Η μοιραία σάγκα του νεοφιλελευθερισμού

του Τάσου Τσακίρογλου

Το κεντρικό λάιτ μοτίφ τόσο της φιλελεύθερης όσο και της ακροδεξιάς ερμηνευτικής αφήγησης για τις κοινωνικές και πολιτικές εξελίξεις των τελευταίων δεκαετιών είναι η «ιδεολογική κυριαρχία της Αριστεράς». Η διαρκής και μονότονη επανάληψη αυτής της πρότασης εν είδει νανουρίσματος της προσέδωσε ισχύ επιβεβαιωμένης αλήθειας, απενοχοποιώντας από τη μια τις νεοφιλελεύθερες δυνάμεις της παγκοσμιοποίησης για τα δεινά που επέφεραν και φέρνοντας από την άλλη τις δυνάμεις της Αριστεράς σε θέση απολογούμενου.

Εάν όμως κάποιος εξετάσει προσεκτικά την ισχύ αυτής της πρότασης, θα δει ότι η ιδεολογική κυριαρχία της Αριστεράς αφορούσε πολύ συγκεκριμένα πεδία, όπως κάποια πανεπιστημιακά αμφιθέατρα ή κάποιους φιλολογικούς και καλλιτεχνικούς κύκλους που επαίρονταν για το ηθικό πλεονέκτημα της Αριστεράς ως φύλλο συκής – και όχι φυσικά την κοινωνία εν γένει, στην οποία «αλώνιζε» κυριολεκτικά ο νεοφιλελευθερισμός.

Ιδιωτικά δεσμά

Του Τάσου Κωστόπουλου

Mια φορά κι έναν καιρό, τα ανώτερα κι ανώτατα στελέχη της δημόσιας διοίκησης ήταν (όπως και οι υφιστάμενοί τους, άλλωστε) δημόσιοι λειτουργοί: ξεκινούσαν και τέλειωναν την καριέρα τους εντός του κρατικού μηχανισμού, ταυτίζοντας την υπηρεσιακή διαδρομή και δραστηριότητά τους με ό,τι εκλάμβαναν -ορθά ή λανθασμένα- ως δημόσιο συμφέρον.

Οποιαδήποτε διαπλοκή τους με ιδιωτικά επιχειρηματικά συμφέροντα θεωρούνταν αυτόχρημα σκάνδαλο. Μπορούσε να οδηγήσει ή να μην οδηγήσει σε αποπομπή και δικαστική δίωξη, δεν ήταν όμως κάτι που μπορούσε να υποστηριχθεί δημόσια. Πόσο μάλλον να κραδαίνεται σαν τίτλος επαγγελματικής επάρκειας.

Η απαγωγή του αιώνα

Αναμφίβολα, ένα από τα σημαντικότερα spoiler των αποφάσεων που φέρεται διατεθειμένη να λάβει η κυβέρνηση Τσίπρα, είναι αυτό που μιλάει για μόνιμα capital control σε μισθούς και συντάξεις. Και μόνο η διαρροή του σχεδίου, χώρισε για μία ακόμη φορά τους πολίτες σε αυτούς που προστατεύουν τη φοροδιαφυγή, και αυτούς που θέλουν να την πατάξουν. Στέλνοντας, και πάλι, την μπάλα κατευθείαν στην κερκίδα.

Το γεγονός πως ένα τέτοιο μέτρο προωθείται από μία κυβέρνηση «της Αριστεράς», οφείλει να προκαλέσει ακόμα μεγαλύτερο προβληματισμό και σοβαρότερα επιχειρήματα από το «δηλαδή, να αφήσουμε τη φοροδιαφυγή να αλωνίζει;».

Τα όσα «διαρρέουν» πως σκέφτεται να κάνει η κυβέρνηση Τσίπρα, κατά έναν περίεργο τρόπο, προσομοιάζουν όλο και περισσότερο στις πιο διαδεδομένες θεωρίες συνομωσίας. Κι αυτό είναι το πιο εντυπωσιακό απ’ όλα.

Τι κέρδισε το δημόσιο από τις απολύσεις και πόσοι τελικά θα επαναπροσληφθούν

Της Μαρίνας Δεμερτζιάν

Κανένας αγώνας δεν πάει τελικά χαμένος, μου λέει στο τηλέφωνο η Λίτσα Αλεξάκη. Είναι μία από της 595 απολυμένες καθαρίστριες του Υπουργείου Οικονομικών.

«268η και συνεχίζουμε» γράφει ο πίνακας έξω από το κτίριο της Καραγεώργη Σερβίας. Από σήμερα, το κοντέρ μηδενίζει, οι γυναίκες που έγιναν σύμβολα με τη στάση τους και την επιμονή τους θα αρχίσουν να μετρούν αντίστροφα, μέχρι την επαναπρόσληψη τους.

Να το πως η Ε.Ε. θ’ αναλάβει και τα τελωνεία στην χώρα μας / Έρευνα για τ’ αποτελέσματα των απολύσεων στο Δημόσιο

Σήμερα παρουσιάζουμε δύο πολύ ενδιαφέρουσες ειδήσεις, προερχόμενες από την εφημερίδα “Παρόν” – είναι από τις ειδήσεις εκείνες που υπάρχουν στις “μέσα σελίδες” και στις οποίες λίγοι δίνουν σημασία.

H μια αφορά το πως η Ε.Ε. ετοιμάζεται να πάρει τον έλεγχο και των τελωνείων στην χώρα μας (!!!) καθώς και το πως η κυβέρνηση ετοιμάζεται να δώσει έναντι υψηλού αντιτίμου ένα έργο σε ιδιώτες για να δουν το αντίκτυπο των απολύσεων των δημοσίων υπαλλήλων – διαβάστε τις και βγάλτε τα συμπεράσματα μόνοι σας…

Πηγή : νέα μέτρα

 

Τα σημεία του Πολυνομοσχεδίου που δε δίνουν σημασία οι άλλοι, αλλά μας αφορούν…

Το πολυνομοσχέδιο είναι 191 σελίδες. Μέσα σ’ αυτό υπάρχουν πολλά που δεν καλύπτονται από το δελτίο τύπου της κυβέρνησης, το οποίο αναπαράχθηκε ως είδηση πολλαπλώς από sites, εφημερίδες και ραδιόφωνα. Υπάρχουν αρκετά που θα μας επηρεάσουν αρνητικά – ορισμένα από αυτά τα παρουσιάζουμε εδώ – είμαστε σίγουροι πως με μια αντιπαραβολή και προσεκτικότερο διάβασμα θα βρεθούν πολλά ακόμα…Έτσι:

α) Καταργούνται από το 2015 τα οικογενειακά επιδόματα, τα συμπληρωματικά επιδόματα και οι άλλες παροχές που χορηγούσε ο ΟΑΕΔ, ως απόρροια της μείωσης των ασφαλιστικών εισφορών κατά 3,9%.  Για το 2014, το πολυνομοσχέδιο προβλέπει την καταβολή, κατά το ήμισυ, του προβλεπόμενου ποσού οικογενειακών επιδομάτων.

Γιατί καθιερώθηκε η μονιμότητα στο δημόσιο;

Πορεία δημοσίων υπαλλήλων, Αθήνα 1927.
Επιχρωματισμένη φωτογραφία (Αρχείο ΓΣΕΕ)

του Νίκου Ποταμιάνου

H μονιμότητα βασικό αίτημα του αστικού εκσυγχρονισμού επί Βενιζέλου 

Το «ταμπού» της μονιμότητας των δημοσίων υπαλλήλων πρέπει να σπάσει, έχει επανειλημμένα τονίσει ο υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης, αλλά και ένας ευρύτατος κύκλος πολιτικών και αναλυτών. Οι πρώτες απολύσεις έγιναν με το κλείσιμο της ΕΡΤ, ενώ την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές μπορούμε ακόμα να ελπίζουμε ότι δεν θα απολυθούν τελικά εκπαιδευτικοί, καθαρίστριες, σχολικοί φύλακες και δημοτικοί αστυνομικοί που είχαν τεθεί σε διαθεσιμότητα.

Σύμβουλοι και παρατρεχάμενοι – κόστος και αριθμός (ανά υπουργείο)

Στην αρχή του 2014, αξίζει να δει κανείς την άλλη πλευρά της κυβέρνησης: είναι εκείνη που παρά τα Μνημόνια και τις “περικοπές”, παραμένει “αλώβητη” και “γαλαντόμα” δίνοντας το “κάτι παράπανω” στα “δικά της” παιδιά, που κάνουν όλη τη “βρώμικη δουλειά”. Είναι εκείνα τα παιδιά που δουλεύουν υπερωρίες στο twitter και στα fora για να εκθειάσουν την κυβέρνηση, είναι εκείνα τα παιδιά που τρέχουν πριν τους υπουργούς και τους υφυπουργούς στις διάφορες συσκέψεις στην οποία προετοιμάζονται τα καινούργια (“αναγκαία” και “τελευταία” πάντα) μέτρα, είναι εκείνα τα παιδιά που “εκπροσωπούν” την κυβέρνηση στις διάφορες “πίτες” και “εκδηλώσεις” σωματείων και οργανισμών που είναι “κοντά” στα κυβερνητικά κόμματα και γενικώς είναι εκείνοι που “υπουργεύουν” χωρίς να φαίνονται…

Το πόσο κοστίζουν και το πόσοι είναι το ζήτησε ο ΣΥΡΙΖΑ – αξιώθηκαν ν’ απαντήσουν μόνο 12 από τα υπουργεία, οι υπόλοιποι είτε δεν ξέρουν είτε βαρέθηκαν ν’ απαντήσουν… Όπως φαίνεται από τη λίστα ο Πρωθυπουργός έχει 48 υπαλλήλους που παίρνουν καθαρά 1527 ευρώ (ο καθένας), ο κ. Βενιζέλος έχει 4 υπαλλήλους που παίρνουν καθαρά 1475 ευρώ, ενώ ο Π.Καψής έχει 7 υπαλλήλους που παίρνουν καθαρά 1514 ευρώ. Κάποιοι από τους απαντήσαντες δεν φρόντισαν να μας ενημερώσουν για τις αμοιβές τους – πιθανότατα για να μην εκτεθούν, τη στιγμή που ο μέσος μισθός έχει κατέβει ουσιαστικά τα 700 ευρώ…

Σχόλιο για την Ελλάδα που ονειρεύεται ο Κυριάκος (Μητσοτάκης)

Μίλησε και ο Κυριάκος Μητσοτάκης, στην Βουλή με αφορμή την πρόταση μομφής που είχε καταθέσει ο ΣΥΡΙΖΑ με αφορμή την ΕΡΤ. Αυτή ήταν η δεύτερη έκπληξη της βραδιάς – η πρώτη ήταν η εμφάνιση του Αντώνη Σαμαρά, μόλις για 4η φορά τους τελευταίους 14 μήνες.

H ομιλία του αξιαγάπητου Κυριάκου, ήταν η πλέον κυνική και ξεκάθαρη ομολογία, για το ότι για την κυβέρνηση το Μνημόνιο ούτε επαχθές είναι αλλά ούτε κάτι από το οποίο θέλει να ξεφύγουμε ως χώρα. Θα μπορούσε να το χαρακτηρίσει κανείς ως “ευλογία”. H φράση του ότι “η κυβέρνηση έχει δρομολογήσει ένα ξεκάθαρο σχέδιο που πηγαίνει πολύ πέρα από τους μνημομονιακούς στόχους”, δείχνει κατηγορηματικά για το που πηγαίνουν τα πράγματα – και αυτό το κάπου δεν θα έχει καλό τέλος…

Ο δημόσιος υπάλληλος είναι μαλάκας

Χρόνια τώρα, με αποκορύφωμα τα τρία τελευταία, μαθαίναμε ότι το όνειρο κάθε Έλληνα ήταν να γίνει δημόσιος υπάλληλος. Αυτό αποτελεί την πρώτη μαλακία ενός μύθου που θέλει τους δημόσιους υπαλλήλους ως τους πιο βολεμένους του “συστήματος”.

O λόγος είναι πολύ απλός. Όσοι ζούσαν με την ψευδαίσθηση ότι αν -και όποιοι- γίνουν δημόσιοι υπάλληλοι θα “βολευτούν”, ήταν μαλάκες, μιας και το πραγματικό όνειρο των περισσότερων Ελλήνων δεν ήταν να διοριστούν στο δημόσιο, αλλά να κάνουν δουλειές με αυτό.

Ο Κατσέλης, η ΕΡΤ κι ένας φίλος μου

Αργά χτες το βράδυ, μου τηλεφωνεί ένας φίλος. «Έκλεισε ο Κατσέλης» μου λέει, «800 εργαζόμενοι στον δρόμο». Δεν το ήξερα. Είχα επιστρέψει πριν από λίγο.Έλειπα για ώρες και δεν είχα διαβάσει τις ειδήσεις. «Για την ΕΡΤ, όμως, το ήξερες» μου κάνει, «και ξεσηκώθηκαν όλοι».

Ενώ μιλάμε στο τηλέφωνο, μπαίνω στο Διαδίκτυο και διαβάζω την είδηση για το λουκέτο στην εταιρεία Κατσέλης.

Η εταιρεία είχε προβλήματα ρευστότητας, δεν μπορούσε να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις της και κατέθεσε αίτηση πτώχευσης. Αλλού διαβάζω για 480 εργαζόμενους, αλλού για 540, και αλλού για 1.000 μαζί με τους συνεργάτες.

Το ιδιώνυμο ξαναζεί

Το σκηνικό κάπου στην Πάτρα. Η σχέση τού ζευγαριού βρίσκεται στα τελευταία ξεφτίσματά της και το διαζύγιο είναι ante portas. Όμως, οι σημερινοί σύζυγοι δεν πρόκειται να χωρίσουν με τρόπο “πολιτισμένο”, όπως λέγεται. Το μπινελίκι πάει σύννεφο και κάπου-κάπου πέφτει και καμμιά ψιλή. Συνηθισμένα πράγματα…

Μόνο που η κυρία, για κακή και μαύρη της τύχη, είναι καθηγήτρια μέσης εκπαίδευσης. Παναπεί, δημόσιος υπάλληλος. Έτσι, ο δικηγόρος τού κυρίου, πατώντας στον ελεεινό Ν.4093/2012, σκέφτηκε έναν ωραίο τρόπο για να τσακίσει ο πελάτης του την μέχρι χτες σύζυγο: υπέβαλε μήνυση για ξυλοδαρμό (ναι, ναι! δήλωσε με υπογραφές και σφραγίδες ότι τον έδειρε η γυναίκα του!), την οποία κοινοποίησε στην υπηρεσία τής κυρίας. Με βάση τις διατάξεις τού Ν.4093/2012, η εκπαιδευτικός μπήκε αυτομάτως σε “αυτοδίκαιη αργία” κι από δω και πέρα θα εισπράττει το 1/3 του μισθού της ώσπου να τελεσιδικήσει η υπόθεση. Αν χάσει στο δικαστήριο, απολύεται αυτομάτως και επιστρέφει όσα εισέπραξε κατά την διάρκεια της αργίας της. Αν κερδίσει, γυρίζει στην θέση της αλλά χωρίς να εισπράξει τα 2/3 των μισθών που της παρακρατήθηκαν!

Η Τρόικα και ο Φάουστ της Βασιλίσσης Σοφίας

Tου Γιώργου Κατρούγκαλου

Και πάλι, στο κέντρο των διαπραγματεύσεων με την τρόικα (όπως, κατ’ευφημισμό, αποκαλείται ο περιοδικός εκβιασμός των δανειστών προς την πρόθυμη κυβέρνηση μας) βρέθηκε το δημόσιο. Το νέο έγκειται στο ότι ο Υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης αυτή τη φορά είπε ορισμένες αλήθειες που, ενώ είναι αυταπόδεικτες, μέχρι σήμερα διατυπώνονταν μόνον από όσους ασκούμε κριτική στις μνημονιακές πολιτικές διάλυσης της διοίκησης.

Ο Υπουργός μίλησε για τη “δραματική και ανεξέλεγκτη μείωση του αριθμού των δημοσίων υπαλλήλων” (που) «κινδυνεύει σύντομα να γίνει, με τις αθρόες και μαζικές συνταξιοδοτήσεις, ο εφιάλτης της δημόσιας διοίκησης και των ταμείων συνταξιοδότησης”. Συνεχίζοντας, ανέφερε ότι “η μείωση του συνολικού αριθμού των δημοσίων υπαλλήλων μέχρι το 2015 θα προσεγγίσει τις 180.000 χιλιάδες.

Πλατεία Κλαυθμώνος

Της Πέπης Ρηγοπούλου 

Κλείνω το τηλέφωνο μετά από μία ακόμη είδηση για έναν ακόμη φίλο που λυγίζει από τις συνέπειες της στυγνής κατοχής. Ναι, ξέρω ότι οι Έλληνες είμαστε υπερβολικοί. Γιατί μπορεί αυτό που ζούμε τώρα να γίνει χειρότερο και οι λέξεις να λείπουν για να το ονομάσουν. Έτσι δεν έγινε και με τη λέξη φασισμός; Δεν σ’ έρεσε κάτι, είχες πρόβλημα με τον άλλο, και η πρώτη λέξη που έλεγες ήταν η λέξη φασίστας, φασιστικό, φασισμός. Τώρα που ο ναζισμός είναι ante portas, πως να τον ονομάσεις; Άσε που όταν ονομάζεις συνεχώς τα πράγματα, αυτά διεκδικούν τη θέση τους στην πραγματικότητα.

ΧΑΖΟΙ Ή ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΕΣ;

πηγή εικόνας :viomixanoi.gr

Στον αριθμό 35.000 φαίνεται ότι τελικά θα καθίσει η μπίλια σχετικά με τους υπαλλήλους του Δημοσίου που θα βγουν σε εφεδρεία το 2013. Βλέπετε, είναι γνωστό σε όλους πλέον ότι οι αποφάσεις της κυβέρνησης δεν παίρνονται σε συνεδριάσεις, αλλά σε ρουλέτα, με κλήρωση, με ονειροκρίτη και γενικά με καμία σοβαρότητα.

Ας δεχτούμε πάντως ότι το τελικό νούμερο θα είναι το 35.000. Αυτοί οι υπάλληλοι θα κληθούν να ζήσουν επί μία 3ετία με το 65% των αποδοχών τους και κατόπιν θα απολυθούν δίχως αποζημίωση. Η κυβέρνηση δηλαδή, πιστεύει ότι αυτοί οι υπάλληλοι θα μείνουν σπίτια τους επί 3 χρόνια και θα λαμβάνουν το επίδομα.

Το διπλό και τυφλό έγκλημα των πολιτικών!

του Γ.Αδαλή

Δεν μπορεί να απολυθεί κανείς από το Δημόσιο αν προηγουμένως δεν πληρώσουν δια της προσωπικής τους περιουσίας, όσοι διόριζαν παράνομα και καθ υπέρβαση των αναγκών!
Η τιμωρία, προϋποθέτει απαραίτητα την … στοιχειοθέτηση της κατηγορίας! Την … εξιχνίαση του εγκλήματος και συνεπώς την ανεύρεση του εγκληματία που το διέπραξε! Δεν είμαι νομικός ούτε και διεκδικώ δάφνες στη νομική επιστήμη! Αλλά διεθνώς, σε ολάκερη την ιστορία του ανθρωπίνου γένους, η τιμωρία έρχεται μετά τον … εντοπισμό του εγκληματία!