Σκάνδαλο είναι το ίδιο το γιούρογκρουπ

Άστραψε και βρόντηξε ο πρόεδρος της βουλής Κ. Τασούλας, ο Κ. Μητσοτάκης, όλο το συστημικό στερέωμα, ακόμα και στην υποψία πως θα δοθούν στη δημοσιότητα οι συνομιλίες στο γιούρογκρουπ το πρώτο εξάμηνο του 2015. «Παράνομες ηχογραφήσεις», «σκάνδαλο», αν είναι δυνατόν! Ως απαράδεκτο επέστρεψε το επίμαχο στικάκι ο Κ. Τασούλας στον Γ. Βαρουφάκη… Αργά το βράδυ της Παρασκευής ο επικεφαλής του ΜέΡΑ25 ανακοίνωσε πως θα τις δημοσιοποιήσει ο ίδιος εντός του Φεβρουαρίου.

Το πήγαινε – έλα των ηχογραφημένων συζητήσεων του Γιάνη Βαρουφάκη

Tο σίριαλ των ηχογραφημένων συζητήσεων του Γιάνη Βαρουφάκη εξελίχθηκε σήμερα στη Βουλή. Πρόκειται για τις ηχογραφήσεις στο πλαίσιο του Eurogroup το πρώτο εξάμηνο του 2015,  που επεδίωξε να καταθέσει στη Βουλή, ο γραμματέας του ΜέΡΑ 25.

Ακολουθεί το ρεπορτάζ με το σίριαλ, όπως το κατέγραψε το enikos:

Μέχρι τα τέλη του Φεβρουαρίου θα έχει δώσει στη δημοσιότητα τον φάκελο, που περιλαμβάνει -σύμφωνα με τον ίδιο- τις ηχογραφήσεις των κρίσιμων Eurogroup του 2015, όπως προανήγγειλε ο Γιάνης Βαρουφάκης.

Βαρουφάκης: «Κοινή λογική» ή «αμερικανιά»;

Του Τάσου Βαρούνη

Η ταινία του Γαβρά θα προκαλέσει συζήτηση και αυτό είναι καλό. Ο Γιάνης θα κυριαρχήσει ως πρωταγωνιστής, όμως σίγουρα θα έρθουν στο προσκήνιο και ζητήματα που αφορούν την κατάσταση της χώρας αλλά κι επιλογών που έγιναν ή δεν έγιναν. Ας είναι λοιπόν και αφορμή προβληματισμού για το «από δω και πέρα». Σε παλαιότερο άρθρο στον Δρόμο («Η ευρωπαϊκή διάσταση του πολιτικού λόγου του ΜέΡΑ25») είχαμε θέσει ένα ορισμένο κριτήριο: «Μια πρόταση θα πρέπει να αξιολογείται ως προς το εάν προάγει την συνείδηση γύρω από κρίσιμες πλευρές του προβλήματος μιας πολιτικής διεξόδου ή αν αντίθετα την καθηλώνει σε δρόμους και σχήματα που έχουν δείξει τον αδιέξοδο χαρακτήρα τους». Η πολιτική παρουσία του Γιάνη Βαρουφάκη μπροστά στα σημερινά επίδικα κινείται ακριβώς σε αυτό το «αντίθετα».

Ενήλικοι στο δωμάτιο, κότες στο υπόγειο

Του Γιάννη Κιμπουρόπουλου

Θεωρητικά η συγκυρία είναι ιδεώδης. Ο Σόιμπλε ξύπνησε -πιθανότατα από εφιάλτη- κι αποφάσισε να ξιφουλκήσει κατά της νεοφιλελεύθερης ηλιθιότητας της απορρύθμισης των αγορών – δικά του λόγια, όχι δικά μου. Η Λαγκάρντ, επιστρέφοντας και τυπικά στον τόπο του εγκλήματος, έγινε λίγο πιο αθυρόστομη, επαναλαμβάνοντας τα κλισέ του ΔΝΤ κατά των θηριωδών ελληνικών πλεονασμάτων. Το κούρεμα του χρέους προς τον ESM, που επίσης ζητούσε το ΔΝΤ, το έκανε γαργάρα προς το παρόν. Ας κωλοκαθίσει στην καρέκλα της προέδρου της ΕΚΤ και βλέπουμε. Στην ίδια την ΕΚΤ – γνωστή και με τα προσωνύμια «χούντα του ευρώ» ή «βασίλειο της τραπεζοκρατίας»- αρκετοί ανακάλυψαν με καθυστέρηση αιώνων την Αμερική κι αναρωτιούνται μήπως είναι καιρός να ξανασκεφτούν τον αντιπληθωριστικό Μωσαϊκό Νόμο που ορίζει ως μέγιστο πληθωρισμό το 2%. Λογικό, όταν η ευρωζώνη έρπει εδώ και τέσσερα χρόνια στον αποπληθωρισμό, τον οποίο ουσιαστικά οι ίδιοι προκαλούν.

Τι άλλο κάνει τη συγκυρία ιδεώδη; Οτι η κυβέρνηση της Ν.Δ. και η αξιωματική αντιπολίτευση του ΣΥΡΙΖΑ συμφωνούν πως, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, πρέπει να απαιτηθεί από τους δανειστές η μείωση των πρωτογενών πλεονασμάτων που δεσμεύουν τη χώρα. Αυτή η συναίνεση θυμίζει λίγο το «να σε κάψω Γιάννη μ’, -με δύο «ν»- να σ’ αλείψω λάδι», αλλά έπειτα από ένα δεκαετές παραγωγικό ολοκαύτωμα, ό,τι πάρομεν καλόν είναι. Ο καβγάς για το ποιος είναι συνεπέστερος στον στόχο της μείωσης ή για το ποιος δέσμευσε πρώτος την ελληνική κοινωνία σε πιο υψηλά ανθρωποφάγα πλεονάσματα είναι άνευ σημασίας – θυμίζει λίγο αγοράκια στην αρχή της εφηβείας τους που τσακώνονται για το ποιο έχει πιο μεγάλο ξέρετε τι…

«Πανεπιστημιακή αστυνομία» πρότεινε ο Βαρουφάκης!

«Εάν δεν δημιουργηθεί μία υπηρεσία περιφρούρησης του ασύλου, ένα σώμα πανεπιστημιακής ασφάλειας, πανεπιστημιακής αστυνομίας, με την εκπαίδευση ένστολων, με τα μέσα και τα αγαθά που χρειάζονται, έτσι ώστε να περιφρουρηθεί η περιουσία του πανεπιστημίου, η ακαδημαϊκή ελευθερία, το δικαίωμα στην έκφραση όλων των απόψεων, δεν πρόκειται να αλλάξει τίποτα», υποστήριξε ο πρόεδρος του ΜέΡΑ 25, Γιάνης Βαρουφάκης!  «Η πρώτη μέριμνα της πολιτείας θα έπρεπε εδώ και χρόνια να είναι η δημιουργία αυτής της πανεπιστημιακής υπηρεσίας διαφύλαξης και περιφρούρησης του ασύλου», συμπλήρωσε.

ΜεΡΑ25: Από την «υπεύθυνη ανυπακοή» στην υπάκουη υπευθυνότητα

του Παναγιώτη Μαυροειδή

Το ΜεΡΑ25 και ο Γιάνης Βαρουφάκης, βασικός αρχιτέκτονας της «διαπραγμάτευσης» με την τρόικα το πρώτο εξάμηνο του 2015, ζητούν στις εκλογές την δικαίωση της καταστροφικής πολιτικής στρατηγικής του ΣΥΡΙΖΑ. Ο ίδιος την ονόμαζε «υπεύθυνη ανυπακοή» θέτοντας ρητά τη θέση για δυνατότητα λύσης εντός ευρωζώνης και ΕΕ. Ο Τσίπρας, με τη σειρά του, διευκρίνιζε «ούτε ρήξη, ούτε υποταγή». Όλα αυτά κατέληξαν στην υπογραφή του Τρίτου Μνημονίου και τον διασυρμό της Αριστεράς.

Bαρουφάκης, Βελόπουλος: Κόμματα τρολ

Της Βασιλικής Σιούτη

Ο ένας ισχυριζόταν για καιρό ότι είχε αυθεντικές επιστολές του Ιησού και ο άλλος ότι είχε σχέδιο διάσωσης της χώρας που δεν τον άφησαν να εφαρμόσει. Ήρθε η ώρα να ποντάρουν κι αυτοί στην απογοήτευση και την ευπιστία κάποιων πολιτών

Στις προηγούμενες εθνικές εκλογές μπήκε στη Βουλή το κόμμα-τρολ του Βασίλη Λεβέντη. Kάποιοι ψηφοφόροι, μάλλον κάνοντας πλάκα, θέλησαν με αυτόν τον τρόπο είτε να διαμαρτυρηθούν, είτε να δείξουν την περιφρόνηση τους προς το πολιτικό προσωπικό της χώρας.

Τη δεκαετία του ‘80 στην Ιταλία, οι απογοητευμένοι ψηφοφόροι είχαν εκλέξει μια πορνοστάρ, την Τσιτσιολίνα, για να στείλουν στους βουλευτές τους το μήνυμα ότι δεν τους θεωρούσαν καλύτερους. Αυτή η εκλογική συμπεριφορά δεν είναι πρωτόγνωρη, ούτε αφορά μόνο στη χώρα μας.

Μικρά κόμματα, που έμπαιναν στη Βουλή για μια κοινοβουλευτική περίοδο και μετά χάνονταν, είχαμε πολλά και στο παρελθόν, αλλά κινούνταν στο πλαίσιο μιας κάποιας πολιτικής ορθότητας. Κόμματα που κινούνταν στο χώρο του γραφικού επίσης είχαμε και παλιά, αλλά αυτά δεν έμπαιναν στη Βουλή.

«Αν δεν υπήρχε το ΜεΡΑ25, μάλλον ΚΚΕ θα ψήφιζα»…

Του Νίκου Μπογιόπουλου

Το 1986 κυκλοφορεί ο «Χειμωνιάτικος ήλιος» του Μάνου Χατζιδάκι. Στο σημείωμα του συνθέτη που συνοδεύει τον δίσκο, ο Χατζιδάκις προσθέτει και τα παρακάτω λόγια:

«Λυπάμαι μόνο που τον δίσκο αυτόν θα τον ακούσουν κι ακροατές που δεν μ’ αρέσουν. Μα δεν βρήκα μέχρι στιγμής τρόπο να τους το απαγορεύσω. Κι αυτό μου δημιουργεί μελαγχολία».

Ας έρθουμε τώρα στα δικά μας, τα συγκαιρινά, τα προεκλογικά.

ΜΕΡΑ25: Διεκδικώντας μια γωνίτσα στο νέο πολιτικό σκηνικό

Του Λεωνίδα Βατικιώτη

Η έκπληξη των ευρωεκλογών ήταν το ποσοστό του ΜΕΡΑ 25 (Μετώπου Ευρωπαϊκής Ρεαλιστικής Ανυπακοής), που αν κι έφτασε σχεδόν το 3% δεν κατάφερε να εκλέξει ευρωβουλευτή μόλις για 400 ψήφους. Αυτή η επίδοσή του ωστόσο το καθιστά πλέον υπολογίσιμη πολιτική δύναμη. Πολύ περισσότερο αν λάβουμε υπ’ όψη μας την υποχώρηση της Αριστεράς σε όλες τις εκδοχές της: από τη συστημική νεοφιλελεύθερη Αριστερά του ΣΥΡΙΖΑ, μέχρι την εξωκοινοβουλευτική της ΑΝΤΑΡΣΥΑ.

Η συνέντευξη Τύπου που παραχώρησε ο ιδρυτής του κόμματος Γιάνης Βαρουφάκης την Τετάρτη 29 Μαΐου αντανακλούσε αν όχι τη νέα πραγματικότητα, τουλάχιστον τις φιλοδοξίες του νεοπαγούς κόμματος. Ήταν ταυτόχρονα ασυνήθιστα αποκαλυπτική για το πολιτικό πρόγραμμα του κόμματος που ίδρυσε ο πρώτος υπουργός Οικονομικών της κυβέρνησης Τσίπρα. Σε αδρές γραμμές, επιδίωξή του είναι να ενταχθεί στο πολιτικό mainstream, αποτελώντας μία σταθερά του νέου, πολύ πιο δεξιού, πολιτικού σκηνικού που διαμορφώνεται με την εκλογική συντριβή του ΣΥΡΙΖΑ και την άνοδο της ΝΔ.

Η παρουσία Βαρουφάκη

Από τα 40 ψηφοδέλτια που παρουσιάζονται στις ευρωεκλογές, το ΜέΡα25, του Γ. Βαρουφάκη παρουσιάζει έναν συνεκτικό και ενδιαφέροντα λόγο. Πρώτο, γιατί δεν είναι «ξύλινος». Δεύτερον, γιατί εκφέρεται από έναν πρωταγωνιστή μιας κρίσιμης περιόδου. Τρίτον, γιατί δεν ήταν γέννημα – θρέμμα του ΣΥΡΙΖΑ και των φραξιών του. Και, τέταρτο, γιατί ήρθε σε μια σύγκρουση (ή επιδίωξε μια σύγκρουση) με την ευρωκρατία. Το αποτέλεσμα ήταν, στην τελική φάση, η ευρωκρατία να ζητήσει την αποπομπή του (μάλιστα ο ίδιος ισχυρίζεται ότι ζήτησε και ο Σόρος τηλεφωνικά από τον Τσίπρα να τον απολύσει). Βέβαια, ο Βαρουφάκης δαιμονοποιήθηκε από όλους και καταγγέλλονταν ως ο μεγαλύτερος τυχοδιώκτης εκείνης της περιόδου. Ο ίδιος, χωρίς κομματικές και άλλες εγχώριες εξαρτήσεις, έχει συνιδρύσει μια πανευρωπαϊκή δομή-κόμμα, το DiEM25, και παρουσιάζεται στις ευρωεκλογές.

ΜΕΡΑ25: Ο ευρωπαϊσμός σβήνει την ανυπακοή

του Γιάννη Ελαφρού

Σε «υπεύθυνη ανυπακοή» καλεί ο Γιάνης Βαρουφάκης, θυμίζοντας το «απολαύστε υπεύθυνα» στις φιάλες των οινοπνευματωδών.

Γιατί το σύνθημα της «καλύτερης Ευρώπης», το οποίο λανσάρει ο πρώην υπουργός Οικονομικών της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, είναι μπαγιάτικο και αποπροσανατολιστικό, ειδικά όταν η Ευρωπαϊκή Ένωση (που παραπλανητικά βαφτίζεται «Ευρώπη») έχει θεσμοθετήσει το διαρκές δημοσιονομικό σφαγείο και το Τζουράσικ Παρκ του κεφαλαίου.

Η ΘΥΣΙΑ ΤΗΣ ΙΦΙΓΕΝΕΙΑΣ (ΒΑΡΟΥΦΑΚΗ), Η «ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΦΩΝΗ» ΤΟΥ ΑΛΕΞΗ ΚΑΙ ΟΙ «ΚΡΥΦΟΙ» ΣΤΙΧΟΙ ΤΩΝ ΑΥΛΙΚΩΝ ΤΟΥ…

Το παρακάτω απόσπασμα εμπεριέχεται στο ογκωδέστατο βιβλίο του Γ. Βαρουφάκη, που κυκλοφόρησε ήδη, αν δεν πήρατε είδηση, και στον ελλαδικό χώρο.

Το επιλέξαμε επειδή αναφέρεται στο «παρασκήνιο» του δημοψηφίσματος του καλοκαιρού του 2015 και επειδή μάλλον υπάρχουν ακόμη και τώρα πολλοί που αδυνατούν να αποδεσμευτούν από τις αυταπάτες που τους οδήγησαν να συμμετάσχουν στο μέτωπο του ΟΧΙ. Ο Βαρουφάκης εδώ εξηγεί τους λόγους, που τον οδήγησαν να δηλώσει ότι επρόκειτο να παραιτηθεί στην περίπτωση που το ΝΑΙ επικρατούσε.

«Πέραν του ότι ήθελα να ξεκαθαρίσω στους ψηφοφόρους μου ότι ένα ΝΑΙ θα με οδηγούσε στην παραίτηση από το Υπουργείο Οικονομικών, ήθελα να δω πώς θα αντιδρούσαν στη δήλωσή μου εκείνη, οι σύντροφοί μου, όχι μόνον ο Αλέξης, αλλά και ο Ευκλείδης, παραδείγματος χάριν. Το γεγονός ότι σφύριξαν αδιάφορα, ότι κανείς τους δεν δεσμεύτηκε να κάνει το ίδιο, μου έλεγε όλα όσα χρειαζόταν να γνωρίζω. Ήταν απλό. Το ΝΑΙ δεν ήταν γι’ αυτούς λόγος παραίτησης. Θα υπηρετούσαν το νέο μνημόνιο υπό το φύλλο συκής της λαϊκής ετυμηγορίας για παράδοση στην τρόικα».

Οι «Ανίκητοι ηττημένοι» του Γιάνη Βαρουφάκη

Του Κώστα Βουρέκα

Μια κριτική παρουσίαση του τελευταίου βιβλίου του πρώην υπουργού Οικονομικών

Το βιβλίο του Γιάνη Βαρουφάκη «Adults in the Room» ή, όπως τιτλοφορείται στην πρόσφατη ελληνική του έκδοση, «Ανίκητοι ηττημένοι» αποτελεί μια χρήσιμη μαρτυρία για μία ιδιαίτερα κρίσιμη περίοδο της πολύ πρόσφατης ελληνικής ιστορίας. Kαι η αξία της αυτής της μαρτυρίας μάλλον υπερβαίνει την προσωπικότητα του συγγραφέα της. Υπό αυτή την έννοια, το περιεχόμενό του δεν είναι «κουτσομπολιό», όπως προσπαθεί να το απαξιώσει εύκολα μια κριτική εκπορευόμενη κυρίως από τη σημερινή κυβέρνηση, καθώς συχνά τα λόγια, τα έργα και οι πρακτικές των προσώπων αλλά και των συλλογικών υποκειμένων δίνουν μια πολύ καλύτερη εικόνα της πολιτικής τους κατεύθυνσης από ό,τι η δημόσια ρητορική και τα επίσημα προγραμματικά κείμενα.

Ο Γ. Βαρουφάκης αποκαλεί τον εαυτό του «αιρετικό μαρξιστή», ενώ θα μπορούσε να πει κανείς ότι η πολιτική του είναι νεοκεϋνσιανή. Παρόλα αυτά οι πολιτικές που προτείνει στο πλαίσιο της διαπραγμάτευσης της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ με την τρόικα δύσκολα θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν κεϋνσιανές με οποιαδήποτε έννοια του όρου. Αντίθετα είναι μάλλον (νεο)φιλελεύθερες, από την αποδοχή του «70% των μνημονίων», την υπό όρους αποδοχή των ιδιωτικοποιήσεων έως τον αυτόματο δημοσιονομικό κόφτη, που φτάνει στο σημείο να τον προτείνει ο ίδιος στους «θεσμούς». Πρόκειται βέβαια για έναν φιλελευθερισμό απαλλαγμένο από το βάρος του χρέους, τα μεγάλα υποχρεωτικά πρωτογενή πλεονάσματα, την εσωτερική υποτίμηση και τη δημιουργική καταστροφή. Είναι όμως χαρακτηριστικό της ζοφερής εποχής που ζούμε ότι ούτε ο ήπιος αυτός φιλελευθερισμός δεν γίνεται ανεκτός από τη γερμανική πολιτική ελίτ και την τρόικα και, αν κάτι αποδείχθηκε στην πορεία της διαπραγμάτευσης, αυτό είναι ότι ο υπαρκτός φιλελευθερισμός για τις χώρες της ευρωπαϊκής περιφέρειας είναι τα μνημόνια και η επιτροπεία.

Ένας μάρτυρας κατηγορίας κατά του ίδιου του εαυτού του

Του Eric Toussaint

Στο τελευταίο του βιβλίο Adults in the Room , ο Γιάνης Βαρουφάκης δίνει την δική του εκδοχή των λόγων που οδήγησαν στην ντροπιαστική συνθηκολόγηση της κυβέρνησης Τσίπρα, τον Ιούλιο του 2015. Αναλύει ουσιαστικά την περίοδο 2009-2015 ενώ κάνει και αναφορές σε πιο μακρινές εποχές.

Με αυτό το ογκώδες βιβλίο 550 σελίδες, στην πρωτότυπη αγγλική έκδοση, ο Γιάνης Βαρουφάκης αποδεικνύει ότι είναι ταλαντούχος αφηγητής. Μερικές φορές, καταφέρνει να συγκινήσει τον αναγνώστη. Η αμεσότητα του ύφους του, επιτρέπει να ακολουθήσει κανείς με ζωντανό τρόπο την πορεία των γεγονότων.

Το πρώτο αυτό άρθρο αναφέρεται στα 4 πρώτα κεφάλαια ενός βιβλίου που περιέχει 17 κεφάλαια. Αφορά τις προτάσεις που διατύπωνε ο Βαρουφάκης πριν συμμετάσχει στην κυβέρνηση τον Ιανουάριο του 2015.

Οι μισές αλήθειες του Γιάνη Βαρουφάκη

του Σπύρου Παναγιώτου

Η «επάρκεια» των διαπραγματευτών και η διάψευση των αυταπατών

Ενοχλούν οι συνεχείς επαναλαμβανόμενες παρεμβάσεις του Γιάνη Βαρουφάκη. Ενοχλούν σύσσωμο το μνημονιακό πολιτικό προσωπικό για έναν κοινό λόγο και ορισμένους διαφορετικούς. Ο κοινός λόγος είναι ότι ο Γ. Βαρουφάκης επιμένει να υποστηρίζει ότι υπήρχε δρόμος πίεσης της ευρωκρατίας που θα οδηγούσε σε μια πιο ήπια διευθέτηση της πορείας της χώρας από το 2015 και μετά. Όλες οι πτέρυγες των μνημονιακών αδυνατούν να παραδεχθούν κάτι τέτοιο. Από την περίοδο του Καστελόριζου μέχρι σήμερα, καμία κυβέρνηση δεν διανοήθηκε να σκεφτεί, όχι να επεξεργαστεί, ένα σχέδιο που θα απέτρεπε την χρόνια και διαρκή οικονομική, πολιτική και κοινωνική εκθεμελίωση, της χώρας. Και όταν προβάλλεται μια τέτοια λύση όλες οι πτέρυγες αθροίζονται και αφρίζουν για την ύβρι. Μοναδικός δρόμος εξόδου από τα μνημόνια είναι η αποδοχή ολόκληρης της θεραπείας σοκ του νεοφιλελευθερισμού. Τα υπόλοιπα είναι μπαρουφακιάδες…. Τελεία και παύλα!

Υπάρχουν βέβαια και οι διαφορές. Ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να αποτινάξει την ρετσινιά της αντιμνημονιακής εποχής του, το συντομότερο δυνατό. Ο Αλ. Τσίπρας παραδέχθηκε, από τη Βουλή, τις αυταπάτες της πρώτης περιόδου. Τώρα ομολόγησε, στον βρετανικό Guardian, το «λάθος Βαρουφάκη». Η παρένθεση έκλεισε. Το νέο όραμα Τσίπρα είναι η έξοδος στις αγορές, η ανάκαμψη της οικονομίας μέσω της εκποίησης του δημόσιου πλούτου και η φιλανθρωπική, με προγράμματα ΕΣΠΑ, διαχείριση της φτώχειας που σκορπίζει η διαρκής μνημονιακή επιτροπεία.

Η δραχμή, ο Βαρουφάκης και το Matrix των ηλιθίων

Του Αρη Χατζηστεφάνου

Τουλάχιστον τρεις μήνες κυκλοφορεί στα βιβλιοπωλεία το βιβλίο του Γιάνη Βαρουφάκη Adults in the Room. Για τρεις μήνες οι τρεις μεγαλύτερες εφημερίδες της χώρας δεν ασχολήθηκαν μαζί του. Μάλλον γιατί ήταν γραμμένο στα ξενικά. Σε μια μυστηριώδη και ακατανόητη γλώσσα που χρησιμοποιούν άνθρωποι έξω από τα σύνορα και ονομάζεται… αγγλικά.

Μόλις όμως πήραν στα χέρια τους τμήματα της ελληνικής μετάφρασης, προφανώς από τον εκδοτικό οίκο, παρουσίασαν κατ’ αποκλειστικότητα (και οι τρεις ταυτόχρονα) τις αποκαλύψεις που θα αλλάξουν για πάντα την ιστορία του πλανήτη.

Προφανώς δεν χρειάζεται να διαβάσετε περισσότερα. Το σενάριο το ξέρετε και είναι γραμμένο τόσο ερασιτεχνικά που μπορεί να το αποστηθίσει και ένας ασθενής στα τελευταία στάδια υδροκεφαλισμού.

Ρήξη με τις ψευδαισθήσεις

σχόλιο blog

Ο Γ. Βαρουφάκης επαναλαμβάνει όσα διακυρήσσει για την πίστη του στην ΕΕ, την απέχθεια του στον Σοίμπλε, την αγάπη του για το κοινό νόμισμα. Λες και το ζήτημα είναι θέμα προσώπων κι όχι θέμα πολιτικών και “θεσμών” που τις εφαρμόζουν.Λες και η ίδια η ΕΕ δεν είναι ο μηχανισμός επιβολής, ο πολιορκητικός κριός που στέλνει έτοιμα τα τερατουργήματα/νομοσχέδια υπαγορευμένα από τα μνημόνια. Λες και ο ίδιος δεν σπούδασε και δεν διδάσκει οικονομικά , αλλά …θεολογία όπου το μόνο που απαιτείται είναι η αιώνια πίστη. Έχουμε διατρανώσει με κάθε τρόπο πως οποιοσδήποτε κατέχει στοιχειώδη μόρφωση,  μετά από την 7χρονη τραγική εμπειρία της χώρας συνεχίζει να υποστηρίζει πως οι …λύκοι μπορούν με κάποιον θεικό ή μαγικό τρόπο να μεταμορφωθούν σε φιλήσυχα αρνιά, το κάνει υπερασπιζόμενος συμφέροντα, είτε δικά του προσωπικά είτε της άρχουσας τάξης. Δεν ξεφεύγει κανείς από αυτόν τον “κανόνα” όσο μετανιωμένος, παραπλανημένος, δικαιωμένος επιχειρεί να προβάλεται.

Του Γιάνη Βαρουφάκη

Δύο ήταν οι πρωθυπουργικές ψευδαισθήσεις που οδήγησαν την κυβέρνηση στο σημερινό αδιέξοδο.

1.  Οτι, τη νύχτα του δημοψηφίσματος, το δίλημμα ήταν μεταξύ του Σχεδίου Σόιμπλε (Grexit) και της υποταγής στο 3ο Μνημόνιο.
2.  Οτι η υποταγή στο 3ο Μνημόνιο μπορούσε να καταστεί πολιτικά διαχειρίσιμη μέσω ενός παράλληλου, φιλολαϊκού προγράμματος.

Και οι δύο αυτές «υποθέσεις εργασίας» μόνο στην αυθυποβολή μπορούσαν να βασιστούν.

Οπως πάσχισα να εξηγήσω στον πρωθυπουργό το βράδυ του δημοψηφίσματος, την ώρα που κυβερνητικά στελέχη με λοιδορούσαν ως σύμμαχο του κ. Σόιμπλε, η υποταγή στο 3ο Μνημόνιο ήταν το Σχέδιο Σόιμπλε.

Ο Βαρουφάκης συνεχίζει τα λάθη του

Μια επιστολή και μια… αντίληψη

Ανοικτή επιστολή στον Αλέξη Τσίπρα έστειλε ο Γιάνης Βαρουφάκης. Με την προσφώνηση «Αγαπητέ Αλέξη» εφιστά την προσοχή του Έλληνα πρωθυπουργού «να μην κάνει το λάθος να στηριχθεί στους Ευρωπαίους ενάντια στους Aμερικανούς διότι και οι δύο είναι κακοί. Είναι όψεις του ίδιου νομίσματος. Μη δαιμονοποιήσεις το ΔΝΤ», σημειώνει στην επιστολή του.

Ομολογία αποτυχίας χωρίς αυτοκριτική;

Του Δημήτρη Γιαννόπουλου

Μισές αλήθειες και αναπάντητα ερωτήματα από την τηλεοπτική απολογία Βαρουφάκη στον Αλέξη Παπαχελά

Αφήνοντας πίσω του τα συντρίμμια μιας καλοκαιρινής πανωλεθρίας στη «διαπραγμάτευση» της πρώτης κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ με τους εκβιαστές-δανειστές της Ευρωζώνης, ο Γιάνης Βαρουφάκης ξεκινά το επόμενο Σάββατο μια νέα πολιτική εκστρατεία, αυτή τη φορά όμως εκτός Ελλάδος.

Στη συνέντευξή του στον Αλέξη Παπαχελά, στον Σκάι στις 19/1/15, ο πρώην υπουργός Οικονομικών παραδέχεται πως το πανευρωπαϊκό του κίνημα, DiEM25, πέραν της δραστηριοποίησής του μόνον έξω από την Ελλάδα, «προς το παρόν», δεν θα περιλαμβάνει ούτε άλλους Έλληνες στην ομάδα των ιδρυτικών στελεχών του.

Αυτή η τάση «απομάκρυνσης» του Βαρουφάκη από την Ελλάδα και τους Έλληνες, δεν είναι κάτι πρωτόγνωρο τόσο στην προσωπική του ζωή και δράση όσο και στην επαγγελματική του σταδιοδρομία. Για μια προσωπικότητα προικισμένη με σπάνια διανοητικά και επικοινωνιακά χαρίσματα, δεν μπορούσε παρά να ασφυκτιά στο περιβάλλον της ελληνικής μετριοκρατίας, ιδιαίτερα μετά από μια μακροχρόνια παραμονή και επιτυχημένη επαγγελματική-ακαδημαϊκή καριέρα σε Αυστραλία και Αγγλία, όπως και πιο πρόσφατα στην Αμερική.

Το «Varoufakis Effect» της Berenberg,του «Βήματος» και της αναπτερωμένης τρόικας εσωτερικού

Του Γιάνη Βαρουφάκη

Στις 10 Ιανουαρίου το «Βήμα» αναπαρήγαγε αναφορά του Holger Schmieding, οικονομικού αναλυτή της επενδυτικής τράπεζας Berenberg, προς τους πελάτες της τράπεζας με θέμα το τέλος του 2015 και τις προοπτικές για το 2016. Στην αναφορά του ο κ. Schmieding προειδοποίησε τους πελάτες του ότι, το 2016, πρέπει να έχουν το βλέμμα στραμμένο στο πολιτικό ρίσκο που προκαλούν οι πολιτικοί

Ως παράδειγμα, δημοσίευσε το πιο κάτω διάγραμμα που καταδεικνύει την μεγάλη πτώση του αισθήματος αισιοδοξίας/εμπιστοσύνης των ελλήνων επιχειρηματιών κατά την διάρκεια της θητείας μου στο Υπουργείο Οικονομικών, καθώς και το γεγονός ότι το γράφημα αυτό ανέκαμψε σύντομα μετά την παραίτησή μου. Τον συσχετισμό αυτόν ο κ. Schmiedingτον ονομάζει «Varoufakis Effect».

Γιάνης Βαρουφάκης: ο τρελός του χωριού ή ένας λίμπεραλ ακαδημαϊκός;

του Διονύση Σκλήρη

Στη χθεσινή συνέντευξη που του πήρε ο Αλέξης Παπαχελάς, είδαμε έναν Γιάνη Βαρουφάκη να μιλάει με πολλή ψυχραιμία, με έναν λόγο με συνοχή, αρκετά πειστικό. Κυρίως: αποψυχολογοποιημένο. Ήταν χαρακτηριστικό ότι επανειλημμένως αρνήθηκε να προσπαθήσει να διαγνώσει τις προθέσεις των πολιτικών και να κάνει χαρακτηριολογικά σχόλια, παρά τις ωθήσεις του Παπαχελά. Από την άλλη, κι ο Παπαχελάς είχε ένα είδος «ψυχραιμίας», ανάμεικτης με ελαφρά ειρωνεία και, κυρίως, συγκατάβαση, παρέχοντας άφθονο χρόνο στον πρώην υπουργό, χωρίς να τον διακόπτει: άραγε επειδή τον ενδιέφερε σε πρώτη φάση να «μάθει», ώστε να κρίνει ύστερα, στη μετέπειτα πλαισίωση με «ευχαριστίες στον Δραγασάκη» από τον Παύλο Τσίμα και λοιπές ενθυλακώσεις; Ή επειδή πρόβαρε έναν ρόλο «καλού μπάτσου-ανακριτή» που επέτρεπε χρόνο στο θύμα του για να εκτεθεί;

Γιάνη μου το λαχούρι σου

by To Skouliki Tom

Ο κακός χαμός έχει γίνει με τη χθεσινή συνέντευξη του Γιάνη Βαρουφάκη στον Αλέξη Παπαχελά που ελάχιστοι παρακολούθησαν αλλά άπαντες σχολίασαν στα social media.

Σοβαρά τώρα; Στηθήκατε μπροστά στις τηλεοράσεις και ακούγατε τον Γιάνη Βαρουφάκη να λέει τι συνέβαινε πίσω από κλειστές πόρτες γραφείων όπου παρέες μαφιόζων αποφασίζουν να πεθαίνουν παιδιά στα σύνορα και να κόβονται αναπηρικές συντάξεις;

NewYorker: Ο Έλληνας Πολεμιστής

Άρθρο του IanParker για το περιοδικό NewYorker

Μετάφραση/Επιμέλεια για το Νόστιμον ήμαρ: Παπαποστόλου Θανάσης

Πως ένας ριζοσπαστικός υπουργός Οικονομικών που προκάλεσε την Ευρώπη-και απέτυχε

Την 4η Ιουλίου, την νύχτα πριν από το δημοψήφισμα που ζήτησε από τον Eλληνικό λαό να αποφασίσει σχετικά με το δημόσιο χρέος που μαστίζει την χώρα τους και κατά πόσο θα πρέπει να ληφθούν υπόψη τα αιτήματα των κύριων πιστωτών- της «τρόικας» της Ευρωπαϊκής Ένωσης, της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου–ο Γιάνης Βαρουφάκης, ο υπουργός Οικονομικών της χώρας, κάθισε στους εξωτερικούς χώρους ενός εστιατορίου της Αθήνας, φορώντας ένα T-shirt με ένα περίγραμμα του Τέξας στο μπροστινό μέρος. Τον Ιανουάριο, ο Βαρουφάκης, οικονομολόγος ο οποίος είχε διδάξει στο Πανεπιστήμιο του Τέξας στο Όστιν, εισήλθε απότομα στην Ελληνική πολιτική σκηνή, και έγινε το δημόσιο πρόσωπο των πολιτικών διαπραγματεύσεων της χώρας με τους Ευρωπαίους ηγέτες. Μετά από μήνες κόπωσης, είχε κοιμηθεί για ένα μεγάλο μέρος της ημέρας, και ήταν σε καλή διάθεση.

Ένα κακό σπυρί στον κώλο της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Ο Γιάνης Βαρουφάκης ψήφισε μνημόνιο. Γράφω πρώτα αυτό, για να μην παρεξηγηθούν τα λόγια που ακολουθούν, και να μη θεωρηθεί οποιαδήποτε πράξη του ως ξέπλυμα της καταδίκης του λαού για τις επόμενες δεκαετίες.

Πέρα, όμως, από το μνημόνιο που ψήφισε ο πρώην υπουργός Οικονομικών, κάνει και κάποια άλλα πράγματα τα οποία έχουν σκοπό να ανοίξουν λίγο τα ματάκια όσων πιστεύουν ότι η ΕΕ είναι μια ένωση λαών κι όχι μια συμμορία εκβιαστών που κρύβονται πίσω από τη «δημοκρατία» για να σκοτώνουν καθημερινά εκατομμύρια πολίτες.

Αμέσως μετά την παραίτηση του από το υπουργείο Οικονομικών, ο Γιάνης Βαρουφάκης έχει ξεκινήσει να γράφει μια σειρά από άρθρα που δημοσιεύονται στις περισσότερες «διάσημες» γλώσσες του πλανήτη, στα οποία εξηγεί αναλυτικά τι συνέβη από την πρώτη μέρα που ανέλαβε να διαπραγματευτεί τα παλαιά μνημόνια της Ελλάδας, μέχρι τη στιγμή που ψήφισε κι ο ίδιος ένα νέο.

Ο Μηχανισμός του Βαρουφάκη

Την ώρα που ο ήλιος ξεπρόβαλε μέσα από την ήρεμη θάλασσα, λίγα μόλις ναυτικά μίλια από τον Πειραιά στις ανατολικές ακτές της Αίγινας, ένα τσούρμο άνδρες και γυναίκες κοιτούσαν εκστασιασμένοι το μοναδικό εύρημα που μόλις ανέβασαν με πολύ μεγάλη δυσκολία στο κατάστρωμα του ερευνητικού σκάφους. Δεν είχαν περάσει παρά μονάχα δέκα μέρες από την στιγμή που το ερευνητικό σκάφος «Το τρίτο μνημόνιο» με Γερμανούς αξιωματικούς και βουτηχτάδες Έλληνες από όλα τα σημεία του ορίζοντα – αριστερά, δεξιά και κέντρο – ξεκίνησε το ταξίδι του από το Τουρκολίμανο προκειμένου να εξερευνήσει το βυθό ανοιχτά της Αίγινας.

Ο μύθος έλεγε ότι το τρεχαντήρι του Γιάνη Βαρουφάκη είχε βουλιάξει την επομένη του «ΟΧΙ» και την αποπομπή του ιδίου από το υπουργείο Οικονομικών, λίγο πριν προσεγγίσει το άντρο του διαβολικού εκείνου άντρα με το ξυρισμένο κεφάλι και τα περίεργα πουκάμισα.