανείς διαδικασίες υπέρ φίλων και γνωστών. Αυτή αποτελεί, όμως, μόνο μία από τις πολλές ενισχύσεις κράτους και κυβερνήσεων, καθώς και τραπεζών-επιχειρήσεων, υπέρ αστικών ΜΜΕ, τα οποία έχουν ένα πρωταρχικό πρόβλημα: αποτελούν ιδιοκτησία μιας χούφτας οικογενειών μεγαλοκαπιταλιστών.

Η περιβόητη λίστα Πέτσα με τα 1.232 μέσα ενημέρωσης που συμμετείχαν στη «λεία» των 20 εκατ. ευρώ για την καμπάνια του κορονοϊού σήκωσε την επιφανειακή… πέτσα του κυρίαρχου συστήματος ενημέρωσης και (παρα)πληροφόρησης και αποκάλυψε τη βαθιά σχέση εξάρτησης και διαπλοκής που υπάρχει ανάμεσα στην πολιτική και οικονομική εξουσία και το μιντιακό σύστημα στον σύγχρονο καπιταλισμό.

Το «βιτριόλι» που τυφλώνει την ενημέρωση

Της Ματίνας Παπαχριστούδη

Η συζήτηση για τον ρόλο των Μέσων Ενημέρωσης, ως σημαντικού πυλώνα ιδεολογικής χειραγώγησης, συχνά περιορίζεται στην πολιτική αντιπαράθεση για τα κριτήρια στην επιλογή ειδήσεων και πληροφόρησης που προσφέρουν. Την τελευταία εβδομάδα, όμως, στη συντριπτική πλειονότητα των μίντια, έντυπων και ηλεκτρονικών, κυριάρχησε η υπόθεση της «επίθεσης με βιτριόλι». Ειδικά στα κανάλια, αυτήν τη φορά και στην κρατική ΕΡΤ, η πληροφόρηση «για την ξανθιά γυναίκα» ξεπερνούσε ημερησίως τις 4 ώρες κατά μέσο όρο. Όλες οι εκπομπές καθώς και τα δελτία ειδήσεων, καταλήφθηκαν από λεπτομερέστατες περιγραφές, η δικογραφία έγινε φύλλο και φτερό, τα προσωπικά δεδομένα τσαλαπατήθηκαν. Η υπερπληροφόρηση είχε ως αποτελέσμα το «τηλεοπτικό μέσο κοινό» να συζητά υποχρεωτικά μόνο για αυτό.

«Το θέμα πουλάει», είναι η μόνιμη επωδός των μίντια στην αυτονόητη κριτική που δέχονται. Είναι όμως έτσι; ‘Η μήπως η «πηγή» πληροφόρησης είναι κοινή, με στόχο να αποκρύψει άλλες, σοβαρότερες πληροφορίες; Τις ίδιες ακριβώς ημέρες, για παράδειγμα, μια εφημερίδα –η Real News– αποκάλυψε μια εντυπωσιακή «αστυνομική» ιστορία με πολλαπλάσιες δόσεις μυστηρίου: την εξάρθρωση πολυμελούς σπείρας η οποία πουλούσε προστασία σε οίκους ανοχής και παράνομα καζίνο. Εκβίαζε εξασφαλίζοντας κέρδη άνω του ενός εκατομυρίου τον μήνα.

Η Aegean, οι Μητσοτάκηδες και η πρεσβεία των ΗΠΑ

Του Άρη Χατζηστεφάνου

Ιστορία αρκετών δεκαετιών έχουν οι σχέσεις του ομίλου Aegean με την οικογένεια Μητσοτάκη και τον ίδιο τον πρωθυπουργό, ο οποίος καλείται τώρα να στηρίξει την εταιρεία με χρήματα των Ελλήνων φορολογούμενων.

Το Σεπτέμβριο του 2009, όταν ο πρόεδρος της MIG, Ανδρ. Βγενόπουλος βρισκόταν ακόμη σε σύγκρουση με την εταιρεία, κατηγόρησε την τότε υπουργό Εξωτερικών, Ντόρα Μπακογιάννη, για σκοτεινές σχέσεις με την Aegean.

Η Ελευθεροτυπία ανέφερε τότε σχετικά με το θέμα: «Τη διερεύνηση των σχέσεων της Aegean με την πολιτεία και ιδιαίτερα με την Ντόρα Μπακογιάννη προανήγγειλε ότι θα ζητήσει η Marvin Investment Group από την επόμενη κυβέρνηση. Με μια σκληρή ανακοίνωση άφησε αιχμές ότι η Aegean ενισχύθηκε και «ανδρώθηκε» από κρατικούς μηχανισμούς κατά τρόπο αθέμιτο ή ακόμη και παράνομο, με αποτέλεσμα τη ζημίωση της Ολυμπιακής και κατ’ επέκτασιν του Δημοσίου. Καταγγέλλοντας εμπλοκή της Ντόρας Μπακογιάννη ανέφερε ότι «εκτός από πανίσχυρη υπουργός είναι και στενή φίλη της οικογένειας Βασιλάκη».

Πέτσας: Ακόμα 9 εκατ. ευρώ σε ΜΜΕ για «εκστρατεία επικοινωνίας και ενημέρωσης»…

Ακόμα 9 εκατομμύρια ευρώ δίπλα στα προηγούμενα 11 εκ. (χωρίς να υπολογίζονται εδώ τα 21 εκατομμύρια της αναστολής προς καναλάρχες της δόσης για τις τηλεοπτικές άδειες) ανακοίνωσε σήμερα ότι θα προσφέρει η κυβέρνηση σε ΜΜΕ ώστε “να εκπαιδεύσουμε τους πολίτες σε έναν νέο τρόπο ζωής…”.

Αν Δημόσιο Ίδρυμα έκανε τα αίσχη του Σκοιλ Ελικικου θα ζητούσαν μέχρι και την απόλυση της καθαρίστριας

Του Δημήτρη Μητρόπουλου

Ο Βρούτσης το είπε καθαρά. Τι φωνάζετε για το Σκοιλ Ελικικου; Έτσι λειτουργεί η αγορά και η ελεύθερη οικονομία. Μοιράζει το κράτος το δημόσιο χρήμα (και τα ΕΣΠΑ τέτοιο είναι με την έννοια ότι το αποπληρώνει ο λαός μας πολλαπλάσιο), διαπλέκεται το πολιτικό σύστημα με την ολιγαρχία για τα μεγάλα διακομματικά σκάνδαλα, ή με τους φίλους και κουμπάρους για τα μικρά σκανδαλάκια σαν κι αυτά με τα vouchers της κατάρτισης των επιστημόνων. Κάπως έτσι …έρχεται η ανάπτυξη.

Πριν μερικές βδομάδες μερικοί χολερικοί δημοσιογράφοι ζητούσαν τα κεφάλια των εκπαιδευτικών επί πίνακι, γιατί διαμαρτυρήθηκαν ότι δεν είναι εκπαιδευμένοι να κάνουν ουσιαστική εξ αποστάσεως εκπαίδευση ή γιατί δε μπορούσαν να κάνουν τη δουλειά τους καθώς οι πλατφόρμες του Υπουργείου κατέρρεαν.

Είναι οι ίδιοι που θα αφιερώσουν ολοσέλιδα αφιερώματα όταν κάποιος δημόσιος υπάλληλος δεν θα κάνει καλά τη δουλειά του. Όταν θα γίνει κάτι στραβό σε κάποιο δημόσιο σχολείο. Το δε αγαπημένο τους θέμα είναι να γίνει κάτι στραβό σε κάποιο τριτοβάθμιο ίδρυμα. Εκεί ζητούν την επέμβαση των ΜΑΤ, αξιολόγηση, περικοπές μισθών και απολύσεις.

Νέο Mega στον αέρα, παλιά διαπλοκή στην πράξη

Της Ματίνας Παπαχριστούδη

Από σήμερα Δευτέρα 17 Φεβρουαρίου το Mega επιστρέφει στην τηλεόραση. Το Mega που αρχικά ανήκε στους πέντε ισχυρότερους εκδότες της χώρας (Βαρδινογιάννης, Μπόμπολας, Λαμπράκης, Τεγόπουλος, Αλαφούζος), οι οποίοι καθόριζαν τις πολιτικές εξελίξεις τη δεκαετία του ’90, με την άδεια της τότε συγκυβέρνησης ΝΔ-Συνασπισμού και της οικουμενικής λίγο αργότερα. Τo κανάλι των τριών ισχυρών ολιγαρχών των μίντια –και όχι μόνο– στην επόμενη φάση, τη δεκαετία του 2000 (Βαρδινογιάννης, Ψυχάρης, Μπόμπολας), που «καθάρισε» το αμαρτωλό παρελθόν της διαπλοκής του με τη σφραγίδα ΣΥΡΙΖΑ και τη σύμφωνη γνώμη των εταίρων. Τρία χρόνια μετά το ναυάγιο της τηλεοπτικής εταιρείας «Τηλέτυπος», σενάριο το οποίο αποφάσισαν, συμφώνησαν και εκτέλεσαν οι τρεις τότε μέτοχοί της (Βαρδινογιάννης, Σαββίδης, Μαρινάκης), το κανάλι παραδόθηκε καθαρό από χρέη και εργαζόμενους αφεντικό του Πειραιά από τις τράπεζες στο, στον ολιγάρχη, ο οποίος σφραγίζει περισσότερο από όλους τη διαπλοκή της νέας δεκαετίας.

Στην κανονικότητα της διαπλοκής

Της Ματίνας Παπαχριστούδη

Η παλιά γνωστή διαπλοκή επιστρέφει στην κανονικότητά της με την κυβέρνηση της Ν.Δ, η οποία λειτουργεί χωρίς άλλοθι και διάφορους μεσάζοντες εκτός συνόρων –όπως συνέβαινε με την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ– ως ντίλερ των επιχειρηματικών συμφερόντων της. Για όσους αναρωτιούνται για το είδος της ενημέρωσης και πληροφόρησης η απάντηση είναι πολύ απλή. Η σχέση ανάμεσα στην οικονομική-πολιτική και μιντιακή εξουσία καθορίζει την ένταση και την ποιότητα της χειραγώγησης. Ο νέος χάρτης της μιντιακής διαπλοκής έχει βαρύ άρωμα των προηγούμενων δεκαετιών αλλά και σημαντικές αλλαγές. Ας τον δούμε.

Το τρίγωνο και η ράβδος της διαπλοκής

του Τάσου Τσακίρογλου

Αν μη τι άλλο, πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι η σημερινή κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη τα πάει καλά στην επικοινωνία. Καβάλα στο κύμα-κίνημα της «απαλλαγής από τον ΣΥΡΙΖΑ» που φτιάχτηκε επί τέσσερα χρόνια με τη βοήθεια των φίλιων στη Ν.Δ. ΜΜΕ –βοηθούσης και της πολιτικής, αλλά και πολλών λαθών της προηγούμενης κυβέρνησης–, σήμερα η πολιτική ατζέντα και η πραγματικότητα χειραγωγούνται όσο ποτέ άλλοτε. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι έχουμε μια κυβέρνηση επικοινωνιολόγων.

Μέτρα που είχαν εξαγγελθεί ή είχαν αρχίσει να εφαρμόζονται επί ΣΥΡΙΖΑ εξαγγέλλονται εκ νέου με παράτες και παρουσιάζονται σαν ρηξικέλευθα. Καθημερινά φάουλ και γκάφες είτε του πρωθυπουργού είτε των υπουργών του εξωραΐζονται ή συγκαλύπτονται με αριστοτεχνικό τρόπο και τελικά είναι ως μη γενόμενα. Δείτε τι έγινε με την κυρία Κεραμέως και τη βράβευση της «διαστημικής» Ελληνίδας και φανταστείτε εάν κάτι παρόμοιο είχε γίνει με υπουργό της προηγούμενης κυβέρνησης.

Απαλλαγή Ψυχάρη και τραπεζιτών για τα 45 εκατ. θαλασσοδάνεια της Alpha Bank ζητά η εισαγγελέας

Την απαλλαγή του πρώην ισχυρού άνδρα του ΔΟΛ, Σταύρου Ψυχάρη για τα επισφαλή δάνεια ύψους 44,7 εκατ. ευρώ πρότεινε η εισαγγελέας του Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων Αθήνας, ενώ αντίστοιχη πρόταση κατέθεσε και για τα δέκα στελέχη της Alpha Bank από την οποία προήλθαν τα δάνεια.

«Έχω υπογράψει προσωπική εγγύηση στην τράπεζα 15 εκατ. ευρώ, αλλά δεν σημαίνει ότι έχω τα λεφτά cash. Με αέρα πήραμε τα δάνεια» είχε δηλώσει ο υιός του Σταύρου Ψυχάρη, Παναγιώτης κατά τη διάρκεια της κατάθεσής του στην εξεταστική επιτροπή της Βουλής για τα θαλασσοδάνεια των ΜΜΕ και των κομμάτων, καθώς τότε ο πατέρας του δεν ήταν σε θέση να καταθέσει, επικαλούμενος λόγους υγείας.

Το τραπέζι της διαπλοκής και πώς να το καταστρέψουμε

Του Θάνου Καμήλαλη

στο 14ο τεύχος του περιοδικού «ΖΗΝ» του TPP

(η εικόνα είναι από την ταινία μικρού μήκους του 2015 «Dinner for Few», του Νάσου Βακάλη)

Σύμφωνα με τα μέχρι στιγμής δεδομένα, τηλεοπτική άδεια πανελλήνιας εμβέλειας, γενικού περιεχομένου λαμβάνουν 5 σταθμοί (ΣΚΑΙ, Star, Alpha, ANT1 και Έψιλον). Απομένει βέβαια σειρά διαδικασιών, όπως η περίοδος ενστάσεων, το μεγάλο ερωτηματικό του Mega, η πιθανότητα να εκδηλωθεί επιχειρηματικό ενδιαφέρον για τις δύο ορφανές άδειες των επτά που αρχικά προκήρυξε η κυβέρνηση και η απόφαση του ΣτΕ επί των προσφυγών των τηλεοπτικών σταθμών που ζητούν την εκ νέου ακύρωση του διαγωνισμού (μοιάζει απίθανο λόγω του πώς εξελίχθηκε η νέα διαδικασία, αλλά ποτέ δεν ξέρεις). Παρά όμως πιθανές ανατροπές, μικρής η μεγάλης αναταραχής, η ουσία θα παραμείνει αναλλοίωτη.

Να το πως καταλήξαμε από την οικονομική θέση του Βαρουφάκη στα 1000 ευρώ επίδομα της Αντωνοπούλου

Στην αρχή ο Γιάνης Βαρουφάκης έκανε τα ταξίδια του στο εξωτερικό ως υπουργός, ταξιδεύοντας στην οικονομική θέση. Μετά ο Γιάνης μας εγκατέλειψε – τη θέση του πήρε γρήγορα ο παλιόφιλός του, Ευκλείδης Τσακαλώτος – και η οικονομική θέση αντικαταστάθηκε με business class. Αλλά δε μείναμε όμως εκεί, προχωρήσαμε ακόμα παραπέρα…

Η υπόθεση της επιδότησης-κάλυψης ενοικίου που λάμβανε επί έναν χρόνο η κυρία Αντωνοπούλου δεν θα ερχόταν στην επιφάνεια εάν ένας συντάκτης της εφημερίδας “Ελεύθερος Τύπος” δεν ήταν πολύ προσεκτικός στο ξεψάχνισμα των εξόδων της κυβέρνησης. Αν δεν το έπαιρνε χαμπάρι, η κυρία Αντωνοπούλου (και ο σύζυγός της) θα ήταν ακόμα στην κυβέρνηση και θα συνέχιζε να βλέπει τα Jumbo να προσλαβάνουν εποχιακούς για λιγότερο από 340 ευρώ (για 6ωρα) τον μήνα, τα ξενοδοχεία να έχουν το μισό δυναμικό τους ν’ αποτελούνται από ανατολικοευρωπαίους “μαθητευόμενους” που αντί μισθού παίρνουν χαρτζιλίκι/δωμάτιο/ένα πιάτο φαϊ, τους εργαζόμενους στα εργοστάσια να εργάζονται εκ περιτροπής, τις τράπεζες να έχουν “ενοικιαζόμενους” υπαλλήλους, τις εισπρακτικές να σπρώχνουν σε ψυχολογικό γκρεμό τους υπαλλήλους τους και την Aegean να στέλνει σπίτι τους, όλους τους εργαζομένους που έχουν συμπληρώσει πολλά χρόνια υπηρεσίας (και είναι μισθολογικά ακριβοί). Με λίγα λόγια η ζωή θα συνεχιζόταν κανονικά, χωρίς κανένα πρόβλημα.

Όταν κάνουν πάρτι οι αρουραίοι…

του Γιώργου Πατέλη

Μία ακόμη δυστοπική όψη φανερώθηκε όταν υποχώρησαν οι χείμαρροι στη Μάνδρα. Μέσα από τις λάσπες και τα μπάζα αναδεικνύεται μία ακόμη πιο δυσοίωνη πραγματικότητα. Εκεί που ο κρατικός μηχανισμός φάνηκε, συνειδητά, «ανήμπορος» να βοηθήσει την κατάσταση, ο Βαγγέλης Μαρινάκης επενέβη. Πάνω στον πόνο και τη δυστυχία, αυτή τη φορά θα δούμε ένα –δυστυχώς– πολυπαιγμένο έργο να επαναλαμβάνεται. Μία περιοχή υπό τον έλεγχο των μαφιόζικων επιχειρηματικών σχεδίων.

«Σκοτώνεται» στα κυβερνητικά σαλόνια η διαπλοκή

του Νίκου Ταυρή

Τσίπρας και Καμμένος «θυμήθηκαν» να τα βάλουν με τον Μαρινάκη

Πρόσφατα δημοσιεύματα στον Τύπο φέρνουν στην επιφάνεια ότι ο υπουργός Άμυνας Πάνος Καμμένος εμπλέκεται σε απόπειρα λιμενικού υπαλλήλου να πείσει καταδικασμένο ναυτικό για την υπόθεση του Νοοr 1 (πλοίο με μεγάλο φορτίο ηρωίνης που πιάστηκε από τις διωκτικές αρχές) με αντάλλαγμα την αποφυλάκισή του να καταθέσει ότι ο Βαγγέλης Μαρινάκης ήταν εμπλεκόμενος. Σε αυτό φαίνεται να παίρνει μέρος ο δημοσιογράφος Μάκης Τριανταφυλλόπουλος που ενημερώνει για όλα αυτά, όπως και η Προϊσταμένη της Εισαγγελίας Πρωτοδικών Πειραιά, κ.Τζήβα, αλλά και ο υπουργός Δικαιοσύνης κ. Κοντονής.

Επίσης, οι εκδότες του περιοδικού Unfollow που σέρνουν το χορό των αποκαλύψεων με ηχογραφημένες συνομιλίες και συνεντεύξεις τυγχάνει να είναι υπεύθυνοι για το ένθετο Report που κυκλοφορεί με την εφημερίδα Παραπολιτικά, μια εφημερίδα που έχει «στενές σχέσεις» με τον Βαγγέλη Μαρινάκη. Τι συμπέρασμα βγάζει αβίαστα ένας λογικά σκεπτόμενος άνθρωπος από όλα τα παραπάνω; Ότι παλιά και νέα τζάκια της διαπλοκής, με νέα όμως… ποιοτικά χαρακτηριστικά «σκοτώνονται» για το ποιο θα έχει το πάνω χέρι στις μπίζνες και τις μίζες και η κυβέρνηση ανακατεύει την κουτάλα, παίρνοντας μία το ένα μέρος και μία το άλλο. Ότι η σαπίλα που μυρίζει το πολιτικό σύστημα και ο επίσημος πολιτικός κόσμος όλων των αποχρώσεων είναι πια ανυπόφορη.

Τους έπιασε ο πόνος

Αλλόφρονες οι κυβερνητικοί παράγοντες και τα κάθε είδους παπαγαλάκια τους την πέφτουν σε όποιον τολμά να πει κουβέντα για την ανάμειξη Καμμένου στην υπόθεση του Noor 1. Όσοι κατηγορούν τον Καμμένο για ανάμιξη, θεωρούνται, όλοι συλλήβδην, ότι προσπαθούν να «ξεπλύνουν» τον Βαγγέλη Μαρινάκη και ότι παίρνουν το μέρος του. Μάλιστα, ο πρωθυπουργός κ. Τσίπρας στο τελευταίο υπουργικό συμβούλιο έκανε ειδική νύξη για το θέμα αυτό τονίζοντας ότι η υπόθεση πρέπει να διαλευκανθεί, ότι έχουμε να κάνουμε με δολοφονίες και άλλα τέτοια ωραία και μεγάλα. Και ρωτάμε εμείς: Γιατί έπιασε τώρα ο πόνος τον κ. Τσίπρα και τον κ. Καμμένο; Μήπως επειδή θεωρούν τους τελευταίους μήνες ότι ο Βαγγέλης Μαρινάκης εξελίσσεται από έναν εν δυνάμει σύμμαχο σε έναν εν δυνάμει αντίπαλο λόγω των σχέσεων που έχει με την οικογένεια Μητσοτάκη, ειδικά τώρα που έχει και κανάλια και εφημερίδες. Επειδή νομίζουμε ότι αυτό ισχύει, ας θυμίσουμε ορισμένα πράγματα που φαίνεται να έχουν ξεχαστεί.

Με τον Βαγγέλη Μαρινάκη μέχρι προσφάτως η κυβέρνηση είχε καλές σχέσεις, ενώ η υπόθεση του Noor 1 δεν είναι καινούρια. Το φορτίο πιάστηκε τον Ιούνιο του 2014 μετά από συντονισμένες ενέργειες της DEA (αμερικανική Υπηρεσία Δίωξης Ναρκωτικών) και του Ελληνικού Λιμενικού Σώματος. Τώρα, γιατί μπλέχτηκε η DEA ενώ η Ελληνική Αστυνομία δεν πήρε μέρος είναι μάλλον μέρος ενός άλλου ρεπορτάζ. Σε κάθε περίπτωση, από τότε ψιθυριζόταν ότι ο Βαγγέλης Μαρινάκης εμπλέκεται στην περίπτωση και όλα αυτά κάμποσες μέρες μετά το «τυχαίο» ραντεβού του με την Ρένα Δούρου σε ψαροταβέρνα του Πειραιά για να γίνουν οι συμφωνίες για τον δεύτερο γύρο των περιφερειακών εκλογών. Επίσης να μην ξεχνάμε ότι την ίδια περίοδο ο ΣΥΡΙΖΑ αρχίζει να μπλέκεται με την ιστορία της Νέας Φιλαδέλφειας και γίνονται τα ραντεβού του Φλαμπουράρη, Πάντζα και Στρατούλη με τον Μελισσανίδη.

Ακόμα, η δίκη του Νοοr 1 και οι δολοφονίες βασικών μαρτύρων της υπόθεσης, μάλιστα δύο από αυτούς πέθαναν μεταξύ κρατητηρίου και νοσοκομείου, εξελίχτηκε την περίοδο που ο ΣΥΡΙΖΑ και οι ΑΝΕΛ ήταν και είναι κυβέρνηση και κανένας κυβερνητικός δεν ασχολήθηκε. Μην ξεχνάμε ακόμα και τα γεύματα του Βαγγέλη Μαρινάκη με τον υπουργό Νίκο Παππά την περίοδο της δημοπρασίας των τηλεοπτικών αδειών.

Άρα, αυτό που έχουμε δεν είναι μια ξαφνική αγάπη του ΣΥΡΙΖΑ και των ΑΝΕΛ για την δικαιοσύνη αλλά μια αλλαγή πλεύσης στις διαπλεκόμενες συμμαχίες τους. Τώρα η κυβέρνηση βλέπει πιο κοντά της τον Ιβάν Σαββίδη και τον Δημήτρη Μελισσανίδη και αναλόγως κινείται.

Το «πλάκωμα» συνεχίζεται

Εδώ και πολλούς μήνες η διαπλοκή, παλιά και νέα, «σκοτώνεται» μέσα στα κυβερνητικά σαλόνια για το πόσο μεγάλο θα είναι το κομμάτι της πίτας που θα φάει. Είναι τέτοιος ο ανταγωνισμός τους που σχεδόν καθημερινά κοσμεί τα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων και πολλές φορές φτάνει μέχρι τα δελτία των ειδήσεων. Και βέβαια όλος ο επίσημος πολιτικός κόσμος είναι μπλεγμένος μέχρι τα μπούνια σε αυτόν τον τσακωμό. Η αντιπαράθεση, επίσης, έχει όλα τα χαρακτηριστικά που έχει κάθε τέτοιο «άρπαγμα». Αστραπιαίες αλλαγές συμμαχιών που φτάνουν στα όρια της κυβίστησης, λυκοφιλίες και λυκοσυμμαχίες. Όλοι οι πολιτικοί θεωρούνται αναλώσιμοι με γνώμονα το ότι «σήμερα είναι» και «αύριο δεν είναι» και βέβαια «κόρακας κοράκου μάτι δεν βγάζει». Έτσι και στην υπόθεση του Noor 1 βλέπουμε ότι τα ΜΜΕ του Αλαφούζου που μέχρι πρότινος αφιέρωναν ολόκληρες εκπομπές, τώρα μιλάνε για «σκευωρία της κυβέρνησης». Έτσι και ο Μελισσανίδης, που παλιά ήταν κοντά στον Σαμαρά και στην Ν.Δ. τώρα είναι κοντά στον ΣΥΡΙΖΑ και τον Καμμένο.

Αυτό που πρέπει να κρατήσουμε είναι ότι βρισκόμαστε σε μια ρευστή περίοδο αναδιάταξης της διαπλοκής στην χώρα, κάτι που αναμένεται να κρατήσει και σίγουρα έχουν να δουν πολλά τα μάτια μας. Το μόνο σίγουρο είναι ότι απαιτείται να καθαρίσει όλη η κόπρος του Αυγείου που έχει κατακλύσει την πολιτική ζωή του τόπου και το πώς θα γίνει αυτό, πρέπει να απασχολήσει όλους τους σκεπτόμενους πολίτες.

Ανεξάρτητη δημοσιογραφία;

Είναι συχνό το φαινόμενο δημοσιογράφοι να υπερασπίζονται αυτούς που τους δίνουν εργασιακή και εκδοτική στέγη. Είναι θλιβερό, αλλά γενικά το έχουμε συνηθίσει αν και δεν θα έπρεπε. Όμως υπάρχουν και κάποια όρια, που στη συγκεκριμένη περίπτωση των εκδοτών του Unfollow και του Report ξεπεράστηκαν αρκετά. Γιατί δεν έχουμε να κάνουμε μόνο με υπεράσπιση φίλων των εργοδοτών τους αλλά με ενεργή συμμετοχή στον πόλεμο της διαπλοκής. Δεν γίνεται να θεωρείς ότι κάνεις ανεξάρτητη δημοσιογραφία και την ίδια στιγμή να παίρνει μέρος στα στρατόπεδα που κονταροχτυπιούνται. Και το λέμε αυτό, γιατί αν ήθελαν να έχει κάποιο αποτέλεσμα η προσπάθειά τους θα «προστάτευαν» το θέμα από την κατηγορία της μεροληψίας.

Σίγουρα μπορούσε να βρεθεί κάποιος τρόπος, δημοσιογράφοι είναι, που να το έκανε εφικτό. Ειδικά όταν τα στοιχεία που παρατίθενται στηρίζουν τον «εργοδότη» τους.

Και βέβαια, δεν θα έκαναν το μεγάλο «φάουλ» να μιλάνε για σκευωρία αντίστοιχη με αυτήν κατά της Ηριάννα Β.Λ. και του Τάσου Θεοφίλου. Δηλαδή, να εξομοιώνεται ο Βαγγέλης Μαρινάκης με δύο παιδιά που πετάνε στην φυλακή οι διωκτικές αρχές λόγω κοινωνικών σχέσεων και πολιτικών πεποιθήσεων.

Υπάρχει και ένα όριο…

Δρόμος της Αριστεράς

Πόλεμος διαπλεκόμενων στα ΜΜΕ

του Νίκου Ταυρή

«Ντρίπλες» μεγαλοπαραγόντων στους σχεδιασμούς Τσίπρα-Παππά

Σκληρό παιχνίδι αναμένουν όλοι να παιχτεί στα ΜΜΕ μετά την απόκτηση του ΔΟΛ από τον Βαγγέλη Μαρινάκη. Η σύγκρουση με τον Ιβάν Σαββίδη θα πάρει νέες διαστάσεις, μια σύγκρουση που ευθέως αφορά την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ και τη Ν.Δ.

Τσίπρας και Παππάς εδώ και καιρό προσπαθούν να ελέγξουν την κατάσταση στα ΜΜΕ και να εγκαθιδρύσουν ένα «φίλιο καθεστώς» προς την κυβέρνηση και το κόμμα τους. Από ό,τι φαίνεται, όμως, αυτό που συμβαίνει στα ΜΜΕ έχει ξεφύγει από τον σχεδιασμό τους, αφού οι διάφοροι επιχειρηματίες έχουν τους δικούς τους προσανατολισμούς. Άλλωστε, είναι κοινή η πεποίθηση στους επιχειρηματικούς κύκλους ότι οι κυβερνήσεις είναι αναλώσιμες, ότι έρχονται πολιτικές εξελίξεις και ανακάτεμα και έτσι όλοι σκέφτονται την επόμενη μέρα. Οι Τσίπρας-Παππάς έχουν λόγους να ανησυχούν αφού ο Βαγγέλης Μαρινάκης διατηρεί οικογενειακές σχέσεις με την οικογένεια Μητσοτάκη. Δηλαδή, εκεί που ο σχεδιασμός τους ήταν να ελέγξουν την κατάσταση στα ΜΜΕ τώρα τους προκύπτει ένας μεγάλος παίκτης που δεν είναι κοντινός τους.

Μια πόλη, μια ομάδα στο… Σαββιδιστάν

του Δημήτρη Γκάζη

Οι δουλειές στην Κολομβία των Βαλκανίων γίνονται πια με νέο τρόπο. Φανερά πλέον, οι ολιγάρχες, μιντιάρχες και ιδιοκτήτες ΠΑΕ, σφάζονται για το μοίρασμα της πίτας και απο κοντά και τα κόμματα που υιοθετούν ή υιοθετούνται απ’ την παλιά και νέα διαπλοκή. Ο ιδιοκτήτης του Noor 1 στον Πειραιά, ο Τίγρης λαθρέμπορος στη Νέα Φιλαδέλφεια, ο λούμπεν υπόδικος Μπέος στο Βόλο και τώρα τελευταία, στο Βορρά, ο Ιβάν ο Τρομερός που ήρθε να κάνει μπίζνες σε τιμή ευκαιρίας, με τις πλάτες του ΣΥΡΙΖΑ.

Και κάπως έτσι έχουμε τις ΠΑΕ και τους οπαδούς να παρεμβαίνουν στην πολιτική ζωή του τόπου, προσδίδοντας της μια πιο έντονη εσάνς. Μια τέτοια, γεμάτη ένταση, ήταν και η προηγούμενη βδομάδα για την πόλη της Θεσσαλονίκης. Ο Κ. Μητσοτάκης, επισκεπτόμενος την πόλη, έγινε αποδέκτης αντιδράσεων μερίδας οπαδών του ΠΑΟΚ, σε συνέχεια της σύγκρουσης στη βουλή μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ και Ν.Δ. για την υπόθεση ΣΕΚΑΠ, το γενικότερο «σπρώξιμο» του Σαββίδη απ’την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, στο όνομα της μάχης με την διαπλοκή, αλλά και την ανοιχτή στήριξη της οικογένειας Μητσοτάκη στον ιδιοκτήτη του Ολυμπιακο κ. Μαρινάκη. Χαρακτηριστική είναι η σχετική ανακοίνωση του Πανελλήνιου Σ.Φ. ΠΑΟΚ:

Σύρμα, έρχονται οι επενδυτές!

Αν αφήσουμε, όμως, στην άκρη τους συναισθηματισμούς και τις φαντασιώσεις, τότε πρέπει να το αναγνωρίσουμε. Οι «μαύρες» δραστηριότητες είναι βασικό προσόν των καθωσπρέπει «επενδυτών». Μάλιστα όσο πιο εκτεταμένες και καλοστημένες είναι, οργανωμένο έγκλημα δηλαδή, τόσο το καλύτερο από «επενδυτική» σκοπιά. Γιατί;

Σκεφτείτε το. Οι ποδοσφαιρικές εταιρείες είναι κερδοφόρες; Με ελάχιστες διεθνείς εξαιρέσεις όχι! Τα ελληνικά μήντια είναι ή πρόκειται να γίνουν κερδοφόρα; Όχι!! Γιατί, λοιπόν, κάποιος «πετάει τα ωραία του λεφτά στο πηγάδι»;

OI «NONOI» ΤΗΣ ΔΙΑΠΛΟΚΗΣ ΚΑΙ ΤΟ «ΠΡΟΒΑΤΟ» ΤΗΣ ΚΟΖΑ ΝΟΣΤΡΑ…

Συνελήφθη σήμερα ο Καλαβρέζος μαφιόζος Τζουσέπε Τζόρτζι, 56 ετών, γνωστός με το προσωνύμιο «u capra» (το πρόβατο) στην περιοχή Σαν Λούκα της Καλαβρίας, o οποίος κατεζητείτο από το 1994 και εθεωρείτο ένας από τους πιο επικίνδυνους καταζητούμενους όλης της Ιταλίας. Το «πρόβατο» ένα από τα ισχυρότερα μέλη της μαφίας της Καλαβρίας έχει καταδικαστεί και θα πρέπει να εκτίσει κάθειρξη 28 ετών και 9 μηνών για διακίνηση ναρκωτικών διεθνώς.

Πριν λίγες ημέρες ο πρόεδρος του Ολυμπιακού Βαγγέλης Μαρινάκης κατέθεσε την μεγαλύτερη προσφορά στην σχετική δημοπρασία που είχαν προκηρύξει οι τράπεζες και από το μεσημέρι της προηγούμενης Τετάρτης είναι πλέον το νέο μεγάλο αφεντικό του ΔΟΛ. Συγκεκριμένα κατέχει πλέον τις εφημερίδες ΒΗΜΑ και ΝΕΑ, το 22,11% των μετοχών του MEGA CHANNEL γεγονός που τον καθιστά δεύτερο μεγαλύτερο μέτοχο μετά τον Βαρδινογιάννη, τις ιστοσελίδες IN.GR, BHMA.GR, και NEA.GR, τον ραδιοφωνικό σταθμό BHMA.FM, το 50% των μετοχών της «IRIS ΕΚΤΥΠΩΤΙΚΗ», το 41,22% των μετοχών του πρακτορείου διανομής «ΑΡΓΟΣ». Με άλλα λόγια ότι ανήκε στον πάλαι ποτέ ονομαζόμενο συγκρότημα Λαμπράκη, αυτό που για δεκαετίες ανέβαζε και κατέβαζε κυβερνήσεις. Ο εφοπλιστής Μαρινάκης είναι, επί πλέον, ο πραγματικός δήμαρχος Πειραιά, τον συνδέουν στενοί δεσμοί με την οικογένεια Μητσοτάκη, ενώ την ίδια στιγμή πλήθος δημοσιευμάτων τον εμπλέκουν στην διακίνηση, ενός τόνου και …κάτι, ηρωίνης με το πλοίο Noor-1, είναι ήδη υπόδικος για πέντε κακουργήματα («απλή» συνέργεια στην σύσταση εγκληματικής οργάνωσης, δωροδοκία, αλλοίωση αποτελεσμάτων κ.ά.).

Ηθικό πλεονέκτημα της Αριστεράς; Last year…

Το «καλό της χώρα» απαιτεί πάντα υποχωρήσεις και συμβιβασμούς

Η σύγκρουση με τα «συμφέροντα» και τη ντόπια διαπλοκή, η ηθική της αριστεράς και το πλεονέκτημά της απέναντι σε όσους κυβέρνησαν καθ’ όλη τη διάρκεια της μεταπολίτευσης, αποτελούσαν –ειδικά μετά τις δεύτερες εκλογές του 2015- βασικό επιχείρημα για τον ΣΥΡΙΖΑ που μεταλλασσόταν και περνούσε βίαια από τον αντιμνημονιακό αγώνα στο «ναι σε όλα» και το μνημομονιακό στρατόπεδο. Αποτελούσε κατά τους κυβερνητικούς παράγοντες το βασικό, αν όχι το μοναδικό, εργαλείο για να πείσουν ότι δεν είναι ίδιοι με τους προηγούμενους, αλλά κυρίως ότι οι πιθανοί επόμενοι είναι χειρότεροι.

Αφού, λοιπόν, κινούμενος γρήγορα, έστησε μια μορφή πελατειακού κράτους και έναν νέο έμμισθο κομματικό στρατό, αλά παλιό ΠΑΣΟΚ, ξεκίνησε να ρίχνει γέφυρες και να δημιουργεί σχέσεις με το παλιό και νέο, αλλά σε κάθε περίπτωση διαπλεκόμενο επιχειρηματικό προσωπικό της χώρας. Στην αρχή, πιο διακριτικά, με κρυφές συναντήσεις, κυρίως την περίοδο της προετοιμασίας για την κυβέρνηση, αλλά πλέον η σχέση με τη διαπλοκή είναι ανοιχτή και έχει σε πολλές περιπτώσεις και την επικύρωση κυβερνητικών και βουλευτικών αποφάσεων.

Το είδαμε κι αυτό – “μαύρη αγορά” μετρητών στην Ελλάδα!

Ας ξεκινήσουμε από μια παραδοχή: Η Ελλάδα είναι η μοναδική χώρα που έχει αυτή τη στιγμή στον αναπτυγμένο κόσμο capital controls, τα οποία βάζουν περιορισμούς στη μία από τις τρεις βασικές αρχές πάνω στις οποίες χτίστηκε η Ενωμένη Ευρώπη, την ελεύθερη διακίνηση κεφαλαίων. Από το βράδυ της Κυριακής 28 Ιουνίου 2015, όταν ο κ. Τσίπρας με τηλεοπτικό του διάγγελμα ανακοίνωνε την εισαγωγή των capital controls, αυτή η «σύντομη παρένθεση», όπως την είχε χαρακτηρίσει, παραμένει ακόμη ανοιχτή.

Και όσο δεν κλείνει, το ευρώ που είναι κατατεθειμένο σε ελληνική τράπεζα έχει μικρότερη αξία από το ευρώ που έχουμε στην τσέπη μας ή από αυτό που βρίσκεται σε ξένη τράπεζα. Διότι το ευρώ στην ελληνική τράπεζα είναι δεσμευμένο και ο ιδιοκτήτης του δεν έχει άμεση πρόσβαση στις καταθέσεις του.

Η «ΣΥΝΟΜΩΣΙΑ» ΤΗΣ ΔΙΑΠΛΟΚΗΣ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ, ΠΡΟΣΩΠΑ ΚΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΠΟΥ ΦΩΤΙΖΟΥΝ ΤΟ «ΜΥΣΤΗΡΙΟ»…

Μια μεγάλη αστυνομικοπολιτική αποκάλυψη έκανε ο υπουργός δημόσιας τάξης της πρώτης φορά κομμουνιστικής κυβέρνησης, που συγκυβερνά με την λεγόμενη λαϊκή δεξιά.

Δήλωσε, όπως είναι γνωστό, ότι η επίθεση μεταμφιεσμένων σε καρναβαλιστές στα γραφεία του Συρίζα δεν είναι τίποτα άλλο παρά μια προσπάθεια των «συμφερόντων διαπλοκής» να δημιουργήσουν συνθήκες αναταραχής στην Ελλάδα.

«Τίποτα δεν είναι τυχαίο σε αυτόν τον τόπο και υπάρχουν και κοινά συμφέροντα διαπλοκής. Κάποιοι θέλουν την αποσταθεροποίηση της χώρας. Δεν μιλάω τυχαία. Μιλάω πιο συγκεκριμένα όταν έχω στοιχεία αλλά αυτοί οι άνθρωποι δεν πρόκειται να αφεθούν να συνεχίσουν τη δραστηριότητά τους γιατί αποσταθεροποιούν όχι την κυβέρνηση αλλά τη χώρα», δήλωσε χαρακτηριστικά ο Νίκος Τόσκας.

Και ο ΣΥΡΙΖΑ θέλει τον… ΔΟΛ του

Του Νίκου Ταυρή

Από τι και πώς θα διασώσει τον οργανισμό ο Β. Μουλόπουλος;

Όσοι πίστεψαν ότι η κυβερνητική παρέμβαση για επιβολή της τάξης στα ΜΜΕ, με την αντικατάσταση ορισμένων από τους μέχρι σήμερα κυρίαρχους των Μέσων από άλλους της ίδιας και αναλόγου ποιότητας, τελείωσε με την απόφαση του ΣτΕ και τον «έντιμο συμβιβασμό» της συγκρότησης του νέου ΕΣΡ, τουλάχιστον βιάστηκαν αν δεν πιάστηκαν κορόιδα για άλλη μια φορά.

Το νέο επεισόδιο, με την ανάθεση της διεύθυνσης του ΔΟΛ, στον Β. Μουλόπουλο – πρώην βουλευτή επικρατείας του ΣΥΡΙΖΑ, σύμβουλο του Αλ. Τσίπρα και διευθύνοντος συμβούλου της Αυγής μέχρι την παραμονή της ανάληψης της νέας θέσης του – έρχεται να συμπληρώσει την επιχείρηση ελέγχου των ΜΜΕ με τον πιο άκομψο, ωμό, παρεμβατικό τρόπο. Κυρίως με τις ίδιες ακριβώς μεθόδους που δίδαξε και εφαρμόζει το παραδοσιακό πολιτικό σύστημα της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ.

ΤΑ ΒΟΘΡΟΚΑΝΑΛΑ ΤΗΣ «ΔΙΑΠΛΟΚΗΣ» ΚΑΙ ΟΙ ΒΟΘΡΟΕΦΗΜΕΡΙΔΕΣ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ…

«Τον Ανδρέα στις καλές του μέρες θύμισε ο Αλέξης. Χυδαίος και ψεύτης ο Κυριάκος»!! (11-10-2016, πρωτοσέλιδο της φιλοκυβερνητικής εφημερίδας Κόντρα Νιους, ιδιοκτησίας Γεωργίου Κουρή, το σχετικό άρθρο μεταξύ άλλων χαρακτηρίζει «Πολυβόλο» τον Αλέξη Τσίπρα, που «γάζωσε τη διαπλοκή μιλώντας τη γλώσσα της αλήθειας».)

Το σύστημα και τα φυσικά πρόσωπα που βρίσκονται πίσω από την προπαγάνδα κάθε καθεστώτος χωρίς αμφιβολία δίνουν το στίγμα των γενικότερων προθέσεών του, προσδιορίζουν τον χαρακτήρα της επιβολής και τους ευρύτερους σχεδιασμούς του. Σε κάθε περίπτωση θα τονίσουμε ότι το σύστημα αυτό μπορεί να «διαβαστεί» μόνο υπό το πρίσμα της λειτουργικής ενότητάς του, παρακάμπτοντας τον πλαστό διαχωρισμό των μηχανισμών και των προσώπων που κάνουν την βρώμικη δουλειά και εκείνων που τιμούν την θεσμική τους ιδιότητα. Είναι αυτό που λένε «το ένα χέρι νίβει το άλλο και τα δύο το πρόσωπο».

Η διαπλοκή ζει και βασιλεύει

Της Βασιλικής Σιούτη

«Προφάσεις εν αμαρτίαις» της κυβέρνησης για τα ΜΜΕ

Το Μέγαρο Μαξίμου κατάφερε με μεγάλη επιτυχία να δημιουργήσει ένα σημαντικά ισχυρό δίκτυο επιρροής στα ΜΜΕ μέσα σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα. Τα πράγματα στράβωσαν όμως εν μέρει, όταν αποφάσισαν να ασχοληθούν με τον έλεγχο των τηλεοπτικών σταθμών, καθώς μια σειρά ατυχών χειρισμών αποτέλεσαν την αιτία να τους απομακρύνει από το επιθυμητό, για αυτούς αποτέλεσμα.

Το βασικό κλειδί για την ερμηνεία όσων συνέβησαν ήταν η αλλαγή της αρχικής θέσης του ΣΥΡΙΖΑ (και) στο ζήτημα αυτό. Έτσι η «πάταξη της διαπλοκής» έγινε «τάξη στο τηλεοπτικό τοπίο» που είναι κάτι εντελώς διαφορετικό. Αντί να τους «ταράξουν στη νομιμότητα», όπως έλεγε κάποτε ο Αλέξης Τσίπρας, αποφάσισαν ότι το σημαντικότερο ήταν «να τους πάρουν λεφτά».