Λάκης Λαζόπουλος: Ο γητευτής των οργισμένων

Του Γεράσιμου Λιβιτσάνου

Ο πολιτικός λόγος του Λάκη Λαζόπουλου έχει δύο διαχρονικά και αξιοσημείωτα χαρακτηριστικά: εφάπτεται με χαρακτηριστική ευκολία στις μύχιες αγωνίες, στις αδυναμίες, στους φόβους, στα άγχη και τις ανασφάλειες ενός ευρύτατου λαϊκού κοινού και ταυτόχρονα τα τρέφει. Συμβάλλει στη δημιουργία ενός πολιτικού ακροατηρίου που είναι μονίμως οργισμένο, αλλά ποτέ δεν εξεγείρεται. Ό,τι ακριβώς χρειάζονται, δηλαδή, κόμματα όπως ο ΣΥΡΙΖΑ.

H ζωή και το επίπεδο διαβίωσης του Λάκη Λαζόπουλου, του σατιρικού καλλιτέχνη, όπως επιλέγει να αποκαλεί τον εαυτό του, προφανώς δεν μπορεί να συγκριθεί με αυτήν του λεγόμενου «μέσου Έλληνα». Ο τελευταίος δεν διαθέτει τα εισοδήματα που ο Λαζόπουλος απέκτησε μεσουρανώντας στα θεατρικά αλλά κυρίως στα τηλεοπτικά δρώμενα των τελευταίων δεκαετιών, δεν έχει υπάρξει μέλος διοικητικού συμβουλίου τηλεοπτικού καναλιού, δεν έχει παίξει σε διεθνείς κινηματογραφικές παραγωγές, δεν ήταν προσωπικός φίλος πρωθυπουργών, δεν του έχει ζητηθεί να γίνει υπουργός ή ευρωβουλευτής, δεν διαθέτει στους κύκλους του εγχώριους μεγιστάνες.