Οι πολλαπλές κρίσεις της Βουλγαρίας και μια αβέβαιη μετάβαση

Toυ Βαγγέλη Μαρινάκη

Mετά την παρέλευση τριών δεκαετιών, όμως, η χώρα είναι αντιμέτωπη με μια ολική ματαίωση των προσδοκιών της. Η Βουλγαρία αν και κατάφερε να ενταχθεί στην Ευρωπαϊκή Ένωση και το ΝΑΤΟ (διακαής πόθος όσων επιθυμούσαν την απεξάρτηση από την επιρροή της Μόσχας), ποτέ δεν κατάφερε να εξελιχθεί σε ευρωπαϊκό θαύμα.

Διέρχεται δε σήμερα μια πρωτόγνωρη φάση δημογραφικής συρρίκνωσης που οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στην μετανάστευση – περίπου 1.5 εκατομμύριο Βούλγαροι ζουν εκτός της χώρας- η οποία με τη σειρά της έχει ως κύρια αίτια την διαχρονική οικονομική αστάθεια και την έλλειψη ευκαιριών για τους μορφωμένους νέους. Ενδεικτικά, με εξαίρεση την πρώτη δεκαετία της νέας χιλιετίας, είδε χρονιές ανάπτυξης να εναλλάσσονται με έτη ύφεσης και παραμένει σταθερά και σε κάθε είδους μέτρηση η πλέον διεφθαρμένη χώρα από τις 27 της ΕΕ.

Σκυλίσιες ιδέες

Οποιοσδήποτε λογικός άνθρωπος θα απέμενε, άλλη μια φορά, κάγκελο. Είτε για τον εξοχότατο πρωθυπουργό είτε για τους λογογράφους του (μάλλον για όλους μαζί). «Στην εξωτερική πολιτική θυμάμαι μία ρήση, που την κρατάω πάντοτε στο μυαλό μου, η οποία λέει ότι αποτελεσματικότερος σκύλος δεν είναι αυτός που γαβγίζει, αλλά αυτός που είναι καλός φύλακας δεν χρειάζεται να γαβγίζει» δήλωσε, σε συνέντευξή του με τον αδελφό σέρβο πρόεδρο Βούτσιτς. Αυτό υποτίθεται ότι ήταν ένα σχόλιό του για τις ελληνο-τουρκικές σχέσεις: η Άγκυρα γαυγίζει (άρα δεν είναι καλός φύλακας) ενώ η Αθήνα είναι καλός φύλακας (άρα δεν γαυγίζει).

Μένουμε Βουλγαρία

Σάλος έχει ξεσπάσει στο προτεκτοράτο μετά την αποκάλυψη πως ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου πληρώθηκε μέσω Βουλγαρίας, για συναυλία που έδωσε στην Ξάνθη, αν και αυτό δεν είναι παράνομο.

Προφανώς, οι κάτοικοι του προτεκτοράτου δεν έχουν αντιληφθεί ακόμα πως χιλιάδες ελληνικές επιχειρήσεις έφυγαν από την Ελλάδα και πήγαν στην Βουλγαρία –ιδιαίτερα μετά τα capital controls-, ενώ πολλές ακόμα ετοιμάζονται να το κάνουν.

Δεν είναι μόνο οι επιχειρήσεις που φεύγουν για την Βουλγαρία αλλά και τα ΑΦΜ.

Μόνο τους τελευταίους μήνες, έφυγαν για την Βουλγαρία 60 χιλιάδες ΑΦΜ.

Να γίνουμε Βουλγαρία ή Πορτογαλία;

Η εξέλιξη του δημόσιου χρέους της Πορτογαλίας. Η μεθόδευση για προσφυγή σε διάσωση άρχισε το 2010..

Για να ολοκληρώσουμε το θέμα που κουβεντιάζαμε χτες, πρέπει να προσθέσουμε μερικά στοιχεία ακόμη. Εκτιμώ πως αυτό είναι απαραίτητο επειδή, όσο κι αν ακούγεται εξοργιστική η σύνδεση της ανάπτυξης με τον εργασιακό μεσαίωνα, θα υπάρχουν πάντοτε οι θαυμαστές τού Φρήντμαν (όπως οι δικοί μας Μάνος και Ανδριανόπουλος), οι οποίοι θα ισχυρίζονται ότι απότοκο της ανάπτυξης (όταν αυτή βαθύνει και επεκταθεί) θα είναι και η βελτίωση της ζωής των εργαζομένων.

Πρώτα-πρώτα, πρέπει να επισημάνουμε ότι όλες -κι όταν λέμε όλες, εννοούμε όλες ανεξαιρέτως– οι χώρες που αναζήτησαν την “διάσωσή” τους στην βοήθεια διεθνών οργανισμών (π.χ. ΔΝΤ, ΕΜΣ κλπ) επέστρεψαν στην ανάπτυξη, άσχετα με το πόσο βαθειά ήταν η ύφεση στην οποία είχαν βυθιστεί. Μόνο που αυτή η ανάπτυξη ήταν πρόσκαιρη σε όλες τις περιπτώσεις. Κι αν τα παραδείγματα χωρών της Αφρικής μπορούν να δεχθούν ποικίλες ενστάσεις (“έλα μωρέ, το Σουδάν και την Σομαλία βρήκες για παράδειγμα;”), δεν μπορεί να γίνει το ίδιο με την Βραζιλία ή την Τουρκία, οι οποίες άφησαν πίσω τους την μετα-ΔΝΤ άνθηση και επέστρεψαν στα προβλήματα.

ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΤ Η ΒΟΥΛΓΑΡΙΑ ΕΙΝΑΙ «ΕΥΡΩΠΗ», Η ΕΛΛΑΔΑ ΟΧΙ

Του Άρη Χατζηστεφάνου

Τα τελευταία 24ωρα οι οπαδοί της υποτέλειας στην ΕΕ επιχειρούν να πείσουν την κοινή γνώμη και τους εαυτούς τους ότι οι κλειστές τράπεζες είναι ευθύνη της ελληνικής κυβέρνησης και όχι της ΕΚΤ.

Εκτός, από τα παιδαριώδη, νομικίστικα επιχειρήματα του τύπου “η κυβέρνηση υπέγραψε τα capital controls και όχι η ΕΚΤ”, τα οποία βρήκαν ανταπόκριση μόνο για λίγες ώρες στα μεσημερινιανάδικα της ενημέρωσης, το δεύτερο ανάχωμα ήταν η άποψη ότι η ΕΚΤ δεν οφείλει να διατηρεί την παροχή ρευστότητας στην Ελλάδα.

Δυστυχώς για άλλη μια φορά οι οπαδοί του ΝΑΙ σε όλα διαψεύστηκαν πρώτα και κύρια από τα πλέον συντηρητικά και νεοφιλελεύθερα έντυπα και αναλυτές της Ευρώπης και της Αμερικής.

Ξένες επενδύσεις, μισθοί και φόροι

του Διονύση Ελευθεράτου

Μια ματιά σε Ελλάδα, Βουλγαρία και Τσεχία, με αφορμή την επιστολή ενός αναγνώστη

Από τον αναγνώστη Ορέστη Πα­σχαλινά λάβαμε ένα σχόλιο για το άρθρο Βουλγαρία «γιοκ», φά­ρος η Ιρλανδία (Πριν, 22/3/15). Το σχόλιο δίνει έναυσμα να επα­νέλθουμε στο θέμα των επενδύσεων και δη των ξένων. Ακόμη ειδικότερα, στο κλισέ σύμφωνα με το οποίο μια χώρα θα γίνει «Μέκκα» ξένων επεν­δύσεων, εάν εφαρμόσει τη βουλγαρική συντα­γή, της χαμηλότατης φορολογίας και των χαμη­λότατων μισθών.

Ο Ορ. Πασχαλινάς παραθέτει το εξής από­σπασμα από το άρθρο μας: «Τι κι αν οι ξένες επενδύσεις μειώ­νονταν διαρκώς στη Βουλγαρία; Η αρλουμπολογία απτόητη, επί των επάλξεων! “Ας διδαχθού­με από τους βόρειους γείτονες: έλληνες επιχειρηματίες κατα­λάμβαναν την πρώτη (σ.σ.: ενί­οτε δεύτερη ή τρίτη) θέση των επενδύσεων στη χώρα τους”. Η σκέψη ότι αυτό συνέβαινε επει­δή, απλούστατα, ήταν πενιχρό­τατος ή πλήρως αποκαρδιωτι­κός ο συνολικός όγκος των ξέ­νων επενδύσεων στη Βουλγα­ρία δεν περνούσε από τα μυα­λά των “παπαγάλων”. Κι αν περνούσε, εκεί θα σταματούσε. Δεν θα έφθανε μέχρι το στόμα ή το πληκτρολόγιο».

Κατέρρευσε λόγω bank run η 4η μεγαλύτερη τράπεζα της Βουλγαρίας

 

Η μαζική απόσυρση καταθέσεων από την Corporate Commercial Bank (Corpbank), γνωστή και ως ΚΤΒ, οδήγησε την Κεντρική Τράπεζα της χώρας (ΒΝΒ) να αναλάβει τα ηνία της τέταρτης σε μέγεθος τράπεζας της χώρας (βάσει χορηγήσεων), σύμφωνα με το Reuters.

Η BNB ανακοίνωσε ότι θα περάσει στα χέρια της η διαχείριση της Corpbank για ένα τρίμηνο, ενώ θα υπάρξουν και διαρθρωτικές αλλαγές που περιλαμβάνουν την απομάκρυνση των διευθυντικών στελεχών και την στενή εποπτεία του διοικητικού συμβουλίου.

Ευρωπαϊκή Ολοκλήρωση

Τρόπους για να αντιμετωπίσει την “απάτη της είσπραξης μαζικών κοινωνικών επιδομάτων”, ψάχνει να βρει η Γερμανία, όπως διαρρέει η κυβέρνηση της. Αφορμή στάθηκε η δυνατότητα ελεύθερης διακίνησης Ρουμάνων και Βουλγάρων στην Ευρωπαϊκή Ένωση από την 1η Γενάρη του 2014.

Η Γερμανία φοβάται μην τυχόν και οι -κατά τα άλλα- Ευρωπαίοι πολίτες των δύο αυτών χωρών “εκμεταλλευτούν” το πολύτιμο κοινωνικό της κράτος. Φόβοι τους οποίους έχει εκφράσει εδώ και καιρό η Βρετανία, με τις δικές της αρχές να προσπαθούν να μπλοκάρουν το δρόμο με πρόφαση επίσης αυτά τα “κοινωνικά επιδόματα”.

Χώρες σαν τη Ρουμανία και τη Βουλγαρία λογίζονται ως ανθρώπινες “χαβούζες”. Ο κόσμος πρέπει να μείνει εκεί, με μισθούς πείνας, για να κρατήσει σταθερό το ευρωπαϊκό του κεκτημένο.

Ευρωπαϊκή Ενωση όλο και πιο χλωμή

Η Ευρωπαϊκή Ενωση συχνά περιγράφεται σαν μια συνομοσπονδία κυρίαρχων κρατών, με κοινό οικονομικό χώρο, ελεύθερη κυκλοφορία ανθρώπων και εμπορευμάτων, εγγυημένες ελευθερίες και δικαιώματα, και διαρκή μέριμνα για σύγκλιση και αλληλεγγύη των εταίρων. Στο δε φαντασιακό των λαών εκτός ευρωπαϊκού πυρήνα, ιδίως στους λαούς του πρώην ανατολικού μπλοκ, αυτή η συνομοσπονδία φαινόταν πολύ ελκυστική, μια ζώνη ελευθερίας και ευημερίας. Είναι όμως έτσι;

Στο στόχαστρο οι εταιρείες ύδρευσης του ευρωπαϊκού Νότου

Του Τάσου Σαραντή

Τα πακέτα λιτότητας που εφαρμόζουν ΔΝΤ και E.E. τροφοδοτούν έναν νέο γύρο ιδιωτικοποιήσεων στις οποίες περιλαμβάνονται και οι υπηρεσίες νερού. Ερευνα της οργάνωσης Blue Planet Project εξετάζει τις επιπτώσεις σε Ελλάδα, Ιταλία, Ισπανία, Πορτογαλία και Βουλγαρία

Επιστροφή στη δεκαετία του ’90 φέρνουν οι έντονες πιέσεις που ασκούνται σήμερα για την ιδιωτικοποίηση του νερού, η οποία εξαρτάται από τις πολιτικές λιτότητας, την περικοπή των δημόσιων δαπανών και την πώληση, τη συγχώνευση ή το κλείσιμο δημόσιων υπηρεσιών. Αυτές οι πολιτικές εφαρμόζονται από τις εθνικές κυβερνήσεις σε πολλές χώρες και επιβάλλονται με ιδιαίτερη αυστηρότητα στις χώρες που λαμβάνουν «πακέτα διάσωσης» από το ΔΝΤ και την Ευρωπαϊκή Ενωση, που απαιτεί εκτεταμένες ιδιωτικοποιήσεις στις οποίες περιλαμβάνονται και οι υπηρεσίες νερού.

Αυτές οι διαπιστώσεις διατυπώνονται στην έρευνα με τίτλο «Το δικαίωμα στο νερό για όλους: περιπτώσεις λιτότητας και ιδιωτικοποίησης στην Ευρώπη», η οποία εστιάζει στις χώρες του Νότου που μαστίζονται από τη λιτότητα και την επιμελήθηκε η οργάνωση Blue Planet Project.

Όλες οι «Σκουριές» του κόσμου

Του Σάκη Αποστολάκη

Η διεθνής εμπειρία δικαιώνει τους φόβους των κατοίκων της Βόρειας Ελλάδας για την εξόρυξη χρυσού. Μπροστά στο κέρδος, πολυεθνικές και κυβερνήσεις θυσιάζουν ανθρώπινες ζωές και περιβάλλον, ενώ οι αντιδράσεις των κατοίκων και των οικολογικών οργανώσεων αντιμετωπίζονται ακόμη και με δολοφονίες ακτιβιστών…

Οι Σκουριές Χαλκιδικής, το Πέραμα του Εβρου, το Κιλκίς δεν είναι ελληνικές πρωτοτυπίες. Αντιδράσεις, πορείες, διαμαρτυρίες κατά των εξορύξεων χρυσού σημειώνονται σε ολόκληρο τον πλανήτη. Σε Βόρεια και Νότια Αμερική, στην Αφρική, στην Ασία, αλλά και στην Ευρώπη. Στις πιο φτωχές χώρες, όπου οι πολυεθνικές κάνουν ό,τι θέλουν, η αγριότητα των επιχειρήσεων και η καταστολή των κυβερνήσεων είναι ακόμη μεγαλύτερες. Οργανώσεις κατά των εξορύξεων χρυσού καταγγέλλουν μέχρι και δολοφονίες ακτιβιστών.

Στην Ευρώπη, οι αντιδράσεις εκφράζονται με πιο ήπιο τρόπο και οι αρχές δεν παίρνουν δραστικά μέτρα (εκτός Ελλάδας…). Στη Ρουμανία, μάλιστα, οι διαδηλωτές δεν έχουν βρει ποτέ μπροστά τους την αστυνομία. Παρά τις διαβεβαιώσεις των εταιρειών ότι οι εξορύξεις γίνονται με ασφαλή τρόπο, ότι λαμβάνονται όλα τα απαραίτητα μέτρα και ότι -εν ολίγοις- δεν υπάρχει κίνδυνος, η Ευρώπη έχει ζήσει πρόσφατα δύο καταστροφές, που προκλήθηκαν όταν έσπασαν τα φράγματα, τα οποία συγκρατούσαν τόνους νερού με χημικά απόβλητα των μεταλλευτικών δραστηριοτήτων, στη Φινλανδία και στην Ουγγαρία.

Στην πρώτη περίπτωση, τα λύματα χύθηκαν στη θάλασσα. Στη δεύτερη, ένα ποτάμι από κόκκινη λάσπη κατέκλυσε μεγάλη κατοικημένη έκταση. Οι πληγέντες κάτοικοι είδαν τους άντρες των συνεργείων του κρατικού μηχανισμού να πλησιάζουν με πλαστικές φόρμες και αντιασφυξιογόνες μάσκες, για να τους προσφέρουν βοήθεια. Αυτές τις εικόνες φοβούνται πως θα ζήσουν οι κάτοικοι της Χαλκιδικής, του Κιλκίς και του Περάματος. Αλλά και των Σερρών, όπου σε δύο περιοχές φέρεται το ΙΓΜΕ να ανακάλυψε μεγάλα κοιτάσματα χρυσού: στη Νιγρίτα και στο Αγκιστρο.

ΦΙΝΛΑΝΔΙΑ

Οι κάτοικοι της πόλης Ταλβιβάρα είδαν στις 4 Νοεμβρίου 2012 μια διαρροή από το ρήγμα στο τέλμα καταλοίπων της γύψου του μεταλλείου νικελίου-ουρανίου της περιοχής. Οπως κατήγγειλαν, στον πυθμένα του άδειου τέλματος υπήρχε σε πάχος περίπου 7 μ. μια μάζα από μίγμα γύψου και τοξικών μετάλλων. Σύμφωνα με οικολογικές οργανώσεις, γύρω από το ορυχείο τουλάχιστον 250 στρέμματα από βαλτοτόπια και λίμνες έχουν ρυπανθεί από την απόρριψη αποβλήτων που περιέχουν ουράνιο και βαρέα μέταλλα. Στις 15 Νοεμβρίου έγινε διαδήλωση στο Ελσίνκι με αίτημα να κλείσει το μεταλλείο της Ταλβιβάρα, που ρυπαίνει με δηλητήρια τις λίμνες και τα ποτάμια της κεντρικής Φινλανδίας.

ΣΟΥΗΔΙΑ

Στις 17 Νοεμβρίου 2012 Σουηδοί πολίτες διαμαρτυρήθηκαν στη Στοκχόλμη, φωνάζοντας προς την κυβέρνησή τους: «Μην πηγαίνετε με τις ξένες μεγαλοεταιρείες. Μην ακρωτηριάζετε τη Σουηδία». Εξέφραζαν την αντίρρησή τους στην προώθηση μεγάλης κλίμακας μεταλλευτικής δραστηριότητας για την εξόρυξη ασβεστόλιθου στο αρχέγονο δάσος του Ονγιαρε. Περιβαλλοντολόγοι προειδοποιούν πως, αν επιτραπεί η εξόρυξη, η καταστροφή στο περιβάλλον θα είναι άνευ προηγουμένου.

Το συλλαλητήριο στη Χαλκιδική, λίγο πριν τα δακρυγόνα…  

ΟΥΓΓΑΡΙΑ

Η ουγγρική κυβέρνηση επέβαλε πρόστιμο 500 εκατ. ευρώ στο εργοστάσιο βωξίτη-αλουμινίου MAL για καταστροφές από τοξική κόκκινη λάσπη τον Οκτώβριο του 2010 και για αποζημίωση των ζημιών που προκλήθηκαν στη φύση. Σύμφωνα με τις αρχές, 1.880.000 τόνοι κόκκινης λάσπης διέρρευσαν όταν έσπασε το φράγμα που συγκρατούσε τη λίμνη των αποβλήτων. Το δυστύχημα προκάλεσε το θάνατο 10 ανθρώπων, αλλά και μία από τις σοβαρότερες περιβαλλοντικές καταστροφές στην ιστορία της χώρας.

ΒΟΥΛΓΑΡΙΑ

Στις 16 Ιουνίου του 2010 νεκρά ψάρια ξεβράστηκαν στα νερά του ποταμού Luda Yana Banska, που καταλήγει στον Εβρο! Επειτα από ατύχημα στο συγκρότημα εξόρυξης και εμπλουτισμού χαλκού του εργοστασίου Assarel Medet, χύθηκαν στον ποταμό δηλητηριώδεις χημικές ουσίες. Μετά τις βροχές, το βράδυ της Τρίτης (15 Ιουνίου) τα κανάλια αποστράγγισης του χώρου απόθεσης αποβλήτων δεν λειτούργησαν αποτελεσματικά και διέρρευσαν στο περιβάλλον βαρέα μέταλλα και όξινα ύδατα.

ΡΟΥΜΑΝΙΑ

Στις 24 Νοεμβρίου 2012 πραγματοποιήθηκε στην πόλη Κλουζ κοινή πορεία ντόπιων με το ελληνικό κίνημα κατά των εξορύξεων χρυσού. Στο Κερτέτς, η Eldorado Gold Corporation σχεδιάζει ακόμα ένα επιφανειακό μεταλλείο χρυσού. Εξόρυξη χρυσού σχεδιάζεται και στη Ρόσια Μοντάνα, ένα χωριό 4.000 κατοίκων σε μια καταπράσινη κοιλάδα στα Καρπάθια Ορη, με ιστορία 2.000 ετών. Στο υπέδαφός της κρύβει το μεγαλύτερο κοίτασμα χρυσού της Ευρώπης. Πρόκειται για 240 τόνους χρυσού συνολικά, που μια άλλη καναδική εταιρεία, η Gabriel Resources, σκοπεύει να εκμεταλλευτεί, κατασκευάζοντας στην περιοχή το μεγαλύτερο ανοιχτό ορυχείο εξόρυξης χρυσού της Γηραιάς Ηπείρου. Το έργο δεν έχει ξεκινήσει ακόμα, καθώς η αρχική Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων που κατέθεσε η εταιρεία απορρίφθηκε από το υπουργείο Περιβάλλοντος.

ΚΙΝΑ

Επειτα από συνεχείς κινητοποιήσεις των κατοίκων, οι αξιωματούχοι της πόλης Σιφάνγκ στην επαρχία Σετσουάν ματαίωσαν τα σχέδια για την κατασκευή εργοστασίου επεξεργασίας χαλκού. Οι διαδηλωτές συγκρούστηκαν με τις δυνάμεις ασφαλείας, με αποτέλεσμα τουλάχιστον 13 άνθρωποι να μεταφερθούν στα νοσοκομεία της πόλης. Τελικά, όμως, νίκησαν…

ΘΙΒΕΤ

Οι χωρικοί πέτυχαν να σταματήσουν πρόγραμμα εξόρυξης χρυσού από κινεζική εταιρεία στο βουνό Kawagebo, το οποίο είναι τόσο ιερό για τους βουδιστές, που ακόμα και η ορειβασία απαγορεύεται. Οι κάτοικοι δέχτηκαν απειλές και βίαιες επιθέσεις από προσωπικό της εταιρείας, αλλά απάντησαν με την καταστροφή του μηχανολογικού της εξοπλισμού, ενώ ακολούθησαν συλλήψεις και προσπάθειες εξαγοράς των ηγετών τους. Στο τέλος το ιερό βουνό έμεινε άσπιλο.

ΦΙΛΙΠΠΙΝΕΣ

Οι κοινότητες των ιθαγενών Mankayan γιορτάζουν μια νίκη στον αγώνα τους ενάντια στις εταιρείες Lepanto και Goldfields. Υστερα από έναν ολόκληρο χρόνο αγώνα και παραμονής των κατοίκων στα οδοφράγματα, οι εταιρείες απέσυραν όλα τα μηχανήματά τους (γεωτρύπανα κ.λπ.) από την περιοχή του Madaymen.

ΤΟΥΡΚΙΑ

Πορεία χωρικών για τα μεταλλεία χρυσού πραγματοποιήθηκε τον περασμένο Δεκέμβριο. Διαμαρτύρονται για τις μεταλλευτικές δραστηριότητες στα όρη Kaz (Ιδη). Κάτοικοι των χωριών της περιοχής Karakoy έκαναν πορεία στην περιοχή εξόρυξης, με την υποστήριξη του δημάρχου και του αντιδημάρχου του Τσανάκαλε. Τουρκικές εφημερίδες και ακτιβιστές κατηγόρησαν τις εταιρείες χρυσού για τις φωτιές του περασμένου καλοκαιριού στα Ορη Kaz, απέναντι από τη Λέσβο. Η απειλή από την εξόρυξη χρυσού στην περιοχή έχει γίνει ένα από τα πλέον ακανθώδη περιβαλλοντικά και κοινωνικά ζητήματα της χώρας.

ΑΛΑΣΚΑ

Η Βρετανική Κολομβία είναι η περιοχή του Καναδά που χωρίζει την Αλάσκα από τις υπόλοιπες πολιτείες των ΗΠΑ. Ενα μικρό μεταλλείο, το Tulsequah Chief, ρυπαίνει τον ποταμό Τάκου. Εδώ και χρόνια, γερουσιαστές, βουλευτές και κυβερνήτες της Αλάσκας ζητούν να σταματήσει η ρύπανση του ποταμού, που είναι πλούσιος σε σολομό. Η ρύπανση από αυτό το μικρό μεταλλείο συνεχίζεται από το 1950, οπότε ξεκίνησε η λειτουργία του.

ΑΡΓΕΝΤΙΝΗ

Με συνεχείς διαδηλώσεις, τόσο στο Μπουένος Αϊρες όσο και σε άλλες πόλεις, ακτιβιστές και ντόπιοι προσπαθούν να ματαιώσουν την έναρξη λειτουργίας ενός ανοικτού χρυσωρυχείου στην περιοχή Φαματίνα, στα βορειοδυτικά της χώρας, από την καναδική εταιρεία Osisko. «Ολόκληρη η πόλη είναι αντίθετη στο ρυπογόνο ανοιχτό χρυσωρυχείο», λένε οι διαδηλωτές. Μια άλλη εταιρεία, η Barrick Gold, εκμεταλλεύεται το κοίτασμα χρυσού στο Πάσκουα Λάμα, σε υψόμετρο 5.000, κοντά στους παγετώνες, μεταξύ των περιοχών Σαν Χουάν (Αργεντινή) και Ατακάμα (Χιλή). Το κοίτασμα αυτό θεωρείται από τα μεγαλύτερα στον πλανήτη και θα επενδυθούν 3 δισ. δολάρια για εκμετάλλευση 25 ετών.

ΓΟΥΑΤΕΜΑΛΑ

Στην πόλη San Miguel Ixtahuacan, στα υψίπεδα της χώρας, η λειτουργία του μεταλλείου της εταιρείας Goldcorp, με έδρα το Βανκούβερ, έχει οδηγήσει σε μετανάστευση των κατοίκων, υποβάθμιση του περιβάλλοντος και σκληρή αστυνομική βία. Σύμφωνα με καταγγελίες, οι ηγέτες της τοπικής κοινότητας έχουν απειληθεί, δεχθεί επιθέσεις, συλληφθεί και εξοστρακιστεί. Χρησιμοποιώντας πάνω από 250.000 λίτρα νερό την ώρα, οι εξορυκτικές δραστηριότητες έχουν προκαλέσει δραματική μείωση των πηγών καθαρού νερού. Ο επικεφαλής της τοπικής κοινότητας εξήγησε την αντίθεσή τους: «Είναι ένα έργο θανάτου. Δεν είμαστε διατεθειμένοι να πουλήσουμε το μέλλον των παιδιών μας προς όφελος λίγων ξένων».

ΕΚΟΥΑΔΟΡ

Περίπου 25 καναδικές εταιρείες διεξάγουν μεταλλευτικές έρευνες στο Εκουαδόρ, παρά τις διαμαρτυρίες του πληθυσμού. Τον Απρίλιο του 2008, η Εθνοσυνέλευση αυστηροποίησε τους νόμους για τα μεταλλεία, με κριτήριο την προστασία των υδάτων και των εθνικών δρυμών, διασφαλίζοντας ότι θα λαμβάνεται υπ’ όψιν και η γνώμη των πολιτών.

ΜΕΞΙΚΟ

Τον Ιούνιο του 2010, ο δήμαρχος της πόλης San Jose del Progreso στο νότιο Μεξικό, Οσκαρ Βενάνσιο Ριβέρα, και ακόμη ένας αξιωματούχος έχασαν τη ζωή τους σε ενέδρα, την οποία φέρεται να έστησαν κάτοικοι οι οποίοι αντιδρούν στην εξόρυξη χρυσού και ασημιού στην περιοχή, ενώ συχνά είναι και τα βίαια επεισόδια με την αστυνομία. Σε μια άλλη περιοχή της χώρας, το μεταλλείο του Cerro de San Pedro, αποτελεί το επίκεντρο μιας από τις πιο σημαντικές δικαστικές, κοινωνικές και περιβαλλοντικές διαμάχες στη χώρα. Θεωρητικά, η περιοχή είναι προστατευόμενη λόγω της ιστορικής και οικολογικής της αξίας, όμως σήμερα το μισό Cerro de San Pedro έχει καταστραφεί από τα φουρνέλα και το κυάνιο. Οι ισχυροί δεσμοί της εταιρείας με την πολιτική εξουσία και τα ΜΜΕ καταπνίγουν τις δυναμικές αντιδράσεις, με αποκορύφωμα τη δολοφονία του τότε δημάρχου της πόλης, το 1996.

ΚΟΛΟΜΒΙΑ

Οι διαδηλώσεις είναι συχνές στην Κολομβία, όπου πολίτες και περιβαλλοντικές οργανώσεις απαιτούν από την κυβέρνηση να μη δώσει στην καναδική εταιρεία Greystar Resources άδεια να ξεκινήσει ερευνητικές εργασίες για το μεταλλείο χρυσού Angostura στην περιοχή που ονομάζεται «paramo Santurban». Τα «paramos» είναι μοναδικά «νεοτροπικά», νεφοσκεπή οικοσυστήματα, με πηγές καθαρού νερού, υψηλή βιοποικιλότητα και μεγάλο αριθμό ενδημικών ειδών, που απαντούν μόνο στις Ανδεις σε υψόμετρα 3.000-5.000. Η εταιρεία υποστηρίζει ότι δεν υπάρχει κανένας κίνδυνος για τα πολύτιμα παράμος…

ΠΑΝΑΜΑΣ

Ο νέος μεταλλευτικός νόμος, που ψηφίστηκε στις 10 Φεβρουαρίου 2011, δεν άντεξε ούτε ένα μήνα. Υστερα από εβδομάδες βίαιων διαδηλώσεων περιβαλλοντικών οργανώσεων και ιθαγενών, στις 4 Μαρτίου 2011 ο πρόεδρος της χώρας υποχρεώθηκε να δηλώσει ότι θα αποσύρει το νόμο, ο οποίος θα επέτρεπε σε ξένες κυβερνήσεις να αποκτήσουν ιδιοκτησία σε μεταλλεία του Παναμά. Η πέτρα του σκανδάλου είναι το βουνό Cerro Colorado, στην περιοχή των ιθαγενών Ngobe, το οποίο έχει πλούσια κοιτάσματα χαλκού. Αποσύρθηκε επίσης και ένας άλλος νόμος, ο οποίος καταργούσε την υποχρέωση υποβολής περιβαλλοντικής μελέτης από τις πολυεθνικές μεταλλευτικές εταιρείες, περιόριζε το δικαίωμα στην απεργία και έδινε ασυλία στους αστυνομικούς για τη σκληρή καταστολή κατά διαδηλωτών.

ΠΕΡΟΥ

Η λίμνη Yanacocha (Μαύρη Λίμνη), στην κορυφή των Περουβιανών Ανδεων, δεν υπάρχει πια. Στη θέση της χάσκει ένα τεράστιο επιφανειακό μεταλλείο, που ανήκει στην αμερικανική πολυεθνική Newmont Mining. Το μεταλλείο χρυσού είναι το δεύτερο μεγαλύτερο στον πλανήτη και το μεγαλύτερο στη Λατινική Αμερική. Η συνολική έκταση των εγκαταστάσεων (ορυγμάτων, εργοστασίων, χώρων απόθεσης) είναι 1.400.000 στρέμματα! Αντιμέτωπες με τις συνέπειες της ρύπανσης από όξινη απορροή, υδράργυρο και άλλα χημικά, οι οικογένειες της περιοχής Καχαμάρκα δίνουν απελπισμένο αγώνα να υπερασπιστούν τα νερά τους και τον τρόπο ζωής τους. Τον Ιούνιο του 2000, 150 κιλά υδραργύρου διέρρευσαν από ένα φορτηγό της εταιρείας, με αποτέλεσμα πάνω από 1.000 άνθρωποι να υποστούν τοξική δηλητηρίαση.

Πηγή : Ελευθεροτυπία

Αναδημοσιεύσεις : ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΡΙΟ ΜΕΤΑΛΛΕΥΤΙΚΩΝ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΩΝ

ΙΕΡΙΣΣΟΣ

Εξέγερση Βούλγαρων κατά των ιδιωτικοποιήσεων

Tου Λεωνίδα Βατικιώτη

Επίκαιρα 28.2-6.3.2013

Θύμα της λιτότητας και των ιδιωτικοποιήσεων μπορεί πλέον να χαρακτηριστεί ο μέχρι πρότινος πρωθυπουργός της Βουλγαρίας, Μπόικο Μπορίσοφ. Η παραίτηση του βούλγαρου πρωθυπουργού και ηγέτη του δεξιού κόμματος Πολίτες για την Ευρωπαϊκή Ανάπτυξη της Βουλγαρίας που ήρθε στην εξουσία το 2009, αποτέλεσε την αντίδραση του στον ξεσηκωμό εκατοντάδων χιλιάδων Βουλγάρων ενάντια στις υπέρογκες αυξήσεις στην τιμή του ηλεκτρικού ρεύματος και στις ασυνήθιστες σκηνές βίας που εκτυλίχθησαν στη Σόφια με ευθύνη της αστυνομίας και αποτέλεσμα τον τραυματισμό δεκάδων διαδηλωτών.

ΚΑΤΑΨΗΦΙΣΤΗΚΕ ΣΤΗ ΒΟΥΛΗ ΛΟΓΩ ΛΙΤΟΤΗΤΑΣ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΗΣ ΣΛΟΒΕΝΙΑΣ – ΒΟΥΛΓΑΡΙΑ: ΣΤΙΣ 12 ΜΑΪΟΥ ΟΙ ΠΡΟΩΡΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ

Η σλοβενική Βουλή όρισε την προσωρινή πρόεδρο του αντιπολιτευόμενου κόμματος «Θετική Σλοβενία» Αλένκα Μπράτουσεκ πρώτη εντολοδόχο Πρωθυπουργό της χώρας και ταυτόχρονα απομάκρυνε την κυβέρνηση του Γιάνεζ Γιάνσα, με ψήφο δυσπιστίας.

Στην ψηφοφορία που διεξήχθη στη Βουλή της Σλοβενίας, μετά από συνεδρίαση διάρκειας 11 ωρών, με ψήφους 55 υπέρ και 33 κατά, οι εξουσίες της κυβέρνησης του Γιάνεζ Γιάνσα, η θητεία της οποίας διήρκεσε μόλις ένα χρόνο, περιορίστηκαν σε προσωρινά καθήκοντα και ανατέθηκε στην Αλένκα Μπράτουσεκ η συγκρότηση νέας κυβέρνησης.

Το εξαγώγιμο βουλγαρικό μοντέλο διοίκησης

Τα γεγονότα των τελευταίων ημερών στη Βουλγαρία είναι λίγο πολύ γνωστά. Με αφορμή  τις υπέρογκες αυξήσεις ρεύματος, αλλά κατ’ ουσίαν εξοντωμένοι από τη σκληρή λιτότητα, την ανέχεια, και την εκτεταμένη διαφθορά, δεκάδες χιλιάδες εξαγριωμένοι πολίτες, όλων των ηλικιών ξεχύνονται στους δρόμους 20 διαφορετικών πόλεων της χώρας, απαιτώντας ανάμεσα στα άλλα, παραίτηση της κυβέρνησης και επανεθνικοποίηση της ενέργειας. Παρά το γεγονός ότι υπάρχουν τρεις ιδιωτικές εταιρίες ηλεκτρικής ενέργειας, δυο τσέχικες και μια αυστριακή, στην πραγματικότητα δρουν ως μονοπώλια καθ’ ότι κάθε πάροχος δραστηριοποιείται και σε μια διαφορετική περιοχή.

Ο λαός έριξε την κυβέρνηση, αλλά στη… Βουλγαρία!

Tου Γ.Δελαστίκ

Ο Μπορίσοφ πέτυχε όλους τους στόχους σε έλλειμμα, δημόσιο χρέος και ιδιωτικοποιήσεις που απαιτούσε η ΕΕ και κέρδισε την…ανατροπή του!

Υπέροχη χώρα από οικονομικής πλευράς είναι η Βουλγαρία, αν την κρίνει κανείς βάσει των κριτηρίων που έχει επιβάλει στην ΕΕ η Γερμανία, με τα οποία συμφωνεί βεβαίως και το ΔΝΤ. Θαυμάστε επιδόσεις: Ελλειμμα του 2012; Μόλις 1,5%!

Δημόσιο χρέος; Μόνο… 19,5%!!! Οχι, δεν έχει γίνει κανένα τυπογραφικό λάθος, το βουλγαρικό δημόσιο χρέος είναι 19,5% του ΑΕΠ. Απείρως χαμηλότερο δηλαδή από το δημόσιο χρέος της ίδιας της Γερμανίας, της Γαλλίας, της Αγγλίας, της Αμερικής, της Ιαπωνίας και οποιασδήποτε πανίσχυρης χώρας του πλανήτη μπορείτε να φανταστείτε. Ανατριχίλα ικανοποίησης αισθάνονται οι γραφειοκράτες της ΕΕ και του ΔΝΤ διαβάζοντας αυτά τα νούμερα.

Οι Βούλγαροι στους δρόμους για τους λογαριασμούς ρεύματος

Την Κυριακή (17/2), δεκάδες χιλιάδες διαδηλωτές βγήκαν στους δρόμους  20 και πλέον πόλεων της Βουλγαρίας διαμαρτυρόμενοι ενάντια στα ιδιωτικά μονοπώλια της ενέργειας και τις υπερβολικές αυξήσεις τιμών, ζητώντας επιπλέον είτε επανεθνικοποίηση των εταιριών διανομής ενέργειας, είτε παραίτηση της κυβέρνησης.

Οι διαδηλωτές στη Σόφια πολιόρκησαν τα γραφεία της τσέχικης εταιρίας ηλεκτρισμού CEZ πετώντας αυγά, ντομάτες, μπουκάλια και άλλα καλούδια. Όσα περίσσεψαν τα εξακόντισαν και σε όσα κυβερνητικά γραφεία βρίσκονταν στην ακτίνα βολής τους, βρωντοφωνάζοντας κάτι σαν “μαφία”, “μονοπώλια”, “παραιτηθείτε”, κ.α.

Ελλάδα: H πιο φτωχή μετά τη Βουλγαρία

Tου Ανδρέα Μορφόπουλου

Στη δεύτερη θέση της Ευρώπης σε ποσοστό φτώχιας επί του πληθυσμού η Ελλάδα, με πρώτη χώρα τη Βουλγαρία. Αλλά μετά την εφαρμογή των μέτρων του 3ου Μνημονίου –ε, δεν μπορεί, θα πάρουμε τα σκήπτρα.

Τα στοιχεία της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής σοκάρουν : 900.000 νοικοκυριά, δηλ. 2.341.400 Έλληνες (ποσοστό 21,4%) έχουν περιέλθει σε καθεστώς φτώχειας εξαιτίας των μέτρων της (υποτιθέμενης) διάσωσης της χώρας!

Βουλγαρία: Oι μισθοί – χαρτζιλίκι δεν έφεραν ξένους επενδυτές

Του Διονύση Ελευθεράτου

Έκθεση του ίδιου του ελληνικού Υπουργείου Εξωτερικών καταρρίπτει ένα διαδεδομένο μύθευμα

Ασύλληπτο! Από το 2008 χάθηκαν στην Ελλάδα 847.700 θέσεις εργασίας, εκ των οποίων οι 587.700 (σχεδόν το 70%) “εξαφανίστηκαν” στο διάστημα 2010 – 12. Στην περίοδο της εφαρμογής των “σωτήριων” Μνημονίων…

Είθισται βεβαίως να παρουσιάζεται η μνημονιακή Χάρυβδη ως αντίδοτο στη… μνημονιακή Σκύλα: “Να μειώσουμε περισσότερο τους μισθούς, να προσελκύσουμε ξένους επενδυτές, να δημιουργηθούν θέσεις εργασίας”.

H περιζήτητη Ευρωζώνη…

Η μία μετά την άλλη οι χώρες μέλη της Ε.Ε. που είναι υπό ένταξη στο κοινό νόμισμα-κατάρα , όχι μόνο έχουν δεύτερες και τρίτες σκέψεις , αλλά αναβάλλουν και ματαιώνουν την ένταξη τους στον κλίβανο της ευρωζώνης. Αυτά για να τα βλέπουν οι δικοί μας “εύρω-λιγουρό-φωστήρες” που θεωρούν είτε άμεσα είτε έμμεσα το Ευρώ και τη ζώνη του ως ευλογία, ευτυχία , εθνική επιτυχία και όλες τις υπόλοιπες μπούρδες που ακούμε τα τελευταία χρόνια.

Οι περιπτώσεις τόσο της Πολωνίας, όσο και της Βουλγαρίας , χωρών που δεν κυβερνώνται από κομμουνιστές ή comme il faux σοσιαληστές , δείχνουν πως πάνω από όλα για μια χώρα είναι το εθνικό της συμφέρον και όχι αποκλειστικά και μόνο το συμφέρον των τραπεζιτών και των μεγαλοεργολάβων τους

Πολωνία: Μόνο όταν τελειώσει η κρίση θα μπούμε στο ευρώ

22 Ιουλίου 1943: Η μεγάλη και νικηφόρα (με πολλούς όμως νεκρούς) συγκέντρωση του ΕΑΜ, στην Αθήνα, για τη σωτηρία της Μακεδονίας

Του Γ. Πετρόπουλου

Στις 7 Ιούλη του 1943 μια προκήρυξη του ΕΑΜ πληροφορούσε τον ελληνικό λαό ότι ένας θανάσιμος κίνδυνος απειλούσε την ελληνική Μακεδονία και τη Θράκη. «Η Μακεδονία ολόκληρη – έλεγε η προκήρυξη¹ – παραδόθηκε στη βουλγαρική θηριωδία. Η απειλή, που το ΕΑΜ είχε υποδείξει από καιρό και είχε καλέσει τον ελληνικό λαό ν’ αγωνιστή για την αποτροπή της, αποτελεί σήμερα πραγματικότητα. Μια βουλγαρική στρατιά αναπτύσσεται ανατολικά του Αξιού. Εκατοντάδες χιλιάδες Ελληνες – το τρίτο του ελληνικού πληθυσμού – χωρικοί και αστοί σ’ αυτή τη γωνιά της ελληνικής γης, ποτισμένη με αίμα, απειλούνται με εξόντωση. Οι βουλγαρικές συμμορίες θα επιπέσουν τώρα κατά των ανυπεράσπιστων πληθυσμών. Οι διωγμοί, οι δηλώσεις, οι ομαδικές σφαγές, θα επεκταθούν σε ολόκληρη τη Μακεδονία. Η εθνική τραγωδία αποκορυφώνεται. Τρέμοντας την ανάπτυξη του ανταρτικού κινήματος, το χιτλεροφασιστικό κτήνος, μη διαθέτοντας δυνάμεις αρκετές για να το αντιμετωπίσει, εξαπολύει στην Ελλάδα τις βουλγαρικές ορδές, παραδίδει τώρα ολόκληρη τη Μακεδονία στα εξοντωτικά σχέδια ενός κτηνώδους ιμπεριαλισμού. Και η προδοτική ψευτοκυβέρνηση – όπως το έχουμε προβλέψει – αδιαμαρτύρητα τον αποδέχεται τον διαμελισμό των εθνικών εδαφών, αναγνωρίζει και νομιμοποιεί την επέκτασή του και πιστό όργανο των επιδρομέων, ενισχύει τα σχέδιά τους».