Έμποροι των συνόρων – Η Ε.Ε. ως μηχανισμός αποβολής ανθρώπων

Του Γιάννη Κιμπουρόπουλου

Το μεταναστευτικό μέσα από το βιβλίο του Απ. Φωτιάδη Έμποροι των συνόρων: Η νέα ευρωπαϊκή αρχιτεκτονική επιτήρησης

Οι περισσότεροι Ευρωπαίοι ξέρουν τη Λαμπεντούζα. Κάποιοι θυμούνται το Φαρμακονήσι, αρκετοί έχουν ακουστά τη Frontex. Αλλά, ελάχιστοι γνωρίζουν τι κρύβεται πίσω από μυστηριώδη αρχικά και ονόματα όπως: Eurosur, Eurojust, AENAAS, EUBAM Libya, Mare Nostrum, ERSG, AMIF, Triton, Poseidon ή Perseus. Ποιος μπορεί να φανταστεί, για παράδειγμα, ότι αυτό το τελευταίο, που δανείζεται το όνομά του από τον μυθικό γιο του Δία και της Δανάης, δεν είναι παρά τα αρχικά του ευρωπαϊκού προγράμματος «Protection Seas and Borders through the Intelligent Use of Surveillance» (Προστασία Θαλασσών και Συνόρων μέσω της Έξυπνης Χρήσης Συστημάτων Επιτήρησης); Το Perseus, όπως και τα προαναφερθέντα μυστηριώδη ονόματα, αποτελούν μηχανισμούς μέσω των οποίων η Ε.Ε. υπηρετεί τα τελευταία χρόνια τη μεταναστευτική της πολιτική και τις τερατώδεις μεταλλάξεις της.

Κορνήλιος Καστοριάδης – Ποια Ευρώπη; Ποιες απειλές; Ποια υπεράσπιση;

«Ο άνθρωπος γεννιέται ελεύθερος και είναι παντού στα σίδερα» έγραψε ο Ρουσσώ.

Όχι, κανένας φυσικός νόμος ή θεϊκή βούληση δεν κάνει τον άνθρωπο να γεννιέται ελεύθερος (ή μη ελεύθερος).
Αν όμως είναι, πράγματι, σχεδόν παντού στα σίδερα, είναι γιατί γεννιέται ανάμεσα σε σίδερα πού είναι έτοιμα να τον υποδεχτούν —και πού τον κάνουν έτσι ώστε να μη ζητάει άλλο από το να τα δεχτεί.

Σίδερα κυρίως άυλα και που δεν είναι μόνο ούτε τόσο εκείνα πού σφυρηλατούνται από την κυριαρχία μιας ιδιαίτερης κοινωνικής ομάδας. Καμιά ομάδα δεν θα μπορούσε να διατηρήσει είκοσι τέσσερις ώρες την κυριαρχία της σε μια κοινωνία πού η μεγάλη της πλειονότητα δεν θα τη δεχόταν.

Η κυριαρχία αυτή είναι η κυριαρχία της εκάστοτε κατεστημένης θέσμισης:
του δεδομένου νόμου, των θεσμισμένων και κυρωμένων σημασιών και παραστάσεων.