Ξεριζώνετε ηλίθιοι, ξεριζώνετε…

Του Δημήτρη Ουλή

Μην μου πείτε ότι δεν σας τα ’λεγα. Ιδού λοιπόν που, μετά τα Θρησκευτικά, στο στόχαστρο μπήκε η Κοινωνιολογία. Το θέμα δεν είναι να «απαντήσουμε» στον κύριο Τζιτζιφιόγκο. Το θέμα είναι να διαισθανθούμε τα σημεία των καιρών και να αντιδράσουμε δυναμικά. Διότι η επίθεση των τεχνοκρατών, των οικονομιστών και των εργολάβων στις ανθρωπιστικές και κοινωνικές επιστήμες είναι πλέον συντονισμένη. Κι αν δεν σχηματίσουμε κοινό (όχι συντεχνιακό) μέτωπο απέναντί τους, αν δεν υπερασπιστούμε συνολικά τις επιστήμες του Πνεύματος (Geisteswissenschaften), τότε είμαστε κυριολεκτικά χαμένοι. Να δείτε τι έχει να γίνει όταν θα κυκλοφορήσουν οσονούπω τα νέα σχολικά βιβλία της Ιστορίας. Πάλι οι ορθοδοξοταλιμπάν θα χιμήξουν να μας κάψουν, πάλι οι τεχνοκράτες και οι οικονομιστές (ένθεν και ένθεν) θα πάρουν σβάρνα εφημερίδες και κανάλια, προκειμένου να πουν ο καθένας το κοντό του και το μακρύ του –ανάλογα με το κομματικό του συμφέρον. Και στην περίπτωση αυτή, μοναδικός ζημιωμένος θα είναι και πάλι οι ανθρωπιστικές και κοινωνικές επιστήμες, οι οποίες –είναι πλέον ολοφάνερο– δεν έχουν τρόπο να νομιμοποιηθούν μέσα στην σύγχρονη παγκοσμιοποιημένη και νεοφιλελεύθερη συνθήκη.

Προ πάντων, ξεπαγώνουμε

Το μέλλον της χώρας προεικονίζεται τούτη τη στιγμή στον τρόπο λειτουργίας του δημόσιου συστήματος υγείας και παιδείας, δηλαδή στον τρόπο που αποδιαρθρώνονται: από μια προηγούμενη σχετικά ημισταθερή κατάσταση, με δομικές αδυναμίες, αλλά ευρισκόμενα σε αδιάφορη ισορροπία, σε μια κατάσταση επιταχυμένης εντροπίας, σε μια ισορροπία ασταθή, όπου όλα τα επιμέρους δομικά στοιχεία ωθούνται σε όλο και χαμηλότερη διαφοροποίηση, όλο και χαλαρότερη οργάνωση και συναρμογή, με όσο το δυνατόν μικρότερη δαπάνη ενέργειας, εντέλει σε διάλυση.