Δεν θέλει πολλά ο άνθρωπος…λίγο φαΐ, λίγο κρασί/Χριστούγεννα κι Ανάσταση

Της Παναγιώτας Ψυχογιού

Τώρα που τα Χριστούγεννα έφτασαν σαν ένα προκαθορισμένο εορταστικό ραντεβού-καταναλωτικό ραντεβού, άλλοι βιώνουν την έλλειψη και άλλη την μελαγχολία του κορεσμού. Τα παιδιά μόνο είναι ευτυχισμένα με τις μικρές χαρές- αν έχουν γαλουχηθεί στην αξία των μικρών πραγμάτων. Ξέρουμε άλλωστε ότι, στον Πλάτωνα, η επιθυμία περιγράφεται σαν μικτή: Ο έρωτας είναι γιος της Πενίας, της Στέρησης, αλλά έχει πατέρα τον Πόρο, τον Εύπορο.

Η μόνη χαραμάδα φωτός στην σημερινή κρίση είναι η αλλαγή στάσης απέναντι στη ζωή και στον συνάνθρωπό μας. Το σκέπτομαι (cogito) ωστόσο συμπεραίνει: η ύπαρξή μου είναι βέβαιη, η ύπαρξή σου είναι πολύ λιγώτερο βέβαιη, και, ριζικώτερα, “εγώ είμαι, άρα εσύ δεν είσαι”. Το πέρασμα από το cogito (σκέπτομαι) στο cogitamus (σκεπτόμαστε) δεν είναι καθόλου το πέρασμα του “εγώ” στο “εμείς”. Ο καθένας πορεύεται μόνος και αδρανής στη σημερινή εξαθλίωση. Ελπίδα διεξόδου; Η κατανάλωση. Ο καταναλωτισμός αποτελεί τρόπο διεξόδου από τα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο σύγχρονος άνθρωπος που προσδιορίζονται ως έλλειψη αξιών και ουσιαστικά νοήματος ζωής, εσωτερική φτώχεια και απόγνωση. Όταν η πραγματικότητα, την οποία βιώνει το πρόσωπό του προκαλεί άγχος καταφεύγει στις αγορές υλικών αντικειμένων, γιατί αυτές παράγουν ψευδαισθησιακή χαρά που ανακουφίζει προσωρινά.

Ευρωπρόεδροι!

Η σχέση του Έλληνα με την Ευρώπη, ήταν πάντοτε διττή και ελαφρώς κωμικοτραγική. Από την μία έχουμε μια ζηλιάρικη υπερηφάνεια, κατά την οποία, επειδή οι αρχαίοι ημών πρόγονοι εφεύραν την δημοκρατία και την φιλοσοφία, έχουμε πιάσει τον παπά από τα αρχίδια και είμαστε μονίμως ανώτεροι. “Όταν αυτοί έτρωγαν βελανίδια εμείς είχαμε χοληστερίνη” φάση. Ρίχνουμε και μπόλικη ζήλεια που δεν είμαστε Ευρώπη και ούτε μπορούμε να γίνουμε, και έτοιμο το μίγμα.

Ρε, μην φεύγετε ρε

Η αλλαγή του χρόνου δεν είναι κάτι το σημαντικό. Θέλω να πώ, στην τελική είναι απλά ένα ανθρώπινο κατασκεύασμα. Γι αυτό και δεν είναι την ίδια μέρα σε όλα τα έθνη του κόσμου. Είναι κάτι που έχουμε ορίσει εμείς, έτσι αυθαίρετα, για να μετράμε τον χρόνο. Τις τελευταίες εκατονταετίες μάλιστα, για να εμπεδώσουμε καλύτερα την γιορτή, στήνουμε και ένα καταναλωτικό πανηγύρι, στο σημείο που τα πράγματα έχουν σχεδόν αντιστραφεί: δεν φέρνουν οι γιορτές την κατανάλωση, αλλά η κατανάλωση τις γιορτές.

Καταστρέφοντας το χριστουγεννιάτικο πνεύμα

Αυτοί οι τύποι που ασχολούνται με την, εσχάτως δυστυχώς διάσημη μόδα του yarn bombing, είναι επιεικώς για πέταμα.

Δεν υπάρχει επιχείρημα υπέρ μιας ομάδας ανθρώπων που ενώ

α) τους αρέσει το πλέξιμο και

β) θέλουν να φτιάξουν διάφορα ωραία πράγματα, επιλέγουν αντί να φτιάξουν πουλόβερ για τους αστέγους, να ντύσουν δέντρα. Άνθρωποι οι οποίοι, έστω και σε επίπεδο φιλανθρωπίας, έστω και χωρίς καμία πολιτική σκέψη, έχουν την δυνατότητα να βοηθήσουν κάποιους λίγους να κρυώνουν λιγότερο, επιλέγουν να ντύσουν δέντρα.  Η πραγματικότητα μας τρολλάρει κανονικά τελευταία. Θα ήταν χαλαρά για γέλια, αν δεν ήταν για κλάματα.

Αντί για κάλαντα: Χρόνια πολλά και καλή Λευτεριά! (video)

Una mattina mi sono svegliato,
o bella, ciao! bella, ciao! bella, ciao, ciao, ciao!
Una mattina mi sono svegliato,
e ho trovato l’invasor.

O partigiano, portami via,
o bella, ciao! bella, ciao! bella, ciao, ciao, ciao!
O partigiano, portami via,
ché mi sento di morir.

E se io muoio da partigiano,
o bella, ciao! bella, ciao! bella, ciao, ciao, ciao!
E se io muoio da partigiano,
tu mi devi seppellir.

Ο Χριστός ξαναγεννιέται…

Ξέρεις, κοίταγα τις βιτρίνες. Μόνο κοίταγα, δε μπήκα μέσα. Δεν περισσεύουν για δώρα και τέτοιες «πολυτέλειες» για μένα, που είμαι άνεργος. Βασικά και για φαί δύσκολα φτάνουν, αλλά υπάρχουν και χειρότερα. Άστεγοι ψάχνουν στα σκουπίδια…

Καλή «μπίζνα» όμως έχει στηθεί όλα αυτά τα χρόνια. Οι έμποροι βγάζουν τα φτηνά παιχνίδια, που φτιάχνουν ολημερίς εξαθλιωμένοι και πεινασμένοι εργάτες, τα κάθε λογής στολίδια, τα παιδάκια «θαμπώνονται», οι γονείς ξηλώνονται, οι παπάδες μέχρι φέτος έβγαζαν δίσκους κι έκαναν «εράνους αγάπης», μια χαρά…

Σκέφτομαι το νόημα των Χριστουγέννων. Αφού κατόρθωσαν κι ένα κληρικό της Καισάρειας, το Μέγα Βασίλειο, τον έκαναν κάτοικο του Βόρειου Πόλου, του φόρεσαν κόκκινο σκούφο και του έβαλαν ταράνδους και ξωτικά!, είναι ικανοί για όλα, προκειμένου να βγάλουν κέρδος.