Όταν οι δανειστές βιάζουν τη λογική μας

Του Κώστα Νάκου

Πριν δέκα περίπου χρόνια η οικονομία και η κοινωνία της Ελλάδας έμπαιναν στην μνημονιακή εποχή, στα χρόνια της κρίσης. Κρίση χρέους ονομάστηκε και πρωταρχικός στόχος ήταν η τιθάσευσή του με κάθε τρόπο και κάθε μέσον. Θέλοντας λοιπόν οι δανειστές να βάλουν βαθιά το μαχαίρι, μέχρι το κόκκαλο (του μισθωτού), στη δανειακή σύμβαση τον Μάιο του 2010 όρισαν ρητά ότι «ο δανειολήπτης (η Ελλάδα) παραιτείται από κάθε ασυλία που έχει ή πρόκειται να αποκτήσει, όσον αφορά τον ίδιο ή τα περιουσιακά του στοιχεία». Με βάση αυτήν την απόφαση έγινε ο προγραμματισμός για να (ξε)πουληθεί ό,τι μπορεί να πουληθεί. Ένα ευρύ χαρτοφυλάκιο περιουσιακών στοιχείων του Ελληνικού Δημοσίου μεταφέρθηκε στο ΤΑΙΠΕΔ από τη σύσταση του την 1-7-2011.

Οκτώ χρόνια έχουν περάσει από τότε και το Υπερταμείο έκανε πολλές φτηνές πωλήσεις για ακριβά όμως εμπορεύματα. Κατάφερε λοιπόν να εισπράξει ένα σημαντικό ποσόν. Τα έσοδα από τις αποκρατικοποιήσεις μέχρι το τέλους του 2016 ήταν 3,44 δισ. ευρώ. Αυτά τα ποσά μέχρι το 2015 χρησιμοποιούνταν αποκλειστικά για την αποπληρωμή του δημόσιου χρέους, όπως όριζε ο νόμος 3986/2011: «Το προϊόν αξιοποίησης χρησιμοποιείται αποκλειστικά για την αποπληρωμή του δημοσίου χρέους της χώρας». Μετά το 2015 το τρίτο μνημόνιο προέβλεπε την ίδρυση νέου Υπερταμείου, όπου τα έσοδα από τις αποκρατικοποιήσεις θα χρησιμοποιούνταν για το χρέος, για την ανακεφαλαίωση των τραπεζών και ένα μέρος για επενδύσεις.

Υποθηκεύουν μνημεία και ιστορικά κτίρια για τα δάνεια!

Tης Δήμητρας Μυρίλλα

Ο Σύλλογος Ελλήνων Αρχαιολόγων καταγγέλλει την εκχώρηση μνημείων στο Υπερταμείο ως εγγύηση για την αποπληρωμή των δανείων

Στη χώρα της αντεστραμμένης πραγματικότητας όπου τα μνημόνια τελειώνουν, αλλά μένουν 99 χρόνια, οι γέροντες παίρνουν φιλοδωρήματα, αλλά οι συντάξεις «δεν κόβονται», οι Αμερικάνοι είναι «φίλοι» μας, αλλά η χώρα μετατρέπεται σε εφαλτήριο της αδηφάγας πολεμικής και επιχειρηματικής πολιτικής τους και ο δημόσιος πλούτος «δεν εκχωρείται», αλλά τελικά χαρίζεται με συνοπτικές διαδικασίες , στην αρχή του καλοκαιριού συνέβη το εξής:  εκχωρήθηκαν  στην Εταιρεία Ακινήτων Δημοσίου Α.Ε., η οποία ανήκει στο Υπερταμείο 10.119 ακίνητα του Ελληνικού Δημοσίου, συνολικού εμβαδού γης 511.357.451 τ.μ. και δομημένης επιφάνειας 22.601 τ.μ. Η εκχώρηση – επιδρομή στην δημόσια περιουσία του τόπου αποτελεί υλοποίηση του προαπαιτούμενου της δανειακής σύμβασης που ψηφίστηκε τον Ιούνιου από τη Βουλή σύμφωνα με το οποίο το Υπερταμείο «δεσμεύεται στον ESM ότι κάθε φορά που το δικαιούχο κράτος-μέλος δεν καταβάλλει ποσό οφειλόμενο βάσει ή με βάση τη Σύμβαση, η Ελληνική Εταιρεία Συμμετοχών και Περιουσίας μετά από αίτημα θα φέρει την ευθύνη καταβολής αυτού του ποσού σαν να ήταν ο κύριος οφειλέτης, εφόσον τα συνολικά καταβλητέα ποσά δεν υπερβαίνουν συνολικά τα 25 δισ. ευρώ». Δηλαδή, η δημόσιος και λαϊκός πλούτος είναι το ενέχυρο για τους δανειστές τα επόμενα 99 χρόνια. Στην λίστα τα ακίνητα αναφέρονται όχι ονομαστικά  (ΦΕΚ Β 2317/19.6.2018), αλλά με αριθμούς κτηματολογίου με αποτέλεσμα να είναι περίπου αδύνατον να γνωρίζουν οι αρμόδιοι φορείς  (Δήμοι, Περιφέρειες κ.ά) ποια συγκεκριμένα ακίνητα «χαρίστηκαν» ως ενέχυρο για την αποπληρωμή των δανείων.

Der Spiegel: Aποστολή εξετελέσθη – H Eλλάδα πεθαίνει

Εκτενές ρεπορτάζ για την Ελλάδα με αφορμή την επικείμενη ολοκλήρωση του προγράμματος βοήθειας προς στην Ελλάδα φιλοξενεί το Der Spiegel με τίτλο «Αποστολή εξετελέσθη-Η Ελλάδα πεθαίνει». Μια επίσκεψη σε ένα μικρό ελληνικό χωριό με γηραιούς κυρίωες κατοίκους και λίγα παιδιά γίνεται αφορμή για μια αποτίμηση της διάσωσης της Ελλάδας και των μεταρρυθμίσεων. «273,7 δις ευρώ έδωσαν στην Ελλάδα η ΕΚΤ, η Κομισιόν και το ΔΝΤ. Η χώρα μπορεί πια να δανειστεί μόνη της από τις διεθνείς αγορές. Ένα από τα μεγαλύτερα δράματα στην ευρωπαϊκή ιστορία φτάνει προσωρινά σε ένα τέλος: η ελληνική κρίση χρέους. Οδήγησε το ευρώ στο χείλος του γκρεμού και δίχασε την ΕΕ. Και μετέτρεψε την Ελλάδα σε μια άλλη χώρα. Κανένα άλλο κράτος του κόσμου δεν έχει μελετηθεί τόσο ενδελεχώς. Με ένα σκληρό μεταρρυθμιστικό πρόγραμμα περικόπηκαν μισθοί και συντάξεις και αυξήθηκαν οι φόροι. Τουλάχιστον μέχρι το 2060 οι Έλληνες θα πρέπει να εξοφλήσουν τα χρέη τους. Παραδόξως παραβλέφθηκε το σημαντικότερο: χρέη μπορεί να αποπληρώσει μόνο μια χώρα που αναπτύσσεται. Η Ελλάδα όμως συρρικνώνεται: 550.000 άνθρρωποι έχουν μεταναστεύσει από την αρχή της κρίσης και περίπου 10,7 εκατομ. άνθρωποι διαβιούν στη χώρα» σημειώνει το Der Spiegel.

Μνημόνια τέλος; Ας διαβάσουμε Ιστορία…

Του Δημήτρη Μηλάκα

Το πραγματικό τίμημα της ελληνικής χρεοκοπίας του 1893 καταβλήθηκε μια γενιά (30 χρόνια) αργότερα: το 1922, με τη Μικρασιατική Καταστροφή και τον ξεριζωμό 1,5 εκατομμυρίου ανθρώπων από τις προαιώνιες εστίες τους. Πριν από την καταβολή αυτού του τεράστιου από κάθε πλευρά (οικονομικά, κοινωνικά, πολιτικά) ιστορικού τιμήματος, το διάστημα 1893-1922 εμφανίζονται κάποιες αναλογίες με το σήμερα τις οποίες δεν είναι φρόνιμο να αγνοήσουμε.

1. (Και) τότε οι δανειστές εγκαταστάθηκαν επιτόπου, αναλαμβάνοντας τη διαχείριση των δημόσιων οικονομικών με τρόπο ώστε να ικανοποιηθούν κατά προτεραιότητα οι οικονομικές τους απαιτήσεις. Στα χέρια του Διεθνούς Οικονομικού Ελέγχου (ΔΟΕ) πέρασε κάθε έσοδο του Ελληνικού Δημοσίου. Τότε ο ΔΟΕ μάζευε από τα τελωνεία και τα έσοδα από τα ελληνικά μονοπώλια (αλάτι, σπίρτα, τράπουλες κ.λπ.). Σήμερα το θεσμικό τέθριππο μαζεύει ξεπουλώντας παραλίες, κτήρια, λιμάνια, αεροδρόμια, δρόμους, ΔΕΗ, ΕΥΔΑΠ, ΕΥΑΘ κ.λπ. Τότε ο ΔΟΕ έμεινε στην Αθήνα για 81 χρόνια. Σήμερα η κυβέρνηση υποστηρίζει ότι η εποπτεία θα φύγει τον ερχόμενο Αύγουστο.

Ολόκληρο το γερμανικό ντοκιμαντέρ που δείχνει πως η Τρόικα κατέστρεψε την Ελλάδα και ξεσήκωσε αντιδράσεις στη Γερμανία

Ολόκληρο το γερμανικό ντοκιμαντέρ που δείχνει πως η Τρόικα κατέστρεψε την Ελλάδα και ξεσήκωσε αντιδράσεις στη Γερμανία

Διαθέσιμο με ελληνικούς υπότιτλους είναι το ντοκιμαντέρ που μεταδόθηκε στο πρώτο δημόσιο γερμανικό κανάλι ARD και προκάλεσε ποικίλες αντιδράσεις. Το ντοκιμαντέρ έχει τίτλο «Στα ίχνη της τρόικας – Ισχύς χωρίς έλεγχο».

Τι μας περιμένει μετά το μνημόνιο

Ποια σενάρια συζητούνται στις Βρυξέλλες και τι προβλέπουν για την επιτροπεία

«Λοιπόν, δεν ξέρω αν το προσέξατε, αλλά είμαστε μια ωραία ατμόσφαιρα, είμαστε». Η πασίγνωστη φράση του Ντίνου Ηλιόπουλου, βγαλμένη από τον ελληνικό κινηματογράφο, κολλάει… γάντι στην προκειμένη περίπτωση.

Σαν να μην υπάρχουν τα 95 προαπαιτούμενα, σαν να μην είναι διάχυτη η ανησυχία σχετικά με το κατά πόσο θα ξεκινήσουν εγκαίρως οι ηλεκτρονικοί και λοιποί πλειστηριασμοί, σαν να μην πρέπει να εκτελεστεί ένας δύσκολος προϋπολογισμός όπως αυτός του 2018, εμείς συζητάμε από τώρα δημοσίως την «επόμενη ημέρα των μνημονίων», την «καθαρή έξοδο» και το «τέλος της κρίσης».

Και αν αυτό συνέβαινε μόνο εντός των τειχών, δεν θα προξενούσε καμία εντύπωση. Το θέμα είναι ότι, αυτή τη φορά, στη δημιουργία της… ωραίας ατμόσφαιρας συμβάλλουν και οι δανειστές. Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο δεν πιέζει, οι ευρωπαϊκοί θεσμοί εμφανίζονται αισιόδοξοι ότι όλα θα γίνουν στην ώρα τους και γενικώς καλλιεργείται ένα κλίμα ότι «όλα θα πάνε καλά».

Τα κανίς των δανειστών

του Παύλου Δερμενάκη

«Η τρίτη αξιολόγηση θα κλείσει χωρίς κανένα πρόσθετο μέτρο», είπε στις 8/11, ο πρωθυπουργός Πινόκιο. Μόλις πέντε ώρες μετά, η κυβέρνησή Τσίπρα, ανακοίνωσε το πρώτο νέο μέτρο σύμφωνα με τις απαιτήσεις των δανειστών. Όποιος παρεμποδίζει τους πλειστηριασμούς θα συλλαμβάνεται άμεσα και θα του απαγγέλλονται κατηγορίες, χωρίς να χρειάζεται ο συμβολαιογράφος ή η ενδιαφερόμενη τράπεζα να υποβάλει μήνυση για να του ασκηθεί ποινική δίωξη.

Ο ΣΥΡΙΖΑ και οι ΑΝΕΛ, που έγιναν κυβέρνηση υποσχόμενοι σεισάχθεια από τα δάνεια και τον τερματισμό των πλειστηριασμών της λαϊκής περιουσίας, αυτοί που μέχρι να γίνουν κυβέρνηση πρωτοστατούσαν στις κινητοποιήσεις στα ειρηνοδικεία ενάντια στους πλειστηριασμούς, σήμερα «εξαργυρώνουν» την εμπιστοσύνη του κόσμου με την άμεση ποινικοποίηση των κινητοποιήσεων ενάντια στους πλειστηριασμούς.

Καλύτερα δεν γίνεται…

Του Δημήτρη Μήλακα

Αν ο πολιτικός στόχος της κυβέρνησης είναι η ικανοποίηση των απαιτήσεων των δανειστών όπως αυτές είναι διατυπωμένες- και νομοθετημένες- μέσα στα μνημόνια, τότε η κυβέρνηση πράγματι μπορεί να υπερηφανεύεται ότι (έχει) κάνει καλή δουλειά.

Και έχει κάνει καλή δουλειά γιατί πρώτον, ικανοποιεί αυτούς που έχουν την πραγματική εξουσία στον τόπο δηλαδή τους δανειστές και δεύτερον γιατί ευνουχίζει από πολιτικά επιχειρήματα την αξιωματική αντιπολίτευση καθώς δεν έχει τίποτε περισσότερο να προσφέρει στους δανειστές παρά μόνο τη διαθεσιμότητά της να συνεχίσει το θεάρεστο αυτό έργο από το σημείο που θα το αφήσει κάποια στιγμή η παρούσα κυβέρνηση.

Υπάρχει, ωστόσο, ένα αρχικό και βασικό πρόβλημα/ ερώτημα το οποίο αφορά και στα δύο κόμματα εξουσίας (καθώς και σε όλα εκείνα τα κόμματα που ξερογλείφονται για ένα κοκαλάκι της): ο στόχος που θέτουν οι κυβερνήσεις, δηλαδή η ικανοποίηση των απαιτήσεων των (μνημονίων) δανειστών, που οδηγεί τη χώρα και τους κατοίκους της;

Αξιολόγηση – Cosa Nostra

Του Δημήτρη Μηλάκα

Οι μαφιόζοι -στον κινηματογράφο- κάποιες φορές «προσφέρουν» ένα δώρο που δεν μπορεί να αρνηθεί με κανέναν τρόπο ο αποδέκτης του. Πρόκειται για το «δώρο» που δένει αιωνίως τον… ευεργετούμενο με τον μαφιόζο «ευεργέτη». Στην προκειμένη περίπτωση, το «δώρο» που δεν μπορεί να αρνηθεί η ελληνική κυβέρνηση είναι η ολοκλήρωση της αξιολόγησης …

Οι δανειστές παρά τις μεταξύ τους επιμέρους διαφωνίες συμφωνούν στα βασικά:

Η Ελλάδα θα παραμείνει υπό ασφυκτικό οικονομικό -άρα και πολιτικό- έλεγχο «αιωνίως».

Σ’ αυτήν την αιωνιότητα η Ελλάδα θα υπάρχει για να ξεπληρώνει πανωτόκια χρεών με άμεσο (περικοπές κοινωνικών δαπανών, περικοπές αμοιβών, σαφάρι φόρων κλπ) και έμμεσο (ξεπούλημα δημόσιας και ιδιωτικής περιουσίας, ξεπούλημα υποδομών κλπ) τρόπο.

Εγώ είμαι αισιόδοξος

Καθώς «κορυφώνονται οι διαπραγματεύσεις» της κυβέρνησης με τους δανειστές, οι Έλληνες επιδεικνύουν αξιοσημείωτη αδιαφορία, αφού παρακολουθούν ένα έργο που έχουν δει πολλές φορές τα τελευταία έξι χρόνια.

Η εκάστοτε ελληνική κυβέρνηση δίνει πάρα πολύ σκληρή μάχη επί μήνες -τρέχουν τα αίματα ποτάμι- και μετά υπογράφει αυτά που την διατάζουν οι δανειστές.

Ο έκαστοτε πρωθυπουργός έχει πολλές «κρίσιμες» συναντήσεις με μεγάλους ηγέτες στο εξωτερικό, και μετά επιστρέφει στην Ελλάδα και τα ψηφίζει όλα.

Οι ήρωες διαπραγματεύονται σαν Έλληνες

Η ηρωική κυβέρνηση συνεχίζει την ηρωική διαπραγμάτευση με τους δανειστές αν και δεν υπάρχει καμία ηρωική διαπραγμάτευση. Δεν υπάρχει τίποτα ηρωικό, όπως δεν υπάρχει και διαπραγμάτευση.

Αυτό που πρέπει να βγαίνει προς τα έξω είναι πως η κυβέρνηση διαπραγματεύεται ηρωικά, αφού στην Ελλάδα όλα πάντα είναι ηρωικά και οι ήρωες διαπραγματεύονται σαν Έλληνες. .

Σύντομα θα κλείσουμε τον έκτο χρόνο ηρωικών διαπραγματεύσεων που οδήγησαν σε τρία ηρωικά Μνημόνια, ενώ, όπου να ‘ναι, έρχεται και το τέταρτο Μνημόνιο, το οποίο θα είναι κι αυτό ηρωικό.

Τι προβλέπει το νέο Ασφαλιστικό για τις χήρες και τις συντάξεις χηρείας

Κοντά σε μια ακόμα επιτυχία βρίσκεται η χώρα μας, αφού οι δανειστές συμφώνησαν με τους εαυτούς τους σε αυτά που είχαν αποφασίσει οι ίδιοι για το Ασφαλιστικό.

Η ελληνική κυβέρνηση, σε ρόλο παρατηρητή, έχει ενθουσιαστεί με το γεγονός πως οι δανειστές συμφώνησαν με αυτά που είχαν αποφασίσει οι ίδιοι οι δανειστές.

Σύμφωνα με πληροφορίες, υπάρχει ένα μικρό πρόβλημα με τις συντάξεις χηρείας αλλά είναι βέβαιο πως οι δανειστές θα πάρουν την σωστή απόφαση, όπως κάνουν, άλλωστε, σε όλα τα θέματα, εδώ και έξι χρόνια.

Σε τελειώνουν! Τι δεν καταλαβαίνεις;

του Δημήτρη Μηλάκα

Δεν πρόκειται περί «κακών» δανειστών και «σκοτεινών» συμφερόντων. Είναι—πολύ απλά- δανειστές και προωθούν τα ολοφάνερα συμφέροντά τους. Κυνικά και απροκάλυπτα.

Κοιτώντας τις εξελίξεις από το 2010 μέχρι και σήμερα, αυτό που μπορεί να διακρίνει κανείς είναι μια σταθερά: Το (πρώτο, δεύτερο και τρίτο) μνημόνιο. Πρόκειται για τις «ιερές πλάκες» με τις οδηγίες που παρέλαβαν και εφαρμόζουν οι ελληνικές κυβερνήσεις έστω κι αν το πληρώνουν  με την συντριβή (ΝΔ) σύνθλιψη (ΠΑΣΟΚ) και εξαφάνισή τους (ΛΑΟΣ- ΔΗΜΑΡ).

Παίρνετε πρόσφυγες, διαγράφουμε χρέος

Η δυσχερής θέση στην οποία βρίσκεται η Ελ­λάδα εξαιτίας (και) του προσφυγικού προβλή­ματος αποτυπώνεται ξε­κάθαρα από τους αριθ­μούς: σύμφωνα με την καθημερινή καταγρα­φή των μεταναστευτικών ροών από την’Υπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ, τις πρώτες 25 ημέρες του Ιανουαρίου μπήκαν στην Ελλάδα 44.040 πρόσφυ­γες και μετανάστες, ένα­ντι 1.694 το αντίστοι­χο χρονικό διάστημα το 2015. Υπάρχει, δηλαδή, μια αύξηση εισόδων κα­τά 2.500%!

Το μέγεθος τους προβλήμα­τος αποκτά την τεράστια διάστασή του αν συνυπολογιστεί επίσης το γεγο­νός ότι από αυτούς τους πρόσφυγες των πρώτων ημερών του 2016 οι μισοί είναι Σύροι (48%) και ακολουθούν οι Αφγανοί σε ποσοστό (21%) και οι Ιρακινοί σε ποσοστό (9%). Με άλλα λόγια, σχεδόν 4 στους 5 απ’ αυτούς θεωρούνται πρόσφυγες πολέμου και έχουν δικαίωμα μετακίνησης προς τα κράτη της Κεντρικής και Βόρειας Ευρώπης. Μιας Ευρώπης, ωστόσο, που, όπως φαίνεται, έχει αποφασίσει να επιβραδύνει, αν όχι να αναστείλει για κάποιο διάστημα, τη διαδικασία χορήγησης ασύλου.

Ευρωπαίοι μάστορες στο πλιάτσικο

Του Δημήτρη Μήλακα

Είναι άραγε τόσο ανίκανοι οι Ευρωπαίοι διασώστες της παραπαίουσας ελληνικής οικονομίας που, παρά τα τρία οδυνηρά μνημόνια που επέβαλαν, ακόμη να πετύχουν την ανάνηψη του ασθενούς; Ή μήπως για τον παρατεταμένο επιθανάτιο ρόγχο φταίει η εγγενής ελληνική ανοσία στον εκσυγχρονισμό και τον ευρωπαϊκό νεοφιλε­λεύθερο ορθολογισμό;

Έχουμε την εντύπωση ότι τα παραπάνω ερωτήματα, που σε γενι­κές γραμμές περιγράφουν και την εγχώρια πολιτική συζήτηση, είναι παραπλανητικά και επανέρχονται διαρκώς στο προσκήνιο για να κρύψουν την ουσία, η οποία είναι προφανής: έπειτα από έξι χρόνια διεθνούς εποπτείας για την εφαρμογή τριών μνημονί­ων, η ελληνική οικονομία εξακολουθεί να παραπαίει, η ελληνική κοινωνία συνεχίζει να διαλύεται και το ελληνικό πολιτικό σύστη­μα παραμένει δέσμιο και εξαρτημένο σε απόλυτο βαθμό από τους δανειστές.

Είναι οι άνθρωποι, ηλίθιε

του Δημήτρη Μήλακα

Μετά από  τρία μνημόνια, 6 χρόνια εποπτείας, δημοσιονομικής προσαρμογής και μεταρρυθμίσεων, η φράση του Σόιμπλε (είναι η εφαρμογή των συμφωνηθέντων, ηλίθιε)  με έμμεσο παραλήπτη τον πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα έρχεται να μας υπενθυμίσει τι είναι και τι ακριβώς ζητούν από την Ελλάδα οι δανειστές της: Πρόκειται για κοινούς τοκογλύφους που ζητούν τα πάντα…

Η σημερινή κυβέρνηση, όπως και οι προηγούμενες – με διαφορετικό στιλ και προτεραιότητες- εδώ και έξι χρόνια κάτω από στενότατη εποπτεία ακολουθούν κατά γράμμα τις οδηγίες των δανειστών. Παρ’ όλα αυτά, ο υποτιθέμενος στόχος (δηλαδή η έξοδος της χώρας από το σπιράλ της κρίσης) ολοένα και απομακρύνεται αφήνοντας πίσω του οικονομικά, κοινωνικά και πολιτικά συντρίμμια. Το να καλεί λοιπόν, ο Σόιμπλε, τον «ανόητο» να συνεχίσει να εφαρμόζει τα συμφωνηθέντα (με το μαχαίρι στο λαιμό) αποκαλύπτει ότι στόχος αυτών των συμφωνηθέντων δεν είναι η «διάσωση» της χώρας, αλλά κάτι άλλο.

Και τα σύνορα έγιναν… προαπαιτούμενο!

Του Γιάννη Κιμπουρόπουλου

Επιτήρηση και στο Προσφυγικό επέβαλαν οι δανειστές – Λάστιχο το χρονοδιάγραμμα της πρώτης αξιολόγησης – Η ΤτΕ επιμένει στα σενάρια οικουμενικής κυβέρνησης που ξορκίζει η κυβέρνηση

Ποιος κυβερνά αυτό τον τόπο; Μη βιαστείτε να απαντήσετε «η τρόικα» -ή κουαρτέτο πλέον-, γιατί υπάρχουν κι άλλοι συγκυβερνήτες του προτεκτοράτου. Όπως η Frontex. Το χοντρό παιχνίδι που παίχτηκε με το ενδεχόμενο αποβολής της Ελλάδας από τη Συνθήκη Σένγκεν, αποκάλυψε ότι η «κατάληψη» της χώρας από τους δανειστές δεν έχει αφήσει καμιά πτυχή της κυριαρχίας της ανεπηρέαστη. Σαν να έχει μετατραπεί όλη η χώρα σε ένα «hotspot» επιτήρησης της κοινωνίας, της οικονομίας, του κράτους, των συνόρων της.

Επί μια εβδομάδα αιωρείτο η δημόσια απειλή Ντάισελμπλουμ ότι ένα «μίνι Σένγκεν» είναι αναπόφευκτο, αν η Ελλάδα δεν αποδεχθεί την ευρωπαϊκή επιτήρηση των χερσαίων και θαλάσσιων συνόρων της. Βροχή οι διαρροές στο διεθνή Τύπο ότι επίκειται αποκλεισμός της Ελλάδας από τη Σένγκεν. Κι όμως, η κυβέρνηση επέμενε μέχρι την περασμένη Πέμπτη ότι ουδείς και ουδέποτε έθεσε τέτοιο θέμα. Χρειάστηκε να αποκαλυφθεί το επίσημο έγγραφο της λουξεμβουργιανής προεδρίας, που περιέγραφε ακριβώς ένα σχέδιο έμμεσου αποκλεισμού της Ελλάδας από τη Σένγκεν, να επιστρατευτούν ο φιλελεύθερος Φέρχοσταντ, ο ακροδεξιός Όρμπαν της Ουγγαρίας, η Κομισιόν που υπενθύμισε «δεσμεύσεις που έχει αναλάβει η ελληνική κυβέρνηση», ακόμη και η κυβέρνηση των Σκοπίων, που με τις ευλογίες της Ε.Ε. έστησε φράχτη 21 χιλιομέτρων στα σύνορα με την Ελλάδα, ώστε η κυβέρνηση όχι απλώς να αποδεχθεί τελικά ότι «υπάρχει θέμα», αλλά και για να υπογράψει την υποταγή της στο σχεδιασμό.

Εικονικές διευκολύνσεις, πραγματικοί εκβιασμοί

Του Γιάννη Κιμπουρόπουλου

Οι δανειστές ελάφρυναν τα προαπαιτούμενα του Δεκεμβρίου, αλλά φόρτωσαν στην πρώτη αξιολόγηση το πακέτο των πιο σκληρών μεταρρυθμίσεων- Ατελέσφορες ασκήσεις «συναίνεσης» από την κυβέρνηση

«Ευρύ διάλογο με την κοινωνία», υποσχόταν η ανακοίνωση του Κυβερνητικού Συμβουλίου Κοινωνικής Πολιτικής (ΚΥΣΚΟΙΠ) της περασμένης Τετάρτης, που ενέκρινε τις βασικές κατευθύνσεις της ασφαλιστικής μεταρρύθμισης, βάσει της εισήγησης του υπουργού Εργασίας. Πού ακριβώς, μεταξύ ποιων θα γίνει ο διάλογος, σε ποιο χρονικό πλαίσιο, ποιοι θα εκπροσωπήσουν την «κοινωνία» παραμένει μυστήριο. Το μόνο πεδίο διαλόγου που άνοιξε η κυβέρνηση είναι αυτό της σύγκλησης του Συμβουλίου Πολιτικών Αρχηγών. Η χρήση των κομμάτων συμπολίτευσης και αντιπολίτευσης ως υποκατάστατου της κοινωνίας, με στόχο τη διαμόρφωση «εθνικής γραμμής» είναι πια παλιομοδίτικο τρικ. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ έχει απέναντί της μια μνημονιακή αντιπολίτευση (ουσιαστικά σ’ αυτήν μόνο απευθύνεται) σε κατάσταση αποσύνθεσης. Το να της ασκήσει πιέσεις «εθνικής» στήριξης είναι εύκολο, εκκλησία κλέβει από μιαν άποψη. Όμως, ακόμη κι αν η στήριξη αυτή εξασφαλιζόταν -πράγμα αμφίβολο- θέλει πολύ φαντασία να τη μεταφράσεις σε στήριξη της κοινωνίας. Εκτός αν το ζητούμενο είναι η «εθνική συναίνεση» ενάντια στην κοινωνία.

Κόκκινα δάνεια για έναν «κόκκινο θερισμό»

Του Γιάννη Κιμπουρόπουλου

Κλείνουν οι εκκρεμότητες του πρώτου γύρου, παίρνουν σειρά οι στρατηγικές «μεταρρυθμίσεις» – Η ανακεφαλαιοποίηση μοχλός άλωσης της παραγωγικής βάσης της χώρας

Η τακτική των δανειστών αποδεικνύεται αποτελεσματική και ο σχεδιασμός τους καλά ζυγισμένος. Έχουν, άλλωστε, αποκτήσει καλή εμπειρία από τα προηγούμενα μνημόνια. Υποχρεώνοντας την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ να υλοποιήσει μέχρι τέλος του έτους πάνω από το 50% των υποχρεώσεων του Μνημονίου, και μάλιστα το πιο βαρύ του κομμάτι, κατά κάποιο τρόπο «δένουν τον γάιδαρό τους». Οι στρατηγικές ρυθμίσεις του 3oυ Μνημονίου -από την ανακεφαλαιοποίηση μέχρι το νέο ΤΑΙΠΕΔ και από το συνταξιοδοτικό μέχρι τις εργασιακές σχέσεις- θα έχουν θεσμοθετηθεί πριν προλάβουν να έχουν τις αναπόφευκτες παρενέργειές τους στο πολιτικό σκηνικό.

Προτεκτοράτο των δανειστών η κυβέρνηση και η χώρα

του Άρη Χατζηστεφάνου

Συνθήκες ελέγχου της χώρας που δεν έχουν υπάρξει παρά μόνο σε αποικίες ή χώρες υπό στρατιωτική κατοχή περιλαμβάνει το μνημόνιο που έφερε στην Ελλάδα η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ.

Μια πρόγευση για τις συνθήκες που θα επικρατούν στο εξής λάβαμε από την πρόθεση των δανειστών να μην επιτρέψουν τη συνέχιση του ελέγχου της λίστας Λαγκάρντ.

Ελπίδες κομμένες ΣΥΡΙΖΑ

Του Δημήτρη Μηλάκα

Το συμπέρασμα που προκύπτει από τις διαβουλεύσεις των Βρυξελλών (χτες) Δευτέρα είναι απλό και συνοψίζεται σε μια φράση: Η κυβέρνηση αιτείται εξάμηνης παράτασης προκειμένου να πείσει τους δανειστές ότι μπορεί—μέχρι το τέλος του χρόνου—να μαζέψει 2,8 δισεκατομμύρια. Μετά, βλέπουμε…

Οι δανειστές, συμφώνησαν να δώσουν αυτήν την εξάμηνη παράταση για δύο λόγους:

Η κυβέρνηση παρακαλά τους πιστωτές με συνεχείς υποχωρήσεις

Του Λεωνίδα Βατικιώτη

Μια σημαντική, ποιοτική αλλαγή σημειώθηκε την εβδομάδα που πέρασε στις σχέσεις της κυβέρνησης με την κοινωνία: στρώματα που θίγονται από την νεοφιλελεύθερη πολιτική για πρώτη φορά με οργανωμένο και μαχητικό τρόπο στράφηκαν εναντίον της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Συγκεκριμένα, οι φαρμακοποιοί κι οι λιμενεργάτες, στρώματα που για δικούς του το καθένα λόγους είχε προσδεθεί στο παρελθόν στα κόμματα εξουσίας, από το 2010 όμως πρόσβλεπαν στην πτώση των μνημονιακών κυβερνήσεων ευελπιστώντας να ανακοπεί η λαίλαπα των απελευθερώσεων/ιδιωτικοποιήσεων που απειλούσε να ισοπεδώσει την κοινωνική τους θέση. Οι ελπίδες τους για τον ΣΥΡΙΖΑ την προηγούμενη εβδομάδα μετατράπηκαν σε οργή με το την κυβέρνηση πλέον να κινδυνεύει να βρεθεί στη θέση που ήταν κι οι προηγούμενες κυβερνήσεις οι οποίες υπέγραφαν κι εφάρμοζαν αντιλαϊκούς νόμους.

Θέλουν υποταγή της Ελλάδος: Η αμφισβήτηση της κυριαρχίας των δανειστών

ΑΠΕ-ΜΠΕ/ΑΠΕ-ΜΠΕ/ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΟΛΕΣΙΔΗΣ

 

Του Κώστα Βενιζέλου

Η απόσταση που χωρίζει τους δανειστές από την Ελλάδα είναι μεγάλη. Οι πρώτοι επιμένουν να θέλουν να εξευτελίσουν τη χώρα και τον Πρωθυπουργό, χωρίς να τους νοιάζει το αποτέλεσμα.

Το κυρίαρχο δόγμα του διευθυντηρίου είναι να επιβάλλει τις πολιτικές στους λαούς, κυρίως του νότου, ώστε να διατηρούν τον πλήρη έλεγχο. Στην περίπτωση της Ελλάδας  ενδιαφέρονται περισσότερο να τελειώσουν με την «πολιτική ανορθογραφία», τον «ταραξία», Τσίπρα. Θέλουν να μην επεκταθεί ο «ιός» και σε άλλες χώρες καθώς αυτό θα δημιουργούσε κύμα αμφισβήτησης των κυρίαρχων σήμερα πολιτικών. Κοντολογίς, το στοίχημά τους δεν είναι να βρουν λύση και να δώσουν μια διέξοδο στην Ελλάδα, αλλά να μην αμφισβητηθεί η παντοδυναμία του διευθυντηρίου και οι  πολικές της λιτότητας. Είναι προφανές και από την πρόταση που υπέβαλαν οι δανειστές προς την Ελλάδα, χωρίς να κοιτάξουν ποσώς την ελληνική, ότι αυτή χαρακτηρίζεται εν πολλοίς από την προσπάθεια επιβολής ακραίων μέτρων λιτότητας. Γνωρίζοντας εκ των προτέρων ότι ο Αλέξης Τσίπρας δεν μπορεί να αποδεχθεί μια τέτοια πρόταση, καθώς θα αυτοαναιρεθεί, επιμένουν σε μια μονόδρομη και αδιέξοδη πορεία για την Ελλάδα. Είναι ακόμη σαφές πως ο Σόιμπλε μεθοδεύει, σπρώχνει την Ελλάδα να μην πληρώσει τις δόσεις της, γεγονός που θα συνιστούσε πολιτική χρεοκοπία της χώρας ( για νομική κλπ χρειάζεται μια διαδικασία δυο τουλάχιστον μηνών). Αυτό θα προκαλούσε πανικό και η κατάσταση θα χειροτέρευε.  Δεν θέλει, πάντως, το διευθυντήριο να χρεοκοπήσει η Ελλάδα καθώς θα έχαναν τον έλεγχο. Να την υποτάξει θέλει.

Λαπαβίτσας: Τα παραμύθια να τελειώσουν και να ειπωθεί η αλήθεια

Την προκήρυξη νέων εθνικών εκλογών σε περίπτωση που οι δανειστές κρατήσουν άτεγκτη στάση,προκειμένου να λάβει η κυβέρνηση τη λαϊκή νομιμοποίηση για να προχωρήσει σε ριζικές αλλαγές, προκρίνει μιλώντας στα «ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ 90,1» ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Κώστας Λαπαβίτσας.

Το σχέδιο των δανειστών που παρουσιάστηκε στον Αλέξη Τσίπρα: «Μαχαίρι» €1,8 δισ. στις συντάξεις, ΦΠΑ 11% και 23%

Η αύξηση του ΦΠΑ στο 11% για όλα τα προιόντα και υπηρεσίες που σήμερα βρίσκονται στο χαμηλό συντελεστή 6,5% (φάρμακα, βιβλία, εφημερίδες, εισιτήρια κινηματογράφου και θεάτρου) σε συνδυασμό με την κατάργηση όλων των εξαιρέσεων και εκπτώσεων από το φόρο που ισχύουν για πολλούς κλάδους αλλά κυρίως στα νησιά του Αιγαίου και η εφαρμογή των αλλαγών από την 1η Ιουλίου, είναι από τα πιό δύσκολα μέτρα της πρότασης των δανειστών που παρουσιάστηκε στον Ελληνα πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα και την ελληνική αντιπροσωπεία από τον Ζάν Κλώντ Γιούνκερ.

Σύμφωνα με διασταυρωμένες πληροφορίες από τις Βρυξέλλες η μεταρρύθμιση του ΦΠΑ που θα έχει δύο μόνο συντελεστές 11% και 23% θεωρείται από τους ξένους «κλειδί» για την αύξηση των εσόδων του δημοσίου σε μόνιμη βάση, καθώς – εκτός των επιβαρύνσεων που προκύπτουν για τις κατηγορίες που προαναφέραμε – το υπουργείο Οικονομικών θα ξεφύγει από το «δαίδαλο» των εξαιρέσεων και θα υπολογίζει άμεσα και με απλούστερο τρόπο το φόρο.