“Παρανομήστε”! (γλυκά το λέω…)

Του Νίκου Μπογιόπουλου

Ρωτάω (…γλυκά):

Εκθειάζουν την “νόμιμη βία”. Επευφημούν (“γλυκά”, όπως δήλωσε ο πρώην ΕΠΕΝίτης και νυν υπουργός κ.Βορίδης) το… ωραίο και “αναγκαστικό” ξύλο των ΜΑΤ…

Για την “νομιμότητα” που καλείται να προστατέψει η “νόμιμη βία” τους και το “αναγκαστικό” άμα τε και “αναγκαίο” ξύλο των ΜΑΤ δεν χρειάζεται καμιά “βαριά” ανάλυση: Μνημόνια, χαράτσια, υπερπλεονάσματα, πλειστηριασμοί, ξεπουλήματα, ασυλία τραπεζιτών (ενώ καταργούν το Παν/κο Άσυλο), συμμαχίες με ΝΑΤΟδολοφόνους κοκ.

Καλά Χριστούγεννα, κύριε Βορίδη

Του Γεράσιμου Χολέβα

Μετά το κοινό ανακοινωθέν Τσίπρα – Ιερώνυμου αν κάποιος χαλάρωσε αυτός είναι ο (πάντα «τσεκουράτος») κύριος Μάκης Βορίδης, ο οποίος μπορεί πλέον να είναι σίγουρος ότι θα εορτάσει τα Χριστούγεννα…

Το ανακοινωθέν – το οποίο ούτε για αστείο δεν οδηγεί σε διαχωρισμό κράτους εκκλησίας (περισσότερα για το ανακοινωθέν διαβάστε εδώ) και δείχνει πως η κυβέρνηση οδηγείται σε μια ακόμα κωλοτούμπα σε σχέση με τις παλιές τις υποσχέσεις – ήταν το καλύτερο χριστουγεννιάτικο δώρο στον βουλευτή της ΝΔ, πρώην βουλευτή του ΛΑΟΣ και παλιό ΕΠΕΝίτη.

Το «τσεκουράτο» χειροκρότημα του κυρίου Βορίδη

Του Γεράσιμου Χολέβα

Το ενθουσιώδες χειροκρότημα του (πρώην) ΕΠΕΝίτη, όταν ο βουλευτής της ΝΔ, Κώστας Τασούλας, μίλησε για τον Μπελογιάννη, είναι μια λεπτομέρεια. Τι έκανε ο άνθρωπος; Χειροκρότησε τον συνάδελφο του. Δεν βγήκε να πει, όπως ο ναζί βουλευτής Ηλιόπουλος, πως θα γκρεμίσει το Μουσείο «Νίκος Μπελογιάννης». Δεν είπε «αρχισφαγέα» τον Μπελογιάννη. Αυτά τα λένε οι ναζί, όχι οι δημοκράτες βουλευτές της κατηγορίας του κυρίου Βορίδη.

Τι είπε ο Τασούλας της ΝΔ στη Βουλή;

«Έχει ακουστεί εδώ ότι ο Μπελογιάννης αγωνίστηκε για τη δημοκρατία. Διαφωνώ.

Ο θάνατος του Μπελογιάννη ήταν σκληρότατος. Η θανατική ποινή είναι μια σκληρότατη πράξη.

Αλλά δεν μπορεί εν ονόματι μιας σκληρότατης πράξης που μπορεί κανείς να την κρίνει, αν ήταν άδικη ή δίκαιη, να θεωρούμε ότι η επιδίωξη επιβολής κομμουνιστικής δικτατορίας συνιστά πράξη υπέρ της δημοκρατίας.

Εάν είχε επικρατήσει η άλλη παράταξη στη χώρα μας, δεν θα επιτρεπόταν, όχι απλώς να πω αυτά, αλλά δεν θα επιτρεπόταν ούτε να τα σκεφτώ αυτά».

Aντιπροσωπεία περιορισμένης αντιπροσωπευτικότητας

Ρενέ Μαγκρίτ, “Πανικός τον Μεσαίωνα”, 1927

του Δημοσθενη Παπαδατου-Αναγνωστοπουλου

Ακόμα κι αν έβγαλε ειδήσεις (την αναβάθμιση Βορίδη, τα σενάρια για νέο ανασχηματισμό, την επιστροφή Νικ. Κακλαμάνη και τις προτάσεις Λυκούδη-Ανεξάρτητων για κυβέρνηση «εθνικής συνεννόησης»), η τριήμερη συζήτηση στη Εθνική Αντιπροσωπεία δεν μας έκανε σοφότερους. Περισσότερο επιβεβαίωσε δύο πράγματα: Πρώτον, ότι το πολιτικό κεφάλαιο της συγκυβέρνησης έχει εξανεμιστεί: η ίδια δεν διαθέτει δυναμική για εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας, ενώ το πολιτικό της προσωπικό, ακόμα και σε επίπεδο κορυφής πλέον, αποδεικνύεται αναλώσιμο. Δεύτερον, ότι όπως συνέβη ξανά και ξανά τα τελευταία χρόνια, οι αποτυχίες των κυβερνώντων και η ισχυροποίηση των αντιπάλων τους, αντί να σημάνουν αλλαγή πλεύσης, οδηγούν στην αναζήτηση ακόμα πιο αυταρχικών εναλλακτικών για τη συνέχεια στην ίδια ρότα. Αυτό σήμαιναν, το 2011, η αναβάθμιση Βενιζέλου και η τρικομματική Παπαδήμου με τη συμμετοχή του ΛΑΟΣ. Και στην ίδια λογική κινείται η άτυπη πρωθυπουργοποίηση Βορίδη — που όχι, δεν δηλώνει την έμφαση της κυβέρνησης στην υγεία, όπως υποστήριξε η υφυπουργός υγείας Κ. Παπακώστα, αφήνοντας άφωνους και τους πιο επινοητικούς σκιτσογράφους.

Ερρίκος Ντυνάν: Το «σκάνδαλο» της δεκαετίας με… δωρεά της κυβέρνησης

Συμμέτοχη σε μια πρωτοφανή απάτη σε βάρος του δημοσίου συμφέροντος, της δημόσιας υγείας και των λειτουργών της, καθώς και των ασθενών, φέρεται να είναι η συγκυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, με τεράστιες ευθύνες να βαρύνουν τον πρωθυπουργό, Αντώνη Σαμαρά, και τον νυν υπουργό Υγείας, Μάκη Βορίδη, αλλά και τον προκάτοχό του, Άδωνι Γεωργιάδη.

Προς ένα «αμερικανικό» (μη) σύστημα υγείας με αυξημένες δαπάνες και μειωμένες παροχές;

Φωτογραφία του Κόλιν Στιλ (από το facebook του Τάκη Γέρου)

του Γιώργου Νικολαΐδη

Οι εξαγγελίες Βορίδη για την υγεία και την περίθαλψη

Eιρωνεία της συγκυρίας: Η κυβέρνηση δημοσιοποίησε τις αλλαγές στον κανονισμό κάλυψης των προληπτικών διαγνωστικών εξετάσεων και των θεραπευτικών καλύψεων, αλλά και την ανάθεση της διαχείρισης των οικονομικών των δημοσίων νοσοκομείων σε μια ανώνυμη εταιρεία, την ίδια στιγμή που τα βρετανικά συνδικάτα του εκεί Εθνικού Συστήματος Υγείας οργανώνουν σειρά κινητοποιήσεων ενάντια στην ενδεχόμενη παράδοση των νοσοκομείων σε αμερικάνικες πολυεθνικές. Και διαμαρτύρονται όχι για τη μια ή την άλλη από τις όντως αλλοπρόσαλλες πολιτικές που εφαρμόζει η κυβέρνηση Κάμερον (όπως και η προηγούμενη των Εργατικών) σε εθνικό επίπεδο, αλλά ενάντια στην Διατλαντική Συμφωνία Εμπορίου και Επενδύσεων (TTIP), που η Ευρωπαϊκή Ένωση διαπραγματεύεται με τις ΗΠΑ: οι πρόνοιες της τελευταίας δίνουν τη δυνατότητα σε κάθε πολυεθνική να μηνύσει τα κράτη, εφόσον τα μέτρα που παίρνουν παρεμποδίζουν ενδεχόμενη μελλοντική κερδοφορία των επιχειρηματικών της συμφερόντων! Μάλιστα, η διαφοροποίηση (σε σχέση με την παλαιότερη GATS ή ανάλογες συμφωνίες της ΕΕ με άλλη κράτη) είναι ότι ανάμεσα στα αγαθά που αφορά η ΤΤIP συγκαταλέγεται και η περίθαλψη — με τη βρετανική κυβέρνηση να διατυπώνει επιφύλαξη μόνο για την υπηρεσία άμεσης επέμβασης (το ΕΚΑΒ, σαν να λέμε). Και αυτό έχει εξοργίσει τα βρετανικά συνδικάτα και την κοινή γνώμη, που υποστηρίζουν ότι αποτελεί δούρειο ίππο για την ιδιωτικοποίηση του βρετανικού συστήματος αλλά και την παράδοση της οικονομικής του διαχείρισης σε ιδιωτικές πολυεθνικές, κυρίως αμερικανικών συμφερόντων. Άλλωστε, τα διάφορα «πειράματα» των τελευταίων δεκαετιών έχουν προετοιμάσει καταλλήλως το έδαφος, φτιάχνοντας εταιρικά σχήματα διαχείρισής του σε περιφερειακή βάση, που αρχικώς παρουσιάστηκαν ως ευέλικτα δημόσια μοντέλα διοίκησης για τη βελτίωση της αποδοτικότητας και τον περιορισμό της σπατάλης…