Λάσπη στον ανεμιστήρα ή για λίγους και ενοχλητικούς;

Του Άρη Χατζηστεφάνου

Στις 16 Σεπτεμβρίου του 2012 δυο από τα μεγαλύτερα εκδοτικά συγκροτήματα της χώρας παρουσίασαν δυο σχεδόν πανομοιότυπα κείμενα με τα οποία μας ζητούσαν, εμμέσως πλην σαφώς, να συμφηλιωθούμε με το ενδεχόμενο μιας κυβέρνησης που θα συμπεριελάμβανε και τους ναζιστές της Χρυσής Αυγής.

Το πρώτο, στην Καθημερινή, είχε τίτλο «Η ευκαιρία της Χρυσής Αυγής για τη Δημοκρατία» και έφερε την υπογραφή του Στέφανου Κασιμάτη. Το δεύτερο, με τίτλο «Χρυσή ευκαιρία», το υπέγραφε ο Γιάννης Πρετεντέρης – ο πρώτος Έλληνας δημοσιογράφος που άνοιξε το στούντιο μεγάλου τηλεοπτικού σταθμού για να δώσει το λόγο σε ναζιστές.

Είναι σίγουρα διασκεδαστικό να βλέπεις δυο πρώην δοσιλογικές εφημερίδες να κυκλοφορούν άρθρα με σχεδόν πανομοιότυπους τίτλους με τα οποία «ευχαριστούσαν» το ναζιστικό κόμμα της Χρυσής Αυγής.

Η Ελλάδα έξω από την Ευρωπαϊκή Ενωση

Του Γιώργου Κατρούγκαλου*

Ο αρμόδιος Επίτροπος κ. Κατάινεν, ήδη αντιπρόεδρος της νέας επιτροπής υπό τον κ. Γιούνκερ, απάντησε πρόσφατα σε ερώτηση μου, συνυπογραφόμενη από όλους τους ευρωβουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, σχετικά με την καταπάτηση των θεμελιωδών δικαιωμάτων στη χώρα μας από τις μνημονιακές πολιτικές. Η απάντηση του ήταν αποκαλυπτική: κατά τον Επίτροπο, ως προς την εφαρμογή των μνημονίων, δεν έχει έδαφος εφαρμογής το ευρωπαϊκό δίκαιο, ούτε ισχύει για εμάς τους ιθαγενείς ο Χάρτης Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Η νομική οδός για την διαγραφή του χρέους

Του κ. Γιώργου Κατρούγκαλου*

Η διαγραφή του χρέους είναι, προφανώς, θέμα πολιτικής απόφασης. Όσα ακολουθούν αφορούν αποκλειστικά και μόνο τις νομικές πλευρές του ζητήματος. Κατ’ αρχάς πρέπει να διευκρινισθούν τα εξής βασικά:

• Τα μνημόνια καθ’ εαυτά δεν αποτελούν διεθνείς συμβάσεις.
Συνεπώς δεν θεμελιώνουν, από μόνα τους, διεθνείς υποχρεώσεις της χώρας, ούτε η εφαρμοστική τους νομοθεσία έχει τυπική ισχύ ανώτερη από τον κοινό νόμο.

• Τα μνημόνια δεν αποτελούν κανόνες του Ευρωπαϊκού Κοινοτικού δικαίου.

• Ούτε από τις δανειακές συμβάσεις απορρέουν δεσμεύσεις με υπερνομοθετική ισχύ, εφόσον αυτές δεν έχουν κυρωθεί σύμφωνα με το Σύνταγμα.

• Συνεπώς, όλοι οι μνημονιακοί νόμοι μπορεί να καταργηθούν με νέο νόμο, με απλή πλειοψηφία, χωρίς να απαιτείται προηγούμενη καταγγελία καμιάς σύμβασης.

Αναλυτικότερα:

Όσο πληρώνεις το χρέος μεγαλώνει

Εκδήλωση της πρωτοβουλίας για τη συγκρότηση Επιτροπής Λογιστικού Ελέγχου

Τετάρτη 7 Μαΐου, στις 8.00 το απόγευμα, στην αίθουσα του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών, Ακαδημίας 60(1ος όροφος)

Τα στοιχεία που έδωσε στη δημοσιότητα η ευρωπαϊκή στατιστική υπηρεσία (23.4.2014) για την πορεία του δημόσιου χρέους και του δημοσιονομικού ελλείμματος ξεγυμνώνουν την πολιτική της κυβέρνησης και της Τρόικας. Η άνοδος το 2013 του δημόσιου χρέους στο 175,1% του ΑΕΠ (318,7 δισ. ευρώ) από 148,3% (329,5 δισ. ευρώ) το 2010 και του δημοσιονομικού ελλείμματος στο 12,7% του ΑΕΠ (23,1 δισ. ευρώ) από 10,9% του ΑΕΠ (24,1 δισ. ευρώ) αποδεικνύουν την παταγώδη αποτυχία της πολιτικής της αιματηρής λιτότητας να τιθασεύσει το δημόσιο χρέος και να επιφέρει την δημοσιονομική ισορροπία.

Αντίθετα, οι πολιτικές της Τρόικας και των κυβερνήσεων Παπανδρέου, Παπαδήμου και Σαμαρά πέτυχαν να συνθλίψουν μισθούς και μεροκάματα οδηγώντας τα στα 480 ευρώ, να εκτινάξουν την ανεργία στο πανευρωπαϊκό ρεκόρ του 28%, να επιβάλλουν την μεγαλύτερη ύφεση που έχει καταγραφεί σε καιρό ειρήνης (21%), να στείλουν χιλιάδες νέους στην μετανάστευση, να οδηγήσουν στην αυτοκτονία πάνω από 6.000 συμπολίτες μας και να μετατρέψουν την Ελλάδα σε αποικία χρέους.

Παλιά και νέα διαφθορά

Του Γιώργου Κατρούγκαλου

Η διαφθορά των πολιτικών δεν αποτελεί αποκλειστικά ελληνικό γνώρισμα. Αποτελεί παγκόσμιο φαινόμενο, το οποίο μάλιστα διαπλέκεται με τις γενικότερες τάσεις παγκοσμιοποίησης της οικονομίας. Είναι χαρακτηριστικό ότι η αντιμετώπιση της ως διεθνούς οικονομικού εγκλήματος ουσιαστικά ξεκινά από τα τέλη της δεκαετίας του 1970, με την ψήφιση στις Η.Π.Α. του νόμου για την ποινικοποίηση της δωροδοκίας ως μέσου για την επίτευξη επιχειρησιακών συμφωνιών με αλλοδαπά κράτη (Foreign Corrupt Practices Act -1977-). Ήδη έχει συναφθεί σειρά ανάλογων διεθνών συνθηκών κατά της διαφθοράς, οι σημαντικότερες των οποίων είναι η Σύμβαση του ΟΟΣΑ για την Καταπολέμηση της Δωροδοκίας Αλλοδαπών Δημοσίων Λειτουργών σε διεθνείς επιχειρηματικές συναλλαγές (1997) και η Σύμβαση του ΟΗΕ κατά της Διαφθοράς (2003). Υπό μια έννοια, μάλιστα, η διαφθορά συνιστά την εφαρμογή της ηθικής της αγοράς στον υπέρτατο βαθμό, όπου όλα μπορούν να αγοραστούν ή να πωληθούν.

Η βία της υποκρισίας

Του Γιώργου Κατρούγκαλου

Στη χώρα μας επιχειρείται τα τελευταία χρόνια ένα από τα μεγαλύτερα πειράματα κοινωνικής μηχανικής: η προσπάθεια να εφαρμοστούν σε ένα κράτος του «πρώτου κόσμου» οι πιο ακραίες συνταγές απεσταγμένου νεοφιλελευθερισμού, όπως δοκιμάστηκαν -και απέτυχαν- σε άλλα μέρη του πλανήτη.

Αντίθετα από ό,τι θα νόμιζε κανείς, το πείραμα αυτό δεν περιορίζεται μόνο στην επίθεση εναντίον των θεσμών του κοινωνικού κράτους και των εργασιακών δικαιωμάτων. Ο νεοφιλελευθερισμός αποτελεί μια συνολική «βιοπολιτική» ανασυγκρότησης όχι μόνον της οικονομίας και της κοινωνίας, αλλά της ίδιας της καθημερινής μας ζωής.

Η επίθεση στις ατομικές ελευθερίες συμπίπτει με μια συστηματική προσπάθεια διαστρέβλωσης της πραγματικότητας και καλλιέργειας φόβου.

Annus mirabilis 2014, για την Ελλάδα και την Ευρώπη

Του Γιώργου Κατρούγκαλου

Το 2014, εκλογική χρονιά για την Ελλάδα και την Ευρώπη, μπορεί να αποτελέσει έτος σταθμό για την αναστροφή της πλημμυρίδας του κυρίαρχου τρεις δεκαετίες ήδη νεοφιλελευθερισμού. Όχι μόνο γιατί οι ευρωεκλογές θα στείλουν ένα μήνυμα ανάλογο αλλά πολύ πιο ηχηρό από αυτό των δημοψηφισμάτων για το Ευρωσύνταγμα, αλλά και γιατί η ανατροπή στην Ελλάδα μπορεί να αποτελέσει καταλύτη για ευρύτερες εξελίξεις. Με άλλα λόγια, η αναγκαία απαλλαγή του ελληνικού πολιτικού συστήματος από τον παλαιοκομματισμό όχι απλώς δεν αποτελεί απειλή για τη σχέση της χώρας μας με την Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά ίσως τη μοναδική ελπίδα και εμείς να παραμείνουμε ευρωπαϊκή χώρα και η Ευρώπη να ξαναβρεί την ευρωπαϊκή της ταυτότητα.

Η δημοσιογραφία της αθλιότητας και η αθλιότητα της «δημοσιογραφίας»

Του Γιώργου Κατρούγκαλου

Μετά την εκπομπή για τη βία στην «Ανατροπή» με κάλεσαν να μιλήσω για το θέμα πολλές φορές.

Η ουσία της τοποθέτησής μου ήταν ανάλογη με όσα ανέπτυξα εκεί, ότι δηλαδή η κοινωνία έχει δικαίωμα να αντιστέκεται και ότι πρέπει να είμαστε εννοιολογικά αυστηροί και να μη χρησιμοποιούμε τον ίδιο όρο για ανόμοια πράγματα, όπως οι χρυσαυγίτικες δολοφονίες, ένα γιαούρτωμα ή μία μαχητική διαδήλωση, η οποία δεν αποτελεί βία, αλλά συνταγματικό δικαίωμα.

Οχι δάκρυα για την ΕΡΤ, τιμή και δόξα της ταιριάζει

Του Γ.Κατρούγκαλου

Η επέμβαση των ΜΑΤ στο Ραδιομέγαρο επιβεβαίωσε τη ρήση του Μπουρντιέ, ότι όταν αδυνατίζει το αριστερό χέρι του κράτους (αυτό που δίνει τις παροχές και τα κοινωνικά δικαιώματα) δυναμώνει το δεξιό, αυτό που κραδαίνει το κλομπ του αυταρχισμού.

“Κλασσική περίπτωση άμυνας η αντίδραση των κατοίκων στην Ιερισσό” ( ηχητικό)

Ο συνταγματολόγος Γιώργος Κατρούγκαλος, μιλά στο Κόκκινο για τη συζήτηση περι βίας και τον αγώνα ενάντια στην εξόρυξη χρυσού στη Χαλκιδική.

Νέα ψέματα για το Δημόσιο

Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΚΑΤΡΟΥΓΚΑΛΟΥ*

Ο φετινός Αύγουστος, διαψεύδοντας τον Ουμπέρτο Εκο, είχε πολλές ειδήσεις και ακόμη περισσότερα ψέματα. Ειδικά η αντιμεταρρύθμιση στο χώρο της διοίκησης δεν περιλαμβάνει τίποτα άλλο.

Ο χορός της απάτης ξεκίνησε με τους παλικαρισμούς του πρωθυπουργού στο συνέδριο της Νέας Δημοκρατίας, ότι στόχος του θα είναι στο εξής «τα κάστρα των βολεμένων».

Ακολούθησε η κατάργηση των οργανικών θέσεων των σχολικών φυλάκων και στη συνέχεια η απόλυση των καθαριστριών του υπουργείου Οικονομικών.

Την επίθεση στα κοινωνικά δικαιώματα, ακολουθεί πάντα η επίθεση στα ατομικά

Του Γιώργου Σ-Π. Κατρούγκαλου*

Πηγή : Aριστερό blog

“Οι πρόσφατες διώξεις συνδικαλιστών στη Θεσσαλονίκη επιβεβαιώνουν την διεθνή εμπειρία: μετά την επίθεση στα κοινωνικά δικαιώματα, ακολουθεί πάντα η επίθεση στα ατομικά.

Ο πολιτικός αυταρχισμός είναι ο αναγκαίος συνοδός της οικονομικής λιτότητας.

Για αυτό και δεν είναι παράδοξο ότι το Παρασύνταγμα του Μνημονίου συνοδεύεται πια και από την αναβίωση των δηλώσεων μετάνοιας.