Το 2001 οι Ταλιμπάν κατέστρεψαν ολοσχερώς τα μεγάλα αγάλματα του Βούδα στην κοιλάδα του Μπαμιγιάν του Αφγανιστάν. Η Ουνέσκο και η «πολιτισμένη» ανθρωπότητα φρικιούσε με το έγκλημα κατά του πολιτισμού. Όταν τον Απρίλιο του 2003 οι Αμερικανοί στρατιώτες καταλάμβαναν την Βαγδάτη και λεηλατούσαν το αρχαιολογικό μουσείο της πόλης η φρίκη διαχύθηκε στον «πολιτισμένο» κόσμο, αλλά τα μέσα ενημέρωσης φρόντισαν να την αναμείξουν καταλλήλως και να την κάνουν λιγότερο ανατριχιαστική.
Τα δυο συμβάντα ήταν περιστατικά του ίδιου πολέμου. More
Όταν το πρωτ ‘ ακούς αρχικά μένεις ενεός, σχεδόν εμβρόντητος… «οι τράπεζες πολτοποίησαν βιβλία»…. Πολτοποίησαν… Δηλαδή γράμματα, λέξεις, σκέψεις, ιδέες, νοήματα, ποιήματα, ιστορίες, αφηγήσεις, εξομολογήσεις, μνήμες… όλα ένας χυλός. Η τραγική είδηση ήρθε στο φως της δημοσιότητας από καταγγελίες συγγραφέων και δεν διαψεύστηκε.
Ο Soloup μας είχε δείξει με το «Αϊβαλί» (του) τις δυνατότητες διείσδυσης στην Ιστορία που διαθέτει ως εργαλείο έκφρασης το graphic novel.
Ο πήχης ήταν ήδη πολύ ψηλά και πήγε ακόμη ψηλότερα από το θέμα με το οποίο ο Soloup καταπιάστηκε στη νέα του δημιουργία, «Η μάχη της πλατείας», η οποία έχει να κάνει με την απαρχή της δημιουργίας του ελληνικού κράτους, την παλιγγενεσία, το 1821. Και όχι απλώς μόνο με αυτά… More
Από τη Δευτέρα βρίσκεται στις προθήκες των βιβλιοπωλείων το καινούργιο βιβλίο του Διονύση Ελευθεράτου (κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Τόπος) «Μια λοξή ματιά στην Ιστορία – 200 χρόνια νεοελληνικού κλαυσίγελου». Το βιβλίο αντλεί την έμπνευσή του από την επέτειο των 200 χρόνων από την Επανάσταση του 1821 που δημιούργησε το νεοελληνικό κράτος.
Σε μια ογκοδέστατη έκδοση 478 σελίδων ο συγγραφέας – αξιοποιώντας τον Τύπο κάθε εποχής – έχει συγκεντρώσει γεγονότα που σφράγισαν τη νεοελληνική ιστορία και την πορεία της χώρας αλλά ταυτόχρονα έχουν και μια σύγχρονη αξία, καθώς μας δημιουργούν την εντύπωση πως βασικές δομές και πρακτικές της εξουσίας της νεοελληνικής κοινωνίας έχουν μείνει αμετάβλητες στον χρόνο αναφορικά με την κεντρική αντίληψη και φιλοσοφία τους.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα το απόσπασμα που ακολουθεί. More
Το αριστοτεχνικό έργο, καρπός πολύχρονης πρωτοποριακής σκέψης και έρευνας, της Σοσάνα Ζούμποφ κυκλοφόρησε στα ελληνικά από τις Εκδόσεις Καστανιώτη.
«Από την πρώτη κιόλας σελίδα καταλήφθηκα από την ακατανίκητη ανάγκη να πω ότι αυτό το βιβλίο πρέπει να το διαβάσουμε όλοι ως πράξη αυτοάμυνας στην ψηφιακή εποχή. Η Ζούμποφ, με εκπληκτική διαύγεια και ηθικό σθένος, όχι μόνο καταδεικνύει πώς ο εγκέφαλός μας έχει μετατραπεί σε δεξαμενή εξόρυξης δεδομένων, αλλά και πόσο ραγδαία και ριζικά μεταβάλλεται κατά τη διάρκεια αυτής της διαδικασίας. Εχουμε αργήσει, έχουμε χάσει ήδη πολλά, πλην όμως, όπως προκύπτει από αυτές τις επιτακτικές σελίδες, υπάρχει ακόμη ελπίδα για χειραφέτηση». More
Τα επιτεύγματα του ανθρώπινου εγκεφάλου είναι σίγουρα εντυπωσιακά και οι σύγχρονες νευροεπιστήμες δεν σταματούν να μας εκπλήσσουν για τις δυνατότητες που συνεχώς ανακαλύπτουν. Αυτό το μυστήριο και ταυτοχρόνως θαυμαστό όργανο που φωλιάζει μέσα στο κρανίο είναι το κέντρο των σκέψεων, των αισθήσεων, της συνείδησης και όλων εκείνων των μαγικών πραγμάτων που μας καθορίζουν στη ζωή.
Ο εγκέφαλος όμως δεν έχει μόνο τις μεγαλειώδεις του στιγμές, αφού πολλές φορές στο εσωτερικό του συμβαίνουν και φοβερά πράγματα, έστω και εάν αυτά έχουν ορισμένα πολύ εξωτικά ονόματα: επιφυσιοκύττωμα, γλοιοβλάστωμα, ανεύρυσμα, επενδύμωμα, έμφρακτο, μυελοβλάστωμα και άλλα πολλά, τα οποία παραπέμπουν σε πολύ σοβαρές ασθένειες, όπως οι καρκινικοί και θανατηφόροι όγκοι ή βλάβες που αφήνουν το μοιραίο αποτύπωμά τους σ’ ολόκληρη τη ζωή των ασθενών. More
O Raul Lemesoff από την Αργεντινή, αποφάσισε να ρίξει στην άνιση μάχη των ισχυρών αυτού του κόσμου, το δικό του άρμα μάχης. Δεν πρόκειται για άλλο από το “όπλο μαζικής διδασκαλίας” (Arma de Instruccion Masiva), που αποστολή έχει να αφανίσει την καταστροφική άγνοια, συνεισφέροντας στη διάδοση της γνώσης. More
Κυκλοφόρησε στα ελληνικάτο βιβλίοτου Έντουαρντ Τζόζεφ Σνόουντεν ,του πρώην εργολαβικού υπαλλήλου των NSA/CIA που αποφάσισε να αποκαλύψει στο κόσμο εσωτερικά έγγραφα των μυστικών υπηρεσιών που αποδεικνύουν ότι η αμερικανική κυβέρνηση έχει στήσει ένα παγκόσμιο σύστημα μαζικής παρακολούθησης των καθημερινών δραστηριοτήτων των περισσότερων χρηστών στο διαδίκτυο.
Πρόκειται γιαέγγραφα που περιγράφουν λογισμικά όπως το PRISMA και το XKEYSCORE που συνδέονται με τις περισσότερες από τις γνωστές υπηρεσίες του διαδικτύου όπως το facebook, το twitter, το gmail ,το yahoo, youtube κ.λπ. και δίνουν πρόσβαση στις NSA/CIA σε όλη την καταγεγραμμένη ιδιωτική και δημόσια πληροφορία για κάθε χρήστη, με τη μορφή της αναζήτησης απλά ενός e-mail. Ή όπως το Upstream που συνδέεται με τις διαδικτυακές υποδομές (routers κ.λπ.) και αποκτά απευθείας πρόσβαση στη μεταδιδόμενη πληροφορία παγκοσμίως. More
Μια διαφορετική ματιά με αφορμή την πρόσφατη κυκλοφορία της «αυτοβιογραφίας» ενός προβεβλημένου από τα ΜΜΕ πρωταγωνιστή «ριάλιτι επιβίωσης», την οργή και την ειρωνεία των «ελιτιστών» (πώς τολμάει!) και την υπεράσπιση της επιθυμίας του να κάνει κάποιος ό,τι θέλει.
Σαρώνουν οι πωλήσεις της αποκαλούμενης «ροζ» λογοτεχνίας και βιβλίων συνωμοσιολογίας, παραψυχολογίας και αστρολογία
Το 1936 ο Βάλτερ Μπένγιαμιν, στηριγμένος σε μια σχετική θέση του Πολ Βαλερί, είχε αναφερθεί στις μεγάλες δυνατότητες που δίνει η τεχνολογική επανάσταση και η εξέλιξη των επιστημών σε όλο και μεγαλύτερα πλήθη ανθρώπων να ασχοληθούν με την τέχνη. Η διάδοση του βιβλίου, της φωτογραφίας, του κινηματογράφου –έγραφε- μπορεί να αλλάξει την κατάστασή τους, να τους κάνει εν δυνάμει δημιουργούς. Και δεν είχε άδικο. Η τέχνη από ενασχόληση «ειδικών», ολίγων και «χαρισματικών» αγκάλιασε περισσότερους ανθρώπους, έδωσε αφορμές και δημιούργησε καλλιτεχνικές προσδοκίες σε πολλούς. Είναι εξάλλου μια από τις ευγενέστερες δραστηριότητες του ανθρώπου, σε θεωρητικό –τουλάχιστον- επίπεδο. More
Ξεκίνησα να γράφω αυτό το έργο εμπνεόμενος από κάποιον συνδρομητή/συγγραφέα στο περιοδικό «Οικοτοπία», που χρησιμοποιούσε το ψευδώνυμο «Εραστής Μετεωρολογικών Φαινομένων»: που μπήκε στη ζωή μου εκ του μακρόθεν και για λίγο, αλλά με κάποια σημασία. Για μένα ήταν ένας γνωστός-άγνωστος, που τον αναζήτησα σε κάποια φάση αλλά τελικά έκρινα πως είναι καλύτερο να μείνει εκεί που είναι – θα ‘λεγα σάμπως μέσα στο θολό τοπίο μιας φθινοπωρινής ημέρας. Πάντως μέσα από τους συνειρμούς που μου υπαγόρευσε οδηγήθηκα σε μια προσέγγιση του τοπίου – όπως αυτό αναδύεται μέσα από τη κοινή δράση σχετικά σταθερών και ασταθών παραγόντων: της εδαφικής ιδιομορφίας και των στοιχείων του κλίματος.
Το μήκος, το πλάτος, το ύψος, ορίζουν ένα σώμα. Το εισόδημα, το είδος της εργασίας και ο ελεύθερος χρόνος, η ποιότητα ζωής ως αίσθηση και αντικειμενικό πλαίσιο, ορίζουν τη ζωή του ανθρώπου. Το τοπίο ως φαινομενικότητα των πραγμάτων είναι διάσταση μιας διάστασης, που λέγεται «ποιότητα ζωής». Είναι κοινόχρηστη και δημόσια αναψυχή, είναι «πόρος». Και η προβληματική γι’ αυτό είναι σημαντικό βήμα για την αναβάθμιση της έννοιας της περιβαλλοντικής προστασίας… More
Ένα εμπορικό βιβλίο έχει να μας πει πολλά για το πώς κατασκευάζονται ανάγκες και ερωτήματα στην εποχή της παγκοσμιοποίησης.
Η τεχνολογία γίνεται η νέα θρησκεία που συμφιλιώνεται με τις παλιές.
To τελευταίο βιβλίο του συγγραφέα του «Κώδικα Ντα Βίντσι, του Νταν Μπράουν, που μόλις κυκλοφόρησε (εκδ. Ψυχογιός, μτφρ. Χρ. Καψάλης) είναι το πιο πολυδιαφημισμένο βιβλίο της χρονιάς και πιθανότατα θα αποδειχτεί και το πιο πολυδιαβασμένο. Ένα βιβλίο εμπορικό που όμως έχει να μας πει πολλά για τις ανάγκες και τα ερωτήματα ενός παγκόσμιου κοινού ή μάλλον για το πώς κατασκευάζονται αυτές οι ανάγκες και τα ερωτήματα στην εποχή της παγκοσμιοποίησης. Εύκολα μπορεί κανείς να ξεμπερδέψει με βιβλία σαν κι αυτό χαρακτηρίζοντάς τα, π.χ., προϊόντα μιας υποκουλτούρας ή δηλώνοντας «εγώ δεν διαβάζω τέτοια πράγματα». Όμως το «Όριτζιν» είναι ένα σύγχρονο λαϊκό ανάγνωσμα και η αγνόησή του ή η εκ προοιμίου καταδίκη του είναι δείγμα σνομπισμού και αυτάρεσκου σοφολογιωτατισμού. More
Το κείμενο που ακολουθεί είναι η δήλωση που είχε κάνει ο συγγραφέας William Powell για το βιβλίο του ο «Τσελεμεντές του Αναρχικού». Πρόκειται για ένα βιβλίο που μεταφράστηκε και εκδόθηκε στα ελληνικά το 1982. Αυτό το κατασκεύασμα, που δεν έχει ούτε ίχνος αναρχικής απελευθερωτικής προοπτικής, καταχωρήθηκε σαν αναρχικό. Υπήρξαν, βέβαια, αρκετές αντιδράσεις από την εποχή της έκδοσής του. Παρ’ όλα αυτά, ακόμα και η αρνητική διαφήμιση έκανε καλά την προπαγανδιστική δουλειά της.
Ανεξάρτητα από τους λόγους (δεν αποδέχεται «ότι η βία είναι ένα θεμιτό μέσο για την πολιτική αλλαγή») για τους οποίους ο William Powell έχει αποκηρύξει το βιβλίο που είχε γράψει, το κατασκεύασμα αυτό, που προπαγανδίζει τις ναρκωτικές ουσίες και τη χρήση τους ενώ, συνάμα, περιέχει μια σύνοψη εγχειριδίων για τις ειδικές δυνάμεις (τα ειδικά σώματα δολοφόνων που κατασκευάζει κάθε κράτος) δεν έχει κάποια σχέση με την αναρχία. More
Αν από το αρχαιοελληνικό ρήμα “διαβιβάζω” διαγράψετε σαν πλεονάζουσα τη μεσαία συλλαβή “βι”, θα πάρετε το νεοελληνικό ρήμα “διαβάζω” που σημαίνει, ακριβώς, διαβιβάζω, δηλαδή μεταφέρω απ’ το ένα μέρος στο άλλο. Μ’ άλλα λόγια, το διάβασμα είναι μια πράξη μεταφοράς της γνώσης από εκείνον που την έχει στον άλλο που δεν την έχει και που θα επιθυμούσε να την αποχτήσει.
Κατά κάποιον τρόπο, όλοι εμείς οι αναγνώστες ανήκουμε στο… σώμα των Διαβιβάσεων, με μια διαφορά ωστόσο απ’ τους στρατιώτες διαβιβαστές: Η γνώση μας διαβιβάζεται από άλλους και η επικοινωνία σταματάει σε μας. Για να διαβιβάσουμε, με τη σειρά-μας, τη γνώση που αποκτήσαμε, μαζί με τις δικές-μας ενδεχομένως προσθήκες, πρέπει από αναγνώστες να γίνουμε συγγραφείς, καλλιτέχνες, ρήτορες, ή απλώς συζητητές.
Αυτό σημαίνει πως η διαδικασία του διαβάσματος που σταματάει στο διάβασμα χάνει το νόημά-της, δηλαδή δεν είναι πια διαβίβαση της γνώσης, αφού το μήνυμα ή η πληροφορία θα χαθεί μαζί με μας αν δεν φροντίσουμε να διαβιβαστεί εμπλουτισμένη σε άλλους. More
Πριν λίγους μήνες κυκλοφόρησε στην χώρα μας το βιβλίο του, Γάλλου οικονομολόγου και κοινωνιολόγου, Φρεντερίκ Λορντόν με τίτλο Σκοτώνουν τους Έλληνες… Χρονικά του ευρώ 2015. Το βιβλίο αποτελεί συλλογή άρθρων – αναλύσεων του Λορντόν αναφορικά με τις πολιτικές εξελίξεις στην Ελλάδα την προηγούμενη πολυτάραχη χρονιά. Τα άρθρα, γραμμένα σε μαχητικό και κριτικό τόνο, αναρτήθηκαν στο blog LaPompePhynance (Η αντλία της φυλλοξήρας) του γαλλικού εντύπου LeMondeDiplomatique.
Ο Λορντόν, είναι ένας ριζοσπάστης διανοούμενος που ανήκει στην επονομαζόμενη ΣχολήτηςΡύθμισης που έχει τις ρίζες της στην σκέψη των Μαρξ και Κέυνς. Επίσης, αποτελεί ιδρυτικό μέλος της συσπείρωσης των EconomistesAtterres (Αηδιασμένων οικονομολόγων). Ο Λορντόν ήταν, επίσης, από αυτούς που προοϊκονομούσαν την αποτυχία του ΣΥΡΙΖΑ, ακόμα και όταν αυτός βρισκόταν στον προθάλαμο της κυβερνητικής εξουσίας, τον Γενάρη του 2015. More
Για το βιβλίο του Π. Παπακωνσταντίνου Αριστερά, Κυβέρνηση και Κράτος
Το υστερόγραφο στο βιβλίο του Πέτρου Παπακωνσταντίνου Αριστερά, κυβέρνηση και κράτος. Κλασικές αναλύσεις, σύγχρονες εμπειρίες, που κυκλοφορήθηκε από τις Εκδόσεις Λιβάνη, έχει ημερομηνία… 20 Απριλίου 2015. Έκτοτε συνέβησαν πολλά. Ίσως τελείως αναπάντεχα και για την πιο αχαλίνωτη (…λογική) φαντασία, η οποία, όμως, βασιζόταν σε στέρεα (βάσει ποικίλης γνώσης) πρόγνωση της πορείας των γεγονότων από 25ης Ιανουαρίου, από τις πρώτες κιόλας μέρες των πεπραγμένων των αμφιταλαντευόμενων σχολιαρόπαιδων και βυθισμένων στην παντοειδή άγνοια μειρακίων της «αριστερής» ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ (με ελάχιστες φωτισμένες και θεσμικά προσηλωμένες εξαιρέσεις…) με πρωτοκορυφαίο τους τον ανεκδιήγητο και ανεπανάληπτο στη σύγχρονη ελληνική ιστορία σπιθαμιαίο πρωθυπουργίσκο. Η «φαντασία» αυτή έβλεπε τον τυχοδιωκτισμό, την αδαημοσύνη, την έλλειψη και του στοιχειώδους σχεδιασμού, προγράμματος και «ιδεολογίας», τις παλινωδίες, τις αυτοαναιρέσεις, την τρικυμία εν κρανίω και το πολύπτυχα ανερμάτιστο τής κατ’ ευφημισμόν, όπως αποδείχθηκε, πρώτης… «αριστερής» κυβέρνησης στον τόπο, και μπορούσε να εικάσει τη δουλοπρεπή, αμοραλιστική, κατάληξη της όλης (ψυχοπαθολογικής) πορείας της προς το 3ο Μνημόνιο, το ξεπούλημα της χώρας, την άτακτη και άνευ όρων παράδοση και συνθηκολόγηση καθώς και τον καλπάζοντα δοσιλογισμό και τον διασυρμό ή την ποδοπάτηση από την ίδια, και του τελευταίου προκαλύμματος θεσμικού και συνταγματικού σεβασμού. More
Με το ρίσκο να φανώ γελοίος , επιτρέψτε μου να πω, πως ο πραγματικός επαναστάτης καθοδηγείται από τρομερά συναισθήματα αγάπης . Μου είναι αδύνατον να σκεφτώ έναν αληθινό επαναστάτη να υστερεί αυτής της ποιότητας.
Ερνέστο Γκεβάρα
Αυτά τα λόγια του Τσε θα περιέγραφαν χωρίς καμιά άλλη λέξη «το δένδρο του σκαντζόχοιρου» του Αντόνιο Γκράμσι. Τα γράμματα που έγραψε μέσα από τη φυλακή απευθυνόμενος στους δυο γιους του Ντέλιο και Τζουλιάνο.
Το δένδρο του σκαντζόχοιρου κομματιάζει την «ανάγκη» μας να ταυτίζουμε τους μεγάλους επαναστάτες με ήρωες μυθικούς, ατσάλινους, χαλύβδινους και απομακρυσμένους από την ανθρώπινη φύση. Με μια κουβέντα επαναφέρει τους επαναστάτες στην πραγματική τους υπόσταση που εσκεμμένα αφήνουμε στην άκρη θεωρώντας σημαντικότερο να αναδείξουμε τη δράση και το θεωρητικό τους έργο. Αυτή η ανάρτηση δεν έχει στόχο να αναδείξει τον Αντόνιο Γκράμσι ως έναν από τους σημαντικότερους επαναστάτες του παγκόσμιου κινήματος αλλά ως έναν από τους πιο ιδιαιτέρους ,στοργικούς, σπανίους και τρυφερούς πατεράδες που έχω «συναντήσει» μέσα από τα γραπτά του. More
Τράπεζα σημαίνει τραπέζι. Αυτό το ξέρουμε όλοι. Εκείνο που ίσως δεν ξέρουμε όλοι είναι γιατί η νέα ελληνική λέξη τραπέζι διαχώρισε το νόημά της από την αρχαία ελληνική λέξη τράπεζα. Κι ακόμα, γιατί η αρχαία τράπεζα ύψωσε σε κεφαλαίο το πρώτο γράμμα και έγινε Τράπεζα.
Βέβαια, όλοι ξέρουμε πως το κτίριο μιας τράπεζας δεν έχει τραπεζαρία για τους πελάτες. Έχει όμως και τώρα τραπέζια, δηλαδή μπάνκους, όπως θα έλεγαν οι Ιταλοί, οι δημιουργοί της πρώτης σύγχρονης Μπάνκας. Πάνω σ’ αυτά τα τραπέζια οι τραπεζικοί υπάλληλοι συνεχίζουν τη δουλειά που έκαμναν και οι αρχαίοι έλληνες τραπεζίτες, γνωστοί τον καιρό εκείνο σαν κερματισταί, διότι ασχολούνταν με κέρματα, δηλαδή κοψίδια, τεμάχια του ακέραιου νομίσματος. More
Το διαχρονικό κείμενο του Χέρμπερτ Μαρκούζε για το δικαίωμα της πολιτικής ανυποταγής
ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΠΩ ΔΥΟ ΛΟΓΙΑ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ για το δικαίωμα της αντίστασης, γιατί ανακαλύπτω με κατάπληξη πόσο λίγοι έχουν συνειδητοποιήσει ότι η αναγνώριση αυτού του δικαιώματος -δηλαδή της «πολιτικής ανυποταγής»,- ανήκει στα αρχαιότερα και ιερότερα στοιχεία του δυτικού πολιτισμού.
Η ΙΔΕΑ ΟΤΙ ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΝΑ ΔΙΚΑΙΟ ΠΟΥ ΣΤΕΚΕΙ ΥΨΗΛΟΤΕΡΑ ΑΠΟ ΤΟ ΘΕΤΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ είναι τόσο παλιά, όσο κι ο ίδιος ο πολιτισμός μας. Ιδού λοιπόν η διαμάχη ανάμεσα σε δύο δίκαια: Οιαδήποτε αντιπολίτευση, που ξεπερνά την ιδιωτική σφαίρα, είναι υποχρεωμένη να την αντιμετωπίσει. Γιατί η «καθεστηκυία» τάξη κατέχει το νόμιμο μονοπώλιο της ισχύος, του κράτους, και το θετικό δικαίωμα, το χρέος μάλιστα, να μεταχειριστεί τη βία για την αυτοάμυνά της. More
Το βιβλίο «Πώς η ιδεολογία της μη-βίας προστατεύει το Κράτος» (τίτλος πρωτοτύπου “How Nonviolence Protects Τhe State”) του Αμερικάνου αναρχικού Peter Gelderloos μεταφράστηκε στα ελληνικά το 2012, τυπώθηκε από την εκδοτική κολλεκτίβα Rotta για λογαριασμό των εκδόσεων Αλληλεγγύη και διατίθεται με ελεύθερη συνεισφορά σε καταλήψεις και ελευθεριακά στέκια. Το βιβλίο και το εισαγωγικό σημείωμα αναδημοσιεύονται από εμάς μετά από συνεννόηση με την Rotta και τις εκδόσεις Αλληλεγγύη. More
Η λεπτομέρεια δεν είναι μια έννοια ξεκαθαρισμένη. Είναι πάντοτε θέμα οπτικής γωνίας. Λέμε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ και η Χ.Α. κράτησαν τα ποσοστά τους στις τελευταίες εκλογές: -0,29% ο πρώτος, 2,46% η δεύτερη.
Λεπτομέρεια, θα μου πείτε. Αν τώρα δούμε αυτά τα ποσοστά τι αντιπροσωπεύουν σε αριθμό ψηφοφόρων, θα έχουμε μια έκπληξη. Η σύγκριση γίνεται με τις βουλευτικές του Ιουνίου 2012. 140.000 ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ, αυτό σημαίνει το 0,29 στις ευρωεκλογές, άλλαξαν γνώμη και εγκατέλειψαν το κόμμα τους. Αντιθέτως 100.000 άνθρωποι πείσθηκαν πως η εγκληματική οργάνωση της Χ.Α. είναι εθνοσωτήρια δύναμη και αύξησαν το ποσοστό της κατά 2,46 για να την καταστήσουν τρίτη κοινοβουλευτική δύναμη. More
Παρουσιάζουμε το τελευταίο από τα τρία κομμάτια ( για λόγους ευκολότερης ανάγνωσης) του κεφαλαίου 9 από το βιβλίο της Χάνα Αρεντ “The origins of totalitarianism”
ΚΕΦΑΛΑΙΟ εννέα: Η παρακμή του έθνους – κράτους και το τέλος των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου
Από μόνη της η απώλεια της προστασίας της κυβέρνησης δεν είναι περισσότερο πρωτοφανής από την απώλεια ενός σπιτιού. Πολιτισμένες χώρες πρόσφεραν το δικαίωμα του ασύλου σε όσους για πολιτικούς λόγους, είχε διωχθεί από τις κυβερνήσεις τους και η πρακτική αυτή, αν και ποτέ δεν ενσωματώθηκε επίσημα σε οποιοδήποτε σύνταγμα, είχε λειτουργήσει αρκετά καλά σε όλο τον δέκατο ένατο και ακόμη και στον αιώνα μας. Το πρόβλημα προέκυψε όταν φάνηκε ότι οι νέες κατηγορίες των διωκόμενων ήταν πάρα πολλές για να αντιμετωπιστούν από μια ανεπίσημη πρακτική που προορίζεται για εξαιρετικές περιπτώσεις. Επιπλέον, η πλειοψηφία δύσκολα θα μπορούσε να πληροί τις προϋποθέσεις για το δικαίωμα του ασύλου, το οποίο σιωπηρά προϋποθέτει πολιτικές ή θρησκευτικές πεποιθήσεις οι οποίες δεν έχουν τεθεί εκτός νόμου στη χώρα καταφύγιο. Οι νέοι πρόσφυγες δεν διώκονταν λόγω του τι είχαν κάνει ή για την σκέψη τους, αλλά λόγω του τι αμετάβλητα ήταν – γεννημένοι σε λάθος είδος ράτσας ή σε λάθος είδος τάξης ή είχαν συνταχθεί με λάθος είδος κυβέρνησης ( όπως στην περίπτωση του Ισπανικού Δημοκρατικού Στρατού ). More
Παρουσιάζουμε το δεύτερο από τα τρία κομμάτια ( για λόγους ευκολότερης ανάγνωσης) του κεφαλαίου 9 από το βιβλίο της Χάνα Αρεντ “The origins of totalitarianism”
ΚΕΦΑΛΑΙΟ εννέα: Η παρακμή του έθνους – κράτους και το τέλος των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου
Το δεύτερο μεγάλο σοκ που ο ευρωπαϊκός κόσμος υπέστη από την άφιξη των προσφύγων ήταν η συνειδητοποίηση ότι ήταν αδύνατο να απαλλαγεί από αυτούς ή να τους μετατρέψει σε υπηκόους της χώρας ασύλου. Από την αρχή όλοι είχαν συμφωνήσει ότι υπήρχαν μόνο δύο τρόποι για να λυθεί το πρόβλημα:. Επαναπατρισμός ή πολιτογράφηση – ^ Όταν το παράδειγμα των πρώτων κυμάτων Ρώσων και Αρμενίων απέδειξε ότι κανένας από τους δύο τρόπους δεν έδωσε απτά αποτελέσματα, οι χώρες της καταφυγής απλά αρνήθηκαν να αναγνωρίσουν την ανιθαγένεια σε όλες τις μεταγενέστερες αφίξεις, καθιστώντας έτσι την κατάσταση των προσφύγων, ακόμη πιο ανυπόφορη. ” Από την άποψη των ενδιαφερόμενων κυβερνήσεων ήταν αρκετά κατανοητό ότι θα έπρεπε να συνεχίσουν να υπενθυμίζουν στην Κοινωνία των Εθνών» ότι το έργο των Προσφύγων [ της ] έπρεπε να εκκαθαριστεί με τη μεγαλύτερη δυνατή ταχύτητα “, είχαν πολλούς λόγους να φοβούνται ότι αυτοί που είχαν εξαχθεί από την παλιά τριάδα κράτους-λαών-εδάφους, η οποία εξακολουθεί να αποτελεί τη βάση της Ευρωπαϊκής οργάνωσης και του πολιτικού πολιτισμού, διαμόρφωσαν μόνο την αρχή ενός αυξανόμενου κινήματος, ήταν μόνο η πρώτη στάλα από μια συνεχώς αυξανόμενη δεξαμενή. More
Είναι σχεδόν αδύνατο ακόμη και τώρα να περιγραφεί τι πραγματικά συνέβη στην Ευρώπη στις 4 Αυγούστου του 1914. Οι μέρες πριν και οι ημέρες μετά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο διαχωρίζονται όχι σαν το τέλος μιας παλιάς και η αρχή μιας νέας περιόδου, αλλά, ως η προηγούμενη και η επόμενη ημέρα μετά από μια έκρηξη. Ωστόσο, αυτό το σχήμα λόγου είναι ανακριβές, όπως και όλα τα άλλα, επειδή η ησυχία της θλίψης που κατασταλάζει μετά από μια καταστροφή ποτέ δεν έγινε πραγματικότητα. Η πρώτη έκρηξη φαίνεται να πυροδότησε μια αλυσιδωτή αντίδραση στην οποία έχουμε πιαστεί από τότε και την οποία κανείς δεν φαίνεται να είναι σε θέση να σταματήσει.
Ο πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος διέλυσε την Ευρωπαϊκή αβροφροσύνη (comity) των εθνών ανεπανόρθωτα, κάτι που κανένας άλλος πόλεμος δεν είχε κάνει ποτέ. Ο πληθωρισμός κατέστρεψε ολόκληρη την τάξη των μικρών ιδιοκτητών χωρίς ελπίδα για ανάκαμψη ή νέα συγκρότηση, κάτι που καμία νομισματική κρίση δεν είχε κάνει ποτέ πριν τόσο ριζικά. Η ανεργία, όταν ήρθε, έφτασε μυθώδεις αναλογίες, δεν περιοριζόταν πλέον στην εργατική τάξη, αλλά άδραξε με ασήμαντες εξαιρέσεις ολόκληρα έθνη. Οι εμφύλιοι πόλεμοι που ξεκινούν και εξαπλώνονται πάνω από είκοσι χρόνια δύσκολης ειρήνης δεν ήταν μόνο πιο αιματηροί και πιο σκληροί από ό, τι όλοι οι προγενέστεροι, αλλά ακολουθήθηκαν από μεταναστεύσεις ομάδων που, σε αντίθεση με τους ευτυχέστερους προηγούμενους των θρησκευτικών πολέμων, δεν ήταν καλοδεχούμενες πουθενά και δεν μπορούσαν να αφομοιωθούν πουθενά. More
Απόσπασμα από το βιβλίο του Δ. Χαριτόπουλου «Ημών των Ιδίων»
“Ο πραγματικός πλούτος της χώρας παράγεται στο χωράφι και στο εργοστάσιο, γι αυτό οι αγρότες και οι εργάτες δε διανοήθηκαν ποτέ να επικαλεστούν κάποια νεφελώδη ιδεολογήματα για τη δουλειά τους. Η προσφορά τους είναι αυταπόδεικτη.
Αντιθέτως οι απασχολούμενοι στον τριτογενή τομέα των υπηρεσιών, δεν αρκούνται στην υψηλότερη αμοιβή που εισπράττουν, αλλά αγωνιούν να δώσουν και ανώτερο νόημα σε αυτό που κάνουν. More
ΤΑΙΠΕΔ ..Το μεγαλο ξεπουλημα - Καντε κλικ και ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ
Iδιωτικοποιήσεις – Στρώνοντας το δρόμο με Μύθους
Iδιωτικοποιήσεις : Στρώνοντας το δρόμο με Μύθους - ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΣΤΗΝ ΕΙΚΟΝΑ
ΠΟΤΕ ΘΑ ΚΑΜΕΙ ΞΑΣΤΕΡΙΑ
Η ΥΠΕΡΟΧΗ ΕΛΛΑΔΑ ! ΕΝΑ ΒΙΝΤΕΟ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΕΙΤΕ
Ελληνικό: επένδυση ή κάτι άλλο;
Μικρός Οδηγός Δικαιωμάτων Ανέργων
Χρήσιμος μικρός οδηγός δικαιωμάτων ανέργων - Κάντε κλικ στην εικόνα
Τα Απομνημονεύματα του Μακρυγιάννη και άλλα κείμενα
Αντιγράψτε τον σύνδεσμο για να διαβάσετε τα Απομνημονεύματα του Μακρυγιάννη από το Σπουδαστήριο του Νέου Ελληνισμού.
http://www.snhell.gr/testimonies/writer.asp?id=102
Ελεύθερη Λαική Αντιστασιακή Συσπείρωση 