Πατρίς, θρησκεία, οικογένεια αλλά κυρίως PIN

Του Κώστα Βαξεβάνη

Καλός είναι ο πατριωτισμός αλλά να μην χρειάζεται να τον αποδείξεις. Άντε να να παριστάνεις τον Κολοκοτρώνη, να φαντασιώνεσαι το χολιγουντιανό “this is Sparta”, να κουνάς και καμιά σημαία στις παρελάσεις βρίζοντας ως ανθέλληνες όσους λένε πως οι παρελάσεις δεν είναι απαραίτητα απόδειξη πατριωτισμού, αλλά ως εκεί. Να όμως που έρχεται η ώρα να αποδείξουμε και λίγο τον πατριωτισμό μας. Όχι τίποτα βαριά πράγματα. Να πούμε «έχουμε αξιοπρέπεια την οποία δεν θα εξαργυρώσουμε βρε αδερφέ στα ΑΤΜ». Δεν αναφέρομαι στον κόσμο που τρομοκρατημένος από τα κανάλια τρέχει να βγάλει κανέναν ευρώ για να έχει να φάει και να ταΐσει τα παιδιά του. Μιλάω για τους διαμορφωτές της κοινής γνώμης και κυρίως όλους αυτούς που τα χρόνια της διακυβέρνησης Σαμαρά, μοίραζαν πιστοποιήσεις πατριωτισμού, αναβιώνοντας τα ψυχροπολεμικά σχήματα του «πατρίς θρησκεία οικογένεια» προκειμένου να σε κρίνουν ως έλληνα και μάλιστα ως καλό έλληνα.

Προσοχή στη διαφορά “παίρνω μέτρα” και “σας παίρνω τα μέτρα”

Του Κώστα Βαξεβάνη

Υπέρ των μέτρων της κυβέρνησης ή κατά; Είναι νέο μνημόνιο ή δεν είναι; Στην πραγματικότητα το ερώτημα είναι αν μπορούσε να γίνει κάτι άλλο ή όχι. Η συμφωνία που προωθεί η κυβέρνηση δεν είναι ούτε σκίσιμο του μνημονίου ούτε το πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης. Υπάρχουν κοστολογημένα μέτρα γύρω στα 7,8 δις ευρώ. Αυτά τα μέτρα σήμερα συγκρίνονται από τα ΜΜΕ με τα μέτρα του mail Χαρδούβελη και εμφανίζονται ως δυσβάστακτα μέτρα. Γίνεται μια σκόπιμη σύγχυση για το ότι το θέμα δεν είναι πόσο κοστολογούνται τα μέτρα αλλά ποιούς αφορούν. Θα υπάρξουν 8 δις από οριζόντιο κόψιμο μισθών και συντάξεων, από φορολόγηση των πάντων, ή από αναλογική συνεισφορά του καθενός; Και το βασικότερο, με κάποια προοπτική ή χωρίς μέλλον; Σε αυτό οφείλει να απαντήσει ξεκάθαρα η κυβέρνηση και όχι με διαρροές.

Ταγματάρχες και λοχαγοί μιας άθλιας κατάστασης

 

Του Κώστα Βαξεβάνη

Καλύτερα να διαφωνείς λέγοντας αυτό που πιστεύεις παρά να συμφωνείς λέγοντας ψέματα ή να σιωπάς και να γίνεσαι εχθρός του εαυτού σου. Δεν πρόκειται για φιλοσοφική διάθεση αλλά για το συμπέρασμα που με οδηγεί να γράψω για όσα συμβαίνουν με την ΕΡΤ. Η αλήθεια είναι πως το αποφεύγω εδώ και καιρό γιατί ξέρω πως ό,τι και να γράψω, ακόμη και αν πρόκειται για πράγματα που έχω πει ή γράψει από το 2010, θα βρεθούν οι επαγγελματίες της επιτηδευμένης καχυποψίας να πουν πως τα γράφω γιατί ήθελα να γίνω Πρόεδρος ή διευθύνων σύμβουλος ή κάτι σχετικό και μεγαλόσχημο στην ΕΡΤ. Το αν ήθελα ή όχι το ξέρετε όσοι διαβάζετε αυτό το site, αλλά το να τα βάζεις με την ανοησία είναι σα να επιμένεις να αδειάσεις τη λίμνη του Μαραθώνα με το κουτάλι.

Το παιδί μεγάλωσε και είπε SIEMENS

Του Κώστα Βαξεβάνη

Πρόκειται αναμφίβολα για πολιτικό θαύμα…

Σε επίσημη συνάντηση μεταξύ Έλληνα Πρωθυπουργού και Γερμανού Καγκελάριου ακούστηκε η λέξη SIEMENS. Μπροστά από τις κάμερες και όχι κάτω από το τραπέζι ή πίσω από βαριές πόρτες, ακούστηκε η λέξη ταμπού για την γερμανική διεφθαρμένη ισχύ.

Η κυρία Μέρκελ, είχε πολλές φορές την ευκαιρία να ψέξει δημόσια τους έλληνες ομολόγους της γιατί ο έλληνας ταβερνιάρης δεν κόβει αποδείξεις αλλά δεν άκουσε ποτέ τίποτα για τον ορισμό της επιχειρηματικής και πολιτικής διαφθοράς που αποτελεί ένα από τα σύμβολα του γερμανικού κράτους: τη SIEMENS.

Δεν βρέθηκε ένας πρωθυπουργός να της πει πως η SIEMENS ήταν ο δάσκαλος της διαφθοράς στην Ελλάδα, η οποία λειτούργησε έτσι εις γνώση της Γερμανίας σε τέτοιο βαθμό που ως το 1997, οι μίζες που έδινε θεωρούνταν από τη Γερμανική Εφορία ως έξοδα που φοροαπαλλάσονταν.

Υπουργέ μου,μόνο προσοχή μην πέσετε από τα τηλεπαράθυρα

 
Του Κώστα Βαξεβάνη

Η κυβέρνηση Τσίπρα, οφείλει να μην είναι μόνο μια νέα κυβέρνηση αλλά μια άλλη κυβέρνηση. Αυτό το “άλλη” περιλαμβάνει άλλη πολιτική, άλλη ηθική, άλλη αντίληψη,άλλη κουλτούρα και όσα “άλλη” έχει ανάγκη αυτή η ταλαιπωρημένη κοινωνία. Υπάρχει πάντα ο κίνδυνος αυτό το “άλλη” να φύγει από τα μέτρα της κοινωνίας και να αρχίσει να μετριέται με μέτρο αναγκαίας προσωπικής ικανοποίησης.

Οι υπουργοί της νέας και άλλης κυβέρνησης,οφείλουν να είναι άλλοι. Ούτε Αδώνηδες,ούτε καν Αδώνηδες σε καλύτερη έκδοση. Οφείλουν,για να είμαι ξεκάθαρος,να είναι υπουργοί που παράγουν πολιτική και έργο και όχι πρωταγωνιστές φτηνού κόστους παραγωγής στα κανάλια της διαπλοκής. Τον Σύριζα δεν τον έβγαλαν τα κανάλια,τον ανέδειξε η κοινωνία. Θα είναι το πιο επικίνδυνο πράγμα, αυτό το απλό συμπέρασμα να στρεβλωθεί, να  φουσκώσει, να παραποιηθεί, να κακοποιηθεί για να να χωρέσει προσωπικές φιλοδοξίες και χυδαίους ναρκισσισμούς.

Απ’ το κράτος στο παρακράτος δύο συλλαβές δρόμος

Του Κώστα Βαξεβάνη

Πριν περιγράψω τα πραγματικά γεγονότα θα ήθελα να ρωτήσω την ηγεσία της Ελληνικής Αστυνομίας, την οποία πληρώνω όπως και οι άλλοι έλληνες με σκληρούς φόρους, αν θεωρεί πως οι δημοσιογράφοι της Espresso και κάποιων εκβιαστικών blogs που οι διαχειριστές τους είναι υπόδικοι για εκβιασμούς, κινδυνεύουν περισσότερο από τους δημοσιογράφους του HOT DOC ώστε να τους φρουρούν. Επίσης να ρωτήσω, από ποιόν κινδυνεύουν και γιατί όλοι αυτοί οι δημοσιογράφοι τους οποίους επισήμως έχουν εξοπλίσει με κουμπούρια και φρουρές πληρωμένες από τους φόρους πάντα; Γιατί αν κινδύνευαν λόγω αποκαλύψεων που έχουν κάνει για τους «κακούς» σε αυτή τη χώρα, τότε οι κακοί και οι διεφθαρμένοι δεν θα ήταν τόσο πολλοί. Άντε και μια ακόμη ερώτηση: αν η Αστυνομία ανακαλύψει πως κάποιος πολίτης κινδυνεύει, παίρνει μέτρα για να τον προστατεύσει ή «δεν προβλέπεται» αν δεν έχει φωτογραφία του Σαμαρά και του Βενιζέλου δίπλα στα εικονίσματα;

Μαφιοζοποιημένη Κοινοβουλευτική Δημοκρατία. Ελλάδα 2014

1. Μπαίνει η αστυνομία στο σπίτι του εφοπλιστή Πάλλη για να βρει τα όπλα της Χρυσής Αυγής.

2. Δεν βρίσκει όπλα, αλλά βρίσκει στο γραφείο του αποδεικτικά στοιχεία ότι ο Πάλλης δωροδοκούσε με 7000 ευρώ τον Μιχελάκη για να κάνει επερωτήσεις για λογαριασμό του στη βουλή.

3. Σχηματίζεται δικογραφία και στέλνεται στη βουλή για άρση ασυλίας Μιχελάκη και άσκηση δίωξης για κακούργημα.

Προσοχή! Σύνδρομο στ” Αριστερά

Του Κώστα Βαξεβάνη

Η Αριστερά βαρύνεται με μια σειρά από σύνδρομα, τα οποία η ίδια συνήθως αναλύει ως ιστορικά αναπόφευκτα. Είναι- θεωρεί- το αναπόφευκτο αποτέλεσμα του ιστορικού της ρόλου και της σκληρής και χωρίς όρους επίθεσης που εξαπολύει εναντίον της το σύστημα. Αρκετές φορές η Αριστερά αντικειμενικοποιεί το κομμάτι της ευθύνης της, παρουσιάζοντας ως αντικειμενικές δυσκολίες τα υποκειμενικά που δεν μπόρεσε να αντιμετωπίσει. Έτσι για το ΚΚΕ για παράδειγμα, για όλα φταίει ο καπιταλισμός και ακόμη και η αντιμετώπιση όσων προκαλεί και μπορεί ενδεχομένως να υποβοηθήσουν την κατανόησή του, είναι περιττά κάτω από το αξίωμα «ο καπιταλισμός δεν καλλωπίζεται αλλά ανατρέπεται».

Το σκάνδαλο των τραπεζών με απλά λόγια

 

Του Κώστα Βαξεβάνη

Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή και με βάση τα πραγματικά γεγονότα. Αυτός είναι ο ασφαλέστερος τρόπος όχι για να συμφωνήσουμε, αλλά για να μιλάμε για πράγματα που ισχύουν και όχι για αόριστες πολιτικές.

Οι τράπεζες είναι επιχειρήσεις που η λειτουργία τους εκ των πραγμάτων συνδέεται με την Οικονομία. Οι μεταβολές σε μια επιχείρηση όπως η τράπεζα, επηρεάζει ή μπορεί και να καθορίζει την Οικονομία, άρα και την κοινωνία. Αυτό είναι ένα δεδομένο.

Στο ντιβάνι της Διβάνη και της διανόησης

Του Κώστα Βαξεβάνη

Το πρόβλημα με την ελληνική διανόηση δεν είναι ότι σιωπά και κοιμάται. Είναι ότι χωνεύει ακόμη. Χορτάτη, φουσκωμένη, κάνει όπως ακριβώς αυτός που ανάμεσα στα απομεινάρια των όσων καταβρόχθισε, υπόσχεται ενοχικά πως δεν θα το ξανακάνει. Ρεύεται τα πλούσια εδέσματα, νιώθει, χορτάτος πια, την άσχημη γεύση στο στόμα και μετατρέπεται για λίγο σε νομιμόφρονα της καλής διατροφής. Όσο κρατά η χώνεψη.

Ποια είναι η διανόηση στη χώρα, θα ρωτήσει κάποιος. Ποια είναι πρέπει να απαντήσω κι εγώ γιατί υπάρχει κίνδυνος να αδικήσω πολλούς. Αναφέρομαι λοιπόν, στους ανθρώπους αυτούς, που είτε το άξιζαν είτε όχι, κυριάρχησαν σε αυτό που λέμε “γράμματα και τέχνες”. Το όνομά τους μπαίνει δίπλα στα τραγούδια, στα βιβλία, σε έργα δημιουργίας και βέβαια πανεπιστημιακές μελέτες. Σε αυτούς αναφέρομαι και εξαιρώ (δυστυχώς χωρίς την καταγραφή των ονομάτων) το κομμάτι από αυτούς που στάθηκε ουσιαστικά πνευματικό και είναι ίσως και άγνωστο.

ΗΠΑ, ξείπα

Του Κώστα Βαξεβάνη

Ο Αντώνης Σαμαράς, συμφώνησε τελικώς με τον Μπάρακ Ομπάμα, ο οποίος ούτε λίγο ούτε πολύ τα έβαλε με την πολιτική λιτότητας της Μέρκελ, την οποία ο Σαμαράς όχι μόνο εφαρμόζει, αλλά κατηγορεί και όσους είναι αντίθετοι. Αυτό αναμφίβολα είναι ένα success story στη Διεθνή πολιτική, αλλά είναι και μια θέση που πρέπει να απασχολεί ψυχίατρους και όχι πολιτικούς.

Το Μαξίμου σπεύδει να μεταφράσει τις θέσεις Ομπάμα ως μήνυμα υπέρ της Ελλάδας και πραγματικά μπορεί να είναι μήνυμα με αποδέκτη την γερμανική καγκελαρία, αλλά γιατί είναι ένα μήνυμα υπέρ του Σαμαρά;

Να θυμίσω πως όσοι έλληνες οικονομολόγοι διεθνούς φήμης (πχ Βαρουφάκης) έβαλαν με οικονομικούς όρους το θέμα της αδιέξοδης πολιτικής της Γερμανίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, χαρακτηρίστηκαν γραφικοί. Όσοι έλληνες δημοσιογράφοι ή δημοσιολόγοι πήραν θέση πως η πολιτική λιτότητας δεν φτιάχνει μια σύγχρονη ισχυρή Ευρώπη αλλά μια σχέση εξάρτησης με τη Γερμανία χαρακτηρίστηκαν υποκινούμενοι. Και όσα κόμματα υποστήριξαν πως απαιτείται ένα «όχι» σε όσα γίνονται και όχι πολλά «ναι», παρομοιάστηκαν με τον Χότζα και τον Κιμ Ιλ Σουγκ.

Και τα ρέστα του Ρέστη;

Του Κώστα Βαξεβάνη

Ποιός να το περίμενε, πως η φράση του Βίκτωρα Ρέστη «αν με βρείτε φορολογήστε με»,με την οποία είχε δηλώσει προεκλογικά στο Bloomberg την δυσφορία του (μαζί και με όλων των εφοπλιστών) για τη φορολόγηση από μια πιθανή κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, θα ήταν ένα ισχυρό νομικό επιχείρημα, πως είναι ύποπτος φυγής. Είναι αυτό που λέμε πως «όποιος ανακατεύεται με την πολιτική, τον τρώνε οι κότες που κακάριζαν πριν λίγο υπέρ του».

Ο Ρέστης λοιπόν, φαίνεται πως κατηγορείται ότι χρησιμοποίησε την Τράπεζά του FBB για να εξασφαλίσει μαύρο χρήμα στον εαυτό του. Αν κάνει κάποιος τον κόπο να διαβάσει τα 33 τεύχη του HOT DOC, θα διαπιστώσει πως οι σελίδες του είναι γεμάτες από τέτοιες αποκαλύψεις. Τραπεζίτες που «δανειοδοτούσαν» τον εαυτό τους μέσω offshore εταιρειών, που έδιναν θαλασσοδάνεια σε φίλους τους οι οποίοι στη συνέχεια εμφανίζονταν ως επενδυτές στις εταιρείες τους που δεν είχαν ούτε ευρώ πραγματικό χρήμα και άλλα πολλά. Όπως άλλωστε θα δείτε σε αυτό το τεύχος που κυκλοφορεί, όλα αυτά με την κάλυψη του Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος. Με αυτή την έννοια ο Ρέστης, δεν έκανε τίποτα άλλο απ΄ αυτό που κάνουν οι Τραπεζίτες.

Α ρε Καίσαρα κι εσύ και η γυναίκα σου…

Του Κώστα Βαξεβάνη

Αφήστε τη γυναίκα του Καίσαρα και όσα λέγονται γι” αυτή. Αν ζούσε και ο Καίσαρας και η γυναίκα του θα είχαν αυτοκτονήσει. Σήμερα η γυναίκα του Μουρούτη, η γυναίκα του Στουρνάρα και πολλές άλλες κυρίες κυρίων (ή και κύριοι κυριών), που ουδέποτε θα μάθουμε, δεν αισθάνονται καμιά ανάγκη να δείχνουν τίμιες δίπλα στον Καίσαρα.

Η σύζυγος Στουρνάρα όπως αποκαλύψαμε έχοντας εταιρεία διοργάνωσης εκδηλώσεων, παίρνει δουλειές του Δημοσίου. Και το περίεργο είναι πως ενώ για μια δουλειά του Δημοσίου απορρίπτεται η εταιρεία της επειδή υπάρχουν δικαστικές αποφάσεις για μη καταβολή εισφορών ΤΑΕ, για μια άλλη μισού εκατομμυρίου, κρίνεται κατάλληλη. Οι εκδηλώσεις φέρουν διάφορους πομπώδεις τίτλους περί πολυφαρμακίας και εξοικονόμησης πόρων και άλλα πολλά, ενώ κάνει εμφανίσεις guest star ο ίδιος ο Στουρνάρας. Την ώρα που οι καρκινοπαθείς δεν έχουν φάρμακα, το Υπουργείο Υγείας δίνει μισό εκατομμύριο για «ενημέρωση». Και αν τους πεις και κάτι γι αυτό, μπορεί να σε αποκαλέσουν λαϊκιστή που δεν θες να ενημερωθεί ο κόσμος.

Στο μυαλό του Αντώνη Σαμαρά

Του Κώστα Βαξεβάνη

Τελικά ο Σαμαράς είναι αφελής, σε απόγνωση, ή απλώς Σαμαράς; Ο καθένας μπορεί να απαντήσει ανάλογα με την εκτίμηση του ή, αν θέλετε, έστω με βάση το τι νιώθει.
Τι είναι ένας πολιτικός που δίνει εξουσία σε κάποιον από τον οποίο την αφαίρεσαν οι πάντες; Πόσο ώριμος είναι πολιτικά ένας πρωθυπουργός που μπαίνει οικειοθελώς σε ομηρία και βάζει το κόμμα και την υστεροφημία του ενέχυρο της βουλιμικής διάθεσης του Βενιζέλου;

Δεν χρειάζονται ούτε πολιτικές αναλύσεις ούτε γκάλοπ για να καταλάβεις πως ο Ευάγγελος Βενιζέλος βγάζει τον πολιτικό επιθανάτιο ρόγχο του, με τη μορφή των τελευταίων ζωντανών συνδέσεων που του επιτρέπει το σύστημα της μιντιακής διαπλοκής και μια κυβέρνηση που έκανε τα τρία δύο. Πως ο Βενιζέλος στις επόμενες εκλογές δεν θα μπει στη Βουλή με το ΠΑΣΟΚ ή, ακόμη χειρότερα, θα μπει για να ζήσει όλο τον εξευτελισμό να καλείται στο βήμα μετά τη Χρυσή Αυγή, το ΚΚΕ και ενδεχομένως και τη ΔΗΜΑΡ.

Ο Βαν Γκογκ Σαμαράς και ο Πικάσο Βενιζέλος

Του Κώστα Βαξεβάνη

Σύμφωνα με όσα γράφουν τα εγχώρια ΜΜΕ, Σαμαράς και Βενιζέλος βάζουν τις τελευταίες πινελιές του ανασχηματισμού. Από δω λίγο λουλακί Άδωνις, από κει λίγο μαύρο αλά Βορίδης, πράσινο παραλλαγής σε στυλ Χριστοφιλοπούλου και να μην ξεχάσουν το εκρού του νεκρού πολιτικά Χρυσοχοΐδη, που όλο αυτό τον καιρό είτε διάβαζε είτε δεν διάβαζε, πάει αδιάβαστος αν δεν προσκολληθεί στο Ευαγγελικό ΠΑΣΟΚ.

Τώρα που η πολιτική ατζέντα άλλαξε και έγινε διλήμματα ονοματολογίας, ας θυμηθούμε πώς προέκυψε όλο αυτό. Μια κυβερνητική επιλογή για την ΕΡΤ, προκάλεσε πρώτα την κοινωνική κατακραυγή και στη συνέχεια την πολιτική κρίση. Για να επιλυθεί αυτή η πολιτική κρίση επιστρατεύτηκαν όλες οι παλαιοκομματικές μέθοδοι. Εκβιασμοί, πιέσεις, υποσχέσεις για το μέλλον. Χρησιμοποιήθηκε βεβαίως και το βασικό σενάριο επίλυσης πολιτικών κρίσεων που λέει πως όταν κινδυνεύουμε από μια κρίση, της αποδίδουμε τα τερατώδη χαρακτηριστικά ενός αποτελέσματος που μπορεί να φέρει. Σε απλά και κατανοητά ελληνικά,τη φορτώνουμε με ψεύτικους δράκους, τους οποίους στη συνέχεια νικάμε παίρνοντας το ρόλο του Αϊ Γιώργη του Μουρούτη.

Το σύνδρομο της Αθήνας

Του Κώστα Βαξεβάνη

Μπορεί η πολιτική να ερμηνευτεί με όρους ψυχολογίας; Αν απαντήσουμε καταφατικά, τότε αυτόματα ερμηνεύουμε την πολιτική ως διαδικασία διαθέσεων που δεν έχει καμία σχέση με συμφέροντα, κοινωνικές διαφορές ή επίλυση αντιθέσεων. Η «ψυχολογικοποίηση» της πολιτικής με τον ίδιο αυτόματο τρόπο απαλλάσσει αυτούς που την ασκούν από τις ευθύνες. Ο Καραμανλής, ο Παπανδρέου ή ο Σαμαράς, με μια τέτοια ερμηνεία έχουν τα «ψυχολογικά» τους και ο καλύτερος που θα μπορούσε να επιλεγεί για πρωθυπουργός θα ήταν κάποιος δάσκαλος της γιόγκα, άντε και οι Ατενίστας, οι οποίοι εκτός από το να ξεκολλάνε τσίχλες από τα μάρμαρα του Ηρωδείου θα είχαν και την καλή διάθεση να αγκαλιαστούν με τον Βορίδη, διδάσκοντάς του πως με το τσεκούρι μπορείς να κόβεις και ξύλα αντί να κυνηγάς πολιτικούς αντιπάλους.

Η απλή μέθοδος των τριών

Tου Κώστα Βαξεβάνη

Επί τρεις μέρες, οι τρεις, συνεδριάζουν για την ΕΡΤ. Έτσι λένε τουλάχιστον. Δεν αποκλείω να πίνουν απλώς καφέ δεχόμενοι τις υπηρεσίες ψυχολογικού μασάζ από τον κύριο Μουρούτη, αλλά ας υποθέσουμε πως έτσι είναι τα πράγματα. Πως συνεδριάζουν επί τρεις μέρες, οι τρεις, για να δουν τι θα γίνει με την ΕΡΤ.

Προσπαθώ να θυμηθώ κάποιο άλλο θέμα για το οποίο οι τρεις αφιέρωσαν τόσες μέρες για να το συζητήσουν, ανταλλάσοντας μάλιστα σκληρές κουβέντες, αντεγκλήσεις και απειλές. Δεν νομίζω ότι υπάρχει. Ούτε τα μέτρα λιτότητας, ούτε οι περικοπές, ούτε οτιδήποτε άλλο από αυτά που εφάρμοσαν, συζητήθηκαν επί μέρες, για να έχουν εξασφαλίσει έστω ότι καλώς έκαναν αφού εξέτασαν όλα τα ενδεχόμενα.

Σπάει η τρικομματική ομΕΡΤά

Του Κώστα Βαξεβάνη

Κανένας δεν πίστευε πως το θέμα της ΕΡΤ θα προκαλούσε μια τέτοια πολιτική κρίση. Αυτοί, που με μεγάλη ευκολία έδωσαν εντολή «μαύρου», υπέθεταν πως το κλείσιμο της ΕΡΤ θα ήταν μια πολύ εύκολη υπόθεση. Στη δική τους πολιτική ανάλυση, κανένας δεν έβλεπε ΕΡΤ, όλοι ήταν αγανακτισμένοι από τη λειτουργία της Δημόσιας Ραδιοτηλεόρασης ως κυβερνητικό παραμάγαζο και η απόφαση να μπει λουκέτο απλώς θα έδινε την εντύπωση ενός ισχυρού και αποφασιστικού Σαμαρά.

Όταν όμως ο Μουρούτης σχεδιάζει, η ζωή γελάει και η τρικομματική καταλήγει να κλαίει. Ικανοί στον παλαιοκομματισμό, αλλά ανίκανοι στην διαλεκτική ανάλυση, δεν περίμεναν πως όπως ακριβώς στην Πλατεία Ταξίμ, έτσι και στην Μεσογείων, μια απλή αφορμή, όπως το καπάκι της κατσαρόλας, όταν σηκώνεται, αποκαλύπτει το βρασμό. Δεν υπολόγισαν ούτε τον συμβολισμό της ΕΡΤ, ούτε το δικαίωμα που ένιωθε ο καθε πολίτης πως έχει σε σχέση με τη Δημόσια ΕΡΤ, ούτε τη θύελλα που θα προκαλούσε η βαρβαρότητα και οι αντισυνταγματικοί νομικισμοί των Πράξεων Νομοθετικού Περιεχομένου.

Γιατί φοβάμαι χούντα

Του Κώστα Βαξεβάνη

Ξέρω πως αυτό το άρθρο θα σχολιαστεί και ίσως να γίνει και η αιτία για να μου αποδοθούν κατηγορίες πεσιμισμού, απαισιοδοξίας, αιρετικού λόγου ή αδυναμίας να κρίνω πώς έχουν τα πράγματα. Ειλικρινά δεν με ενδιαφέρει. Θεωρώ πως μερικές φορές ο φόβος είναι πιο χρήσιμος από την άγνοια κινδύνου και ο φόβος πως τα πράγματα ισχύουν στη χειρότερη πλευρά τους πιο πολιτικός από οποιαδήποτε politically correct ανάλυση.

Η Δημοκρατία δεν απειλείται και δεν πέφτει, αν δεν ξεφτιλιστεί. Δεν εξαφανίζεται με αυτοματισμό, αν δεν φανεί περιττή στα μάτια του κόσμου. Δεν κυριαρχούν σωτήρες, αν πρώτα η Δημοκρατία δεν έχει δείξει ανίκανη να λύσει τα προβλήματα που δημιουργεί η λειτουργία της. Η Δημοκρατία πέφτει αν δείξει πως είναι ανίκανη και περιττή.

ΟΤΑΝ ΤΡΩΝΕ ΔΕΝ ΜΙΛΑΝΕ – Η τριγωνική σχέση κλεπτοκρατίας πολιτικών, τραπεζών και ΜΜΕ – 1ο μέρος

Του Κώστα Βαξεβάνη

Στην ελληνική τραπεζική πραγματικότητα η γνωστή σειρά «Στρουμφάκια» έχει μεγαλύτερη υπεραξία από οποιαδήποτε επενδυτική δραστηριότητα. Και αν μιλήσουμε και για τα «Ζουζούνια», αξίζουν μια γενναία δανειοδότηση για να πάει μπροστά η Ελλάδα.

Το εκδοτικό συγκρότημα του Τράγκα μπορεί να πάρει δάνεια χωρίς εγγυήσεις -εν αντιθέσει με έναν επιχειρηματία που παλεύει με τα κύματα- και το Mega μπορεί να δανειοδοτηθεί με 100 εκατομμύρια ευρώ, αν και δεν μπορεί να πληρώσει τα προηγούμενα δάνεια, χωρίς να υπάρχει καμιά εγγύηση πως θα το κάνει στο μέλλον.

Ασκήστε τώρα δίωξη στον Βενιζέλο

Του Κώστα Βαξεβάνη

Υπάρχει κάποιος εισαγγελέας να κάνει το αυτονόητο; Ναι ξέρω, η φράση αυτή έχει γραφτεί και ειπωθεί χιλιάδες φορές, αλλά δεν ξέρω τι άλλο να γράψω πια. Στην Επιτροπή της Βουλής που ερευνά την υπόθεση της Λίστας Λαγκάρντ, έφτασαν επισήμως τα έγγραφα από τις Γαλλικές αρχές, τα οποία περιγράφουν με ποιο τρόπο έφτασε η λίστα στην Ελλάδα. Πρόκειται για την πλήρη επιβεβαίωση των δημοσιευμάτων του HOT DOC, το οποίο είχε γράψει πως η Λίστα έφτασε επισήμως από Γαλλία, συνοδευόμενη από τα επίσημα έγγραφα παραλαβής-παράδοσης, για φορολογική χρήση. Όλα αυτά τα οποία είχαν προκύψει δημοσιογραφικά από πληροφορίες από το Γαλλικό Υπουργείο Εξωτερικών και την Ελληνική Πρεσβεία στο Παρίσι, τώρα εγγράφως έχουν διαβιβαστεί στη Βουλή.

Ποιος θέλει να γίνει (ρουφιάνος) εκατομμυριούχος;

Του Κώστα Βαξεβάνη

Στη δεκαετία του ‘90, είχε αναπτυχθεί στην Ελλάδα ένα πολύ προσοδοφόρο επάγγελμα. Ήταν το επάγγελμα του κατά παραγγελία πληροφοριοδότη. Ως επάγγελμα ήταν πολύ απλό, αρκεί να ήθελες να παίξεις τον ρουφιάνο. Την περίοδο της «σκληρής τρομοκρατίας», κάποιοι ανώτεροι αξιωματικοί της Αστυνομίας, έγιναν πλούσιοι, κατασκευάζοντας πληροφοριοδότες για την 17 Νοέμβρη και τον ΕΛΑ. Ο πληροφοριοδότης έδινε την πληροφορία και έπαιρνε ένα ποσό από τα μυστικά κονδύλια. Επειδή όμως κάποια στιγμή το πράγμα άρχισε να «βρωμάει», δεν έφτανε ο πληροφοριοδότης να δίνει πληροφορία, έπρεπε να έχει και αξιοπιστία. Αλλά πώς να έχει αξιοπιστία κάποιος που δίνει ψεύτικη πληροφορία; Ετσι έπρεπε να κασκευαστεί και αξιοπιστία.

Πληρωμένα συμβόλαια- Ολο το σχέδιο εξόντωσης του Κ. Βαξεβάνη

Του Κώστα Βαξεβάνη

«Το ρεπορτάζ αυτό εύχομαι να μην γραφόταν ποτέ. θα σήμαινε πως οι θεσμοί λειτουργούν, η δημοσιογραφία κάνει τη δουλειά της και το παρακράτος είναι μια έννοια εγκυκλοπαιδική που αναφέρεται στη δεκαετία του ’60 Δυστυχώς όμως το 2012 μας παρακολουθούν. Οι εντολείς είναι φορείς της πολιτικής και οικονομικής εξουσίας». Οι γραμμές αυτές είχαν γραφτεί τον Ιούνιο του 2012, στο τεύχος 6 του HOT DOC. Μόλις τρεις μήνες μετά την έκδοση του περιοδικού, μια σειρά από ενδείξεις αλλά και πληροφορίες μας είχε οδηγήσει στο συμπέρασμα πως κάποιοι μας παρακολουθούν. Καταλαβαίναμε πως επρόκειτο για κάτι πάρα πολύ σοβαρό, αλλά τώρα πια καταλαβαίνουμε πως στην πραγματικότητα είχαμε άγνοια κινδύνου. Και εχθρών, που είχαμε δημιουργήσει σε μερικές μόλις μέρες κυκλοφορίας.

Οσα θα διαβάσετε στις επόμενες σελίδες έχουν δύο σοβαρά μειονεκτήματα. Το πρώτο είναι ότι αναφέρονται σε εμάς τους ίδιους. Άρα είναι εκτεθειμένα απέναντι στην κακόπιστη κριτική που τα βλέπει ως περιαυτολογία ή ακόμη και διαφήμιση. Εμείς όμως δεν σας κρύψαμε ποτέ τίποτα, ακόμη και όταν τα συμφέροντα προσπαθούν να μας φιμώσουν με υπέρογκες αγωγές και μηνύσεις. Το δεύτερο είναι πως πρόκειται για τερατώδη πράγματα, τα οποία είναι περισσότερο συμβατά με τη φαντασία και το σενάριο παρά με την πραγματικότητα σε μια Δημοκρατία. Ποιος και πώς μπορεί να πιστέψει πως μια μικρή ομάδα δημοσιογράφων μπήκε στο στόχαστρο παρακυβερνητικών και παρακρατικών μηχανισμών, μισθοφόρων μυστικών υπηρεσιών, πλαστογράφων και πληρωμένων φονιάδων, γιατί απλώς λειτουργεί δημοσιογραφικά;

Νέο “μπουρλότο” Βαξεβάνη για την υπόθεση Λίστας – Κοντομηνά. Διαβάστε το υπόμνημα

Εντέλει οι εισαγγελείς θα έχουν δουλειά για χρόνια ελέω της λίστας Λαγκάρντ που κάποιοι θέλουν να μας πείσουν ότι “δεν είναι και σπουδαίο θέμα”!

Μετά τις ανακοινώσεις Γεωργιάδη – Βενιζέλου για προσφυγή στην δικαιοσύνη κατά του Βαξεβάνη, ο τελευταίος με αφορμή τις πρόσφατες καταγγελίες στην εξεταστική που εμπλέκουν τον επιχειρηματία Κοντομηνά, προαναγγέλει και αυτός αγωγές!

Που να ήταν δηλαδή και “σοβαρή υπόθεση” η λίστα!

Διαβάστε ολόκληρο το υπόμνημα:

Χωρίς αγωγή

Του Κώστα Βαξεβάνη

Οι παλιοί δημοσιογράφοι (επιμένω να θεωρώ άλλους πιο παλιούς από μένα τουλάχιστον για ψυχολογικούς λόγους) έλεγαν πως οι αγωγές και οι μηνύσεις είναι τα παράσημα του επαγγέλματος. Έχουμε λοιπόν πολλά παράσημα. Αγωγές κυρίως. Η διαφορά της μήνυσης από την αγωγή είναι πως στη μήνυση ο κατήγορος είναι εκεί, τον ρωτάς, τον βάζεις να απαντήσει σε διάφορα στοιχεία, υπάρχουν μάρτυρες και μια διαδικασία που πολλές φορές γυρίζει μπούμεραγκ. Στις αγωγές, ένα δικαστήριο που πριν από λίγο δίκαζε εργατικές διαφορές,με μια ακροαματική διαδικασία 30 λεπτών, εξετάζοντας έως δύο μάρτυρες βγάζει μια απόφαση. Τα ποσά που ζητούν οι «θιγόμενοι» με νόμο Βενιζέλο (ένας ακόμη αντισυνταγματικός νόμος του μεγάλου Συνταγματολόγου) είναι τεράστια.