Τι τρέχει στα Βαλκάνια;

του Δημήτρη Μηλάκα

Εδώ στην Ελλάδα οι του ΣΥΡΙΖΑ εξακολουθούν να πανηγυρίζουν για τη γενναία τους απόφαση να «λύσουν» το «Μακεδονικό» και οι της ΝΔ να ψάχνονται μεταξύ των προεκλογικών τους καιροσκοπισμών και των αμερικανο- γερμανικών οδηγιών που τους έχουν επιβάλλει την πολιτική που ακολουθούν σ αυτό το θέμα. Εδώ στην Ελλάδα, μπορεί ο Αμερικανός πρεσβευτής να δηλώνει έκπληκτος από το πόσο καλή και αποδοτική είναι η συμφωνία των Πρεσπών… Όλα αυτά εδώ στην Ελλάδα. Γιατί «έξω» τα πράγματα εμφανίζονται κάπως διαφορετικά και όχι τόσο ρόδινα όπως πιστεύουν στον ΣΥΡΙΖΑ και όπως λένε ότι πιστεύουν στην αμερικανική πρεσβεία «κοιμίζοντας» τους σημερινούς ένοικους στο Μέγαρο Μαξίμου..

Η Πρωτομαγιά των Βαλκανίων

Ιστορικό, ιστορίες και φωτογραφίες από τον εορτασμό της εργατικής Πρωτομαγιάς στα Βαλκάνια

Αναδημοσίευση από το Our Balkans

Βαλκάνια-Κορωνοϊός: Στα πρόθυρα της κατάρρευσης γιατροί και συστήματα Υγείας

Όχι αρκετοί γιατροί, όχι αρκετές κλίνες: Στα Βαλκάνια «χορεύει» ο θάνατος. Εύθραυστες υγειονομικές υπηρεσίες βρίσκονται στο χείλος του γκρεμού με την κατακόρυφη άνοδο των κρουσμάτων του κορονοϊού, μια κατάσταση που φέρνει σε μερικούς στο νου το χάος των πολέμων στα χρόνια του 1990.

Θυμίζει πόλεμο…

Ο εφιάλτης όλων, η υγειονομική κατάρρευση, αρχίζει να γίνεται πραγματικότητα σε μια φτωχή περιοχή, η οποία είχε αρχικά συγκρατήσει την πανδημία υιοθετώντας εκτεταμένα υποχρεωτικά μέτρα.

Όσα λέει το Στέιτ Ντιπάρτμεντ δεν τα ξέρει ο κόσμος όλος γιατί τα κρύβει το ΑΠΕ

της Λαμπρινής Θωμά

Το τουίτ του ανταποκριτή του Αντ1 και της Ρήαλ Νιουζ στις ΗΠΑ, κ. Τσίτσα ήταν από αυτά που σε βάζουν σε ρεπορταζιακό πυρετό. ‘Ελεγε: «Αξιωματούχος του Στειτ Ντιπαρτμεντ ενημερώνει για την επίσκεψη Πομπεο και ερωτάται από ανταποκριτες ελληνικών ΜΜΕ για τον Χάρτη της Σεβιλης και για τις φημες ότι οι Αμερικανοί θα βάλουν θέμα αποστρατικοποίησης των νησιών αλλά το ΑΠΕ σε αντίθεση με το ΚΥΠΕ- δεν μεταδίδει τίποτα.» .

Αξιωματούχος του Στειτ Ντιπαρτμεντ ενημερώνει για την επίσκεψη Πομπεο και ερωτάται από ανταποκριτες ελληνικών ΜΜΕ για τον Χάρτη της Σεβιλης και για τις φημες ότι οι Αμερικανοί θα βάλουν θέμα αποστρατικοποίησης των νησιών αλλά το ΑΠΕ σε αντίθεση με το ΚΥΠΕ- δεν μεταδίδει τίποτα.

— TTsitsas (@ttsitsas1) September 25, 2020

Βαλκάνια: η χωματερή της Ε.Ε. και της μαφίας

του Aρη Χατζηστεφάνου

Η ιστορία της καύσης απορριμμάτων στην Ευρώπη έχει έντονη αποφορά που απειλεί να φτάσει και στην Ελλάδα. Δυστυχώς δεν μυρίζουν μόνο τα σκουπίδια αλλά και η άτυπη «συμμαχία» της Ευρωπαϊκής Ενωσης με τη βιομηχανία πλαστικού αλλά και την ιταλική μαφία.

Η είδηση επαναλαμβάνεται, σχεδόν αυτολεξεί, ανά δύο ή τρία χρόνια, με μοναδικές αλλαγές στα ονόματα των πρωταγωνιστών. Η ιταλική αστυνομία ενημερώνει αξιωματούχους στη χώρα «Χ» της Ευρώπης ότι η εταιρεία «Ψ» της Νότιας Ιταλίας, από την οποία εισήγαν τόνους σκουπιδιών για καύση ή ανακύκλωση, είναι στην πραγματικότητα βιτρίνα κάποιας οργάνωσης της ιταλικής μαφίας (συνήθως της Καμόρα).

Οι «Λώρενς» των Βαλκανίων

Του Νίκου Μπογιόπουλου

Τι ακριβώς συμβαίνει στα δυτικά Βαλκάνια; Τίνων «Λώρενς» απότοκο (κατ’ αντιστοιχία με αυτόν της Αραβίας που ξαναζεί πλέον στη Συρία και στη Μέση Ανατολή) είναι ο χάρτης των προτεκτοράτων στην περιοχή και των γεωπολιτικών συμφερόντων που συγκρούονται για τον έλεγχό τους;

Ας αφήσουμε κάποιον γνώστη να μιλήσει. Είναι ο κύριος Ρόμπερτ Μπέιρ, πρώην πράκτορας της CIA με… βαλκανική δράση τη δεκαετία του ’90, κατοπινός συγγραφέας και αναλυτής του CΝΝ: «Είναι ξεκάθαρο», λέει «πως οι άνθρωποι που προκάλεσαν τον πόλεμο και υπαγόρευσαν τους όρους της ειρήνης κατέχουν τώρα εταιρείες που εκμεταλλεύονται τον ορυκτό πλούτο των περιοχών αυτών. Απλώς, υποδούλωσαν λαούς και τα παραγόμενα καταλήγουν στη Γερμανία και στις ΗΠΑ (…). Αυτή είναι η ιστορία στα Βαλκάνια» («The British Serb Magazine», 26/11/2015).

Γ.Μαργαρίτης: Πυροδότηση γεωπολιτικών ανταγωνισμών σε Βαλκάνια – Αν. Μεσόγειο

Ανοίγει ο «Ασκός του Αιόλου» σε Βαλκάνια και Ανατολική Μεσόγειο των γεωπολιτικών ανταγωνισμών των μεγάλων δυνάμεων, που στο τέλος οι λαοί της περιοχής θα τον πληρώσουν και με αίμα, λέει ο καθηγητής Σύγχρονης Ιστορίας στο ΑΠΘ, Γιώργος Μαργαρίτης, στον 98.4.

Η υποτιθέμενη Συμφωνία των Πρεσπών, τακτοποιεί μόνο την είσοδο στο ΝΑΤΟ της ΠΓΔΜ, ενώ η υποτιθέμενη λύση στο ονοματολογικό, δημιούργησε μεγαλύτερα προβλήματα εθνικισμών και αλυτρωτισμών στη περιοχή, που θα χρησιμοποιηθούν όποτε κρίνουν οι μεγάλοι παίκτες στους ανταγωνισμούς τους.

Με τον ίδιο τρόπο επιχειρείται να ανοίξει και το θέμα του Κυπριακού και πάλι με φόντο τα ενεργειακά πλούτη των πολυεθνικών στη περιοχή, πρόσθεσε ο καθηγητής στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο.

Δημοψήφισμα αλά βαλκανικά: προκαταλήψεις, άγνοια και ευσεβείς πόθοι

Της Βασιλικής Σιούτη

Όλες οι πολιτικές εξελίξεις την εβδομάδα που πέρασε

Το θέμα της επίσημης ονομασίας του κράτους της ΠΓΔΜ είναι ένα πρόβλημα που απασχολεί τα Σκόπια και την Αθήνα εδώ και πάρα πολλά χρόνια, από την εποχή της ανεξαρτησίας της μικρής αυτής χώρας που ανήκε κάποτε στην ενιαία Γιουγκοσλαβία. Η διένεξη αυτή ήταν πάντα μια ενοχλητική υπόθεση για την Ε.Ε. και τις ΗΠΑ, που επιθυμούσαν να κλείσει, για λόγους χρησιμότητας της ΠΓΔΜ κυρίως, χωρίς να μπαίνουν ποτέ στην ουσία της υπόθεσης. Το εάν η Ελλάδα είχε ή όχι δίκιο στους ισχυρισμούς της ήταν κάτι που δεν ενδιέφερε κανέναν πολιτικό στη Δύση. Το ίδιο και η Ιστορία της Μακεδονίας.

Εξωτερική πολιτική: εργολαβίες για λογαριασμό των ΗΠΑ

Του Δημήτρη Μηλάκα

Πέρα από το οικονομικό περιβάλλον, εκεί όπου η απώλεια της εθνικής κυριαρχίας ως συνέπεια της οικονομικής καταστροφής της χώρας αποτυπώνεται με έντονο τρόπο είναι τα ζητήματα εξωτερικής πολιτικής. Όπως οι δημόσιοι πόροι προσαρμόζονται να αποδώσουν για την εξυπηρέτηση των δανείων, έτσι και η εξωτερική πολιτική της χώρας εμφανίζεται να αναλαμβάνει εργασίες για λογαριασμό άλλων (κατά κύριο λόγο αμερικανικών) συμφερόντων.

Η προσαρμογή της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής στις απαιτήσεις των ισχυρών συμμάχων και εταίρων ουδέποτε αμφισβητήθηκε. Ωστόσο, σ’ αυτά τα χρόνια της κρίσης οι δεσμοί εξάρτησης ενισχύθηκαν και εμφανίζονται απροκάλυπτα, υπό τη μορφή επαίνων για τον ρεαλισμό και την ικανότητα προσαρμογής της κυβέρνησης σ’ αυτόν τον σκληρό κόσμο.

Η Ουκρανία σπρώχνεται σε θρησκευτικό εμφύλιο

Του Βασίλη Ξυδιά

Φόβοι και ανησυχία για σχίσμα στην Ορθοδοξία

Νέα αναζωπύρωση του εμφυλίου επίκειται στην Ουκρανία, με θρησκευτική τούτη τη φορά αφορμή: κόλαση made in USA, αλλά σερβιριζόμενη διά χειρός Οικουμενικού Πατριάρχου. Φαίνεται πως οι Αμερικάνοι είναι αποφασισμένοι να ξανανοίξουν για τα καλά το κεφάλαιο Ουκρανία, και το Πατριαρχείο –είτε υποκύπτοντας σε αφόρητες πιέσεις, είτε επενδύοντας για δικούς του λόγους στην ισχύ της αμερικανικής υπερδύναμης, είτε και για τα δύο μαζί– έχει δεχθεί να παίξει το παιχνίδι τους.

Μήλον της έριδος είναι η «αυτοκεφαλία» της ορθόδοξης ουκρανικής εκκλησίας. Είναι ένα ζήτημα που διχάζει τους Ουκρανούς –Χριστιανούς Ορθοδόξους στην πλειονότητά τους– από τις αρχές τις δεκαετίας του 90. Τότε που ένα τμήμα της εκκλησίας τους ανεξαρτητοποιήθηκε από τη Ρωσική Εκκλησία, στην οποία υπάγεται από το 1686.

«Διορθώσεις» συνόρων στα Δυτικά Βαλκάνια

Του Γιώργου Τζαφέρη

ΗΠΑ-Ρωσία προωθούν ανταλλαγές εδαφών μεταξύ Σερβίας και Κοσόβου

Αρχές Αυγούστου, η έτσι κι αλλιώς υποβόσκουσα ένταση στα Δυτικά Βαλκάνια, πήρε δραματικές διαστάσεις και ξύπνησε μνήμες πολέμου. Η πρόθεση των Σέρβων του Κοσσυφοπεδίου να ανακηρύξουν μια μορφή αυτονομίας, προκάλεσε την κινητοποίηση αμερικανικών στρατιωτικών δυνάμεων έστω και πίσω από τον τίτλο της KFOR (ειρηνευτική δύναμη Κοσόβου). Η κατάληψη του ηλεκτροπαραγωγικού σταθμού της Γκαζιβόντα και οι περιπολίες στην ομώνυμη λίμνη απ’ όπου ηλεκτροδοτείται το Κόσοβο με σκοπό να μην περιέλθει στα χέρια των Σέρβων ήταν ο σκοπός τους. Ταυτόχρονα και οι δυνάμεις ασφαλείας των Κοσοβάρων τέθηκαν σε ετοιμότητα. Τελικά οι σερβικές αρχές δεν προχώρησαν στην ανακήρυξη κάποιας αυτονομίας πειθόμενοι κυρίως από τον πρόεδρο της Σερβίας Αλ. Βούτσιτς ο οποίος αναγκάστηκε να αποκαλύψει το σχέδιο του για την διένεξη. Σχέδιο που βρισκόταν σε εξέλιξη εν μέσω μυστικών διαπραγματεύσεων με τον Αλβανό πρωθυπουργό Ε. Ράμα και τον πρόεδρο του Κοσόβου Χ. Θάτσι.

Η βασική ιδέα των διαπραγματεύσεων αυτών είναι η «διόρθωση» των συνόρων με την αμοιβαία ανταλλαγή εδαφών μεταξύ Σερβίας και Κοσσυφοπεδίου. Περιοχές στο βόρειο τμήμα του Κοσόβου με επίκεντρο την Μιτρόβιτσα όπου κυριαρχεί το σερβικό στοιχείο να ενταχθούν στην κρατική οντότητα της Σερβίας και περιοχές της νότιας Σερβίας με επίκεντρο την κοιλάδα του Πρέσεβο να ενταχθούν στην κρατική οντότητα του Κοσσυφοπεδίου. Το τελευταίο σημαίνει ότι η Σερβία θα αναγνωρίσει την ανεξαρτησία του Κοσόβου, κάτι που ο Σέρβος πρόεδρος Αλ. Βούτσιτς θεωρεί ως μια ντε φάκτο πραγματικότητα και για να πείσει τους συμπολίτες του το χρησιμοποιεί ως δίλλημα. Τουλάχιστον κάτι να κερδίσουμε είναι η λογική του.

Pax Americana με αλλαγές συνόρων στα Βαλκάνια!

Του Γιώργου Παυλόπουλου

Το αμερικανικό σχέδιο για την περιοχή

Επιταχύνεται η υλοποίηση του σχεδίου της Ουάσινγκτον για πέρασμα όλων των βαλκανικών χωρών στη σφαίρα επιρροής των ΗΠΑ, αποκλείοντας τη Ρωσία — η οποία, από την πλευρά της, διεκδικεί αναγνώριση του ηγεμονικού της ρόλου στη Συρία. Ορατός και σοβαρός ο κίνδυνος αναζωπύρωσης όλων των «εν υπνώσει» εθνικισμών στην περιοχή και ξεσπάσματος νέων πολεμικών συγκρούσεων.

Μακεδονική… ρουλέτα

του Δημήτρη Μηλάκα

Και… ξαφνικά τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης «ξετρύπωσαν» την περασμένη εβδομάδα πληροφορίες για τη δράση Ρώσων κατασκόπων, οι οποίοι μαζί με φιλορώσους επιχειρηματίες οργανώνουν σε Αθήνα και Σκόπια σχέδια για τον τορπιλισμό της συμφωνίας των Πρεσπών που υπέγραψαν πριν από λίγο καιρό η Ελλάδα με την Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας.

Πριν ξεκινήσει η διασπορά των πληροφοριών και τα εκτενή δημοσιεύματα με λεπτομέρειες για τη δράση των «κατασκόπων», υπήρξε ακριβώς τη μέρα που ξεκινούσε η σύνοδος κορυφής του ΝΑΤΟ η διοχέτευση σε εφημερίδα («Καθημερινή») της πληροφορίας ότι η ελληνική κυβέρνηση προχώρησε στην απέλαση δύο Ρώσων διπλωματών και στην απαγόρευση εισόδου στην Ελλάδα σε δύο ακόμη.

Η επιδείνωση στις ελληνορωσικές σχέσεις και οι χειρισμοί της κυβέρνησης Τσίπρα

Της Βασιλικής Σιούτη

«Ουδείς δικαιούται ή δύναται να παρεμβαίνει στις εσωτερικές υποθέσεις της Ελλάδας» ανέφερε στην απάντηση του προς την Ρωσία το υπουργείο Εξωτερικών και αυτή θα μπορούσε να είναι η δήλωση της εβδομάδας, αν όχι και της χρονιάς, καθώς προκάλεσε πλήθος σχολίων, κυρίως σκωπτικών.

Πολλοί αναρωτήθηκαν για την σκοπιμότητα της δήλωσης αυτής, καθώς είναι γνωστές οι εξαρτήσεις της χώρας, αλλά και της κυβέρνησης.

Ο ίδιος ο Νίκος Κοτζιάς, πριν γίνει υπουργός Εξωτερικών, μιλούσε για τις παρεμβάσεις των ξένων δυνάμεων στις εσωτερικές υποθέσεις της Ελλάδας (αυτές που σήμερα αρνείται ότι υπάρχουν, παρότι έχουν ενταθεί) και ειδικά για τον ρόλο της Γερμανίας και των ΗΠΑ που τότε ο ΣΥΡΙΖΑ κατήγγειλε.

Το Μακεδονικό θρυαλλίδα εξελίξεων

Γκραβούρα του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου

Του Γιώργου Τζαφέρη

Ανησυχία και ρευστότητα στην Βαλκανική Χερσόνησο

Οι εξελίξεις στο Μακεδονικό δεν μπορούν σε καμμία περίπτωση να απομονωθούν από τη γενικότερη κατάσταση στη Βαλκανική Χερσόνησο. Οι εντάσεις, τα πολλά ανοιχτά μέτωπα και οι ιμπεριαλιστικοί ανταγωνισμοί που ξεδιπλώνονται στα εδάφη της, επέβαλλαν την συμφωνία Τσίπρα-Ζάεφ. Το αν το Μακεδονικό θα αποτελέσει εργαλείο περαιτέρω όξυνσης στο μέλλον και όχημα για γενικότερη ανάφλεξη στην περιοχή αφορά τους σχεδιασμούς –κυρίως– του ΝΑΤΟ. Δεν είναι όμως το μόνο εργαλείο που μπορεί να χρησιμοποιηθεί. Έχουμε δρόμο ακόμη και ίσως δούμε πολύ γρήγορα και άλλες πρωτοβουλίες, υπαγορευμένες από το ΝΑΤΟ και την Ε.Ε. να ξετυλίγονται και να περιπλέκουν κι άλλο την ήδη μπερδεμένη κατάσταση.

Στην περίπλοκη αυτή συγκυρία δεν είναι ενταγένη μόνο η χώρα μας. Η παγωμένη, αρχικά, υποδοχή της συμφωνίας από την Βουλγαρία –πιθανόν να αλλάξει κάτω από τις πιέσεις των Δυτικών– μια χώρα του ΝΑΤΟ και της Ε.Ε αλλά και με άμεσο ενδιαφέρον για το Μακεδονικό και κυρίως η ηχηρή σιωπή της Σερβίας, είναι δύο τρανταχτά παραδείγματα για το ότι ο γενικότερος ενθουσιασμός της Δύσης δεν μπορεί εύκολα να μεταδοθεί στους βαλκανικούς λαούς. Μπορεί οι Ιάπωνες ή οι Αυστραλοί και οι Καναδοί να πανηγυρίζουν και να μιλάνε για σταθερότητα στην περιοχή, αλλά οι ίδιοι οι Βαλκάνιοι μάλλον είναι περισσότερο ανήσυχοι από πριν.

Μετά πολλών εμποδίων η ένταξη των Δυτικών Βαλκανίων στην ΕΕ

του Λεωνίδα Βατικιώτη

Η βουλγάρικη προεδρία που ξεκίνησε την 1^η Ιανουαρίου, μιλώντας επί της ουσίας, ελάχιστα κοινά έχει με την ατζέντα των Βρυξελλών όπου κατά βάση κυριαρχούν δύο πολύ συγκεκριμένα θέματα: η προώθηση της τραπεζικής ένωσης και ο μετασχηματισμός του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας σε Ευρωπαϊκό Νομισματικό Ταμείο.

Πρόκειται μάλιστα για θέματα που προκαλούν έριδες γιατί ενώ βρίσκονται υψηλά στην ημερήσια διάταξη του γαλλογερμανικού άξονα ώστε να προφυλαχθεί από επόμενες κρίσεις και να διασφαλίσει την υγεία του χρηματοπιστωτικού του συστήματος, μόνο ενθουσιασμό δεν προκαλούν στην περιφέρεια μιας και η υλοποίησή τους είναι η άλλη όψη της Ευρώπης των πολλών ταχυτήτων για την οποία μίλησε δημόσια η Άνγκελα Μέρκελ από τη Ρώμη, τον Μάρτιο του 2017.

Επιταχύνεται η αποσάθρωση της χώρας

Του Σπύρου Παναγιώτου

Η οικονομική – κοινωνική ισοπέδωση τέμνεται με γεωπολιτικούς σεισμούς

Ο κυβερνητικός μύθος θέλει να πιστέψουμε ότι επίκειται «καθαρή έξοδος» και τέλος των μνημονίων. Η χειραγωγούμενη, από την «εθνική σύμβουλο» Ρότσιλντ, αποκλιμάκωση των επιτοκίων των ελληνικών ομολόγων θεωρείται προπομπός μιας «θετικής» υποδοχής της χώρας από τις αγορές, αν όλα εξελιχθούν ομαλά τον προσεχή Αύγουστο.

Το πολυνομοσχέδιο που κατατέθηκε στη Βουλή και αναμένεται να ψηφιστεί τη Δευτέρα ρυθμίζει τις τελευταίες εκκρεμότητες από τις απαιτήσεις των δανειστών και πιστοποιεί ότι η λεγόμενη έξοδος από τα μνημόνια δεν θα είναι τίποτα περισσότερο από τη διαρκή επιτροπεία της χώρας.

Την ίδια στιγμή, το πεδίο της συνεχιζόμενης οικονομικής και κοινωνικής αποσάθρωσης συναντιέται επικίνδυνα με εκείνο των μεγάλων γεωπολιτικών αναστατώσεων που συνταράζουν τη Μ. Ανατολή και σταδιακά, μεθοδευμένα εξαπλώνονται στη Βαλκανική διαμορφώνοντας όρους μιας γενικευμένης σύγκρουσης.

Νεομακεδονικά διδάγματα

Του Ρούντι Ρινάλντι

Ανοίγουν ξανά ασκοί του Αιόλου στα Βαλκάνια

Ξεπερνώντας εύκολα τους ασύνειδους (κι όχι τόσο αθώους) που δηλώνουν ότι δεν έχουν πρόβλημα αν το γειτονικό κράτος ονομαστεί σκέτα «Μακεδονία» (Μπαλαούρας και πολλά στελέχη της νεολαίας ΣΥΡΙΖΑ) όπως και αυτούς που αμέσως λαμβάνουν την «παραγγελιά» και το αναγορεύουν σε «τριτεύον» πρόβλημα που «δημιούργησε η ανοησία των πολιτικών» και σε υπόλειμμα «ακραίων κύκλων».

Ξεπερνώντας τους «πονηρούς», που ευθυγραμμιζόμενοι με τα αμερικάνικα non paper, παρουσιάζουν την συγκυρία ως «μεγάλη ευκαιρία» για την ελληνική πολιτική ώστε να κλείσει το ακανθώδες πρόβλημα (Ξυδάκης, Παπαχελάς κ.α.).

Κατανοώντας τον «ρεαλισμό» της κυβέρνησης και του πολιτικού κόσμου που αντιλαμβάνεται ότι πρέπει να ανταποκριθεί σε συμβόλαια (π.χ. με Τραμπ και με Ε.Ε.), να πάρει αποφάσεις αλλά και να έρθει σε ρήξη με ένα εθνικό αίσθημα, σε ένα εξαιρετικά ευαίσθητο θέμα.

16+1 λόγοι να ανησυχεί το Διευθυντήριο της Ε.Ε.;

του Γιώργου Αναστασίου

Σύνοδος «περιφερειακών» Ευρωπαίων, Βαλκάνιων και Κινέζων

Στα ψιλά πέρασε μια σημαντική συνάντηση μεταξύ 16 ευρωπαϊκών χωρών (11 κρατών μελών της Ε.Ε. και 5 υπό ένταξη βαλκανικών) και της Κίνας στη Βουδαπέστη. Πέραν της κινεζικής αντιπροσωπείας με επικεφαλής τον πρωθυπουργό Λι Κετσιάνγκ και της ουγγρικής υπό τον πρόεδρο Βίκτορ Ορμπάν, συμμετείχαν όλοι οι… πρώην: Τσέχοι και Σλοβάκοι, Βαλτικές χώρες, Πολωνοί, Βούλγαροι, Ρουμάνοι, Αλβανοί, και όλα τα κράτη που δημιουργήθηκαν από το διαμελισμό της Γιουγκοσλαβίας. Ήδη συμφωνήθηκε η επόμενη συνάντηση να πραγματοποιηθεί του χρόνου στη Σόφια, με τον Βούλγαρο πρωθυπουργό Μπόικο Μπορίσοφ να σημειώνει ότι «θα επικεντρωθούμε στην περαιτέρω ανάπτυξη των σχέσεών μας με την Κίνα, και φυσικά στην κατάσταση των Δυτικών Βαλκανίων».

Ο Ορμπάν δεν ήταν διόλου φειδωλός στο εγκώμιο που έπλεξε προς το Πεκίνο: «Το αστέρι της Ανατολής λάμπει ψηλά», είπε, προσθέτοντας ότι «η Κίνα έχει αναδειχθεί σε κυρίαρχη οικονομική και τεχνολογική δύναμη στα πλαίσια του υπό διαμόρφωση νέου διεθνούς συσχετισμού» και ότι «προσφέρει πλειάδα ευκαιριών στις χώρες της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης». Έσπευσε επίσης να υπενθυμίσει στους άσπονδους εταίρους του εντός της Ε.Ε. ότι «οι 16 ευρωπαϊκές χώρες που συμμετέχουμε αποτελούμε την ατμομηχανή της οικονομικής ανάπτυξης στην Ευρώπη, η οποία δεν θα μπορέσει να ανταποκριθεί στις ιστορικές προκλήσεις χωρίς ισχυρούς συμμάχους». Παρεμφερείς ήταν οι παρεμβάσεις και των υπόλοιπων ηγετών.

Δυναμική επιστροφή των ΗΠΑ στα Βαλκάνια

του Γιώργου Τζαφέρη

Απαιτούν πλήρη συμμόρφωση, αλλά τα παρατράγουδα πληθαίνουν

Χωρίς μεγάλες τυμπανοκρουσίες και πάντα στη σκιά των σύνθετων γεωπολιτικών αναταράξεων σε Μέση Ανατολή και Ν.Α. Ασία, οι ΗΠΑ αυξάνουν ολοένα και περισσότερο το ενδιαφέρον και την πολιτική τους παρουσία στην περιοχή των Δυτικών Βαλκανίων. Ο «αρμόδιος» υφυπουργός Εξωτερικών Χόιτ Γι έχει αναλάβει να παρεμβαίνει σε όλα τα ανοιχτά θέματα και να πιέζει κυβερνήσεις να πειθαρχήσουν στις επιταγές της μεγάλης δύναμης. Με βασικό πάντα στόχο τον περιορισμό της ρωσικής επιρροής, έως και τον εξοβελισμό της από την ευρύτερη περιοχή, αλλά και την κατάκτηση καλύτερων θέσεων – που θα χρειαστούν στην Ουάσιγκτον όχι μόνο για τον έλεγχο της περιοχής αλλά για την σε εξέλιξη παγκόσμια γεωπολιτική σύγκρουση.

Στα πλαίσια αυτά, σε λίγες μόνο μέρες είχαμε ενέργειες όπως η αναθέρμανση των διαπραγματεύσεων για το θέμα της ονομασίας των Σκοπίων υπό τον Μάθιου Νίμιτς, η πολύπλευρη πίεση στην αλβανική κυβέρνηση να τελειώνει με το θέμα των αναγκαίων μεταρρυθμίσεων κυρίως στον τομέα της δικαιοσύνης και της ασφάλειας, η προειδοποίηση στους Κοσσοβάρους να μην αμφισβητήσουν τη συμφωνία των συνόρων με το Μαυροβούνιο και, τέλος, το τελεσίγραφο στη Σερβία να αναγνωρίσει επίσημα το Κόσσοβο μέχρι συγκεκριμένη ημερομηνία. Οι δυσκολίες όμως που εμφανίζονται είναι μεγάλες και δεν επιτρέπουν μια απλή διευθέτηση των ζητημάτων προς όφελος των ΗΠΑ, ενώ διαγράφουν πάντα σοβαρούς κινδύνους για τους λαούς.

Η ρουμανική κυβέρνηση… αυτοανετράπη

Του Γιώργου Τζαφέρη

Διαφθορά και γεωπολιτικές αντιπαραθέσεις ταλανίζουν την πολιτική τάξη

Η αναταραχή στα Βαλκάνια συνεχίζεται αμείωτη, με δύο βασικές αιτίες. Η πρώτη είναι ο ανταγωνισμός των μεγάλων ιμπεριαλιστικών δυνάμεων για τον έλεγχο της περιοχής, μέσω και του ντόπιου πολιτικού προσωπικού που καθεμιά απ’ αυτές υιοθετεί σε κάθε βαλκανική χώρα. Η δεύτερη είναι ακριβώς η ευρύτατη κοινωνική δυσαρέσκεια που γεννά και διατηρεί αμείωτη η τεράστιας έκτασης και μαφιόζικου τύπου διαφθορά αυτού του εθελόδουλου πολιτικού κόσμου και των ντόπιων αρχουσών τάξεων. Η μείξη αυτών των δύο αιτιών προκαλεί μια διαρκή πολιτική και κοινωνική αστάθεια στο σύνολο σχεδόν του βαλκανικού χώρου. Έτσι αυτήν την εβδομάδα, πέραν των έξωθεν τηλεκατευθυνόμενων πολεμοχαρών αντιπαραθέσεων με επίκεντρο τα προτεκτοράτα που δημιουργήθηκαν από το διαμελισμό της Γιουγκοσλαβίας, ξανάρθε στην επικαιρότητα και η Ρουμανία*.

«Πολιτική διευθέτηση», τέλος! – Σκοτεινιάζει κι άλλο ο βαλκανικός ορίζοντας

του Γιώργου Τζαφέρη

Πυκνώνουν τα άρθρα, οι αναλύσεις και τα αφιερώματα σε πολλά «έγκυρα» διεθνή και εγχώρια ΜΜΕ για την εντεινόμενη όξυνση στα Βαλκάνια. Από τις στήλες του Δρόμου έχουμε υποστηρίξει ήδη την άποψη ότι έχει πεθάνει, εδώ και καιρό, η πολιτική διευθέτηση που επιβλήθηκε από τις μεγάλες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις στη μετά τη διάλυση της ενιαίας Γιουγκοσλαβίας πολεμική σύγκρουση στο χώρο των Βαλκανίων. Η ανασυγκρότηση της Ρωσίας και η προσπάθεια επανάκτησης του ζωτικού της χώρου στην περιοχή, η μεγάλη υποχώρηση του ρόλου της Ε.Ε. λόγω μεγάλων εσωτερικών της αδυναμιών, η νέο-οθωμανική ματιά της Τουρκίας (με παραδοσιακά δυνατές προσβάσεις σε αρκετές χώρες των Βαλκανίων), αλλά και ο επιδιωκόμενος νέος ρόλος του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ, έχουν οδηγήσει σε νέα αδιέξοδα.

Η σύγκρουση Δύσης και Ανατολής (έχοντας βέβαια πολλές οριζόντιες διαβαθμίσεις), με την επιπλέον σφήνα νέων περιφερειακών δυνάμεων που αναζητούν αυτόνομο ρόλο, δεν έχει αφήσει καμία χώρα της χερσονήσου που να μην σπαράσσεται από σφοδρή πολιτική, κοινωνική και οικονομική κρίση. Το σύνολο σχεδόν του πολιτικού φάσματος σε κάθε χώρα έχει στοιχηθεί πίσω από κάποια μεγάλη δύναμη, προσηλωμένη στο να εξυπηρετήσει τα συμφέροντα του δυνατού, με αντάλλαγμα την παραμονή της στην εξουσία. Μια εξουσία βουτηγμένη στη διαφθορά, κύριο χαρακτηριστικό της επί μια εικοσαετία περίπου νεοφιλελεύθερης επέλασης, η οποία διέλυσε κάθε υπόλειμμα κοινωνικού κράτους που προερχόταν από το προηγούμενο καθεστώς.

Κλιμακώνεται η ένταση στα Βαλκάνια

Του Γιώργου Τζαφέρη

Στοίχιση ντόπιων πίσω από Δύση ή Ρωσία εν αναμονή Τραμπ

Η ένταση και η αστάθεια στα Δυτικά Βαλκάνια όχι μόνο συνεχίζεται, αλλά διαρκώς κλιμακώνεται επικίνδυνα. Η Κροατία απαιτεί και τρίτη αναγνωρισμένη οντότητα εντός του βοσνιακού κράτους. Η Σερβία δεν αναγνωρίζει την απόσχιση του Κοσόβου και δηλώνει έτοιμη για πόλεμο, ενώ ταυτόχρονα νιώθει την αλβανική πίεση στην κοιλάδα του Πρέσεβο. Η Βοσνία, ήδη παραλυμένη ως οντότητα, κινδυνεύει με οριστική διάλυση αν η αυτόνομη Σερβική Δημοκρατία της προχωρήσει σε δημοψήφισμα για ένωση με τη μητέρα Σερβία. Η Αλβανία υποδαυλίζει κάθε εστία εθνικισμού, δουλεύοντας μεθοδικά πάνω στο όραμα της Μεγάλης Αλβανίας. Η ΠΓΔΜ σπαράσσεται από μια διετή πολιτική κρίση, που μπορεί να οδηγήσει ακόμη και στην ομοσπονδιοποίηση του κράτους. Το Μαυροβούνιο βρίσκεται υπό την απειλή πραξικοπήματος σε περίπτωση που ολοκληρωθεί η ένταξη στο ΝΑΤΟ. Τέλος, το κρατίδιο του Κοσόβου, που κυριαρχείται από μαφίες και εμπόρους κάθε είδους παράνομης δραστηριότητας, παίζει το ρόλο του εμπρηστή που μπορεί να ανάψει το φυτίλι…

Πόλεμοι για το Νερό στα Βαλκάνια

Του Στέφανου Μπατσή

Από τα φαραωνικά σχέδια εκτροπής του διεθνικού ποταμού Αώου (Vjose στα αλβανικά) και την ιδιωτικοποίηση των δημοσίων δικτύων ύδρευσης στις μεγαλύτερες ελληνικές πόλεις (στη Θεσσαλονίκη της ΕΥΑΘ και προσεχώς στην Αθήνα της ΕΥΔΑΠ) μέχρι τους αυθαίρετους σχεδιασμούς των λόμπι της ενέργειας και των κυβερνήσεων για συστηματική φραγματοποίηση ποταμών σε Τουρκία, Αλβανία και FYROM, γίνεται όλο και πιο φανερό ότι ο πόλεμος για το νερό έχει μεταφερθεί στα Βαλκάνια.

Συνοπτικά, οι ενεργειακοί κι επενδυτικοί αυτοί σχεδιασμοί περιλαμβάνουν την κατασκευή σχεδόν εξακοσίων φραγμάτων με υδροηλεκτρικούς σταθμούς κατά μήκος των ποταμών των Βαλκανίων (το μεγαλύτερο μέρος των οποίων βρίσκεται σε πολύ καλή κατάσταση φιλοξενώντας αξιοσημείωτους υγροβιότοπους), χρηματοδοτούμενων από διεθνείς οργανισμούς όπως η Παγκόσμια Τράπεζα και η Ευρωπαϊκή Τράπεζα Ανάπτυξης κι Ανασυγκρότησης, και εκατοντάδων ακόμη στην Τουρκία – με αρκετά από αυτά να έχουν ήδη προκαλέσει ανυπολόγιστη υποβάθμιση του περιβάλλοντος αλλά και των τοπικών κοινωνιών και πολιτισμών. Πρόσφατα παραδείγματα, τα σχέδια για μεγάλα φράγματα στο ποτάμιο σύστημα του Αώου στην ελληνική επικράτεια (ένα μέσα στη χαράδρα του Αώου και δύο στον ποταμό Σαραντάπορο), η εν εξελίξει φραγματοποίηση των ποταμών Αώου, Δρίνου (Drin) και Δεβόλη (Devoll) στην Αλβανία καθώς και η κατασκευή φραγμάτων και υδροηλεκτρικών σταθμών μέσα στην καρδιά του Εθνικού Πάρκου του Μάβροβο στη FYROM.

ΒΑΛΚΑΝΙΑ Ή ΒΛΑΚΑΝΙΑ;

Το ποδοσφαιρικό παιχνίδι ανάμεσα στην Σερβία και την Αλβανία και τα όσα εγιναν με αφορμή μια σημαία ήταν μία ιδανική ευκαιρία για τους πεφτοσυννεφάκηδες να καταλάβουν ότι ο εθνικισμός στα Βαλκάνια είναι πολύ πιο έντονος και πολύ πιο επικίνδυνος απο όσο πιστεύαν.

Οι λιγοστοί άνθρωποι – κάτοικοι των πανέμορφων Βαλκανίων που, σε πείσμα των καιρών, επιμένουν να σκέφτονται, το έχουν καταλάβει εδώ και χρόνια, αλλά, δυστυχώς, δεν μπορούν να ανακόψουν την θλιβερή άνοδο του φαινομένου. Δεν είναι μόνο η οικονομική κρίση που έχει αλλάξει ριζικά τη ζωή μας τα τελευταία χρόνια, ούτε το διαχρονικό πολιτισμικό/εθνολογικό/θρησκευτικό μπέρδεμα που χαρακτηρίζει αυτό το πολύπαθο τμήμα της νοτιοανατολικής Ευρώπης υπεύθυνα για την άνοδο του εθνικισμού.