«Ας μάθουμε στα παιδιά μας να μην διαχωρίζουν τους ανθρώπους»

Ένα ηχηρό μήνυμα – ένα κείμενο ομάδας γονιών από όλα τα σχολεία της Σάμου ενάντια στον αποκλεισμό των προσφυγόπουλων από την εκπαίδευση

Το κείμενο που ακολουθεί αξίζει να διαβαστεί μέχρι το τέλος. Εκφράζει την «αγωνία μιας ομάδας γονιών» στη Σάμο, απ’ όλα τα σχολεία του νησιού, που στέκονται ενάντια στις κινήσεις αποχής για να μην ενταχθούν τα προσφυγόπουλα στα σχολεία. Το κείμενο κατατίθεται στο συντονιστικό των συλλόγων και στις γενικές τους συνελεύσεις ζητώντας στήριξη, τη στήριξη για το αυτονόητο. Διαβάστε το κείμενο και προωθήστε το ως απάντηση στον αποκλεισμό των προσφυγόπουλων από τα σχολεία 

«Αγαπητοί γονείς, φίλοι, Άνθρωποι!

Δεν μένουμε Ευρώπη, μένουμε με τους γονείς μας

Διαψεύδεται το σύνθημα «Μένουμε Ευρώπη», αφού, σύμφωνα με το Bloomberg, πάνω από τους μισούς Έλληνες ηλικίας 25-34 ετών μένουν στο σπίτι των γονιών τους, και αυτό δεν είναι καθόλου ευρωπαϊκό.

Όλο και περισσότεροι Έλληνες επιστρέφουν στο πατρικό τους, καθώς είναι άνεργοι και δεν πρόκειται να βρουν δουλειά ποτέ.

Το ποσοστό των Ελλήνων ηλικίας 17-34 ετών που έχουν επιστρέψει στο πατρικό τους από το 2010 έχει αυξηθεί στο 63,5% αλλά αυτό δεν είναι τίποτα μπροστά σε αυτό που θα συμβεί τα επόμενα χρόνια, όπου θα μένουν μαζί οι παππούδες, οι γιαγιάδες, τα παιδιά τους και τα εγγόνια τους.

“Όταν εγώ μπαμπά γεννιόμουν, εσύ χαιρόσουν με τον νεοπλουτισμό σου”: Σκληρή κριτικών μαθητών από το Ηράκλειο στους γονείς τους

Δημοσιεύουμε το βραβευόμενο στην εκδήλωση άρθρο, με τίτλο «Σήκω!», του Δεκαπενταμελούς Συμβουλίου του ΓΕ.Λ. Αλικαρνασσού, όπως περιλαμβάνεται στο τεύχος 9 (σελ.19-στήλη «Απόψεις»), του περιοδικού «ΓΕ.Λ.Α.».

Για τα σχόλια, την αντιγραφή και τη δημοσίευση-Γιώργος Δασκαλάκης

ΣΗΚΩ!

Όταν εγώ, η γενιά του ‘97, ‘98, ‘99, γεννιόμουν, εσύ, μαμά, μπαμπά, καθηγητή, δάσκαλε, γείτονα χαιρόσουν μες τον νεοπλουτισμό σου, έπαιρνες απερίσκεπτα τα δάνεια σου, άνοιγες- έκλεινες μαγαζιά, δήλωνες αντι­στασιακός-αντάρτης με πνεύμα Πολυτεχνείου και όταν έφτανες στην κάλπη, κάτι σαν δαιμόνιο σε ωθούσε να ψηφίσεις τελικά αυτό που σου είπανε, αυτόν που σε βόλεψε μια μέρα γιατί σου έκανε το χατίρι.

Σκέφτομαι τους γονείς

Ο τραγικός θάνατος του 19χρονου στο τρόλεϊ πυροδότησε μια αντιπαράθεση, η οποία δείχνει πολλά πράγματα και αποκρύπτει άλλα τόσα. Η απώλεια μιας ζωής, πολύ περισσότερο ενός παιδιού και υπό τέτοιες συνθήκες, είναι ικανή να παγώσει το αίμα κάθε ανθρώπου, ιδίως κάθε ανθρώπου που έχει παιδιά. Το πρώτο που σκέφτηκα ήταν η μάνα και ο πατέρας, που έχασαν το παλικάρι τους για 1 ευρώ και 40 λεπτά. Αναλογίστηκα τη φρίκη και τον πόνο τους, και πάγωσα· ένιωσα τυχερός και ένοχος μαζί, που τα δικά μου παιδιά ζουν πλάι μου.