Αυξήθηκε κατά 14 δισ. ευρώ το δημόσιο χρέος σε ένα χρόνο!

Αυξημένο κατά 14,287 δισ. ευρώ ήταν το δημόσιο χρέος της χώρας μας στο τέλος του Β΄ τριμήνου του 2018, σε σύγκριση με το αντίστοιχο περυσινό τρίμηνο, όπως προκύπτει από τα στοιχεία που ανακοίνωσε σήμερα η Ελληνική Στατιστική Αρχή (ΕΛΣΤΑΤ) για τους τριμηνιαίους μη χρηματοοικονομικούς λογαριασμούς της Γενικής Κυβέρνησης.

Ειδικότερα, το χρέος έφθασε στο τέλος Ιουνίου 2018 τα 323,378 δισ. ευρώ, έναντι 309,091 δισ. ευρώ στο τέλος του Β΄ τριμήνου του 2017.

Ως ποσοστό του ΑΕΠ, το δημόσιο χρέος της Ελλάδας αυξήθηκε κατά 3,6 ποσοστιαίες μονάδες το δεύτερο τρίμηνο του 2018 και έφτασε στο 179,7% του ΑΕΠ από 176,1% που το αντίστοιχο περσινό τρίμηνο. Η αύξηση αυτή είναι η μεγαλύτερη στην Ευρωπαϊκή Ένωση!

Νέα αύξηση του δημόσιου χρέους

Το δημόσιο χρέος συνεχίζει την ανηφόρα και αυξήθηκε εκ νέου και το δεύτερο τρίμηνο του 2018… Συγκεκριμένα το χρέος της Κεντρικής Διοίκησης στις 30 Ιουνίου 2018, διαμορφώθηκε στο ποσό των 345,379 δισ. ευρώ,  έναντι 343,740 δισ. ευρώ στις 31 Μαρτίου 2018.

Αυτό προκύπτει από τα τριμηνιαία στοιχεία του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους για την πορεία εξέλιξης του δημοσίου χρέους. Τα ταμειακά διαθέσιμα του Ελληνικού Δημοσίου στις 30 Ιουνίου 2018 ανέρχονταν στο ποσό των 13,082 δισ. ευρώ έναντι 12,328 δισ. ευρώ στις 31 Μαρτίου.

Eurostat -Ελληνικό Δημόσιο Χρέος: Στο 180,4% του ΑΕΠ -Το υψηλότερο στην ΕΕ

Στο 180,4% του ΑΕΠ ανήλθε το δημόσιο χρέος της Ελλάδας (322,568 δισ. ευρώ) το πρώτο τρίμηνο του 2018, καταγράφοντας αύξηση κατά 11,907 δισ. ευρώ σε σχέση με το αντίστοιχο τρίμηνο του 2017, σύμφωνα με τα στοιχεία της Eurostat που δόθηκαν στη δημοσιότητα. Τα νέα στοιχεία φανερώνουν για πολλοστή φορά ότι τα κάθε «χρώματος» κυβερνητικά αφηγήματα περί «ελάφρυνσης του χρέους» αποτελούν μια ακόμα απάτη με την οποία το κρέας βαφτίζεται ψάρι. 

Ειδικότερα, σύμφωνα με τα στοιχεία της Eurostat για το πρώτο τρίμηνο του 2018, η Ελλάδα καταγράφει το υψηλότερο δημόσιο χρέος στην ΕΕ και ακολουθούν η Ιταλία (133,4%), η Πορτογαλία (126,4%) και το Βέλγιο (106,3%). Το χαμηλότερο επίπεδο δημόσιου χρέους κατέγραψαν η Εσθονία (8,7%), το Λουξεμβούργο (22,2%) και η Βουλγαρία (24,1%).

Δημόσιο χρέος: Αυξήθηκε κατά 15 δις ευρώ σε τρεις μήνες!

Δείτε στον πίνακα την εξέλιξη του χρέους από το 2014 τόσο σε απόλυτα μεγέθη όσο και ως ποσοστό του ΑΕΠ

Στα 343,740 δισ. ευρώ ανήλθε το χρέος της κεντρικής διοίκησης στις 31 Μαρτίου 2018 έναντι 328,703 δισ. ευρώ στις 31 Δεκεμβρίου 2017.  Αυτό προκύπτει από τα στοιχεία του Οργανισμού Διαχείρισης Δημοσίου Χρέους.

Ναι σωστά διαβάσατε! Το ελληνικό χρέος αυξήθηκε κατά 15,034 δισ. ευρώ μέσα στο πρώτο τρίμηνο του 2018!!!

Γιατί οι ΗΠΑ μπαίνουν στο παιχνίδι του ελληνικού χρέους;

Για να σταθούν οι Έλληνες και πάλι στα πόδια τους ίσως χρειάζεται ένα μακροπρόθεσμο πλάνο που θα μπορούσε να περιέχει «ανοχή» για το χρέος.

 επιμέλεια: Γιώργος Αναγνώστου 

FORTUNE: «Ας βάλουμε το χρέος της Ελλάδας στον πάγο»

«Να μην αρκεστουμε στο φτιασιδωμα της καταστασης που παραλαβαμε»

Του Γιάννη Μηλιού

Συνέντευξη στον “Δρόμο της Αριστεράς” & τον Μιχάλη Σιάχο

1. Με βάση την πορεία των διαπραγματεύσεων, φαίνεται πλέον ξεκάθαρα ότι ακολουθείται μια μεθοδική τακτική στραγγαλισμού της χώρας. Ποιος εκτιμάτε ότι είναι, τελικά, ο στόχος των «εταίρων» μας; Πού προσπαθούν να οδηγήσουν τα πράγματα;

Οι εταίροι στη σημερινή Ευρώπη εκπροσωπούν τα συμφέροντα του μεγάλου κεφαλαίου, που σημαίνει ότι θεωρούν αυτονόητο να συνεχιστεί η πολιτική που είχε συμφωνηθεί με την προηγούμενη κυβέρνηση: Οι εργαζόμενοι και οι μεσαίες τάξεις οφείλουν να αναλάβουν όλα τα βάρη της κρίσης, ώστε κάθε πτυχή της κοινωνικής και οικονομικής ζωής να υποταχθεί στις προτεραιότητες των αγορών, στη λογική του κέρδους. Πρόκειται για καταστροφική πολιτική σε βάρος της κοινωνικής πλειοψηφίας. Είναι προφανές ότι κάθε διαπραγματευόμενη πλευρά θέλει να πετύχει τους δικούς της στόχους. Αυτό επομένως που έχει σημασία είναι τι θέλουμε εμείς και πόσο είμαστε αποφασισμένοι να επιμείνουμε στην πολιτική μας, με βάση την οποία κερδίσαμε τις εκλογές. Θα έρθουμε σε αντιπαράθεση με τα συμφέροντα της ολιγαρχίας που με τα Μνημόνια συγκέντρωσε πλούτο, εισόδημα και εξουσία σε βάρος της κοινωνικής πλειοψηφίας, θα επιδιώξουμε μια αντίστροφη αναδιανομή προς το συμφέρον των πολλών; Οφείλουμε όλοι να παλέψουμε για να ανοίξει ένας τέτοιος δρόμος, να μην αρκεστούμε απλώς στο να φιασιδώσουμε την κατάσταση που παραλάβαμε. Με δεδομένο ότι κανέναν δεν συμφέρει η διάλυση της Ευρωζώνης, από την ελληνική κυβέρνηση, την αποφασιστικότητα και τη σοβαρότητά της, εξαρτάται το πού θα οδηγηθούν τα πράγματα. Αυτό που είναι δεδομένο και μας έχει διδάξει η ιστορία, είναι πως για να πετύχουμε την ανατροπή, πρέπει να τολμήσουμε την ευθεία αντιπαράθεση με τις κοινωνικές δυνάμεις που στηρίζουν τις νεοφιλελεύθερες στρατηγικές και λογικές στη χώρα μας.

Προάγγελος αναδίπλωσης ο Γ. Σταθάκης;

Του Λεωνίδα Βατικιώτη

Πολιτική αναταραχή προκάλεσαν οι δηλώσεις του Γιώργου Σταθάκη, βουλευτή και υπεύθυνου του τομέα Ανάπτυξης του ΣΥΡΙΖΑ, στον ραδιοσταθμό Στο Κόκκινο και στον Κώστα Αρβανίτη σε σχέση με τις προθέσεις του κόμματος του για το δημόσιο χρέος. Υποστήριξε συγκεκριμένα ότι «το απεχθές χρέος στην περίπτωση της Ελλάδας είναι περιορισμένο και αφορά εξοπλιστικά προγράμματα και τον εξηλεκτρισμό του ΟΣΕ. Άρα αυτό είναι περίπου 5%. Πρέπει να το κοιτάξει κανείς, αλλά η μεγάλη πλειοψηφία του χρέους πάνω από το 90% είναι παραδοσιακό δημόσιο χρέος, των αγορών, δηλαδή ομολόγων. Εκεί δεν έχει νόημα και δεν υπάρχει διαδικασία ενώ στο απεχθές χρέος υπάρχει διεθνής διαδικασία. Αν τα χρήματα τα χρησιμοποίησε η εκάστοτε κυβέρνηση για να καλύπτει τρύπες στον προϋπολογισμό ή να κάνει ακριβά έργα και Ολυμπιακούς Αγώνες δεν μπορεί να ενταχθεί σε μια διαδικασία ουσιαστικής επαναθεώρησης. Με αυτή την έννοια το μεγαλύτερο μέρος του χρέους αναγνωρίζεται. Δεν μπορεί να το αμφισβητήσει κανείς ακόμη κι αν η χρήση του από τις ελληνικές κυβερνήσεις δεν ήταν η καλύτερη δυνατή».

PSI & αποθεματικά Ασφαλιστικών Ταμείων και Δημόσιων Υπηρεσιών

Του Γιώργου  Πάσογλου

Δικηγόρου

Σχετικά με την ανταλλαγή των ομολόγων των ασφαλιστικών  ταμείων και των άλλων δημόσιων υπηρεσιών  με νέα ελληνικά ομόλογα είναι αναγκαίο να ληφθούν υπόψη μερικά γεγονότα, τα οποία αποσιωπούνταν  από τους  τραπεζίτες, το κράτος  και τους  συνδικαλιστές.

Καταρχήν πρέπει να διαχωρίσουμε τα ομόλογα των ασφαλιστικών ταμείων και των δημόσιων υπηρεσιών (π.χ. νοσοκομεία, πανεπιστήμια κτλ.) από τα ομόλογα των επενδυτών και κοινώς των κερδοσκόπων. Σύμφωνα με τους κανόνες του δημοσιονομικού δικαίου τα δημόσια δάνεια διαχωρίζονται σε αναγκαστικά και εκούσια. Αναγκαστικό είναι ένα δάνειο, όταν το κράτος επιβάλλει με νόμο στο εσωτερικό του την αγορά ομολόγων. Εκούσιο είναι ένα δάνειο όταν ένας επενδυτής αγοράζει με ελεύθερη θέληση σύμφωνα με το συμφέρον του ομόλογα από ένα  κράτος – δανειολήπτη.