Κι αν έχει δίκιο ο Λαπαβίτσας;

Του Αλέξανδρου Ζέρβα

Είναι παροιμιώδης η αδυναμία που αναδεικνύεται στο να διεξαχθεί σοβαρός κι ενδελεχής δημόσιος διάλογος στο εσωτερικό της ελληνικής κοινωνίας για όλα σχεδόν τα σοβαρά ζητήματα που μπορεί να την απασχολούν. Από το θέμα της μετανάστευσης μέχρι το Κυπριακό κι από το χωρισμό κράτους-εκκλησίας μέχρι την αποποινικοποίηση των ναρκωτικών, παρατηρούμε πολλές φορές παράλληλους μονόλογους, οι οποίοι συνοδεύονται συνήθως από εκατέρωθεν υστερικά αναθέματα με πάσης φύσεως αποχρώσεις. Το θέμα όμως του νομίσματος(«της επιστροφής στη δραχμή» κατά το κοινώς λεγόμενο) είναι μια τελείως διαφορετική ιστορία: γιατί πολύ απλά πρόκειται για ένα διάλογο, ο οποίος ουσιαστικά δεν ξεκίνησε ποτέ.

Νόμος είναι το δίκιο του τραπεζίτη…

Είναι πολύ όμορφα τα πυροτεχνήματα… Μόνον που κρατούν λίγο, αφήνουν πίσω τους εντυπώσεις και σίγουρα μια μόλυνση στην ατμόσφαιρα.
Έτσι είναι και τα πολιτικά πυροτεχνήματα που έρχονται και φεύγουν. Συχνά εξασφαλίζουν εντυπώσεις και ψήφους… και μετά φεύγουν αφήνοντας νέα συντρίμμια!
Τόσο καιρό τώρα ασχολούνται με διασώσεις, των ιδίων, των τραπεζών και του ευρώ!
Έγιναν και ετοιμάζονται νέες περικοπές μισθών, συντάξεων, επιδομάτων και κοινωνικού κράτους. Πόσο γρήγορα τα ετοιμάζουν, πόσο γρήγορα τα ψηφίζουν… πόσο γρήγορα τα χωνεύουμε!