Τελευταία φορά Ευρώπη

Ευρωεκλογές και αυτοδιοικητικές εκλογές πέρασαν, και άφησαν πίσω τους καμμένη γη. Εφοπλιστές, “παράγοντες” του ποδοσφαίρου, υποδυόμενοι τον δήμαρχο ή τον σύμβουλο, τηλεπερσόνες και βαθύ κράτος κατάφεραν μεγάλες επιτυχίες. Η απογοητευτική αυτή εικόνα δεν κατάφερε ωστόσο να αλλοιώσει την επιτυχία της Αριστεράς σε περιφέρειες και δήμους που γύρισαν σελίδα και προσανατολισμό για πρώτη φορά. Με πρώτη και καλύτερη την Αττική. Όλοι μαζί. Βέβαια χωρίς το 56,89% των συμπολιτών μας που επέλεξε να σιωπήσει και δεν πήγε να ψηφίσει. Αλλά τέλος πάντων, όσοι αποφάσισαν πως αυτή τους η ψήφος μπορεί να συμβάλει σε ένα κοινό σκοπό.

Η Νέα Δημοκρατία κατάφερε να χάσει κοντά στις οκτώ μονάδες από την πρότερή της δύναμη, ενώ η Ελιά τα πήγε τέλεια για πρωτοεμφανιζόμενο κόμμα. Καλά πήγαν και τα άλλα κόμματα χωρίς ιδεολογία, με το Ποτάμι να καταφέρνει να έρθει τρίτο (από το τέλος), με το επεισόδιο “ο Σταύρος ψήφισε” να γράφει υπέροχα στο φακό και τον στόχο του για τρίτη θέση να εκπληρώνεται πανηγυρικά.

Θυμάστε το Σύνταγμα;

Εχτές ήταν η τελευταία ημέρα της προεκλογικής περιόδου πριν ανοίξουν οι κάλπες για τις ευρωεκλογές. Ο Αντώνης Σαμαράς μάλλον θα είχε δει κάποιο όμορφο όνειρο στην αγκαλιά του Βορίδη και του Άδωνη που τον ρωτούσε επίμονα “το λιμπίζεσαι;”, κι έτσι ο Μεγάλος Ηγέτης (Ελλάς, Ελλάς) Αντώνης Σαμαράς το πήρε απόφαση. Βγήκε στην πλατεία. Και η εικόνα μίλησε από μόνη της. 

Μετά από αμφιθέατρα και κλειστές αίθουσες 50-100 ατόμων η Νέα Δημοκρατία διοργάνωσε την τελευταία προεκλογική της εκδήλωση στην πλατεία Συντάγματος. Την πλατεία που τα τελευταία χρόνια έχουμε γεμίσει κατά δεκάδες χιλιάδες για να αντιταχθούμε στην πολιτική που καταστρέφει μέρα με τη μέρα το μέλλον μας.

Προμελετημένο ατύχημα

Φως στο μυστήριο του “ατυχήματος” που δεν θέλει κανείς να συμβεί αλλά όλοι φοβούνται και προειδοποιούν τους τελευταίους μήνες αποφάσισε να ρίξει από τα Ιωάννινα ο Αντώνης Σαμαράς. Ο πρωθυπουργός, μετά από διαβουλεύσεις με τον Βορίδη και τον Άδωνη Γεωργιάδη, μας ανακοίνωσε πως το ατύχημα που απειλεί τη χώρα είναι η εκλογή του Αλέξη Τσίπρα στις ευρωεκλογές. Είναι αλήθεια. Αυτός ο πρωθυπουργός πήρε τον πολιτικό διάλογο και τον παρέδωσε κατευθείαν στα χέρια της Μαφίας.

Αναρωτιέμαι, έτσι και ο Μπέος αύριο έκανε την εξής δήλωση “ο αντίπαλός μου πολύ μιλάει και θα λερώσει καμιά ρόδα”, πόσοι θα έπεφταν από τα σύννεφα; Πόσοι θα σοκάρονταν από μια τέτοια… προειδοποίηση την ώρα που ο ίδιος ο ηγέτης (Ελλάς, Ελλάς, Αντώνης Σαμαράς) της χώρας προχωράει σε τέτοιου είδους προειδοποιήσεις προς το εκλογικό σώμα με όρους Μαφίας;

Καθρέφτης εκλογών και παραλόγων

Δεξιοί και αριστεροί, συριζαίοι, νεοδημοκράτες και λαδέμπορες (τι, πως λέγεται ο ψηφοφόρος της Ελιάς;), Ολυμπιακοί και Παναθηναϊκοί, πασχίζουν από τα ξημερώματα της Δευτέρας να βγάλουν συμπεράσματα για το μήνυμα των εκλογών και προβλέψεις για τη δεύτερη Κυριακή. Είναι κυρίαρχη η απορία για τα χαμηλά σε σχέση με τις βουλευτικές εκλογές, αποτελέσματα του ΣΥΡΙΖΑ. Εύλογη, πιασιάρικη και αποστομωτική. Για απορία του Πρετεντέρη, καλή είναι. Ποιος άλλος όμως απορεί που ο ΣΥΡΙΖΑ στις αυτοδιοικητικές εκλογές κινήθηκε κάτω από τα αποτελέσματα των βουλευτικών;

Στον ίδιο τον ΣΥΡΙΖΑ γνωρίζουν πολύ καλά πως η συμμετοχή πρωτοκλασάτων, σε αναγνωσιμότητα τουλάχιστον, στελεχών στις αυτοδιοικητικές εκλογές έγινε με το σταγονόμετρο. Το γνώριζαν στο εσωτερικό του, το γνώριζαν στο περιβάλλον του, το γνώριζαν και οι πέτρες. Οι μάχες είναι πολλές και το ολόγραμμα των 70 βουλευτών που είναι η δύναμη της αξιωματικής αντιπολίτευσης στο κοινοβούλιο δεν γίνεται να βρίσκεται παντού και πάντα.

Επίπεδο του κώλου

Μπορεί για τις εκλογές της τοπικής αυτοδιοίκησης να εκκρεμεί η δεύτερη Κυριακή, αλλά αυτό το μπραντεφέρ μεταξύ των δύο πρώτων στην κάθε περίπτωση, το μόνο που κάνει είναι να μεταφέρει στις περιφέρειες και τους δήμους την άθλια ενισχυμένη αναλογική και το μπόνους εδρών που παίρνει ο πρώτος. Όπως και με το πρώτο κόμμα στη βουλή. Συνεπώς, αυτοδιοικητικές εκλογές με την κλασσική μορφή του πλουραλισμού που υποχρεούνται να δίνουν οι εκλογές, θα ξαναδούμε σε πέντε χρόνια. Τα αποτελέσματα της πρώτης Κυριακής όμως, μας δίνουν τη δυνατότητα να διαπιστώσουμε τι είναι “αυτό το κάτι που θέλει” ο Έλληνας ψηφοφόρος για να σταυρώσει τον υποψήφιο της καρδιάς του.

Οι σταθερές της κάλπης

Οι εκλογές στις 18 Μάη επιβεβαίωσαν αρκετές πολιτικές σταθερές που προϋπήρχαν του Καστελόριζου, κι εξακολουθούν να κυριαρχούν σε καφενεία, τηλεοράσεις, εφημερίδες, ραδιόφωνα, Facebook και Twitter.

Σταθερά πρώτη: Η επαρχία δεν πεινάει όσο η Αθήνα

Παραδοσιακό παράπονο (sic) των επαρχιακών πόλεων είναι ότι δεν μπορούν να κάνουν τίποτα γιατί όλα μαζεύτηκαν στην Αθήνα και δεν έχουν δουλειές. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να συγκεντρωθούν στην πρωτεύουσα όλοι οι κωλόβλαχοι που κρατούν τα εκλογικά τους δικαιώματα στα χωριά τους και κάθε τρεις και λίγο πάνε να ψηφίσουν ή να κάνουν μπάνια. Κι όταν φεύγουν όλοι αυτοί, εμείς μένουμε πίσω και την περνάμε ζάχαρη. Γι’ αυτό και η Αθήνα είναι η καλύτερη πόλη του κόσμου τον Αύγουστο.

Ψηφίζωντας φασισμό

Η περιβόητη επόμενη των εκλογών ξημέρωσε. Τα exit polls δώσανε τη θέση τους στα εκλογικά αποτελέσματα, κι αυτά με τη σειρά τους μας καλούν είτε να μεταναστεύσουμε ομαδικά όσοι επιμένουμε, στην ελάχιστη έστω, πολιτική σκέψη, είτε να μαζευτούμε όλοι μαζί και να οργανώσουμε ένα reality με την πολιτική ζωή του τόπου. Θα σπάσει ταμεία. Θα γράψει Ιστορία. Θα λύσει μια για πάντα το πρόβλημα του χρέους.

Στο δήμο του Μαραθώνα εξελέγη από την πρώτη Κυριακή δήμαρχος ο μάνατζερ του Σάκη Ρουβά, Ηλίας Ψινάκης. Με ένα επιτυχημένο τηλεοπτικό distraction στο παλμαρέ του, η δημαρχιακή του έκδοση αναμένεται να σπάσει ταμεία. Τώρα αν θα είναι αυτά του δήμου, κανείς δεν ξέρει.

Ο Θεός απουσιάζει, αφήσατε την ψήφο σας στους παπάδες

Η αγωνία του Αντώνη Σαμαρά τις τελευταίες ημέρες χτυπάει κόφτες, αφού βλέπει πως η κατάσταση πλέον έχει ξεφύγει από κάθε έλεγχο και τα επερχόμενα “ατυχήματα” πλησιάζουν. Έχει αντιληφθεί πως το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών αποκλείεται να είναι διαχειρίσιμο με την έκταση που θα έχει η νίκη του ΣΥΡΙΖΑ. Έχει καταλάβει πως πλέον δεν μπορεί να τρομοκρατήσει τον κόσμο όπως έκανε αυτός και η παρέα του το 2012, ενώ τις κασέτες του Κασιδιάρη διαδέχονται οι “κασέτες” των ξένων ανταποκριτών που αποφάσισαν να του τραβήξουν το χαλί κάτω από τα πόδια και να αποκαλύψουν όσα συνέβησαν πίσω από κλειστές πόρτες για να αναλάβει την εξουσία. Είδε κι αποείδε λοιπόν ο Αντώνης κι αποφάσισε για μια ακόμα φορά να πάει γονυπετής και να ζητήσει τη βοήθεια του Θεού. Τόσες φορές έχουν συνομιλήσει. Για το χρέος, για τη δανειακή σύμβαση. Ακόμα και για να το επιπλήξει για κάτι ατασθαλίες των εκπροσώπων Του. Εκείνος όμως έλειπε. Μάλλον είχε πάει κρουαζιέρα με τον Μαρινάκη.

Ανωμαλάρες

Την Πέμπτη ο Αλέξης Τσίπρας έλαβε μέρος στο debate των ευρωεκλογών και ανάγκασε τον Σούλτζ να κοκκινίσει και τον Γιούνκερ να καταπιεί τη γλώσσα του. Μπορεί στην Ελλάδα των άκρων να έχουμε περάσει από τη λογική της ανάθεσης στη λογική της ισοπέδωσης των πάντων, στο πεδίο της Ευρώπης όμως, φάνηκε ξεκάθαρα τι είναι αυτό που διαφοροποιεί τον ΣΥΡΙΖΑ και την Ευρωπαϊκή Αριστερά από τις υπόλοιπες δυνάμεις. Κι αυτό δεν είναι σε καμία περίπτωση το δόγμα του “μη χείρον βέλτιστoν” που σπέρνουν παντού στη χώρα καναλάρχες και εκδότες εδώ και τέσσερα χρόνια.

Σε ένα debate που παρακολούθησε όλη η Ευρώπη ο Τσίπρας εξέθεσε τις θέσεις της Αριστεράς κατά της λιτότητας, του τρόπου διαχείρισης του χρέους, της δολοφονικής μεταναστευτικής πολιτικής, της πολεμοχαρούς και ανιστόρητης εξωτερικής πολιτικής, υπέρ της Άμεσης Δημοκρατίας και ενάντια στη μονομανή στήριξη των τραπεζών. Ο μόνος λόγος που κατάφερε να ξεχωρίσει στις Βρυξέλλες ήταν επειδή τα λόγια του βρίσκουν συμμάχους σε κάθε χώρα, και ειδικά σε αυτές που πλήττονται άμεσα από τα παραπάνω προβλήματα.

Οι πολυκατοικίες πέφτουν από μέσα

Όσο πλησιάζουμε στις εκλογές, τόσο ζυγώνει η ώρα που η Νέα Δημοκρατία βαράει διάλυση. Για το ΠΑΣΟΚ ούτε λόγος, αφού η τακτική της αλλαγής επωνυμίας για την αποφυγή της διάλυσης δεν λειτούργησε ποτέ σε καμία επιχείρηση, και δη φαληρισμένη. Η Ελιά, εκτός από τον ήλιο θέλει και τη θάλασσα, και το μόνο που προσφέρεται σήμερα είναι ένα Ποτάμι, κι αυτό μπαζωμένο. Κανονικά. Με μπάζα των εργολάβων. Το μόνο σχήμα που θα μπορούσε να τους χωρέσει είναι τα Κελιά.

Στη Νέα Δημοκρατία ωστόσο, η διάλυση αναμένεται να έχει περισσότερο σασπένς. Σασπένς έχει και στο ΠΑΣΟΚ βέβαια, αφού το βροντερό παρών του Γιωργάκη δίνει άλλον αέρα στον εκνευρισμό του Βενιζέλου. Αλλά όπως και να το κάνουμε, την αγωνία και το κύρος που προσθέτει ο μεγαλοαστισμός της μεγάλης Δεξιάς παράταξης, η Δημοκρατική παράταξη δεν τα βίωσε ούτε όταν ο Αντρέας ήταν στο Ωνάσειο και οι δελφίνοι πάλευαν να τον θάψουν πριν την ώρα του.

Δημοκρατία “πλύνε-βάλε”

Σκέψεις για βαθιές τομές στο εκλογικό σύστημα κάνει ήδη το κυβερνητικό επιτελείο, μετά και τις προτροπές των Ποταμίστας για μόνιμη τετραετή διακυβέρνηση. Τις προθέσεις της άλλωστε δείχνει και με την τροπολογία Μιχελάκη για παράταση της (τηλεοπτικής) προεκλογικής περιόδου των αυτοδιοικητικών εκλογών, με αποτέλεσμα να περιορίζονται οι εμφανίσεις των υποψηφίων στα μέσα ενημέρωσης μόνο για ένα μήνα.

Η εκλογική νομοθεσία ορίζει πως για την προεκλογική περίοδο, διάρκειας τεσσάρων μηνών, κάθε υποψήφιος επιτρέπεται να εμφανιστεί από δύο φορές σε κάθε ραδιοφωνικό ή τηλεοπτικό σταθμό. Για τοπικά κανάλια, ραδιόφωνα και ιστοσελίδες, ο νόμος επιτρέπει μόνο μία εμφάνιση.